Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

    • Ενέργεια-ΑΠΕ

      Εκθετική αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής λιγνίτη παρά τις κλιματικές διακηρύξεις

      Engineer

      Η παραγωγικότητα στην καύση λιγνίτη για την παραγωγή ενέργειας αυξήθηκε περαιτέρω το 2022 παρά τις δεσμεύσεις της διεθνούς κοινότητας για σταδιακή κατάργηση του ορυκτού καυσίμου, το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με έκθεση του Global Energy Monitor, ενός οργανισμού που παρακολουθεί μια ποικιλία ενεργειακών έργων σε όλο τον κόσμο.
      Η ποσότητα του καύσιμου λιγνίτη αυξήθηκε κατά 19,5 γιγαβάτ πέρυσι, αρκετή για την ηλεκτροδότηση περίπου 15 εκατομμυρίων σπιτιών, με το μεγαλύτερο μερίδιο παραγγελιών για τη δημιουργία νέων εργοστασίων λιγνίτη να αντιστοιχεί στην Κίνα, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύθηκε χθες.
      Αυτή η αύξηση της τάξεως του 1% έρχεται σε μια στιγμή που ο κόσμος χρειάζεται οπωσδήποτε να αποσυρθεί σταδιακά από την ηλεκτροπαραγωγή λιγνίτη τουλάχιστον τεσσερισήμισι φορές γρηγορότερα προκειμένου να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι. Το 2021, χώρες σε όλο τον κόσμο υποσχέθηκαν να καταργήσουν σταδιακά τη χρήση άνθρακα με στόχο να συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου για περιορισμό της πλανητικής υπερθέρμανσης στους 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
      «Όσο περισσότερα νέα έργα λιγνίτη έρχονται στην επιφάνεια, τόσο πιο άμεσες πρέπει να είναι οι περικοπές και οι δεσμεύσεις στο μέλλον», δήλωσε η Flora Champenois, επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης και υπεύθυνη έργου για το Global Coal Plant Tracker της GEM.
      Τον τελευταίο χρόνο πάντως εγκαταστάθηκαν νέες μονάδες άνθρακα σε 14 χώρες, ενώ οχτώ χώρες ανακοίνωσαν νέα έργα άνθρακα. Η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία, η Τουρκία και η Ζιμπάμπουε ήταν οι χώρες που εγκατέστησαν νέα εργοστάσια άνθρακα και ανακοίνωσαν νέα έργα. Η Κίνα, συγκεκριμένα, αντιπροσωπεύει το 92% όλων των ανακοινωμένων νέων έργων άνθρακα.
      Η Κίνα και η Δύση
      Η Κίνα ευθύνεται για την παραγωγή ενέργειας ακόμη 26,8 γιγαβάτ και η Ινδία περίπου για 3,5 γιγαβάτ. Η Κίνα έδωσε επίσης άδεια για νέα εργοστάσια και έργα που θα παράγουν περίπου σχεδόν 100 γιγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας με την κατασκευή τους πιθανότατα να ξεκινήσει φέτος.
      Αλλά «η μακροπρόθεσμη πορεία εξακολουθεί να είναι προς την καθαρή ενέργεια», δήλωσε ο Shantanu Srivastava, ενεργειακός αναλυτής στο Ινστιτούτο Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης που εδρεύει στο Νέο Δελχί. Ο Srivastava είπε ότι η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία οδήγησαν προσωρινά ορισμένα έθνη να στραφούν προς τα ορυκτά καύσιμα.
      Στην Ευρώπη, όπου η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία εγκαινίασε έναν αγώνα για εναλλακτικές πηγές ενέργειας και η ξηρασία έπληξε την υδροηλεκτρική ενέργεια, η ήπειρος σημείωσε παρόλα αυτα πολύ μικρή αύξηση στη χρήση λιγνίτη.
      Άλλοι ακολούθησαν στον άλλο δρόμο. Σημαντικές διακοπές λειτουργίας εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής λιγνίτη σημειώθηκαν στις ΗΠΑ, όπου αποσύρθηκαν 13,5 γιγαβάτ ενέργειας τέτοιου τύπου. Παραδόξως, οι ΗΠΑ είναι μία από τις 17 χώρες που έκλεισαν εργοστάσια τον περασμένο χρόνο.
      Με σχεδόν 2.500 εργοστάσια σε όλο τον κόσμο, ο λιγνίτης αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο της συνολικής ποσότητας ενεργειακής εγκατάστασης παγκοσμίως. Άλλα ορυκτά καύσιμα, πυρηνική ενέργεια και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καταλαμβάνουν το εναπομείναν ποσοστό.
      Για να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι που τέθηκαν στη Συμφωνία του Παρισιού του 2015, τα εργοστάσια άνθρακα σε πλούσιες χώρες πρέπει να αποσυρθούν έως το 2030 και τα εργοστάσια άνθρακα στις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να κλείσουν έως το 2040, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 117 γιγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας από εργοστάσια λιγνίτη πρέπει να αποσύρονται κάθε χρόνο, αλλά μόνο 26 γιγαβάτ αποσύρθηκαν το 2022.
      «Με αυτόν τον ρυθμό, η μετάβαση από τον υπάρχοντα και τον νέο άνθρακα δεν συμβαίνει αρκετά γρήγορα για να αποφευχθεί το κλιματικό χάος», είπε ο Champenois.
      Ο Srivastava πρόσθεσε ότι είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι τα εκατομμύρια που δαπανώνται σε λιγνίτη και άλλες ρυπογόνες βιομηχανίες δεν θα μείνουν πίσω κατά τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, αν και αυτό γίνεται πιο δύσκολο όσο δρομολογούνται περισσότερα έργα άνθρακα.
      «Κάθε μέρα καθυστερούμε τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια», είπε ο Srivastava, και αυτό «όχι μόνο δυσκολεύει την επίτευξη των κλιματικών στόχων, αλλά καθιστά επίσης τη μετάβαση πιο ακριβή».
      Περισσότερα...

      1

    • Ενέργεια-ΑΠΕ

      Άγιος Ευστράτιος: Το μοναδικό νησί στην Ελλάδα που θα έχει ενεργειακή αυτονομία

      GTnews

      Ξεκίνησε η διαδικασία θεμελίωσης της πρώτης ανεμογεννήτριας στον Άγιο Ευστράτιο, που αποτελεί βασικό μέρος του έργου της μετατροπής, του σε πρώτο «πράσινο» νησί της Ελλάδας. 
      Η ολοκλήρωση της τοποθέτησης από την ανάδοχο εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, προβλέπεται να διαρκέσει μερικές ημέρες ακόμα, λόγω των έντονων ανέμων που όλη την περασμένη εβδομάδα έπνεαν στο νησί.
      Ο Άγιος Ευστράτιος θα είναι το μοναδικό νησί στην Ελλάδα που θα έχει ενεργειακή αυτονομία, χρησιμοποιώντας κατά 85% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ας σημειωθεί ότι ήδη κατασκευάζεται υβριδικός σταθμός παραγωγής και αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας. Ενώ το προσεχές διάστημα θα τοποθετηθούν οι τέσσερις δεξαμενές για το δίκτυο τηλεθέρμανσης, που θα μεταφέρει θερμό νερό στα σπίτια των κατοίκων.
      «Οι πολίτες του μικρού ακριτικού νησιού μας μεταξύ άλλων από το έργο, θα εξοικονομήσουν χρήματα από την κατανάλωση ρεύματος, το οποίο θα παράγεται από αιολική και ηλιακή ενέργεια. Αυτό το έργο αναμφισβήτητα θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξή του» λέει η δήμαρχος του Αγίου Ευστρατίου Μαρία Κακαλή.
      Στόχος είναι το πρώτο τρίμηνο του 2024 να γίνει ηλέκτριση και μετά από τις απαραίτητες δοκιμές, να ξεκινήσει η πλήρης λειτουργία μέχρι το τέλος του ίδιου χρόνου. Ο προϋπολογισμός του έργου φτάνει τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ και η δράση είναι ενταγμένη στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα και καινοτομία» και χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
      «Έτσι, η πράσινη ενέργεια αναμένεται να γίνει μοχλός ανάπτυξης για τον Άγιο Ευστράτιο και να συμβάλλει σημαντικά, ώστε οι νέοι να παραμείνουν στον τόπο τους» λέει η κ. Κακαλή.
      Όπως είναι γνωστό από τον περασμένο Νοέμβριο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχώρησε στη χορήγηση Ενιαίας Άδειας Εγκατάστασης:
      Υβριδικού Σταθμού για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, από αιολικό σταθμό εγκατεστημένης ισχύος και μέγιστης ισχύος παραγωγής 0,9 MW και φωτοβολταϊκό σταθμό εγκατεστημένης ισχύος και μέγιστης ισχύος παραγωγής 0,2268 MW στη θέση «Πολύνοτνο» του Δήμου Αγίου Ευστρατίου και για την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση συσσωρευτών αποθηκευτικής ικανότητας συνολικής αποθηκευτικής ικανότητας 2,56 MWh και Σταθμού για την παραγωγή θερμικής ενέργειας και δικτύου διανομής και προμήθειας ενέργειας Με την έκδοση της παραπάνω απόφασης δόθηκε το πράσινο φως για την έναρξη των εργασιών της υλοποίησης του έργου από την ανάδοχο εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ. Ο προϋπολογισμός του έργου φτάνει τα 4,5 εκατ. ευρώ και η σύμβαση προβλέπει εργασίες κατασκευής με διάρκεια 25 μηνών και λειτουργία και συντήρηση του έργου για 12 χρόνια.
      Περισσότερα...

      0

    • Έργα-Υποδομές

      Άρχισε η συναρμολόγηση του πρώτου μετροπόντικα για τη νέα Γραμμή 4 του Μετρό

      Engineer

      Αρχισε εδώ και λίγες ημέρες η διαδικασία συναρμολόγησης του πρώτου μετροπόντικα της Γραμμής 4 του Μετρό.
      Σύμφωνα με τον κ. Νίκο Ταχιάο, Πρόεδρο της Αττικό Μετρό ΑΕ "στο φρέαρ της οδού Μεσογείων, εκεί που μελλοντικά θα κατασκευαστεί ο δεύτερος Σταθμός Κατεχάκη που θα περιλαμβάνεται στην επέκταση της νέας γραμμής προς τα βόρεια και σε βάθος 36 περίπου μέτρων συναρμολογείται ο πρώτος από τους δύο μετροπόντικες που σε λίγες εβδομάδες θα ξεκινήσει την υπόγεια εργασία του".
      Η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ έχει ανακοινώσει την εκπόνηση ειδικών μελετών που αφορούν στην στατική επάρκεια των κτιρίων κατά μήκος της ζώνης επιρροής της Γραμμής 4 Τμήμα Α. 
      Στο πλαίσιο των μελετών αυτών θα επιθεωρηθούν όλες οι εξωτερικές πλευρές καθώς και το εσωτερικό των ιδιοκτησιών ώστε να γίνει καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης τους, πριν την έναρξη των υπογείων εργασιών και να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μελετητικά και κατασκευαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας.
      Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, ο ιδιοκτήτης/ενοικιαστής καλείται να υπογράψει το σχετικό έντυπο, με δικαίωμα να λάβει αντίγραφο της σχετικής τεχνικής αποτύπωσης. (Το σχετικό έγγραφο που υπογράφει ο ιδιοκτήτης/ ενοικιαστής περιλαμβάνει: το όνομα του ιδιοκτήτη, την ημερομηνία καταγραφής, τη χρήση του οικήματος, τον αριθμό του διαμερίσματος, την συναίνεση για την παροχή και χρήση προσωπικών δεδομένων στο πλαίσιο της προστασίας των προσωπικών δεδομένων βάσει του GDPR (General Data Protection Regulation), την κάτοψη του διαμερίσματος, τυχόν ρωγμές, την τυχόν άρνηση ή αποδοχή για την καταγραφή, την επιθυμία για την αποστολή της έκθεσης καταγραφής).
      Στην αποτύπωση μπορεί να είναι παρών και μηχανικός του ιδιοκτήτη/ενοικιαστή εφόσον το επιθυμεί.
      Υπενθυμίζεται ότι το Α’ Τμήμα της Γραμμής 4 «Άλσος Βεΐκου – Γουδή», το οποίο προγραμματίζεται να υλοποιηθεί με την παρούσα δημοπράτηση, έχει σχεδιαστεί με σκοπό την εξυπηρέτηση πολλών πυκνοκατοικημένων περιοχών του Λεκανοπεδίου, του κέντρου της Αθήνας με την κατασκευή τεσσάρων νέων σταθμών (Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός). 
      Η χάραξή του εκτείνεται από την περιοχή του Άλσους Βεΐκου στο Γαλάτσι μέχρι το Γουδή και το Φρέαρ TBM Κατεχάκη και υπάγεται στα διοικητικά όρια των Δήμων Αθήνας, Γαλατσίου, Καισαριανής και Ζωγράφου. Έχει μήκος περίπου 12,8 χλμ. και περιλαμβάνει 15  νέους υπόγειους σταθμούς: Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου και Γουδή.




      Περισσότερα...

      0

    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά

      179.000 ελέγχους και 15.000 διασταυρώσεις θα επιχειρήσει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων

      Engineer

      Με 179.000 ελέγχους και 15.000 διασταυρώσεις, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων επιχειρεί και φέτος να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή. Η πασχαλινή περίοδος δίνει το έναυσμα για εντατικοποίηση των ελέγχων οι οποίοι κορυφώνονται κάθε χρόνο καθώς οδεύουμε στην «καρδιά» της τουριστικής περιόδου.
      Ο απολογισμός της ΑΑΔΕ για το 2022, ο οποίος δόθηκε στη δημοσιότητα αποκαλύπτει ελεγκτικούς στόχους και φιλοδοξίες ουσιαστικής βελτίωσης των σχέσεων φορολογουμένων- εφορίας βάζοντας σε πρώτο πλάνο, αυτοματοποιημένες διαδικασίες επιστροφής ΦΠΑ με το 95% των αιτημάτων να διεκπεραιώνεται μέσα σε 90 ημέρες, σύστημα έγκαιρης ειδοποίησης για τον κίνδυνο απώλειας ρυθμισμένων οφειλών αλλά και application ΑΑΔΕ στο κινητό για καλύτερη εξυπηρέτηση.
      Στην περίπτωση που δεν καταβληθεί μία δόση, οι φορολογούμενοι θα λαμβάνουν μήνυμα με το οποίο θα ενημερώνονται για τις συνέπειες  κατασχέσεις) εφόσον χαθεί η ρύθμιση. Παράλληλα, άμεσα αναμένεται να τεθεί σε παραγωγική λειτουργία και η νέα εφαρμογή της ΑΑΔΕ με την οποία οι φορολογούμενοι θα μπορούν και μέσω των κινητών τους να έχουν πρόσβαση στην ιστοσελίδα της ΑΑΔΕ και να διεκπεραιώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.
      Στο μέτωπο των ελέγχων προβλέπεται:
      Διενέργεια τουλάχιστον 25.500 φορολογικών ελέγχων από τις Φορολογικές Ελεγκτικές Υπηρεσίες. Διενέργεια από τις Υπηρεσίες Ερευνών και Διασφάλισης Δημόσιων Εσόδων (ΥΕΔΔΕ) τουλάχιστον 900 υποθέσεων ερευνών. Έκδοση 15.000 πράξεων διοικητικού ή εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου κατόπιν διενέργειας ηλεκτρονικών διασταυρώσεων. Διενέργεια τουλάχιστον 49.500 μερικών επιτόπιων ελέγχων πρόληψης από τις ΔΟΥ και τις ΥΕΔΔΕ. Ηλεκτρονική Υποβολή Δελτίων Διακίνησης Αγαθών (Δελτία Αποστολής). Διενέργεια διασταυρώσεων για εντοπισμό αδήλωτων εισοδημάτων. Διενέργεια τουλάχιστον 79.900 ελέγχων δίωξης από τα Τελωνεία. Διενέργεια 13.300 εκ των υστέρων ελέγχων από τα Τελωνεί . Διενέργεια τουλάχιστον 10.000 τελωνειακών ελέγχων με τη χρήση αυτοκινούμενων συστημάτων ελέγχου X-RAY. Με το καλό (μέσω της κλασικής διαδικασίας βεβαίωσης και πληρωμής φόρων και ρυθμίσεις) ή με το άγριο (κατασχέσεις και λοιπά αναγκαστικά μέτρα είσπραξης) υπολογίζεται να εισπραχθούν συνολικά 59,059 δισ. ευρώ εκ των οποίων 41,131 δισ. ευρώ έσοδα Φορολογικής Διοίκησης και 15,992 δισ. ευρώ έσοδα τελωνείων.
      Επιπλέον το 2023 εκτιμάται ότι θα εισπραχθούν τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ από τα παλαιά ληξιπρόθεσμα χρέη και 3 στα δέκα ευρώ (31% για την ακρίβεια) των νέων βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών στη διάρκεια του έτους.
      Περισσότερα...

      0

    • Έργα-Υποδομές

      «Route 2025»: Η μεγαλύτερη μονάδα αυτοπαραγωγής στην Ελλάδα στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών

      Engineer

      To νέο φωτοβολταϊκό πάρκο 16 μεγαβάτ αυτοπαραγωγής και ιδιοκατανάλωσης εγκαινιάσθηκε σήμερα στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.  Πρόκειται για την μεγαλύτερη μονάδα αυτοπαραγωγής στην Ελλάδα, η οποία, ήδη από σήμερα, παράγει το 45% περίπου της ετήσιας κατανάλωσης της εταιρείας του αεροδρομίου. Η παραγωγή της εγκατάστασης, ύψους 27.500 μεγαβατωρών ετησίως, αντιστοιχεί περίπου στην κατανάλωση 6.650 νοικοκυριών. 
      Έως το 2046, από τη λειτουργία της νέας εγκατάστασης των 16 μεγαβάτ, αποσοβούνται 71.500 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα, ποσότητα που ισοδυναμεί με ένα δάσος αντίστοιχο της έκτασης του αεροδρομίου (16.000 στρέμματα).
      Το έργο εντάσσεται στη δυναμική στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης και περιβαλλοντικής υπευθυνότητας του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών και, ειδικότερα, στον στόχο “Route 2025”, μια συνολική επένδυση της τάξης των 100 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, που ανακοίνωσε η εταιρεία το 2019. 
      Παράλληλα, η επένδυση αυτή και το πρόγραμμα ROUTE 2025 αποτελούν έμπρακτες αποδείξεις της προσήλωσης και της δέσμευσής μας, ως πυλώνα  του τουριστικού προϊόντος της πόλης μας, για τη συμβολή μας στην ανάδειξη της Αθήνας όχι μόνο ως κορυφαίου τουριστικού προορισμού, αλλά και ως κορυφαίου βιώσιμου προορισμού για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης μας.
      Συνδυαστικά με το πρώτο φωτοβολταϊκό των 8 ΜW που λειτουργεί από το 2011 (το οποίο συμβατικά παράγει για το δημόσιο δίκτυο) και το καινούργιο των 16 MW αυτοπαραγωγής, παράγονται τα 2/3 των απαιτούμενων αναγκών του ΔΑΑ σε ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές εντός του αεροδρομίου. Το γεγονός αυτό καθιστά το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών πρωτοπόρο – ίσως και μοναδικό- ανάμεσα στα αεροδρόμια στην Ευρώπη και διεθνώς.
      Με την ολοκλήρωση της επόμενης φάσης το 2025, η οποία εκτιμάται σε 45 μεγαβάτ φωτοβολταϊκών επιπλέον,  θα εξασφαλιστεί η παραγωγή του 100% των αναγκών του ΔΑΑ σε ηλεκτρική ενέργεια για κάθε έτος μέχρι το 2046, μεγιστοποιώντας την ιδιοκατανάλωση με χρήση μονάδων αποθήκευσης μπαταριών. Ο ΔΑΑ έχει ήδη υποβάλει τις σχετικές αιτήσεις, τόσο στη ΡΑΕ όσο και σε λοιπές αρμόδιες υπηρεσίες.
      60% μείωση του αποτυπώματος CO2 του ΔΑΑ από το 2005
      Συνολικά από το 2005 έως το 2021, ο ΔΑΑ έχει επιτύχει μείωση του αποτυπώματός του πάνω από το 60%, παρά τη σημαντική αύξηση της επιβατικής κίνησης, μέσω μιας σειρά παρεμβάσεων στις λειτουργίες και υποδομές του αεροδρομίου από 67.001 CO2 σε 27.641 τόνους  CO2. 
      Το μοναδικό αεροδρόμιο στην Ελλάδα με Ουδέτερο Ισοζύγιο Άνθρακα από το 2016 
      Ο ΔΑΑ είναι το μοναδικό αεροδρόμιο στην Ελλάδα με Ουδέτερο Ισοζύγιο Άνθρακα και έχει λάβει τη σχετική πιστοποίηση του προγράμματος Airport Carbon Accreditation του Διεθνούς Συμβουλίου Αεροδρομίων της Ευρώπης (ACI-Europe) από το 2016. 
      Ο στόχος “Route 2025”
      Το 2019, ο ΔΑΑ δεσμεύτηκε για την επίτευξη μηδενικού αποτυπώματος άνθρακα (NetZero Carbon) χωρίς αντισταθμιστικά μέχρι το 2025 -δηλαδή πολύ πριν από το στόχο του 2050 που ανακοίνωσαν τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια. Η ιδιαίτερα φιλόδοξη πρωτοβουλία “Route 2025” του αεροδρομίου της Αθήνας έχει ως στόχο την αυτοπαραγωγή καθαρής ενέργειας εντός του αεροδρομίου μέσω φωτοβολταϊκών για ιδιοκατανάλωση, για την κάλυψη του 100% των αναγκών του σε ηλεκτρική ενέργεια, η οποία αντιστοιχεί στο περίπου 90% του αποτυπώματος άνθρακα της εταιρείας.
      Περισσότερα...

