Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    635 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      GTnews

      Οι υπερ-υψηλής ανάλυσης δορυφορικές εικόνες των ευρωπαϊκών δορυφόρων Sentinel-2 επιτρέπουν τη λεπτομερή καταγραφή του χιονοσκεπούς εδάφους με χωρική ανάλυση 10 μέτρων. Σημαντική προϋπόθεση για τις καταγραφές είναι η απουσία νεφών μεταξύ δορυφόρου και εδάφους, αλλά ακόμη και αν παρεμβάλονται νέφη, πληροφορίες για τη χιονοκάλυψη μπορούμε να έχουμε πλέον από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Sentinel-3. 
      Στο βίντεο θα παρακολουθήσετε μια "πτήση" πάνω από τους ορεινούς όγκους της Κεντρικής Πίνδου το Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2023, ξεκινώντας από την Τύμφη και τον Σμόλικα, καταλήγοντας στα Αθαμανικά Όρη (Τζουμέρκα). Η ηλιοφάνεια που επικράτησε εκείνη την ημέρα επέτρεψε την καταγραφή του χιονοσκεπούς εδάφους ακόμη και σε δασώδεις περιοχές. 
       
    2. webTV

      GTnews

      Ένα νέο κεφάλαιο ξεκίνησε το βράδυ της Τρίτης 13/12/2022 για τους Ευρωπαϊκούς μετεωρολογικούς δορυφόρους. Εκτοξεύεται από την Γαλλική Γουιάνα ο Meteosat Third Generation – I1 (MTG-I1), ο πρώτος από τους γεωστατικούς μετεωρολογικούς δορυφόρους τρίτης γενιάς. Ο MTG-I1 είναι εξοπλισμένος με δύο βασικά όργανα τηλεπισκόπισης, το Flexible Combined Imager (FCI) και το Lightning Imager (LI). Το πρώτο θα συλλέγει «εικόνες» σε διαφορετικές φασματικές περιοχές ενώ το δεύτερο θα καταγράφει τα ηλεκτρικά φαινόμενα στην ατμόσφαιρα.  Ο δορυφόρος θα καλύπτει την Ευρώπη, την Αφρική, και μέρος της Ασίας και της Αμερικής.
      Γιατί ο MTG-I1 υπερέχει του προηγούμενου δορυφόρου MSG (Meteosat Second Generation);
      Όργανο καταγραφής ηλεκτρικών εκκενώσεων (LI)  Ο MSG δεν έφερε όργανο αντίστοιχο του LI που θα καταγράφει τα ηλεκτρικά φαινόμενα στην ατμόσφαιρα. Όργανο FCI 16 φασματικά κανάλια στο ορατό, έναντι των 12 του αντίστοιχου οργάνου του MSG. 0.5-2 χιλιόμετρα οριζόντια ανάλυση στο ναδίρ, έναντι των 1-3 χιλιομέτρων του αντίστοιχου οργάνου του MSG. Η οριζόντια ανάλυση εξαρτάται από το φασματικό κανάλι. Συχνότητα ανανέωσης ίση με 10 λεπτά, έναντι των 15 του αντίστοιχου οργάνου του MSG. Τα νέα, υψηλής χωρικής και χρονικής ανάλυσης δεδομένα θα δώσουν νέες δυνατότητες παρακολούθησης και μελέτης των μετεωρολογικών φαινόμενων. Ιδιαίτερα δε σε ότι αφορά γρήγορα εξελισσόμενα φαινόμενα όπως πχ οι καταιγίδες, η αυξημένη ταχύτητα καταγραφής και η ικανότητα να εντοπίζονται λεπτομέρειες της δομής τους θα αποφέρει τεράστιο όφελος στην γρήγορη απόκριση και στην προστασία από αυτά. Δορυφορικά προϊόντα όπως το METEONOW που παρέχεται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών / meteo.gr, το οποίο απεικονίζει σε σχεδόν πραγματικό χρόνο τις περιοχές βροχόπτωσης, θα προσφέρουν αναλυτικότερη και βελτιωμένη πληροφορία.
      Οι δορυφόροι MTG-S1 και MTG-I2 που θα ακολουθήσουν τον MTG-I1 τα επόμενα χρόνια θα συμπληρώσουν την ομάδα των γεωστατικών μετεωρολογικών δορυφόρων της Ευρώπης. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ. Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζονται συνοπτικά οι τρεις δορυφόροι της ομάδας καθώς και τα χαρακτηριστικά των βασικών οργάνων τους.
       
    3. webTV

      Engineer

      Στο βίντεο παρουσιάζονται δορυφορικές εικόνες της αποστολής Sentinel-1 όπως επεξεργάστηκαν από την ομάδα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr και αποτυπώνουν την αύξηση της στάθμης τριών μεγάλων ποταμών στα σύνορα της Γερμανίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες της Πέμπτης 15 Ιουλίου 2021.
      Πιο συγκεκριμένα μετά τις σφοδρές βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών, παρατηρήθηκε μεγάλη αύξηση της στάθμης των ποταμών του Ρήνου, του Μεύση (ή Μόσα) και του ποταμού Ρουρ με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν πολλές κατοικημένες περιοχές και να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 170 άνθρωποι.
      Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view_scientific.cfm?entryID=100
      Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view_scientific.cfm?entryID=100
    4. webTV

      Engineer

      Τα μεγαλύτερα επιτεύγματα – έργα που έχει να επιδείξει η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, στους κλάδους των Υποδομών και των Μεταφορών παρουσιάστηκαν στο εισαγωγικό video του 2ου Συνεδρίου Υποδομών και Μεταφορών που διεξήχθη στις 15 και 16 Μαΐου 2018 στην Αθήνα από τις ιστοσελίδες metaforespress.gr και ypodomes.com.
       
    5. webTV

      Engineer

      Θα είναι έτσι οι μεταφορές του μέλλοντος; Η μεταφορά επιβατών με «κάψουλα / βαγόνι» (pod) πραγματοποιήθηκε στην έρημο της Νεβάδα, με την Virgin Hyperloop να υποστηρίζει ότι σημείωσε ένα ιστορικό επίτευγμα στο κομμάτι των μεταφορών υψηλών ταχυτήτων.
      «Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα της Virgin Hyperloop εργάζεται για να μετατρέψει την πρωτοποριακή τεχνολογία της σε πραγματικότητα», δήλωσε ο Richard Branson, ιδρυτής της Virgin Group, σημειώνοντας ότι «με τη σημερινή επιτυχημένη δοκιμασία, έχουμε δείξει ότι αυτό το πνεύμα καινοτομίας στην πραγματικότητα θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν, εργάζονται και ταξιδεύουν παντού τα επόμενα χρόνια».
      Οι πρώτοι επιβάτες, του νέου αυτού εγχειρήματος, ήταν ο Josh Giegel, συνιδρυτής και Chief Technology Officer στην Virgin Hyperloop One και η Sara Luchian, Director of Passenger Experience.
      Σύμφωνα με την Luchian, «το Hyperloop είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλή τεχνολογία. Για εμένα, η εμπειρία ως επιβάτης συνδέει όλα τα κομμάτια του παζλ μαζί. Υπάρχει καλύτερος τρόπος να σχεδιάσουμε το μέλλον από το να τη βιώσουμε από πρώτο χέρι;».
      Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε στο χώρο δοκιμών DevLoop μήκους 500 μέτρων της Virgin Hyperloop, στο Λας Βέγκας, με τις ταχύτητες να φτάνουν έως και τα 172 χλμ/ώρα, ενώ προηγουμένως η εταιρεία είχε πραγματοποιήσει πάνω από 400 μη επανδρωμένες δοκιμές.
      Οι επιβάτες έκαναν το πρώτο ταξίδι στο πρόσφατα αποκαλυφθέν όχημα XP-2, σχεδιασμένο από τους BIG – Bjarke Ingels Group και Kilo Design, το οποίο κατασκευάστηκε, κατά παραγγελία, με γνώμονα την μέγιστη δυνατή ασφάλεια και άνεση των επιβατών.
        Ενώ το όχημα παραγωγής θα είναι μεγαλύτερο και θα μπορεί να φιλοξενήσει έως και 28 επιβάτες, το συγκεκριμένο 2-θέσιο XP-2 όχημα κατασκευάστηκε, όπως υποστηρίζει η Virgin, για να ελεγχθεί, εάν οι επιβάτες μπορούν στην πραγματικότητα να ταξιδέψουν με ασφάλεια σε ένα hyperloop όχημα.
      Παρών στο δοκιμαστικό δρομολόγιο ήταν και ο Σουλτάνος Αχμέτ Μπιν Σουλέιμ, πρόεδρος της Virgin Hyperloop.
      Επιμέλεια: Βάσω Βεγιάζη
    6. webTV

      Engineer

      Σημαντική πρόοδος καταγράφεται στην κατασκευή του νότιου τμήματος του Αυτοκινητοδρόμου Κεντρικής Ελλάδος (Ε65), ήτοι το τμήμα Λαμία – Ξυνιάδα.  Το έργο βρίσκεται στο 70,3% και κατά μήκος του έχουν αναπτυχθεί 3 εργοτάξια.
      Στα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου συναντάμε μεταξύ άλλων:
      -1 δίδυμη Σήραγγα συνολικού μήκους περίπου 3 χλμ. , ανά κλάδο,
      -15 Γέφυρες,
      -5 Άνω & 6 Κάτω Διαβάσεις,
      -1 αμφίπλευρος Χώρος Στάθμευσης & Ανάπαυσης (Parking & WC),
      -62 Κιβωτοειδείς Οχετοί και Διαβάσεις Πανίδας,
      -3 Ανισόπεδοι Κόμβοι (Λαμίας, Καρπενησίου, Ξυνιάδας)  & 2 Ημικόμβοι (Ανθήλης και Α.Θ.Ε.),
      -1 αμφίπλευρος Σταθμός Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (Λιανοκλάδι),
      -1 Μετωπικός Σταθμός Διοδίων (Καρπενήσι),
      -1 Κέντρο Ελέγχου & Συντήρησης (Λιανοκλάδι),
      -1 Κτήριο Τροχαίας (Λιανοκλάδι).
      Προχωρώντας σε μια επιμέρους ανάλυση, οι γέφυρες και τα διάφορα τεχνικά παρουσιάζουν πρόοδο της τάξεως του 81,3%, τα ασφαλτικά οδοστρώματα 65,3% και οι χωματουργικές εργασίες 54,8%.
      Η συνολική διάρκεια κατασκευής του νοτίου τμήματος είναι 36 μήνες και η παράδοση σε κυκλοφορία αναμένεται στα τέλη του 2021. 
    7. webTV

