Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    635 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Ο Πύργος του Άιφελ είναι ίσως το σημαντικότερο και δημοφιλέστερο μνημείο της Γαλλίας, καθώς και ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα και μνημεία του κόσμου.
      Ο Πύργος του Άιφελ είναι ίσως το σημαντικότερο και δημοφιλέστερο μνημείο της Γαλλίας, καθώς και ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα και μνημεία του κόσμου.

      Το χρώμα του
      Ο πύργος έχει ξαναβαφτεί δεκαεννέα φορές από την κατασκευή του, μία φορά κάθε επτά χρόνια κατά μέσο όρο και πάντα με το χέρι, σύμφωνα με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην εποχή του Gustave Eiffel. Ο πύργος είναι βαμμένος σε αποχρώσεις του κόκκινου και της ώχρας, και από το 1968 είναι «ντυμένος» με ανοιχτό καφέ κοντά στο χάλκινο, ελαφρώς σκιασμένο από κάτω προς τα πάνω για καλύτερη οπτική ένταξη στον παρισινό ουρανό. Το χρώμα και μόνο ζυγίζει περίπου 60 τόνους. Τα τελευταία νέα? Ο Πύργος θα γίνει χρυσός για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.
      Ο Patrick Branco Ruivo, CEO της εταιρείας που διαχειρίζεται το μνημείο, που τώρα θέλει να προβεί στην πιο σημαντική ανακαίνιση από την κατασκευή του αποκάλυψε: «Θα δώσω στον Πύργο του Άιφελ μια ελαφρώς πιο χρυσή απόχρωση από αυτή του χρώματός του, κι αυτό εγκαίρως, έτσι ώστε να έχει ολοκληρωθεί πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες» δήλωσε.

      Το μέγεθός του
      Ο Πύργος του Άιφελ είχε ύψος 312 μέτρα όταν χτίστηκε το 1889 και θεωρείτο για καιρό ο υψηλότερος πύργος στον κόσμο. Ο πύργος των 324 μέτρων, όπως είναι σήμερα συμπεριλαμβανομένης της κεραίας, εξακολουθεί να κυριαρχεί στο τοπίο της γαλλικής πρωτεύουσας. Αλλά το ύψος του δεν είναι αμετάβλητο καθώς… αλλάζει με τη θερμοκρασία. Με τη θερινή ζέστη, η μεταλλική του δομή επεκτείνεται και μπορεί να φτάσει έως και 20 εκατοστά σε ύψος. Αντίθετα, μπορεί να χάσει έως και 10 εκατοστά το χειμώνα.

      Οι ανελκυστήρες
      Εγκαταστάθηκε και άνοιξε στο κοινό λίγο μετά τα εγκαίνιά του, οι πρώτοι πέντε υδραυλικοί ανελκυστήρες του Πύργου του Άιφελ αντιπροσώπευαν ένα σημαντικό τεχνικό επίτευγμα για εκείνη την περίοδο. Ακόμα σε λειτουργία, εκείνοι στους ανατολικούς και δυτικούς πυλώνες, δεν είναι ούτε πραγματικοί ανελκυστήρες, ούτε τελεφερίκ, αλλά κάτι ενδιάμεσα, δίνουν στις ομάδες συντήρησης που είναι επιφορτισμένες με την ανακαίνισή τους μια αρκετά μεγάλη δυσκολία , καθώς δεν συναντούν κανένα σημερινό κριτήρια μηχανημάτων. Κάθε χρόνο, η αθροιστική απόσταση που καλύπτουν οι ανελκυστήρες του πύργου είναι 103.000 χιλιόμετρα, ή δυόμισι φορές σε όλο τον κόσμο.

      Το διαμέρισμα του Gustave Eiffel
      Στην πλατφόρμα του τελευταίου ορόφου του πύργου, ο Gustave Eiffel είχε ένα χώρο 100 τετραγωνικών μέτρων χτισμένο με, φυσικά, ένα υπαίθριο μπαλκόνι, η πλειονότητα του οποίου ωστόσο καταλήφθηκε από ένα ανελκυστήρα. Περισσότερο ένας χώρος υποδοχής για τους επισκέπτες του παρά ένα σπίτι, το διαμέρισμα περιλάμβανε σαλόνι, τρία γραφεία, μπάνιο και τουαλέτα, αλλά όχι υπνοδωμάτιο. Ο χώρος μετατράπηκε από τότε σε τεχνικό δωμάτιο, αλλά διατηρεί την αναπαραγωγή του γραφείου του Gustave Eiffel. Τρεις φιγούρες με κερί φαίνονται εκεί: ο Gustave Eiffel, η κόρη του Claire και ο εφευρέτης Thomas Edison.

      Ο Πύργος είναι… παντρεμένος
      Ενώ ο Πύργος του Άιφελ είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς γαμήλιας πρότασης στη χώρα, η Αμερικανίδα Erika LaBrie το πήρε ένα βήμα παραπέρα. Το 2018, παντρεύτηκε τον Πύργο σε μια μικρή τελετή στον δεύτερο όροφο. Μετά από μακροχρόνιες διοικητικές διατυπώσεις, κατάφερε να προσθέσει το όνομα Eiffel στα επίσημα έγγραφα της και να επισκέπτεται το κτίριο μία φορά το χρόνο.
       
    2. webTV

      Engineer

      Η ερευνητική ομάδα της Urban Speleo Engineering κατέθεσε πρόταση στον Δήμο Αθηναίων ζητώντας να καταδυθεί και να το χαρτογραφήσει πλήρως για πρώτη φορά στην ιστορία του.
      Οι εργάτες που είχαν αναλάβει τις τεχνικές εργασίες για τον Δήμο Αθηναίων το καλοκαίρι του 1889, κατέβαιναν έκπληκτοι την ημέρα εκείνη στα έγκατα της γης, για να διερευνήσουν το απρόσμενο εύρημά τους: Ενα πηγάδι που είχαν εντοπίσει τυχαία στο Γουδί οδηγούσε σε μια υπόγεια σήραγγα, που είχε σκαφτεί στον βράχο κατά την αρχαιότητα, με ύψος έξι μέτρων και πλάτος 60 εκατοστών.
      Στο εσωτερικό της εντυπωσιακής στοάς, στα 10 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους,  έρεε άφθονο, κρύο και διαυγές νερό προερχόμενο από τον Υμηττό. Αρχαία λυχνάρια και αγγεία βρίσκονταν ξεχασμένα εκεί, ενώ μια πέτρινη πλάκα έφερε χαραγμένο στην πίσω της όψη το αττικό όνομα «ΦΙΛΑΓΡΟΣ ΑΛΕΞΙΔΟΣ ΜΕΛΙΤΕΥΣ». Ενα από τα μηχανικά θαύματα της αρχαιότητας, το Πεισιστράτειο Υδραγωγείο, είχε μόλις ανακαλυφθεί.
      Σήμερα, σχεδόν 2.500 χρόνια μετά τον θάνατο του Πεισίστρατου, το υδραγωγείο εξακολουθεί να λειτουργεί και χρησιμοποιείται μόνιμα και αποκλειστικά για την άρδευση του Εθνικού Κήπου.
      Τα δεκάδες μυστικά που κρύβει είναι έτοιμα να αποκαλυφθούν στο κοινό, καθώς ειδική ερευνητική ομάδα κατέθεσε πρόσφατα πρόταση στον Δήμο Αθηναίων ζητώντας να καταδυθεί στο Πεισιστράτειο και να το χαρτογραφήσει πλήρως για πρώτη φορά στην ιστορία του.

      Η υπόγεια αποτύπωση του εσωτερικού του υδραγωγείου μπορεί να παράσχει σημαντικές πληροφορίες: Σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι σήραγγές του. Ποια διαδρομή ακολουθούν οι διακλαδώσεις του. Και από πού ακριβώς πηγάζει, κάτι που παραμένει άγνωστο επί αιώνες. Τμήματα και πηγάδια του Πεισιστρατείου είχε αποτυπώσει εξωτερικά και ο Ερνέστος Τσίλερ, ο οποίος είχε βρει υπολείμματά του στα θεμέλια οικοδομών που κατασκεύαζε στην Αθήνα.
      Ερευνες
      Το υπόγειο τούνελ διασχίζει την Αττική σε μια έκταση τουλάχιστον έξι χιλιομέτρων, ενώ είναι λαξευμένο στο υπέδαφος σε βάθος έως και 13 μέτρων. Ξεκινά από τη Μονή του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στου Παπάγου και καταλήγει στον Εθνικό Κήπο ακολουθώντας παράλληλη πορεία με την κοίτη του Ιλισού, ενώ κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και μέχρι το 1870 ήταν αυτό που υδροδοτούσε την πόλη της Αθήνας.
       
      «Το Πεισιστράτειο υδραγωγείο είναι ένα υπόγειο τούνελ περίπου 2.500 ετών, ένα από τα αρχαιότερα τεκμηριωμένα υδραγωγεία, που εξακολουθεί να δίνει νερό χωρίς να ξέρει κανείς την ακριβή κατάστασή του σήμερα. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι γνώσεις μας γι’ αυτό περιορίζονταν σε μικρά αποσπασματικά σημεία του δικτύου διανομής. Μόνο σε ένα τμήμα του είναι γνωστό, στο Γουδί, κι αυτό μετά από δική μας κατάβαση το 2016 και το 2018», λέει στα «ΝΕΑ» ο Πάνος Δευτεραίος, πολιτικός μηχανικός και σπηλαιολόγος με μεγάλη εμπειρία, επικεφαλής της Urban Speleo Engineering που κατέθεσε την πρόταση στον Δήμο Αθηναίων και συνεχίζει: «Κατά τις ανασκαφικές έρευνες για τα έργα του μετρό ανακαλύφθηκαν τμήματα του υδραγωγείου κοντά στην αρχαία πόλη, στον σταθμό του Ευαγγελισμού, και εκτεταμένα δίκτυα διανομής στον σταθμό Συντάγματος. Ομως ο κύριος, εκτός πόλης κορμός της πρώτης φάσης της κατασκευής του, δηλαδή του 6ου αιώνα π.Χ., παραμένει άγνωστος. Ακόμη και η μεταγενέστερη σήραγγα, του 4ου αιώνα π.Χ. που λειτουργεί σήμερα, παρότι έχει επιβεβαιωθεί η θέση κάποιων τμημάτων της, δεν έχει ακόμη εξερευνηθεί.
      Προτείνουμε λοιπόν να προσπαθήσουμε να εξερευνήσουμε όλο του το μήκος, περίπου 5-6 χιλιόμετρα, ψάχνοντας σημεία πρόσβασης μέσα στην πόλη τα οποία παραμένουν άγνωστα επί αιώνες». Αλλωστε, όπως εξηγεί, «μια εσωτερική αποτύπωση που θα εντοπίσει προβλήματα και θα προτείνει επισκευές ή καθαρισμό – όπως έκαναν οι δήμαρχοι του 19ου αιώνα στα αρχαία υδραγωγεία αυξάνοντας την παροχή τους – θα σιγουρέψει το νερό από το οποίο ζει τον Κήπο καθημερινά. Ταυτόχρονα θα γίνει ακριβής αποτύπωση της στοάς και τοποθέτησή της στον χάρτη».
      Η λειτουργία
      Το νερό του υδραγωγείου φτάνει στον Εθνικό Κήπο με σωληνώσεις που ξεκινούν από την οδό Παπαδιαμαντοπούλου και γεμίζει τη λίμνη που βρίσκεται στην είσοδο της Βασιλίσσης Σοφίας. Εκεί βρίσκεται και το ψηλότερο σημείο του κήπου από όπου με φυσική ροή το νερό κατευθύνεται προς τα υπόλοιπα σημεία, μέσω επιφανειακού συστήματος υδραυλάκων.
      «Εντυπωσιακή επιβεβαίωση της μέχρι σήμερα λειτουργίας του αρχαίου υπόγειου έργου προέκυψε το 2003, όταν τα έργα θεμελίωσης μεγάλου υπόγειου γκαράζ απέναντι από το νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, απέκοψαν το τούνελ σε βάθος 12 μέτρων», προσθέτει ο Πάνος Δευτεραίος. «Τότε παρατηρήθηκε απρόσμενη διακοπή της παροχής του νερού στον Εθνικό Κήπο, ενώ τα υπόγεια έργα που βρίσκονταν σε εξέλιξη πλημμύριζαν! Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, έπειτα από μια περίοδο ξηρασίας του κήπου, μετά από προσπάθειες για ανεύρεση εναλλακτικών πηγών άρδευσης και κατόπιν διαμαρτυριών, η βλάβη αποκαταστάθηκε με επισκευαστικές εργασίες στην κατεστραμμένη αρχαία σήραγγα. Ετσι το νερό επανήλθε στον προορισμό του και διαπιστώθηκε – χωρίς αμφιβολία πλέον – ότι ο κήπος συνεχίζει να ποτίζεται από το αρχαίο υδραγωγείο».

      Εξερευνήσεις
      Το Πεισιστράτειο κουβαλά ιστορίες εξερευνήσεων αλλά και ευτράπελα όπως αυτό που είχε διηγηθεί στο βιβλίο του ο επί σειρά ετών διευθυντής του Εθνικού Κήπου, Νίκος Ταμβάκης, σύμφωνα με τον οποίο το αρχαίο δίκτυο ανέβλυσε κάποια στιγμή… πετρέλαιο.
      «Το 1980 άρχισε ξαφνικά να διοχετεύεται στη λίμνη της Βασιλίσσης Σοφίας μαζί με το νερό και μικρή ποσότητα πετρελαίου. Το γεγονός προκάλεσε μάλιστα και σκωπτικά σχόλια, καθώς συνδέθηκε τότε με την ανακάλυψη φανταστικής πετρελαιοπηγής! Επειτα από έρευνα, όμως, διαπιστώθηκε ότι ένα συνεργείο-πλυντήριο στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Γουδί, ανατολικά από το νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, άδειαζε τα υπολείμματα πετρελαίου από τα ρεζερβουάρ των φορτηγών σε ένα φρεάτιο αερισμού του υδραγωγείου, που είχαν ανακαλύψει τυχαία οι φαντάροι λίγο πιο κάτω, στη δεξιά όχθη του Ιλισού (…). Το σφράγισμα του φρεατίου σταμάτησε ευτυχώς την τροφοδοσία της αυτοσχέδιας πετρελαιοπηγής, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαίωσε την ακρίβεια της διαδρομής του αγωγού, που είχε επισημάνει και σχεδιάσει ο Τσίλερ το 1877», ανέφερε.

      Σημειώνεται πως η ομάδα της Urban Speleo Engineering είναι εκείνη που εκτέλεσε το μεγάλο έργο της εξερεύνησης του Αδριάνειου Υδραγωγείου της Αθήνας για λογαριασμό του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και της ΕΥΔΑΠ ενώ έχει αναλάβει και μικρότερης έκτασης εργασίες σε άλλα αρχαία υδραγωγεία.
      Το 2016 και το 2018 μέλη της πραγματοποίησαν σύντομες αυτοψίες εντός τμημάτων του Πεισιστράτειου υδραγωγείου εξερευνώντας πλήρως ολόκληρο το βατό μήκος των σηράγγων του από την τοποθεσία του Αγίου Θωμά, μέχρι και το τέλος της ενεργής γαλαρίας στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών.
      Κατά τη διάρκεια εκείνων των εργασιών είχαν μάλιστα εντοπιστεί δύο τοπικοί κλάδοι του υδραγωγείου, οι οποίοι δεν είχαν αποτυπωθεί ποτέ κατά το παρελθόν. Οπως φαίνεται, η γνώση υπάρχει. Πλέον, ο Δήμος Αθηναίων μπορεί, εφόσον το θελήσει, να ξεκλειδώσει τα άγνωστα μυστικά της πόλης, ηλικίας 2.500 ετών.
    3. webTV

      Engineer

      Ο P. Adams Schwertentransporte με έδρα το Λουξεμβούργο μοιράστηκε τις εκπληκτικές φωτογραφίες του πτερυγίου βάρους 25 τόνων, που μεταφέρεται με ελιγμούς μέσα από στενούς επαρχιακούς δρόμους.
      Η εταιρεία μεταφορών, η οποία δραστηριοποιείται σε όλη την Ευρώπη, δημοσίευσε τις εικόνες στην σελίδα τους στο LinkedIn, προκαλώντας τον θαυμασμό των χρηστών στα social media για το εντυπωσιακό επίτευγμα της μηχανικής. «Κλείνοντας την χρονιά με ένα σετ πτερυγίων ανεμογεννήτριας 67 μέτρων σε μια δύσκολη διαδρομή». Πάντως, πολλοί κατηγόρησαν την εταιρεία πως έκανε photoshop στις φωτογραφίες.