      0

    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά

      ΙΟΒΕ: Η αξία των συναλλαγών με κάρτες πέρυσι ξεπέρασε αυτή των αναλήψεων

      Engineer

      Σε σημαντικό βαθμό άλλαξε τις συνήθειες του τρόπου πληρωμής στην Ελλάδα η πανδημία του Covid-19 καθώς σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ παρατηρείται μεγάλη αύξηση των ηλεκτρονικών πληρωμών την περίοδο 2020-2022.
      Στη μελέτη με τίτλο «Ηλεκτρονικές πληρωμές στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας» προκύπτει ότι η χρήση καρτών έχει διευρυνθεί συστηματικά μετά το 2015, σε συνέχεια της επιβολής κεφαλαιακών περιορισμών, μέτρων προώθησης των ηλεκτρονικών πληρωμών αλλά και της κρίσης πανδημίας. 
      Η σωρευτική αύξηση στη χρήση την περίοδο 2015-2022 ξεπερνάει τις 12 φορές ως προς τον αριθμό συναλλαγών και τις 5 φορές ως προς την αξία συναλλαγών. Η συνολική αξία εγχώριων συναλλαγών με ελληνικές κάρτες ξεπέρασε την αξία αναλήψεων μετρητών για πρώτη φορά το 2022, ενώ η χρήση καρτών επεκτείνεται σε μικρότερης αξίας συναλλαγές. Η συχνότερη αυτή χρήση συνάδει και με συστηματική πτώση στη μέση αξία συναλλαγών, από άνω των 100 ευρώ το 2009 σε κάτω των 30 ευρώ το 2022.
      Σε περιόδους εντονότερων περιοριστικών μέτρων κατά της πανδημίας, οι συναλλαγές δια ζώσης περιορίστηκαν, ωστόσο οι διαδικτυακές συναλλαγές ενισχύθηκαν. Πέρα από τις προσωρινές επιδράσεις, μετά τη χαλάρωση των περιορισμών, η συνολική χρήση καρτών πληρωμών παρέμεινε υψηλότερη από πριν, ειδικά σε όρους αριθμού συναλλαγών (κατά τουλάχιστον 50%) και στο κανάλι των αγορών εξ αποστάσεως (κατά τουλάχιστον 70%). 
      Η εξάπλωση των συναλλαγών με φυσική παρουσία ήταν μεγαλύτερη στις χρεωστικές κάρτες, όπου άγγιξε σωρευτικά το 50%, ενώ στις πληρωμές μέσω διαδικτύου οι πιστωτικές κάρτες εξαπλώθηκαν περισσότερο, καθώς υπερδιπλασιάστηκαν. Η μέση αξία συναλλαγών μειώθηκε μετά την πανδημία για όλους τους τύπους καρτών, καθώς και όλα τα κανάλια πληρωμών, ειδικά για τις πληρωμές με φυσική παρουσία. 
      Μέσα από ποσοτική ανάλυση, εκτιμάται ότι η εξάπλωση χρήσης καρτών επιταχύνθηκε μετά την περίοδο πανδημίας, λαμβάνοντας υπόψιν τόσο τις μακροοικονομικές εξελίξεις όσο και προσωρινές επιδράσεις από την ένταση των περιορισμών στις μετακινήσεις την περίοδο 2020-2022. Ενδεικτικά, ο αριθμός συναλλαγών με χρεωστικές κάρτες εξαπλωνόταν κατά 26,4% ταχύτερα από τη δραστηριότητα στο λιανικό εμπόριο το 2022, έναντι 18% το 2019. Η σχετική ώθηση μετά την πανδημία εκτιμάται ακόμα μεγαλύτερη για διαδικτυακές αγορές, ειδικά μέσω πιστωτικών καρτών, όπου ο αριθμός συναλλαγών εξαπλωνόταν κατά 59,3% ταχύτερα από τη δραστηριότητα στο λιανικό εμπόριο το 2022, έναντι 44,8% το 2019.
      Σε κλαδικό επίπεδο, ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η αύξηση των ηλεκτρονικών πληρωμών στις υπηρεσίες έτοιμου φαγητού και εστίασης. Οι περιορισμοί λόγω COVID-19 και οι νέες συνήθειες οδήγησαν σε συστηματική αύξηση των συναλλαγών χωρίς φυσική παρουσία για τις συγκεκριμένες υπηρεσίες την περίοδο 2019-2022. Ευρύτερα στον κλάδο της εστίασης, παρά το ισχυρό πλήγμα των περιορισμών λόγω COVID-19, η υποβόσκουσα τάση στην επιτόπια χρήση καρτών πληρωμών ενισχύθηκε μετά την κρίση πανδημίας. Η μελέτη παρουσιάζει επίσης στοιχεία για την εξέλιξη των διαδικτυακών πληρωμών σε επιλεγμένες κατηγορίες όπως τα είδη ένδυσης, τα φαρμακεία, οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και οι υπηρεσίες ταξί.
      Δείτε αναλυτικά τα ευρήματα και την παρουσίαση του ΙΟΒΕ "Ηλεκτρονικές πληρωμές στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας" εδώ http://iobe.gr/docs/research/RES_05_F_03042023_PRE_GR.pdf
       
      Περισσότερα...

      0

    • Επικαιρότητα

      Eurostat: Η Αθήνα πανευρωπαϊκή πρωταθλήτρια στην αναμενόμενη μείωση πληθυσμού έως το 2100

      Engineer

      Η Αθήνα πανευρωπαϊκή πρωταθλήτρια στην αναμενόμενη μείωση πληθυσμού έως το 2100, με τον πληθυσμό της από 3,52 εκ. κατοίκους το 2021 να εκτιμάτε σε 2,21 εκ. το 2100.
      Πρόκειται για μείωση της τάξης των 1,31 εκατομμυρίων κατοίκων ή σε ποσοστό -37%.
      Σύμφωνα με τις προβλέψεις της EUROSTAT, από τις 50 μεγαλύτερες μητροπολιτικές περιοχές της ΕΕ, η Αθήνα θα έχει τη μεγαλύτερη μείωση πληθυσμού μέχρι το 2100, τόσο σε απόλυτα όσο και σχετικά μεγέθη.

      Τα στοιχεία της Eurostat: https://ec.europa.eu/eurostat/databrowser/view/MET_PROJ_19RDBI__custom_5609014/default/table?lang=en&fbclid=IwAR2Gcz4xNVXfQQwPlS3lo1IjndqxqjsY_NYZwfieiEO7Vd7cid-yM-s7t5k
      Γράφημα: https://www.visualcapitalist.com/cp/projecting-europes-metro-population-growth-2021-2100/
      Πληροφορίες: https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ftkromm%2Fposts%2Fpfbid023YnCArGqoeor3ryeHKm2ar8eeJjR8Cxw55bkRhLrJZMsTYe9GtmQRMPeFjouncMfl&show_text=true&width=500
      Περισσότερα...

      1

    • Έργα-Υποδομές

      Σχόλια για το Master plan της Cosco - Τι σχεδιάζεται για τη Δραπετσώνα

      GTnews

      Η περιοχή αυτή που περιλαμβάνεται στο master plan της Cosco, ευρισκόμενη εντός του Πολυχώρου Λιπασμάτων, περιλαμβάνει τις ακτές του όρμου των Σφαγείων, ο οποίος αποτελεί φυσική συνέχεια του ελεύθερου χώρου των Λιπασμάτων.
      Επίσης βρίσκεται ενδιάμεσα και λειτουργεί ως ανάχωμα στις οχλούσες βιομηχανίες γύρω από τον Όρμο Δραπετσώνας( τον μικρό κόλπο βορειότερα), ΑΓΕΤ ,Oil One ,δεξαμενές πετρελαιοειδών, εταιρείες λιπαντικών ).
      Με τις επιτρεπόμενες χρήσεις υψηλής όχλησης τύπου Α1 Α2 και την τεράστια αύξηση της κάλυψης και δόμησης στον ελεύθερο χώρο θα φέρει μια συνεχή ρύπανση στον επισκέπτη και τους κατοίκους από παραγωγικές δραστηριότητες όπως είναι η επεξεργασία στερεών αποβλήτων.
      Η μέγιστη επιτρεπόμενη κάλυψη αυξάνεται κατά 21 φορές (2.100%) και η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση κατά 43 φορές (4.295%).Τεράστια δόμηση με κτίρια μέτρων στην περιοχή που έχει μέχρι τώρα ελάχιστη δόμηση (μόνο 556 τ.μ.)!

        Σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα ΠΔ (ΦΕΚ 32 Δ’ 25.01.2023) ως Υποζώνη Δ του master plan της COSCO για το λιμάνι του Πειραιά ορίζεται η  Περιοχή Όρμων Σφαγείων & Δραπετσώνας και Περιοχή ΕΥΔΑΠ στα όρια του Δήμου Κερατσινίου - Δραπετσώνας ,επιφανείας 48.877,00 τ.μ.. Αποτελεί λιμενική ζώνη εμπορικής δραστηριότητας, εγκαταστάσεων αστικών υποδομών κοινής ωφέλειας και παραγωγικών δραστηριοτήτων. Σε αυτήν επιτρέπονται δραστηριότητες σχετικές με τον ελλιμενισμό και την εξυπηρέτηση πλοίων, καθώς και οι ακόλουθες χρήσεις παραγωγικών δραστηριοτήτων και σχετικών προς αυτές εξυπηρετήσεων: βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις κατηγορίας Α (υποκατηγορίες Α1 και Α2) και κατηγορίας Β, χώροι επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων, χώροι μεταφόρτωσης, αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών αποβλήτων, πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας, σταθμοί μετεπιβίβασης μέσων μαζικής μεταφοράς, στάθμευση (κτίρια-γήπεδα) αυτοκινήτων μέχρι 3,5 τόνους κοινής χρήσης, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και σκαφών και τουριστικών λεωφορείων, γραφεία, κέντρα έρευνας και θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων, αναψυχή, αναψυκτήρια, εστίαση, αποθήκες και εμπορικά καταστήματα.
      Eπιτρέπεται επιπλέον η κατασκευή υποσταθμών και αντλιοστασίων, θρησκευτικοί χώροι, κατασκευή βοηθητικών κτιρίων και κάθε δραστηριότητα σχετική με τιςανάγκες του λιμένα. Ο μέσος συντελεστής δόμησης στο σύνολο της πιο πάνω ζώνης ορίζεται σε 0,50 και η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση σε 24.438,50 τ.μ.  Ο μέσος συντελεστής κάλυψης ορίζεται σε 0. 25. Εντός της πιο πάνω ζώνης καθορίζονται περιοχές προς δόμηση, συνολικής επιφανείας 18.702,50 τ.μ., οι οποίες απεικονίζονται με κυανούν χρώμα στο διάγραμμα του άρθρου.Το Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος κτιρίων: 22 μ. κι ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ορόφων: 6

      Περισσότερα...

      0

    • Ενέργεια-ΑΠΕ

      Ανάχωμα στις ενεργειακή ακρίβεια οι ΑΠΕ- Στα 2,8 δις. η συνεισφορά στους λογαριασμούς ρεύματος

      Engineer

      Βασικός μοχλός συγκράτησης των τιμών ηλεκτρισμού αποτελούν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η συνεισφορά των οποίων στις επιδοτήσεις προς τους καταναλωτές έφτασε τα 2,88 δις ευρώ το 2022.
      Πιέζοντας την οριακή τιμή του Συστήματος στα χαμηλότερα σημεία τις ώρες που η παραγωγή των ΑΠΕ ήταν στα υψηλότερα επίπεδα οδήγησαν στη συγκράτηση της τιμής της αγοράς.
      «Τα έσοδα του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης για το 2022, στηρίχθηκαν κυρίως στις ΑΠΕ, όχι μόνο από την μεταφορά των πλεονασμάτων του ΕΛΑΠΕ ύψους 1,1 Δις Ευρώ αλλά και μέσα από τον προσωρινό μηχανισμό Ανάκτησης Εσόδων του ΕΧΕ που τροφοδότησε το ΤΕΜ με 1,783 Εκ. Ευρώ πράσινης παραγωγής» επεσήμανε ο πρόεδρος του ΔΑΠΕΕΠ, Γιάννης Γιαρέντης με αφορμή την έκδοση του Δελτίου ΕΛΑΠΕ για το 2022.
      Τονίζει ότι το επενδυτικό ενδιαφέρον για Ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας, εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί ανάμεσα στους τομείς της οικονομικής ζωής του τόπου παραθέτοντας στοιχεία για τις νέες συμβάσεις που υπεγράφησαν εντός του 2022, οι οποίες έφτασαν τις 3671 , με συνολική ισχύ στα 4,548 GW, που αναμένονται να ηλεκτρισθούν εντός του 2023 και 2024.
      Οπως προκύπτει από το Δελτίο ΕΛΑΠΕ για το 2022,, στα 88,31 στον Υπολογαριασμό των Έργων μετά την 1/1/21. Αθροιστικά εμφάνισε Πλεόνασμα 307, 54 Εκ., εμφανώς επηρεασμένος από την επιβολή του πλαφόν των 85 Ευρώ.
      Η εκτίμηση για το κλείσιμο του 2023 διαφοροποιείται κάπως, με τον Υπολογαριασμό των παλαιών έργων να εμφανίζει έλλειμμα ύψους 148,52 Εκατ. και τον Υπολογαριασμό των Νέων έργων να κλείνει με Πλεονάσματα ύψους 124,57 Εκ. Ευρώ.
      Επανέρχεται η αναγκαιότητα για επανένωση των δυο υπολογαριασμών μσε ένα ενιαίο ΕΛΑΠΕ, έτσι ώστε να ισοσκελίζονται και να εξισορροπούνται στο σωρευτικό άθροισμά τους.
      Το έτος 2022 στο ΔΣ είναι ενεργοποιημένες 18.862 Συμβάσεις, με εγκατεστημένη ισχύ 10,17 GW, που παρήγαγαν 18,9 TWh επί συνόλου 50,7 TWh που ήταν η ετήσια Ζήτηση/κατανάλωση, και «κόστισαν» (Χρέωση) στον ΕΛΑΠΕ 1.469,6 εκατ. €
      Οι νέες ΑΠΕ στο Ηπειρωτικό σύστημα για το 2022 ανήλθαν στα 1610 MW εκ των οποίων τα 1454 MW αφορούσαν Συμβάσεις Διαφορικής Προσαύξησης. Η κατανομή τους ανά τεχνολογία είναι: Αιολικά 270 MW, Φ/Β 1284 MW, ΜΥΗΣ 24 MW, Βιομάζα-Βιοαέριο 20 MW και ΣΗΘΥΑ 12 MW.
      Ο Υπολογαριασμός των παλαιών έργων, έχει ενεργές 15.350 Συμβάσεις, με εγκατεστημένη ισχύ 7,1 GW, παραγωγής 15 TWh, καθαρής αξίας 1.532 εκατ. € (χρέωση ΕΛΑΠΕ) και ο Υπολογαριασμός των νέων έργων, 3.512 Συμβάσεις, με εγκατεστημένη ισχύ 2,7 GW, παραγωγής 2,34 TWh, καθαρής αξίας -62 εκατ. € (πίστωση ΕΛΑΠΕ).
      Από το σύνολο της εγκατεστημένης ισχύος των ΑΠΕ, ο ΔΑΠΕΕΠ εκπροσωπεί στις Αγορές του Χρηματιστηρίου Ενέργειας το 62 % της εγκατεστημένης ισχύος (MW) της χώρας εγχέοντας τις κατ’ αναλογία Μεγαβατώρες και ευρισκόμενος στην δεύτερη θέση στον κατάλογο των συμμετεχόντων στην αγορά αμέσως μετα την παραγωγική δύναμη της ΔΕΗ.
      Το συνολικό έσοδο από την δημοπράτηση των δικαιωμάτων ρύπων ανήλθε στα 1,327 Δις Ευρώ με μέση τιμή δικαιωμάτων CO2 στα 79,71 €/tn . Συνεισφέροντας μόλις 50,52 Εκ. Ευρώ, αφού η ποσόστωση ενίσχυσης του ΕΛΑΠΕ από τους ρύπουςήταν στο χαμηλό 3,8%, αφήνοντας όμως περιθώριο στην πολιτεία να το ανεβάσει , έτσι ώστε να καλύψει τις όποιες ανάγκες ήθελαν παρουσιασθεί.
      Σχετικά με το 2023 με βάση τα σενάρια του ΔΑΠΕΕΠ η υπόθεση διείσδυσης νέων έργων ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ του Υπολογαριασμού Νέων Έργων Στόχων ΕΣΕΚ ΛΓ-3 για το έτος 2023 στο παρόν Δελτίο λαμβάνεται στα 2015 MW και η κατανομή της διείσδυσης είναι 412 MW για τα Αιολικά, 1584 MW για τα Φωτοβολταϊκά, 13,5 MW για τα ΜΥΗΣ, 5,5 MW για τη Βιομάζα και 1 MW για τα ΣΗΘΥΑ.
      Περισσότερα...

      0

    • Επικαιρότητα

      Εισαγγελική παραγγελία για έρευνα αναφορικά με τις οικοδομικές αυθαιρεσίες στη Μύκονο

      Engineer

      Διενέργεια εισαγγελικής έρευνας για τις πολεοδομικές παρανομίες στο νησί της Μυκόνου παρήγγειλε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος στον εισαγγελέα Εφετών Αιγαίου.
      Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός στην παραγγελία του αναφέρει ότι στην Μύκονο «επικρατεί βαριά παραβατικότητα, με καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και μάλιστα με προκλητική παραβίαση των νόμων σε όλους τους τομείς τής επιχειρηματικής και οικονομικής δραστηριότητας» και προσθέτει: «Η πράγματι θλιβερή αυτή εικόνα πρέπει να εκλείψει το συντομότερο δυνατόν και ολοκληρωτικά, ώστε να αποκατασταθεί στη συγκεκριμένη περιοχή ο σεβασμός στους νόμους της Πολιτείας και να ανυψωθεί το τρωθέν κύρος κάθε είδους κρατικής υπόστασης. Το ίδιο επιτακτική όμως είναι και η ανάγκη να εκλείψει και το δίκαιο παράπονο όλων εκείνων που σεβάστηκαν και τήρησαν τους νόμους».
      Παράλληλα, ο κ. Ντογιάκος στην παραγγελία του αναφέρεται σε ονόματα ιδιωτών και επιχειρήσεων, ανά περιοχή της Μυκόνου, που φέρονται ότι έχουν παρανομήσει. 
      Συγκεκριμένα, επισημαίνει:
      - Στη Χώρα της Μυκόνου, το εστιατόριο-μπαρ Sea Satin, όπου γίνονται παράνομες οικοδομικές εργασίες κατά πλήρη παραβίαση των σημάτων διακοπής εργασιών ή παράνομες εκσκαφές στο ξενοδοχείο ιδιοκτησίας Φιλιππή,
      - Στον Πάνορμο, στο PRINCIPOTE DE MYKONOS, όπου γίνονται παράνομες κατασκευές χωρίς καμία απολύτως άδεια,
      - Στη Φτελιά στο ALEMAGOU, όπου γίνονται παράνομες εργασίες κατασκευής ελικοδρομίου, ενώ είναι αποκλεισμένη η πρόσβαση στην παραλία λουόμενων εκτός καταστήματος,
      - Στην Ψαρρού όπου τα μπαρ έχουν ορθώσει ενιαίο τείχος που εμποδίζει την πρόσβαση των λουόμενων στη θάλασσα, ενώ δεν υπάρχει και ο προβλεπόμενος από το νόμο χώρος για ελεύθερους λουόμενους,
      - Μεταξύ Ψαρρού και Paradise το αυθαίρετο κτίσμα χωρίς καμία απολύτως άδεια, και
      - Στον Καφέ Κάβο (SCORPIOS), όπου γίνονται παράνομες εκσκαφές σε περιοχή που έχει χαρακτηριστεί «κόκκινη ζώνη» που σημαίνει απόλυτη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
      Σε άλλο σημείο της παραγγελίας του ο κ. Ντογιάκος αναφέρει ότι είναι «γνωστός σε όλους τοπικός εργολάβος ο οποίος συνδράμει ουσιαστικά στην ανέγερση παράνομων κτισμάτων και εγκαταστάσεων, ημέρα και νύχτα, χωρίς όμως ούτε καν να ”ενοχλείται” από οποιοδήποτε αρμόδιο όργανο».
      Τέλος, ο κ. Ντογιάκος παρήγγειλε στον εισαγγελέα Εφετών Αιγαίου, να πραγματοποιεί συχνές επισκέψεις επιτοπίως στο νησί και να υπάρξει συντονισμένη δράση και άμεση εποπτεία όλων των ενεργειών των ανακριτικών οργάνων που θα εμπλακούν στις έρευνες ενώ παράλληλα απέστειλε σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου.
      Περισσότερα...

