sundance

τελικα αυτο με την περαιωση δεν παιζει?

βαζεις οσους κωδικους θες χωρις καποια περαιτερω επιπλοκη?

δικηγορος που να ξερεις οτι εχει ασχοληθει με τετοιου περιεχομενου υποθεσεις.(ασφαλεια και υγεια σε τεχνικα εργα)

μην το κανουμε πολυπλοκο.

πρεπει νομιζω να βαλω νεο καδ μεχρι τελος του ετους.σωστα?

ποιον να βαλω για πολ μηχ τεχνικο γραφειο?

Μετά από ένα μικρό πρόβλημα με την σύνδεση μου είμαι πάλι στο φορουν. Θα διαβάσω τις απαντήσεις σας και θα ξαναμπώ στη κουβέντα.

 

Για να γίνω ποιο περιγραφική, στην οικοδομή έχουν φτιαχτεί τα ισόγεια καταστήματα τα οποία και λειτουργούν και στην πίσω μεριά έχει κατασκευαστεί η σκάλα με σκοπό αργότερα ως και πολύ αργότερα (δεδομένου ότι η κατάσταση που σας περιγράφω είναι έτσι τουλάχιστον 4 χρόνια) να κατασκευαστούν και οι όροφοι. Η είσοδος είναι ανοικτή και δεν υπάρχει καμιά περίφραξη ούτε κάποια προειδοποιητική πινακίδα.

 

Αλέξανδρος: ο ιδιοκτήτης δεν γνωρίζει αν υπάρχει το ημερολόγιο που μου λές.

 

mred-akias : ναι μετά την έκδοση της άδειας την ανέγερση την ανέλαβε ο ιδιοκτήτης με συγγενή του εργολάβο (ο οποίος δεν βρίσκετε στη ζωή πλέων).

 

 

απο αυτά μου μου παραθέσατε και σας ευχαριστώ, στάθηκα στο Ν.1396 13/15.9.839ΦΕΚ126 Α')

2. Σε περίπτωση διακοπής των εργασιών, ο κύριος του έργου είναι υποχρεωμένος να λάβει όλα τα μέτρα, τα οποία του υποδεικνύει εγγράφως ο επιβλέπων το έργο και να τα διατηρεί αναλλοίωτα καθόλη τη διάρκεια της διακοπής.)

τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας κατά περίπτωση και φάση του έργου.

 

Αν και δεν του είχε υποδείξει κάνεις τα μέτρα που υποχρεούται να λάβει.

επιβλεπων και εργολαβος εχουν ευθυνη.

αν η υπηρεσια δεν εξεδωσε ημερολογιο τοτε το μπαλακι παει εκει.

αν εξεδωσε,και ο επιβλεπων δεν εχει συμπεριλαβει τα μετρα που λειπουν,μαλλον δεν εχει ευθυνη ο ιδιοκτητης.κραταω επιφυλαξεις ομως.

εμενα στην εφορια ως πολ μηχ μου δηλωσαν κυρια δραστηριοτητα

υπηρεσιες εκπονησης τεχνικων μελετων για βιομηχανικες διαδικσιες και παραγωγη.

τωρα που πρεπει να βαλω νεο καδ,θα βαλω ενα που ταιριαζει καλυτερα σε πολ μηχ...

ποιον ομως?

παιδες τι καδ (νεα) εχετε δηλωσει?

καλα,κανενας δεν εχει δηλωσει?

συναδελφοι,τελικα δηλωσατε εναν καδ ή παραπανω?

ποιον/ποιους?

Ειπα και εγω...μηπως δεν καταλαβα καλά!!!

 

sundance

κανε καμμια βόλτα στα χωρια σου τωρα το 15αυγουστο που ειναι τοσο ομορφη περιοχή.

θα παω και στα ορεινα.καποια στιγμη.

εν αναμονει λοιπον.