      Η μεταφορά του πτερυγίου μήκους 67 μέτρων απαιτεί ιδιαίτερες δεξιότητες
      Πώς γίνεται η μεταφορά τους
      Οι φωτογραφίες δείχνουν το τεράστιο πτερύγιο στο πίσω μέρος ενός φορτηγού καθώς περνά μέσα από ήσυχους δρόμους και χωριά. Οι μεταφορείς αποφεύγουν σκόπιμα τις πόλεις και πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας θα κατέβουν προσωρινά, προκειμένου να περάσουν με ασφάλεια.
      Σε αντίθεση με την υπόλοιπη ανεμογεννήτρια, τα πτερύγια δεν μπορούν να αποσυναρμολογηθούν και πρέπει να μεταφερθούν ενιαία. Επίσης, δεν μπορούν να ταξιδέψουν οριζόντια λόγω των στροφών στους στενούς δρόμους, επομένως βεβαιώνεται πως τοποθετούνται επάνω στα φορτηγά σε γωνία μεταξύ 20 και 45 μοιρών.

      Τα πτερύγια μεταφέρονται ολόκληρα καθώς δεν μπορούν να αποσυναρμολογηθούν
      Το πτερύγιο είναι προσαρτημένο σε μια πλατφόρμα που το επιτρέπει να κινείται πάνω κάτω ή στο πλάι ανάλογα με την κατεύθυνση του ταξιδιού, προκειμένου να κατανέμεται ομοιόμορφα το βάρος στις στροφές.
      Το ρεκόρ για το μεγαλύτερο πτερύγιο της ανεμογεννήτριας που μεταφέρθηκε με αυτό τον τρόπο, σημειώθηκε το 2016, κατά την μεταφορά ενός πτερυγίου 88,3 μέτρων στην Δανία. Τα αιολικά πάρκα χρειάζονται τα πτερύγια για τις ανεμογεννήτριές τους που βρίσκονται συχνά στην ύπαιθρο, μακριά από τα εργοστάσια που τα παράγουν.
      Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/zoi/pterygio-anemogennitrias-metaferetai-steno-dromo
    4. webTV

      Engineer

      Μετά από τη μυστηριώδη εξαφάνιση του βρετανικού πλοίου HMS Terror πριν 170 χρόνια, στο Αρκτικό Αρχιπέλαγος του Καναδά, δόθηκαν για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, εικόνες από το κουφάρι του.
      Το Terror ήταν το ένα από τα δύο πλοία που μετείχαν στην αποστολή του Βρετανού εξερευνητή Τζον Φράνκλιν, τα οποία απέπλευσαν από τη Βρετανία το 1845 αναζητώντας το Βορειοδυτικό Πέρασμα, το οποίο ενώνει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωεκανό μέσω της Αρκτικής. Η αποστολή όμως κατέληξε σε τραγωδία, καθώς οι 129 ναυτικοί έμειναν αποκλεισμένοι επί ενάμιση χρόνο στους πάγους και στο τέλος πέθαναν από την πείνα ή από το κρύο.

      Σε εξαιρετική κατάσταση βρέθηκαν αντικείμενα, όπως πιάτα, στο πλοίο Terror / Φωτογραφία: pc.gc.ca
      Μέχρι σήμερα οι λεπτομέρειες της βύθισης του πλοίου παραμένουν άγνωστες, στην μεγαλύτερη τραγωδία που σημειώθηκε στη πλαίσιο εξερεύνησης της Αρκτικής. Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια το πότε ήρθε το τέλος για το πλήρωμα και το πλοίο. Το πρώτο από τα δύο πλοία του Φράνκλιν, το HMS Erebus, βρέθηκε το 2014 στην ίδια ζώνη, ενώ το 2016 είχε βρεθεί και το Terror κοντά στο νησί του Βασιλιά Γουιλιέλμου, στα ανατολικά του Κόλπου Κέμπριτζ.

      Συρτάρι από καμπίνα στο κάτω επίπεδο του πλοίου Φωτογραφία: pc.gc.ca
      Πλοίο Terror: Εκαναν 48 καταδύσεις για να τραβήξουν πλάνα
      Οι εικόνες που τράβηξαν οι δύτες και ένα υποθαλάσσιο, τηλεχειριζόμενο ρομπότ αποκαλύπτουν ανέπαφα αντικείμενα από τη ζωή στο πλοίο.
      «Μας δόθηκε η εντύπωση, εξερευνώντας το HMS Terror, ότι επρόκειτο για ένα πλοίο που εγκαταλείφθηκε πρόσφατα από το πλήρωμά του, φαινόταν σαν να είχε γλιτώσει από το πέρασμα του χρόνου», ανέφερε ο Ράιαν Χάρις, διευθυντής της αρχαιολογικής αποστολής και κυβερνήτης του τηλεχειριζόμενου ρομπότ που χρησιμοποιήθηκε στις έρευνες.


      Αποθηκευτικός χώρος στη καμπίνα του καπετάνιου Κρόζιερ, με το παράθυρο να φαίνεται στο βάθος / Φωτογραφία: pc.gc.ca
      Στις 48 καταδύσεις –οι επτά από τις οποίες με το ρομπότ– σε νερά όπου η θερμοκρασία κυμαινόταν γύρω στο μηδέν, η ομάδα τράβηξε βίντεο του 90% της κατώτερης γέφυρας του πλοίου. Ένα πηδάλιο καλυμμένο με άλγη, μια κουκέτα κρυμμένη κάτω από λάσπη και ανεμώνες, πιατικά και μπουκάλια: όλα έμειναν όπως ήταν, λες και το πλοίο εγκαταλείφθηκε βιαστικά πριν από το 170 χρόνια.

      Αρκετά πιάτα βρέθηκαν σε δωμάτια του πλοίου / Φωτογραφία: pc.gc.ca

      Τα ιζήματα που κάλυψαν το δωμάτιο του καπετάνιου, το Φράνσις Κρόζιερ, επέτρεψαν να διατηρηθεί το γραφείο του στο οποίο οι ερευνητές αναμένουν ότι θα βρουν επιστημονικά όργανα και χάρτες.Οι έρευνες αυτές έγιναν σε συνεργασία με οργανώσεις ντόπιων Ινουίτ. Η προφορική παράδοση αυτών των ιθαγενών, με τις ιστορίες να μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, επέτρεψε να εντοπιστούν τα δύο πλοία.

      Μπουκάλι που βρέθηκε σε καμπίνα του κάτω επιπέδου του πλοίου
      Μόνο το ιδιαίτερο διαμέρισμα του καπετάνιου παραμένει απροσπέλαστο, εξαιτίας μιας κλειστής πόρτας. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι εκεί θα βρουν χειρόγραφα που ίσως διατηρήθηκαν χάρη στο ψύχος και τη λάσπη.
      Συγκλονιστικό βίντεο από το ναυάγιο του πλοίου Terror
      Οι εικόνες από το πλοίο του εξερευνητή Τζον Φράνκλιν, είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Το Parks Canada, έδωσε στη δημοσιότητα το βίντεο, όπου εξηγεί την ιστορία του εξερευνητή, ενώ δείχνει πλάνα από την προετοιμασία για την κατάδυση στον βυθό και εικόνες που πραγματικά εντυπωσιάζουν από το εσωτερικό του πλοίου. Δείτε και μόνοι σας:
       
    5. webTV

      GTnews

      Πώς μετατρέπεις πέντε χρόνια λειτουργίας ενός δορυφόρου σε μουσική; Πώς μπορεί να βιώσει μουσικά ο ακροατής τον άνεμο, τα σύννεφα και τη θερμοκρασία;
      Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) προχώρησε στην ηχοποίηση των δεδομένων του δορυφόρου Aeolus σε μία ορχηστρική σύνθεση με τίτλο «Life of Aeolus». Μέρος της σύνθεσης αποτελεί και ένα ακραίο επεισόδιο μεταφοράς ερημικής σκόνης, που διερευνά το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Στο μισής ώρας διάρκειας «Life of Aeolus» κάθε δευτερόλεπτο παραπέμπει σε μία μέρα στη ζωή του δορυφόρου Aeolus και στον άνεμο που μετρούσε, καθώς περιστρεφόταν γύρω από τη Γη 16 φορές την ημέρα.

      Ο δορυφόρος εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 2018 με στόχο να δείξει πώς η καταγραφή των προφίλ των ανέμων της Γης από το Διάστημα μπορεί να βελτιώσει τις μετεωρολογικές προγνώσεις και τα κλιματικά μοντέλα. Το καινοτόμο λέιζερ Aladin που έφερε πάνω του ο δορυφόρος ήταν δύσκολο να αναπτυχθεί. Χρειάστηκαν 20 χρόνια συνεργατικών προσπαθειών από τη βιομηχανία για να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή αυτή πρωτιά για την παρατήρηση προφίλ ανέμων από το Διάστημα.
      Ο δορυφόρος ολοκλήρωσε την αποστολή του πρόσφατα έπειτα από σχεδόν πέντε χρόνια λειτουργίας. Τα δεδομένα του χρησιμοποιούνται όχι μόνο για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο άνεμος επηρεάζει τη μετεωρολογική πρόγνωση και τη μεταφορά αερολυμάτων. Δεδομένα από τη χαρτογράφηση του ανέμου χρησιμοποιούνται σε σχεδόν πραγματικό χρόνο για την πρόγνωση του καιρού σε όλη την Ευρώπη.
       


      Καλλιτεχνική απεικόνιση του Aeolus / Φωτογραφία: ESA - C. Vijoux

      Για να τιμήσει την πενταετή λειτουργία αυτής της πρωτοποριακής αποστολής, η ESA συνεργάστηκε με τον συνθέτη Τζέιμι Περέρα για να δημιουργήσει μια ορχηστρική ηχοποίηση (sonification) της αποστολής. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν πνευστά όργανα που αναπαρήγαν τους διάφορους τύπους δεδομένων του Aeolus με αντίστοιχο μουσικό τόνο, διάρκεια και ένταση.
      Το πίκολο παράγει στη σύνθεση τις ψηλότερες νότες που σηματοδοτούν τις κορυφές των σύννεφων. Στις χαμηλότερες νότες ακούγονται το φαγκότο και το μπάσο κλαρινέτο που παραπέμπουν στις ακτίνες λέιζερ του δορυφόρου όταν φτάνουν ακριβώς πάνω από την επιφάνεια της Γης. Στις ενδιάμεσες οκτάβες, μέσα από κλαρινέτα, φλάουτα και όμποε μπορούμε να ακούσουμε την ταχύτητα του ανέμου και την ατμοσφαιρική πίεση, την πυκνότητα των νεφών και τη θερμοκρασία. Τέλος, το συνθεσάιζερ παραπέμπει στη διακοπή λειτουργίας του δορυφόρου.
      Στο ορχηστρικό κομμάτι παρουσιάζονται, επίσης, γεγονότα ορόσημα της περιόδου λειτουργίας του Aeolus, όπως ηφαιστειακές εκρήξεις που αντιπροσωπεύονται από τύμπανα, τυφώνες που αποδίδονται με ηχητικά εφέ ανέμου, αλλά και η πανδημία του κορονοϊού που αντιπροσωπεύεται από ένα συνθεσάιζερ.
      Η έρευνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών
      Στη μουσική σύνθεση, το όμποε χρησιμοποιήθηκε για να ηχοποιηθεί ένα ακραίο φαινόμενο που συνέβη τον Ιούνιο του 2020. Πρόκειται για το σημαντικότερο τα τελευταία 50 χρόνια επεισόδιο μεταφοράς σκόνης από τη Σαχάρα μέχρι τον Ατλαντικό και την Καραϊβική, που έφερε την ονομασία «Godzilla».
      «Το απόσπασμα με το όμποε στοχεύει στην ηχοποίηση των μετεωρολογικών συνθηκών που επικρατούν μέσα σε μια ατμοσφαιρική στρωμάτωση ερημικής σκόνης. Προσπαθεί δηλαδή ο συνθέτης να "μεταφράσει" κατά κάποιο τρόπο τις συνθήκες αυτές με βάση τις μετρήσεις του δορυφόρου, ώστε να τις βιώσουμε μέσω του ήχου», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και μέλος της συμβουλευτικής επιστημονικής επιτροπής της αποστολής Aeolus, Βασίλης Αμοιρίδης.

      Ο δορυφόρος Aeolus / Φωτογραφία: ESA - P. Carril

      Η ερευνητική ομάδα ReACT του συγκεκριμένου Ινστιτούτου έχει αναλάβει να διερευνήσει με τη βοήθεια του Aeolus το συγκεκριμένο επεισόδιο μεταφοράς ερημικής σκόνης «Godzilla», καθώς και τη μεταφορά άλλων αιωρημάτων στην ατμόσφαιρα, όπως η ηφαιστειακή τέφρα, ο καπνός από τις πυρκαγιές και τα θαλάσσια αιωρήματα. Πρόσφατα είχε δημοσιεύσει εξάλλου, μελέτη για τη διασπορά ηφαιστειακής τέφρας έπειτα από την έκρηξη της Αίτνας τον Μάρτιο του 2021, η οποία είχε επεκταθεί και πάνω από την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
      Η ερημική σκόνη, εξηγεί ο κ. Αμοιρίδης, διερευνάται λόγω των πολύπλευρων επιπτώσεων που έχει στον άνθρωπο και το περιβάλλον. «Τα υψηλά επίπεδα σκόνης στην ατμόσφαιρα έχουν ανεπιθύμητες επιπτώσεις σε πολλούς τομείς: στον τομέα της υγείας η σκόνη αυξάνει τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τις αναπνευστικές λοιμώξεις, στον τομέα της ενέργειας εξασθενεί την ηλιακή ακτινοβολία και μειώνει την απόδοση των ηλιακών πάνελ, στον τομέα των μεταφορών επηρεάζει την ασφάλεια των αεροπορικών πτήσεων». Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, «η σκόνη λειτουργεί ευεργετικά. Για παράδειγμα, ο σίδηρος και ο φώσφορος που περιέχονται στην ερημική σκόνη λειτουργούν ως λίπασμα για τα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα ενισχύοντας την παραγωγικότητά τους, στοιχείο πολύ σημαντικό για τη Μεσόγειο και την Ελλάδα».
      Όπως παρατηρεί ο κ. Αμοιρίδης, η καινοτομία του Aeolus ήταν ότι «η μέτρηση από τον ίδιο δορυφόρο του ανέμου και των συγκεντρώσεων ερημικής σκόνης βοηθά στον υπολογισμό ροών εκπομπών και εναπόθεσης για την ποσοτικοποίηση της παραγωγής σκόνης από τον άνεμο πάνω από τις ερήμους, αλλά και την τροφοδότηση των ωκεανών λόγων εναπόθεσης. Ο Aeolus με τις καινοτόμες τεχνολογίες λέιζερ που έφερε, κατάφερε να προσφέρει στην κοινότητα αυτές τις μετρήσεις πάνω από τις ερήμους και τους ωκεανούς, όπου δεν έχουμε άλλη πηγή παρόμοιας πληροφορίας».
      Ο διδακτορικός φοιτητής της ομάδας ReACT, Θανάσης Γεωργίου, αναφέρει ότι «ενώ το επεισόδιο Godzilla παρατηρήθηκε και από δορυφόρους και από το έδαφος, τα ατμοσφαιρικά μοντέλα δεν μπόρεσαν να το αναπαράγουν σύμφωνα με τις παρατηρήσεις. Αυτή η θεωρητική αδυναμία συνοδεύεται από άλυτα επιστημονικά ερωτήματα που προσπαθούμε να απαντήσουμε με την έρευνά μας, ώστε να βελτιώσουμε μέσα από τις μετρήσεις του Aeolus τις προσομοιώσεις μεταφοράς σκόνης στα μοντέλα, για την παροχή καλύτερων προγνώσεων».
      Το ορχηστρικό κομμάτι «Life of Aeolus» είναι διαθέσιμο στο λινκ:
       