      0

    • Νομοθεσία

      Εγκύκλιος - Οδηγία για χωρικές παρεμβάσεις με την σημειακή τροποποίηση ισχυόντων ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ ή εκπόνηση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ)

      Engineer

      Εκδόθηκε η Εγκύκλιος με Α.Π. ΥΠΕΝ/ΓΡΓΓΧΣΑΠ/36639/1411 - 04/04/2023 με θέμα: Εγκύκλιος Οδηγία για την επιλογή εφαρμογής ενός εκ των πολεοδομικών σχεδίων των άρθρων 7 και 8 του ν. 4447/2016 (A’ 241) για την κατά προτεραιότητα αντιμετώπιση αναγκαίων χωρικών επεμβάσεων και ρυθμίσεων είτε με σημειακή τροποποίηση ισχυόντων ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ είτε με Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΕΠΣ).
      Η Εγκύκλιος αναφέρει:
      Από το συνδυασμό των διατάξεων της παραγράφου 14 του άρθρου 7 του ν. 4447/2016 (Α΄241) και της παραγράφου 6 του άρθρου 5 του π.δ 90/2018 για τα «Αρμόδια διοικητικά όργανα, διαδικασίες και προθεσμίες έγκρισης, αναθεώρησης και τροποποίησης των πλαισίων και σχεδίων του συστήματος χωρικού σχεδιασμού του ν. 4447/2016 (Α΄ 241), καθώς και ειδικότερο περιεχόμενο αυτών», (Α΄ 162), όπως αυτές έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν, προκύπτει ότι επιτρέπεται η σημειακή τροποποίηση ισχυόντων ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ σύμφωνα με τις διαδικασίες των άρθρων 4 και 5 του ν. 2508/1997 (Α΄124), προκειμένου να αντιμετωπιστούν πολεοδομικές ανάγκες που χρήζουν άμεσης και ταχείας αντιμετώπισης. Οι σημειακές τροποποιήσεις ισχυόντων ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, όπως αναλυτικά περιγράφεται στην παράγραφο Α του παρόντος, αφορούν κυρίως μεμονωμένα θέματα αλλαγών χρήσεων γης είτε άλλες ρυθμίσεις περιορισμένης έκτασης ή και αναγκαίες διορθώσεις για την αποσαφήνιση αντιφατικών ή ασαφών διατυπώσεων που έχουν διαπιστωθεί στο κείμενο, στα διαγράμματα ή στη μεταξύ τους ανάγκη εναρμόνισης και συμφωνίας, που δεν προκύπτει από τα ισχύοντα κείμενα και διαγράμματα ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ και η μεμονωμένη έγκριση των οποίων δεν ανατρέπει τη συνολική φιλοσοφία και τους βασικούς στόχους σχεδιασμού του ισχύοντος ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ.
      Αν δεν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις και αιτιολογηθεί το μη εφικτό σημειακής τροποποίησης ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, μπορεί η αναγκαιότητα χωρικής/ πολεοδομικής επέμβασης που συνιστά ρύθμιση ανάλογη με την τροποποίηση, συμπλήρωση ή και ουσιαστική διόρθωση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, να αντιμετωπίζεται μέσω εκπόνησης Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ), σχέδιο ιδίου επιπέδου – ισοδύναμο προς το ΤΠΣ και, κατά συνέπεια, και προς τα προγενέστερα ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ. Η εκπόνηση και έγκριση των ΕΠΣ ρυθμίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 4447/2016 σε συνδυασμό με το π.δ. 90/2018, όπως εκάστοτε ισχύει και όπως περιγράφεται στις παραγράφους Β και Γ του παρόντος.
      Αναλυτικότερα:
      Α. Σημειακή τροποποίηση ισχύοντος ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ
      Ειδικότερα η σημειακή τροποποίηση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ προωθείται σύμφωνα με την παρ. 14 του άρθρου 7 του ν. 4447/2016, αντί για συνολική τροποποίηση/ αναθεώρηση του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ σύμφωνα με την παρ. 12 του ιδίου άρθρου 7 του ν.4447/2016 που γίνεται με το νέο ΤΠΣ του νόμου αυτού, προκειμένου να αντιμετωπισθούν κατά προτεραιότητα:
      α) ανάγκες άμεσων πολεοδομικών ρυθμίσεων που έχουν προκύψει από την εν γένει εφαρμογή του σχεδιασμού
      β) ανάγκες προσαρμογών του πολεοδομικού σχεδιασμού σε νέα δεδομένα και κατευθύνσεις του υπερκείμενου σχεδιασμού (αναθεώρηση Ειδικών και Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων και Ρυθμιστικών Σχεδίων)
      γ) ανάγκες εξασφάλισης σε κοινωνικό εξοπλισμό/υποδομές που προκύπτουν από την αλλαγή της διοικητικής δομής και
      δ) ανάγκες αποσαφηνίσεων και διορθώσεων σφαλμάτων ή και μεμονωμένων αλλαγών ή άλλων ρυθμίσεων/προσαρμογών. Περαιτέρω, όπως έχει κριθεί και στις παρακάτω Αποφάσεις του ΣτΕ : Είναι καταρχάς επιτρεπτή η περιορισμένη τροποποίηση του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ σε οποιοδήποτε χρόνο, σε περίπτωση διαπίστωσης πλάνης περί τα πράγματα, δηλαδή κατά παραγνώριση πραγματικών δεδομένων (ΣτΕ 1641/2018). Επιτρέπεται η τροποποίηση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ που συνεπάγεται μεταβολή χρήσεων γης μετά από ειδική λεπτομερή μελέτη, η οποία θα στηρίζεται σε αντικειμενικά πολεοδομικά κριτήρια, με σκοπό τη βελτίωση και διαρκή ενίσχυση της προστασίας του υπάρχοντος φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος. (ΣτΕ 1242/2016). Ακόμα και χρήσεις « οχληρότερες σε ορισμένα σημεία από αυτές που προέβλεπε το προηγούμενο ανορθολογικό πολεοδομικό καθεστώς, χωρίς αυτό να συνιστά επιδείνωση των χρήσεων γης, η οποία, άλλωστε, θα ήταν ούτως ή άλλως επιτρεπτή, κατά τα εκτιθέμενα σε προηγούμενη σκέψη, εφόσον η πολεοδομική αναγκαιότητα που θα την επέβαλλε, θα είχε τεκμηριωθεί με την προσήκουσα επιστημονική μελέτη…. Σκοπό, τέλος, της επιβεβλημένης αναθεώρησης του σχεδιασμού της περιοχής αποτελεί προεχόντως η αποκατάσταση της συνοχής μεταξύ των επιπέδων σχεδιασμού, ο οποίος, εφόσον πρόκειται για πράξη πολεοδομικού σχεδιασμού υποδεέστερου επιπέδου, επιτυγχάνεται με την εναρμόνισή του με τον υπερκείμενο πολεοδομικό σχεδιασμό….» (ΣτΕ 873/2019) Μικρή αύξηση της έκτασης του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, πέραν της συνήθους που προκύπτει από την εξειδίκευση των ορίων του στην κλίμακα του δευτέρου επιπέδου πολεοδομικού σχεδιασμού (Πολεοδομική μελέτη/ Ρυμοτομικό Σχέδιο Εφαρμογής), μπορεί να εξετάζεται και προωθείται εφόσον με αυτήν:
      α) δεν αυξάνονται οι ανάγκες σε γη για τον κοινωνικό εξοπλισμό της Π.Ε και του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, ή εφόσον προκύπτουν ανάγκες, αυτές εξασφαλίζονται από την διατιθέμενη ως εισφορά/ ή παραχώρηση επί πλέον γης, για τη δημιουργία του απαιτούμενου κοινωνικού εξοπλισμού/κοινωφελών χρήσεων ή και κοινόχρηστων χώρων και
      β) δεν επέρχονται αλλαγές τους βασικούς στόχους σχεδιασμού του ισχύοντος ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ. Η κίνηση της διαδικασίας για τη σημειακή τροποποίηση ΓΠΣ γίνεται από το ΥΠΕΝ ή τον οικείο Δήμο οίκοθεν, είτε μετά από αίτημα ενδιαφερόμενου φορέα (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) και μετά από γνώμη του Δήμου ή του ΥΠΕΝ. Η πρόταση σημειακής τροποποίησης ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ περιλαμβάνει:
      α) κύρια πολεοδομική μελέτη τεκμηρίωσης της σημειακής τροποποίησης
      β) φάκελο περιβαλλοντικού προελέγχου σύμφωνα με το άρθρο 5 της ΚΥΑ ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ. 107017/2006 (Β΄1225/2006) και
      γ) γεωλογική μελέτη – εφόσον απαιτείται, σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές εκπόνησης γεωλογικών μελετών για ΓΠΣ (ΥΑ με αρ. 37691/12.09.2007 – Β΄1902/2007) καθώς και οι τυχόν άλλες – κατά περίπτωση – απαιτούμενες υποστηρικτικές μελέτες. Β. Εκπόνηση Ε.Π.Σ
      Η κίνηση της διαδικασίας για την εκπόνηση Ε.Π.Σ. γίνεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή από τον οικείο Δήμο ή την οικεία Περιφέρεια ή από τον φορέα υλοποίησης του σχεδίου, έργου ή προγράμματος, ήτοι, είτε από φορείς του δημοσίου (όπως ΥΠΕΝ, Δήμο, Περιφέρεια, Πανεπιστήμιο και άλλους φορείς υλοποίησης του σχεδίου, έργου ή προγράμματος), είτε από ιδιωτικούς φορείς (εταιρείες ή φυσικά πρόσωπα) που ενδιαφέρονται για την πολεοδομική διασαφήνιση χρήσεων γης και την υλοποίηση έργων υπερτοπικής σημασίας/εμβέλειας και ολοκληρωμένων επενδυτικών σχεδίων ή προγραμμάτων. Για την εκπόνηση ΕΠΣ πρέπει να συντρέχουν οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παρ. 1α του άρθρου 8 του ν. 4447/2016 για τις περιπτώσεις αναπλάσεων ή αποκατάστασης από καταστροφικά φαινόμενα περιοχών κ.λπ. ή και «ταχύρυθμου» σχεδιασμού μεγάλων διοικητικών περιφερειών) στη χωρική οργάνωση μικρότερων περιοχών εκτός ή και εντός ρυμοτομικών σχεδίων – ανεξάρτητα από τα διοικητικά όρια – για να υποδεχτούν ανάπτυξη προγραμμάτων/έργων υπερτοπικής κλίμακας ή στρατηγικής σημασίας για τα οποία απαιτείται η ρύθμιση των χρήσεων γης. Αποτελούν δηλαδή «ολοκληρωμένα» ειδικά σχέδια, τα οποία αναλαμβάνει να υλοποιήσει ένας φορέας (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) ή και ο οικείος Δήμος. Τα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια πρέπει να εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών και των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων ή και Ρυθμιστικών Σχεδίων (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) και περιέχουν τις αναγκαίες ρυθμίσεις για την επίτευξη των σκοπών τους, εντός της περιοχής που εκπονούνται (περιοχή επέμβασης). Το Ε.Π.Σ., μπορεί να τροποποιεί ανεπίκαιρες χωρικές ρυθμίσεις (για τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης, τους όρους και περιορισμούς δόμησης, και εν γένει τους λοιπούς όρους ανάπτυξης) εγκεκριμένων Πολεοδομικών Σχεδίων π.χ. ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, ΤΠΣ, ΖΟΕ, ώστε να προετοιμάσει μια περιοχή για να υποδεχθεί ένα συγκεκριμένο επενδυτικό έργο ή πρόγραμμα, μείζονος σημασίας, με σημαντικό αντίκτυπο στην περιφερειακή και εθνική οικονομία και στην αναπτυξιακή πορεία μιας περιοχής, που απαιτεί ειδικούς όρους και χρήσεις για την ανάπτυξή του και το οποίο υλοποιείται από φορείς είτε του δημοσίου (ΥΠΕΝ, Δήμο, Περιφέρεια, Πανεπιστήμιο και άλλους φορείς υλοποίησης του σχεδίου, έργου ή προγράμματος), είτε από ιδιωτικούς φορείς (εταιρείες ή φυσικά πρόσωπα) που ενδιαφέρονται για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου ή προγράμματος. Σύμφωνα με την περ. δ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 4447/2016, τα ΕΠΣ είναι σχέδια που εντάσσονται στο ίδιο επίπεδο σχεδιασμού με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (Τ.Π.Σ.), και μπορούν να περιλαμβάνουν ρυθμίσεις για όλα τα θέματα που ρυθμίζονται από Τ.Π.Σ. και να τροποποιούν τις ρυθμίσεις προγενέστερων ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ ή και ΖΟΕ. Ακόμα σύμφωνα με την περ. δα της παρ. 1 του άρθρου 8 ν. 4447/2016 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, τα Ε.Π.Σ μπορούν να καθορίζουν ειδικούς όρους και περιορισμούς δόμησης, κατόπιν ειδικής μελέτης και σχετικής επιστημονικής τεκμηρίωσης, κατά παρέκκλιση από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης, καθώς και από τις διατάξεις του ΝΟΚ και της «εκτός σχεδίου» δόμησης. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι τα Ε.Π.Σ. εγκρίνονται με προεδρικό διάταγμα και με το ίδιο π.δ μπορεί να εγκρίνεται και το ρυμοτομικό σχέδιο εφαρμογής (ΡΣΕ), όπου απαιτείται, ως εξειδικευμένο σχέδιο εφαρμογής. Το γεγονός αυτό συμβάλλει στην επιτάχυνση των διαδικασιών και του χρόνου εγκρίσεων για την ολοκλήρωση του χωρικού σχεδιασμού στην περιοχή επέμβασης καθώς και στην ασφάλεια του διοικούμενου για την αδειοδότηση και την εν συνεχεία υλοποίηση χρήσεων υπερτοπικής σημασίας και εμβέλειας καθώς και ολοκληρωμένων επενδυτικών σχεδίων. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την παρ.6 του άρθρου 8 του ν.4447/2016, οι χρήσεις γης που καθορίζονται με τα ΕΠΣ, κατισχύουν αυτών που είχαν καθορισθεί με το ισχύον ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ ή και Τ.Π.Σ. και κατ΄ εξαίρεση ένα εκπονούμενο νέο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο επιτρέπεται να μεταβάλλει τις καθορισμένες από το Ε.Π.Σ. χρήσεις και δραστηριότητες στην περιοχή επέμβασης, μόνο μετά από ειδική αιτιολογία και σύμφωνη γνώμη του φορέα υλοποίησης του σχεδίου, έργου ή προγράμματος. Γ. Προέγκριση Ε.Π.Σ.
      Πριν από την έγκριση Ε.Π.Σ., είναι δυνατόν να προηγηθεί η διαδικασία προέγκρισης αυτού, με σκοπό να κριθεί η κατ’ αρχήν δυνατότητα χωροθέτησης της αιτούμενης γενικής ή ειδικής κατηγορίας χρήσης, η οποία χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας και γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ). Η διαδικασία της προέγκρισης του Ε.Π.Σ. τηρείται υποχρεωτικά, σύμφωνα με την παρ. 1 α. του άρθρου 8 του ν.4447/2016, μόνο στην περίπτωση που η περιοχή επέμβασης αποτελείται από περισσότερα του ενός διακριτά (μη όμορα) τμήματα/εκτάσεις, για τα οποία υπάρχει λειτουργική ενότητα και εξυπηρετούνται οι στόχοι του Ε.Π.Σ. Μάλιστα με τις διατάξεις με του άρθρου 234 του ν.5037/2023 (Α΄78), που προστέθηκαν στο τέλος της παρ. 1γ. του άρθρου 8 του ν.4447/2016 προβλέφτηκε ότι, είναι κατ’ εξαίρεση επιτρεπτό τα Ε.Π.Σ. να προσδιορίζουν, εκτός της περιοχής επέμβασης, υποδομές, μέτρα και όρους που είναι αναγκαίοι για την οργανική ενσωμάτωση της περιοχής επέμβασης στην ευρύτερη περιοχή που την περιβάλλει και να προσδιορίζεται κοινόχρηστη οδός, με την οποία επιτυγχάνεται η οργανική ενσωμάτωση της περιοχής επέμβασης στη ζώνη άμεσης επιρροής ή και στην ευρύτερη περιοχή και ειδικότερα η κυκλοφοριακή σύνδεση με το υφιστάμενο κοινόχρηστο οδικό δίκτυο. Η αίτηση της προέγκρισης συνοδεύεται από τεχνική έκθεση που συντάσσεται σύμφωνα με τις Τεχνικές Προδιαγραφές που καθορίζονται από την παράγραφο ΙΙΙ της υπ’ αρ. 27022/06/06/2017 ΥΑ του Υπουργού ΥΠΕΝ (Β΄1976), όπως αναφέρεται στην ισχύουσα σήμερα με αρ. ΥΠΕΝ/ΔΠΟΛΣ/6015/136/2022 ΥΑ του Υπουργού ΥΠΕΝ (Β΄510) και περιλαμβάνει τις κατευθύνσεις του ισχύοντος χωροταξικού σχεδιασμού, τις θεσμοθετημένες και τις υφιστάμενες χρήσεις γης και τους όρους και περιορισμούς δόμησης στην περιοχή επέμβασης και στη ζώνη άμεσης επιρροής, τα βασικά μεταφορικά και τεχνικά δίκτυα και περιβαλλοντικές υποδομές, τους κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους, και γενικά κάθε πληροφορία που είναι αναγκαία για την τεκμηρίωση της συγκεκριμένης πρότασης για την ανάπτυξη γενικής/ών ή και ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης στην περιοχή επέμβασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ 59/2018 και των ισχυουσών σχετικών προδιαγραφών εκπόνησης των μελετών Ε.Π.Σ . Η Απόφαση χορήγησης της προέγκρισης αφορά στην αναγκαιότητα και συμβατότητα του προτεινόμενου χωρικού προορισμού ενόψει του ειδικού χαρακτήρα της επιδιωκόμενης ανάπτυξης και της κάλυψης αναγκών παραγωγικής ή επιχειρηματικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της περιοχής επέμβασης, αφού συνεκτιμηθούν οι γενικότεροι στόχοι του υπερκείμενου χωροταξικού σχεδιασμού. Στο πλαίσιο της χορήγησης προέγκρισης χωροθέτησης του Ε.Π.Σ. δεν εξετάζονται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οι οποίες κρίνονται στο στάδιο έγκρισης αυτού και στο πλαίσιο της απαραίτητης εκπόνησης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ). Αναλυτικά όλη η Εγκύκλιος εδώ: https://diavgeia.gov.gr/doc/ΨΣΓ44653Π8-2ΣΩ
      Περισσότερα...

