camelot

To διάζωμα στην πλευρά της φέρουσας τοιχοποιίας για τη στήριξη της πλάκας της οπής δεν θα είναι δύσκολο να το κατασκευάσεις? Αυτό εννοείς?

Μήπως είναι προτιμότερο αυτό που αναφέρεις και που λέει και ο Άρης: διάνοιξη οπών (χωρίς απαραίτητα αφαίρεση τούβλων) στην περιμετρική φέρουσα τοιχοποιία στο ύψος της πλάκας και αγκύρωση των σιδήρων της πρόσθετης πλάκας με ενισχυμένη ρητίνη.

Στις τρεις άλλες πλευρές όπως ακριβώς περιγράφεις.

Άλλωστε η οπή σου είναι 2,50Χ3.00 δεν πρέπει να σε ανησυχεί.

Ναι. Λογικό ακούγεται. Έτσι κάπως πρέπει να έγινε.

Nαι. Ένας πολυ σημαντικός λόγος πρέπει να είναι αυτός. Αλλά δεν πρέπει να είναι μόνον αυτός. Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι πυκνοδομημένο με παλιές κατασκευές που κτίστηκαν χωρίς προδιαγραφές και χωρίς μηχανικούς πριν πολλά χρόνια, όπως κτίστηκαν πολλοί παραδοσιακοί οικισμοί στην Ελλάδα πριν απο 100-150 χρόνια.

Κατέρρευσαν βέβαια και νεόδμητες κατασκευές. Το επεσήμανε μετ επιτάσεως ο Λέκκας που πήγε εκεί. Από τις φωτογραφίες τουλάχιστον που αναρτήθηκαν στην ενότητα αυτή (δείτε το πριν και το μετά), φαίνεται ότι δεν τηρήθηκαν βασικοί κανόνες δόμησης με αποτέλεσμα να αυξηθεί μοιραία η τρωτότητα των κατασκευών.

Ίσως οι παράγοντες αυτοί, σεισμός μικρού εστιακού βάθους, παλιές λιθόκτιστες ή πλινθόκτιστες κατασκευές με απενεργοποιημένο τον συνδετικό τους ιστό και πλημελείς πολυώροφες κατασκευές επέφεραν την καταστροφή.

@ roka

Ένα-ένα, γιατί σκέφτεσαι γρήγορα και εκφράζεσαι πυκνά και δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω εύκολα.

Συμφωνούμε για τη Φιλοσοφία και τη Θρησκεία. Συμφωνούμε ότι μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να ερμηνεύσουμε τα μεταφυσικά κίνητρα της ζωής.

Δεν συμφωνούμε για την Τέχνη.

Δεν βλέπω την Τέχνη ως έκφραση της οντότητας. Θεωρώ ότι η Τέχνη στην υψηλή της έκφραση μπορεί να αποτελέσει το μέσον για την προσέγγιση και την κατανόηση του Θείου, δηλαδή ότι κατά βάθος υψηλή Τέχνη δεν υπάρχει αν δεν εκφράζει το μεταφυσικό νόημα της ζωής του ανθρώπου, όπως αυτός το δέχεται στην κάθε περίπτωση. (Αν αυτό εννοείς οντότητα τότε συμφωνούμε και σαυτό).

Όμως, οι ψυχοδιανοητικές παράμετροι γιατί θα πρέπει αναγκαία να οδηγήσουν τον άνθρωπο σε αντιδιαμετρικά ερμηνευτικά και εκφραστικά σχήματα?

Γιατί οι θρησκευτικές (και φιλοσοφικές) ερμηνευτικές ασυμβατότητες μπορεί να είναι απειλητικές (μερικές φορές μάλιστα τόσο απειλητικές ώστε να νοιώθουμε πως αποσαθρώνουν τη συνεκτική μας ουσία, πως αλλοιώνουν την κοσμοθεωρία μας, πως προσβάλλουν την πίστη μας, και, το βαθύτερο, πως α-γνωστικο-ποιούν [αν βρήκα τη σωστή λέξη] τον τελολογικό μας προορισμό)?