      Engineer

      Σχεδόν 20 ώρες ήταν στον αέρα! Γεγονός η πλέον πολύωρη πτήση στις αερομεταφορές.
      Αεροσκάφος της αυστραλιανή εταιρείας Qantas πραγματοποίησε την πρώτη πτήση Νέα Υόρκη- Σίδνεϊ, χωρίς στάση για ανεφοδιασμό.
      Η πτήση-ρεκόρ πέρασε στην ιστορία της αεροπλοΐας ως η πλέον πολύωρη, καθώς είχε διάρκεια 19 ωρών και 16 λεπτών.
      Το αεροπλάνο που χρησιμοποιήθηκε ήταν ένα Boeing 787 Dreamliner και σκοπός της πτήσης ήταν η διενέργεια μιας σειράς εξετάσεων στο πλήρωμα και στους επιβαίνοντες, αναφορικά με τις επιπτώσεις του “τζετ λαγκ” σε αεροπορικά ταξίδια τόσο μεγάλης διάρκειας.
      Συνολικά 49 άτομα επέβαιναν στο αεροπλάνο – πλήρωμα και επιβάτες- σε μια προσπάθεια να μειωθεί το βάρος και να μπορέσει να μεταφέρει το σκάφος το μέγιστο φορτίο καυσίμων.
      Όπως ανέφερε ο CEO της Qantas, Alan Joyce, “γνωρίζουμε τις προκλήσεις που παρουσιάζουν οι πτήσεις μεγάλης διάρκειας, όμως είναι αλήθεια ότι κάθε φορά η τεχνολογία μας επιτρέπει να προχωρήσουμε.
      Οι έρευνες που διεξάγουμε θα μας δείξουν τις στρατηγικές που θα ακολουθήσουμε για να βελτιώσουμε την άνεση των πτήσεων”.
    8. webTV

      Engineer

      Ο ουρανοξύστης είναι το αρχιτεκτόνημα που τείνει να ακουμπάει τον ουρανό. Είναι τόσο ψηλό που ξεχωρίζει των υπόλοιπων κτηρίων και αποτελεί επί δεκαετίες σύμβολο ευημερίας, πλούτου και τεχνολογικής προόδου. Όλοι μας έχουμε θαυμάσει συμπλέγματα τέτοιου είδους κατασκευών στην Αμερική, στην Ασία αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φιλοδοξούμε μάλιστα μελλοντικά να φέρουμε αυτή την αρχιτεκτονική επιλογή και στα νότια των Αθηνών, στην αστική ανάπλαση του Ελληνικού. Τι συμβαίνει όμως όταν μιλάμε για κάτι που είναι υπόγειος ουρανοξύστης και ο όγκος του εκτείνετε προς τον πυρήνα της γης και όχι προς τον ουρανό εισάγοντας την έννοια του ”Earthscraper”;
      Την απάντηση μας δίνει η BNKR Arquitectura, μια ομάδα αρχιτεκτόνων που θέλοντας να δώσει λύση στο χωροταξικό πρόβλημα της πόλης του New Mexico σχεδίασε έναν ουρανοξύστη για την κεντρική πλατεία ‘’Zocalo’’. Η κατασκευή αυτή όχι μόνο δεν φτάνει στον ουρανό αλλά ξεπερνάει ελάχιστα την στάθμη του εδάφους. Οι παράμετροι της χωροταξίας και του νομικού πλαισίου έπαιξαν καίριο ρόλο στην απόφαση αυτή. Οι σχεδιαστές κλήθηκαν να λάβουν υπόψιν την έλλειψη χώρου στον αστικό ιστό, την ύπαρξη ιστορικών κτηρίων στην γύρω περιοχή τα οποία δεν έπρεπε επ’ουδενί να υποβαθμιστούν οπτικά αλλά τους βιοκλιματικούς όρους με τους οποίους πορεύεται κάθε σύγχρονος αρχιτέκτονας.
      Πηγή εικόνας: eVolo Αυτός ο υπόγειος ουρανοξύστης έχει το σχήμα ανάποδης πυραμίδας και θα φτάνει τα 300 μέτρα βάθος σε 65 επίπεδα. Η γυάλινη οροφή θα επιτρέπει τον φυσικό φωτισμό σε εσωτερικους χώρους αλλά και την πρόσβαση του κοινού στην υπάρχουσα πλατεία. Το κτιριολογικό πρόγραμμα προβλέπει την δημιουργία ενός μουσείου με εκθέματα πολιτισμού των Μάγια και των Αζτέκων στους πρώτους 10 ορόφους, 20 επίπεδα με μαγαζιά και διαμερίσματα προς κατοίκιση ενώ οι τελευταίοι 35 όροφοι προορίζονται για διαφημιστική χρήση και για γραφεία. Το γκρί των κατασκευαστικών υλικών φαίνεται να σπάει εγκάρσια με πινελιές πρασίνου βοηθώντας τον επισκέπτη να προσαρμοστεί. Ένα γιγαντιαίο αίθριο κυριαρχεί ως άξονας του κτηρίου με τις διάφορες χρήσεις και λειτουργίες να το περιβάλλουν.
      Πηγή εικόνας: BNKR website Ο Esteban Suarez, συνιδρυτής της BNKR Arquitectura εξηγεί:
      «Υπάρχει πολύ λίγος χώρος για καινούρια κτήρια στην πόλη του New Mexico και ο νόμος λέει πως δεν μπορούμε να υπερβούμε τους 8 ορόφους, συνεπώς ο μόνος δρόμος είναι προς τα κάτω. Αυτός είναι ένας τρόπος να συντηρήσουμε το περιβάλλον κτηρίων της περιοχής και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε νέους χώρους εμπορίου και διαμονής.»
      Οι υπόσκαφες κατασκευές έχουν αναμφισβήτητα σημαντικά προτερήματα σε θέματα βιοκλιματικού σχεδιασμού σε σχέση με τις συμβατικές οποιασδήποτε κλίμακας. Η θερμική διαχείριση που προσφέρει το υπέδαφος ως περιβάλλον ύπαρξης θα βοηθούσε πολύ στην ενεργειακή απόδοση μιας τέτοιας περίπτωσης κτηρίου. Η μελέτη αναφέρει πως θα ήταν πιθανή η παραγωγή ενέργειας μέσω τουρμπίνας που θα συνέλλεγε ενέργεια από νερό υπεδαφικώς. Ωστόσο οι πιο σκεπτικιστές προβληματίζονται στην ποσότητα της ενέργειας που θα δαπανηθεί κατά την διαδικασία παραγωγής του.
      Πηγή εικόνας: BNKR website Η υπόσκαφη αρχιτεκτονική υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο υπόγειος ουρανοξύστης είναι η εξελιγμένη μορφή μελέτης ενός τέτοιου είδους αρχιτεκτονικής. Η Μαλακοπή της Καππαδοκίας και η υπόγεια πόλη Νάουρς δεσπόζουν στη λίστα με τα ιστορικά υπεδαφικά αρχιτεκτονήματα. Σκοπός τέτοιων κατασκευών εκείνους τους αιώνες δεν ήταν άλλος από την προστασία από εχθρικές επιδρομές αλλά και από τον καιρό. Οι όροι διαβίωσης έχουν πλέον αλλάξει, όμως ο άνθρωπος δεν απορρίπτει το υπέδαφος ως καμβά δημιουργίας αλλά τον προτιμά. Αν σκεφτεί κανείς μέγα-κατασκευές όπως τα μετρό, οι υπόγειες αποθήκες τεραστίου μεγέθους αλλά και παραδείγματα προτάσεων όπως ο παραπάνω «ουρανοξύστης» καταλαβαίνει πως το μέλλον ίσως δεν βρίσκεται ψηλά, εκεί που κοιτάμε στοχαζόμενοι, αλλά χαμηλά, εκεί που ήδη πατάμε.
    9. webTV