αυτα τα εχουμε πει.

http://www.michanikos.gr/showpost.php?p=94493&postcount=56

http://www.michanikos.gr/showpost.php?p=94407&postcount=51

υπαρχει ασαφεια.

πρεπει να βγει η προδημοσιευση για να ξεκαθαρισει.

μαλλον ομως οι 5ετιας ειναι ελευθεροι οριων.

Άπαξ δηλαδή και αποδεχθείς ότι αφενός δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα και αφετέρου πώς ακόμη και να μπορούσες, πάλι κάποια στιγμή στην άκρη του τούνελ παραμονεύει αναπόφευκτα η φυσική φθορά και η εκμηδένιση του θανάτου, τότε παύεις να είσαι τόσο υστερικός με τους κινδύνους, τότε παύεις να αποφεύγεις ζωογόνες δραστηριότητες επειδή σκέφτεσαι διαρκώς τι μπορεί να σου συμβεί.

 

Γιατί το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να φοβηθείς να ζήσεις.

ομορφο.συμφωνω.

αυτο ειναι απο 24 ιουλιου.

δεν δινει κατι επιπλεον σε αυτα που εχουμε ηδη πει.

αυτο ειναι απο τις 24 ιουλιου dratsiox.

περιμενουμε με ανυπομονησια συναδελφε.

τετοια προγραμματακια ειναι πολυ χρησιμα.

οχι σε αυτο το προγραμμα.

ευθυνες εχει ο κυριος του εργου αν καποιο τμημα της οικοδομης δεν εχει εκτελεστει απο πρόσωπο που συµβάλλεται µε µίσθωση έργου µε τον κύριο του έργου (με απλα λογια,αν καποια τμηματα εγιναν απο τον κυριο του εργου με αυτεπιστασια και χωρις εργολαβο) και ο εργολαβος.

ο επιβλεπων εχει ευθυνη διοτι δεν ηλεγξε αν εχει γινει εφαρμογη ολων των μετρων.

ΝΟΜΟΣ 1396/1983 (Φ.Ε.Κ. 126/Α/15-9-1983)

αρθρα 3,4,5,7,8 και 9 (αυτο μη το διαβασεις καλυτερα...)

μεχρι τελος αυγουστου θα εχει δημοσιευτει σιγουρα.

υπομονη.

η LH δεν εχει βγαλει σοβαρο tutorial για το fespa τοσα χρονια,θα βγαλει για το fepla...?

πραγματικα ειναι πολυ πισω σε αυτο τον τομεα,αν λαβεις υπ'οψιν οτι αλλες εταιρειες εχουν κυκλοφορησει και εμπεριστατωμενα video tutorials...

σιμφονο κε αιπαυξανο.

ον τοπικ,εγω ισως παω κουφονησια τελη αυγουστου.

με λυπη μου βεβαια πληροφορηθηκα οτι δε λειτουργει το Camping.

χαιρετώ τους συναδέλφους από ρώμη

εννοει οτι δινει χαιρετισμους μονο σε οσους εχουν σπουδασει στη ρωμη ή ζουνε εκει ή καταγονται απο εκει.

αν θελετε να σβησω τον συγγραφεα απο τη 1η δημοσιευση.

ας μην εστιασουμε εκει.

ειναι σα να ριχνεις ενα βελος και να κοιτας το βελος αντι για τον στοχο...

1. Δεν αποκλείονται οι μηχανικοί κάτω 3ετίας ή 5ετίας από το πρόγραμμα σύμφωνα με την ενημέρωση που έκανε το Υπουργείο. Απλά για αυτούς δεν ισχύουν όρια.

παντως απ'αυτο μαλλον καταλαβαινω οτι για τους 5ετιας δεν ισχυουν ορια.

σε μια πολυκατοικια με 5 οροφους,το κλιμακοστασιο μετραει στο σδ 4 φορες?

δλδ παντα Ν(οροφοι) - 1 ?????