    6. webTV

      Engineer

      Ενα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον πλανήτη Δία και τον δορυφόρο του, τον παγωμένο Γανυμήδη, έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, και το έντυσε με την επιβλητική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου.
      Το βίντεο κυκλοφόρησε στον επίσημο λογαριασμό της NASA την Τετάρτη και σε μόλις δύο ημέρες συγκέντρωσε περισσότερες από 250.000 θεάσεις.
      Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βίντεο της NASA από την αποστολή στον πλανήτη Δία ντύνεται μελωδικά με μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου.
      Η αποστολή της NASA στον Δία
      Στις 7 Ιουνίου 2021, το διαστημόπλοιο της NASA, Juno, πέταξε πιο κοντά στο παγωμένο φεγγάρι του πλανήτη Δία, τον Γανυμήδη, από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες. Λιγότερο από μια μέρα μετά, το Juno έκανε την 34η πτήση στον Δία, κινούμενο πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη από τον έναν πόλο στον άλλον σε λιγότερο από 3 ώρες.
      Οι επιστήμονες στη NASA χρησιμοποίησαν την κάμερα του αεροσκάφους προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βίντεο κινουμένων εικόνων, με το οποίο και αποτυπώνουν την κίνηση του Juno στον Δία.
      Εικόνες από το μέλλον
      «Το βίντεο αποτυπώνει πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η εις βάθος εξερεύνηση του Διαστήματος» είπε ο Σκοτ Μπόλτον, βασικός ερευνητής του Juno από το Ινστιτούτο Σάουθγουεστ στο Σαν Αντόνιο των ΗΠΑ.
      «Το βίντεο είναι ένας τρόπος ώστε να φανταστούν οι άνθρωποι πώς είναι να εξερευνά κανείς το ηλιακό μας σύστημα από πρώτο χέρι, παρακολουθώντας πώς θα ήταν να κινείσαι σε τροχιά γύρω από τον Δία και να περνάς κοντά από το παγωμένο του φεγγάρι. Σήμερα, καθώς πλησιάζουμε στην προοπτική της επίσκεψης των ανθρώπων στο Διάστημα και σε τροχιά γύρω από τη Γη, τέτοιες πρωτοβουλίες εξάπτουν τη φαντασία δεκαετίες στο μέλλον, όταν οι άνθρωποι θα μπορούν να επισκέπτονται εξωγήινους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα», πρόσθεσε.
      Τι βλέπουμε στο εντυπωσιακό βίντεο της NASA
      Το βίντεο, διαρκείας 3,5 λεπτών, ξεκινά με την προσέγγιση του Juno στον Γανυμήδη, παρουσιάζοντας αρκετές από τις σκοτεινές και φωτεινές περιοχές του δορυφόρου αυτού του Δία, καθώς και τον κρατήρα Τρος, έναν από τους μεγαλύτερους και τους πιο λαμπερούς του δορυφόρου.
      Χρειάζονται σχεδόν 15 ώρες προκειμένου το Juno να διανύσει 1,18 εκατομμύρια χιλιόμετρα μεταξύ του Γανυμήδη και του Δία. Καθώς πλησιάζει στον πλανήτη, το διαστημόπλοιο επιταχύνει, προωθούμενο από την ισχυρή βαρύτητα του Δία (20.000 φορές πιο ισχυρή από της Γης), αναπτύσσοντας ταχύτητα 210.000 χιλιομέτρων την ώρα.
    7. webTV

      Engineer

      Είναι μια ώριμη, σοφή κυρία, ηλικίας κοντά δύο αιώνων. Έχει υποστεί πολλά και έχει δει ακόμη περισσότερα. Κουβαλάει στις πλάτες της τη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας. Είναι η οδός, της οποίας η διάνοιξη εγκρίθηκε το 1837 και έναν και πλέον αιώνα μετά (1945) μετονομάσθηκε σε «Ελευθερίου Βενιζέλου».
      Αλλά το νέο της όνομα δεν καταχωρήθηκε. Ούτε στην αστική συνείδηση, ούτε στη συλλογική μνήμη. Σεβαστό, βλέπεις, το βάρος των ιστορικών ονομάτων, πλην όμως τη δύναμη της συνήθειας δεν την παραβγαίνει… Έτσι, η πρώτη οδός της σύγχρονης Αθήνας, «Πανεπιστημίου» βαφτίσθηκε με τη γέννησή της και «Πανεπιστημίου» θα μείνει. Η πορεία του δρόμου είναι πλούσια και γοητευτική.
      Στη δική του εξέλιξη μπορεί κανείς να «διαβάσει» την εξέλιξη ολόκληρης της πόλης. Και να φανταστεί κανείς ότι ετούτη η ιστορική οδός «πάτησε» πάνω σε έναν «χεζοπόταμο», όπως σκωπτικά αλλά σχεδόν επίσημα αποκαλείτο ο Ηριδανός, εκεί στις αρχές του 19ου αι., το ρέμα που εκτελούσε χρέη αποχετευτικού δικτύου μεταφέροντας τα αποπατήματα των ζώων, που βοσκούσαν στον Λυκαβηττό (εξ αυτού η κατοπινή περιοχή του Κολωνακίου εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως «κατσικάδικα»), στο άλλο ρέμα, του Βοϊδοπνίχτη, στη σημερινή οδό Σταδίου. Όταν έφτανε εκεί, το δίκτυο του βρωμοπόταμου έστριβε προς την Ομόνοια.
      Και κάπου εδώ, χρονικά, ξεκινάει το οδοιπορικό της περίφημης πολυσύχναστης σήμερα Πανεπιστημίου, που το 1883 χαρακτηρίσθηκε «έρημη, ως Σαχάρα» οδός, ακατάλληλη να φιλοξενήσει ένα μέσο αστικής συγκοινωνίας!
      Αλλά ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή, όπως την καταγράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Ο δρόμος με τις γαζίες δίνει σκυτάλη στο Πανεπιστήμιο
      Βρισκόμαστε στο έτος 1836. Η πρωτεύουσα του κράτους έχει μεταφερθεί από το Ναύπλιο στην Αθήνα, όπου πρέπει να εγκατασταθεί το βασίλειο του νεαρού Βαυαρού βασιλιά Όθωνα. Η ζωή της πόλης αναπτύσσεται πέριξ του βράχου της Ακροπόλεως. Για την ανέγερση του παλατιού έχει επιλεχθεί ο λόφος της Μπουμπουνίστρας (πλ. Συντάγματος) , όπου τελειώνει ο αστικός ιστός των ολίγων χιλιάδων κατοίκων. Ανατολικά της θέσης, όπου θα ανεγερθεί η βασιλική κατοικία, υπάρχει βουλευάριον (βουλεβάρτο), μικρή εξοχική περιπατητική οδός με γαζίες εκατέρωθεν (στις… μακρινές εξοχικές αποδράσεις τους, οι κάτοικοι συχνά επιλέγουν τον «δρόμο με τις γαζίες»!), μικρά διάσπαρτα υποστατικά και ολίγα πρόχειρα παραπήγματα, που εξυπηρετούν ως στέγαστρα ζώων. Αλλά το μέλλον της πόλης προοιωνίζεται λαμπρό.
      Η Αθήνα θα πρέπει να μετατραπεί σε πρωτεύουσα αρμόζουσα προς το αγλαό παρελθόν της. Στην «καρδιά» του αρχαιοελληνικού πνεύματος, στη σκιά της Ακρόπολης, κι επιπλέον πλάι στο παλάτι, δεν νοούνται ούτε δυσωδία, ούτε βοσκή ζώων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στη Μπουμπουνίστρα, το κέντρο της πόλης θα μετακινηθεί. Ως εκ τούτου, οι προοπτικές για τους δρόμους που θα διανοιχθούν γύρω από το ανάκτορο, είναι μεγάλες. Τη ρυμοτόμηση της πόλης έχουν αναλάβει οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Έντβαρτ Σάουμπερτ, αν και έχει προηγηθεί ένας πρώτος σχεδιασμός (πριν τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο) από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε. Αυτός ο τελευταίος, «βλέπει» ως πρωταρχική ανάγκη την ανάπτυξη του βουλευάριου. Αντίστοιχη εκτίμηση διατυπώνεται και από το δίδυμο Κλεάνθη - Σάουμπερτ.

      Οδός Πανεπιστημίου περί το 1900
      Το 1837 εγκρίνεται η διάνοιξη του δρόμου. Αυτή την εποχή δεν υπάρχει επίσημη ονοματοδοσία οδών. Οι δρόμοι συνήθως μνημονεύονται με ονόματα σημαντικών μορφών του μακρινού παρελθόντος και μνημείων των αρχαίων χρόνων με τα οποία είναι διάσπαρτη η Αθήνα (οδός Φειδίου, Σωκράτους, Ακροπόλεως κ.λπ.), ή εντοπίζονται με τα χαρακτηριστικά τους («ο δρόμος με τις γαζίες», «η οδός της κρήνης» κ.λπ.). Όσο για τις ακριβείς θέσεις των οικιών προσδιορίζονται με τα ονόματα των νοικοκυραίων. Όσο πιο επιφανής ο νοικοκύρης, τόσο γνωστότερος ο δρόμος της κατοικίας του.
      Η προοπτική για το βουλευάριο είναι να δημιουργηθεί εκεί πανεπιστήμιο, ως κυψέλη φρέσκων μυαλών, που θα φέρει ανάπτυξη και ζωή στην περιοχή. Σχεδόν αμέσως ξεκινά η διάνοιξη και δύο χρόνια μετά, το 1839, θεμελιώνεται το πανεπιστήμιο, που διαγράφει το μέχρι τούδε όνομα «ο δρόμος με τις γαζίες» και δίνει το όνομά του στη νέα οδό. Ο δρόμος ανοίγει με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες. Η πολιτεία πρέπει να διαχειριστεί πρώτα των θέμα του ρέματος που διαχέει την ανυπόφορη δυσωδία στην περιοχή κι ύστερα να «οργώσει» το ανισόπεδο, από τους βράχους και τα χαντάκια, έδαφος. Για πολύ καιρό η οδός Πανεπιστημίου είναι εργοτάξιο.
      Λίγο μετά το 1840, Κλεάνθης και Σάουμπερτ εισηγούνται τη μεταφορά της Μητρόπολης από την Αγία Ειρήνη της Αιόλου, σε ναό που θα ανεγερθεί σε περίοπτο σημείο της Πανεπιστημίου, αλλά οι αντιδράσεις του θρησκευτικού κόσμου είναι σθεναρές. «Είναι πολύ μακριά από τον αστικό ιστό και θα δυσκολεύει τους πιστούς» διαμαρτύρονται οι ιεράρχες. Έτσι η νέα Μητρόπολη αποφασίζεται να χτιστεί πλάι στον σωζόμενο από τον 13ο αι. μ.Χ. μεσαιωνικό ναό της Θεοτόκου Γοργοεπήκοου και Αγίου Ελευθερίου, περιοχή που αξιολογείται ως ευκολότερη και ασφαλέστερη στην πρόσβαση για τους Αθηναίους πιστούς.
      Οφθαλμιατρείο, Άγιος Διονύσιος, Αρσάκειο, Μέγαρο Σλήμαν τα πρώτα επιβλητικά κτήρια
      Ωστόσο, στο σημείο που προόριζαν για τη Μητρόπολη οι δύο ρυμοτόμοι αποφασίζεται να χτιστεί το Οφθαλμιατρείο σε σχεδιασμό του Δανού Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, από τον οποίο άλλωστε σχεδιάστηκε και το κτήριο του Πανεπιστημίου. Στα σχέδια του Χάνσεν, αυτό το ιστορικό μνημείο της επιστημονικής δραστηριότητας της ελληνικής οφθαλμολογίας αναφέρεται ως «νοσοκομείο Οφθαλμιώντων». Οι Αθηναίοι της εποχής το αποκαλούν «Οφθαλμοκομείο». Αποτελεί, βλέπεις, μονάδα ιατρικής φροντίδας πρώτης γραμμής, καθώς η σκόνη και τα πάσης φύσεως ζωύφια από τον ανεπαρκή καθαρισμό της πόλης, έχουν μετατρέψει τα οφθαλμικά νοσήματα για τον πληθυσμό σε υπόθεση ρουτίνας. Η οικοδόμηση του κτηρίου, ωστόσο, προχωρά με βραδύ ρυθμό. Η Αθήνα αλλάζει όψη, η Πανεπιστημίου είναι «οργωμένη» εξαιτίας της διαχείρισης του ρέματος και της ανέγερσης διαφόρων κτηρίων. Αυτή την εποχή χτίζεται και το μέγαρο Αρσάκη, σε οικόπεδο στη γωνία με τη Μενάνδρου (νυν Πεσμαζόγλου) που ανήκει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής και για την αγορά του οποίου από την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία έχει μεσολαβήσει η βασίλισσα Αμαλία. Στο ύψος του συγκεκριμένου οικοπέδου, μάλιστα, βρίσκεται η μόνη γέφυρα, που ενώνει τις δύο όχθες του Βοϊδοπνίχτη. Χωροταξικά, η κάτω πλευρά της Πανεπιστημίου είναι η μία κοίτη του ρέματος, που υποδέχεται το δυσώδες υλικό από τα κατσικάδικα.

