mob.png)
Η τεχνολογία της «υδροθερμικής υγροποίησης» ουσιαστικά μιμείται τις γεωλογικές διαδικασίες που μετατρέπουν τις οργανικές ενώσεις σε υδρογονάνθρακες, αναφέρει το Εθνικό Εργαστήριο Pacific Northwest, το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Ενέργειας.
Το προϊόν της διαδικασίας μοιάζει με το αργό πετρέλαιο και μπορεί στη συνέχεια να διυλιστεί στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις.
Σε πρώτη φάση, η λυματολάσπη που απομένει όταν τα λύματα περάσουν από εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού υποβάλλεται σε πίεση 210 κιλών ανά τετραγωνικό, σχεδόν 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η πίεση στα ελαστικά αυτοκινήτων. Η πεπιεσμένη λυματολάσπη διοχετεύεται στη συνέχεια σε έναν σωλήνα σε θερμοκρασία 349 βαθμών Κελσίου.
Λόγω της πίεσης και τις θερμοκρασίας, οι οργανικές ουσίες διασπώνται σε ένα περίπλοκο μείγμα μικρότερων μορίων, όπως συμβαίνει και στο φυσικό αργό πετρέλαιο.
«Το καλύτερο με αυτή τη διαδικασία είναι η απλότητά της» καμαρώνει η ερευνήτρια Κορίν Ντρέναν. «Ο αντιδραστήρας είναι στην ουσία ένας καυτός σωλήνας υπό πίεση» εξηγεί.
Αλλάζει η διαδικασία επεξεργασίας της λυματολάσπης
Εκτός του ότι παράγει πετρέλαιο, η νέα τεχνολογία καταργεί την ανάγκη για επεξεργασία, μεταφορά και μόνιμη αποθήκευση της λυματολάσπης: αυτό που απομένει είναι λιγοστά στερεά υπολείμματα, τα οποία μπορούν να υποβληθούν στη συνέχεια σε περαιτέρω επεξεργασία για την απομόνωση φωσφόρου, αζώτου και άλλων συστατικών για λιπάσματα.
Το μέλλον θα δείξει αν η τεχνολογία της υδροθερμικής υγροποίησης θα αποδειχθεί πρακτική και οικονομικά βιώσιμη για χρήση σε ευρεία κλίμακα.
Το Εθνικό Εργαστήριο Pacific Northwest έχει ήδη αδειοδοτήσει την εταιρεία Genifuel για τη δημιουργία μιας πιλοτικής μονάδας στον Καναδά, κόστους 6,7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Δεδομένου ότι οι εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού στις ΗΠΑ επεξεργάζονται κάθε χρόνο 129 δισεκατομμύρια λίτρα λυμάτων, η παραγωγή «βιοαργού πετρελαίου» θα μπορούσε μια μέρα να φτάσει τα 30 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ανά έτος.
Πηγή: tovima.gr
1