      Engineer

      Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά εκθέσεων και μονογραφιών προκάλεσαν την ανακάλυψη του σοσιαλιστικού μοντερνισμού, η ισχυρή έκφρασή του και ο εξωτισμός του προκαλούν σημαντικό ενδιαφέρον. Το πρόσφατα δημοσιευμένο φωτογραφικό βιβλίο Concrete Siberia Τα σοβιετικά τοπία του Άπω Βορρά από τη Zupagrafika ρίχνουν ένα νέο φως σε αυτό το σχετικά ανεξερεύνητο κεφάλαιο της ιστορίας της αρχιτεκτονικής, προβάλλοντας τη σοβιετική αρχιτεκτονική των μεγάλων πόλεων στη Σιβηρία, παρέχοντας παράλληλα μια εικόνα για ένα ελάχιστα γνωστό τοπίο.
      Το βιβλίο παρουσιάζει την αρχιτεκτονική και το αστικό περιβάλλον έξι πόλεων στη Σιβηρία: Νοβοσιμπίρσκ, Ομσκ, Κρασνογιάρσκ, Νόριλσκ, Ιρκούτσκ και Γιακούτσκ, μέσω του φακού του Ρώσου φωτογράφου Αλεξάντερ Πολύβκιν, φέρνοντας μια νέα-προοπτική για τη μεταπολεμική αρχιτεκτονική. Το φωτογραφικό έργο είναι η δημιουργία του Zupagrafika, ενός ανεξάρτητου εκδοτικού οίκου και στούντιο σχεδιασμού που εδρεύει στην Πολωνία, του οποίου η εργασία επικεντρώνεται γύρω από την ευρωπαϊκή μεταπολεμική μοντέρνα και βάρβαρη αρχιτεκτονική, κυρίως αυτή του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Ιδρύθηκε το 2012 από τους David Navarro και Martyna Sobecka, η Zupagrafika έχει τεκμηριώσει αυτήν την αρχιτεκτονική κληρονομιά μέσω ενός εκτεταμένου έργου που περιλαμβάνει Brutal Britain, Eastern Blocks και Panelki.
      Πηγή εικόνας: pinterest Με αυτό το τελευταίο έργο, το δίδυμο ήθελε να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στο πώς η σοβιετική περίοδος επηρέασε την αρχιτεκτονική και την αστική ανάπτυξη στη Σιβηρία:
      «Μέσω του Concrete Siberia μοιραζόμαστε την αρχιτεκτονική που μας συναρπάζει και την οποία καταγράφουμε με πολλούς τρόπους (είτε μέσω εικονογράφησης είτε φωτογραφίας) την τελευταία δεκαετία. Πολλά από τα κτίρια που φωτογραφήθηκαν στο βιβλίο δεν έχουν δημοσιευτεί σε καμία μορφή πριν. Πιστεύουμε ότι αυτό το βιβλίο μπορεί να είναι ένα εργαλείο για να εξερευνήσετε άγνωστα μέρη και κατασκευές που διαμόρφωσαν τα αστικά τοπία στη Σιβηρία και επίσης, ίσως, να τα εκτιμήσουν όπως είναι.» Οι πόλεις της Σιβηρίας που απεικονίζονται στο βιβλίο σχεδιάστηκαν αρχικά γύρω από μια ενιαία βιομηχανία που απασχολούσε την πλειοψηφία των κατοίκων. Η τυποποίηση, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της σοβιετικής αρχιτεκτονικής, επεκτάθηκε από οικισμούς σε δημόσια κτίρια, καθώς τα σχέδια για κοσμικά τσίρκο, θέατρα από μπετόν και όπερες αναπτύχθηκαν κεντρικά στη Μόσχα, μόνο για εφαρμογή στον Άπω Βορρά. Ωστόσο, αυτή η απομακρυσμένη περιοχή δεν στερείται αρχιτεκτονικής εφεύρεσης, καθώς αρκετοί τοπικοί αρχιτέκτονες ανέπτυξαν τη δική τους ερμηνεία της μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής, προσαρμοσμένη στο τοπίο και το κλίμα. Ανάμεσά τους ήταν ο Vladimir Pavlov που ανέπτυξε ένα προσωπικό αρχιτεκτονικό στιλ στο Ιρκούτσκ και ο Vitaly Orekhov με τη δημιουργική του ανάληψη βαρβαρότητας για το Κεντρικό Στάδιο στο Krasnoyarsk.
      Πηγή εικόνας: Google Σε διαφορετική νότα, το βιβλίο χρησιμεύει επίσης ως απεικόνιση της αρχιτεκτονικής σε ένα ακραίο περιβάλλον. Η δουλειά στο άλμπουμ ήταν από μόνη της πρόκληση για τον φωτογράφο Alexander Veryovkin, καθώς το βιβλίο περιλαμβάνει δύο από τις πιο κρύες πόλεις της Γης, το Γιακούτσκ και το Νόριλσκ, όπου οι θερμοκρασίες συχνά φτάνουν τους -30 βαθμούς Κελσίου. Οι σειρές από μπλοκ από μπετόν που προστατεύουν την πόλη του Norilsk από τους σκληρούς ανέμους αποτελούν μια έντονη υπενθύμιση του ακραίου κλίματος των αστικών περιβαλλόντων.
      Από τότε που ξεκίνησαν τα Zupagrafika, ο David και η Martyna ταξιδεύουν και τεκμηριώνουν την μεταπολεμική μοντερνιστική και βάναυση αρχιτεκτονική, αναφέροντας την πραγματική εμπειρία αυτών των τοποθεσιών και κτιρίων ως την κύρια έμπνευση πίσω από τα βιβλία τους. Το ντουέτο προσπαθεί να ζωγραφίσει μια πιο περιεκτική εικόνα αυτής της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, που εξακολουθεί να παρανοείται ευρέως και να απορρίπτεται σθεναρά από το ευρύ κοινό. Το έργο της Zupagrafika βοηθά στη διάδοση της περίπλοκης ομορφιάς της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής, με τα ιδανικά και τα μειονεκτήματά της, δημιουργώντας έτσι τους χώρους για μια νέα κατανόηση αυτής της περιόδου στην ιστορία της αρχιτεκτονικής.
    10. webTV

      Engineer

      Η αισθητική των αρχιτεκτόνων φτάνει στην πραγματικότητα πέρα από τα κτήριά τους. Οι περισσότεροι επιλέγουν να τοποθετηθούν ακόμη και στο χαρτί με έναν πιο συναισθηματικό, στυλιζαρισμένο τρόπο εκφρασμένη με σκίτσα. Κάθε αρχιτέκτονας έχει το προσωπικό του στυλ και ύφος.
      Το ελεύθερο αρχιτεκτονικό σκίτσο είναι ο παραδοσιακός αλλά και πιο συνηθισμένος τρόπος για την παράσταση νέων αρχιτεκτονικών συνθέσεων ή προτάσεων οργανώσεως του χώρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρ’ όλη την μεγάλη ποικιλία των εικαστικών μέσων παραστάσεως (γραμμικό αρχιτεκτονικό σχέδιο, κατασκευή και φωτογράφιση προπλασμάτων, μηχανική σχεδίαση προοπτικών και αξονομετρικών σχεδίων με υπολογιστή συντεταγμένων), η δημιουργική σύλληψη του αρχιτεκτονικού εκφράζεται πηγαία, (σήμερα ακόμη όπως και στην αναγέννηση), με το ιδιόχειρο σκίτσο.
      Ρίξτε μια ματιά σε δέκα από τα αγαπημένα μας σκίτσα διάσημων αρχιτεκτόνων, συμπεριλαμβανομένου του Fallingwater του Frank Lloyd Wright και του Ludwig Mies van der Rohe για το σχεδιασμό ενός ιδιωτικού σπιτιού.
      Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Frank Gehry draw – Guggenheim Museum Bilbao Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Zaha Hadid – The Peak Leisure Club, Hong Kong.Photo: © 2018 Zaha Hadid   Πηγή εικόνας: www.dezeen.com 1560, Michelangelo Buonarroti, Porta Pia.Photo: © 2018. Photo Scala, Florence Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Ludwig Mies van der Rohe’s 1923 – Piet Mondrian.  Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Renzo Piano and Richard Rogers – Pompidou Centre.Photo: © Rogers Stirk Harbour + Partners Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Vladimir Tatlin, who was a pivotal figure in the Constructivism movement in Russia, drew this Monument to the Third International in 1920, but the structure was never built.Photo: Courtesy of the Museum of Modern Art, New York/Scala, Florence Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Ettore Sottsass’s Progetto di architettura monumentale per la conservazione delle memorie nazional-popolari, 1976, Bologna, Italy.Photo: © ADAGP, Paris and DACS, London Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Renzo Piano c,London’s Shard – 2004.Photo: Courtesy of Renzo Piano Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Chamberlin, Powell and Bon – London’s Barbican Centre in 1970.Photo: Courtesy of John Maltby / RIBA Collections Πηγές: www.dezeen.com, www.blogeikastika.gr
    11. webTV

