mob.png)
Ως αποτέλεσμα, οι κατασκευαστές προσπαθούν συνεχώς να προβλέψουν το υλικό που θα αποτελέσει το επόμενο πρόβλημα.
Η έλλειψη οικοδομικών υλικών, η οποία επιδεινώνεται από την συνεχόμενη ζήτηση, είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που μαστίζουν τον κατασκευαστικό κλάδο. Το Construction Outlook της JLL που κυκλοφόρησε πρόσφατα, τονίζει ότι η τρέχουσα αστάθεια που χαρακτηρίζει τις αγορές υλικών πλήττει τους προϋπολογισμούς των κατασκευαστών με ταχύτερο ρυθμό από τις προβλέψεις των εταιρειών στις αρχές του έτους.
Και, παρότι το κόστος σταθεροποιείται σε έναν τομέα -για παράδειγμα, το κόστος της ξυλείας, το οποίο βίωσε έντονες διακυμάνσεις μέσα στο 2021, έχει σταθεροποιηθεί- η αυξανόμενη ζήτηση και τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ανεβάζουν το κόστος συνολικά. Ως αποτέλεσμα, αναμένεται η τιμή των υλικών να αυξηθεί έως και 18% για το 2022, αναιρώντας την προηγούμενη πρόβλεψη για αύξηση μέχρι 12%, που είχε ανακοινωθεί στις αρχές του τρέχοντος έτους.
Ωστόσο, το κόστος δεν είναι η μόνη παράμετρος. Σύμφωνα με τον Andrew Volz, επικεφαλής της JLL για τα Project & Development Services Americas, η προσπάθεια πρόβλεψης του επόμενου προβληματικού υλικού οδηγεί σε μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες προγραμματίζουν τα έργα.
«Οι καθυστερήσεις είναι σχεδόν καθολικές σε αυτό το σημείο», λέει. «Οι κατασκευαστές θα πρέπει να επεξεργαστούν ξανά τον τρόπο με τον οποίο εκτελούν παραδοσιακά έργα καθώς το «σχεδιασμός, προσφορά, κατασκευή» δεν λειτουργεί πλέον».
Ενώ η αγορά υλικών αποτελούσε το τελευταίο βήμα της διαδικασίας, ο κος Volz βλέπει ολόκληρη τη διαδικασία να ανατρέπεται.
«Οι project managers συνεργάζονται στη φάση σχεδιασμού με τους μελετητές και, μόλις έχουν μια γενική ιδέα για τις προδιαγραφές, κάνουν παραγγελίες για υλικά», λέει, προσθέτοντας ότι μέχρι να ολοκληρωθεί η φάση του σχεδιασμού, συχνά περιμένουν ακόμη την παραλαβή των υλικών που παρήγγειλαν έξι μήνες πριν.
«Το να πάρεις υλικά στα χέρια σου είναι σχεδόν πιο δύσκολο από το να τα πληρώσεις», συμπληρώνει.
Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, εν μέρει λόγω των τεράστιων έργων που διαφαίνονται στο άμεσο μέλλον, όπως η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και τα έργα δημοσίων υποδομών που ξεκινούν στην Αμερική, χρηματοδοτούμενα από το σχέδιο του Προέδρου Biden, ύψους $ 1 τρισ, τα οποία θα μπορούσαν να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής χάλυβα και ξυλείας των ΗΠΑ.
Αυτή η πρόκληση αναγκάζει τους διαχειριστές έργων να είναι πιο δημιουργικοί και να διερωτώνται πως μπορούν να διευρύνουν την εφοδιαστική τους αλυσίδα, μέσα από ξεχωριστούς προμηθευτές και διαφορετικές διαδικασίες. Επιπλέον, η μετασκευή ή επαναχρησιμοποίηση ανακαινισμένων υλικών κερδίζει σταθερά έδαφος.
«Απαιτείται ένας εντελώς νέος κόσμος δημιουργικότητας για να γίνουν όλα αυτά και να ξεπεράσουμε αυτό που παραδοσιακά ήταν ο τρόπος μας να προσεγγίζουμε την αλυσίδα εφοδιασμού και την κατασκευή» σχολιάζει ο κος Volz, καταλήγοντας στη διαπίστωση «Το “Just in time” απλά δεν λειτουργεί πλέον».
0
.jpg.23f246e35c516e8e28317d4fade47b7b.jpg)
