camelot

@ Αρη Τα βιβλία αυτά είναι παλιά και ίσως δεν υπάρχουν πια στα Βιβλιοπωλεία. Το πιθανότερο είναι να τα βρεις σε παλαιότερους μηχανικούς ή σε Βιβλιοθήκες. Ο Ρουσόπουλος ήταν καθ. στο ΕΜΠ και εθεωρείτο μαζί με τον Σιμόπουλο οι ιδρυτές της επιστήμης του Ωπλ. Σκυροδέματος στην Ελλάδα. "Αι Αντισεισμικαί Κατασκευαί", το βιβλίο του Ρουσόπουλου ήταν το Ευαγγέλιο των παλιών Μηχανικών. "Οι αντισεισμικές Κατασκευές" του Κοσμόπουλου ήταν επεξήγηση του Βιβλίου του Ρουσόπουλου με πολλά παραδείγματα του κατά προσέγγιση αντισεισμικού υπολογισμού (Άρθρο οκτώ) του παλιού Αντισεισμικού και του ακριβούς αντισεισμικού υπολογισμού (Κατά Ρουσόπουλο, όπως λεγόταν τότε).

Νομίζω ότι ο Μπαχ είναι ο κατ εξοχήν συνθέτης της Μεγάλης Εβδομάδας Λίγα αποσπάσματα. Κατά Ματθαίον Πάθη http://www.youtube.com/watch?v=GTaf1O1x9Z8&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=GsjTuiJIsYg&feature=related Κατά Ιωάννην Πάθη http://www.youtube.com/watch?v=SghVJemO9Zc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=fll_fZ3-z-I&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=PLHm1hI3ws8&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=KtMFPk4G6rM&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=owHUYIrV8p4&feature=related

Για τις καταρρεύσεις των κτισμάτων στην L Aquila διατάχθηκε ήδη εισαγγελική έρευνα για τυχόν παραλείψεις και κακοτεχνίες, αλλά και για χρήση υλικών χαμηλότερης ποιότητας από την προδιαγραφόμενη. Αυτό κυρίως έγινε γιατί από τις πρώτες εκτιμήσεις οι πολλές καταρρεύσεις (άρα και οι θάνατοι) οφείλονται σε κακοτεχνίες και παραλείψεις.

@ palex . . . και αρα οι ευθυνες που μας βαραινουν συνολικά σαν κοινωνια και οχι μονο τους μηχανικους (αν υπαρχουν εμπλεκόμενοι) για καταρρευσεις για τους συνήθους μεγέθους ελληνικούς σεισμους ειναι τεραστιες! Έτσι είναι. Όλοι πρέπει να δείξουμε σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

To διάζωμα στην πλευρά της φέρουσας τοιχοποιίας για τη στήριξη της πλάκας της οπής δεν θα είναι δύσκολο να το κατασκευάσεις? Αυτό εννοείς? Μήπως είναι προτιμότερο αυτό που αναφέρεις και που λέει και ο Άρης: διάνοιξη οπών (χωρίς απαραίτητα αφαίρεση τούβλων) στην περιμετρική φέρουσα τοιχοποιία στο ύψος της πλάκας και αγκύρωση των σιδήρων της πρόσθετης πλάκας με ενισχυμένη ρητίνη. Στις τρεις άλλες πλευρές όπως ακριβώς περιγράφεις. Άλλωστε η οπή σου είναι 2,50Χ3.00 δεν πρέπει να σε ανησυχεί.

Ναι. Λογικό ακούγεται. Έτσι κάπως πρέπει να έγινε.