      GTnews

      Βίντεο με τη δοκιμαστική κίνηση ενός συρμού του Μετρό Θεσσαλονίκης έδωσε στη δημοσιότητα, μέσω Facebook, ο πρόεδρος της Αττικό Μετρό Νίκος Ταχιάος.
      Πρόκειται, όπως αναφέρει, "για τη μετακίνηση ενός συρμού από τον Σταθμό Παπάφη σε άλλον σταθμό που αποτυπώνει πώς θα λειτουργεί το δίκτυο σε ένα χρόνο που θα ολοκληρωθεί το έργο και τι θα βλέπουν οι μπροστινοί επιβάτες"
      Ο κ Ταχιάος αναφέρει συγκεκριμένα στην ανάρτηση του: "Ότι το Μετρό της Θεσσαλονίκης δεν θα απουσίαζε από την προεκλογική αντιπαράθεση, είναι αυτονόητο. Δεν είναι λίγοι, όσοι μηδενίζουν την πρόοδο του έργου και αμφισβητούν πως βρίσκεται στην φάση της ολοκλήρωσής του. Και φυσικά, κάθε τι σχετικό με ένα έργο που βρίσκεται στον 18ο χρόνο της κατασκευής του, είναι λογικό να αντιμετωπίζεται με δυσπιστία.
      Επειδή λοιπόν μια εικόνα αναπληρώνει χίλιες λέξεις, ιδού το βίντεο της μετακίνησης του συρμού που στην διάρκεια της 27ης Νοεμβρίου 2022, στο πλαίσιο του OPEN HOUSE, παρέμεινε στο Σταθμό Παπάφη. Ό,τι βλέπετε σε αυτό θα αποτελεί από του χρόνου την ζωντανή καθημερινότητα των χιλιάδων Θεσσαλονικιών που θα μετακινούνται μέσα από τις σήραγγες.
      Από τον χειμώνα, το έργο έχει προχωρήσει πολύ μακρύτερα. Τέτοιες διαδρομές πραγματοποιούνται συχνά, σύμφωνα με το πρόγραμμα της αναδόχου κοινοπραξίας και με την ταυτόχρονη παρουσία στις σήραγγες περισσοτέρων συρμών ώστε να δοκιμάζονται όλα τα συστήματα. 
      Και όπως έχω ήδη δείξει, συρμός κινήθηκε (ηλεκτροκίνητα, με χειριστή) και στο μη ενεργοποιημένο τμήμα της βασικής γραμμής δηλαδή από το Σιντριβάνι μέχρι τον ΝΣΣ, με διέλευση και από τον ραγδαία Σταθμό Βενιζέλου.
      Αυτό όμως απέχει από το να λέμε πως το μετρό είναι έτοιμο για λειτουργία όπως θα θεωρούσε φυσικό οποιοσδήποτε ανεξοικείωτος με το έργο πολίτης. 
      Από κατασκευαστικής πλευράς, το έργο θα είναι ολοκληρωμένο σίγουρα πριν από το τέλος της χρονιάς και καθώς για την εμπορική λειτουργία του προηγούνται υποχρεωτικά ανεξάρτητες πιστοποιήσεις που εγγυώνται την ασφάλεια του μετρό και την επάρκεια των προσώπων και των διαδικασιών, αυτή τοποθετείται στις αρχές του 2024. Όσο για τον operator των πρώτων δέκα χρόνων λειτουργίας του, σε πολύ σύντομο χρόνο θα έχουμε νέα από τον εν εξελίξει διαγωνισμό ανάδειξής του. Stay tuned. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
      Και για να επιστρέψω στην περιγραφή του βίντεο:  Στα 3 πρώτα λεπτά, παρακολουθείτε την αναχώρηση από το dépôt της Πυλαίας, την διέλευση από την ορθογώνιας διατομής σήραγγα κάτω από την προέκταση της Παπαναστασίου, που κατασκευάστηκε με την μέθοδο cut & cover και την άφιξη στον πρώτο σταθμό της Νέας Ελβετίας. 
      Ενάμιση λεπτό αργότερα, αφού πραγματοποιούνται όλοι οι έλεγχοι, το control room δίνει το σήμα της εκκίνησης μέσα στην μία από τις δύο σήραγγες που κατασκεύασαν τα ΤΒΜ (κοινώς μετροπόντικες). Πρόκειται για τμήμα της γραμμής το οποίο θα είναι ορατό στους καθημερινούς επιβάτες του μετρό. Όλα γίνονται αυτόματα. Το χειριστήριο αποκαλύπτεται μόνο και μόνο για να διαπιστωθεί η ταχύτητα του συρμού και για το πάτημα της κόρνας προς τέρψιν των αναμενόντων θεατών. Ο χειριστής παραμένει αμέτοχος. Η παρουσία του επιβάλλεται από τις διαδικασίες. Το ίδιο και ο συνολικός αριθμός δυνητικών επιβατών στην φάση των δοκιμών.
      Στο 05:22 ο συρμός προσπερνάει τον Σταθμό Βούλγαρη, στο 06:08 την διασταύρωση της Καλαμαριάς και αμέσως μετά τον Σταθμό Μαρτίου, στο 06:49 το crossover κάτω από την Δελφών, στο 06:59 τον Σταθμό Αναλήψεως, στο 07:45 τον Σταθμό Φλέμινγκ, στο 08:24 τον Σταθμό Ευκλείδη και στο 09:07 φτάνει στον Σταθμό Παπάφη. Φυσικά, όπως έχει προγραμματιστεί από το control room καθώς κάτι τέτοιο ήταν αχρείαστο, ο συρμός δεν κάνει στάση σε κανέναν σταθμό.
      Αν μη τι άλλο, με το βίντεο αυτό αποκτά κανείς μία εντύπωση της εικόνας που θα έχουν οι μπροστινοί επιβάτες του μετρό".
      https://www.facebook.com/watch/?v=9932578040092978
    12. webTV

      Engineer

      Αν και μέχρι στιγμής οι εικόνες που είχαμε από τον πλανήτη Άρη ήταν αρκετά αφηρημένες, ήταν πάντα ικανές να μας συναρπάζουν. Ωστόσο οι άνθρωποι του ElderFox Documentaries χρησιμοποίησαν εικόνες που έστειλαν στην Γη τα τρία rover της NASA, Spirit, Opportunity και Curiosity, για να δημιουργήσουν το παρακάτω βίντεο που προέκυψε από μια συρραφή χιλιάδων εικόνων υψηλής ανάλυσης.  
      Παρόλο που οι κάμερες είναι υψηλής ποιότητας, ο ρυθμός με τον οποίο τα rover μπορούν να στείλουν δεδομένα πίσω στη γη είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. To Curiosity μπορεί να στείλει δεδομένα απευθείας στη γη με 32 kilobit ανά δευτερόλεπτο.  
      Αντ 'αυτού, όταν το rover μπορεί να συνδεθεί στο Mars Reconnaissance Orbiter, που είναι σε τροχιά γύρω από τον Άρη, έχουμε καλύτερες ταχύτητες, δηλαδή 2 Megabyte ανά δευτερόλεπτο.  
      Ωστόσο, αυτή η σύνδεση είναι διαθέσιμη μόνο για περίπου 8 λεπτά κάθε αρειανή ημέρα. Όπως θα περίμενε κανείς, η αποστολή βίντεο HD σε αυτές τις ταχύτητες θα απαιτούσε πολύ χρόνο. Καθώς τίποτα δεν κινείται στον Άρη, είναι πιο λογικό να γίνεται λήψη και αποστολή φωτογραφιών. Από αυτές τις εικόνες, με κατάλληλη επεξεργασία, δημιουργήθηκαν τα πανοραμικά/μωσαϊκά που βλέπουμε στο βίντεο.  
      Το αποτέλεσμα είναι απίστευτο γιατί η ανθρωπότητα δεν έχει δει ποτέ ένα ουράνιο σώμα, και συγκεκριμένα τον πλανήτη Άρη, με τόση λεπτομέρεια και σε κινούμενη εικόνα.  
      Ας ρίξουμε λοιπόν μια πιο προσεκτική ματιά στον Κόκκινο Πλανήτη κι ας προσπαθήσουμε να τον οραματιστούμε ως το δεύτερο σπίτι της ανθρωπότητας, μια πραγματικότητα που οι επιστήμονες αναμένουν ότι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον.   Σημειωτέων ότι το βίντεο έχει σχεδόν φθάσει τα τρία εκατομμύρια views μέσα σε λίγες μόνο μέρες,  
      Πηγή: ElderFox Documentaries
    13. webTV

