tettris

Από την απόφαση 1843/2020 η ακριβής διατύπωση είναι: ζ. Κατάθεση Σχεδίου και Φακέλου Ασφάλειας και Υγείας του έργου, με ορισμό του υπεύθυνου συντονιστή σύμφωνα με τα οριζόμενα στο π.δ. 305/1996 (Α ́ 212), όπου απαιτείται. Από τη διατύπωση προκύπτει ότι δεν απαιτείται ΣΑΥ-ΦΑΥ σε όλες τις περιπτώσεις, παρά μόνο -φαντάζομαι- στις εργασίες που το αναφέρουν στα ειδικά δικαιολογητικά. Αυτό καταλαβαίνω. Επίσης στο άρθρο 41 του 4495 "Δικαιολογητικά για τη χορήγηση..." δεν αναφέρονται τα ΣΑΥ,ΦΑΥ στα επί μέρους διακαιολογητικά (παρ.1α-η).

Από όσα κατάλαβα, αν υφιστάμενο είναι >50τμ, κάνεις έλεγχο ριζικής ανακαίνισης και αν βγει θετικός εκπονείς ΜΕΑ με απαίτηση ενεργειακής απόδοσης Β. αν <50τμ και πρόκειται για ριζική νομίζω υποχρεούσαι για ΜΕΑ, αλλά χωρίς απαίτηση κατηγορίας (και μάλλον χωρίς απαίτηση όλων των μελετών της ΜΕΑ). Βασικά ο @kan62 έχει αναλύσει το σχετικό με τον @hkamp παλιότερα εδώ, αλλά δεν είμαι και σίγουρος αν σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι δεν χρειάζεται τελικά ΜΕΑ για περιπτώσεις <50τμ και ριζικής. αν ο έλεγχος ριζικής είναι αρνητικός και ανεξάρτητα επιφάνειας, τότε μάλλον δεν θέλει ΜΕΑ, αλλά υπάρχει η ελάχιστη απαίτηση για το δομικό ή τεχνικό στοιχείο που ανακαινίζεται από ΚΕΝΑΚ και ΤΟΤΕΕ. Απορίες: Ως προς την τελευταία περίπτωση, θα μπορούσαμε να βγάζουμε κατά βούληση αρνητικό έλεγχο ριζικής, αν υπάρχει δυνατότητα να μη γίνουν όλες οι εργασίες με μία άδεια (διαφορετικές χρονικά άδειες ή διαφορετικού τύπου); Για παράδειγμα να βγει ΕΕΔΜΚ για θέρμανση να περατωθεί η ΕΕΔΜΚ και μεταγενέστερα, αμέσως μετά, με 'Αρθρο 30 να γίνει εγκατάσταση κλιματιστικών. Θα μπορούσε συνδυαστικά να έβγαινε ριζική, ενώ σπαστά όχι. Το αποτέλεσμα όμως είναι για τον ίδιο χώρο στη μία περίπτωση να έχουμε υψηλότερες απαιτήσεις ενεργειακής κλάσης, στην άλλη όχι. Μήπως δεν έχω καταλάβει κάτι για τον έλεγχο της ριζικής ή αγνοώ κάτι σχετικά με τις υποχρεώσεις, ως προς τον χρόνο υλοποίησης των έργων; Μήπως απλά δεν υπάρχει πρόβλεψη ("παραθυράκι") για αυτή την ανισότητα, επειδή είναι σπάνιο να θέλει κάποιος να "επιμερίσει" τις άδειες; Ή μήπως θεωρείται "μικρό το κακό" για το ενεργειακό αποτύπωμα, λόγω των ούτως ή άλλως ελάχιστων απαιτήσεων ΚΕΝΑΚ; Μου φαίνεται άκυρο (επειδή το έχω ακούσει), όταν δεν υπάρχουν μελέτες στον φάκελο, λόγω μη απαίτησης τον καιρό της άδειας, να μην χρειάζεται να προστεθούν (για τον χώρο που μας ενδιαφέρει) για τις εργασίες/εγκαταστάσεις που θα γίνουν σήμερα. Συμφωνώ με @Δόκτορας.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Όλες οι συνθήκες πληρούνται για μικρής κλίμακας και είτε επειδή πρόκειται να γίνουν εργασίες σε τμήμα περίπου 65τμ (μικρό) είτε επειδή κάποιες εργασίες δεν συνυπολογίζονται στον προϋπολογισμό, βγαίνει αρκετά κάτω των 25Κ. Καθώς όμως θέτεις το θέμα του προϋπολογισμού, έστω ότι τώρα ο σκοπός είναι να γίνουν κάποιες βασικές εργασίες και άλλες να ακολουθήσουν όταν/αν βγει νέο Εξοικονομώ. Έστω ότι ο προϋπολογισμός για τις εργασίες που θα γίνουν άμεσα είναι κάτω των 25000 και στη διάρκεια ισχύος της άδειας, ας πούμε σε 6 μήνες, συμπληρωθούν νέες. Τι γίνεται τότε; Αν προστίθενται στον αρχικό προϋπολογισμό και βγαίνει άνω των 25Κ, πρέπει οι νέες να γίνουν με Ο.Α.; Ακόμα περισσότερο με απασχόλησε αυτό και στον έλεγχο ριζικής ανακαίνισης. Αν και εκεί μπαίνουν (λογικά) μόνο οι εργασίες που δηλωθούν στην ΕΕΔΜΚ "σήμερα", θα βγει μη ριζική η ανακαίνιση, ενώ αν "αύριο" προστεθούν νέες, ενώ και αυτές μπορεί να μη συνιστούν ριζική ανακαίνιση, θα μπορούσε συνολικά να αποτελούσαν. Οπότε ενώ αν αρχικά είχε βγει μία ΕΕΔΜΚ για όλες εξ αρχής να απαιτούνταν ΜΕΑ και με υψηλότερες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης (λόγω ριζικής), με το "σπάσιμο" των εργασιών δεν υπάρχει εκτενής περιορισμός. Έτσι κάπως άρχισα να προβληματίζομαι για το αν υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις λόγω της δημιουργίας ουσιαστικού νέου χώρου, μέσω ΕΕΔΜΚ. Θα έπρεπε κατά μία έννοια να μην υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός του α) αν τα κάνεις όλα μαζί -> ΜΕΑ, β)αν τα κάνεις τμηματικά -> κάνεις "ό,τι θες". Σε εισαγωγικά το "ό,τι θες" αφού οφείλεις κάθε νέα εγκατάσταση να πληρεί τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης όπως καθορίζονται στον ΚΕΝΑΚ. Τυπικά δικαίωμα και πρόβλημα του ιδιοκτήτη είναι να επιλέξει τί θα κάνει. Αν φτιάξει σήμερα λίγα, θα πληρώνει μεγαλύτερους λογαριασμούς σε σχέση με μια ολοκληρωμένη επέμβαση. Αλλά αφού όπως είπα και πριν, ουσιαστικά δημιουργείται νέος χώρος, δεν υπάρχουν απαιτήσεις για το ενεργειακό αποτύπωμα, στο στάδιο έστω του σχεδιασμού;