Nαι. Ένας πολυ σημαντικός λόγος πρέπει να είναι αυτός. Αλλά δεν πρέπει να είναι μόνον αυτός. Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι πυκνοδομημένο με παλιές κατασκευές που κτίστηκαν χωρίς προδιαγραφές και χωρίς μηχανικούς πριν πολλά χρόνια, όπως κτίστηκαν πολλοί παραδοσιακοί οικισμοί στην Ελλάδα πριν απο 100-150 χρόνια. Κατέρρευσαν βέβαια και νεόδμητες κατασκευές. Το επεσήμανε μετ επιτάσεως ο Λέκκας που πήγε εκεί. Από τις φωτογραφίες τουλάχιστον που αναρτήθηκαν στην ενότητα αυτή (δείτε το πριν και το μετά), φαίνεται ότι δεν τηρήθηκαν βασικοί κανόνες δόμησης με αποτέλεσμα να αυξηθεί μοιραία η τρωτότητα των κατασκευών. Ίσως οι παράγοντες αυτοί, σεισμός μικρού εστιακού βάθους, παλιές λιθόκτιστες ή πλινθόκτιστες κατασκευές με απενεργοποιημένο τον συνδετικό τους ιστό και πλημελείς πολυώροφες κατασκευές επέφεραν την καταστροφή.

@ roka Ένα-ένα, γιατί σκέφτεσαι γρήγορα και εκφράζεσαι πυκνά και δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω εύκολα. Συμφωνούμε για τη Φιλοσοφία και τη Θρησκεία. Συμφωνούμε ότι μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να ερμηνεύσουμε τα μεταφυσικά κίνητρα της ζωής. Δεν συμφωνούμε για την Τέχνη. Δεν βλέπω την Τέχνη ως έκφραση της οντότητας. Θεωρώ ότι η Τέχνη στην υψηλή της έκφραση μπορεί να αποτελέσει το μέσον για την προσέγγιση και την κατανόηση του Θείου, δηλαδή ότι κατά βάθος υψηλή Τέχνη δεν υπάρχει αν δεν εκφράζει το μεταφυσικό νόημα της ζωής του ανθρώπου, όπως αυτός το δέχεται στην κάθε περίπτωση. (Αν αυτό εννοείς οντότητα τότε συμφωνούμε και σαυτό). Όμως, οι ψυχοδιανοητικές παράμετροι γιατί θα πρέπει αναγκαία να οδηγήσουν τον άνθρωπο σε αντιδιαμετρικά ερμηνευτικά και εκφραστικά σχήματα? Γιατί οι θρησκευτικές (και φιλοσοφικές) ερμηνευτικές ασυμβατότητες μπορεί να είναι απειλητικές (μερικές φορές μάλιστα τόσο απειλητικές ώστε να νοιώθουμε πως αποσαθρώνουν τη συνεκτική μας ουσία, πως αλλοιώνουν την κοσμοθεωρία μας, πως προσβάλλουν την πίστη μας, και, το βαθύτερο, πως α-γνωστικο-ποιούν [αν βρήκα τη σωστή λέξη] τον τελολογικό μας προορισμό)? Η ζωή του ανθρώπου δεν είναι ένα σύστημα αξιών και νοημάτων? Η ζωή του ανθρώπου δεν αποτελεί τόσο ένα Είναι όσο και ένα Γίγνεσθαι? Αν είναι έτσι, τότε ο άνθρωπος, ως φορέας αντιλήψεων και ιδεών, μπορεί να δεχθεί τις ερμηνευτικές ασυμβατότητες και να τις κάνει απολύτως αποδεκτές, γιατί θα σταθούν ως αφετηρία βαθύτερης αναζήτησης του Θείου, χωρίς αυτό να γίνεται ταυτόχρονα και απειλητικό για οτιδήποτε. Αντίθετα, η αναζήτηση της αλήθειας αποκωδικοποιεί τις έννοιες και τις καθιστά κατανοητές και εφαρμόσιμες. Έτσι, από τις ερμηνευτικές ασυμβατότητες και αναζητώντας την αλήθεια αίρεται ο φόβος της πλάνης που μπορεί να δημιουργήσει η καθοδήγηση γιατί η ένωση του Εγώ με την αδιάκοπη συνειδητή και διανοητική πάλη και την διαρκή αναζήτηση της αλήθειας εξανθρωπίζει τον άνθρωπο και τον αντιδιαστέλει από άλλα όντα της φύσης. Θεωρώ ότι αν βρισκόμασταν σε μια διαρκή ευδαιμονία σε μια αιώνια μακαριότητα χωρίς διανοητιοκούς ακροβατισμούς, ακόμη ακόμη και χωρίς την διαπλοκή των ιδεολιγικών αντιθέσεων, η ζωή μας θα ήταν πολύ επιφανειακή, άρα βαρετή. Υπάρχει, όμως μια διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και στο κομμάτι της αλήθειας που μπορεί να αποδειχτεί. Όπως υπάρχει πάντα μια διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και σε αυτό που ο καθένας δέχεται ως αληθινό. Πιστεύω, (δηλαδή δέχομαι) ότι η γοητεία της ζωής βρίσκεται στο γεγονός ότι μας θέτει πάντοτε ενώπιον νέων προσδοκιών, νέων αμφισβητήσεων, νέων προβλημάτων και δυσκολιών. Η θρησκευτική γνωσιολογία, ναι, (συμφωνώ) μπορεί να βοηθήσει και να οδηγήσει σε συγκεκριμένες θέσεις και στάσεις ζωής. Η θρησκειολογική γνωσιολογία, όμως? Έχω πολλές, πάρα πολλές επιφυλλάξεις. Υ.Γ. Ο Μπρεχτ, παρά την αξία του, δεν μου αρέσει πολύ και δεν τον έχω διαβάσει όσο θα έπρεπε. Όμως, έχει πολύ δίκιο σαυτό που λέει. Έχω διαβάσει αρκετά, όμως, Γκαίτε που κάπου λέει "όποιος βλέπει την ομορφιά του θείου, αισθάνεται πως είναι ενωμένος και με τον εαυτό του και με τους άλλους και με τη φύση"