απλα θιγει τις εμπορικα κατευθυνομενες συμπεριφορες ενος μεγαλου μερους της σημερινης ελληνικης κοινωνιας.

κενες εμπορικες κινησεις (βλεπε χρηματικου περιεχομενου) χωρις ουσια και νοημα.

και αυτο με την αλεπου,δεν ισχυει για ολους rigid.

δεν ξερω αν με νιωθεις,αλλα ειλικρινα δεν ισχυει.μονο μεχρι ενος σημειου:εκει που τελειωνει το παθος.

Ενα υπεροχο αρθρο που διαβασα σημερα.συγνωμη για το μακροσκελες του μηνυματος.

Η αβάσταχτη ηδονή της φθίνουσας απόλαυσης

Του Γιώργου Ι. Κωστούλα

Το μικρό σχόλιο στο “Fortune” είχε τον τίτλο: “The law of Marginal Futility”. Δύσκολο να τον αποδώσει κανείς στα ελληνικά. Όταν, όμως, διάβασα το άρθρο, κατάλαβα ότι ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να δούμε αυτόν το “νόμο” σε συσχετισμό με έναν άλλο γνωστότατο σε όλους μας νόμο, αυτόν της οριακής ικανοποίησης του καταναλωτή που μαθαίναμε στα πρώτα μαθήματα της Πολιτικής Δικονομίας.

Ας τον θυμηθούμε: “Ως οριακή ικανοποίηση ορίζεται η πρόσθετη (φθίνουσα) ικανοποίηση που νιώθουμε από την κατανάλωση κάθε πρόσθετης μονάδας ενός αγαθού, προϊόντος ή υπηρεσίας”.

Σε αντίθεση, λοιπόν, με τον παραπάνω γνωστό μας νόμο, ο “νόμος” που έδωσε τον τίτλο στο άρθρο του “Fortune” αναφέρεται στην πρόσθετη ικανοποίηση του καταναλωτή από τη... μη κατανάλωση, από τη... μη χρησιμοποίηση, από τη... μη απόλαυση κάθε πρόσθετης μονάδας ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας.

O “νόμος” δηλαδή ορίζει ότι όσο λιγότερη απόλαυση παίρνουμε από ένα προϊόν ή υπηρεσία, τόσο περισσότερο αυτό μας ικανοποιεί... Με άλλα λόγια, ο καταναλωτής ηδονίζεται, θα λέγαμε, να πληρώνει όσο το δυνατόν περισσότερο για μια όσο γίνεται μικρότερη αντιπαροχή και σε ποσότητα αλλά κυρίως σε ποιότητα απόλαυσης.

Η εικονογράφηση στο άρθρο ήταν παραστατικότατη. Υπήρχε ένα καλοστρωμένο τραπέζι, ένα θαυμάσιο σερβίτσιο με αστραφτερή πολυχρωμία που, δε λέω, μπορεί να ικανοποιούσε όλες τις υπόλοιπες ανθρώπινες αισθήσεις εκτός από τη μία, την οποία έπρεπε κατ’ εξοχήν να υπηρετεί: τη γεύση.

Εννοείται, βέβαια, να την υπηρετεί με κάποια διάρκεια και όχι στιγμιαία, αφού μέσα στο κομψότατο τεράστιο πιάτο δεν υπήρχε ποσότητα τροφής, περισσότερη απ’ όση θα μπορούσε να καταναλωθεί με δυο - τρεις παιδικές πιρουνιές. Φυσικά, η τιμή του πιάτου, κατ’ επιταγήν του νόμου, δεν μπορεί παρά να είναι υψηλότατη, σε ακραία δηλαδή αντίστροφη σχέση με την ελάχιστη ποσότητα.

