Σαφώς κι όλες οι (περιστρεφόμενες) μηχανές λειτουργούν με έναν "έμφυτο" βαθμό αζυγοσταθμίας κι εκκεντρότητας που αποτελεί κι ως έναν βαθμό δομικό χαρακτηριστικό της κάθε μηχανής. Το ζήτημα όπως λες είναι να είναι εντός αποδεκτών ορίων, έτσι ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η ακεραιότητά τους, αυτή των διάφορων εξαρτημάτων και φυσικά η ανθρώπινη υγεία.
Πρόκειται για μια διάταξη τροφοδοσίας καρπών ελιάς που αποτελείται από μοτέρ με ηλεκτρομειωτήρα και κοχλία. Σε λιγότερο από ένα έτος λειτουργίας ο άξονας "φαγώθηκε" κι αντικαταστάθηκε ενώ οι βίδες που συγκρατούν το μοτέρ επάνω στον σωλήνα τροφοδοσίας (περίπου 2 μέτρα από το έδαφος) ξεβιδώνουν διαρκώς. Έντονη είναι επίσης και η ταλάντωση του όλου συγκροτήματος.
Από ότι κοίταξα στα βιβλία των στοιχείων μηχανών υπάρχουν διάφορες μέθοδοι όπως η ανάλυση φάσματος FFT, οι μετρήσεις φάσης κτλ., καμία από αυτές όμως δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί στα πλαίσια της εργασίας του ιδιώτη-μηχανικού.
CostasV σε ποια όργανα αναφέρεσαι?
Θα μπορούσε κάποιος πιο έμπειρος συνάδελφος να μου πει πως μπορώ να τεκμηριώσω την έκκεντρη λειτουργία του παραπάνω συστήματος?
Ευχαριστώ