      Ανέγερση Οφθλαμιατρείου και Αγίου Διονυσίου
      Ο καιρός περνά. Ο ρυθμός ανέγερσης των δημόσιων κτηρίων στην Πανεπιστημίου είναι της… υπομονής. Τα χρήματα είναι περιορισμένα, εξατμίζονται κι έως ότου βρεθεί νέος χρηματοδότης, κυλάει χρόνος… Την άνοιξη του 1850 ο Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, αδυνατώντας πλέον να παρακολουθήσει τους άτακτους ρυθμούς οικοδόμησης των δημόσιων κτηρίων, που του έχουν ανατεθεί, επιστρέφει στην πατρίδα του, αφήνοντας χώρο για… δράση στον φιλόδοξο και ταλαντούχο μικρότερο αδελφό του, Θεόφιλο. Την οικοδόμηση του Οφθαλμιατρείου, αναλαμβάνει να συνεχίσει ο εξίσου διακεκριμένος ανά την Ευρώπη Λύσανδρος Καυταντζόγλου, με μία τροποποίηση. Στο ισόγειο κτίσμα του Χάνσεν προσθέτει ανώγειο. Το 1854 το Οφθαλμιατρείο παραδίδεται σε δύο επίπεδα. Το 1869 συμπληρώνεται με έναν όροφο σε σχέδιο Γεράσιμου Μεταξά και το 1881 προστίθενται υπερώο και ένα εξωτερικό ιατρείο.
      Αλλά εκτός από την ανέγερση του Οφθαλμιατρείου, στον Καυταντζόγλου έχει ανατεθεί και η επίβλεψη στην κατασκευή του παρακείμενου ναού του Αγίου Διονυσίου. Η παροικία των καθολικών, που έχει ενισχυθεί με την έλευση του βασιλιά στην Αθηνά, έχει αγοράσει ένα οικόπεδο στη διασταύρωση της Πανεπιστημίου με την Ομήρου, όπου σχεδιάζει να χτίσει τον δικό της καθεδρικό ναό. Για την κάλυψη των σχετικών εξόδων μάλιστα έχει συστήσει και επιτροπή −αποτελούμενη από τους πρέσβεις Γαλλίας, Αυστρίας και Βαυαρίας, και τον εφημέριο του Όθωνα− η οποία εξουσιοδοτείται να συγκεντρώσει χρήματα με εράνους στις κοινότητες καθολικών της Αμερικής και της Ευρώπης. Ο θεμέλιος λίθος του ναού μπαίνει το 1853 και αρχίζει δειλά δειλά η οικοδόμηση με σχέδια του Χάνσεν. Αλλά τα χρήματα τελειώνουν. Στο μεταξύ, ο Δανός αρχιτέκτονας έχει φύγει από την Ελλάδα και την αποπεράτωση και αυτού του έργου αναλαμβάνει ο Καυταντζόλγου.
      Το χτίσιμο του Αγίου Διονυσίου γίνεται με τον… αραμπά. Όταν τελειώνουν τα χρήματα, σταματά κι όταν συγκεντρώνονται νέα, συνεχίζει. Κάποτε ο επιχειρηματίας της Λαυρεωτικής, Ιωάννης Σερπιέρης, βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και ο ναός επιτέλους ολοκληρώνεται. Από το έτος της θεμελίωσής του έχουν περάσει 32 χρόνια! Αλλά σε αυτό το διάστημα των τριών δεκαετιών ολόκληρη η Πανεπιστημίου έχει αλλάξει όψη. Ήδη, από το 1879 στα μισά του δρόμου δεσπόζει όμορφο κι επιβλητικό το μέγαρο Σλήμαν (Ιλίου Μέλαθρον) που έχει χτιστεί σε σχέδια του περίφημου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ για να στεγάσει τον ομοεθνή φίλο του αρχαιολόγο.
      Θεόφιλος Χάνσεν
      Οκτώ χρόνια πριν, ο Σλήμαν έχει φέρει στο φως την αρχαία Τροία και τον θησαυρό του Πριάμου, ενώ έχει περάσει μόλις μία πενταετία από τότε που ανασκάπτοντας την Ακρόπολη των Μυκηνών αποκάλυψε τάφους, αγγεία και γενικότερα ευρήματα σπάνιας τέχνης, σπουδαία δείγματα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Στο μεταξύ, ο Σλήμαν έχει παντρευτεί Ελληνίδα και δηλώνει λάτρης του ελληνικού πνεύματος. Σφραγίζει δε τον ιδιαίτερο δεσμό του με την Ελλάδα χτίζοντας το αρχοντικό του στη νεότευκτη γειτονιά της Πανεπιστημίου και αναθέτοντας τη φιλοτέχνηση του εσωτερικού του με νωπογραφίες στον Σλοβένο ζωγράφο Γιούρι Σούμπιτς, του οποίου η φήμη διατρέχει ήδη τα μήκη και πλάτη του ανεπτυγμένου κόσμου. Πλάι στην οικία Σλήμαν, στη διασταύρωση με τη σημερινή οδό Αμερικής, επιλέγει να χτίσει τη δική του κατοικία ο οικονομολόγος, πολιτευτής του Θόδωρου Δηλιγιάννη, Ιωάννης Ζωγράφος.
      Με την ανατολή του 20ου αι., ωστόσο, ο Ζωγράφος αγοράζει ένα μεγάλο εξοχικό κτήμα στο ανατολικό τμήμα της Αθήνας και μετακομίζει εκεί, πυροδοτώντας μία εντυπωσιακή οικιστική ανάπτυξη και δίνοντας εντέλει το όνομά του σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατοικία που αφήνει ο Ζωγράφος στην Πανεπιστημίου θα στεγάσει για χρόνια τον Ελευθέριο Βενιζέλο και λίγο πριν το 1940 θα κατεδαφιστεί για να ανεγερθεί στη θέση της το επιβλητικό μέγαρο, που σώζεται ίσαμε σήμερα, και που την περίοδο της Κατοχής στέγασε το ιταλικό διοικητήριο.
      Λ. Καυταντζόγλου
      Η σφήνα Σταδίου - Αμαξηλάτες vs Ιπποσιδηρόδρομος - «Ερημος Σαχάρα» η Πανεπιστημίου;
      Καθώς τα χρόνια περνούν και η Αθήνα αποκτά τον αέρα της πρωτεύουσας συγκεντρώνοντας ολοένα και περισσότερο πληθυσμό από το εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας, ο αστικός ιστός απλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Πανεπιστημίου έχοντας αποκτήσει ήδη τα πρώτα λαμπρά αρχιτεκτονήματά της, προσελκύει το ενδιαφέρον πολιτικών, τραπεζιτών και εμπόρων. Μετά το 1862, μάλιστα, όταν με μια γενναία χορηγία 50.000 δραχμών από τον Μιχαήλ Τοσίτσα διανοίγονται αρκετοί μικρότεροι δρόμοι του κέντρου της πόλης και η Πανεπιστημίου, που έχει σταματήσει στο Πανεπιστήμιο, επεκτείνεται ως την οδό Πατησίων, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές βρίσκουν προσφερόμενο πεδίο. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή, πλάι στο Πανεπιστήμιο, του νεοκλασικού μεγάρου, που προορίζεται να στεγάσει την Ακαδημία Αθηνών.
      Η δωρεά για την ανέγερσή του κτηρίου έχει γίνει από τον διπλωμάτη και επιχειρηματία Σίμωνα Σίνα, το 1856, αλλά ο θεμέλιος λίθος μπαίνει τρία χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός είναι του Θεόφιλου Χάνσεν. Το χτίσιμο καθυστερεί και με τον θάνατο του δωρητή οι εργασίες διακόπτονται για κάμποσα χρόνια έως ότου τη συνέχιση του έργου αναλάβει η χήρα του. Και αυτό το κτήριο θα παραδοθεί σχεδόν 30 χρόνια μετά, αλλά θα αποτελέσει το πολύτιμο πετράδι στο επαγγελματικό στέμμα του Δανού αρχιτέκτονα. Κατά την εκτίμηση των ειδικών, «πρόκειται για το ομορφότερο και αρμονικότερο νεοκλασικό οικοδόμημα του κόσμου, το οποίο ο Χάνσεν εμπνεύστηκε από την αθηναϊκή αρχιτεκτονική του 5ου αι., όπως αυτή αποτυπώνεται στα μνημεία της Ακροπόλεως». Η Ακαδημία μαζί με το Πανεπιστήμιο και τη Βαλλιάνειο Εθνική Βιβλιοθήκη, που θα ανεγερθεί αργότερα (θεμελιώθηκε το 1888), θα αποτελέσουν την περίφημη νεοκλασική τριλογία των Αθηνών, το λαμπρό κόσμημα τόσο στη μακρόχρονη ιστορία του δρόμου όσο και της σύγχρονης πόλης.
      Στα δημιουργήματα - διαμάντια του Θεόφιλου Χάνσεν στην οδό Πανεπιστημίου του 19ου αι. εντάσσεται και το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας, εκεί που ο δρόμος συναντά την πλατεία Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, το κτήριο ολοκληρώνεται το 1874, αλλά το ξενοδοχείο λειτουργεί ήδη από το 1866 στη διασταύρωση του «δρόμου των ακακιών» (Σταδίου) με τη σημερινή Καραγιώργη Σερβίας και απλώς μεταφέρεται στη νέα του θέση, όπου βρίσκεται έως σήμερα.

      Η «Μεγάλη Βρετανία» περί το 1900
      Καθώς η Πανεπιστημίου αναπτύσσεται, ανοίγεται νέος οικιστικός ορίζοντας. Κατοικίες ξεπετιόνται στην «πλάτη» της Ακαδημίας δημιουργώντας τον συνοικισμό «Προάστιο» (την κατοπινή Νεάπολη). Οι πρώτοι εργολάβοι αφηνιάζουν… Μετά την ίδρυση Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και την ολοκλήρωση του βασιλικού ανακτόρου, η περιοχή προσελκύει το ενδιαφέρον φοιτητών και οικογενειαρχών, τόσο επειδή το κέντρο της πόλης έχει πλέον μετατοπισθεί, όσο και επειδή η απόκτηση οικοπέδου στο «Προάστιο» αποτελεί (για την ώρα) υπόθεση εφικτή για τα χαμηλότερα βαλάντια. Στο μεταξύ, παρελθόν είναι πλέον και ο βρομοπόταμος από το 1852, όταν η Αθήνα κλήθηκε να διαχειριστεί θεομηνία, που την έκοψε στα δύο. Μία νεροποντή κατέστρεψε τη γέφυρα στη θέση του Αρσάκειου και έβαλε την περιοχή σε νέες περιπέτειες και την πολιτεία σε νέα έξοδα… Το ρέμα μπαζώθηκε και ο Βοϊδοπνίχτης μετατράπηκε στην οδό Σταδίου («βαφτίστηκε» έτσι, επειδή σχεδιάστηκε να φτάσει ως το Παναθηναϊκό Στάδιο. Δεν έφτασε ποτέ).
      Το θέμα είναι ότι από τότε, από το δεύτερο μισό του 19ου αι., η Αθήνα αποκτά μία ακόμη βασική αρτηρία, αλλά κυρίως τον πρώτο αποχετευτικό αγωγό της, που περνάει κάτω από τον νέο δρόμο. Η Σταδίου ανοίγει άλλους ορίζοντες. «Σπάει» το μονοπώλιο της Πανεπιστημίου και διχάζει το ενδιαφέρον των επενδυτών. Στρωμένη, σπαρμένη με ακακίες, χωρίς δημόσια έργα, έτοιμη προς αξιοποίηση και τουλάχιστον τον πρώτο καιρό εμφανώς οικονομικότερη, η νέα οδός ξεπερνά την Πανεπιστημίου σε προσέλκυση ενδιαφέροντος. Δεν έχει την αίγλη της τριλογίας, ούτε των αριστοκρατικών κατοικιών του Σλήμαν ή του Ζωγράφου, αλλά τρώει την Πανεπιστημίου στη… στροφή, διότι διαθέτει και αποχετευτικό δίκτυο.
      Ακόμη και οι περιπατητές την προτιμούν. Και πράγματι, εκεί προς τα στερνά του 19ου αι. η δημιουργία της Σταδίου δεν διχάζει μόνο το επενδυτικό ενδιαφέρον, αλλά και τους Αθηναίους πολίτες. Χρονικογράφοι της εποχής μαρτυρούν ότι η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των… υποστηρικτών της Σταδίου και των άλλων της Πανεπιστημίου σημειώνεται με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου μέσου μαζικής μετακίνησης, του ιπποσιδηρόδρομου. Πρόκειται για ένα βαγόνι το οποίο συνήθως σέρνουν τρία άλογα. Είναι είδος αστικής συγκοινωνίας και καθιερώνεται με ειδικό νόμο το 1880. Μάλιστα, με τη… γονιδιακή −καθώς φαίνεται− έφεση στον μεγαλεπήβολο σχεδιασμό, οι τοπικοί άρχοντες της εποχής υπόσχονται και ένα σχέδιο δικτύου εννέα γραμμών ιπποσιδηρόδρομου σε Αθήνα και Πειραιά. Το δικαίωμα έχει παραχωρηθεί στη βελγική «Societe des Laminoirs», η οποία δημιουργεί βάση στην Ομόνοια και εγκαινιάζει το πρώτο δρομολόγιο ίσαμε το Σύνταγμα.
      Αλλά το μέσο «σπάει» τη δουλειά των παραδοσιακών αμαξηλατών κι εκείνοι βρίσκοντας σύμμαχο τον δήμο Αθηναίων, ξεκινούν δυναμικές κινητοποιήσεις. Κύριο επιχείρημά τους είναι ότι η κατάσταση των οδών από τις οποίες διέρχεται το ιππήλατο βαγόνι έχει γίνει απαράδεκτη, επειδή η εταιρεία εκμετάλλευσης δεν τηρεί τις προβλέψεις συντήρησης. Οι αμαξηλάτες ζητούν τη μετακίνηση του μέσου από τη Σταδίου στην Πανεπιστημίου, καθώς, όπως υποστηρίζουν, αυτή «είναι φαρδύτερη, η κυκλοφορία του ιπποσιδηρόδρομου θα γίνεται πιο άνετα και επιπλέον, δεν θα συνωστίζονται άλογα και αμαξάδες σε έναν δρόμο, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ήδη μία από τις κυριότερες αρτηρίες της πόλης».
      Οι εκπρόσωποι της εταιρείας καταγγέλλουν πρωτίστως τον δήμο Αθηναίων, χαρακτηρίζοντας «ανήκουστο» το γεγονός ότι «υιοθετεί τις θέσεις των αμαξηλατών, οι οποίες ήταν αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον». Δευτερευόντως, υποστηρίζουν ότι σε πάμπολλες μεγαλουπόλεις οι γραμμές των τροχιοδρόμων με ίππους ή ακόμη και ατμομηχανές είναι στρωμένες σε δρόμους ασύγκριτα στενότερους, μόλις πέντε μέτρα πλάτους. Αντίθετα, στην οδό Σταδίου, η οποία έχει πλάτος είκοσι μέτρα, κάτι λιγότερο από εννέα μέτρα έχουν διατεθεί για την κυκλοφορία των αμαξών. Συμπληρώνουν, δε, πως σε πολυσύχναστους δρόμους οι γραμμές θα έπρεπε να πολλαπλασιάζονται και «όχι να μετακινούνται σε "έρημες, ως η Σαχάρα, οδούς", όπως η Πανεπιστημίου, διότι ουδεμίαν ωφέλειαν θα προσεπορίζετο το κοινόν, η δε κατασκευή των τοιούτων γραμμών θα ήτο άνευ αξίας και χρησιμότητος»!
      Η αντιπαράθεση παίρνει διαστάσεις. Δίνει πηχυαίους τίτλους στον Τύπο της εποχής με σειρές δημοσιευμάτων, που συγκρίνουν τα δύο… μήλα της έριδος, τις οδούς Πανεπιστημίου και Σταδίου, και ανά διαστήματα αναδεικνύουν νικητή το ένα ή το άλλο. Στο μεταξύ, όσο ιπποσιδηρόδρομος και αμαξηλάτες πραγματοποιούν μετ΄ εμποδίων δρομολόγια στη Σταδίου και οι περιπατητές συνωστίζονται ανάμεσα στις οπλές των αλόγων, η Πανεπιστημίου καλλωπίζεται με νέα επιβλητικά κτήρια. Από την κρησάρα του Τύπου δεν γλυτώνουν οι αμαξάδες, οι οποίοι συχνά προκαλούν ατυχήματα, μετατρέποντας τη Σταδίου σε στίβο αγώνων ταχύτητας… «…Να απομάθωσι τας παλαιάς έξεις τού να θέλουν ο εις να προσπερνά τον άλλον» καλούν οι εφημερίδες τους αμαξηλάτες, αποδίδοντας σε αυτή την… κακιά συνήθεια των καροτσέρηδων τις προσκρούσεις των αμαξών στις σιδερένιες ράγες του ιπποσιδηρόδρομου. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι προσπαθώντας να μη χάσουν πελατεία, φορτώνουν, ξεφορτώνουν και εκτελούν τα κατά παραγγελίαν δρομολόγια με μεγαλύτερη βιάση… Η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Παρά τον λυσσώδη πόλεμο των αμαξηλατών, ο ιπποσιδηρόδρομος παραμένει στη γραμμή της Σταδίου, ανεβάζοντας την αξία της γης στα ύψη. Οριστικό τέλος στην κόντρα δίνεται με τα εγκαίνια της ατμήλατης άμαξας.

