Έστω δύο συνεχόμενα οικόπεδα ίδιου ιδιοκτήτη με ημερομηνία δημιουργίας 1950, περίπου 300τμ το καθένα, άρτια κατά κανόνα, σε περιοχή με παλαιό σχέδιο.
Το 1990 γίνεται μια τροποποίηση του σχεδίου και αλλάζουν οι όροι δόμησης, οπότε έχουμε πλέον Ε αρτιότητας 500τμ και παρέκκλισης 100τμ.
Μέχρι εδώ καλά. Θα λέγαμε οτι τα δύο οικόπεδα είναι άρτια κατά παρέκκλιση.
Ωστόσο με την τροποποίηση του 1990 εκτός από τους όρους δόμησης, εγκρίθηκε και μια νέα οδός η οποία ρυμοτομεί τα δύο οικόπεδα (Δεν τα διχοτομεί, απλά "παίρνει" κάποια μέτρα κατά μήκος της μιας πλευράς τους). Έχει γίνει πράξη αναλογισμού κλπ. Το εμβαδόν των οικοπέδων μετά τη ρυμοτόμηση είναι περίπου 200τμ το καθένα και με το πρόσωπο δεν υπάρχει πρόβλημα.
Από αυτά που διαβάζω παραπάνω λοιπόν, θεωρούμε οτι τα δύο οικόπεδα (απομειωμένα λόγω ρυμοτομίας) διατηρούν ως ημερομηνία δημιουργίας τους το 1950 (και όχι το 1990) άρα είναι άρτια κατά παρέκκλιση; Σωστά;
Ρωτώ γιατί στην πράξη αναλογισμού που έχω στα χέρια μου, δείχνει τα δύο οικόπεδα συνενωμένα. Που σημαίνει οτι μάλλον τα θεώρησαν μη άρτια και άρα υποχρεωτική τη συνένωση.
Στην Πολεοδομία, οι απόψεις διίστανται....