      0

    • Έργα-Υποδομές

      Σε λειτουργία τίθεται η αναβαθμισμένη ηλεκτρική διασύνδεση Ακτίου-Πρέβεζας

      GTnews

      Ένα σημαντικό έργο για την ενίσχυση του Συστήματος Μεταφοράς στη Δυτική Ελλάδα ολοκλήρωσε ο ΑΔΜΗΕ, καθώς τέθηκε επιτυχώς σε πλήρη λειτουργία η αναβαθμισμένη  υποβρύχια και υπόγεια καλωδιακή γραμμή Υψηλής Τάσης 150 kV που συνδέει το Άκτιο με την Πρέβεζα.
      Προκειμένου να ενισχύσει την ασφαλή ηλεκτροδότηση της περιοχής, ο Διαχειριστής επιτάχυνε κατά ένα έτος την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου, προχωρώντας έγκαιρα στην αντικατάσταση της παλαιωμένης ηλεκτρικής διασύνδεσης που λειτουργούσε αδιάλειπτα επί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, ηλεκτροδοτώντας τη Βιομηχανική Περιοχή της Πρέβεζας μέσω του  Υποσταθμού Ακτίου. 
      Το έργο, ύψους 6,2 εκατ. ευρώ, αναμένεται να βελτιώσει περαιτέρω την  ευστάθεια του Συστήματος, να ενισχύσει την ασφάλεια τροφοδοσίας των καταναλωτών και να αυξήσει την ικανότητα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στη Δυτική Ελλάδα και τα Ιόνια Νησιά.
      Για την αναβάθμιση της διασύνδεσης χρησιμοποιήθηκε τριπολικό καλώδιο χαλκού 150 kV εναλλασσόμενου ρεύματος με ικανότητα μεταφοράς 200 MVA. Το υποβρύχιο και το υπόγειο καλωδιακό τμήμα, συνδυασμένου μήκους περίπου 7 χλμ., έχουν επίσης ενσωματωμένες οπτικές ίνες, μέσω των οποίων εξασφαλίζεται ο απομακρυσμένος έλεγχος και η απαραίτητη επικοινωνία με τα Κέντρα Ελέγχου Ενέργειας σε όλη την Ελλάδα.
      Σημειώνεται ότι για το έργο συνολικά χρησιμοποιήθηκε εξοπλισμός νέας τεχνολογίας με αυξημένη αξιοπιστία, μεγαλύτερη αντοχή σε διάφορες λειτουργικές συνθήκες και μειωμένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
      Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ κ. Μάνος Μανουσάκης δήλωσε: «Στον ΑΔΜΗΕ συνεχίζουμε με το επενδυτικό μας πρόγραμμα να στηρίζουμε με συνέπεια τον ενεργειακό μετασχηματισμό της χώρας, αναπτύσσοντας και εκσυγχρονίζοντας διαρκώς το Σύστημα Μεταφοράς. Η αναβάθμιση της διασύνδεσης Ακτίου-Πρέβεζας εντάσσεται σε μία σειρά έργων που θα ολοκληρώσουμε με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα μέσα στην επόμενη πενταετία, θωρακίζοντας τις πλέον κρίσιμες ηλεκτρικές υποδομές στη Δυτική Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου».
      Περισσότερα...

      0

    • Αρθρογραφία

      Εκτός σχεδίου δόμηση: Ετοιμάζεται μεταβατική ρύθμιση για να συνεχιστεί η οικοδομησιμότητα

      GTnews

      Μεταβατική ρύθμιση που θα δώσει “ανάσα” σε χιλιάδες ιδιοκτήτες των οποίων οι ιδιοκτησίες βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου δόμησης, ετοιμάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος.
      Υπενθυμίζεται ότι οι ιδιοκτήτες βρίσκονται σε αναβρασμό, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την απόφαση 176/2023, ακύρωσε οικοδομική άδεια στην Πάτμο, αφού έκρινε ότι δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν των τεσσάρων στρεμμάτων, αλλά απαιτείται, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο δρόμο για την ανέγερση ακινήτου. Οι δρόμοι όμως της εκτός σχεδίου περιοχές στην συντριπτική πλειονότητά τους δεν είναι νομίμως χαρακτηρισμένοι. Σύμφωνα με το ΣτΕ, δεν νοείται ούτε οι πολίτες να επιδιώκουν την οικοδόμηση οικοπέδων που δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις ούτε οι πολεοδομίες να εκδίδουν οικοδομικές άδειες γι’ αυτές. Κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση, καθώς ο κανόνας αυτός θεωρείται προβλέψιμος.
      Το ΥΠΕΝ, το οποίο βρίσκεται υπό πίεση ενόψει των εκλογών, διαμηνύει ότι θα δώσει λύση για να συνεχιστεί η οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίου γηπέδων άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, μέσω μεταβατικής ρύθμισης την οποία έχει ήδη έτοιμη προς ψήφιση, μέχρι την κύρωση του συνολικού κοινόχρηστου δικτύου. Ωστόσο, σημειώνει ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αυτό, είναι να καθαρογραφεί η απόφαση του ΣτΕ, ώστε να διατυπωθεί νομικά και τεχνικά η διορθωτική μεταβατική νομοθετική ρύθμιση.
      Παράλληλα, το ΥΠΕΝ πρόκειται να εκδώσει σχετική οδηγία εφαρμογής της μεταβατικής ρύθμισης προς τις ΥΔΟΜ της χώρας, οι οποίες με βάση την απόφαση του ΣτΕ έχουν “παγώσει” τις οικοδομικές άδειες και τις προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών για την εκτός σχεδίου δόμηση, θέτοντας παράλληλα προς το ΥΠΕΝ ερωτήματα εάν πρέπει να προχωρήσουν και σε αναστολή αδειών, που έχουν ήδη εκδοθεί ή και υλοποιηθεί.
      Περισσότερα...

      17

    • Ενέργεια-ΑΠΕ

      ΕΕ: Συνθετικά καύσιμα από το 2035 – Έτοιμη να ανταποκριθεί η βιομηχανία καυσίμων

      GTnews

      Καύσιμα που θα παράγονται με πρώτες ύλες… νερό και διοξείδιο του άνθρακα θα χρησιμοποιούν από το 2035 τα αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης που θα κυκλοφορήσουν στην ΕΕ, στο πλαίσιο της αντιρρυπαντικής πολιτικής της ΕΕ που συμφωνήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας.
      Οι νέοι κανόνες θέτουν τους ακόλουθους στόχους:
      55% μείωση των εκπομπών CO2 για τα νέα αυτοκίνητα και 50% για τα νέα φορτηγά από το 2030 έως το 2034 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2021 100% μείωση των εκπομπών CO2 τόσο για τα νέα αυτοκίνητα όσο και για τα φορτηγά από το 2035 Η αρχική διατύπωση του σχετικού Κανονισμού οδηγούσε πρακτικά στην πώληση αποκλειστικά ηλεκτρικών νέων οχημάτων στην ΕΕ από το 2035, βάζοντας τέλος τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Όμως, ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε μετά από πίεση της Γερμανίας, της Ιταλίας και άλλων χωρών επιτρέπει τη διατήρηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης μετά το 2035, υπό την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιούν κλιματικά ουδέτερα καύσιμα. Τα πρακτικά βήματα για την υλοποίηση της συμφωνίας θα αποσαφηνιστούν ως το φθινόπωρο του 2024, πιθανότατα με την προσθήκη μιας νέας κατηγορίας οχημάτων (εκείνων που θα κινούνται αποκλειστικά με κλιματικά ουδέτερα καύσιμα, e-fuels) στον Κανονισμό για τις εκπομπές ρύπων από τα οχήματα (Euro 6).
      Η διευθύντρια Ενεργειακής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων της HELLENiQ ENERGY Λιάνα Γούτα, επεσήμανε:
      «Πρόκειται για απόφαση ζωτικής σημασίας για την επίτευξη του στόχου μηδενικών εκπομπών άνθρακα στις οδικές μεταφορές. Πλέον, εκτός από την ηλεκτροκίνηση, προστίθεται στο οπλοστάσιο της ΕΕ μια ακόμα νέα τεχνολογία – η χρήση συνθετικών καυσίμων – που θα επιταχύνει την ενεργειακή μετάβαση, θα μειώσει τις εκπομπές, όχι μόνο σε νέα οχήματα αλλά και στα περίπου 250 εκατ. συμβατικά αυτοκίνητα εσωτερικής καύσης που θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν στους ευρωπαϊκούς δρόμους το 2030, ενώ θα δώσει εναλλακτικές λύσεις σε όσους πολίτες δεν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα ηλεκτρικό όχημα. Η βιομηχανία καυσίμων είναι έτοιμη να ανταποκριθεί σε αυτή τη νέα πρόκληση της μετάβασης από τα ορυκτά στα ανανεώσιμα καύσιμα, τα οποία αποτελούν κομμάτι και της Στρατηγικής “Vision 2025” που έχει ήδη αρχίσει να υλοποιεί ο Όμιλος HELLENiQ ENERGY».
      Τα e-fuels παράγονται από υδρογόνο το οποίο εξάγεται από το νερό μέσω ηλεκτρόλυσης, για την οποία χρησιμοποιείται ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές. Εν συνεχεία το λεγόμενο πράσινο υδρογόνο μετατρέπεται σε υγρό καύσιμο (βενζίνη, πετρέλαιο, κηροζίνη) μέσω CO2 που έχει ληφθεί από την ατμόσφαιρα. Δεδομένου ότι το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα από την χρήση των e-fuels είναι εκείνο που δεσμεύτηκε για την παραγωγή τους, θεωρείται ότι τα καύσιμα αυτά είναι κλιματικά ουδέτερα. Πρόσθετα πλεονεκτήματα είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον υπάρχοντα στόλο οχημάτων χωρίς μετατροπές, αποθηκεύονται και μεταφέρονται εύκολα σε κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης, από το υφιστάμενο δίκτυο εφοδιασμού των καταναλωτών με καύσιμα.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