      Μέγαρο Αρσάκη αρχές 20ου αι.
      Όσο γρήγορα αναπτύσσεται η Σταδίου, η Πανεπιστημίου παίρνει τον χρόνο της. Η επέκτασή της ίσαμε την Πατησίων ανοίγει χώρο για τη δημιουργία νέων συνοικισμών, αλλά περιφερειακά του δρόμου, όπου οι τιμές είναι προσιτές. Για την ώρα, στην επάνω πλευρά της Πανεπιστημίου δεσπόζουν ο καθεδρικός του Αγίου Διονυσίου, το Οφθαλμιατρείο, η αθηναϊκή τριλογία και τα μέγαρα Σλήμαν και Ζωγράφου. Στην κάτω, το μέγαρο Αρσάκη και παραδίπλα του, στη διασταύρωση με τη σημερινή Εδουάρδου Λω, η κατοικία του Ιωάννη Σερπιέρη. Ο επιχειρηματίας, έχοντας χρηματοδοτήσει γερά την αποπεράτωση του Αγίου Διονυσίου, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δρόμου με την ανέγερση των πρώτων αρχοντικών κατοικιών και διαβλέποντας την αξία που αυτός πολύ σύντομα θα αποκτήσει, επιλέγει να χτίσει εδώ και το δικό του σπίτι. Το 1887 μάλιστα αναλαμβάνει ο ίδιος και τον φωτισμό της πόλης. Το μέγαρο Σερπιέρη, σε σχέδια του Αναστάσιου Θεοφιλά, ολοκληρώνεται το 1880. Αργότερα θα προστεθεί ένας όροφος, θα γίνει και μια επέκταση. Στο μέλλον, με τη φυγή του Σερπιέρη, το κτήριο θα στεγάσει την Αγροτική Τράπεζα. Κατά την καταγραφή του Διονυσίου Ηλιόπουλου στο βιβλίο του «Εν Αθήναις, κάποτε…», παραδίπλα από την κατοικία Σερπιέρη, στη θητεία της πια ως Αγροτική Τράπεζα, υπήρχε από το 1860 ένα διώροφο οίκημα και ακόμη πιο κάτω μία κατοικία του 1840.
      Η δημοσιονομική πτώχευση της χώρας το 1893, και η ήττα της στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, το 1897, ανακόπτουν την πρόοδο της χώρας, αλλά όχι για πολύ.
      Στα 1900, η Πανεπιστημίου παραμένει ένας δρόμος με προοπτική. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα. «Φιλοξενεί» τα θαυμάσια κτήρια της αθηναϊκής τριλογίας και μερικά ακόμη υπέροχα αρχιτεκτονήματα αντίστοιχης λογικής, αλλά τα περισσότερα ανεγείρονται στον μεσοπόλεμο. Η αργή εξέλιξη αξιοποίησης του δρόμου, τον φέρνει σε σχετικά χαμηλή σειρά στην ασφαλτόστρωση. Επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη, προτάσσεται η οδός Αιόλου, όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης και η κινητικότητα είναι μεγάλη. Ακολουθούν η Σταδίου, ο πλατεία Ομονοίας, η οδός Αθηνάς (επίσης εμπορικός δρόμος) και εντέλει η Πανεπιστημίου.
      Παρά την πρωτιά στην αξιοποίησή της, η Πανεπιστημίου είδε τις δικές λαμπρές εποχές από τη δεκαετία του 1920 κι έπειτα. Κάποια λίγα κτήρια δημιουργήθηκαν στην πρώτη ανάσα του 20ου αι., αλλά τα περισσότερα από αυτά κατεδαφίστηκαν και ανοικοδομήθηκαν μετά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
      Η Πανεπιστημίου ακολούθησε την πορεία της πόλης. Ή μήπως, η πόλη την πορεία της Πανεπιστημίου; Δύσκολη η απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι πορεύτηκε σε δημιουργία και ανάπτυξη, άνοιξε δρόμους, καθοδήγησε, γράφτηκε με έντονα γράμματα στις πρώτες σελίδες της σύγχρονης πόλης, της σύγχρονης χώρας. Η Πανεπιστημίου. Που Πανεπιστημίου γεννήθηκε και έτσι θα μείνει.
      Πηγές φωτογραφιών: Φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη, Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία
      ΑΠΕ-ΜΠΕ<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/stories/odos-panepistimioy-istoria-tis-syghronis-athinas">Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας [εικόνες] </a></p>
    8. webTV

      Engineer

      Σύμφωνα με τη μελέτη ιδιώτη ερευνητή αρχαιοαστρονομίας, που επαληθεύεται και από την ανασκαφική ομάδα του Τύμβου, το μνημείο είχε κατασκευαστεί με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο και προσανατολισμό, ώστε τις ημέρες του χειμερινού ηλιοστασίου -και μόνον αυτές- το φως του ηλίου να εισέρχεται μέσα στον τύμβο και να «λούζει» ολόκληρο το μνημείο, μέχρι και την τελευταία αίθουσα!

      Είναι από τις εξαιρετικά σπάνιες φορές που, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις και παρατηρήσεις, συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μνημείο του ελλαδικού χώρου. Το φαινόμενο συμβαίνει σε σπουδαία μνημεία, όπως είναι το Stonehedge της Αγγλίας, όπου κάθε χρόνο αυτές τις μέρες συρρέουν πλήθη κόσμου για να το παρατηρήσουν, οι πυραμίδες της Αιγύπτου και άλλα.
      Πρόκειται για ένα στοιχείο που βοηθά τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν περισσότερο τον ρόλο του Τύμβου Καστά, ο οποίος υπερβαίνει αυτόν ενός μεγάλου ταφικού μνημείου, αλλά, σύμφωνα με θεωρήσεις, θα μπορούσε να αποτελεί και εμβληματικό χώρο λατρευτικών εκδηλώσεων. Η «ηλιολατρεία», άλλωστε, αποτελεί κάτι κοινό για τους αρχαίους πολιτισμούς σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
      Ο Θανάση Φουρλής μελέτησε πάρα πολλές ώρες τα γεωλογικά δεδομένα της περιοχής και την αρχαία αστρονομία, τα οποία συνέδεσε με τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, τους χάρτες και τις φωτογραφίες που έχει δημοσιεύσει το υπουργείο Πολιτισμού. Στον Τύμβο Καστά, με ακριβείς μαθηματικούς υπολογισμούς και τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, διαπίστωσε ότι οι ακτίνες του ηλίου, την ανατολή του χειμερινού ηλιοστασίου, αφού αρχικά «χαιρετούν» τον περίφημο λέοντα που βρισκόταν στην κορυφή, στη συνέχεια πλημμυρίζουν όλους τους εσωτερικούς χώρους του τύμβου.



      Σημειώνεται ότι ο Θανάσης Φουρλής έχει μεγάλη εμπειρία σε τέτοιου είδους έρευνες, κάποιες εκ των οποίων τις έχει παρουσιάσει στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Είναι επίσης μέλος στην Ιταλική Εταιρεία Αρχαιοαστρονομίας.
      Οι υπολογισμοί αυτοί του Θανάση Φουρλή έχουν προταθεί σε συνέδρια αρχαιοαστρονομίας και αρχαιολογίας της Ιταλίας, όπου διέμενε μέχρι πρόσφατα ο ερευνητής, στη συνέχεια όμως επιβεβαιώθηκαν και από την ανασκαφική ομάδα!

      Δείτε τη συνέντευξη του Θανάση Φουρλή στο iefimerida.gr:<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/politismos/amfipoli-tymbos-kasta-heimerino-iliostasio-spanio?fbclid=IwAR2uEgnYDlFdKHnGJ_ScuR_I9pedehVQNrES1VuTsS-XoUr34ujAqCB5LtY">Αμφίπολη: Το σπάνιο φαινόμενο που συμβαίνει στον Τύμβο Καστά μόνο κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο [βίντεο & εικόνες] </a></p>
       
    9. webTV

      Engineer

      Στις 9 και 10 Απριλίου, η Αθήνα ανοίγει τα σπίτια της και το Open House 2022 σας προσκαλεί να τα ανακαλύψετε.
      «Το σπίτι μου είναι το καταφύγιό μου, ένα συναισθηματικό κομμάτι αρχιτεκτονικής, όχι ένα κρύο κομμάτι άνεσης», έχει πει ο σπουδαίος Μεξικανός αρχιτέκτονας του 20ου αιώνα Luis Barragan, γνωστός για την έμφαση του στο χρώμα, το φως, τη σκιά, την μορφή και την υλικότητα. Και πράγματι, τα δύο τελευταία χρόνια η πανδημία έφερε το εσωτερικό της κατοικίας στο δημόσιο προσκήνιο περισσότερο από ποτέ με τα σπίτια να αποτελούν το απόλυτo καταφύγιο μας και ανάγκη να χωρέσουν τα «θέλω» μας.
      Και παρά τις ιδιαίτερες και δύσκολες συνθήκες των τελευταίων δύο χρόνων, ο πολιτισμός δήλωνε το «παρών» με διαδικτυακές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων και η αγαπημένη γιορτή της αρχιτεκτονικής, το Open House Athens. Φέτος ο θεσμός επιστρέφει έτσι όπως τον είχαμε συνηθίσει και αγαπήσει, με δωρεάν ξεναγήσεις σε κτίρια της Αθήνας ώστε να μάθουμε την ιστορία τους, να δούμε τις τεχνοτροπίες στο ταβάνι και τα περίτεχνα μωσαϊκά στα σπίτια, να γνωρίσουμε τις συνθήκες, τον τρόπο και τον χώρο μέσα στον οποίο εργάζονται τα αρχιτεκτονικά γραφεία. Ιστορικά, λοιπόν, δημόσια κτίρια, ξενοδοχεία, χώροι εργασίας και σπίτια - κατοικίες και διαμερίσματα - ανοίγουν τις πόρτες τους, έτσι ώστε να γνωρίσουμε την αρχιτεκτονική τους, τη χρήση και την ιστορία τους.
      Και επειδή κάθε Σαββατοκύριακο κάνουμε «ξενάγηση» και σε ένα διαφορετικό σπίτι, συγκεντρώσαμε τα σπίτια που μπορείτε να επισκεφτείτε δια ζώσης, αυτή τη φορά, μέσω του Open House Athens 2022. Είναι σπίτια που πάντα χαζεύετε όταν περνάτε τυχαία απέξω και κλέβουν τις εντυπώσεις για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική τους.
      Τα σπίτια που «ανοίγουν» στο κοινό του Open House Athens
      J & A Apartment
      Στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1955, οι Cadu Architects δημιούργησαν μια σύγχρονη κατοικία που θα ανοίξει τις πόρτες της το Σαββατοκύριακο του Open House Athens.

      H αρχιτεκτονική ομάδα που ανέλαβε την ανακαίνιση της θρυλικής και εμβληματικής Μπλε Πολυκατοικίας στα Εξάρχεια, αναδιαρρύθμισε το σπίτι στη Νέα Φιλοθέη με σκοπό την καλύτερη οργάνωση των χώρων και τη δημιουργία νέων οπτικών φυγών προς τον περιμετρικό κήπο. Eπανεξέτασε την εσωτερική διαρρύθμιση και δημιούργησε έναν χώρο που διευκολύνει τη ζωή των κατοίκων του.


      Που: Αλ. Βραχνού 7, Νέα Φιλοθέη/Φωτογραφία: Μιχαήλ Δαμάσκος
      Πότε: 09/04 10:00-14:00
      10 am Lofts
      Ένα πρώην βιομηχανικό κτίριο, που μετατράπηκε σε ένα ιδιαίτερο συγκρότημα από τους Gavalas Ioannidou Architecture και το Studio Andrew Trotter, το 2016-2021, ανοίγει τις πόρτες του στο Open House Athens.
      Ο πολυλειτουργικός αυτός χώρος, στον οποίο ξεναγηθήκαμε και πριν λίγες εβδομάδες, μπορεί να νοικιαστεί για εκδηλώσεις, εκθέσεις, ειδικά δείπνα, γυρίσματα αλλά και διαμονή. Σκυρόδεμα, γυαλί και μέταλλο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των υλικών του ενώ η αίσθηση που δίνει εξαρτάται πάντα από τον χώρο που βρίσκεται ο επισκέπτης. Σκοτεινή και ισχυρή στον κάτω ορόφου σε αντίθεση με την αναζωογονητική του επάνω ορόφου. Η μεγάλη σκουριασμένη σιδερένια σκάλα είναι κυρίαρχο στοιχείο στο κεντρικό αίθριο, που συνδέει τους δύο επάνω χώρους με τον κάτω όροφο. Ενας χώρος που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείτε.


      Που: 10AM Lofts, Κωνσταντινουπόλεως 82, Αθήνα/Φωτογραφίες: Salva Lopez
      Πότε: 09/04 13:00-17:00 & 10/04 13:00-17:00
      Thission Lofts
      To νεοκλασικό βιομηχανικό κτίριο του 1927 που το 2005 μετατράπηκε σε κτίριο κατοικιών τύπου loft από τους if-untitled architecture (Μ. Γιαννακοπούλου, A. Grafweg, S. Hirano), ανοίγει τις πόρτες του, στο πλαίσιο του Open House Athens 2022, για ένα ένα διήμερο.

      Πρόκειται για ένα τετραώροφο συγκρότημα στην Πειραιώς, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων 19 διαφορετικά διαμερίσματα - lofts επιφάνειας 80m2 - 300m2, τα οποία μοιράζονται ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: το μεγάλο ύψος των χώρων, το βιομηχανικό χαρακτήρα της κατασκευής και τους μεγάλους ενιαίους ελεύθερους χώρους. Το «Thission Lofts» οργανώνεται, επίσης, γύρω από ένα κεντρικό υπαίθριο πολυλειτουργικό κοινόχρηστο χώρο, που λειτουργεί και ως πέρασμα από και προς τα διαμερίσματα. Ενα ακίνητο «αρχιτεκτονικό διαμάντι» που αναβίωσε έπειτα
      από μελέτη αποκατάστασης.


      Που: Πειραιώς 123 & Ευρυσθέως, Πετράλωνα
      Πότε: 09/04 10:00-15:00, 10/04 10:00-14:00
      Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους
      Για άλλη μια χρονιά η Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους «ξεκλειδώνει» για το Open House Athens. Κατασκευάστηκε το 2013 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιώργο Αγγελή.
      Πρόκειται για μια σύγχρονη εκδοχή του τύπου της αθηναϊκής πολυκατοικίας. Αποτελείται από πέντε ορόφους διαμερισμάτων, πιλοτή και τέσσερις υπόγειους ορόφους. Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού ήταν η σχέση του κτιρίου με το περιβάλλον του: τον άμεσο περίγυρο και την πόλη. Ο εσωτερικός ανοιχτός πεζόδρομος και η είσοδος στο κλιμακοστάσιο και το ημιυπαίθριο καθιστικό λειτουργούν ως χώρος συνάντησης των κατοίκων. Η οργάνωση σε κάναβο στύλων και τοιχίων και η κάτοψη σε ζώνες δίνουν τη δυνατότητα εναλλακτικών διαμορφώσεων ανά όροφο.

      Φωτογραφία: Μπάμπης Λουιζίδης
      Οι χώροι της πολυκατοικίας, γυμνοί και απερίφραστοι, συστήνουν ένα ήρεμο, φιλικό και ίσως «σιωπηρό» τοπίο που αντλεί την ιδιαίτερη δυναμική του από την καθαρότητα και τη σαφήνεια της δομής τους.
      Που: Δεινοκράτους 123, Παπαγιάννη & Δημοχάρους, Κολωνάκι, Αθήνα
      Πότε: 10/04 12:00 -16:00
      Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία
      Πρόκειται για ένα τυπικό δείγμα μικροαστικής αθηναϊκής κατοικίας του 1950-1960, που ανακαινίσθηκε ριζικά το 2009 από την αρχιτέκτονα Μαρίνα Πετρουλά, δίνοντας εξίσου έμφαση σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.

      Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας

      Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας
      Τα υλικά είναι φυσικά, κυριαρχούν το εμφανές μπετόν, ο χάλυβας και το ξύλο και οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει ήταν με σεβασμό στο αρχικό σχέδιο.
      Που: Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία, Ισαίου 8, Παγκράτι
      Πότε: 09/04 12:00-20:00 & 10/04 12:00-20:00
      Διαμέρισμα στο Φάληρο
      Οι Plaini and Karahalios Architects σχεδίασαν το 2021 ένα διαμέρισμα στο Παλαιό Φάληρο για μια τριμελή οικογένεια, το οποίο θα είναι επισκέψιμο για το κοινό του Open House

      Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου

      Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου
      Πρόκειται για ένα καινούργιο και απόλυτα λειτουργικό διαμέρισμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες που δημιούργησε η πανδημία και στις οποίες κλήθηκε να «απαντήσει» η αρχιτεκτονική, καθώς, πέρα από τις τυπικά οριοθετημένες λειτουργίες, μελετήθηκαν και σύγχρονες ανάγκες όπως η τηλεργασία, η ξεχωριστή έκφραση του κάθε χρήστη και οι συνθήκες συνύπαρξης διαφορετικών ατομικών δραστηριοτήτων.
      Που: Αγ. Αλεξάνδρου 87, Παλαιό Φάληρο
      Πότε: 09/04 12:00-20:00
      Διαμερίσματα στην Πλάκα
      Τα διαμερίσματα στην Πλάκα έχουν την υπογραφή της 3NK Engineers & Architects και αποτελούν μια νέα άφιξη στο Open House Athens.
      Ζητούμενο του έργου ήταν η μετατροπή πρώην χώρου γραφείων στην  Πλάκα σε δυο σύγχρονα αυτόνομα διαμερίσματα που να εξυπηρετούν τις ανάγκες του σύγχρονου κάτοικου πόλης. Η μελέτη, η κατασκευή, η επίπλωση και η διακόσμηση των χώρων αποτέλεσε αντικείμενο του έργου.
      Που: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 2, Aθήνα
      Πότε: 09/04 12:00-17:00
      Διατηρητέο Οδου Μετσόβου
      Πρόκειται για μια διατηρητέα πολυκατοικία μοντέρνας αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, που σχεδιάστηκε το 1930-1936 από τον αρχιτέκτονα και ζωγράφο Τάκη Μάρθα κι αποκαταστάθηκε το 2022 από το αρχιτεκτονικό γραφείο Barespace.

