Συναδελφοι καλησπέρα,επιστρεφοντας σε θέμα που ανέκυψε πρό ενός χρόνου και παραπάνω, να αναφέρω εν συντομία την εμπειρία μου στη λειτουργία των ΣΥΠΟΘΑ, που "υποτίθεται" οτι αποτελούν ανεξάρτητα συλλογικά οργανα της διοίκησης.Μετά λοιπόν από διακοπή αδείας δόμησης συνέπεια ψευδούς καταγγελίας προχώρησα σε ένσταση στο περιφερειακό ΣΥΠΟΘΑ, το οποίο αφου ελαβε υπ οψη την εισήγηση της ΥΔΟΜ, η οποία σημειωτέον ανέφερε αλλους λόγους από το αιτιατό της διακοπής, απέρριψε την ενσταση μου,στη συνέχεια προχώρησα σε αίτηση θεραπείας η οποία περιειχε τη διαμαρτυρία μου για την κατα το δοκούν ερμηνεία του νόμου 4495/17, δηλαδή για το οτι δεν ειδοποιήθηκα για ακρόαση, οπως ορίζει ο νόμος, για την ελαττωματική και ανεπαρκή αιτιολογία των προσβαλλομένων πράξεων και την γενικά έκδηλη ασάφεια και οχι τεκμηριωμένη αιτιολογία. Εδώ σημειώστε οτι στη συζήτηση της ενστασης συμφωνήσαμε σε αλλο συμπέρασμα και η απόφαση εκδόθηκε με διάφορο συμπέρασμα. Στη συζήτηση της αίτησης θεραπείας που ουτε την ανοιξαν καν, με τους ιδιους που ειδαν? την ενσταση (σε επιμονή μου για αναφορά στούς λόγους που μνημονευω παραπάνω) η προισταμένη μου ειπε οτι εμεις δεν αλλάζουμε γνώμη, υπάρχουν και τα διοικητικά δικαστήρια. Αρα ποιός ο λογος των ΣΥΠΟΘΑ? τι ρόλο προσφέρουν? αν ειναι να μας οδηγούν στο εφετείο πληρώνοντας δικηγόρους και δικαστικά εξοδα το δρόμο τον γνωρίζουμε, τελικά ετσι θα γίνει η αποσυμφόρηση των δικαστηρίων? εμεις ελπίζαμε σε εργαλείο δικαίωσης, αλλά διαπιστώνεται ως μέσον επιβολής εξουσίας στον νόμιμο πολίτη.