      Engineer

      Οι κάτοικοι της Σαγκάης, που περνούσαν από τη συνοικία Huangpu, στα δυτικά της κινεζικής μητρόπολης, ίσως παρατήρησαν ένα ασυνήθιστο θέαμα κατά τον τελευταίο μήνα: ένα κτίριο που «περπατούσε». 
      Ένα δημοτικό σχολείο ηλικίας 85 ετών σηκώθηκε - ολόκληρο - από το έδαφος και μεταφέρθηκε σε άλλο σημείο με τη χρήση νέας τεχνολογίας. Στα πλαίσια διατήρησης των ιστορικών κτιρίων της πόλης, μηχανικοί τοποθέτησαν σχεδόν 200 κινητά υποστηρίγματα κάτω από το πέντε ορόφων κτίριο, σύμφωνα με τον Lan Wuji, επικεφαλής του τεχνικού μέρους του εγχειρήματος. 
      Τα υποστηρίγματα λειτουργούν σαν «ρομποτικά πόδια». Διαχωρίστηκαν σε δυο ομάδες και με εναλλαγή στην κίνηση «μιμούνταν» το ανθρώπινο βάδισμα. Παράλληλα, επιπλέον σένσορες βοήθησαν ώστε να ελεγχθεί η κίνηση του κτιρίου, αναφέρει ο Lan, η εταιρεία του οποίου, Shanghai Evolution Shift, ανέπτυξε τη συγκεκριμένη τεχνολογία το 2018. «Είναι σα να δίνουμε στο κτίριο πατερίτσες έτσι ώστε να μπορεί να σηκωθεί και στη συνέχεια να περπατήσει», ανέφερε. Ένα timelapse, που γυρίστηκε από την εταιρεία, δείχνει το κτίριο να κινείται «με κόπο», κάνοντας «ένα μικρό βήμα τη φορά». 
      Μετά τον θάνατο του Μάο, το 1976, πραγματοποιήθηκαν εκκλήσεις για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομίας, με την κυβέρνηση της χώρας να θέτει σε ειδικό καθεστώς συγκριμένα κτίρια, πριν ψηφιστεί σχετικός νόμος τη δεκαετία του 1980. Μέσα στα επόμενα χρόνια, κτίρια, γειτονιές, ακόμη και ολόκληρες πόλεις έλαβαν κρατική υποστήριξη για να διατηρήσουν το ύφος τους. 
       Ωστόσο, όπως μεταδίδει το CNN, η ασταμάτητη αστικοποίηση συνεχίζει να αποτελεί σημαντική απειλή για την αρχιτεκτονική κληρονομιά. Η πώληση γης αποτελεί βασική πηγή εσόδων για τις τοπικές κυβερνήσεις, γεγονός που σημαίνει ότι κτίρια με αρχιτεκτονική αξία συχνά πωλούνται σε εργολάβους για τους οποίους, η διατήρησή τους, δεν αποτελεί προτεραιότητα. 
      Στο Πεκίνο, για παράδειγμα, περισσότερα από 1.000 έικρ, στα οποία αναπτύσσονταν ιστορικά σοκάκια και παραδοσιακά σπίτια με αυλές καταστράφηκαν ανάμεσα στο 1990 και στο 2010, σύμφωνα με την κρατική εφημερίδα China Daily. Στις αρχές της χιλιετίας, πόλεις όπως η Ναντσίνγκ και το Πεκίνο, μετά από διαμαρτυρίες για την απώλεια ιστορικών γειτονιών, εκπόνησαν σχέδια για τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. 
      Μεταξύ άλλων, στο Πεκίνο, ένας σχεδόν ερειπωμένος ναός μετατράπηκε σε εστιατόριο και γκαλερί, ενώ στη Ναντσίνγκ, ένας κινηματογράφος της δεκαετίας του 1930 αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή - με κάποιες σύγχρονες προσθήκες. Το 2019, στη Σαγκάη εγκαινιάστηκε το Tank Shanghai, ένα κέντρο τεχνών που βρίσκεται σε ανακαινισμένες δεξαμενές πετρελαίου. 
      Σύμφωνα με τον Λαν η μετακίνηση των κτιρίων δεν είναι η πρώτη επιλογή αλλά είναι προτιμητέα σε σχέση με την κατεδάφιση. «Θα προτιμούσα να μην αγγίζω τα ιστορικά κτίρια καθόλου» λέει, προσθέτοντας πως για τη μετακίνηση ενός κτιρίου απαιτείται κρατική έγκριση «σε πολλαπλά επίπεδα». Σύμφωνα με τον ίδιο, η μετακίνηση των κτιρίων είναι μια βιώσιμη εναλλακτική. «Η κεντρική κυβέρνηση δίνει μεγαλύτερο βάρος στην προστασία των ιστορικών κτιρίων. Είμαι χαρούμενος που βλέπω αυτή την πρόοδο τα τελευταία χρόνια.».
      Κινούμενα μνημεία
      Σύμφωνα με το CNN η Σαγκάη αποτελεί την περισσότερο προοδευτική πόλη της Κίνας σε ό,τι αφορά την προστασία της κληρονομιάς. Η διάσωση κτιρίων της δεκαετίας του 1930 στη διάσημη συνοικία Bund και σπιτιών του 19ου αιώνα στην γειτονιά Xintiandi, αποτελούν ιδανικά παραδείγματα για το πώς μπορεί να δοθεί νέα ζωή σε παλαιότερες κατασκευές. 
      Δεν είναι η πρώτη φορά που κτίρια κινούνται στην πόλη. Το 2003, το Μέγαρο Μουσικής της πόλης, που χτίστηκε το 1930, μετακινήθηκε περισσότερο από 66 μέτρα ώστε να περάσει από το σημείο ένας αυτοκινητόδρομος. Το Zhengguanghe Building, μία αποθήκη έξι ορόφων, επίσης κτισμένη κατά τη δεκαετία του 1930 μεταφέρθηκε 38 μέτρα, το 2013. Πέντε χρόνια μετά, ένα κτίριο σχεδόν 90 ετών μετακινήθηκε - με το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhua να κάνε λόγο για το πιο δύσκολο ανάλογο εγχείρημα έως τότε. 
      Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να κινηθεί ένα κτίριο: πάνω σε ράγες ή να τραβηχτεί από οχήματα. Ωστόσο, για το δημοτικό σχολείο, το οποίο αναπτύσσεται σε σχήμα «Τ», τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το ασυνήθιστο σχήμα του σήμαινε πως οι παραδοσιακές μέθοδοι μπορεί να μην ήταν αποτελεσματικοί. 
      Ακόμη, το κτίριο έπρεπε να περιστραφεί και να ακολουθήσει καμπύλη διαδρομή προς το νέο σημείο που τοποθετήθηκε και όχι να κινηθεί σε ευθεία, γεγονός που αποτελούσε πρόκληση. «Εργάζομαι 23 χρόνια σε αυτόν τον τομέα και δεν έχω δει άλλη εταιρεία που να μπορεί να μετακινεί κτίρια σε καμπύλη», αναφέρει ο Lan, χωρίς ωστόσο να δίνει περισσότερα στοιχεία για το κόστος του εγχειρήματος. 
      Ο ίδιος εκτιμά πάντως πως ένα τέτοιο εγχείρημα είναι φθηνότερο σε σχέση με την κατεδάφιση και τη δημιουργία μιας νέας κατασκευής στη νέα τοποθεσία.
       
    14. webTV

      Engineer

      Ένας φάρος ηλικίας 120 ετών, στη νοτιοδυτική Δανία, τοποθετήθηκε πάνω σε ράγες και μεταφέρθηκε από το σημείο που είχε ανεγερθεί ώστε να σωθεί από την υποχώρηση του εδάφους.    
      Όταν ο φάρος Rubjerg Knude χτίστηκε το 1900, απείχε περίπου 200 μέτρα από την χείλος του γκρεμού στην απόκρημνη ακτή της Γιουτλάνδης.
      Μέχρι και πριν τη μεταφορά του η απόσταση αυτή είχε μειωθεί στα έξι μέτρα.


      Ο δήμαρχος της περιοχής, Arne Boelt, ανέφερε ότι πολλά μπορούσαν να πάνε λάθος κατά τη μεταφορά του φάρου, που έχει βάρος 1000 τόνων και βρίσκεται σε έναν γκρεμό ύψους 200 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας. «Αλλά άξιζε το ρίσκο. Η εναλλακτική θα ήταν η αποσυναρμολόγησή του», πρόσθεσε. Η επιχείρηση διήρκεσε δέκα ώρες. Ο φάρος μετακινήθηκε με ταχύτητα οχτώ μέτρων ανά ώρα.  



      Η Lea Wermelin, η 35χρονη υπουργός Περιβάλλοντος της Δανίας χαρακτήρισε τον λευκό φάρο ως «εθνικό θησαυρό» ώστε να εξηγήσει γιατί το υπουργείο της ξόδεψε πέντε εκατομμύρια κορώνες, περίπου 670.000 ευρώ για τη διάσωσή του. Στα έξοδα αυτά συνέβαλε και η πόλη του Hjoerring.
      Ο φάρος σταμάτησε να λειτουργεί το 1968 και μετατράπηκε σε μουσείο που περιλάμβανε και ένα έκθεμα για τη μάχη του κτιρίου ενάντια στο έδαφος που υποχωρούσε. Το μουσείο έκλεισε ωστόσο καθώς η άμμος κάλυψε τα δύο βοηθητικά κτίρια. Ο φάρος, ωστόσο, εξακολουθεί να προσελκύει 250.000 επισκέπτες τον χρόνο.  



      Η περιοχή είναι γνωστή για το αμμώδες έδαφος και την ακτογραμμή που διαβρώνεται. Το 2008 μία εκκλησία αποσυναρμολογήθηκε ώστε να μην βρεθεί στον γκρεμό. Η εκκλησία είχε χτιστεί το 1250 και εκεί είχαν γυριστεί σκηνές της ταινίας "Η Γιορτή της Μπαμπέτ". Το 1987 "Η Γιορτή της Μπαμπέτ" έγινε η πρώτη δανέζικη ταινία που κέρδισε το όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας.    
      Με πληροφορίες από Reuters
      Πηγή: www.lifo.gr
    15. webTV

      Engineer

      Τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια μπορούν να δουν σε ένα timelapse οι χρήστες του Google Earth και ενώ ο κολοσσός του διαδικτύου εγκαινίασε τη νέα του υπηρεσία.
      Συγκεκριμένα, η Google διέθεσε στο κοινό τη νέα υπηρεσία Timelapse του Google Earth που επιτρέπει τους χρήστες να «γυρίσουν πίσω το χρόνο» και να παρακολουθήσουν τις αλλαγές που έχουν καταγραφεί στο πλανήτη μας σε βάθος 37 ετών. Κάθε χρήστης της νέας αυτής υπηρεσίας θα έχει τη δυνατότητα αποθήκευσης βίντεο και εικόνων από το Timelapse για δική του χρήση.
      «Τα τελευταία 15 χρόνια, δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν στραφεί στο Google Earth για να απολαύσουν συναρπαστικές όψεις του πλανήτη μας από αμέτρητες διαφορετικές γωνίες», αναφέρει η Ρεμπέκα Μουρ, διευθύντρια των Google Earth και Earth Engine & Outreach συμπληρώνοντας πως από το 2017 οι χρήστες μπορούν να δουν τον πλανήτη μας και μέσα από μια εντελώς νέα διάσταση - τον χρόνο.
      «Με τη λειτουργία Timelapse, έχουν ενσωματωθεί στο Google Earth 24 εκατομμύρια δορυφορικές φωτογραφίες των τελευταίων 37 ετών, δημιουργώντας μια διαδραστική εμπειρία τεσσάρων διαστάσεων. Πλέον, ο καθένας μπορεί να παρακολουθεί το χρόνο να εξελίσσεται παντού στον κόσμο, με έναν τρόπο που συνοψίζει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες πλανητικών αλλαγών», ανέφερε η Ρεμπέκα Μουρ.
      «Ο πλανήτης μας αντιμετώπισε ραγδαίες περιβαλλοντικές αλλαγές τον τελευταίο μισό αιώνα – περισσότερες από κάθε άλλη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Πολλοί από εμάς βιώσαμε αυτές τις αλλαγές στις κοινότητες μας – προσωπικά, ήμουν μεταξύ των χιλιάδων κατοίκων της Καλιφόρνια που εγκατέλειψαν πέρσι τα σπίτια τους εξαιτίας των πυρκαγιών. Άλλοι αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ως κάτι αόριστο και μακρινό, όπως το λιώσιμο των πάγων και η συρρίκνωση των παγετώνων», συμπλήρωσε.
      «Με το Timelapse στο Google Earth, έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα του μεταβαλλόμενου πλανήτη μας στις άκρες των χεριών μας – μια εικόνα που δείχνει όχι μόνο τα προβλήματα, αλλά και τις λύσεις, καθώς και την μαγευτική ομορφιά των φυσικών φαινομένων σε βάθος δεκαετιών», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
      Προκειμένου να εξερευνήσετε την εφαρμογή Timelapse στο Google Earth, επισκεφθείτε αυτόν τον σύνδεσμο. Χρησιμοποιώντας τη μπάρα αναζήτησης, μπορείτε να «γυρίσετε τον χρόνο πίσω», σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη θέλετε.
       