      6

    • Αρθρογραφία

      H στεγαστική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη

      Engineer

      Τα τελευταία χρόνια το σχετικό κόστος στέγασης στην Ελλάδα έχει εκτοξευτεί. Σύμφωνα με τη Eurostat, τα ελληνικά νοικοκυριά που δεν ιδιοκατοικούν πληρώνουν για στέγαση το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους μεταξύ των χωρών της ΕΕ, περίπου 37%.
      Περίπου 1 στα 3 νοικοκυριά που ζουν στις πόλεις πληρώνουν ακόμη πιο πολλά, περισσότερο από 40% του εισοδήματός τους για στέγαση -επίσης το πιο μεγάλο ποσοστό στην Ευρώπη. 3 στους 4 ενοικιαστές ηλικίας 18 έως 44 ετών δηλώνουν ότι το ενοίκιο που πληρώνουν τους προκαλεί άγχος. Οι εμπειρικές καταγραφές της αναζήτησης σπιτιού στην Αθήνα, συνήθως γραμμένες σε απελπισμένο τόνο, συμπληρώνουν την ίδια εικόνα.
      Πώς φτάσαμε όμως να έχουμε την πιο ακριβή, συγκριτικά με το εισόδημα, στέγαση στην Ευρώπη; Μια εξήγηση είναι η μεγάλη μείωση των εισοδημάτων. Από το 2009 μέχρι το 2014 οι Έλληνες έχασαν περισσότερο από 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους. Την ίδια περίοδο, οι τουρίστες στις πόλεις και στα νησιά αυξάνονταν. Οι ιδιοκτήτες βρήκαν νέες επιλογές εκμετάλλευσης των ακινήτων τους, όπως οι βραχυχρόνιες μισθώσεις, οι οποίες επηρέασαν με τη σειρά τους τις τιμές και τα ενοίκια.
      Όμως, πριν ακόμη συμβούν τα παραπάνω, η Ελλάδα ήταν ήδη μια χώρα χωρίς σπουδαία στεγαστική πολιτική. Μέσα στην καταιγίδα της κρίσης διαλύθηκε ό,τι υπήρχε: το 2012 ο ΟΕΚ, ο κρατικός φορέας που έτρεχε τα πιο μαζικά προγράμματα στέγασης στη χώρα, καταργήθηκε χωρίς να αντικατασταθεί.
      ­Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Της Έρευνας (PDF)
      Το τελευταίο διάστημα η συζήτηση για τη στεγαστική πολιτική έχει ανοίξει ξανά. Όλοι αναγνωρίζουν το πρόβλημα και τις ευρύτερες συνέπειές του, π.χ. στο δημογραφικό προφίλ της χώρας. Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μέτρα που μένουν να εφαρμοστούν, ενώ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν κάνει προτάσεις. Πώς μπορεί όμως να μοιάζει μια σύγχρονη και αποτελεσματική στεγαστική πολιτική στην Ελλάδα;
      Για να απαντήσει κάποιος σε αυτή την ερώτηση πρέπει πρώτα να κοιτάξει πίσω: στη στεγαστική πολιτική που είχε στο παρελθόν η Ελλάδα, στο αποτύπωμα, στις ανεπάρκειες, αλλά και στο τέλος της.
      Ο "ξαφνικός θάνατος" του ΟΕΚ
      Στις 12 Φεβρουαρίου 2012, σε μια δραματική συνεδρίαση της Βουλής, όσο στην οδό Σταδίου καίγονταν οι κινηματογράφοι Αττικόν και Απόλλων, ψηφίστηκε ο Ν. 4046/2012, το δεύτερο μνημόνιο. Ο νόμος, ένα εκτενές κείμενο 574 σελίδων με πολλά παραρτήματα, όπως και τα υπόλοιπα μνημόνια, προέβλεπε σημαντικές περικοπές και εκατοντάδες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε μέχρι τότε το κράτος.
      Η ψήφισή του εξασφάλισε απαραίτητη χρηματοδότηση και "ξεκλείδωσε" τη μείωση του χρέους, που έγινε γνωστή ως PSI. Όμως ήμασταν ίσως στην πιο σκοτεινή στιγμή της ελληνικής κρίσης. Η αναταραχή στη χώρα, που είχε χάσει 15% του ΑΕΠ της μέσα σε δύο χρόνια, ήταν τόσο μεγάλη που λίγοι ασχολήθηκαν τότε με ένα σύντομο απόσπασμα στο Παράρτημα 5 του νόμου. Εκεί έγραφε ότι, στο πλαίσιο της μείωσης του μη μισθολογικού εργασιακού κόστους, πρέπει "να υιοθετηθεί νομοθεσία να κλείσουν μέσα σε 6 μήνες μικροί φορείς ειδικού σκοπού που ασχολούνται με κοινωνικές δαπάνες οι οποίες δεν αποτελούν προτεραιότητα".
      Οι δύο φορείς "που δεν αποτελούν προτεραιότητα" στους οποίους αναφερόταν το απόσπασμα ήταν ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας και ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας. Ο πρώτος, ο πιο μικρός σε μέγεθος από τους δύο, είχε ως αντικείμενο τη "μετεργασιακή μέριμνα" (προγράμματα οικονομικών διακοπών και κουπόνια μειωμένου εισιτηρίου σε θέατρα και άλλα θεάματα), αλλά και την υποστήριξη της λειτουργίας των συνδικάτων.
      Ο δεύτερος, ο ΟΕΚ, πραγματοποιούσε την κρατική στεγαστική πολιτική για τους μισθωτούς εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα, ήταν ο οργανισμός που επί έξι δεκαετίες "έτρεχε" τα πιο μαζικά έργα στέγασης που πραγματοποιούνταν στη χώρα, είτε αυτά ήταν κατασκευαστικά είτε αφορούσαν στήριξη για την απόκτηση σπιτιού από την αγορά.
      Το 2012, όταν έκλεισε ο ΟΕΚ, τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί ασχολούνταν με άλλες περικοπές του δεύτερου μνημονίου, όπως αυτές των συντάξεων. Επομένως, εκτός από τη μικρή αναφορά του ίδιου του μνημονίου σε "μείωση του μη μισθολογικού κόστους", δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες που να εξηγούν την απόφαση.
      Γιατί μπορεί η Ελλάδα και οι δανειστές της να συμφώνησαν τελικά τότε να κλείσουν τον ΟΕΚ; Όταν κάποιος κάνει την ερώτηση σε ανθρώπους, οι οποίοι είχαν κάποια σχέση με τον οργανισμό εκείνη την περίοδο, οι απαντήσεις που παίρνει είναι διάφορες: "Ίσως θεωρήθηκε ότι το κράτος δεν μπορεί να λειτουργεί ως τράπεζα ή ως κατασκευαστική εταιρεία"· "Δεν υπήρχε τότε επείγον στεγαστικό πρόβλημα: το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα είναι αρκετά υψηλό και εκείνη την περίοδο, λόγω της κρίσης, οι τιμές και τα ενοίκια ήταν χαμηλά"· "Ίσως σκέφτηκαν ότι όπου υπάρχουν δημόσια έργα υπάρχει και διαφθορά ή ότι ο οργανισμός ήταν ανταγωνιστικός προς τον ιδιωτικό τομέα"· "Κυκλοφορεί ένα 'ράδιο αρβύλα' ότι έλειπαν περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ για να κλείσει η συμφωνία για το μνημόνιο, ένα ποσό που αντιστοιχούσε περίπου στο αποθεματικό του οργανισμού τότε".
      Τον Απρίλιο του 2013, ο ΟΕΚ τυπικά απορροφήθηκε από τον τότε ΟΑΕΔ (πλέον ΔΥΠΑ). Όμως στην πραγματικότητα σταμάτησε κάθε νέα δραστηριότητα. Σταμάτησε να εκδίδει νέα δάνεια, να επιδοτεί το επιτόκιο στεγαστικών δανείων ή να δίνει επιδόματα ενοικίου. Σταμάτησε, επίσης να σχεδιάζει νέους οικισμούς και να κατασκευάζει κατοικίες. Από τότε μέχρι σήμερα, η λειτουργία του αφορά όσα είχαν σχεδιαστεί ή μείνει "ανοιχτά" πριν από το 2012: παρακολούθηση δανείων που είχαν ήδη εκδοθεί και ολοκλήρωση των έργων που είχαν ήδη αρχίσει.
      Στενό με φόντο την Ακρόπολη, 2023 | Φωτογραφία: διαΝΕΟσις Αντιπαροχή για "μικρούς παίκτες"
      Πώς φτάσαμε όμως στο μεγάλο κενό της στεγαστικής πολιτικής; Το ελληνικό κράτος, παρότι είχε κάποια στεγαστική πολιτική, αυτή δεν ήταν ποτέ πολύ ισχυρή και οργανωμένη, αντίστοιχα με άλλες χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης. Ποια ήταν η παρέμβαση του κράτους για να αποκτήσουν σπίτι οι Έλληνες; "Στην Ελλάδα το κράτος δεν ασχολήθηκε ποτέ ιδιαίτερα σοβαρά με τη στέγαση", παρατηρεί ο επίκουρος καθηγητής Πολεοδομίας και Διαχείρισης Ακινήτων στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Νίκος Τριανταφυλλόπουλος. "Υπήρξαν ασφαλώς ο ΟΕΚ και κάποιες προσπάθειες να δημιουργηθούν στεγαστικές τράπεζες, όπως παλιότερα η Κτηματική και η Στεγαστική Τράπεζα και να διευκολυνθεί έτσι η έκδοση στεγαστικών δανείων. Όμως, η στεγαστική πολιτική ασκήθηκε κυρίως με έναν έμμεσο τρόπο, με την ενθάρρυνση της αντιπαροχής, αλλά και με καταπατήσεις και έπειτα νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων. Η κοινωνική κατοικία, ενώ υπήρξε κι αυτή, δεν αναπτύχθηκε ποτέ σε τέτοια κλίμακα ώστε να κάνει σημαντική διαφορά".
      Παρόμοια είναι και η οπτική του ομότιμου καθηγητή Ανθρώπινης Γεωγραφίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Θωμά Μαλούτα: "Στην Ελλάδα είχαμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο το οποίο ήταν αρκετά διαφορετικό από αυτό των ευρωπαϊκών βιομηχανικών χωρών, που έβλεπαν τη στέγαση ως έναν τρόπο για να εξασφαλίσουν την ύπαρξη και την επιβίωση των εργαζομένων", λέει. "Στην Ελλάδα, η εποχή της μεγάλης γεωγραφικής μετακίνησης από την επαρχία προς τις πόλεις μεταπολεμικά δεν ήταν ακριβώς μια εποχή εκβιομηχάνισης: όσοι έφυγαν από την ύπαιθρο δεν έβρισκαν εύκολα δουλειά ούτε στις πόλεις -σχεδόν άλλοι τόσοι, άλλωστε, μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Επομένως, ούτε το κράτος ούτε οι εργοδότες είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διατηρήσουν τους εργαζόμενους ευχαριστημένους και σε επαρκή αριθμό.
      Σε αυτό το πλαίσιο, η στέγαση έγινε περισσότερο ατομικό και οικογενειακό μέλημα παρά δημόσιο. Έπρεπε να 'στήσεις' τη δική σου ιδιοκατοίκηση, λίγο-πολύ με τα δικά σου χέρια. Αντίστοιχα, το πολιτικό σύστημα φρόντισε να περιχαρακώσει τον τομέα της κατοικίας ως έναν χώρο που μπορούσαν να λειτουργήσουν και να αναπαράγονται οι μικροί παίκτες: ο μικρός οικοπεδούχος και ο μικρός κατασκευαστής. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν πολύ δύσκολο για τις τράπεζες να εμπλακούν με τον στεγαστικό τομέα. Από την άλλη μεριά ο μικρός εργολάβος ήταν προστατευμένος από την είσοδο των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών στην αγορά. Ο μεγάλος δεν είχε, ανά μονάδα, μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους από αυτό που είχε ο μικρός. Έτσι, οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, που θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν μεγαλύτερα, κρατικά ή ιδιωτικά έργα κατοικιών εν πολλοίς απείχαν".
      Η αντιπαροχή, δηλαδή η ανταλλαγή γης με διαμερίσματα, ήταν μια συναλλαγή που επέτρεψε σε πολλούς Έλληνες να αποκτήσουν σπίτι χωρίς να το πληρώσουν με μετρητά και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη της Αθήνας και άλλων ελληνικών πόλεων. Το ντοκιμαντέρ "Χτίστες, νοικοκυρές και η οικοδόμηση της σύγχρονης Αθήνας" (2021), βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Ιωάννας Θεοχαροπούλου -αντίστοιχα η παραγωγή και η έκδοση χρηματοδοτήθηκαν από το Ίδρυμα Ωνάση-, καταγράφει με λεπτομέρεια την εποχή της αντιπαροχής, από τη δεκαετία του 1950 και έπειτα. Παρακολουθεί αρκετές προσωπικές ιστορίες, κυρίως οικοδόμων και εργολάβων και των συζύγων τους. Στη διάρκεια του ντοκιμαντέρ, ένας "χτίστης" αφηγείται το πώς κουβάλησε λάσπη με έναν τενεκέ από το ισόγειο, για να χτίσει τον έκτο όροφο μιας πολυκατοικίας. Μία από τις "νοικοκυρές" θυμάται πώς βοήθησε τον σύζυγό της να χτίσει το δικό τους σπίτι -έπρεπε να βιαστούν για να είναι έτοιμο πριν έρθει ο χειμώνας. Την ίδια εποχή δεν ήταν ασυνήθιστο οι οικοδόμοι να κάνουν τις δικές τους μικρές αισθητικές παρεμβάσεις στα σχέδια των πολυκατοικιών που ετοίμαζαν οι μηχανικοί -ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι τα μοτίβα των τοίχων έξω από τα παράθυρα των λουτρών.
      Οι ανθρώπινες ιστορίες γύρω από το χτίσιμο της πόλης φανερώνουν εν πολλοίς την απουσία μιας σημαντικής κεντρικής παρέμβασης, ενός σχεδίου. Ωστόσο, αναδεικνύουν και την ιδιαιτερότητα της Αθήνας, τουλάχιστον στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. "Γυρίζοντας το ντοκιμαντέρ είδαμε μία-μία τις προκαταλήψεις μας για την Αθήνα να καταπέφτουν", λέει ο Τάσος Λάγγης, ο οποίος μαζί με τον Γιάννη Γαϊτανίδη έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε το φιλμ. "Είμαι ένας άνθρωπος περίπου 50 ετών και μεγάλωσα ακούγοντας συχνά για το κακό που έκανε η αντιπαροχή στις πόλεις, ότι η Αθήνα 'δεν βλέπεται'. Με την εμπειρία του ντοκιμαντέρ όλο αυτό κατέρρευσε. Γνωρίσαμε ανθρώπους που τότε ήταν νέοι και χτυπημένοι από τη μεταπολεμική φτώχεια. Το μοναδικό πράγμα που ήθελαν ήταν ό,τι θέλουμε κι εμείς σήμερα: να ζήσουν με την οικογένειά τους σε ένα σπίτι με καλές συνθήκες, ασφαλείς υγειονομικές συνθήκες και με μια προοπτική προκοπής. Άρχισαν με αυτό το όνειρο, με αυτές τις ανάγκες και το κατάφεραν. Αυτή η οπτική της Αθήνας, ως μιας πόλης που χτίστηκε με βάση αυτά τα συναισθήματα και τις επιθυμίες, ήταν μια μεγάλη έκπληξη για εμένα. Η Αθήνα δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με πόλεις στην Τουρκία και στη Μέση Ανατολή, ούτε όμως με ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Ρώμη ή το Παρίσι. Είναι κάτι μοναδικό, το οποίο ίσως επειδή μας είναι τόσο οικείο έχει γίνει, κατά κάποιον τρόπο, αόρατο".
      Από την άλλη πλευρά, τα όποια μέτρα του κράτους για τη στέγαση ήταν περιορισμένα σε κλίμακα και εφαρμόζονταν πάντοτε στο περιθώριο -σπανιότερα οδήγησαν την ανάπτυξη των πόλεων ή της άλλαξαν κατεύθυνση. Εξάλλου, αφορούσαν μόνο συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού.
      Κάποιες γνωστές παρεμβάσεις έγιναν για να αποκτήσουν γη οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία μετά το 1922, ενώ σε πολλές ελληνικές πόλεις χτίστηκαν προσφυγικοί οικισμοί (η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας και Στέγασης που πραγματοποίησε μια επιτυχημένη ανάπλαση στα προσφυγικά του Ταύρου σταμάτησε κι αυτή να λειτουργεί το 2010). Το ελληνικό κράτος φρόντισε επίσης να στεγάσει κάποιους φοιτητές με τις φοιτητικές εστίες, να διευκολύνει τους άστεγους και, μέχρι πρόσφατα, τους πρόσφυγες το πρώτο διάστημα μετά την αναγνώριση του ασύλου.
      Τι ήταν ο ΟΕΚ;
      Ημεγαλύτερη, με διαφορά, ομάδα για τη στέγαση της οποίας μερίμνησε κάπως το ελληνικό κράτος ήταν οι μισθωτοί εργαζόμενοι. O OEK, ένας οργανισμός που λειτούργησε από το 1954 και για 58 ακόμη χρόνια, εισέπραττε από το ΙΚΑ ένα μικρό μέρος των εισφορών των εργοδοτών (στο 0,75% όταν έκλεισε) και του μισθού των εργαζομένων (1%), προκειμένου να πραγματοποιεί προγράμματα στέγασης. Ήταν δηλαδή ένας αυτοχρηματοδοτούμενος οργανισμός, που δεν επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού οι εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών χρηματοδοτούσαν ολόκληρη τη δραστηριότητά του, ακόμη και τους μισθούς του προσωπικού.
      Συνολικά, το ποσό από τις εισφορές αυτές ήταν σημαντικό, κοντά στα 650 εκατομμύρια ευρώ ετησίως τα τελευταία χρόνια πριν από το κλείσιμο, αλλά συνήθως το ΙΚΑ απέδιδε πολύ λιγότερα, συχνά λιγότερα από τα μισά. Ταυτόχρονα με το κλείσιμο του ΟΕΚ το 2012, καταργήθηκε η σχετική εισφορά των εργοδοτών, ενώ το 2020, οκτώ χρόνια αργότερα, καταργήθηκε η αντίστοιχη εισφορά των εργαζομένων.
      Ο ΟΕΚ ήταν ένας μάλλον ασυνήθιστος οργανισμός στο πλαίσιο του ελληνικού Δημοσίου. Πριν από το κλείσιμο, εργάζονταν εκεί περίπου 730 εργαζόμενοι: μεταξύ τους ήταν 200 πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, τοπογράφοι, γεωπόνοι ή γεωφυσικοί και 100 οικονομολόγοι, μαθηματικοί ή λογιστές. Μαζί με κάποιους συμβασιούχους και με τους μαθητευόμενους των προγραμμάτων stage, το προσωπικό είχε κάποια στιγμή προσεγγίσει τους 1.000 εργαζομένους σε τοπικά γραφεία, σε όλες τις περιφέρειες της χώρας.
      Φυσικά, ο ΟΕΚ δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Αν υπήρχε κάτι ασυνήθιστο ήταν το ότι είχε σχετικά μικρή δραστηριότητα σε σύγκριση με άλλους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς οργανισμούς. Για παράδειγμα, αντίστοιχοι αυστριακοί και ολλανδικοί φορείς διαχειρίζονται (με πολύ διαφορετικά μοντέλα από το ελληνικό) περισσότερο από το 20% του συνόλου των κατοικιών στις χώρες τους. Όλοι οι σχετικοί οργανισμοί στην Ευρώπη συμμετέχουν στη συνομοσπονδία παρόχων κοινωνικής κατοικίας Housing Europe και συνολικά διαχειρίζονται σχεδόν 25 εκατομμύρια κατοικίες. Η Ελλάδα δεν συμμετέχει πια, παρά μόνο μέσω της Αναπτυξιακής Μείζονος Αστικής Θεσσαλονίκης, που εντάχθηκε τους τελευταίους μήνες έχοντας δημοσιεύσει μια σχετική μελέτη το 2020.
      Όπως συμβαίνει συχνά με την ελληνική δημόσια διοίκηση, έτσι και στην περίπτωση του πρώην ΟΕΚ, τα δημόσια διαθέσιμα δεδομένα σπανίζουν. Σύμφωνα με υπολογισμούς που είχε κατά καιρούς δημοσιοποιήσει ο οργανισμός (χωρίς σχολαστική τεκμηρίωση) συνολικά 700.000 νοικοκυριά υποστηρίχθηκαν οικονομικά στο να αποκτήσουν ή να νοικιάσουν σπίτι όσο καιρό αυτός λειτουργούσε: 100.000 αγόρασαν έτοιμη κατοικία με δάνειο, 362.000 έχτισαν σπίτι με δάνειο, 238.000 επισκεύασαν το σπίτι τους με δάνειο και 100.000 (ή πιθανόν περισσότεροι) κάθε χρόνο λάμβαναν επίδομα ενοικίου συνολικού ύψους 1.000 έως 1.200 ευρώ. Αντίστοιχα, περίπου 500 οικισμοί κοινωνικών κατοικιών στεγάζουν μέχρι σήμερα περίπου 50.000 νοικοκυριά.
      Ο ΟΕΚ έδινε περισσότερα δάνεια, απ’ ό,τι κατασκεύαζε κατοικίες. Τα δάνεια και τα επιδόματα συνήθως αποτελούσαν περισσότερο από το 70% των εξόδων του οργανισμού. Όμως κι αυτό δεν ίσχυε πάντοτε. Για παράδειγμα, μετά το 2007, όταν οι τρίτεκνοι αναγνωρίστηκαν ως πολύτεκνοι, τότε οι μισθωτοί τρίτεκνοι έγιναν αμέσως δικαιούχοι στεγαστικού δανείου. Τα έξοδα για δάνεια αυξήθηκαν ξαφνικά κατά επιπλέον 160-195 εκατ. ευρώ τον χρόνο και το μέρος των εξόδων του ΟΕΚ που αφορούσε δάνεια είχε εκτιναχθεί στο 95% μέσα σε δύο χρόνια.
      Τα επιδόματα ενοικίου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 κόστιζαν περισσότερο από 150 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Όμως, τότε οι υπηρεσίες του Δημοσίου δεν "συνομιλούσαν" τόσο συχνά η μία με την άλλη και η διασταύρωση των στοιχείων των δικαιούχων ήταν πιο δύσκολη. Εργαζόμενοι στον πρώην οργανισμό λένε ότι "η διαδικασία της διασταύρωσης ίσως δεν ήταν πάντα εξαντλητική". Από την άλλη μεριά, το 2012 η Ελλάδα έμεινε χωρίς καμία επιδότηση του ενοικίου για πέντε χρόνια μέχρι το 2017. Τότε θεσπίστηκε ένα νέο, χαμηλό επίδομα, ως όρος του μνημονίου, και δίνεται μέχρι σήμερα από τον ΟΠΕΚΑ.
      Συγκριτικά με το σύνολο των κατοικιών στη χώρα, οι κατοικίες που κατασκεύασε ο ΟΕΚ είναι λίγες και, επομένως, δεν έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη των ελληνικών πόλεων. Αλλά άφησαν αποτύπωμα, κυρίως στις πιο μικρές πόλεις. Οι κατοικίες αυτές συνήθως χτίζονταν μακριά από το κέντρο και, επομένως, ήταν ένας έμμεσος τρόπος να επεκταθούν οι πόλεις προς μια κατεύθυνση. Μια σειρά από απαραίτητες εγκαταστάσεις, όπως το δίκτυο ηλεκτροδότησης ή η αποχέτευση, έφτασαν σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους δικαιούχους του ΟΕΚ. Αφού υπήρχε νερό, ρεύμα και αποχέτευση, πολύ περισσότεροι έχτιζαν στις ενδιάμεσες περιοχές.
      Ο πρώην OEK διαχειριζόταν τη γη (σε κάποιες περιπτώσεις την αγόραζε), την ενέτασσε στο σχέδιο πόλης αν ήταν εκτός, εκπονούσε πολεοδομική μελέτη, δημοπρατούσε την κατασκευή και την επέβλεπε. Έπειτα επέλεγε, μέσω κλήρωσης, τους δικαιούχους και καθόριζε το τίμημα που αυτοί θα πλήρωναν.
      Οι κατοικίες του ΟΕΚ, συνήθως εμβαδού 80 έως 130 τ.μ. σε διώροφα ή τετραώροφα κτήρια, υπάρχουν σε οικισμούς σε όλη την επικράτεια. Παρότι οι δύο πιο μεγάλοι, με διαφορά, οικισμοί τους οποίους έχτισε ο ΟΕΚ βρίσκονται στην Αττική, οι κοινωνικές κατοικίες είναι περισσότερες στην περιφέρεια.
      Η ελληνική εκδοχή της κοινωνικής κατοικίας εστίαζε σχεδόν αποκλειστικά στην ιδιοκτησία και την ιδιοκατοίκηση. Στις περισσότερες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης οι κοινωνικές κατοικίες διατίθενται συνήθως προς ενοικίαση, δημιουργώντας μία, κατά κάποιον τρόπο, παράλληλη αγορά, που "ανταγωνίζεται" τα ενοίκια της ελεύθερης αγοράς -και πιθανόν συμβάλλει στο να μειωθούν. Επιπλέον, μια τέτοια αγορά ενοικιαζόμενης κοινωνικής κατοικίας δημιουργεί ένα "απόθεμα" κατοικιών, το οποίο το κράτος μπορεί να παραχωρεί, με χαμηλό ενοίκιο, σε όσους πληρούν τα σχετικά κριτήρια κάθε χρονική στιγμή. Στην Ελλάδα, οι κοινωνικές κατοικίες παραχωρούνταν στον δικαιούχο έναντι χαμηλού αντιτίμου, και αφότου το πλήρωνε γινόταν ο ίδιος ιδιοκτήτης τους, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάστασή του αργότερα.
      Επομένως, η στιγμή που θα γινόταν η κλήρωση για τους δικαιούχους είχε ξεχωριστή σημασία. Αρκετοί από τους συνομιλητές μας για τις ανάγκες αυτού του άρθρου περιέγραψαν, όχι χωρίς ειρωνεία, αυτή την περίοδο σαν "μια μεγάλη γιορτή", όπου "εμφανίζονταν όλες οι αρχές του κράτους".