Η ζωή του ανθρώπου δεν είναι ένα σύστημα αξιών και νοημάτων? Η ζωή του ανθρώπου δεν αποτελεί τόσο ένα Είναι όσο και ένα Γίγνεσθαι? Αν είναι έτσι, τότε ο άνθρωπος, ως φορέας αντιλήψεων και ιδεών, μπορεί να δεχθεί τις ερμηνευτικές ασυμβατότητες και να τις κάνει απολύτως αποδεκτές, γιατί θα σταθούν ως αφετηρία βαθύτερης αναζήτησης του Θείου, χωρίς αυτό να γίνεται ταυτόχρονα και απειλητικό για οτιδήποτε. Αντίθετα, η αναζήτηση της αλήθειας αποκωδικοποιεί τις έννοιες και τις καθιστά κατανοητές και εφαρμόσιμες.

Έτσι, από τις ερμηνευτικές ασυμβατότητες και αναζητώντας την αλήθεια αίρεται ο φόβος της πλάνης που μπορεί να δημιουργήσει η καθοδήγηση γιατί η ένωση του Εγώ με την αδιάκοπη συνειδητή και διανοητική πάλη και την διαρκή αναζήτηση της αλήθειας εξανθρωπίζει τον άνθρωπο και τον αντιδιαστέλει από άλλα όντα της φύσης. Θεωρώ ότι αν βρισκόμασταν σε μια διαρκή ευδαιμονία σε μια αιώνια μακαριότητα χωρίς διανοητιοκούς ακροβατισμούς, ακόμη ακόμη και χωρίς την διαπλοκή των ιδεολιγικών αντιθέσεων, η ζωή μας θα ήταν πολύ επιφανειακή, άρα βαρετή.

Υπάρχει, όμως μια διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και στο κομμάτι της αλήθειας που μπορεί να αποδειχτεί.

Όπως υπάρχει πάντα μια διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και σε αυτό που ο καθένας δέχεται ως αληθινό.

Πιστεύω, (δηλαδή δέχομαι) ότι η γοητεία της ζωής βρίσκεται στο γεγονός ότι μας θέτει πάντοτε ενώπιον νέων προσδοκιών, νέων αμφισβητήσεων, νέων προβλημάτων και δυσκολιών.

Η θρησκευτική γνωσιολογία, ναι, (συμφωνώ) μπορεί να βοηθήσει και να οδηγήσει σε συγκεκριμένες θέσεις και στάσεις ζωής. Η θρησκειολογική γνωσιολογία, όμως?

Έχω πολλές, πάρα πολλές επιφυλλάξεις.

Υ.Γ. Ο Μπρεχτ, παρά την αξία του, δεν μου αρέσει πολύ και δεν τον έχω διαβάσει όσο θα έπρεπε. Όμως, έχει πολύ δίκιο σαυτό που λέει.

Έχω διαβάσει αρκετά, όμως, Γκαίτε που κάπου λέει "όποιος βλέπει την ομορφιά του θείου, αισθάνεται πως είναι ενωμένος και με τον εαυτό του και με τους άλλους και με τη φύση"

Τώρα τι ρωτάς? Γίνονται αυτά τα πράγματα? Όταν κεντρώνουμε τι κοιτάζουμε? Δες λίγο και το αρχιτεκτονικό μήπως κάποιος διάδρομος λόγω του υποστυλώματος έχει πλάτος 0.6μ. και δεν χωράει να περάσει ο ιδιοκτήτης. Τέλος πάντων.

Η γνώμη μου είναι να πατήσει η δοκός έκκεντρα στο υποστύλωμα ή να ενισχύσεις τη διατομή του υποστυλώματος με μονόπλευρο μανδύα. Μη στραβώνεις το δοκάρι για να πατήσει όλο το πέλμα στο υποστύλωμα.