    16. webTV

      Engineer

      ΗMicrosoft ανέλκυσε το δεύτερο υποβρύχιο κέντρο δεδομένων της από θαλάσσια περιοχή ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας.  
      To κέντρο δεδομένων, που η Microsoft ονόμασε «Project Natick», εγκαταστάθηκε 35,5 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας την άνοιξη του 2018. Το υποβρύχιο σκάφος σχεδιάστηκε με συστήματα ψύξης και τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πρόκειται για το δεύτερο «υποβρύχιο σκάφος» της Microsoft.  
      Για την πρώτη φάση του εγχειρήματος, ένα υποβρύχιο κέντρο δεδομένων τοποθετήθηκε στον στον πυθμένα των ακτών του Ειρηνικού, ανοιχτά της Καλιφόρνιας, από τον Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 2016.


      Ο λευκός κύλινδρος ανελκύστηκε μετά από μια επιχείρηση διάρκειας μιας ημέρας. Εκπρόσωπος της σχετικής ερευνητικής ομάδας της Microsoft δήλωσε εντυπωσιασμένος από το πόσο «καθαρό» ήταν το υποβρύχιο κέντρο δεδομένων μετά την ανέλκυσή του. Το σκάφος, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα, καθαρίστηκε και στη συνέχεια δεδομένα ανακτήθηκαν.    
      Η εταιρεία εξετάζει το κατά πόσο μικρά υποβρύχια κέντρα δεδομένων για βραχυπρόθεσμη χρήση θα μπορούσαν να είναι βιώσιμα εμπορικά, αλλά προσπαθεί να εξάγει συμπεράσματα σε ότι αφορά την ενεργειακή αποδοτικότητα του cloud computing.



      Γιατί όμως η Microsoft χρησιμοποιεί ένα υποβρύχιο κέντρο δεδομένων; Οι ερευνητές της εταιρείας υποστηρίζουν πως το άζωτο, το οποίο είναι λιγότερο διαβρωτικό από το οξυγόνο, αλλά και η απουσία ανθρώπων καθιστούν το υποβρύχιο κέντρο δεδομένων πιο αξιόπιστο από αντίστοιχα στην ξηρά.  
      Παράλληλα, το υποβρύχιο κέντρο δεδομένων είναι πιο αποδοτικό. «Η αναλογία σφαλμάτων στο νερό είναι το 1/8 σε σχέση με αυτά που αντιμετωπίζουμε στην ξηρά» είπε ο Μπεν Κάτλερ, επικεφαλής Project Natick.  
      Η αξία της μετοχής της Microsoft αυξήθηκε κατά 30% τον τελευταίο χρόνο. 
      Με πληροφορίες από BBC/CNN
    17. webTV

      Engineer

      Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Φωτάκης απέσπασε ένα από τα Βραβεία Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022 (Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής) για το έργο του στην Κέα.
      Πρόκειται για τον εξοχικό κήπο με δωμάτιο στην Κέα, ένα πετρόχτιστο κτίσμα μέσα σε παραδοσιακά ελληνικό σκηνικό στη φύση. Κυρίαρχο στοιχείο της κατασκευής η πέτρα.
      Απόλυτα εναρμονισμένο με τo φυσικό περιβάλλον, το έργο του Φωτάκη είναι λιτό, περιεκτικό και ουσιαστικό ενώ αποτυπώνει τις ανάγκες της εποχής μέσα από το πρίσμα της κοινωνικής και πνευματικής δημιουργίας.
      «Σε μία εποχή κυριαρχίας της εικόνας και του αισθητισμού που εκπέμπει, όπου εκ των πραγμάτων περιθωριοποιείται η ουσιαστική χωρική εμπειρία του κτηρίου, το αποτέλεσμα ενός διαγωνισμού και ο στοχασμός γύρω από αυτό, πρέπει να συμβάλουν στην προβολή της Αρχιτεκτονικής ως πνευματικής και κοινωνικής δημιουργίας και όχι μόνο ως διαδικασία παραγωγής αισθητικών αντικειμένων» σχολιάζει η διοργανώτρια αρχή.

      @alinalefa

      Ο δημιουργός του έργου Αλέξανδρος Φωτάκης σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στο Imperial College του Λονδίνου και αρχιτεκτονική στα ETSA Madrid και EPF Λωζάνης, όπου αποφοίτησε από τον καθηγητή Gugger. Εργάστηκε στην Dreier Frenzel Architecture and Communication και από το 2017 είναι ανεξάρτητος αρχιτέκτονας. Διδάσκει αρχιτεκτονικό έργο για το Studio Gay Menzel στο EPF της Λωζάνης και αρχιτεκτονική ιστορία και θεωρία στο HEPIA στη Γενεύη.

      @alinalefa

      @alinalefa

      Βραβείο αρχιτεκτονικής απέσπασε επίσης η κατοικία The hourglass corral στην Μήλο ένα έργο των DECA Αrchitecture | Διονύσης Δικέφαλος, Alison Katri, Μαρία Παππά, Αλίκη Σαμαρά Χρυσοστομίδου, Carlos Loperena, Αλέξανδρος Βαΐτσος.
      Η επιτροπή των βραβείων σημειώνει πως η κατοικία  αποτελεί  παράδειγμα  διαχείρισης  ενός  υπόσκαφου  κτίσματος  με  ουσιαστικούς  όρους  και  όχι  απλά  ως  ένα  κτίσμα  σκεπασμένο  με  χώμα. 

      Γιώργης Γερόλυμπος

      Γιώργης Γερόλυμπος

      Γιώργης Γερόλυμπος
      ΕΠΑΙΝΟΙ
      Το κουτί που πετάει | Χαϊδάρι, Αττική
      Μυρτώ Κιούρτη

      @g_sfakianakis
       
      Κατοικία Ε | Αρτέμιδα, Αττική
      Buerger Katsota Architects| Stephan Buerger, Δήμητρα Κατσώτα

      Γιώργης Γερόλυμπος  
      ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
      Κατοικίες | Μεγανήσι, Λευκάδα
      Ηiboux Αrchitecture | Δημήτρης  Θεοδωρόπουλος, Μαριάννα Ξυνταράκη, Μαρία Τσιγάρα
       

      Yiannis Drakoulidis  
      Patio House | Κάρπαθος, Δωδεκάνησα
      ΟΟΑΚ Architects | Joan Annerhed, Μαρία Παπαφίγκου, Marie Kojzar

      @yiorgoskordakis & @akeeson
      ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ
      Agemar Headquarters | Καλλιθέα, Αττική
      RS Sparch | Ρένα Σακελλαρίδου

      @erieta_attali
      Διοργάνωση βραβείων: EΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
    18. webTV

      Engineer

      H senior architect, συνεργάτης και ιδρύτρια της βραβευμένης εταιρείας διαστημικής αρχιτεκτονικής SEArch+ μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη».
      Το SEArch+ κέρδισε τα 2015, 2019 και 2021 NASA Centennial Challenges, που γεφυρώνουν τον σχεδιασμό για το διάστημα με τη βιώσιμη ανάπτυξη της Γης. Η τρέχουσα διδακτορική της εργασία επικεντρώνεται στην ενσωμάτωση της βλάστησης μέσα στα κτίρια, για πιο βιώσιμες πόλεις.  Στη συνέντευξή της στην Τίνα Μαρινάκη για το ADM The Green Issue, μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και για το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη».
       — Πώς προσεγγίζετε την οικολογική καινοτομία στα έργα σας; Ποιο από τα έργα σας θεωρείτε υποδειγματικό βιώσιμου σχεδιασμού υψηλής απόδοσης;
      Σε κάθε έργο στο οποίο συμμετέχω, θέλω να σχεδιάζω από μια αρχή θεμελιώδους φυσικής ή με παθητικές μεθόδους για την επίτευξη ανθρώπινης ευεξίας σε εσωτερικούς και αστικούς χώρους. Λειτουργούμε από οικολογική προοπτική, με την έννοια ότι θεωρούμε το δομημένο περιβάλλον ως ένα οικοσύστημα που παρέχει ταυτόχρονα νερό, ενέργεια, θερμότητα, δροσιά, ακουστική άνεση, αισθητικές ιδιότητες. Έτσι, το κτίριο γίνεται ένα πείραμα όσον αφορά την ολιστική λύση, η οποία καλύπτει πολλές ανάγκες στην ίδια δομημένη μορφή.
      Κάθε έργο είναι πραγματικά ένα πείραμα, μια εξελικτική προσπάθεια βελτίωσης της «αειφορίας». Στην περίπτωση των πράσινων τοίχων, πάνω στους οποίους εργαζόμαστε στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Οικοσυστημάτων του Yale, σχεδιάσαμε τοίχους που τραβούν ενεργά δυνητικό αέρα εσωτερικού χώρου μέσα από τις ρίζες ενός φυτού. Οι μικροβιακές αποικίες που ζουν εκεί θα μεταβολίζουν πραγματικά τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι τα μηχανικά συστήματα απλώς αποβάλλουν αυτούς τους ρύπους στην ύπαιθρο – πράγμα και ενεργοβόρο και αδιέξοδο.
      Με κάθε επανάληψη, ρωτάμε «ποιες είναι κάποιες πρόσθετες μετρήσεις που πρέπει να εξετάσουμε για να δούμε εάν αυτή είναι μια βιώσιμη λύση;», «πώς ελαχιστοποιούμε τη χρήση νερού ή πώς χρησιμοποιούμε αυτούς τους πράσινους τοίχους για την ανακύκλωση του νερού;», «πώς μπορούμε να προσανατολίσουμε αυτούς τους τοίχους ώστε να χρησιμοποιούν το φως της ημέρας αντί να βασίζονται στον ηλεκτρικό φωτισμό;», «πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανανεώσιμα βιοϋλικά για να δομήσουμε και να υποστηρίξουμε πράσινα τοιχώματα αντί για εξορυκτικά οικοδομικά υλικά;», «μπορούμε να ενσωματώσουμε την παραγωγή τροφίμων με ουσιαστικό τρόπο, που να είναι οικονομικά βιώσιμος, και να αφαιρέσουμε την πίεση για τη μετατροπή των δασών σε γεωργική γη;».
      Αυτά δεν είναι τετριμμένα ερωτήματα, και ενώ υπάρχει διαδεδομένη αρχιτεκτονική διαίσθηση για τη χρήση των φυτών, ο προσδιορισμός των μετρήσεων για να μπορέσουμε να εργαστούμε μαζί τους με ουσιαστικό τρόπο απαιτεί σημαντική έρευνα.