Το παράδειγμα είναι εύγλωττο και είμαι βέβαιος ότι όλοι μας, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, έχουμε υποστεί τους κανόνες της haute ή της nouvelle cuisine... Όλο και περισσότεροι οδηγούμαστε σε καταναλωτικές συνήθειες που μειώνουν κάθε φορά την απόλαυση, άλλοτε μιμούμενοι μια εξαιρετική κατηγορία καταναλωτών, ή ακολουθώντας το παράδειγμα κάποιων επώνυμων εκκεντρικών.

Καθοδηγούμενοι, πλέον, και από τα λεγόμενα περιοδικά life style, δεν το έχουμε για τίποτα να πληρώσουμε 20 ευρώ για μισή μερίδα μακαρονάδας, 30 ευρώ για ένα κοινό μακό μπλουζάκι ή 100 ευρώ για μια γραβάτα. Είναι δυνατόν αυτό το υπερτίμημα να προσφέρει αντίστοιχη πρόσθετη απόλαυση;

Ακόμη χειρότερα, πολλές φορές οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται, ακριβέστερα ανταγωνίζονται για να τους δοθεί η ευκαιρία να καταβάλουν αυτό το υπερτίμημα. Όπως για παράδειγμα η εξασφάλιση ξαπλώστρας “πρώτο τραπέζι πίστα” σε κοσμικές παραλίες της Μυκόνου. Τι σχέση έχει η παρουσία τους εκεί με την πραγματική απόλαυση ενός δροσερού μπάνιου σε μια από τις τόσες άλλες πεντακάθαρες και ολιγοσύχναστες παραλίες μας;

Ώριμοι καταναλωτές συνωστίζονται σε ουρές για να στριμωχθούν σε ένα τραπέζι, να γευθούν ένα μέτριο πιάτο και να ακούσουν πολλές φορές απαράδεχτη μουσική, που κάποιος άλλος διάλεξε πριν απ’ αυτούς γι’ αυτούς.

Τι να πούμε για την περίπτωση πρόσφατης συναυλίας γνωστού τραγουδιστή σε κοσμικό νησί και τα γνωστά παρατράγουδα από το συνωστισμό, τη διπλο-τριπλοκράτηση τραπεζιών, και την απογοήτευση τόσων υποτιθέμενων σοβαρών ανθρώπων, θυμάτων, να υποθέσουμε του πλειστηριασμού για την εξασφάλιση ενός τραπεζιού...

Και ένα τελευταίο παράδειγμα από μια πρόσφατη επίσης παρατήρηση: Πώς να εξηγήσει κανείς την ευκολία με την οποία δέχονται πολλοί να περιμένουν υπομονετικά να βρουν τραπέζι σε μοδάτο bar στη Σαντορίνη για να δουν, τάχα, το ηλιοβασίλεμα. Είναι δυνατόν το ηλιοβασίλεμα να είναι εκεί, ανάμεσα σε εκατοντάδες αλλοπρόσαλλους θαμώνες ομορφότερο απ’ ό,τι στο διπλανό ή παραδιπλανό πεζούλι ή σκαλοπατάκι της Καλντέρας;

Στο νόμο της Marginal Futility, εγώ θα αντιπαραθέσω τον αποφθεγματικό λόγο του παππού, ο οποίος μεταξύ άλλων σοφών έλεγε επίσης ότι: “οι μεγάλες απολαύσεις είναι φθηνές”.

Συνάντησα το πνεύμα του λόγου του παππού καταγραμμένο από τον Επίκουρο, 2.300 χρόνια πριν, με την εξής διατύπωση: “Χάρις τη μακαρία φύσει (χρωστάμε χάρη στη μακάρια φύση) ότι τα αναγκαία εποίησεν ευπόριστα, τα δε δυσπόριστα ουκ αναγκαία”.

* O κ. Κωστούλας είναι τέως Γενικός Διευθυντής εταιρειών του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού τομέα. Συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο: “Και οι Μάνατζερ έχουν ψυχή... ”, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επτάλοφος.

πηγη:http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=1324560&pg=3

πως εισαι τοσο σιγουρος?