ιζ) εσωτερικές διαρρυθμίσεις, καθώς και εργασίες αλλαγής χρήσης για τις οποίες σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν.4067/2012, όπως ισχύει, Το ότι η διάταξη αρχίζει με το "εσωτερικές διαρρυθμίσεις" (που ήταν και πριν το 2020), έμμεσα συνεπάγεται ότι η παράγραφος έχει εφαρμογή για εργασίες μόνο στο εσωτερικό, εκτός δηλαδή του κελύφους. Βέβαια εργασίες/επεμβάσεις στο κέλυφος επιτρέπονται και με άλλες παραγράφους του άρθρου. Αυτό που θέλω να ρωτήσω, θεωρείτε ότι βγαίνει συμπέρασμα ως προς το αν επιτρέπεται αλλαγή χρήσης από αποθήκη σε κατοικία (προϋποθέσεις ΝΟΚ ικανοποιούνται), χωρίς καμία απαίτηση ενεργειακής απόδοσης για τη νέα χρήση; Θα μπορούσε δηλ. το ακίνητο να αλλάξει σήμερα χρήση (σε κατοικία) και να συνεχίσει να είναι ενεργοβόρο, μόνο και μόνο επειδή η ΑΧ μπορεί πλέον να γίνει με ΕΕΔΜΚ και δεν πρόκειται για νέο κτίριο; Μήπως άλλες διατάξεις επιβάλλουν περιορισμούς, ελάχιστες απαιτήσεις; (4122/2013, κλπ. έχω ψάξει, δεν έχω βρει όμως κάτι). Μπορεί και ανάποδα, να γνωρίζει κάποιος διάταξη που να λέει ότι μπορεί να εγκατασταθεί χρήση κατοικίας, ανεξάρτητα αν το κτίριο ικανοποιεί απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης. (θα μπορούσε από τις διατάξεις ενημέρωσης του φακέλου, άρθρο 42, να προκύπτει κάτι, αλλά δεν το βλέπω).