      Αποτελεί new entry στις ξεναγήσεις κτιρίων και χώρων με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ανυπομονούμε να το γνωρίσουμε.
      Που: Μετσόβου 25, Aθήνα
      Πότε: 09/04 11:00-15:00
      Τι είναι το Open House Athens
      To Open House Athens είναι η μεγαλύτερη γιορτή της αρχιτεκτονικής στην Αθήνα. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής.
      Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992 και μέχρι σήμερα έχει διαδοθεί σε 49 πόλεις του κόσμου, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Κάθε χρόνο, για ένα διήμερο, τα πιο εντυπωσιακά και ιστορικά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν, μετατρέποντας την πόλη σε ανοιχτό μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια.
      Στην Αθήνα το Open House πραγματοποιείται από την άνοιξη του 2014 και κάθε χρόνο οι λάτρεις του design και της αρχιτεκτονικής το περιμένουν πως και πως, ώστε να εξερευνήσουν εμβληματικά κτίρια και να μάθουν τη βαθύτερη αρχιτεκτονική τους αξία και ιστορία.
    10. webTV

      Engineer

      Η καταστροφή της γέφυρας Ρίνσντορφ, ύψους 70 μέτρων, αποτελεί νέο ρεκόρ στη Γερμανία. Είναι η ψηλότερη γέφυρα που έχει ανατιναχθεί ποτέ στο πλαίσιο κατεδάφισης.
      Τα συνεργεία κατεδάφισης χρησιμοποίησαν περίπου 120 κιλά (265 λίβρες) εκρηκτικών την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου για να καταστρέψουν την γέφυρα Ρίνσντορφ (Rinsdorf) στον αυτοκινητόδρομο A45 της Γερμανίας, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Η γέφυρα είχε ύψος 70 μέτρα (230 πόδια) και μήκος 500 μέτρα (1.640 πόδια).
      Με την έκρηξη καταγράφεται νέο ρεκόρ στη Γερμανία, η οποία δεν έχει ανατινάξει ποτέ μια τόσο ψηλή γέφυρα στο παρελθόν.
      THILO SCHMUELGEN VIA REUTERS Το τέλος μίας γέφυρας; σε έξι καρέ: H γέφυρα 'Talbrucke Rinsdorf' του αυτοκινητόδρομου 45 της Γερμανίας καταρρέει έπειτα από ελεγχόμενη έκρηξη, καθώς ακριβώς δίπλα της έχει ήδη παραδοδθεί στην κυκλοφορία η νέα γέφυρα, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας. 6 Φεβρουαρίου 2022. REUTERS/Thilo Schmuelgen Συγκεντρώθηκαν αρκετοί θεατές, που κατέγραψαν καρέ καρέ την έκρηξη και την στιγμή της κατάρρευσης της γέφυρας, που είναι πραγματικά εντυπωσιακή, όπως βλέπουμε στο βίντεο παρακάτω. 
      Η κατασκευασμένη προ 55 ετών γέφυρα κατέρρευσε στις 11 π.μ. τοπική ώρα. Ο ειδικός κατεδάφισης Mίκαελ Σνάιντερ ακούγεται να δίνει το σύνθημα με βροντερή φωνή. Ακολουθεί έκρηξη και οι 16 κολόνες της γέφυρας ”λυγίζουν” και στην συνέχεια κομματιάζονται, ενώ  η επιφάνεια της γέφυρας με το οδόστρωμα πέφτει με κρότο στο έδαφος.
      Η κατάρρευση οργανώθηκε έτσι ώστε τα συντρίμμια να προσγειωθούν σε ένα προετοιμασμένο ”κρεβάτι” και να μην προκαλέσουν ζημιά στη νέα γέφυρα, που ήδη βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην παλαιότερη. Η νέα γέφυρα εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 2021.
      https://www.instagram.com/p/CZq2ASvsemy/?utm_source=ig_web_copy_link
      Μια ομάδα δεκάδων ανθρώπων διακρίνεται στις εικόνες, καθώς στέκονται σε μια πλαγια.
      Οι θεατές συγκεντρώθηκαν σε ασφαλή απόσταση για να δουν την ογκώδη γέφυρα να καταρρέει, ενώ κάποια στιγμή ακολουθούν χειροκροτήματα.
      Περίπου 60 γέφυρες χρειάζονται αντικατάσταση ή επείγοντα έργα στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, το πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας, με 15 να κατασκευάζονται επί του παρόντος ή να έχουν προγραμματιστεί να γίνουν εργασίες σε αυτές φέτος.
      πηγές: DW, AFP, dpa
    11. webTV

      Engineer

      Ομαλά προχωρεί το project του νέου maglev (magnetic levitation- μαγνητική αιώρηση) τρένου της Κίνας, το οποίο αναμένεται να πιάνει ταχύτητες 600 χλμ/ ώρα- εντείνοντας την «κούρσα» με την Ιαπωνία στην «πίστα» των ταχύτερων τρένων στον κόσμο.

      Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του CNN, το πρωτότυπο του «σώματος» του τρένου εξήλθε από τη γραμμή συναρμολόγησης στον Κινγκντάο της ανατολικής Κίνας την Πέμπτη. Έχει αναπτυχθεί από την κρατική CRRC (China Railway Rolling Stock Corporation) και προορίζεται να τεθεί σε κανονική παραγωγή το 2021, μετά από εκτενείς δοκιμές, αλλάζοντας δραματικά τα δεδομένα στις μεταφορές στην Κίνα. Όπως είπε ο αναπληρωτής επικεφαλής μηχανικός της CRRC, Ντινγκ Σανσάν, με το τρένο αυτό η διαδρομή Πεκίνο- Σανγκάη θα χρειάζεται μόλις 3,5 ώρες, τη στιγμή που σήμερα (λαμβανομένου υπόψιν του χρόνου προετοιμασίας για το ταξίδι) με αεροπλάνο χρειάζονται 4,5 ώρες και 5,5 ώρες με τρένο υψηλών ταχυτήτων (σήμερα τα τρένα της γραμμής Πεκίνου- Σανγκάης έχουν μέγιστη λειτουργική ταχύτητα 350 χλμ/ ώρα.

      Τα τρένα maglev χρησιμοποιούν μαγνητισμό για να αιωρούνται σε μικρή απόσταση από το έδαφος, μειώνοντας δραστικά την τριβή, και να κινούνται προς τα εμπρός.
      Η Κίνα ωστόσο δεν είναι μόνη στην «πίστα»: Η Ιαπωνία έχει και αυτή μακρά παράδοση στα «Shinkansen» (τρένα- σφαίρες), έχοντας μάλιστα πραγματοποιήσει δοκιμή σε πειραματικό σιδηρόδρομο στο Γιαμανάσι το 2015, όπου ένα maglev τρένο της Japan Railway έπιασε τα 603 χλμ / ώρα. Σε φάση ανάπτυξης είναι μια νέα γραμμή maglev (Chuo Shinkansen) όπου τα τρένα θα πιάνουν ταχύτητες γύρω στα 500 χλμ/ ώρα. Η πρώτη φάση του εγχειρήματος θα έχει να κάνει με τη σύνδεση Τόκιο-Ναγκόγια και αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το 2027.
      Επίσης, σε φάση δοκιμών βρίσκεται το επόμενης γενιάς τρένο- σφαίρα Alfa-X, που κατασκευάζεται από τις Kawasaki Heavy Industries και Hitachi. Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του The Verge, το τρένο (το οποίο δεν είναι τεχνολογίας maglev) είναι ικανό να πιάνει τα 400 χλμ/ ώρα, ωστόσο όταν τεθεί σε υπηρεσία, κατά το 2030, θα μεταφέρει επιβάτες σε ταχύτητα 360 χλμ/ ώρα. Το τρένο έχει ειδικό αεροδυναμικό σχεδιασμό για να ελαχιστοποιούνται η πίεση και ο θόρυβος που δημιουργεί.
       
    12. webTV

      Engineer

      Το ρόβερPerseverance της NASA στον Άρη έξυσε μια συγκέντρωση βράχων στον Άρη που ενδεχομένως να σχηματίστηκαν εντός νερού που βρισκόταν σε υγρή μορφή.
      «Κοιτώντας μέσα για να δω κάτι που δεν έχει δει ποτέ κανείς» έγραψαν στο Twitter οι επικεφαλής αποστολής του Perseverance, εκ μέρους του οχήματος. «Έξυσα ένα μικρό μέρος αυτού του βράχου για να απομακρύνω το στρώμα της επιφάνειας και να ρίξω μια ματιά από κάτω. Πλησιάζω στον επόμενο στόχο μου για λήψη δειγμάτων από τον Άρη».
      Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του space.com, τo όχημα έχει ήδη συλλέξει δύο δείγματα στο πλαίσιο της αναζήτησής του για ίχνη εξωγήινων μικροβίων στον Άρη. Στόχος είναι αυτά τα δείγματα να συγκεντρωθούν σε ένα φορτίο και να αφεθούν πίσω για να τα συλλέξει μια μελλοντική αποστολή.
      Το Perseverance, που παρέμενε στη θέση του λόγω προβλημάτων στις τηλεπικοινωνίες που οφείλονταν στον Ήλιο τον προηγούμενο μήνα, προορίζεται να πραγματοποιήσει, μεταξύ άλλων, έρευνες στον Κρατήρα Τζέζερο και να μελετήσει τη γεωλογία της περιοχής. Παρόλα αυτά, το drone Ingenuity που το συνοδεύει έχει πραγματοποιήσει πτήσεις, παρέχοντας εικόνες από ψηλά, εν όψει της προσέγγισης του οχήματος σε σημεία ενδιαφέροντος. Ειδικότερα, το Ingenuity έκανε την 15η πτήση του στον Άρη στις 6 Νοεμβρίου, στο ευρύτερο πλαίσιο δοκιμών για πτήσεις στον «Κόκκινο Πλανήτη».
      Τα προβλήματα επικοινωνίας άρχισαν στις 2 Οκτωβρίου, καθώς ο Ήλιος βρισκόταν ανάμεσα στη Γη και τον Άρη (κάτι που χαρακτηρίζεται ως «solar conjunction», ηλιακή ευθυγράμμιση ή σύζευξη). Αυτό έλαβε τέλος στις 19 Οκτωβρίου, και το όχημα άρχισε ξανά τη δουλειά του.
      Με πληροφορίες από Space.com, CNN




    13. webTV

      Engineer

      Στη μάχη κατά της πυρκαγιάς Carr στο Ρέντινγκ της Καλιφόρνια συμμετέχει το Global SuperTanker: Πρόκειται για το μεγαλύτερο πυροσβεστικό αεροσκάφος στον κόσμο- ένα τροποποιημένο Boeing 747, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο αποτελεσματικά πυροσβεστικά μέσα στη πολιτείας.
      Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του SFGate, το αεροσκάφος τώρα μεταφέρει μέχρι 19.000 γαλόνια νερού ή επιβραδυντικού υγρού, και μπορεί να πετά σε ταχύτητες μέχρι και 960 χλμ / ώρα. Το αεροσκάφος συμμετείχε και στην κατάσβεση των πυρκαγιών του Αυγούστου 2017 στην Καλιφόρνια. Σύμφωνα με το Mercury News, το αεροσκάφος εδρεύει στην αεροπορική βάση ΜακΚλέλαν έξω από το Σακραμέντο, και είναι γνωστό ως «The Spirit of John Muir». Πέρα από το εντυπωσιακό του φορτίο (σχεδόν διπλάσιο του επόμενου μεγαλύτερου πυροσβεστικού αεροσκάφους), ο απαιτούμενος χρόνος ανεφοδιασμού του είναι περίπου 30 λεπτά.

      Σημειώνεται πως οι νεκροί από την πυρκαγιά στη βόρεια Καλιφόρνια έχουν ανέλθει στους πέντε, ενώ η φωτιά έχει καταστρέψει πάνω από 34.000 εκτάρια βλάστησης από την περασμένη Δευτέρα. Πάνω από 4.000 κτίρια απειλούνται από τη φωτιά, σύμφωνα με τις αρχές, ενώ ένας «στρατός» 3.500 πυροσβεστών, με τη στήριξη εναέριων μέσων, καταβάλλει προσπάθειες για την κατάσβεσή της.
       
       
    14. webTV

      Engineer

      Μετά από έξι χρόνια εργασιών, η κατασκευή του Raffles City Chongqing ολοκληρώνεται στην Κίνα: Πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο οικοδομικό εγχείρημα: Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Atlas, ο αποκαλούμενος οριζόντιος ουρανοξύστης αποτελείται από οκτώ πύργους και μια γέφυρα.
      Η CapitaLand αναφέρει πως δομικά έχει ολοκληρωθεί, και σε εξέλιξη είναι οι εργασίες στο εσωτερικό του. Τα επίσημα εγκαίνια αναμένονται στο δεύτερο μισό του 2019.
      Η έκταση του project είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με συνολική επιφάνεια ορόφων 817.000 τετραγωνικών μέτρων στους οκτώ πύργους του. Η γέφυρα, υπό την ονομασία Crystal, υποστηρίζεται από τέσσερις ουρανοξύστες των 250 μέτρων. Επίσης, συνδέει άλλο ένα ζεύγος ουρανοξυστών, ύψους 350 μέτρων, μέσω δύο μικρότερων γεφυρών. Έχει μήκος 300 μέτρων και καλύπτεται από περίπου 3.000 πάνελ γυαλιού και αλουμινίου.
      Στο εσωτερικό της γέφυρας θα βρίσκονται δύο πισίνες, μια γκαλερί, μεγάλοι κήποι με δέντρα, εστιατόρια κ.α. Το υπόλοιπο Raffles City Chongqing θα έχει γραφεία και διαμερίσματα.
       
       
      Φώτο: https://newatlas.com/raffle-city-chongqing-moshe-safdie-nears-completion/58623/#gallery






       
    15. webTV

      Engineer

      Η Google Arts and Culture σε συνεργασία με το Ανάκτορο των Βερσαλλιών  προσφέρουν στους χρήστες της δημοφιλούς πλατφόρμας, μια εικονική περιδιάβαση στα διαμερίσματα του Λουδοβίκου 14ου. Χρησιμοποιώντας την επιστήμη μέτρησης από φωτογραφίες (φωτογραμμετρία) ο τεχνολογικός κολοσσός κατάφερε να αναπαραστήσει μοντέλα του παλατιού του «Βασιλιά Ήλιου», σε τρεις διαστάσεις.
      Η αμερικανική εταιρεία συνέλεξε πάνω από 4TB δεδομένων και με 15 δισεκατομμύρια πίξελ δημιούργησε την εφαρμογή Versailles.
      Η εφαρμογή καθοδηγεί τους επισκέπτες στα βασιλικά διαμερίσματα, στο παρεκκλήσιο και στην όπερα. Οι χρήστες του HTC Vive και του Oculus Rift μπορούν να αγγίξουν και να εξερευνήσουν περισσότερους από 100 πίνακες, γλυπτά και άλλα έργα τέχνης.
      Επιπλέον, η εταιρεία παρουσίασε μια online έκθεση με περισσότερα από 398 αντικείμενα (τεχνουργήματα, πίνακες). Σε αυτήν περιλαμβάνονται τρισδιάστατα μοντέλα αντικειμένων όπως το ερμάριο με τα κοσμήματα της Μαρίας Αντουανέτας, η κλίνη του βασιλιά και μια πληθώρα πορτρέτων ιδιαίτερα υψηλής ευκρίνειας της βασιλικής οικογένειας, καθώς και αρχειακών φωτογραφιών των Βερσαλλιών. 
      Το ανάκτορο των Βερσαλλιών βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι, στις Βερσαλλίες και σήμερα αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το ανάκτορο, που είναι αναμφισβήτητα το πιο λαμπρό παλάτι της Ευρώπης, αποτελείται από τρια μέρη: το κύριο όπου έμενε η βασιλική οικογένεια και έχει το σχήμα U και άλλες δυο πτέρυγες δεξιά και αριστερά όπου έμεναν οι ευγενείς, ο κλήρος και οι υπουργοί. Εκτός όμως από τις εκτάσεις και τα δωμάτια, το ανάκτορο είναι δημοφιλές και για τους τεράστιους κήπους μαζί με τα συντριβάνια και τα αγάλματα, στα οποία είναι αποτυπωμένη η ελληνική μυθολογία. Η έκταση φτάνει τα 800 εκτάρια.
       «Ανεβείτε στη σκηνή της βασιλικής Όπερας, πλησιάστε το τέμπλο του βασιλικού παρεκκλησίου, το οποίο δημιούργησε ο Corneil van Clève τον 18ο αιώνα και ανακαλύψτε την Αίθουσα των Κατόπτρων, ένα από τα πιο εμβληματικά μέρη» σημειώνεται στην περιγραφή. 
       