      Πόσο όμως θα πλήρωναν τελικά οι δικαιούχοι για το καινούργιο σπίτι τους; Είναι κάτι που το μάθαιναν μετά από πολύ καιρό. Μετά την κλήρωση άρχιζε η διαδικασία υπολογισμού του κόστους της κατασκευής και καθορισμού του αντιτίμου της κάθε κατοικίας. Το προσωπικό του ΟΕΚ συνυπολόγιζε το κόστος της γης και της ανέγερσης του οικισμού και της κατοικίας, και υπολόγιζε ένα ενιαίο κόστος ανά τ.μ. για τους κατοίκους του κάθε οικισμού. Τη δεκαετία του 2000 αυτό το κόστος ήταν συνήθως κοντά στα 400 ευρώ, παρότι υπήρχαν οικισμοί που χρεώνονταν πολύ περισσότερο, ακόμα και περισσότερο από τα διπλάσια. Ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία. Ο καθορισμός του κόστους μπορεί να διαρκούσε αρκετά χρόνια και, στο μεταξύ, ο δικαιούχος πλήρωνε ένα αντίτιμο κάθε μήνα, έναντι. Δεν ήταν ασυνήθιστο δικαιούχοι ή σύλλογοι οικιστών να ισχυρίζονται ότι η κατοικία τους ή ο οικισμός τους έχει κακοτεχνίες και να διεκδικούν χαμηλότερο αντίτιμο, αφότου είχαν ήδη μετακομίσει.
      Την τελευταία δεκαετία, οι, πολύ λιγότεροι, εργαζόμενοι του πρώην ΟΕΚ (και αναλογικά, ακόμα λιγότεροι μηχανικοί) που έχουν παραμείνει στη ΔΥΠΑ ουσιαστικά διαχειρίζονται μόνο ανοιχτές υποθέσεις. Από τη φύση των ρυθμίσεων που θεσπίστηκαν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, καταλαβαίνει κάποιος ότι η διαχείριση που ασκούσε ο οργανισμός δεν ήταν πάντα ιδανική. Πέντε χρόνια μετά το κλείσιμο, το 2017, ορίστηκε μέγιστη τιμή ανά τ.μ. για τους οικισμούς που δεν είχαν ακόμη τιμολογηθεί και ανακοινώθηκαν πολύ ευνοϊκές ρυθμίσεις για όσους ακόμη χρωστούσαν.
      Πολλά από τα δάνεια του ΟΕΚ ήταν "κόκκινα". Το 2018 ρυθμίστηκαν με πολύ ευνοϊκές ρυθμίσεις και με κούρεμα τόκων υπερημερίας. Ταυτόχρονα, παραμένει μέχρι σήμερα ο γρίφος της αξιοποίησης της αρκετά μεγάλης περιουσίας του πρώην ΟΕΚ: σύμφωνα με ανεπίσημους υπολογισμούς, πρόκειται για εκτάσεις τουλάχιστον 4.500 στρεμμάτων σε όλη την Ελλάδα, συνήθως δωρεές δήμων ή περιφερειών, στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους εκτός σχεδίου πόλης.
      Ένα χωριό από το μέλλον
      Υπάρχει ένα "παιδί" της ελληνικής στεγαστικής πολιτικής, που σήμερα έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Βόρεια της Αθήνας, στην Πεύκη, βρίσκεται το Ηλιακό Χωριό, δηλαδή 435 κατοικίες, οργανωμένες σε κτήρια δύο, τεσσάρων και έξι ορόφων. Πρόκειται για τον δεύτερο μεγαλύτερο οικισμό του ΟΕΚ, μετά το Ολυμπιακό Χωριό με τις 2.300 κατοικίες. Το Ηλιακό Χωριό σχεδιάστηκε την περίοδο 1978 έως 1981 από το γραφείο του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη και κατασκευάστηκε μέχρι το 1989 με τέτοιο τρόπο ώστε τα κτήρια να είναι ενεργειακά αποδοτικά με πολλούς, καινοτόμους τρόπους.
      Τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 δεν υπήρχε η συζήτηση περί κλιματικής αλλαγής και ήμασταν πολύ μακριά από τους αλλεπάλληλους κύκλους των σημερινών προγραμμάτων "Εξοικονομώ". Όμως τότε ο κόσμος άφηνε πίσω του δύο μεγάλες πετρελαϊκές κρίσεις. "Tο Ηλιακό Χωριό ήταν ένα πιλοτικό έργο στα σπάργανα της ενασχόλησης με την 'ηλιακή' όπως ονομάστηκε αρχικά αρχιτεκτονική ή τον βιοκλιματικό σχεδιασμό, όπως τον αποκαλούμε σήμερα", λέει ο αρχιτέκτονας Άκης Τηλεμάχου, ο οποίος είναι σήμερα συνεργάτης του γραφείου Τομπάζη. Στο "χωριό" συνυπήρχαν συστήματα μόνωσης μαζί με, ιδιαίτερα καινοτόμα για την εποχή, "ενεργητικά συστήματα", που σχεδιάστηκαν για να παρέχουν θέρμανση και ζεστό νερό στις κατοικίες εξοικονομώντας ενέργεια. Τότε χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα τεχνολογίες όπως το αποκεντρωμένο σύστημα αντλιών θερμότητας, συλλέκτες αέρος, επίπεδοι συλλέκτες νερού, διεποχιακή αποθήκευση θερμότητας με συλλέκτες νερού και μια μεγάλη υδατοδεξαμενή όγκου 600 κυβικών μέτρων.
      Ηλιακό Χωριό, 2023 | Φωτογραφία: διαΝΕΟσις Τα "ενεργητικά" συστήματα αυτά είχαν σχεδιαστεί ως μια πιθανή απάντηση στις πετρελαϊκές κρίσεις: με πιο ενεργειακά αποδοτικές κατοικίες οι άνθρωποι ήταν λιγότερο εξαρτημένοι από την τιμή του πετρελαίου και από το καρτέλ του ΟΠΕΚ. Το ενδιαφέρον μάλιστα για το πόσο καλά μπορεί να λειτουργούν οι πρωτοπόρες ενεργειακές κατοικίες ήταν ευρύτερο: το γερμανικό Υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας πλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της μελέτης για την ανάπτυξη του Ηλιακού Χωριού. Αντίστοιχα, ερευνητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μετρούσαν, τα πρώτα χρόνια μετά τα εγκαίνια, την απόδοση των συστημάτων.
      Μια βόλτα στο Ηλιακό Χωριό σήμερα μαρτυρά ότι τα περισσότερα από αυτά τα συστήματα δεν δουλεύουν όπως σχεδιάστηκαν -κάποια δεν λειτούργησαν ποτέ. Στις ταράτσες των σπιτιών τα περισσότερα ηλιακά πάνελ είναι φθαρμένα. Άλλα έχουν πλέον απομακρυνθεί· οι σιδεριές στις οποίες στηρίζονταν χάσκουν γυμνές και σε κάποιες από αυτές οι κάτοικοι έχουν στερεώσει συμβατικούς ηλιακούς θερμοσίφωνες. Σποραδικά εμφανίζονται πεταμένα μονωτικά υλικά. Τελικά, το 2019 το Ηλιακό Χωριό έκανε ό,τι θεωρητικά δεν είχε ανάγκη να κάνει: συνδέθηκε με το δίκτυο του φυσικού αερίου.
      Γιατί όμως, παρότι η αρχική ιδέα πίσω από την κατασκευή του Ηλιακού Χωριού με τα χρόνια γινόταν ολοένα και πιο επίκαιρη, το ίδιο το χωριό φαινόταν να την εγκαταλείπει; Οι πρώτες αξιολογήσεις του ΑΠΘ διαπίστωναν ότι οι κάτοικοι, παρότι είχαν εκπαιδευτεί γύρω από τα συστήματα που είχαν τότε εγκατασταθεί, δυσκολεύονταν να τα λειτουργήσουν με σωστό τρόπο. Τοποθετούσαν έπιπλα στους νότιους τοίχους, τα οποία "έκλειναν" τους τοίχους θερμικής αποθήκευσης σε κάποια από τα κτήρια του οικισμού και έτσι τον χειμώνα τα σπίτια ήταν πιο κρύα. "Αν κάποιος αφήνει τα παντζούρια κλειστά ή την τέντα κατεβασμένη στον χώρο του 'θερμοκηπίου' κατά τη διάρκεια μιας χειμωνιάτικης μέρας ή έχει τοποθετήσει έπιπλα ή πράγματα που σκιάζουν π.χ. τον πάγκο νερού, γιατί αυξήθηκαν οι ανάγκες της οικογενείας του σε χώρους, θα υπάρξει μείωση του κέρδους θερμότητας που περιμένουμε", εξηγεί ο Άκης Τηλεμάχου.
      Από την άλλη πλευρά, πόσο εύκολο ήταν οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί να έχουν τον νου τους σε όλα αυτά τα άγνωστα και απαιτητικά συστήματα, ενώ παράλληλα συνέχιζαν τις δουλειές τους και τις ζωές τους; Και, όσο οι σχετικές τεχνολογίες βελτιώνονταν, γιατί δεν αναβαθμίστηκαν τα ίδια τα συστήματα; "Πέραν της συντήρησης των έργων ή της κατάρτισης των κατοίκων, έργα των οποίων η λειτουργία ή και η ίδια η φύση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εκτενή χρήση μηχανολογικών ή άλλων τεχνολογιών, κινδυνεύουν εύκολα να θεωρηθούν παρωχημένα με τους σύγχρονους ρυθμούς εξέλιξης των αντίστοιχων τεχνολογιών. Για να εξασφαλίζεται η λειτουργία τους, θα πρέπει να εξασφαλίζεται και η ενημέρωση ή η αναβάθμισή τους. Επιπλέον τα τελευταία χρόνια είχαμε σχετικά φθηνή ενέργεια", λέει ο Άκης Τηλεμάχου.
      Ωστόσο, θα ήταν άδικο το αποτύπωμα του Ηλιακού Χωριού να περιοριστεί μόνο στα συστήματα που δεν λειτούργησαν. Είναι σίγουρα ενδιαφέρον, ίσως το πιο ενδιαφέρον, ότι το ελληνικό κράτος έκανε μια τέτοια υπέρβαση. Είχε την ικανότητα να φανταστεί και να προκρίνει, ακόμη και κατ’ εξαίρεση της συνηθισμένης δραστηριότητας του ΟΕΚ, την κατασκευή ενός τέτοιου οικισμού εκείνη την περίοδο.
      Πέρα από αυτό, το Ηλιακό Χωριό παραμένει περισσότερο από 30 χρόνια αργότερα ένας ζωντανός οικισμός. Τα κτήρια έχουν σωστό προσανατολισμό, είναι οργανωμένα σε κομψά οικοδομικά τετράγωνα με επαρκή δημόσιο χώρο, με πλατείες και αίθρια -πράγματα τα οποία σπανίζουν στις ελληνικές πόλεις. Είναι επίσης πιθανό να συνέβαλε στο "ζωντάνεμα" ολόκληρης της περιοχής. Περπατώντας από το Μαρούσι προς την τοποθεσία του, επί πολλά οικοδομικά τετράγωνα τα περισσότερα κτήρια φαίνεται να έχουν χτιστεί τουλάχιστον μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, παράλληλα ή αργότερα από τον οικισμό.
      Όπως ένας μυς του ανθρώπινου σώματος, έτσι και μια κρατική υπηρεσία, αν μείνει αδρανής για πολύ καιρό ατροφεί. Μετά το κλείσιμο του ΟΕΚ το 2012 και τη μη αντικατάστασή του από κάτι άλλο, το ελληνικό κράτος έχασε τη δυνατότητα να "τρέχει" αντίστοιχα έργα. Δεν μπορεί πια να ασκεί στεγαστική πολιτική και, μέσα από αυτή, να επιδρά θετικά στην ανάπτυξη των πόλεων, να φαντάζεται ένα βιώσιμο μέλλον και να προσαρμόζεται σε αυτό.
      Ηλιακό Χωριό, 2023 | Φωτογραφία: διαΝΕΟσις -------
      Μετά από μια δεκαετία χωρίς στεγαστική πολιτική, ήρθε μια δύσκολη στεγαστική κρίση. Πώς μπορεί να σχεδιαστούν τα κατάλληλα μέτρα από το μηδέν, αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος; Ποιος θα τα εφαρμόσει, πόσοι και ποιοι άνθρωποι; Πόσα χρήματα χρειάζονται και πώς μπορεί να βρεθούν, αλλά και να έχουν τον μικρότερο δυνατό δημοσιονομικό αντίκτυπο; Και, τελικά, μετά την εμπειρία των μνημονίων, μπορεί να ξαναβρεί το ελληνικό κράτος την ικανότητά του να υπερβεί την εποχή του, αυτή τη φορά με επιτυχία;
      Είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα, το να γίνουν οι παραπάνω ερωτήσεις και να απασχολήσουν τον δημόσιο διάλογο. Όμως, πώς μπορεί να μοιάζουν οι απαντήσεις; Σε αυτό το σημείο, είναι χρήσιμο κάποιος να στρέψει το βλέμμα του έξω από τη χώρα, στην υπόλοιπη Ευρώπη. Διαφορετικές χώρες έχουν άλλους τρόπους να ασκούν στεγαστική πολιτική, οι οποίοι σχηματίστηκαν σε διαφορετικές συνθήκες. Είναι δύσκολο, και πιθανόν καταδικασμένο να αποτύχει, τα μέτρα που πήρε μια χώρα να μεταφερθούν αυτούσια στο περιβάλλον μιας άλλης. Όμως, οι διαφορετικές οπτικές πάνω στο ζήτημα της στέγασης φανερώνουν τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν και τις επιλογές που υπάρχουν.
      Ενοικιαζόμενες κοινωνικές κατοικίες στην Αυστρία
      Το 1995 ο "starchitect" Ζαν Νουβέλ, που μεταξύ άλλων έχει σχεδιάσει τη Φιλαρμονική του Παρισιού και την επέκταση του Εθνικού Μουσείου Τέχνης στη Μαδρίτη, παρέδωσε τα σχέδιά του για την αναμόρφωση του πρώτου από τους τέσσερις πύργους του Gasometer. Σχεδόν ταυτόχρονα, ακόμη τρεις αυστριακοί αρχιτέκτονες παρέδωσαν αντίστοιχα σχέδια για τους υπόλοιπους τρεις πύργους. Τα Gasometers, τέσσερις μεγάλες, κυκλικές δεξαμενές γκαζιού (με ύψος 70 και διάμετρο 60 μέτρα η καθεμία) κοντά στο κέντρο της Βιέννης χτίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Όμως, στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ήταν έρημες ήδη επί περισσότερα από 30 χρόνια.
      Τα σχέδια του Νουβέλ και των υπόλοιπων αρχιτεκτόνων προέβλεπαν την αναμόρφωση των δεξαμενών σε χώρους συναυλιών, εμπορικά κέντρα, κινηματογράφους, γυμναστήρια, φοιτητικές εστίες και κατοικίες. Το έργο ολοκληρώθηκε τελικά έξι χρόνια αργότερα και μεταμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό ολόκληρη την περιοχή. Σήμερα, αποτελεί από μόνο του μια ζωντανή γειτονιά όπου κινούνται καθημερινά ή κατοικούν περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι. Ο χώρος έχει αποκτήσει πλέον και τουριστικό ενδιαφέρον: εκεί πραγματοποιούνται τακτικά ξεναγήσεις για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τις παλιές δεξαμενές και για την ανάπλασή τους.
      Ωστόσο, αξίζει κάποιος να σταθεί λίγο περισσότερο στις κατοικίες μέσα στα Gasometers. Από τις 800 συνολικά κατοικίες, οι περισσότερες, περίπου 600, είναι κοινωνικές κατοικίες. Ιδιοκτήτης είναι ο δήμος της Βιέννης και τα διαμερίσματα διατίθενται για ενοικίαση σε δικαιούχους των αντίστοιχων προγραμμάτων κοινωνικής στέγασης. Οι ενοικιαζόμενες κοινωνικές κατοικίες είναι κάτι μάλλον συνηθισμένο στην Αυστρία. Στη Βιέννη, μια πόλη 1,9 εκατομμυρίων κατοίκων, ο δήμος καθώς και κάποιοι μη κερδοσκοπικοί συνεταιρισμοί διαχειρίζονται περίπου 200.000 ενοικιαζόμενες κοινωνικές κατοικίες. Σε ολόκληρη τη χώρα, 1 στις 5 κατοικίες είναι ενοικιαζόμενη κοινωνική κατοικία, ενώ η Αυστρία είναι μία από τις μόλις έξι χώρες του ΟΟΣΑ όπου, από το 2010 μέχρι το 2018, το ποσοστό αυτών των κατοικιών αναλογικά με το σύνολο αυξήθηκε. Τα κριτήρια για τους δικαιούχους ενοικίασης κοινωνικών κατοικιών είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρα: έχει υπολογιστεί ότι περιλαμβάνουν τη μεγάλη πλειοψηφία, περίπου 80%, των νοικοκυριών στη χώρα.
      Οι τέσσερις πύργοι του Gasometer | Πηγή: Shutterstock "Το σύστημα κοινωνικής στέγασης στην Αυστρία άρχισε με την εκβιομηχάνιση", εξηγεί η πρέσβης της χώρας στην Αθήνα, Ερμίνε Πόπελερ. "Σε κάποια μέρη, όπως στη Στυρία, η ανάπτυξη αυτή συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη βιομηχανία: εκεί υπήρχε μεγάλη ανάγκη για εργάτες στα ορυχεία. Από την άλλη πλευρά, η Βιέννη, ως έδρα του οίκου των Αψβούργων στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν πολύ ελκυστική για τους ανθρώπους να μείνουν και να εργαστούν. Επομένως δημιουργήθηκε και εκεί μια σημαντική ανάγκη για στέγαση. Η πόλη της Βιέννης αποφάσισε τότε να αρχίσει το σύστημα της κοινωνικής κατοικίας ενώ, παράλληλα, δημιουργήθηκαν και οι πρώτοι συνεταιρισμοί".
      Πώς λειτουργεί όμως στην πράξη ένα τόσο παλιό σύστημα, όπου η παρέμβαση του κράτους είναι τόσο σημαντική; Πώς οργανώνεται; "Η κάθε πόλη έχει τα δικά της κριτήρια για τους δικαιούχους", εξηγεί η Ερμίνε Πόπελερ. "Οι εκατοντάδες μη κερδοσκοπικοί συνεταιρισμοί στέγης χρηματοδοτούνται μέσω ειδικών δανείων από στεγαστικές τράπεζες. Εισπράττουν επίσης εισφορές από τους δήμους και φυσικά εισπράττουν τα ενοίκια που πληρώνουν οι δικαιούχοι. Με αυτό τον τρόπο έχουν κεφάλαιο που το χρησιμοποιούν για τη διαχείριση των κατοικιών και για τις απαραίτητες επενδύσεις σε υποδομές".
      Παρότι η Αυστρία επιδοτεί κάποια δάνεια ή σπανιότερα παρέχει χρηματοδότηση για την απόκτηση σπιτιού σε πολύ φτωχά νοικοκυριά, η βάση της αυστριακής στεγαστικής πολιτικής είναι οι ενοικιαζόμενες κοινωνικές κατοικίες. Είναι μάλλον αναμενόμενο ότι τα ενοίκια, που καθορίζονται κυρίως από την περιοχή και από το κόστος κατασκευής της κοινωνικής κατοικίας είναι αισθητά χαμηλότερα από αυτά της ελεύθερης αγοράς. Πρόκειται για μια παράλληλη αγορά ακινήτων. Επηρεάζει άραγε αυτό τις τιμές στην ελεύθερη αγορά; "Σίγουρα, υπάρχει μια σύνδεση της κρατικά επιδοτούμενης αγοράς κατοικίας με την ελεύθερη", λέει η Ερμίνε Πόπελερ. "Αυτό βέβαια δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Για παράδειγμα, οι τιμές των πολυτελών κατοικιών ακολουθούν τη διεθνή αγορά πολυτελών κατοικιών χωρίς να επηρεάζονται από ό,τι συμβαίνει στην κοινωνική κατοικία".
      Συνδυασμός πολλών παρεμβάσεων στη Γαλλία
      ΗΓαλλία είναι κι αυτή μια χώρα με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο σύστημα ενοικιαζόμενων κοινωνικών κατοικιών: περίπου 14% του συνόλου των κατοικιών στη χώρα λειτουργούν με αυτό τον τρόπο. Ωστόσο, η χρηματοδότηση του συστήματος διαφέρει από την αντίστοιχη της Αυστρίας. "Υπάρχει ένας ειδικός μηχανισμός, το 1% των μισθών για τη στέγη", λέει ο Γάλλος πολεοδόμος, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα real estate του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, Αρτούρ Ακολέν. "Πλέον βέβαια η εισφορά για την κοινωνική κατοικία έχει μειωθεί στο 0,45%, αλλά έχει μείνει το όνομα. Αυτό το ποσοστό κρατείται από όλους τους μισθούς που πληρώνονται στη χώρα από επιχειρήσεις ενός μεγέθους και πάνω, και παρέχει κεφάλαιο στην ενοικιαζόμενη κοινωνική κατοικία. Ένα μικρότερο μέρος του χρησιμοποιείται για την υποστήριξη της αγοράς κατοικίας. Οι επιχειρήσεις έχουν επίσης κάποιο λόγο στο πώς μοιράζονται αυτά τα χρήματα και κάποιες φορές ζητούν επιπλέον προνόμια για τους εργαζόμενους του κλάδου τους".
      Πρόκειται επίσης για ένα σύστημα νεότερο από αυτό της Αυστρίας. Σχεδόν ταυτόχρονα με την ανοικοδόμηση μετά τον πόλεμο, οι Γάλλοι μετακινήθηκαν μαζικά από την περιφέρεια προς τις πόλεις, δημιουργώντας έτσι νέες ανάγκες στέγασης. Για να ικανοποιηθούν οι νέες ανάγκες, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 οι αρχές κατασκεύασαν τεράστια συγκροτήματα κοινωνικών κατοικιών με εκατοντάδες διαμερίσματα το καθένα στα προάστια των γαλλικών πόλεων. Πολλά από αυτά τα συγκροτήματα εξελίχθηκαν σε γκέτο. "Παρότι έχουν γίνει νεότερες επενδύσεις στην εκ νέου ανάπτυξη, είναι γεγονός ότι σε πολλά από αυτά τα πρώτα συγκροτήματα σήμερα υπάρχει φτώχεια και παραβατικότητα", εξηγεί ο Αρτούρ Ακολέν.
      Ωστόσο, η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Από τις περίπου 5 εκατομμύρια κοινωνικές κατοικίες που λειτουργούν στη Γαλλία, πολλές, περίπου 2 εκατομμύρια, προστέθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια. "Πρόκειται συνήθως για πιο μικρά συγκροτήματα 10, 20 ή 30 διαμερισμάτων, διάσπαρτα σε περιοχές των πόλεων, ακόμα και σε πιο ακριβές περιοχές στο κέντρο του Παρισιού. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια πλέον να πραγματοποιούνται μικρότερα έργα, πιο ενταγμένα στην κάθε περιοχή όπου αναπτύσσονται. Επιπλέον, και τα μεγαλύτερα καινούργια έργα διαθέτουν κατοικίες τόσο στην ελεύθερη αγορά όσο και στην κρατικά επιδοτούμενη", λέει ο Αρτούρ Ακολέν και αναφέρεται σε ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη, στη συνοικία Clichy-Batignolles στο Παρίσι.
      Στον χώρο ενός παλιού αμαξοστασίου, σε μια έκταση 540 στρεμμάτων στο 17ο διαμέρισμα του Παρισιού λειτουργούν ήδη τα νέα δικαστήρια, ένας ουρανοξύστης ύψους 160 μέτρων που σχεδίασε ο Ρέντσο Πιάνο. Απέναντι από τα δικαστήρια, γύρω από ένα μεγάλο πάρκο 100 στρεμμάτων όπου βρίσκονται τρία κρατικά θέατρα, γραφεία, σχολεία και καταστήματα, κατασκευάζονται 3.400 κατοικίες, με τις μισές από αυτές να ενοικιάζονται, ή να είναι προγραμματισμένο να ενοικιαστούν ως κοινωνικές κατοικίες. Οι δικαιούχοι επιλέγονται με πολλά, διαφορετικά κριτήρια ανά περιοχή και για ένα τέτοιο καινούργιο διαμέρισμα σε ελκυστική τοποθεσία η αναμονή μέχρι να μετακομίσουν στο νέο σπίτι τους μπορεί να ξεπεράσει τα πέντε χρόνια.
      Η συνοικία Clichy-Batignolles στο Παρίσι | Πηγή: https://www.parisetmetropole-amenagement.fr/sites/default/files/2022-05/plan_du_projet_version_web_101017.pdf Φυσικά, το να υπάρχουν κοινωνικές κατοικίες σε δημοφιλείς περιοχές δεν έχει μόνο θετικά. Έφερε και ένα περίεργο είδος παραβατικότητας: "Ο γαλλικός Τύπος έχει γράψει για περιπτώσεις δικαιούχων που νοίκιαζαν 'δεύτερο χέρι' κοινωνικές κατοικίες μέσω Airbnb και βεβαίως πλήρωσαν πρόστιμο. Μετά από αυτές τις περιπτώσεις οι δήμοι έθεσαν κάποιους επιπλέον περιορισμούς", λέει ο Αρτούρ Ακολέν.
      Ταυτόχρονα, με την ενοικίαση σπιτιών, το γαλλικό κράτος δίνει επίσης ένα αρκετά σημαντικό επίδομα ενοικίου, το οποίο δικαιούνται περίπου τα μισά νοικοκυριά που ζουν στο ενοίκιο, ακόμα και στις κοινωνικές κατοικίες. Το επίδομα αυτό κυμαίνεται από το ένα τρίτο έως το μισό του συνόλου του ενοικίου.
      Σε κάποιο βαθμό όλα αυτά τα μέτρα, μαζί με άλλους παράγοντες, είναι πιθανό να αποδίδουν: το ποσοστό των ενοικιαστών που πληρώνουν περισσότερο από το 40% του εισοδήματός τους στο ενοίκιο είναι σχετικά μικρό -8% στις πόλεις, 3% στην περιφέρεια.
      Ωστόσο, παρότι το γαλλικό σύστημα είναι σε κάποιο βαθμό αυτοχρηματοδοτούμενο -λόγω του "1% των μισθών για τη στέγη"- είναι επίσης ιδιαίτερα παρεμβατικό και πολυδάπανο. Θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; "Δεν υπάρχει μαγική λύση", εκτιμάει ο Αρτούρ Ακολέν. "Η στέγη είναι ακριβή και είναι επίσης ακριβό να συντηρηθεί. Αν θέλεις να είναι σε μια καλή τοποθεσία, η τιμή της γης είναι επίσης ακριβή. Επομένως πρέπει να βρεις τρόπους να βγαίνει αυτή η εξίσωση, πράγμα που σημαίνει τη δέσμευση σημαντικών πόρων. Στις ΗΠΑ, όπου ζω και εργάζομαι, κυκλοφορεί πολύ η ιδέα ότι αν κάνεις την αγορά να λειτουργήσει ή αν βρεις τα κατάλληλα κίνητρα δεν χρειάζεται να ξοδέψεις τόσα πολλά. Όμως, όταν σε κάθε περίπτωση το εισόδημα του νοικοκυριού δεν επαρκεί για να πληρώσει το κόστος της στέγης, πρέπει να βρεις κάποιον τρόπο να το επιδοτήσεις. Αυτός ο τρόπος μπορεί να είναι, λίγο ή πολύ, έμμεσος αλλά και αυτό ακόμα κοστίζει".