Τώρα τι ρωτάς? Γίνονται αυτά τα πράγματα? Όταν κεντρώνουμε τι κοιτάζουμε? Δες λίγο και το αρχιτεκτονικό μήπως κάποιος διάδρομος λόγω του υποστυλώματος έχει πλάτος 0.6μ. και δεν χωράει να περάσει ο ιδιοκτήτης. Τέλος πάντων. Η γνώμη μου είναι να πατήσει η δοκός έκκεντρα στο υποστύλωμα ή να ενισχύσεις τη διατομή του υποστυλώματος με μονόπλευρο μανδύα. Μη στραβώνεις το δοκάρι για να πατήσει όλο το πέλμα στο υποστύλωμα. Τους τουβλάδες τους σκέφτεσαι? Πω, πω... Σε ποιον όροφο είσαι? Τι κατασκευή είναι?

@ roka Σίγουρα πολύτιμο βιβλίο (και λόγω των ημερών) για την προσέγγιση στο θείο και την ερμηνεία του «πολυσύνθετου θρησκευτικού φαινομένου». Η γνώση των θρησκειών δεν είναι σίγουρα γνωσιολογική πολυτέλεια (Αναστάσιος Γιαννουλάτος), αλλά δεν είναι ασφαλής οδός για να κατανοήσει κανείς «τι εστιν αλήθεια» (camelot, με όλο το σεβασμό). Το ζήτημα είναι πολύ πιο περίπλοκο από τη γνώση των θρησκειών. Βοηθάει, αλλά δεν ικανοποιεί. Προωθεί, αλλά δεν καλύπτει. Προσεγγίζει, αλλά δεν ταυτίζει. Ο δρόμος έχει πολλά επίπεδα. Τρία από αυτά (δεν είναι τα μόνα) η Θρησκεία, η Φιλοσοφία και η Τέχνη μπορούν να αποτελέσουν την αρχή της προσέγγισης στο Θεό. Τα μεταφυσικά κίνητρα της ζωής η φιλοσοφία τα ερμηνεύει με την εννοιολογία, η Θρησκεία με τα σύμβολά της και η Τέχνη προσπαθεί να τα εκφράσει με τον κόσμο των μορφών που δημιουργεί. Θρησκεία, Τέχνη και Φιλοσοφία λοιπόν μπορεί να είναι τρία είδη λατρείας, που η κάθε μία με τον τρόπο της αναζητούν το αιώνιο μέσα στη ζωή. Τρεις δρόμοι που μπορούν να φθάσουν στη μεγάλη αλήθεια. Το ιερό και άγιο το αναζητά η Θρησκεία, την αλήθεια η Φιλοσοφία και το κάλλος η Τέχνη. Και στην έννοια του Θεού συνυπάρχουν και οι τρεις έννοιες (Το ιερό και το άγιο, η αλήθεια και η ομορφιά). Θεωρώ λοιπόν (είναι και λίγο επικίνδυνα μονοπάτια αυτά--και μπορεί να κάνω και λάθος) ότι σήμερα ο αφυπνισμένος άνθρωπος έχει ανάγκη (πρέπει) να διαβεί αυτούς τους τρεις δρόμους. Και μακάριος αυτός που τα καταφέρνει…