Τους τουβλάδες τους σκέφτεσαι? Πω, πω...

Σε ποιον όροφο είσαι? Τι κατασκευή είναι?

@ roka

Σίγουρα πολύτιμο βιβλίο (και λόγω των ημερών) για την προσέγγιση στο θείο και την ερμηνεία του «πολυσύνθετου θρησκευτικού φαινομένου». Η γνώση των θρησκειών δεν είναι σίγουρα γνωσιολογική πολυτέλεια (Αναστάσιος Γιαννουλάτος), αλλά δεν είναι ασφαλής οδός για να κατανοήσει κανείς «τι εστιν αλήθεια» (camelot, με όλο το σεβασμό).

Το ζήτημα είναι πολύ πιο περίπλοκο από τη γνώση των θρησκειών. Βοηθάει, αλλά δεν ικανοποιεί. Προωθεί, αλλά δεν καλύπτει. Προσεγγίζει, αλλά δεν ταυτίζει.

Ο δρόμος έχει πολλά επίπεδα. Τρία από αυτά (δεν είναι τα μόνα) η Θρησκεία, η Φιλοσοφία και η Τέχνη μπορούν να αποτελέσουν την αρχή της προσέγγισης στο Θεό.

Τα μεταφυσικά κίνητρα της ζωής η φιλοσοφία τα ερμηνεύει με την εννοιολογία, η Θρησκεία με τα σύμβολά της και η Τέχνη προσπαθεί να τα εκφράσει με τον κόσμο των μορφών που δημιουργεί.

Θρησκεία, Τέχνη και Φιλοσοφία λοιπόν μπορεί να είναι τρία είδη λατρείας, που η κάθε μία με τον τρόπο της αναζητούν το αιώνιο μέσα στη ζωή. Τρεις δρόμοι που μπορούν να φθάσουν στη μεγάλη αλήθεια.

Το ιερό και άγιο το αναζητά η Θρησκεία, την αλήθεια η Φιλοσοφία και το κάλλος η Τέχνη.

Και στην έννοια του Θεού συνυπάρχουν και οι τρεις έννοιες (Το ιερό και το άγιο, η αλήθεια και η ομορφιά).

Θεωρώ λοιπόν (είναι και λίγο επικίνδυνα μονοπάτια αυτά--και μπορεί να κάνω και λάθος) ότι σήμερα ο αφυπνισμένος άνθρωπος έχει ανάγκη (πρέπει) να διαβεί αυτούς τους τρεις δρόμους.

Και μακάριος αυτός που τα καταφέρνει…

Τραγουδάτε στο μπάνιο?

Ή μήπως όταν οδηγείτε?

Διανοητικές ασκήσεις κάνετε?

Ακριβώς τα Κ300 κατακόρυφων οπών της ΚΕΒΕ στη Νέα Σάντα του Κιλκίς εννούσα και εγώ για φέρουσα τοιχοποιία (απλά δεν το ανέφερα μήπως θεωρηθεί διαφήμιση).

Θεωρώ ότι είναι ιδανικά με υψηλή θλιπτική αντοχή όπως ακριβώς περιγράφει και ο Χάρης.

Μιλώντας με τον Μηχανικό της Εταιρείας πρόσφατα μου ανέφερε ότι η θλιπτική αντοχή από τις εργαστηριακές μετρήσεις προκύπτει να είναι μεγαλύτερη από 8ΜΡα, άσχετα αν προδιαγράφουν ακριβώς την τιμή 8ΜΡα.

@ pluto

Όπως ήδη αναφέρθηκε σε περιοχές σεισμικής ζώνης ΙΙ ίσως να αντενδείκνυνται οι φέρουσες τοιχοποιίες. Εκεί υπάρχει συγκεκριμένος λόγος. Σε ζώνες Ι όμως δεν βλέπω το λόγο να μή γίνονται.

Από τη μικρή εμπειρία που έχω η διαφορά δεν είναι 10%. Είναι περισσότερο: 30%-40%.