      — Πείτε μας περισσότερα για τη μακρόχρονη συνεργασία σας με τη NASA και το ενδιαφέρον σας για την ανάπτυξη design που υποστηρίζει τον άνθρωπο για την εξερεύνηση του διαστήματος.
      Από παιδί ονειρευόμουν να σχεδιάζω για το διάστημα και πλέον το όνειρο έχει γίνει πραγματικότητα. Η αγάπη για τον πλανήτη, το σύμπαν, την επιστήμη, τη φυσική, συναντά έναν τόπο φαντασίας. Καθώς ορισμένες από τις χώρες και τους ανθρώπους του κόσμου φαίνεται να έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον για το διάστημα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα γενιά έρευνας, η οποία συμπεριλαμβάνει την αρχιτεκτονική για τα ανθρώπινα όντα. Είχα την τύχη να συμμετάσχω με τη NASA σε μερικά έργα, πολλά από τα οποία περιλαμβάνουν την ιδέα της βιώσιμης ανθρώπινης εγκατάστασης έξω από τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των τρισδιάστατων εκτυπωμένων κτιρίων για το φεγγάρι και τον Άρη και concept θερμοκηπίων.
      Προσωπικά δεν μπορώ να διαχωρίσω την ιδέα της βιωσιμότητας από τη στιγμή που οι άνθρωποι είδαμε για πρώτη φορά μια εικόνα του πλανήτη μας από το διάστημα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν. Για εμένα, το να σχεδιάζω για το διάστημα είναι πραγματικά μια επέκταση του σχεδιασμού για μια «ολόκληρη Γη». Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης. Στο παρελθόν τα διαστημόπλοια υποστήριζαν την απομονωμένη ζωή από τον πλανήτη και την ικανότητα επιβίωσης χάρη σε μερικές μηχανικές συσκευές. Σήμερα, πραγματικά, για να ζήσουμε βιώσιμα έξω από τον κόσμο μας, θα πρέπει να πάρουμε ένα κομμάτι από αυτόν μαζί μας. Δεν υπάρχει τρόπος να φανταστεί κανείς τη μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ζωή έξω από τη Γη, χωρίς να αναδημιουργήσει με κάποιον τρόπο τις βιολογικές και χημικές διεργασίες που γνωρίζουμε.
      Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν.
      — Τι απαντάτε στον διαδεδομένο προβληματισμό ότι ««δεν μπορούμε καν να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε αυτό που έχουμε στη Γη. Πώς μπορούμε να περιμένουμε να δημιουργήσουμε έναν πιο ώριμο πολιτισμό στο διάστημα»;
      Για μένα έχει να κάνει περισσότερο με την ευεργετική διαδικασία της άσκησης ή της σκέψης του σχεδιασμού για ένα μέρος που εξαρτάται από τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση ελάχιστων πόρων, στη Γη ή σε άλλον πλανήτη. Θα σχεδιάζαμε απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη, εάν καθένα από αυτά είχε τις ίδιες απαιτήσεις με τις έννοιες του χώρου: να φροντίζει τα δικά του απόβλητα, να χρησιμοποιεί καθαρή μηδενική ενέργεια, να χτίζεται χωρίς εκτεταμένη χρήση ενεργοβόρων υλικών και να επαναχρησιμοποιεί τα ελάχιστα υλικά που έχει.

      — Πώς «μετράται» η βιωσιμότητα;
      «Βιωσιμότητα» σημαίνει ότι καλύπτουμε τις ανάγκες του παρόντος με τρόπο που οι μελλοντικές γενιές θα μπορούν επίσης να καλύψουν τις δικές τους. Υπονοεί μια κυκλική οικονομία, όπου μεταβαίνουμε από την κατανάλωση πόρων σε ένα μοντέλο στο οποίο οι πόροι χρησιμοποιούνται και επαναχρησιμοποιούνται προς το κοινό όφελος «των ανθρώπων, του πλανήτη και του κέρδους». Ο τρόπος με τον οποίο μετριέται η βιωσιμότητα στην πράξη –ο πραγματικός αντίκτυπος μιας μεθόδου ή ενός προϊόντος στη βιώσιμη χρήση των πόρων– συχνά ορίζεται πολύ διαφορετικά ανάλογα με το πλαίσιο. Βιβλιογραφικά, υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τρόποι καθορισμού των μεταβλητών οι οποίες εμπλέκονται που ο ορισμός μπορεί να γίνει συντριπτικός. Ο τρόπος με τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη, για παράδειγμα, τείνει να επικεντρώνεται σε μέτρα δίκαιης ανάπτυξης, έτσι ώστε να περιλαμβάνει τον τερματισμό της φτώχειας και της πείνας και την προώθηση της ισότητας των φύλων. Σε αυτή την περίπτωση, οι μετρήσεις χρησιμοποιούν δείκτες όπως το μέσο βάρος γέννησης ή τα ποσοστά θνησιμότητας, τα οποία υπολογίζονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα.
      Στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, η αειφορία συνδέεται συχνά με τη μείωση της χρήσης ενέργειας σε κτίρια που, παραδοσιακά, εξαρτώνται από την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων. Έτσι, μεταξύ των πρώτων τρόπων υπολογισμού της βιωσιμότητας για τα κτίρια ήταν η χρήση ενέργειας διαφόρων συσκευών και εξοπλισμού, όπως το Energy Star στις ΗΠΑ. Εάν, ας πούμε, εμπλέκονται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή ενέργεια, τότε η ενεργειακή κατανάλωση μπορεί να έχει λιγότερη σημασία από την επιλογή δομικών υλικών που αποτελούν μέρος μιας εξαντλητικής εξορυκτικής διαδικασίας ως προς τους πόρους της Γης, ενώ επίσης το κτίριο μέσω διαδικασιών καύσης διύλισης μπορεί να συμβάλλει σε αυξημένες εκπομπές άνθρακα. Υπάρχουν πολλά πλαίσια για να πραγματοποιήσει κανείς μετρήσεις και τα χρειαζόμαστε όλα για να μπορέσουμε όλοι να εργαστούμε παραγωγικά προς τον κοινό στόχο της βιωσιμότητας.

      — Ποιον ρόλο πιστεύετε ότι θα διαδραματίσουν στο μέλλον τα πρότυπα LEED και WELL; Είναι ο πράσινος σχεδιασμός μόνο θέμα προόδου της τεχνολογίας ή πρέπει να είναι μια αρχιτεκτονική καινοτομία;
      LEED, WELL, BREAM, Energy Star, Living Building Challenge, Passive House.  Όλες αυτές οι πραγματικά ασυνήθιστες προσπάθειες για την ποσοτικοποίηση και τον καθορισμό των μετρήσεων του τι κάνει ένα κτίριο βιώσιμο ήταν κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά επιτυχημένες στο να προχωρήσουμε μπροστά, όσον αφορά τη βιωσιμότητα. Κατά τον σχεδιασμό ενός κτιρίου, ο αρχιτέκτονας πρέπει να δίνει αναφορά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, από τους χρηματοδότες μέχρι την πόλη, και η χρήση αυτών των «πλαισίων» ως σημείο αναφοράς για το πώς ένα σχέδιο αντιμετωπίζει τη βιωσιμότητα ήταν το κλειδί για την αποδοχή. Εάν η χρήση ηλιακής ενέργειας ή η αποκατάσταση του χρησιμοποιημένου νερού επιτόπου μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικά δαπανηρή υπό το πρίσμα των πιο συνηθισμένων εξορυκτικών διαδικασιών, αυτά τα πρότυπα πράσινων κτιρίων ήταν ένας εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας αξίας. Ίσως η πιστοποίηση LEED σε ένα κτίριο ήταν πραγματικά ο μόνος τρόπος για να δικαιολογηθεί η δαπάνη, για παράδειγμα, υδραυλικών εγκαταστάσεων χαμηλής ροής και χαμηλής κατανάλωσης νερού.
      Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης.
      Εάν τα πρότυπα πράσινων κτιρίων παρέχουν αξία και κίνητρα, τώρα, καθώς βελτιώνονται οι τεχνολογικές μέθοδοι για τη βελτίωση της χρήσης του νερού, της ενέργειας και των υλικών, ελπίζει κανείς ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα αναλάβουν, παίρνοντας αυτές τις αποφάσεις και με οικονομικά κριτήρια. Ελπίζει κανείς ότι αυτή η πρόοδος δεν θα είναι απλώς μηχανικά ή ηλεκτρονικά ή αυτοματοποιημένα έξυπνα συστήματα, αλλά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η «πρόοδος» θα είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη φυσική, την επιστήμη των υλικών και τις γηγενείς μεθόδους που προέρχονται από αιώνες οικοδόμησης, πριν από τα μηχανικά συστήματα και την αφθονία ενέργειας. Μέσω της χρήσης της ενσωματωμένης γνώσης της μορφής και των υλικών μπορούμε να ψύχουμε παθητικά, να θερμαίνουμε, να αερίζουμε, να δημιουργήσουμε κατάλληλο φωτισμό και να βελτιώνουμε την ποιότητα του αέρα – όλα αυτά για τα οποία σήμερα βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό σε ενεργοβόρα μηχανικά συστήματα. Τα κεραμικά και τα τούβλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ψύξη λειτουργικών παραθύρων που δημιουργούν διασταυρούμενο αεράκι για αερισμό, χρησιμοποιώντας φυτά για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα… όλα αυτά χρησιμοποιούν πιο πολύ θεμελιώδεις φυσικές ή βιολογικές αρχές, παρά μηχανικές ή ηλεκτρικές.