Τραγουδάτε στο μπάνιο? Ή μήπως όταν οδηγείτε? Διανοητικές ασκήσεις κάνετε?

Ακριβώς τα Κ300 κατακόρυφων οπών της ΚΕΒΕ στη Νέα Σάντα του Κιλκίς εννούσα και εγώ για φέρουσα τοιχοποιία (απλά δεν το ανέφερα μήπως θεωρηθεί διαφήμιση). Θεωρώ ότι είναι ιδανικά με υψηλή θλιπτική αντοχή όπως ακριβώς περιγράφει και ο Χάρης. Μιλώντας με τον Μηχανικό της Εταιρείας πρόσφατα μου ανέφερε ότι η θλιπτική αντοχή από τις εργαστηριακές μετρήσεις προκύπτει να είναι μεγαλύτερη από 8ΜΡα, άσχετα αν προδιαγράφουν ακριβώς την τιμή 8ΜΡα.

@ pluto Όπως ήδη αναφέρθηκε σε περιοχές σεισμικής ζώνης ΙΙ ίσως να αντενδείκνυνται οι φέρουσες τοιχοποιίες. Εκεί υπάρχει συγκεκριμένος λόγος. Σε ζώνες Ι όμως δεν βλέπω το λόγο να μή γίνονται. Από τη μικρή εμπειρία που έχω η διαφορά δεν είναι 10%. Είναι περισσότερο: 30%-40%. Ως κλασική θεμελίωση από ωπλισμένο σκυρόδεμα τί εννοείς? Σε μία φέρουσα τοιχοποιία θα κάνεις τη θεμελίωση που πρέπει και αυτήν που προκύπτει από τη μελέτη, η οποία (ειρήσθω εν παρόδω) απαιτεί πολύ λιγότερα κυβικά σκυροδέματος. Αλλά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.

b=πλάτος διαδοκίδωσης των νευρώσεων ws=170 μήκος κενού d=20 συνολικό πάχος πλάκας (κενό + συμπαγές τμήμα) do= 8 πάχος συμπαγούς πλάκας wx, wy τα συμπαγή μέρη της πλάκας περιμετρικά μεταξύ των κενών και των δοκών

Από τη δική μου εμπειρία αν επιλέξεις τη φέρουσα τοιχοποιία που θα στεγάζεται με αυτοφερόμενη σκεπή χωρίς πλάκα, θα σου στοιχίσει τουλάχιστον 25% φθηνότερα. Έχει δίκιο ο μάστοράς σου. Δες και εδώ http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=6175

Η ποιότητα, η αντοχή και η διάρκεια ζωής κάθε τεχνικού έργου έχει πάντα σχέση με το κόστος κατασκευής άρα και με το επιλεγόμενο σύστημα δόμησης. Η φέρουσα τοιχοποιία προβλέπεται από την ισχύουσα Νομοθεσία. Άρα εφόσον θα τηρήσεις τις προβλεπόμενες διατάξεις η συγκεκριμένη κατασκευή θα είναι ασφαλής για τις δράσεις σχεδιασμού που θα επιλεγούν. Αν μια κατασκευή θα αντέξει σε σεισμούς (και σε ποιούς σεισμούς) εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που θα σου πει ο Μηχανικός της περιοχής σου που θα επιλέξεις. (Στην L Aquila κατέρρευσαν κτίρια που ήταν δομημένα με όλα τα συστήματα δόμησης).

Σε ποια Πολεοδομία σου το ζήτησαν.