        «Μέσα από την περιήγηση μπορείτε να δείτε από κοντά ταπισερί, πίνακες, ταβάνια, γλυπτά και έπιπλα. Για μια πιο προσωπική εμπειρία, επιλέξτε Night mode και εξερευνήστε το παλάτι υπό το φως των φλογών στα τζάκια» προτείνουν οι δημιουργοί της εφαρμογής.
       
    16. webTV

      Engineer

      Τα Assassin’s Creed είναι μια από τις δημοφιλέστερες σειρές παιχνιδιών που υπάρχουν στον χώρο του gaming, εδώ και χρόνια- και σε αρκετούς τίτλους της σειράς είχε έντονο ελληνικό «χρώμα», καθώς κάποιες περιπέτειες διαδραματίζονταν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και στην Αίγυπτο της δυναστείας των Πτολεμαίων- επίσης, ο επερχόμενος τίτλος της σειράς, Assassin’s Creed: Odyssey, θα διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
      Όπως γνωρίζουν οι φίλοι του Altair, του Ezio Auditore και των υπόλοιπων ασσασσίνων της παρέας τους, οι δημιουργοί (Ubisoft Quebec),έχουν δημιουργήσει παράδοση στα Assassin’s Creed ως προς την ψηφιακή αναδημιουργία των πόλεων όπου διαδραματίζονται οι περιπέτειες, έτσι ώστε αυτές να απεικονίζονται όσο το δυνατόν πιο άρτια και ρεαλιστικά γίνονται, δεδομένων των ιστορικών περιόδων όπου τοποθετούνται τα παιχνίδια.
      To Odyssey δεν αποτελεί εξαίρεση- και η αρχαία Αθήνα έχει «χτιστεί» ψηφιακά εξαρχής έτσι ώστε, σύμφωνα με τους δημιουργούς της, να είναι μια πραγματικά ανθηρή μεγαλούπολη της αρχαιότητας, μια «πόλη φωτός», η οποία τότε απεικόνιζε το μέλλον. Επίσης, όπως αναφέρουν οι δημιουργοί του παιχνιδιού μιλώντας στο IGN, μια από τις πιο επίπονες δουλειές- σε συνεργασία με την ιστορικό Στέφανι Αν Ρουάτα- ήταν η διάκριση των στοιχείων που συνθέτουν το μωσαϊκό μιας πόλης χιλιάδων χρόνων έτσι ώστε να διαπιστωθεί ποια ανήκαν στην συγκεκριμένη περίοδο και ποια όχι- αντλώντας πληροφορίες από όσο περισσότερες πηγές ήταν δυνατόν. Σύμφωνα με τον Μπεν Χολ, world director του Odyssey, ο απόλυτος στόχος ήταν να διασφαλιστεί η δημιουργία της «πιο αυθεντικής, πιστευτής Ελλάδας που μπορούσαμε, κάνοντάς την όμορφη και διασκεδαστική ταυτόχρονα».
      Η Αθήνα του Assassin’s Creed φτιάχτηκε ξεκινώντας από το λιμάνι του Πειραιά, περνώντας από τα εξωτερικά τείχη της πόλης και τα στρατόπεδα των Σπαρτιατών εισβολέων στην Αττική και φτάνοντας στους ναούς, τα εργαστήρια των τεχνιτών, την αγορά, την Πνύκα κ.α.
      «Η Ελλάδα δεν είναι το ασπρόμαυρο που συχνά απεικονίζουν- είναι πολύχρωμη, και ζωντανή, και θέλαμε να εξασφαλίσουμε ότι το απεικονίζαμε αυτό στον κόσμο καθώς κινείστε σε αυτόν» είπε ο Χολ.
       
    17. webTV

      Engineer

      Η οικιστική αρχιτεκτονική είναι μια από τις πιο δημοφιλείς κατηγορίες μεταξύ των αναγνωστών του δημοφιλούς αρχιτεκτονικού ιστότοπου Archdaily.
      Κατά τη διάρκεια του 2020 στο συγκεκριμένο σάιτ δημοσιεύτηκαν περισσότερα από 2.000 σπίτια - πρότζεκτς από πολλές και διαφορετικές περιοχές του κόσμου προσφέροντας, όπως αναφέρεται, μια ποικιλία λύσεων και παρέχοντας μια ευρεία πηγή έμπνευσης για όσους αναζητούν αναφορές για το δικό τους χώρο. Ανάμεσα σ′ αυτά ποια ήταν τα 20 σπίτια - έργα με τις περισσότερες επισκέψεις στο ArchDaily το 2020. Σύμφωνα με τους ανθρώπους του, αυτή η επιλογή αντιπροσωπεύει το καλύτερο περιεχόμενο που δημιουργήθηκε και κοινοποιήθηκε από την εν λόγω αρχιτεκτονική κοινότητα τους τελευταίους 11 μήνες.
      1. Ινδία: Σπίτι - πιρουέτα / Wallmakers

      © JINO SAM Το σπίτι - πιρουέτα
      2. Ιαπωνία: Σπίτι πάνω στο νερό / Nikken Sekkei

      © GANKOSHA, HARUNORI NODA Σπίτι πάνω στο νερό
      3. Πολωνία: Διαμερίσματα στο Wolf Clearing / studio de.materia

      ARCHDAILY.COM Διαμερίσματα στο Wolf Clearing
      4. ΗΠΑ: Αγροτικό καταφύγιο Whidbey / mwworks

      KEVIN SCOTT Αγροτικό καταφύγιο Whidbey
      5. Ιαπωνία: Σπίτι με σκάλα / nendo

      ARCHDAILY.COM Σπίτι με σκάλα
      6. Ινδονησία: Διαμέρισμα IH - andramatin

      MARIO WIBOWO Διαμέρισμα IH
      7. Βιετνάμ: Πράσινο Σπίτι - Κουρτίνα / HGAA

      DUC NGUYEN Πράσινο Κουρτίνα Σπίτι
      8. Βέλγιο: Διαμέρισμα WULF / CAS architecten

      TIM VAN DE VELDE Διαμέρισμα WULF
      9. Ινδία: Σπίτι στο αγρόκτημα / Studio Inscape

      RICKEN DESAI Σπίτι σε αγρόκτημα
      10. Αρνεντινή: Σπίτι Εσκομπάρ / Luciano Kruk

      DANIELA MAC ADDEN Σπίτι Εσκομπάρ
      11. Σλοβακία: Σπίτι 5 / Martin Skoček

      MATEJ HAKÁR House V / Martin Skoček
      12. Ηνωμένο Βασίλειο: Πέτρινο σπίτι με σκαλοπάτια / HAMISH&LYONS

      JAMES BRITTAIN PHOTOGRAPHY Πέτρινο σπίτι με σκαλοπάτια
      13. Μύκονος, Ελλάδα: Βίλλα Μάνδρα / K-Studio

      CLAUS BRECHENMACHER & REINER BAUMANN PHOTOGRAPHY Villa Mandra / K-Studio
      14. Βιετνάμ: Σπίτι CH / ODDO architects

      HOANG LE PHOTOGRAPHY CH House / ODDO architects
      15. Ταϊλάνδη: Τυφλό σπίτι / BOONDESIGN

      WISON TUNGTHUNYA & W WORKSPACE COMPANY LIMITED Blind House / BOONDESIGN
      16. Τουρκία: Σπίτι MU50 / Teke Architects Office

      ALTKAT ARCHITECTURAL PHOTOGRAPHY MU50 House / Teke Architects Office
      17. ΗΠΑ: Σπίτι Amagansett Modular / MB Architecture

      MATTHEW CARBONE Amagansett Modular House / MB Architecture
      18. Γουατεμάλα: Σπίτι BF / Paz Arquitectura

      ANDRÉS ASTURIAS House BF / Paz Arquitectura
      19. Βιετνάμ: Park Roof House / MDArchitecture

      QUANG TRAN Park Roof House / MDA Architecture
      20. Νότια Κορέα: Σπίτι Γουόλντεν / Formative Architects

      YOUNGSUNG KOH Walden House / Formative Architects
      archdaily.com
    18. webTV

      GTnews

      Το όραμα του Προέδρου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), Ανδρέα Δρακόπουλου, να βοηθήσει ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες εξέλιξης για όλα τα παιδιά και τους νέους, ειδικά σε περιοχές με περιορισμένη πρόσβαση σε τέτοιες ευκαιρίες, και το όραμα του Παναγιώτη Γιαννάκη να εμπνεύσει τις νέες γενιές και να παρακινήσει τα νέα παιδιά να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους και να γνωρίσουν έναν υγιή τρόπο ζωής, ξεκινώντας από τη πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, συνδυάστηκαν σε ένα φιλόδοξο σχέδιο. Προσφέρουμε την υποδομή και τα εφόδια σε παιδιά και νέους να εξερευνήσουν τα ταλέντα και τα ενδιαφέροντά τους, να παίξουν, να γυμναστούν και να εξελίξουν τις δεξιότητές τους. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε έναν υγιή τρόπο ζωής, δίνοντας στα νέα παιδιά τον χώρο να βρουν τι τους αρέσει, να χτίσουν τον χαρακτήρα τους και να φτάσουν πιο κοντά στα όνειρά τους.
      Ένας νέος, ελκυστικός χώρος 5.300 τ.μ. θα δημιουργηθεί στη Νίκαια, στεγάζοντας όλες τις δραστηριότητες του οργανισμού μέσα στα επόμενα χρόνια. Υπαίθριοι και εσωτερικοί χώροι αναψυχής, μελέτης, αθλητικών εγκαταστάσεων, καθώς και τα γραφεία του οργανισμού, θα φιλοξενήσουν το όραμα του «Γηπέδου Ζωής» από το 2023. Ο χώρος θα υποδέχεται αποκλειστικά παιδιά. Το όνομα του νέου μας χώρου θα είναι Γήπεδο Ζωής – Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), καθώς δημιουργείται με αποκλειστική δωρεά του ΙΣΝ.
      Πώς λειτουργεί
      Μετά το σχολείο, τα παιδιά θα μπορούν να έρχονται στις νέες εγκαταστάσεις του «Γηπέδου Ζωής» στη Νίκαια, και να συμμετέχουν στα προγράμματά μας.
      Φτάνοντας στο «Γήπεδο Ζωής – Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)», όσα παιδιά θέλουν θα μπορούν να φάνε μεσημεριανό και στη συνέχεια εκπαιδευτικοί θα τα βοηθούν στο διάβασμα για την επόμενη σχολική ημέρα. Μετά θα έχει παιχνίδι! Μπάσκετ, βόλεϊ, τρέξιμο, κυνηγητό, αναρρίχηση, κολύμβηση και άλλα πολλά ενώ, στο τέλος της ημέρας, ακολουθούν δραστηριότητες που αναπτύσσουν τις δεξιότητες των παιδιών και προγράμματα εκπαιδευτικά και ψυχαγωγικά, με γνώμονα την ενίσχυση και ενδυνάμωση των προσωπικοτήτων τους.
      Μέχρι όμως να κατασκευαστεί το καινούριο μας κτίριο, θα σας περιμένουμε στις γειτονιές της Νίκαιας με πλήθος εκδηλώσεων για τα παιδιά. Περισσότερες πληροφορίες θα είναι διαθέσιμες σύντομα.
      Οι βάσεις μας
      Παιδεία με εργαλεία και γνώσεις που ενθαρρύνουν τη δημιουργικότητα και την ελεύθερη έκφραση των παιδιών. Αθλητισμός με εμπειρίες και δεξιότητες, πρακτικές, κοινωνικές και άλλες, που παρακινούν τα παιδιά να παραμένουν δραστήρια. Χαρακτήρας μας τα ερεθίσματα και οι αξίες που βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν την καλύτερη πτυχή του εαυτού τους. The Coach Παναγιώτης Γιαννάκης
      O διεθνώς αναγνωρισμένος προπονητής και πρώην καλαθοσφαιριστής, ηγείται του μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Γήπεδο Ζωής».
      Μεγάλωσε στη Νίκαια και ανακάλυψε το ταλέντο του στο μπάσκετ χάρη σε ανθρώπους που, σε μια γωνιά της πόλης, έφτιαξαν την υποδομή και του έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσει το άθλημα. Μέσα από αυτό, έζησε τα όνειρά του. Τώρα, με το «Γήπεδο Ζωής», ονειρεύεται να δώσει στα παιδιά της Νίκαιας την ευκαιρία να ανακαλύψουν και να γνωρίσουν αυτό που θα τα εμπνεύσει ώστε να μεγαλουργήσουν.
      Τα events που έρχονται
      Επόμενο Event
      Ημερολόγιο Coming Soon
      Οι δράσεις του Γηπέδου Ζωής θα συνεχιστούν στις γειτονιές της Νίκαιας και για παιδιά του Γυμνασίου. Τα προγράμματά μας είναι διαμορφωμένα ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στο εκάστοτε ηλικιακό γκρουπ και να προσφέρουν σε όλα τα παιδιά ένα αξέχαστο τρίωρο. Μείνετε συντονισμένοι για την ανακοίνωση της ημερομηνίας και του χώρου της επόμενης δράσης!
      Σας προσκαλούμε στη γιορτή που θα σηματοδοτήσει την αρχή της δημιουργίας της εγκατάστασης που θα φιλοξενήσει το «Γήπεδο Ζωής», στη Νίκαια. Περισσότερες πληροφορίες θα είναι διαθέσιμες σύντομα.
      The team
      Η ομάδα μας είναι αφοσιωμένη σε ένα κοινό όραμα, την εξέλιξη και τη χαρά των παιδιών. Αρχηγός μας είναι ο Παναγιώτης Γιαννάκης και δουλεύουμε όλοι μαζί με θετικότητα και συνεργατικότητα, για να πραγματοποιήσουμε το όραμα του ΙΣΝ και του Coach.
       