Ως κλασική θεμελίωση από ωπλισμένο σκυρόδεμα τί εννοείς?

Σε μία φέρουσα τοιχοποιία θα κάνεις τη θεμελίωση που πρέπει και αυτήν που προκύπτει από τη μελέτη, η οποία (ειρήσθω εν παρόδω) απαιτεί πολύ λιγότερα κυβικά σκυροδέματος.

Αλλά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.

b=πλάτος διαδοκίδωσης των νευρώσεων

ws=170 μήκος κενού

d=20 συνολικό πάχος πλάκας (κενό + συμπαγές τμήμα)

do= 8 πάχος συμπαγούς πλάκας

wx, wy τα συμπαγή μέρη της πλάκας περιμετρικά μεταξύ των κενών και των δοκών

Από τη δική μου εμπειρία αν επιλέξεις τη φέρουσα τοιχοποιία που θα στεγάζεται με αυτοφερόμενη σκεπή χωρίς πλάκα, θα σου στοιχίσει τουλάχιστον 25% φθηνότερα.

Έχει δίκιο ο μάστοράς σου.

Δες και εδώ

http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=6175

Η ποιότητα, η αντοχή και η διάρκεια ζωής κάθε τεχνικού έργου έχει πάντα σχέση με το κόστος κατασκευής άρα και με το επιλεγόμενο σύστημα δόμησης.

Η φέρουσα τοιχοποιία προβλέπεται από την ισχύουσα Νομοθεσία.

Άρα εφόσον θα τηρήσεις τις προβλεπόμενες διατάξεις η συγκεκριμένη κατασκευή θα είναι ασφαλής για τις δράσεις σχεδιασμού που θα επιλεγούν.

Αν μια κατασκευή θα αντέξει σε σεισμούς (και σε ποιούς σεισμούς) εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που θα σου πει ο Μηχανικός της περιοχής σου που θα επιλέξεις.

(Στην L Aquila κατέρρευσαν κτίρια που ήταν δομημένα με όλα τα συστήματα δόμησης).

Σε ποια Πολεοδομία σου το ζήτησαν.

Κάποια στοιχεία μπορούμε να δούμε στην παρακάτω διεύθυνση.

Ο κύριος σεισμός στην Ιταλία σημειώνεται με κόκκινα γράμματα στην ημερομηνία 6/4 με μέγεθος 6.3.

http://earthquake.usgs.gov/eqcenter/recenteqsww/Quakes/quakes_all.php

Το πριν και το μετα σε 16 φωτογραφίες (αν και έμαθα ότι υπήρξε και πιο μετά...) με τον μετασεισμό των 5,3 (ή 5,6 Ρ) χθες το βράδυ.

http://www.telegraph.co.uk/news/picturegalleries/worldnews/5118920/Earthquake-in-Italy-LAquila-before-and-after-the-quake.html

Εκτός των πολλών θυμάτων που συνέχεια αυξάνονται με τον μετασεισμό των 5.3r κατέρρευσε και το υπόλοιπο τμήμα του Καθεδρικού Ναού. Κρίμα, ήταν σπάνιο δείγμα ρωμανικού ρυθμού (12ος αιώνας).

@ Μαράκι

Μας χάλασες τη διάθεση. Όλοι ελπίζαμε...

Δείτε την τραγωδία και τα χαλάσματα σε 30 φωτογραφίες.

http://news.sky.com/skynews/Home/LAquila-Earthquake-Devastation-In-Central-Italy/Media-Gallery/200904115256350

Έπεται ερμηνεία και συζήτηση.

@ panos & paktomenos

Πολλά στοιχεία επίσης για την Ιταλία και περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχουν εδώ

http://www.emsc-csem.org/index.php?page=current&sub=detail&id=123541

Δεν αποκλείεται να είναι έτσι, αν και θεωρώ ότι οι κινήσεις αυτών των πλακών δεν έχουν τόσο μεγάλη σχέση για ένα σεισμό τόσο μικρού εστιακού βάθους και αυτής της έντασης.

