Όλοι οι επαγγελματίες-επιτεδευματίες έχουν υποχρέωση για πληρωμή του ΦΠΑ εντός μήνα, διμήνου, τριμήνου αναλόγως άσχετα πότε θα πληρωθούν. Για αυτό ο νόμος ορίζει ως ελάχιστη προκαταβολή το 20% της συνολικής αξίας.
Μήπως γνωρίζεις ποιός νόμος είναι ή το ΦΕΚ του; Ισχύει, πως και δεν τοχει πεί κανένας λογιστής;
Ειδικά αυτό το 1% υπέρ του ΕΜΠ το θεωρώ άδικο, θα το θεωρούσα δίκαιο αν το ποσό αυτό (1%) πήγαινε υπέρ του πανεπιστημίου/πολυτεχνείου/τει κλπ που αποφοίτησε ο υπογράφων μελετητής μηχανικός.
Γιατί πρέπει να πάει κάπου με το ζόρι; Ο μηχανικός πρέπει να πληρώσει τα αυτοδιοίκητα ιδρύματα που μερικά απο αυτά έχουν και τεράστιες περιουσίες, ακίνητα και δέχονται κατα κόρον δωρεές; Αλλωστε ποιό το νόημα του φόρου; Υποχρέωση της πολιτείας και της διοικησής τους να είναι και όχι δικιά μας.
Κάτι αντίστοιχό (όχι ακριβώς το ίδιο) γίνεται και με την έκδοση και ανανέωση επαγγελματικών αδειών οδήγησης όπου ο κάτοχος της επαγγελματικής άδειας οδήγησης χωρίς απαραίτητα να είναι ασφαλισμένος στο πρώην ΤΣΑ, πληρώνει εισφορές υπέρ του (πρώην) ΤΣΑ.
-Δεν συμφωνώ με αυτό που γίνεται αλλά το αναφέρω για να πω ότι δεν γίνεται αυτό που περιέγραψες μόνο στους μηχανικούς-
Ναι ξεχνάς το βασικό. Εμείς πληρώνουμε σ ε κ ά θ ε α π ό δ ε ι ξ η. Και όχι μόνο για μία φορά, για μία ανανέωση. Για το επιμελητήριο ξέρεις κλάδο να πληρώνει σε κάθε του απόδειξη ποσοστό; Να καταργηθεί εδω και τώρα. Επίσης δεν εκπίπτει και πουθενά.
Αν δεν υπάρχει η έκπτωση δηλ. ποιος είναι φτηνότερος για την κατασκευή του έργου με τις προδιαγραφές της υπηρεσίας, με ποιο κριτήριο θα επιλέγεται ο ανάδοχος του έργου;
Αγαπητέ φίλε, μάλλον είσαι μακράν της όλης διαδικασίας. Οσοι θέλουν το έργο δίνουν όλοι το ιδιο ακριβώς ποσοστό έκπτωσης. Το μέγιστο. Βάσει 3316 το 20%. Αφορά μελέτες.Η επιλογή είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Μην τα αναλύσουμε όλα διαδικτυακά. Καταλαβαίνεις.
Ο κόσμος με αυτά που ακούει στα ΜΜΕ σχηματίζει την εσφαλμένη εντύπωση ότι οι μηχανικοί φορολογούνται με τεκμαρτό εισόδημα όπως οι ταξιτζήδες. Για τους μηχανικούς (για την ακρίβεια για τους αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς) ο υπολογισμούς τους κέρδους γίνεται για κάποιες δραστηριότητες τους (που αποτελούν τις κυριότερες και περισσότερες πηγές εσόδων τους) με συντελεστή επί των εσόδων και για κάποιες άλλες το κέρδος υπολογίζεται με έσοδα-έξοδα (π.χ. υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας).
Αν η φορολόγηση γινόταν σε όλα με έσοδα-έξοδα και όχι με το ισχύον καθεστώς οι (αυτοαπασχολούμενοι) μηχανικοί θα πλήρωναν περισσότερο φόρο. Αν κάποιος ήξερε ότι αν με το νέο τρόπο φορολόγησης με το ίδιο εισόδημα θα πλήρωνε λιγότερο φόρο για ποιο λόγο να αντιδρούσε;
Το ίδιο ισχύει και για τους ταξιτζήδες αν κάποιος που φορολογείται τεκμαρτά πληρώνει περισσότερο φόρο γιατί να μην προτιμήσει τον προσδιορισμό του κέρδους με έσοδα-έξοδα. Η χρήση ταξί είναι μια ελαστική δαπάνη για τον καταναλωτή και σε περιόδους όπως η παρούσα όπου έχουμε μείωση και του ονομαστικού αλλά και του πραγματικού εισοδήματος, η χρήση ταξί θα είναι από τις πρώτες που θα περιορίσει ο καταναλωτής. Τότε να μην μας φανεί παράξενο αν οι ταξιτζήδες λένε ότι ο προσδιορισμός του εισοδήματος τεκμαρτά δεν αναταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά σε υψηλότερο εισόδημα με επακόλουθο την καταβολή υψηλότερου φόρου.
Υπάρχουν πολλές παράμετροι και πολυπλοκότητα. Πρέπει να γίνει συζήτηση με άλλο τίτλο.