       
    19. webTV

      Engineer

      Συνήθως όταν ταξιδεύουμε σε μια πόλη στο εξωτερικό, σε μεγάλο ποσοστό για τις μετακινήσεις μας χρησιμοποιούμε το μετρό. Θα προσπαθήσουμε να δούμε το χρήσιμο μέσο μετακίνησης μέσα από διάφορα facts και αριθμούς που μας κίνησαν την περιέργεια. Χτυπάμε το εισιτήριο ή τη κάρτα και ξεκινάμε λοιπόν.
      Το πιο πολυσύχναστο
      Την πρώτη θέση έχει το μέτρο του Τόκιο με ετήσιο αριθμό επιβατών 3,46 δισεκατομμύρια επιβάτες. Ακολουθεί η Μόσχα με 2,37 δισεκατομμύρια επιβάτες ενώ την τριάδα κλείνει η Σανγκάη με 2,04 δισεκατομμύρια επιβάτες.
      Τυπικός σταθμός του μετρό του Τόκυο. Ο συγκεκριμένος είναι ο Meiji-Jingūmae της γραμμής Fukutoshin (πηγή: wikipedia) Στη δεκάδα θα συναντήσουμε την αγαπημένη  Νέα Υόρκη  με 1,81 δισεκατομμύρια επιβάτες -6η θέση- αλλά και την -λιγότερο γνωστή στο ευρύ κοινό-  Γκουανγκτζόου  που βρίσκεται στην 8η θέση με 1,73 δισεκατομμύρια επιβάτες.
      Το παλαιότερο
      Το παλαιότερο υπόγειο σιδηροδρομικό σύστημα του κόσμου είναι το μετρό του Λονδίνου. Λειτούργησε το 1863 και εξυπηρετεί 1,06 δισεκατομμύρια επιβάτες το χρόνο. Είναι το τέταρτο σε μέγεθος μετρό του κόσμου.
      Οι επιβάτες περιμένουν να επιβιβαστούν σε ένα τρένο στο σταθμό της Baker Street το 1906 (πηγή: wikipedia) Είναι γνωστό με την επωνυμία Underground και διαθέτει δίκτυο με συνολικό μήκος γραμμών 402 χιλιόμετρα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι παρά την ονομασία του, μόλις το 45% από τα 402 χιλιόμετρα είναι υπόγειο.
      Ακόμα διαθέτει και 272 σταθμούς και η μέση ταχύτητα των συρμών είναι 33 χλμ.. Έχει υπολογιστεί ότι κάθε συρμός διανύει ετησίως 184.269 χλμ..
      Το μεγαλύτερο
      Το Πεκίνο είναι εκείνο που κατέχει την πρωτιά. Εγκαινιάστηκε την 1η Οκτωβρίου 1969 και για δύο δεκαετίες είχε 2 γραμμές. Εκτείνεται σε μήκος 699,3 χλμ. και διαθέτει 23 γραμμές και 405 σταθμούς, 62 εκ των οποίων είναι σταθμοί μετεπιβίβασης. 
      Δύο τρένα στην Γραμμή 1 του μετρό του Πεκίνου (πηγή: wikipedia) Αποτελεί ένα από τα ταχύτατης ανάπτυξης συστήματα μετρό στον κόσμο, με πολλές γραμμές ακόμα υπό κατασκευή. Το συνολικό του μήκος εντός του 2022 αναμένεται να φτάσει τα 1.000 χιλιόμετρα.
      Στην δεύτερη θέση είναι το Μετρό της Σανγκάης. Η πρώτη γραμμή του άνοιξε το 1993. Το συνολικό μήκος του δικτύου είναι 676 χιλιόμετρα, με 16 γραμμές και 414 σταθμούς.
      Είναι το τρίτο πολυσύχναστο παγκοσμίως ενώ μέσα στο 2022 θα φτάσει τα 1.000 χιλιόμετρα και θα προσπαθήσει να πάρει εκ νέου την πρωτιά που κατείχε από το 2015 έως το 2020.
      Ο ωραιότερος σταθμός
      Ο σταθμός Komsomolskaya στην Μόσχα θεωρείται ο ομορφότερος. Λειτούργησε πρώτη φορά το 1952. Με θολωτό κίτρινο μπαρόκ ταβάνι και μαρμάρινες κολώνες περισσότερο μοιάζει με μουσείο ή παλάτι της εποχής του Τσάρου παρά με σταθμό του μετρό.
      Ο σταθμός Komsomolskaya (Circle Line) του μετρό της Μόσχας (πηγή: wikipedia) Είναι ο πρώτος και μοναδικός σχεδιασμός σταθμού μετρό του Shchusev. Μετά τον θάνατο του Shchusev, ο σταθμός ολοκληρώθηκε από τους Kokorin, Zabolotnaya, Varvarin, Velikoretsky και Pavel Korin, τον δημιουργό των ψηφιδωτών.
      Στο επίπεδο της πλατφόρμας υπάρχει η μπαρόκ κίτρινη οροφή με συνοδευτικές ζωφόρους. Στη μεγέθυνση της καμάρας στηρίζονται 68 οκταγωνικοί κίονες που επικαλύπτονται με λευκό μάρμαρο και καλύπτονται με μπαρόκ παραστάδες.
      Τα οκτώ μεγάλα ψηφιδωτά οροφής είναι έμπνευση του Pavel Korin. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η έμπνευση προήλθε από την ομιλία του Ιωσήφ Στάλιν στην Παρέλαση της Μόσχας το 1941.
      Εξαιρετική περίπτωση είναι και ο σταθμός Solna Centrum του Μετρό της Στοκχόλμης, ο οποίος θυμίζει κρατήρα ηφαιστείου. Με έντονο κόκκινο χρώμα στους τοίχους, δημιουργεί μια ανεπανάληπτη ψευδαίσθηση και είναι πολύ πιθανόν να χάσετε το τρένο θαυμάζοντας την ομορφιά του σταθμού, που λειτουργεί από τις 31 Αυγούστου του 1975
      Ο σταθμός Solna centrum του μετρό της Στοκχόλμης (πηγή: wikipedia) Το μικρότερο
      Στην Χάιφα του Ισραήλ συναντούμε το μικρότερο μετρό παγκοσμίως. Ο Carmelit διαθέτει μόλις έξι σταθμούς, ένα τούνελ 1,7 χιλιομέτρων ενώ έχει τέσσερις συρμούς. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1956 και ολοκληρώθηκε το 1959.
      Ο σταθμός Carmelit του μετρό της Χάιφα (πηγή: wikipedia) Το Carmelit, που πήρε το όνομά του από το όρος Carmel μέσω του οποίου διέρχεται. Η διαφορά υψομέτρου μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου σταθμού είναι 274 μέτρα.
      Το δημοφιλέστερο
      Το έχουμε δει σε πολλές ταινίες και πλέον η φήμη του είναι τεράστια. Το μυθικό μετρό της Νέα Υόρκης αποτελεί το δημοφιλέστερο μετρό του κόσμου.
      Ο σταθμός Grand Central Terminal του μετρό της Νέας Υόρκης (πηγή: wikipedia) Ξεκίνησε την λειτουργία του, το 1904. Διαθέτει 36 γραμμές και 472 σταθμούς ενώ έχει συνολικό μήκος δικτύου, 394 χιλιόμετρα. To 60% του δικτύου είναι υπόγειος.
      Η μέγιστη ταχύτητα των συρμών είναι 89 χιλιόμετρα την ώρα. Είναι ένα από τα τέσσερα συστήματα σιδηροδρόμων των ΗΠΑ που λειτουργούν επί 24ώρου βάσεως και 365 μέρες το χρόνο.
      Η απόσταση από το επίπεδο του δρόμου του σταθμού στην 191η οδό έως την αποβάθρα είναι 55 μέτρα και αποτελεί τον πιο βαθύ σταθμό του δικτύου.
      Η μεγαλύτερη διαδρομή σε μήκος που μπορεί να πραγματοποιήσει κανείς χωρίς να αλλάξει σταθμό είναι 50 χιλιόμετρα. Αρχίζει η διαδρομή από την 207η οδό του Μανχάταν και καταλήγει στο Φαρ Ρόκαγουεϊ του Κουίνς.
      Το χειρότερο ατύχημα στην ιστορία του μετρό της Νέας Υόρκης έγινε το 1918, όπου σκοτώθηκαν 97 άνθρωποι και τραυματίστηκαν πάνω από 200.
    20. webTV

      Engineer

      Οι καλύβες χτισμένες από οστά μαμούθ που βρέθηκαν κατά μήκος της κοιλάδας του Δνείπερου ποταμού της Ουκρανίας (και επίσης και σε  άλλες τοποθεσίες στη Μοραβία, Τσεχία και στη νότια Πολωνία) μπορεί να είναι οι αρχαιότερες κατασκευές που χτίστηκαν από τον προϊστορικό άνθρωπο, και επομένως τα αρχαιότερα δείγματα αρχιτεκτονικής.
      Μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες από αυτές τις καλύβες από οστά μαμούθ βρέθηκαν στο Mezhyrich, ένα χωριό στην κεντρική Ουκρανία, όπου το 1965, ένας αγρότης έσκαψε το κάτω οστό ενός μαμούθ στην προσπάθεια να επεκτείνει το υπόγειο κελάρι του. Περαιτέρω ανασκαφές αποκάλυψαν την παρουσία 4 προϊστορικών καλύβων, που αποτελούνταν από 149 οστά μαμούθ συνολικά.
      Εδώ οι καλοί οι χάρτες: Mezhyrich, στην επαρχία Cherkasy της Ουκρανίας Αυτά τα καταφύγια χρονολογούνται μεταξύ του 23.000 π.Χ. και 12.000 π.Χ., και πιστεύεται ότι είναι μερικές από τις παλαιότερες κατοικίες που είναι γνωστό ότι κατασκευάστηκαν από τον προϊστορικό άνθρωπο, και συνήθως αποδίδονται στους Κρο-Μανιόν (σσ. πρώιμοι Homo sapiens sapiens, 45.000 π.Χ. έως 12.000 π.Χ.).
       
    21. webTV

      Engineer

      Η Γη είναι ένας πλανήτης σε συνεχή αλλαγή, ωστόσο, ορισμένα μέρη της παρέμειναν αναλλοίωτα για εκατομμύρια χρόνια. Tα γεωλογικά θαύματα του κόσμου δεν παύουν ποτέ να μας εκπλήσσουν. Ανοίξαμε διάπλατα τον παγκόσμιο χάρτη και ψάξαμε εξονυχιστικά (στο google) να βρούμε τα εντυπωσιακότερα θαύματα του κόσμου, και με γεωλογικά κριτήρια αλλά και όσον αφορά την ομορφιά τους. Ετοιμαστείτε να προσθέσετε μερικά απίστευτα αξιοθέατα στα μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε.
      1. Το Ντουν Μπρίστι (Dún Briste) στην Ιρλανδία
      Στέκεται εντυπωσιακά σε ύψος 50 μέτρων πάνω από τη θάλασσα και 80 μέτρα μακριά από την ακτή του Downpatrick Head στην επαρχία Mayo της Ιρλανδίας. Πρόκειται για έναν επιβλητικότατο κάθετο βράχο από ιζηματογενές πέτρωμα γνωστός και ως “Το Χαλασμένο Φρούριο”.
      2. Ο βράχος Al Naslaa στην Σαουδική Αραβία
      Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αξιοθέατο της περιοχής Tayma της Σαουδικής Αραβίας είναι ο σχηματισμός του βράχου Al Naslaa – ένας συμπαγής όγκος από ψαμμίτη που χωρίζεται στη μέση από μια καθαρή και ευθεία ρωγμή που μοιάζει σαν να έχει τεμαχιστεί με ακρίβεια από λέιζερ.
      3. Vinicunca, το βουνό των επτά χρωμάτων στο Περού
      Κοντά στο Κούσκο στο Περού, το βουνό-ουράνιο τόξο δημιουργήθηκε υπό συγκεκριμένες καιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες καθώς και ιζηματογενείς αποθέσεις με την πάροδο του χρόνου.
      4. Grand Gulch στην Γιούτα των ΗΠΑ
      Πρόκειται για μια πραγματικά μοναδική τοποθεσία στη Νοτιοανατολική Γιούτα. Η απομακρυσμένη και τραχιά περιοχή είναι προσβάσιμη μόνο με τα ποδιά. Εδώ έζησαν οι Anasazi (“Οι Αρχαίοι Άνθρωποι”) πριν από 700 έως 2.000 χρόνια. Μέσα στο φαράγγι μπορείτε να δείτε σπίτια και αποθήκες του αρχαίου πολιτισμού σε εξαιρετική κατάσταση.
      5. Το σπήλαιο Majlis Al Jinn στο Ομάν
      Το Majlis al Jinn είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, μετρώντας την επιφάνεια του δαπέδου. Το σπήλαιο βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή του οροπέδιου Selma, 1.380 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο Σουλτανάτο του Ομάν. Το όνομά του σημαίνει ο τόπος συνάντησης των τζίνι (υπερφυσικά πλάσματα στην ισλαμική και αραβική λαογραφία).
      6. Eθνικό Πάρκο Wrangell-St. Elias στην Αλάσκα των ΗΠΑ
      7. Η πύλη της κολάσεως (Νταρβάζα) στο Τουρκμενιστάν
      Δεν ακούγεται και πολύ φιλόξενη πύλη, η απόκοσμη όψη της θυμίζει σκηνή από το όρος Ντουμ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα μεγάλο κρατήρα στην έρημο Καρακούμ ο οποίος δημιουργήθηκε από Σοβιετικούς γεωλόγους το 1971 όταν ερευνούσαν την περιοχή για φυσικό αέριο. Όταν ξεκίνησαν να τρυπούν το έδαφος, έπεσαν σε μια σπηλιά φυσικού αερίου, το έδαφος κατέρρευσε και εμφάνισε έναν κρατήρα διαμέτρου 70 μέτρων. Φόβοι για δηλητηριώδη αέρια τους οδήγησαν στην απόφαση να βάλουν φωτιά στην σπηλιά ώστε να εξαντληθούν τα εύφλεκτα αέρια. Μάταια όμως, ο κρατήρας παραμένει φλεγόμενος μέχρι και σήμερα.
      8. Η λίμνη Yellowstone στην πολιτεία Ουαϊόμινγκ των ΗΠΑ
      Η λίμνη έχει βάθος 120μ, 180χλμ ακτών και βρίσκεται πάνω στο στη καλντέρα του μεγαλύτερου ηφαιστείου στην ήπειρο της Αμερικής. Πρόκειται για ένα ενεργό υπερηφαίστειο, που έχει εκραγεί με τεράστια δύναμη αρκετές φορές τα τελευταία 2.000.000 χρόνια. Περισσότερα σύντομα σε ειδικό αφιέρωμα για το Yellowstone.
      9. Τα Μετέωρα στην Ελλάδα
      Σύμφωνα με τη θεωρία του Γερμανού Γεωλόγου Άλφρεντ Φίλιπσον, η δημιουργία αυτών των τεράστιων ογκολίθων οφείλεται σε ένα δελτοειδή κώνο από ποταμίσιους ογκόλιθους και ασβεστολιθικά πετρώματα, που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν σε θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη Θεσσαλία.
      Πριν από 25-30 εκατομμύρια χρόνια μετά από γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των αιώνων, ανυψώθηκε το κεντρικό τμήμα της σημερινής Ελλάδος και βυθίστηκε η περιοχή της Θεσσαλίας, η οποία αποτέλεσε μία λίμνη. Όταν τα νερά βρήκαν διέξοδο στο σημερινό Αιγαίο, αποκαλύφθηκε η θεσσαλική πεδιάδα. Με τη συνεχή διάβρωση από τους ανέμους και τις βροχές, καθώς και από άλλες γεωλογικές μεταβολές, οι βράχοι αυτοί πήραν την σημερινή τους μορφή.
      10. Το Tepui Roraima στην Βενεζούελα
      Το όρος Roraima (γνωστό και ως Roraima Tepui) αναδύεται μέσα από την ομίχλη της ζούγκλας της Νότιας Αμερικής, στα σύνορα της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας και της Γουιάνας. Διαβάστε περισσότερα gγια τον περίεργο αυτόν μονόλιθο στο άρθρο μας εδώ.
      11. Η Μεγάλη Μπλε Τρύπα στο Μπελίζ
      Η μεγαλύτερη καταβόθρα του κόσμου είναι η «Μεγάλη Μπλε Τρύπα» του Μπελίζ στη Καραϊβική με διάμετρο 300 μέτρα και βάθος 125 μέτρα. Η ατόλη βρίσκεται περίπου 70 χιλιόμετρα από την Πόλη του Μπελίζ και δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των παγετώνων της πιο πρόσφατης περιόδου. Πλέον θεωρείται ένα από τα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
      Το σημείο έγινε διάσημο τη δεκαετία του ‘70 από τον Ζακ-Υβ Κουστώ, όταν δήλωσε ότι είναι μία από τις δέκα κορυφαίες τοποθεσίες για καταδύσεις στον κόσμο. Δύτες από όλο τον κόσμο επισκέπτονται αυτή την τοποθεσία για να απολαύσουν το φυσικό θαύμα της τρύπας και τη διαφορετική θαλάσσια ζωή της.
      12. O Preikestolen στη Νορβηγία
      Ο Preikestolen στην κομητεία Rogaland της Δυτικής Νορβηγίας (πηγή: wikipedia) Και αυτό το δραματικό σκηνικό βρίσκεται στη χώρα των φιόρδς. Μη μου ψάχνεστε, την Νορβηγία εννοώ. Ονομάζεται Preikestolen (στα αγγλικά Pulpit Rock). Στα ελληνικά μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε με το επιβλητικό “ο Βραχώδης Άμβωνας”.
      Ο βράχος υψώνεται στα 604 μέτρα καταλήγοντας σε μια επιφάνεια 25×25 μέτρων. Σχηματίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια κατά την εποχή των παγετώνων.
      Εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα απ’ τα πιο τουριστικά αξιοθέατα της Νορβηγίας και αγαπήθηκε από τους ατρόμητους BASE jumpers. Είναι αυτοί που πέφτουν από ακραία σημεία είτε με αλεξίπτωτο είτε με wingsuit λες και έχουν κάνει κάποιο ντιλ με το συναίσθημα του φόβου.
      Και τώρα που είπα κασκαντέρ (το σκέφτηκα έστω), σε αυτόν τον βράχο έχει κάνει τα δικά του κι ο Τομ Κρουζ σε μια απ’ τις επικίνδυνες αποστολές του.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.