      Η διαφορετική περίπτωση της Ισπανίας
      Ησυζήτηση με την Ισπανίδα Κλάρα Μαρτίνεζ-Τολεδάνο, επίκουρη καθηγήτρια χρηματοοικονομικών στο Imperial College του Λονδίνου έφτασε κάποια στιγμή στα επιδόματα ενοικίου. "Έχω αμφιβολίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα των επιδομάτων ενοικίου", λέει. "Οι ιδιοκτήτες, εφόσον γνωρίζουν ότι οι ενοικιαστές λαμβάνουν το επίδομα, έχουν την επιλογή να το ενσωματώσουν αργά ή γρήγορα στο ποσό του ενοικίου. Έτσι είναι πιθανό το επίδομα, ή ένα μέρος του, να καταλήγει τελικά στον ιδιοκτήτη και όχι στον ενοικιαστή που αντιμετωπίζει βασικά το πρόβλημα".
      Τα αντίστοιχα επιδόματα ενοικίου θεσπίστηκαν σχετικά πρόσφατα στην Ισπανία και, προς το παρόν, καλύπτουν μόνο κάποια χαμηλά εισοδήματα και ένα μικρό μέρος του ενοικίου, ειδικά στις πόλεις. "Τελικά, το μέτρο δεν επηρέασε πολλούς ανθρώπους επειδή υπάρχουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί", λέει η Μαριόνα Σεγκού, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο CY Cergy στο Παρίσι, η οποία έχει ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα της στέγασης. "Το μέτρο αυτό είχε μάλιστα και συγκεκριμένο προϋπολογισμό, οπότε πολλοί το ζήτησαν αλλά κάποια στιγμή τελείωσαν τα χρήματα και χρειάστηκε να βρεθούν νέοι πόροι".
      Η Ισπανία, όπως και η Ελλάδα, με τα μέτρα που θέσπισε διαχρονικά, ενθάρρυνε τους ανθρώπους να αποκτήσουν ή να χτίσουν σπίτι, και όχι να νοικιάσουν. "Η αγορά σπιτιού είναι κάπως σαν 'το ισπανικό όνειρο', κάθε Ισπανός ονειρευόταν να έχει ένα σπίτι", εξηγεί η Μαριόνα Σεγκού. "Υπάρχει μια παροιμία στα ισπανικά που λέει ότι 'τα τούβλα δεν πέφτουν ποτέ' εννοώντας ότι η επένδυση σε ένα σπίτι είναι πάντα καλή, επειδή είναι ασφαλής. Αλλά δεν είναι μόνο μια ασφαλής επένδυση, είναι και κερδοφόρα. Αυτή την κουλτούρα την ενθάρρυναν επίσης οι κυβερνήσεις. Αυτά φυσικά τα λέγαμε πριν από την κρίση. Η Ισπανία υπέφερε πολύ την προηγούμενη δεκαετία από μια φούσκα στην κατασκευή κατοικιών και στα στεγαστικά δάνεια, η οποία έσκασε με μαζικούς πλειστηριασμούς".
      Αφού οι Ισπανοί ήθελαν να γίνουν ιδιοκτήτες, οι κυβερνήσεις τούς βοηθούσαν. Η στεγαστική πολιτική του κράτους ήταν κι αυτή προσανατολισμένη στην ιδιοκτησία. Το κράτος κυρίως επιδοτούσε δάνεια και έχτιζε σπίτια τα οποία αργότερα παραχωρούσε σε δικαιούχους. Σήμερα, τρεις στους τέσσερις Ισπανούς έχουν ιδιόκτητο σπίτι, ποσοστό επίσης αντίστοιχο με το ελληνικό (73%) και αρκετά υψηλότερο από της Αυστρίας (54%) και της Γαλλίας (65%). Αντίστοιχα, οι ενοικιαζόμενες κοινωνικές κατοικίες είναι σχετικά ανύπαρκτες (λιγότερο από 2% του συνόλου των κατοικιών).
      "Το γεγονός ότι μέχρι πολύ πρόσφατα οι κοινωνικές κατοικίες ήταν προς πώληση και όχι προς ενοικίαση δημιούργησε πρόβλημα", λέει η Μαριόνα Σεγκού. "Ουσιαστικά, αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε κάποιους να αγοράσουν σπίτι σε χαμηλή τιμή ως δικαιούχοι, και μετά από 30 χρόνια οι ίδιοι ή τα παιδιά τους μπορούσαν να πουλήσουν το σπίτι στην τιμή της αγοράς και να έχουν μεγάλο κέρδος. Αυτό φυσικά συμφέρει τους δικαιούχους, αλλά με αυτό τον τρόπο το κράτος χάνει σταδιακά όλες τις μονάδες κοινωνικής κατοικίας και εξαναγκάζεται να χτίζει συνεχώς".
      Το 2021, η Ισπανία άλλαξε λίγο τη στρατηγική της και περιέλαβε στο σχέδιό της για το Ταμείο Ανάκαμψης ένα φιλόδοξο έργο ανάπτυξης 20.000 ενεργειακά αποδοτικών κοινωνικών κατοικιών που θα διατεθούν προς ενοικίαση ως κοινωνικές κατοικίες. Εν πολλοίς πρόκειται για ακίνητα της Sareb, της κρατικής τράπεζας ("bad bank") στην οποία κατέληξαν χιλιάδες ακίνητα που εκπλειστηριάστηκαν την προηγούμενη δεκαετία. Ωστόσο, η Μαριόνα Σεγκού διατηρεί τις αμφιβολίες της: "Είναι πολύ πιθανό τα σπίτια αυτά να βρίσκονται σε περιοχές όπου οι άνθρωποι δεν θέλουν να ζήσουν. Είναι ένα θέμα που επανέρχεται συνέχεια στον δημόσιο διάλογο, ότι υπάρχουν τρία εκατομμύρια άδεια σπίτια στην Ισπανία. Ναι, αυτό ισχύει αλλά αυτά τα σπίτια ίσως να μην είναι στις μεγάλες πόλεις ή στα περίχωρά τους. Υπάρχει αναντιστοιχία με τις ανάγκες. Θα εκπλαγώ αν από τις 20.000 κατοικίες της 'bad bank' οι μισές είναι σε περιοχές με κάποια ζήτηση. Ακόμα και αν είναι, οι 20.000 κατοικίες για τα δεδομένα της Ισπανίας είναι ένας πολύ μικρός αριθμός για να κάνει κάποια αισθητή διαφορά".
      ­
      Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Της Έρευνας (PDF)
      Το θέμα της στέγασης βρίσκεται σταθερά ψηλά στον ισπανικό δημόσιο διάλογο. Ωστόσο, ακόμη και μετά τις αυξήσεις των τελευταίων ετών οι Ισπανοί, κατά μέσο όρο, δεν πληρώνουν τόσο πολλά, όσο π.χ. οι Έλληνες, για στέγαση: πληρώνουν 11% του εισοδήματός τους (έναντι 34%) στις πόλεις. Όμως, οι πιο νέοι και οι πιο φτωχοί, αντιμετωπίζουν δυσανάλογο πρόβλημα, ειδικά σε περιοχές που για διάφορους λόγους οι τιμές αυξάνονται με πολύ γρήγορο ρυθμό. Αυτή η συνθήκη δημιούργησε σημαντική πίεση για τη ρύθμιση των πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης, αφού συνέπεσε χρονικά με την εξάπλωσή τους.
      Η Μαριόνα Σεγκού συμμετείχε σε μια ερευνητική ομάδα που επιχείρησε να μετρήσει τον αντίκτυπο της εισόδου του Airbnb στη Βαρκελώνη το 2015. Η μελέτη αυτή πράγματι διαπίστωσε (στατιστικά) σημαντική αύξηση των ενοικίων μετά την έλευση του Airbnb. Η αύξηση αυτή μάλιστα ήταν τριπλάσια στις πολύ τουριστικές περιοχές, δηλαδή εκείνες με πολλές καταχωρήσεις στην πλατφόρμα. "Φαίνεται ότι το Airbnb αύξησε τις τιμές, αλλά όχι εξωπραγματικά. Από ερευνητική σκοπιά μπορούμε να πούμε ότι σίγουρα παρατηρούμε μια αύξηση, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι το Airbnb προκάλεσε το σύνολο της αύξησης των ενοικίων την ίδια περίοδο. Κάποιοι χρησιμοποίησαν την έρευνά μας για να πουν 'είδατε η επίδραση δεν είναι τόσο μεγάλη, δεν πρέπει να ανησυχούμε τόσο'. Άλλοι είπαν 'βλέπετε κάτι υπάρχει εδώ, πρέπει να παρέμβουμε'", λέει η Μαριόνα Σεγκού.
      Ωστόσο, ο διάλογος για την επίδραση των πλατφορμών είναι ακόμη ζωηρός και οι ειδικοί δεν έχουν καταλήξει με κάποια βεβαιότητα σε ένα συμπέρασμα. Την ίδια στιγμή, πολλές πόλεις δεν έχουν τον χρόνο να περιμένουν το συμπέρασμα -η μεγάλη άνοδος των ενοικίων τις έχει οδηγήσει στο να επιβάλλουν περιορισμούς σε τουριστικές περιοχές. Μία από αυτές τις πόλεις είναι η Βαρκελώνη. Τον Σεπτέμβριο του 2020, η τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας επέβαλε περιορισμούς στο ύψος του ενοικίου που μπορούν να ζητήσουν οι ιδιοκτήτες από τους ενοικιαστές τους σε κάποιες τουριστικές περιοχές της περιφέρειας, ανάμεσά τους και το κέντρο της Βαρκελώνης. Ο περιορισμός παρέμεινε σε ισχύ μόνο ενάμιση χρόνο, μέχρι τον περσινό Μάρτιο, καθώς έπειτα κατέπεσε στο ισπανικό Συνταγματικό Δικαστήριο.
      Η σχετικά μικρή διάρκεια των περιορισμών, καθώς και το γεγονός ότι υπήρχαν αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τα ποσά των ενοικίων και τις νέες ενοικιάσεις σπιτιών (πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά σε ηλεκτρονική πλατφόρμα) πυροδότησαν έναν ακόμη κύκλο μελετών. Σε μία από αυτές συμμετείχε η Μαριόνα Σεγκού και εξηγεί τα συμπεράσματά της: "Βρήκαμε μια σημαντική μείωση στα ενοίκια στις περιοχές που επέβαλαν τον περιορισμό, της τάξης του 5-6%. Όμως, δεν βρήκαμε μείωση του αριθμού των νέων συμβολαίων μετά τη θέσπιση των μέτρων. Οπότε δεν υπήρχε αντίκτυπος στην προσφορά, οι ιδιοκτήτες φαίνεται ότι συνέχισαν να νοικιάζουν τα σπίτια τους με τον ίδιο ρυθμό, σε λίγο χαμηλότερες τιμές. Ωστόσο, αυτά που βρίσκουμε είναι πιθανόν μια βραχυπρόθεσμη επιρροή. Κάποιος μπορεί να υποθέσει π.χ. ότι ο αντίκτυπος στην προσφορά δεν φαίνεται στον πρώτο χρόνο αλλά θα γίνει αισθητός αργότερα".
      ------
      Όπως δείχνουν οι ιστορίες άλλων χωρών, πολλά από τα προβλήματα είναι κοινά, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Η συγκέντρωση επενδυτικού ενδιαφέροντος σε ακίνητα στα κέντρα των πόλεων, μια δεκαετία μείωσης, στασιμότητας ή αναιμικών αυξήσεων στα εισοδήματα μετά την παγκόσμια κρίση του 2008 και η είσοδος νέων επιλογών εκμετάλλευσης των ακινήτων από τους ιδιοκτήτες τους, όπως το Airbnb, έφεραν νέα προβλήματα παντού. Ταυτόχρονα, δημιουργούνται ολοένα και πιο επιτακτικές ανάγκες ανακαινίσεων και ενεργειακής αναβάθμισης. Στην Ελλάδα, φαίνεται ότι οι ίδιες προκλήσεις είναι πιο έντονες από οπουδήποτε στην Ευρώπη.
      Πανοραμική άποψη της Αθήνας | Φωτογραφία: διαΝΕΟσις Οδύσσεια στην Αθήνα
      "Το συμπέρασμα που έβγαλα από την εμπειρία αναζήτησης σπιτιού στην Αθήνα είναι ότι αν θέλουμε σαν ζευγάρι κάποια στιγμή να μετακινηθούμε προς το κέντρο της πόλης χρειαζόμαστε και οι δύο μια δεύτερη δουλειά επειγόντως", λέει η Λίνα Γιάνναρου. Η δημοσιογράφος της "Καθημερινής" κατέγραψε πρόσφατα το σαφάρι της (ή "Οδύσσεια", όπως γράφει ο τίτλος του σχετικού άρθρου) για την εύρεση ενός διαμερίσματος στο κέντρο της Αθήνας. Περιγράφει με αρκετή λεπτομέρεια όσα είδε εκείνη την περίοδο: σπίτια με σοβαρές ελλείψεις, πλημμελώς συντηρημένα, ή και ακατάλληλα για κατοίκηση με τους ιδιοκτήτες να ζητούν δυσανάλογα υψηλά ενοίκια. Εντυπωσιάστηκε τόσο, που, όπως λέει σήμερα, αναρωτήθηκε "αν αξίζει να 'ματώσεις' οικονομικά για να βρίσκεσαι κοντά σε θέατρα, μπαρ και εστιατόρια που δεν θα έχεις χρόνο να επισκεφθείς".
      Δεν ήταν όμως μόνο τα σπίτια και οι τιμές που της έκαναν εντύπωση, αλλά ακόμη και η συμπεριφορά που αντιμετώπισε. "Οι μεσίτες κατέβαλαν πραγματικά ελάχιστη προσπάθεια να μου 'πουλήσουν' ένα σπίτι", θυμάται. "Έκανα δεκάδες ραντεβού, ούτε ένας δεν έκανε τηλεφώνημα follow up για να ρωτήσει εάν τελικά ενδιαφέρομαι, να συμπληρώσει κάποια πληροφορία, να προτείνει ίσως άλλο διαμέρισμα. Μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει εάν ήταν επειδή είναι τόσο πολλοί οι ενδιαφερόμενοι ή επειδή, αντίθετα, αντιλαμβάνονται ότι με αυτές τις τιμές είναι δύσκολο να υπάρξει συμφωνία".
      Μια άσχημη εικόνα
      Όλα μαρτυρούν ότι δεν πρόκειται απλώς για κακή τύχη της δημοσιογράφου. Τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας αποτυπώνουν με σαφήνεια την αύξηση: ο δείκτης των τιμών των διαμερισμάτων φαίνεται ότι θα κλείσει για το 2022 κατά περισσότερο από 10% αυξημένος, συγκριτικά με το 2021 (τα στοιχεία είναι προσωρινά και εκκρεμεί το τέταρτο τρίμηνο). Στα νέα διαμερίσματα, πενταετίας, στην Αθήνα, η αύξηση μπορεί να ξεπεράσει το 13%. Αλλά και το 2021, η αύξηση συγκριτικά με το 2020 ήταν μικρότερη, αλλά σημαντική: περίπου 7,5% στο σύνολο της χώρας.
      Η ιστοσελίδα "σπιτόγατος", όπου καταχωρίζονται μαζικά αγγελίες ακινήτων προς πώληση και ενοικίαση, δημοσιεύει αναλυτικά στοιχεία για τις τιμές ανά περιοχή. Δεν είναι επίσημα στοιχεία, αλλά είναι πολύ πιθανό να είναι ενδεικτικά. Σε 48 από τις 62 περιοχές για τις οποίες δημοσιεύονται δεδομένα (περίπου ταυτίζονται με τις Περιφερειακές Ενότητες) σημειώθηκε αύξηση των ενοικίων το τελευταίο τρίμηνο του 2022, συγκριτικά με την ίδια εποχή το 2021. Σε δεκατέσσερις από αυτές η αύξηση ξεπερνάει το 10%. Στην Αρκαδία, στο Κιλκίς, στο Λασίθι και στη Μεσσηνία η αύξηση των ενοικίων, στις αγγελίες του σπιτόγατου, ξεπερνάει το 20%. Από αυτές τις τέσσερις περιοχές μόνο το Κιλκίς "πέφτει" κάτω από τα 5 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο.
      Από την άλλη πλευρά, είναι δύσκολο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε οποιαδήποτε χώρα, τα εισοδήματα και ειδικά οι μισθοί να ακολουθήσουν αντίστοιχους ρυθμούς αύξησης. Επιπλέον, η κρίση της προηγούμενης δεκαετίας παραμένει αισθητή στα εισοδήματα των Ελλήνων. "Βγαίνοντας από την κρίση, η αγορά κατοικίας και ακινήτων έγινε αντικείμενο ενδιαφέροντος για ξένους επενδυτές. Αυτό οδήγησε τις τιμές της αγοράς και των ενοικίων προς τα πάνω", λέει ο Θωμάς Μαλούτας. "Τα εισοδήματα όμως δεν ακολούθησαν την ίδια πορεία, οπότε η ψαλίδα άνοιξε ακόμη περισσότερο. Αυτό έχει δημιουργήσει στεγαστικά ζητήματα με αρκετή οξύτητα".
      Ωστόσο, είναι σημαντικό, ερμηνεύοντας τα παραπάνω στοιχεία να έχει κάποιος κατά νου το υψηλό ποσοστό ιδιοκτησίας, περίπου 73% του πληθυσμού. Επίσης, τα ακίνητα αποτελούν, κατά μέσο όρο, το 70% της περιουσίας ενός νοικοκυριού. Επομένως, η μεγάλη πλειοψηφία, σχεδόν 3 στους 4 βλέπουν τα τελευταία χρόνια την αξία της περιουσίας τους να αυξάνει, χωρίς συνήθως να αντιμετωπίζουν το ψυχολογικό βάρος της "Οδύσσειας" αναζήτησης σπιτιού. Το 63% μένει στην ιδιόκτητη κατοικία του.
      Τι συμβαίνει όμως με τους υπόλοιπους, με το 27% που δεν είναι ιδιοκτήτες και με όσους δεν μένουν στο σπίτι τους; Τα πράγματα εκεί είναι πραγματικά δύσκολα. Σύμφωνα με τη Eurostat, τα ελληνικά νοικοκυριά που δεν ιδιοκατοικούν πληρώνουν για στέγαση το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους μεταξύ των χωρών της ΕΕ, περίπου 37%. Περίπου 1 στα 3 νοικοκυριά που ζουν στις πόλεις πληρώνουν ακόμη πιο πολλά, περισσότερο από 40% του εισοδήματός τους για στέγαση -επίσης το πιο μεγάλο ποσοστό στην Ευρώπη. Το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο για τα πιο φτωχά νοικοκυριά. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το φτωχότερο 20% των ελληνικών νοικοκυριών πληρώνει 43% (διάμεση τιμή) του εισοδήματός του στο ενοίκιο. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Eteron, 3 στους 4 ενοικιαστές ηλικίας 18 έως 44 ετών δηλώνουν ότι το ενοίκιο που πληρώνουν τους προκαλεί άγχος.
      Πέρα από το άμεσο πρόβλημα της στέγασης για ένα αξιοσημείωτο μέρος του πληθυσμού, η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει και άλλα, λιγότερο προφανή προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η ανισότητα: οι ιδιοκτήτες βλέπουν την περιουσία τους να αποκτά μεγαλύτερη αξία, ενώ την ίδια ώρα οι ενοικιαστές δυσκολεύονται και αγχώνονται ολοένα και περισσότερο. Είναι επίσης πιθανό η αύξηση των ενοικίων να αφορά δυσανάλογα τους νέους και, με αυτό τον τρόπο να επιδεινώνει το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Οι Έλληνες εγκαταλείπουν το πατρικό τους κατά μέσο όρο μετά τα 29, δηλαδή αργότερα από τον μέσο Ευρωπαίο (στα 26,5). Το ποσοστό των νέων 25 έως 34 ετών που ιδιοκατοικούν έμεινε περίπου μισό μέσα σε 13 χρόνια, από το 2005 μέχρι το 2018. Στη δημοσκόπηση του Eteron, 1 στους 10 ενοικιαστές απάντησε ότι το ζήτημα των ενοικίων τον αναγκάζει να αναβάλει τη δημιουργία οικογένειας ή την απόκτηση παιδιών.
      Διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας | Φωτογραφία: διαΝΕΟσις Οι πιθανές λύσεις
      Ηκρίση φαίνεται ότι είναι αρκετά βαθιά και ότι δεν θα λυθεί εύκολα. Υπάρχουν όμως λύσεις; Υπάρχουν μέτρα που μπορούν να κάνουν κάποια διαφορά; Με το τέλος του ΟΕΚ το 2012, και με την κατάργηση των εισφορών που τον συντηρούσαν, η στεγαστική πολιτική στην Ελλάδα έπεσε στο κενό. Η απουσία της είναι πιθανό να συνέβαλε στη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Πώς μπορεί όμως να μοιάζει μια σύγχρονη στεγαστική πολιτική; Πού χρειάζεται να έχουν το βλέμμα τους όσοι θα τη σχεδιάσουν;
      Μια προφανής κατεύθυνση είναι τα άδεια κτήρια. Σύμφωνα με την προηγούμενη απογραφή, του 2011, το 35% του συνόλου των κατοικιών στην Ελλάδα, 2,2 εκατομμύρια κατοικίες, ήταν κενές -οι 600.000 από αυτές στην Αττική. Αν εξαιρέσει κάποιος εξοχικά ή δεύτερες κατοικίες, μένουν 900.000 κατοικίες και 314.000 στην Αττική. Πιο πρόσφατα στοιχεία, που προέρχονται από την ΑΑΔΕ και έχει δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση, συνηγορούν σε μια παρόμοια τάξη μεγέθους: 770.000 κενές κατοικίες (όπως δηλώνονται στο Ε2) σε όλη την Ελλάδα. Μια καλύτερη και πιο συστηματική καταγραφή αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων σπιτιών μπορεί να δείξει περισσότερα για τις προοπτικές αξιοποίησής τους: Σε ποια κατάσταση βρίσκονται; Πού ακριβώς βρίσκονται; Τι ζήτηση υπάρχει για τις περιοχές στις οποίες βρίσκονται;
      "Η αξιοποίηση των κενών κατοικιών είναι ένα κομβικό σημείο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στέγασης", λέει ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης. "Αλλά είναι και η βέλτιστη πρακτική, δεδομένων των περιορισμών που εκ των πραγμάτων θα θέσει η κλιματική μετάβαση στο συνολικό κτηριακό απόθεμα. Η Ελλάδα έχει, άλλωστε, τον υψηλότερο αριθμό κατοικιών ανά κάτοικο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Η συγκράτηση των τιμών θα έρθει και από την ενεργοποίηση της προσφοράς".
      Ένα ακόμη βασικό σημείο σχετίζεται με την εισαγόμενη ζήτηση και τις πλατφόρμες σαν το Airbnb. Το 2019, το Airbnb είχε ξεπεράσει τα 125.000 καταχωρισμένα καταλύματα σε όλη την Ελλάδα. Παρότι ισχύει από το 2017 η υποχρέωση δήλωσης των εισοδημάτων από πλατφόρμες και, σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχει όριο ημερών που μπορεί κάποιος να διαθέσει το ακίνητό του στην πλατφόρμα, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι μπορούν να γίνουν περισσότερα. "Η βραχυχρόνια μίσθωση έχει μπει πάρα πολύ έντονα στην ελληνική πραγματικότητα", λέει ο Θωμάς Μαλούτας. "Έχει μειώσει την προσφορά στην ενοικιαζόμενη κατοικία και, μειώνοντας την προσφορά, συμβάλλει στην αύξηση των ενοικίων. Υπάρχει ένα μεγάλο πεδίο παρέμβασης, όπως δείχνει και η διεθνής εμπειρία. Βεβαίως, έχει παίξει και έναν θετικό ρόλο -για παράδειγμα, έχουν αναβαθμιστεί πολλά κτήρια με αυτό τον τρόπο". Αντίστοιχοι περιορισμοί στις "χρυσές βίζες", όπως ο πρόσφατος διπλασιασμός του ορίου από 250.000 σε 500.000 ευρώ για κάποιες περιοχές, πιθανόν να μετριάσουν κάπως τη ζήτηση από το εξωτερικό και, έτσι, να έχουν κάποια επίδραση στις τιμές. Όμως κι εδώ άλλες χώρες λαμβάνουν πολύ πιο δραστικά μέτρα: η Πορτογαλία πρόσφατα κατάργησε εντελώς τη χρυσή βίζα.
      Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πακέτο μέτρων για τη στέγαση ύψους 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, που ισχυρίζεται ότι θα ωφελήσουν 137.000 δικαιούχους. Αυτό περιλαμβάνει την επιδότηση επιτοκίου για στεγαστικά δάνεια σε νέους, προγράμματα επιδότησης ανακαινίσεων και ενεργειακών αναβαθμίσεων για κενά σπίτια και για νέους, αύξηση φοιτητικών επιδομάτων στέγασης, ακόμα και ένα σύστημα "κοινωνικής αντιπαροχής", όπου το Δημόσιο θα διαμορφώσει κενά κτήρια σε κατοικίες και θα τα νοικιάσει με χαμηλό ενοίκιο σε δικαιούχους. Πολλά, ίσως τα περισσότερα από αυτά τα προγράμματα και τα μέτρα ξεπερνούν τον εκλογικό κύκλο που διανύουμε και, επομένως, οι λεπτομέρειες της εφαρμογής τους και ο αντίκτυπός τους θα φανούν στο μέλλον. Τα υπόλοιπα κόμματα έχουν καταθέσει κι αυτά τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, εστιάζοντας τόσο στους περιορισμούς στις πλατφόρμες όσο και στην επανεκκίνηση του θεσμού της κοινωνικής κατοικίας.
      Ο διάλογος για τη στεγαστική πολιτική στην Ελλάδα έχει ανοίξει ξανά. Η εμπειρία του παρελθόντος αλλά και η εμπειρία των άλλων χωρών έχουν φυσικά πολύτιμα μαθήματα να δώσουν. Πώς μπορεί να δημιουργηθεί από το μηδέν ένα νέο μοντέλο στεγαστικής πολιτικής που θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο και βιώσιμο, ώστε να μην εξαρτάται από τη διάθεση αναπτυξιακών πόρων ή από τον δημοσιονομικό χώρο κάθε χρονιάς; Πώς θα ενσωματώσει τις νέες προκλήσεις που έφεραν πιο σύγχρονοι τρόποι εκμετάλλευσης των ακινήτων; Πώς θα αμβλύνει τελικά τις ανισότητες πριν "ξεφύγουν", χωρίς να ανακόψει την ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων; Οι ερωτήσεις αυτές θα μας απασχολούν συχνά στο άμεσο μέλλον.
      Η Αθήνα από ψηλά | Φωτογραφία: Θωμάς Μαλούτας
      Περισσότερα...