Θα δούμε.

Όσο για τα παλιά σπίτια... Τι να πει κανείς. Πολύ παλιά σπίτια (και αυτά τουλάχιστον που μπόρεσα να δώ εγώ εκτός από τα πολυώροφα) τα περισσότερα με μικτές κατασκευές με παρασιτικές συσσωματώσεις που διαλύθηκαν όλα.

Μαθαίνω μόλις, από φοιτητή (ελπίζω να κάνει λάθος) ότι κατέρευσε και το Duomo με σηματικά έργα τέχνης στην κεντρική πλατεία (Αρχική δόμηση, 12ος αιώνας).

Είναι νωρίς ακόμα. Υπάρχουν πολλές απόψεις.

http://blogs.physicstoday.org/newspicks/2009/04/2009-laquila-earthquake.html

Οι ζημίες είναι ανυπολόγιστες

http://www.dailyadvance.com/news/world/italy-quake-claims-150-dead-1500-injured-531173.html

Υπάρχει το βιβλίο του Γιάννη Μιχαήλ με τον τίτλο 12 Μαθήματα Αρχιτεκτονικής-Ο χώρος που μας περιβάλλει, με τον υπότιτλο Ο χώρος όπου ζούμε-Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία. (Έκδοση ΩΡΑ).

Το Κεφάλαιο 6 έχει τον τίτλο Ο κοινόχρηστος χώρος της πόλεως- Δρόμοι και πλατείες. Στο Κεφάλαιο αυτό υπάρχουν πολλά στοιχεία αλλά και γενικές αρχές και κατευθύνσεις για το σχεδιασμό πλατειών.

Επίσης, τα βιβλία-Μονογραφίες του καθ. του ΑΠΘ Ν. Μουτσόπουλου (Εκδ. του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού) που αναφέρονται σε παραδοσιακούς οικισμούς της Μακεδονίας περιέχουν πολλά στοιχεία για πλατείες παραδοσιακών οικισμών.

Ακόμη, το παλιό βιβλίο του Ιγκόρ Δεργκαλίν με τον τίτλο Πειραματικαί προτάσεις δια την διαμόρφωσιν του ελεύθερου χώρου του σύγχρονου οικισμού, Αθήνα 1965, περιέχει πολύ χρήσιμα στοιχεία για το σχεδιασμό πλατειών σε παραδοσιακούς και μη οικισμούς.

Για τα μαθηματικά μπορούν να μιλήσουν καλύτερα όσοι τα γνωρίζουν βαθύτερα και τα εφαρμόζουν στη δουλειά τους .

http://www.mathematica.gr/forum/viewtopic.php?f=6&t=692

Κυριακή απόγευμα και ξεφυλλίζω το Βιβλίο της Ανησυχίας του Πεσόα.

Διαβάζω σκόρπια λίγες από τις πολλές υπογραμμισμένες (από μένα) σκέψεις του:

Δεν αγανακτώ γιατί η αγανάκτηση είναι για τους δυνατούς. Δεν αποδέχομαι τη μοίρα μου γιατί η αποδοχή είναι για τους ευγενείς, δεν σιωπώ γιατί η σιωπή είναι για τους σπουδαίους. Και εγώ δεν είμαι μήτε δυνατός μήτε ευγενής μήτε σπουδαίος. Υποφέρω μόνο και ονειρεύομαι.

Το μόνο για το οποίο λυπάμαι είναι που δεν είμαι παιδί για να μπορώ να πιστέψω στα όνειρά μου, που δεν είμαι τρελός για να μπορώ να απομακρύνω από την ψυχή μου όλους αυτούς που με περικύκλώνουν.

Θέλω να απολαμβάνω με τον εαυτό μου την ειρωνεία να μη με θεωρούν διαφορετικό. Θέλω το πικρό ποτήρι νε με θεωρούν ίδιο με αυτούς. Θέλω τη σταύρωση να μη με διακρίνουν από αυτούς.