      Περισσότερα: http://www.spacexarch.com/



      https://www.cea.yale.edu/team/christina-ciardullo
    19. webTV

      Engineer

      Πάνω από ένα δισεκατομμύριο εκτοπισμένοι άνθρωποι. Είκοσι ημέρες θανατηφόρας ζέστης κάθε χρόνο σε πολλές περιοχές του κόσμου. Κατάρρευση οικοσυστημάτων και σοβαρή έλλειψη τροφίμων. Όχι, δεν πρόκειται για τις συνέπειες τυχόν περιορισμένης χρήσης πυρηνικών όπλων. Είναι το δυστοπικό σκηνικό που θα επικρατεί το 2050 στον πλανήτη μας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με έκθεση από το Breakthrough National Centre for Climate Restoration της Αυστραλίας Ένα σκηνικό που αν επιβεβαιωθεί θα οδηγήσει στη διάρρηξη κάθε εδραιωμένης κοινωνικής συνθήκης και θα φέρει τον ανθρώπινο πολιτισμό στο χείλος της κατάρρευσης.

      Με τα υφιστάμενα στοιχεία ο ενεργειακός τομέας και η οικοδομική βιομηχανία ευθύνονται συνδυαστικά για περίπου το 40% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός και η σοβαρότητα της κλιματικής κρίσης συνεχίζουν να αυξάνονται, προκαλώντας παγκόσμιες διαταραχές, οι αρχιτέκτονες καλούνται να βρουν λύσεις ώστε να μετατρέψουν τα κτίρια από καταβόθρες ενέργειας σε αυτόνομες ενεργειακές οντότητες.

      Αυτό προσπαθεί να κάνει η νορβηγική Snøhetta που πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα ενεργειακά αυτόνομο κτίριο γραφείων. Το Powerhouse Telemark έχει ενσωματώσει έξυπνες λύσεις και υπολογίζεται ότι θα παράγει περισσότερη ενέργεια από ό, τι θα χρειαστεί σε όλη τη διάρκεια ζωής του. Συμπεριλαμβανομένης, μάλιστα, της ενέργειας που θα απαιτήθηκε για την κατασκευή του, ακόμη και αυτής που θα δαπανηθεί τις επόμενες δεκαετίες, σε τυχόν εργασίες ανακαίνισης.
       
        Το κτίριο αποτελείται από 11 ορόφους και η Snøhetta υιοθέτησε την αρχή της τυποποίησης, προκειμένου να εξοικονομήσει πόρους κατά τη διάρκεια της ανέγερσης. Τα πάντα, από το δάπεδο έως τα διαχωριστικά γραφείων και τα μπάνια, είναι πανομοιότυπα. Η εσωτερική διαρρύθμιση είναι «ευέλικτη» για να προσαρμόζεται στις μελλοντικές ανάγκες.
      Το εξωτερικό του κτιρίου διαθέτει ασυνήθιστο λοξό σχεδιασμό μια κλίση 45 μοιρών στην ανατολική πρόσοψη, όπου και φιλοξενεί έναν φωτοβολταϊκό θόλο. Σε συνδυασμό με τον φωτοβολταϊκό μανδύα που καλύπτει τη νότια πρόσοψη του κτιρίου, υπολογίζεται ότι το κτίριο θα παράγει συνολικά 256.000 kWh τον χρόνο, περίπου 20 φορές την ετήσια χρήση ηλεκτρικής ενέργειας ενός μέσου νορβηγικού νοικοκυριού. Το πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας θα πωλείται στο ενεργειακό δίκτυο της χώρας.
      Αν και διαθέτει ενεργειακά αποδοτικά συστήματα φωτισμού, τα τζάμια του Powerhouse Telemark είναι προσεκτικά τοποθετημένα για να ελαχιστοποιούν τις απαιτήσεις τεχνητού φωτισμού. Είναι, επίσης, εξαιρετικά καλά μονωμένο και έχει υψηλό επίπεδο στεγανότητας, παράγοντες που βοηθούν στη διατήρηση σταθερής εσωτερικής θερμοκρασίας. Επιπλέον, το σύστημα θέρμανσης τροφοδοτείται από γεωθερμικά φρεάτια βάθους 350 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
      Το αποτέλεσμα είναι ένα κτίριο – γεννήτρια που θα παράγει περισσότερη ενέργεια από ό,τι θα καταναλώσει σε ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής του.
       
       
       
    20. webTV

      Engineer

      Έναν ακόμη άθλο πραγματοποίησε η NASA με τη live μετάδοση της επιτυχημένης προσεδάφισης του διαστημόπλοιου Insight στον πλανήτη Άρη. 
      Έπειτα από ένα διαπλανητικό ταξίδι διάρκειας σχεδόν επτά μηνών, το διαστημικό επιστημονικό σκάφος InSight προσεδαφίστηκε στον 'Αρη, έχοντας διασχίσει με επιτυχία την ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη, επιβεβαίωσε η Nasa από το κέντρο της στην Πασαντίνα στην Καλιφόρνια.
      Μάλιστα το InSight έστειλε την πρώτη του φωτογραφία από την επιφάνεια του «κόκκινου πλανήτη».


      «Προσεδάφιση επιβεβαιώθηκε!» ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι και οι μηχανικοί και επιστήμονες της NASA ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και επιφωνήματα χαράς.
      Σκοπός του InSight είναι να μελετήσει το εσωτερικό του και τους σεισμούς του Άρη.
      Πρόκειται για την πρώτη προσεδάφιση της NASA από το 2012 (ρόβερ Curiosity) και η πρώτη φορά που θα μελετηθεί από ένα ρομποτικό γεωλογικό εργαστήριο το εσωτερικό, η σύνθεση και ειδικότερα η τεκτονική δραστηριότητα όχι μόνο του 'Αρη, αλλά και οποιουδήποτε άλλου πλανήτη πέρα από τη Γη.
      Η όλη διαδικασία προσεδάφισης διήρκεσε επτά αγωνιώδη λεπτά, τα «επτά λεπτά του τρόμου» όπως τα αποκαλούσαν οι μηχανικοί της NASA, αφού στη διάρκεια αυτών των λεπτών δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο, παρά να προσεύχονται ότι είχαν προγραμματίσει σωστά τις κινήσεις του ρομποτικού σκάφους.
      Υπενθυμίζεται πως 40 χρόνια πριν υπήρξε η πρώτη τηλεοπτική μετάδοση διαστημικής αποστολής: της προσελήνωσης του «Απόλλων 11» που συνοδεύτηκε από την ιστορική φράση του Νιλ Άρμστρονγκ «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα…»
      Δείτε το βίντεο προσεδάφισης του Insight που μετέδωσε η NASA:
       
    21. webTV

      Engineer

      Η τρισδιάστατη εκτύπωση εισχωρεί σε ολοένα και περισσότερους τομείς της καθημερινότητας, προσφέροντας σύγχρονες, δυναμικές λύσεις στα πεδία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και της κατασκευής. Διαθέτοντας το μεγαλύτερο τρισδιάστατο εκτυπωτή σκυροδέματος στην Ευρώπη, η βελγική εταιρεία Kamp C εκτύπωσε τρισδιάστατα μία διώροφη κατοικία. Με συνολικό εμβαδόν 90 m2, το κτίριο εκτυπώθηκε σε ένα μονολιθικό κομμάτι με τη χρήση σταθερού εκτυπωτή, καθιστώντας το έτσι το πρώτο του είδους του στον κόσμο.
      Η διώροφη κατοικία, που βρίσκεται στο Westerlo του Βελγίου, εκτυπώθηκε ως μέρος του ευρωπαϊκού προγράμματος C3PO με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Π.Α.). Η πρόθεση, που εκφράζει το έργο, είναι να ενθαρρύνει τον κατασκευαστικό κλάδο να εφαρμόσει την τρισδιάστατη εκτύπωση ως τεχνική κατασκευής.
      "Τα σπίτια, που έχουν ήδη εκτυπωθεί παγκοσμίως, έχουν μόνο έναν όροφο και συχνά εκτυπώνονται και συναρμολογούνται επί τόπου. Εμείς καταφέραμε να εκτυπώσουμε ολόκληρο το σκελετό του κτιρίου ως ένα σύνολο", αναφέρει ο Emiel Ascione, διευθυντής έργου στην εταιρεία Kamp C. Οι τοίχοι της κατοικίας εξωθήθηκαν σε στρώματα πάχους 15 mm, αποκτώντας μια αδρή υφή.
      Προκειμένου να αποφευχθούν οι θερμικές γέφυρες, ορισμένοι τοίχοι σχεδιάστηκαν με κοίλη μορφή, ενώ σε άλλους εφαρμόστηκε εξωτερική θερμομόνωση. Το καινοτόμο σύστημα κατασκευής βασίζεται σε μια κεφαλή εξώθησης, η οποία μπορεί να κινηθεί σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις, καθώς η αντλία σκυροδέματος ωθεί το κονίαμα μέσω σωλήνων στην κεφαλή. Το γεγονός ότι η αντοχή του υλικού είναι τρεις φορές υψηλότερη σε σχέση με την κλασική δόμηση, σε συνδυασμό με το ότι μια ανάλογη κατοικία θα μπορούσε στο μέλλον να εκτυπωθεί μέσα σε δύο μόλις ημέρες, καθιστούν το συγκεκριμένο επίτευγμα αξιοσημείωτο.
      Φωτογραφίες από: https://www.3dprintingmedia.network/kamp-c-completes-first-two-story-3d-printed-house-built-on-location-for-c3po-project/


       
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.