Κάποια στοιχεία μπορούμε να δούμε στην παρακάτω διεύθυνση. Ο κύριος σεισμός στην Ιταλία σημειώνεται με κόκκινα γράμματα στην ημερομηνία 6/4 με μέγεθος 6.3. http://earthquake.usgs.gov/eqcenter/recenteqsww/Quakes/quakes_all.php

Το πριν και το μετα σε 16 φωτογραφίες (αν και έμαθα ότι υπήρξε και πιο μετά...) με τον μετασεισμό των 5,3 (ή 5,6 Ρ) χθες το βράδυ. http://www.telegraph.co.uk/news/picturegalleries/worldnews/5118920/Earthquake-in-Italy-LAquila-before-and-after-the-quake.html

Εκτός των πολλών θυμάτων που συνέχεια αυξάνονται με τον μετασεισμό των 5.3r κατέρρευσε και το υπόλοιπο τμήμα του Καθεδρικού Ναού. Κρίμα, ήταν σπάνιο δείγμα ρωμανικού ρυθμού (12ος αιώνας).

@ Μαράκι Μας χάλασες τη διάθεση. Όλοι ελπίζαμε... Δείτε την τραγωδία και τα χαλάσματα σε 30 φωτογραφίες. http://news.sky.com/skynews/Home/LAquila-Earthquake-Devastation-In-Central-Italy/Media-Gallery/200904115256350 Έπεται ερμηνεία και συζήτηση.

@ panos & paktomenos Πολλά στοιχεία επίσης για την Ιταλία και περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχουν εδώ http://www.emsc-csem.org/index.php?page=current&sub=detail&id=123541

Δεν αποκλείεται να είναι έτσι, αν και θεωρώ ότι οι κινήσεις αυτών των πλακών δεν έχουν τόσο μεγάλη σχέση για ένα σεισμό τόσο μικρού εστιακού βάθους και αυτής της έντασης. Θα δούμε. Όσο για τα παλιά σπίτια... Τι να πει κανείς. Πολύ παλιά σπίτια (και αυτά τουλάχιστον που μπόρεσα να δώ εγώ εκτός από τα πολυώροφα) τα περισσότερα με μικτές κατασκευές με παρασιτικές συσσωματώσεις που διαλύθηκαν όλα. Μαθαίνω μόλις, από φοιτητή (ελπίζω να κάνει λάθος) ότι κατέρευσε και το Duomo με σηματικά έργα τέχνης στην κεντρική πλατεία (Αρχική δόμηση, 12ος αιώνας).

Είναι νωρίς ακόμα. Υπάρχουν πολλές απόψεις. http://blogs.physicstoday.org/newspicks/2009/04/2009-laquila-earthquake.html Οι ζημίες είναι ανυπολόγιστες http://www.dailyadvance.com/news/world/italy-quake-claims-150-dead-1500-injured-531173.html

Υπάρχει το βιβλίο του Γιάννη Μιχαήλ με τον τίτλο 12 Μαθήματα Αρχιτεκτονικής-Ο χώρος που μας περιβάλλει, με τον υπότιτλο Ο χώρος όπου ζούμε-Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία. (Έκδοση ΩΡΑ). Το Κεφάλαιο 6 έχει τον τίτλο Ο κοινόχρηστος χώρος της πόλεως- Δρόμοι και πλατείες. Στο Κεφάλαιο αυτό υπάρχουν πολλά στοιχεία αλλά και γενικές αρχές και κατευθύνσεις για το σχεδιασμό πλατειών. Επίσης, τα βιβλία-Μονογραφίες του καθ. του ΑΠΘ Ν. Μουτσόπουλου (Εκδ. του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού) που αναφέρονται σε παραδοσιακούς οικισμούς της Μακεδονίας περιέχουν πολλά στοιχεία για πλατείες παραδοσιακών οικισμών. Ακόμη, το παλιό βιβλίο του Ιγκόρ Δεργκαλίν με τον τίτλο Πειραματικαί προτάσεις δια την διαμόρφωσιν του ελεύθερου χώρου του σύγχρονου οικισμού, Αθήνα 1965, περιέχει πολύ χρήσιμα στοιχεία για το σχεδιασμό πλατειών σε παραδοσιακούς και μη οικισμούς.