Όσο πιο ψηλά είναι ένας άνθρωπος, τόσο πιο πολλά πράγματα πρέπει να στερηθεί. Στην κορυφή υπάρχει θέση μόνο για το μοναχικό άνθρωπο. Όσο πιο τέλειος, πιο πλήρης. Και όσο πιο πλήρης, λιγότερο άλλος.

Αυτό που σκεφτόμουν αρχικά ήταν πόσο λιγα πράγματα πρέπει να είναι στη ζωή αυτός που θέλει την αθανασία. Η φήμη δεν είναι μετάλλιο, αλλά νόμισμα. Από τη μια πλευρά υπάρχει η Μορφή, από την άλλη η ένδειξη της αξίας. Για τις ανώτερες αξίες δεν υπάρχει νόμισμα. Είναι από χαρτί, και αυτή η αξία είναι πάντα μικρή.

Τα δεινά του πνεύματος, δυστυχώς, πονούν λιγότερο από αυτά του συναισθήματος, και αυτά του συναισθήματος, δυστυχώς, λιγότερο από αυτά του σώματος. Λέω «δυστυχώς» γιατί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα απαιτούσε το αντίθετο.

Υπάρχει μια σοφία της γνώσης που είναι αυτή που ονομάζουμε στην κυριολεξία σοφία, και μια σοφία της νοημοσύνης που είναι αυτή που ονομάζουμε κουλτούρα. Αλλά υπάρχει και μια σοφία της ευαισθησίας. Η σοφία της ευαισθησίας δεν έχει να κάνει με την εμπειρία της ζωής. Η εμπειρία της ζωής δεν μας διδάσκει τίποτα, όπως και η ιστορία δεν μας μαθαίνει τίποτα.

Αιώνιοι διαβάτες του εαυτού μας, δεν υπάρχουν τοπία πέρα από αυτόπου είμαστε. Δεν έχουμε στην κατοχή μας τίποτα, γιατί ούτε τους εαυτούς μας δεν κατέχουμε. Δεν έχουμε τίποτα γιατί δεν είμαστε τίποτα.Τι χέρια να απλώσω για ποιο σύμπαν? Το σύμπαν δεν είναι δικό μου: είμαι εγώ.

Οι κρίσεις δικές σας

Συμφωνώ, δεν επιβάλλεται.

Θέλει προσοχή, μεγαλύτερη ακρίβεια στις θέσεις των κατακόρυφων σενάζ γιατί τις ξεκινάω από τη θεμελίωση και γίνεται κάποια καθυστέρηση.

Γίνεται όμως καλή κατασκευή και στο τέλος το χαίρομαι

.

@ paktomenos

Όχι. Θεώρησα διαζωματική τοιχοποιία. Έκανα ένα στην κορυφή με τον οπλισμό που ανέφερα και τα συνέδεσα με τα κατακόρυφα σενάζ(ια). Αυτά τα τελευταία τα καλούπωσα μόνο μέσα-έξω γιατί στις δύο άλλες πλευρές ήταν οι παρειές της τοιχοποιίας και όλα μαζί περιέβαλαν τον κατακόρυφο οπλισμό που ερχόταν από κάτω. Το ίδιο και στα εσωτερικά.

@ ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ

Στον ΕC8 "Αυτά τα περιβάλλοντα στοιχεία δεν μελετώνται ώστε να αποτελούν πλαίσια για την ανάληψη καμπτικής έντασης, αλλά σαν ράβδοι δικτυώματος(truss elements)"

Έχεις δίκιο, έτσι είναι. Είπα σαν υποτυπώδες πλαίσιο. Λάθος έκφραση.

Αν όλα πάνε καλά, μετά το Πάσχα, θα ξεκινήσω με την ίδια τεχνική άλλο ένα με φέρουσα τοιχοποιία που θα έχει και τμήμα 2ου Ορόφου.