      0

    • Χρηματοδοτήσεις

      Νέα δράση ΕΣΠΑ «Εξοικονομώ - Σύνδεση με το δίκτυο αποχέτευσης» - Πρόσκληση για την ανάπτυξη της πλατφόρμας

      Engineer

      Αναρτήθηκε η πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για την ανάθεση του έργου με τίτλο: «Ανάπτυξη διαδικτυακής πλατφόρμας για την υποστήριξη της διαδικασίας αιτήσεων και την παρακολούθηση της υλοποίησης της δράσης ‘ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ’» της πράξης «ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΕΛΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ ΕΣΠΑ ΥΠΕΝ (ΠΡΩΗΝ ΕΥΣΠΕΔ)» με κωδικό MIS 5001207
      1. Αντικείμενο και σκοπός του Έργου
      Εισαγωγή - Σκοπιμότητα
      Η δράση «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ» αφορά στην παροχή οικονομικών κινήτρων σχετικά με τη σύνδεση του εσωτερικού συστήματος αποχέτευσης
      ακινήτων με το αποχετευτικό δίκτυο του οικείου Δήμου ή της οικείας Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης, στους οικισμούς του άρθρου 4 της υπό στοιχεία οικ. 5673/400/5.3.1997 κοινής υπουργικής απόφασης περί μέτρων και όρων για την επεξεργασία αστικών λυμάτων (Β΄ 192), με βάση το άρθρο 96Β του ν. 4685/2020, όπως αυτό διαμορφώθηκε με το άρθρο 170 του ν. 4951/2022 (ΦΕΚ 129/Α’/2022).
      Το παρόν έργο αφορά στον σχεδιασμό και υλοποίηση μιας ψηφιακής διαδικτυακής πλατφόρμας για την υποστήριξη της διαχείρισης της δράσης σε επίπεδο α) υποδοχής, ελέγχου και έγκρισης/απόρριψης αιτήσεων, β) παρακολούθησης της υλοποίησης της δράσης σε συνεργασία με τοπικούς φορείς (Δήμους, ΔΕΥΑ). Η πλατφόρμα αυτή θα περιλαμβάνει τις λειτουργίες που θα δώσουν τη δυνατότητα στον δικαιούχο της δράσης (ΕΥ «Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ ΥΠΕΝ, Τομέα Περιβάλλοντος») να διαχειρίζεται και να παρακολουθεί, με άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο, όλα τα στάδια της υλοποίησης της σχετικής δράσης.
      Στόχοι του Έργου
      Οι στόχοι του έργου είναι:
      Η ενημέρωση των δυνητικά ωφελούμενων για τη δράση και τη διαδικασία συμμετοχής σε αυτήν Η διευκόλυνση των δυνητικά ωφελούμενων στην υποβολή της αίτησής τους και όλων των στοιχείων που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της ολοκλήρωσης των εργασιών που προβλέπονται στο πλαίσιο της δράσης Η διευκόλυνση του δικαιούχου και των φορέων πιστοποίησης της δράσης Η εξαγωγή βασικών στατιστικών στοιχείων και αναφορών Η τεχνική υποστήριξη της πλατφόρμας και επίλυση σχετικών τεχνικών προβλημάτων Χρήστες της πλατφόρμας
      Οι χρήστες της πλατφόρμας ανήκουν σε τρεις ομάδες:
      Πολίτες-ωφελούμενοι. Θα συνδέονται με κωδικούς TaxisNET Στελέχη δικαιούχου της δράσης. Εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν 10 χρήστες που θα συνδέονται μέσω εσωτερικών λογαριασμών χρηστών που θα δημιουργηθούν στο σύστημα και θα διανεμηθούν σε αυτούς. Φορείς Πιστοποίησης. Εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν 400 χρήστες που θα συνδέονται μέσω εσωτερικών λογαριασμών χρηστών που θα δημιουργηθούν στο σύστημα και θα διανεμηθούν σε αυτούς. Δυνατότητα «ανάγνωσης» των στοιχείων του συστήματος θα δοθεί:
      Στη Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του ΥΠΕΝ την Ομάδα Διοίκησης Έργου του ΥΠΕΝ, με τίτλο «Τεχνική Γραμματεία Λυμάτων» (ΚΥΑ Αριθ. ΥΠΕΝ/ΔΔΥ/46628/6843/2018 – ΦΕΚ 421/ΤΕΥΧΟΣ Υ.Ο.Δ.Δ./2018) και το Τμήμα Ελέγχου και Σχεδιασμού Επεξεργασίας Λυμάτων του ΥΠΕΝ Η Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για την ανάθεση του έργου με τίτλο: «Ανάπτυξη διαδικτυακής πλατφόρμας για την υποστήριξη της διαδικασίας αιτήσεων και την παρακολούθηση της υλοποίησης της δράσης ‘ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ’» της πράξης «ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΕΛΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ ΕΣΠΑ ΥΠΕΝ (ΠΡΩΗΝ ΕΥΣΠΕΔ)» με κωδικό MIS 5001207 εδώ: https://diavgeia.gov.gr/doc/6ΔΖΜ4653Π8-ΑΔΔ
      Περισσότερα...

      0

    • Χρηματοδοτήσεις

      Ταμείο Ανάκαμψης: Πρόσθετους δανειακούς πόρους, ύψους 5 δισ. ευρώ, διεκδικεί η Ελλάδα

      Engineer

      Την Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2023, υποβλήθηκε αίτημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τη διεκδίκηση επιπλέον δανειακών πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ύψους 5 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο του REPowerEU.

      Το REPowerEU είναι το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έχει ως σκοπό να καταστήσει την Ευρώπη ανεξάρτητη από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα, πολύ πριν από το 2030, υπό το πρίσμα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Είναι ένα σχέδιο για:
      την εξοικονόμηση ενέργειας την παραγωγή καθαρής ενέργειας τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού μας Τα 5 δισ. ευρώ θα αξιοποιηθούν, πρωτίστως, για τη χρηματοδότηση ενεργειακών, ιδιωτικών επενδύσεων -μέσω δανείων και κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών- οι οποίες θα αφορούν σε:
      Έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), π.χ. ηλιακή και αιολική ενέργεια, βιομεθάνιο, πράσινο υδρογόνο, κ.ά. Έργα ενεργειακής απόδοσης, π.χ. παρεμβάσεις σε υφιστάμενα κτίρια επιχειρήσεων, αναβάθμιση υποδομών και αύξηση της αποδοτικότητας των διαδικασιών παραγωγής Πρωτοβουλίες για την προώθηση των «καθαρών» μεταφορών Έργα πρόσβασης σε καθαρή ενέργεια, όπως λύσεις εκτός δικτύου και δίκτυα κατανεμημένης ηλεκτρικής ενέργειας Συστήματα αποθήκευσης ενέργειας μπαταριών (BESS) κ.ά. Το αίτημα υποβλήθηκε δεδομένης της επιτυχούς πορείας του δανειακού προγράμματος του «Ελλάδα 2.0». Για το συγκεκριμένο σκέλος του Εθνικού Σχεδίου καταγράφεται υψηλό ενδιαφέρον από τους επενδυτές, καθώς τα δάνεια χορηγούνται με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους (επιτόκιο δανεισμού, σταθερό 0,35% για πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις και 1% για μεσαίες και μεγάλες), εν μέσω μιας χρονικής περιόδου που καταγράφεται, διεθνώς, ραγδαία αύξηση των επιτοκίων.
      Υπενθυμίζεται πως το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» έχει, ήδη, εγκεκριμένους ευρωπαϊκούς πόρους, συνολικού ύψους 30,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 12,7 δισ. ευρώ αφορούν σε δάνεια και τα υπόλοιπα 17,8 δισ. ευρώ σε επιδοτήσεις. Συμπεριλαμβανομένων των πόρων του REPowerEU αναμένεται να κινητοποιηθούν επενδύσεις, συνολικού προϋπολογισμού περί τα 70 δισ. ευρώ.
      Περισσότερα...

      0

    • Επικαιρότητα

      Εγκύκλιος ΥΠΕΣ 402: Οργάνωση και λειτουργία των Υπηρεσιών Δόμησης των Δήμων

      Engineer

      Εκδόθηκε η Εγκύκλιος 402 27528/31-03-2023 με θέμα: Οργάνωση και λειτουργία των Υπηρεσιών Δόμησης Άρθρο 83 του ν. 5021/2023 (Α΄31) «Υπηρεσίες Δόμησης - Αντικατάσταση του άρθρου 97 Α του ν. 3852/2010» η οποία αναφέρει:
      Οργάνωση και λειτουργία των Υπηρεσιών Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.) 
      Α. Γενικό μέρος 
      I. Εισαγωγή 
      Με το άρθρο 83 του ν. 5021/2023 (Α’ 31), το οποίο έχει έναρξη ισχύος από 1η .1.2023,  αντικαταστάθηκε το άρθρο 97Α του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), με σκοπό την αποσαφήνιση βασικών εννοιών, προϋποθέσεων και διαδικασιών για την απρόσκοπτη λειτουργία των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων από τους δήμους της χώρας. Το εν λόγω άρθρο, ισχύει μέχρι την έκδοση του προβλεπόμενου προεδρικού διατάγματος της παρ. 2 του άρθρου 31 του ν. 4495/2017 (Α’ 167), με το οποίο θα καθοριστούν οι προϋποθέσεις για τη λειτουργία και οργάνωση των Υ.ΔΟΜ., καθώς και τα κριτήρια για την κατ’ ελάχιστον στελέχωση αυτών.
      Επιγραμματικά με τις διατάξεις του νέου άρθρου 97 Α του ν. 3852/2010
      α. Καθορίζονται οι προϋποθέσεις με τις οποίες προσδιορίζονται ποιοι δήμοι από 1.1.2023 έχουν Υ.ΔΟΜ. και ποιοι δήμοι, από την ίδια ημερομηνία, δεν έχουν και δεν μπορούν να συστήνουν και να λειτουργούν Υ.ΔΟΜ. Στο πλαίσιο αυτό διευκρινίζεται ότι για τις Υ.ΔΟΜ. των δήμων της έδρας κάθε νομού και τις Υ.ΔΟΜ. που λειτουργούσαν την 31.12.2022 τεκμαίρεται η λειτουργία τους ανεξαρτήτως επιπέδου στελέχωσης.
      β. Προσδιορίζονται οι δήμοι που θα συνεχίσουν να παρέχουν διοικητική υποστήριξη σε όσους δήμους από την 1.1.2023 δεν μπορούν να συστήνουν και να λειτουργούν Υ.ΔΟΜ.. Επιπλέον, καθορίζονται και οι υποχρεώσεις αυτών που θα συνεχίσουν να δέχονται διοικητική υποστήριξη

      Για τις Υ.ΔΟΜ. που λειτουργούν, αλλά αντιμετωπίζουν σημαντικό φόρτο εργασίας ή σημειώνεται σημαντική καθυστέρηση στην άσκηση των αρμοδιοτήτων τους θεσπίζεται δυνατότητα λήψης μέτρων για την αποσυμφόρησή τους και τη διασφάλιση της απρόσκοπτης άσκησης των αρμοδιοτήτων δόμησης.
      γ. Εξειδικεύονται οι προϋποθέσεις ελάχιστης στελέχωσης για τη λειτουργία των Υ.ΔΟΜ.5 και καθορίζονται οι ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούν οι δήμοι για να την ανακτήσουν, εάν χάσουν αυτό το ελάχιστο επίπεδο στελέχωσης. 
      δ. Εξειδικεύεται η ενίσχυση των δήμων που λειτουργούν Υ.ΔΟΜ. και παρέχουν διοικητική υποστήριξη σε άλλο δήμο, με ανθρώπινο δυναμικό και οικονομικούς πόρους από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, με τριετή πρόβλεψη. Στο πλαίσιο αυτό θεσπίζεται ένα πλέγμα διατάξεων για την κατά προτεραιότητα ενίσχυση των Υ.ΔΟΜ. με προσωπικό, τη συνεχή παρακολούθηση του στελεχιακού δυναμικού των υπηρεσιών αυτών και την πρόβλεψη διαδικασιών ενίσχυσης, σε περίπτωση μείωσής του. 
      ε. Εξειδικεύεται ο ρόλος των συναρμόδιων φορέων για την ορθή διασφάλιση της λειτουργίας των Υ.ΔΟΜ. της χώρας, δηλαδή των Υπουργείων Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς και των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. 
      II. Δήμοι που έχουν Υ.ΔΟΜ. 
      Δήμοι που έχουν Υ.ΔΟΜ. είναι όσοι, κατά την 31η.12.2022:
      α.. λειτουργούσαν Υ.ΔΟΜ. στο δήμο τους, δίχως να παρέχουν σε άλλους δήμους διοικητική υποστήριξη, ανεξαρτήτως επιπέδου στελέχωσης,
      β. λειτουργούσαν Υ.ΔΟΜ. στο δήμο τους, παρέχοντας διοικητική υποστήριξη σε άλλους δήμους, ανεξαρτήτως επιπέδου στελέχωσης,
      γ. είχαν συστήσει Υ.ΔΟΜ., σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας τους (Ο.Ε.Υ), όμως δεν λειτούργησαν και στις 31.12.2022 πληρούσαν τα νέα ελάχιστα όρια στελέχωσης που καθορίζονται με την παρ. 3 α του άρθρου 97Α του ν. 3852/2010, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 83 του ν. 5021/ 
      2023. 
      δ. λειτουργούσαν Υ.ΔΟΜ. στο δήμο τους, ασκώντας μέρος των αρμοδιοτήτων των Υ.ΔΟΜ., ενώ για τις λοιπές αρμοδιότητες των Υ.ΔΟΜ. στις 31.12.2022 δέχονταν από άλλους δήμους διοικητική υποστήριξη. Στην περίπτωση αυτή περιλαμβάνονται και περιπτώσεις που ο δήμος ασκούσε αρμοδιότητες των Υ.ΔΟΜ. σε μια δημοτική του ενότητα, ενώ για τις λοιπές του δημοτικές ενότητες στις 31.12.2022 δεχόταν διοικητική υποστήριξη από άλλους δήμους. Δήμοι που εμπίπτουν στην εν λόγω περίπτωση, από 1.1.2023 ασκούν, μετά την έκδοση της διαπιστωτικής πράξης του οικείου Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, τις αρμοδιότητες των Υ.ΔΟΜ. για το σύνολο των αρμοδιοτήτων και σε όλες τις δημοτικές τους ενότητες, ανεξαρτήτως επιπέδου στελέχωσης. 
      Επισημαίνεται ότι, έως την έκδοση της διαπιστωτικής απόφασης της παρ. 1 του άρθρου 97 Α του ν. 3852/2010, οι δήμοι που δέχονταν μέχρι την 31.12.2022 διοικητική υποστήριξη συνεχίζουν να δέχονται διοικητική υποστήριξη από τον ίδιο δήμο που την παρείχε, τόσο καθ΄ ύλην, όσο και κατά τόπο.
      Αναλυτικά η Εγκύκλιος 402 27528/31-03-2023 με θέμα: Οργάνωση και λειτουργία των Υπηρεσιών Δόμησης Άρθρο 83 του ν. 5021/2023 (Α΄31) «Υπηρεσίες Δόμησης - Αντικατάσταση του άρθρου 97 Α του ν. 3852/2010»: https://diavgeia.gov.gr/doc/Ψ7ΔΕ46ΜΤΛ6-ΙΓΞ
      Περισσότερα...

      3

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.