Αλλαγή χρήσης με ΕΕΔΜΚ σε κατοικία και εργασίες εσωτερικών διαρρυθμίσεων και κελύφους. Αν η ανακαίνιση δεν είναι ριζική (άρα δεν απαιτείται εκπόνηση ΜΕΑ), υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις σχεδιασμού; Πχ. καμία, μόνο θερμομονωτικής επάρκειας, άλλες; Με άλλα λόγια επιτρέπεται να εκδοθεί η εν λόγω έγκριση εργασιών για κατοικία χωρίς απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης, μόνο και μόνο επειδή οι εργασίες δεν εγκρίνονται με οικοδομική άδεια (ΜΕΑ); Μελέτη θέρμανσης/ψύξης δεν απαιτείται; Αν όχι, μπορούν να προταθούν ωστόσο επεμβάσεις χωρίς την κατάθεση των αντίστοιχων μελετών; Πχ διελεύσεις εσωτερικών αγωγών θέρμανσης, χωρίς τερματικά ή λέβητα, εφόσον δεν θα έχει γίνει ήδη μελέτη θέρμανσης; Δεν σχολιάζω το αν είναι ορθός τρόπος σχεδιασμού η "τμηματική" μελέτη του χώρου, αλλά αν η ΕΕΔΜΚ επιτρέπει αυτή τη λογική. Συμπληρωματικά να πω ότι έχω υπόψη μου την παρακάτω διευκρινιστική, αλλά δεν προκύπτει συμπέρασμα για τις ελάχιστες απαιτήσεις συνολικά, όπως αν η ανακαίνιση ήταν ριζική, αλλά μεμονομένα για τις ελάχιστες απαιτήσεις των συστημάτων που πρόκειται να υλοποιηθούν. Ρωτάω όμως αν γνωρίζετε ότι προκύπτουν από αλλού. Σε όλα τα υφιστάμενα κτίρια ή κτιριακές μονάδες που αντικαθίστανται δομικά στοιχεία του κελύφους τους, αντικαθίστανται ή προστίθενται ή εγκαθίστανται εξ αρχής τεχνικά συστήματα, ακόμη και χωρίς να υπόκεινται σε ριζική ανακαίνιση, πρέπει αυτά να πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης όπως καθορίζονται στον ΚΕΝΑΚ (σχετ. γ’) και εξειδικεύονται στη ΤΟΤΕΕ 20701-1/2017 «Αναλυτικές εθνικές προδιαγραφές παραμέτρων για τον υπολογισμό της ενεργειακής απόδοσης κτιρίων και την έκδοση του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης» (σχετ. ε’). (Εγκ. ΑΔΑ: ΨΛ424653Π8-Ρ77 για την εφαρμογή του ν. 4122/2013.)

Θεωρώ και εγώ ότι καλύπτεται, αλλά φυσικά εσύ έχεις υπόψη σου τη συνολική εποπτεία του χώρου για να κρίνεις. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν έχει σημασία από μόνο του το ξεμπάζωμα (φαντάζομαι εννοείς τοπικά), αν ο χώρος ουσιαστικά έχει χαρακτηριστικά υπογείου. Αν όμως, για παράδειγμα, πρόκειται για χώρο που είναι σήμερα πρακτικά υπέργειος με απλή τοιχοποιία περιμετρικά και το μόνο που θυμίζει υπόγειο χώρο είναι τα μικρά ανοίγματα, τότε δεν θα τον θεωρούσα "υπόγειο".

Το λογικό είναι να εννοεί υπόγεια που έχουν χαρακτηριστιικά υπόγειου χώρου σήμερα. Όχι κατ' ανάγκη με τις προδιαγραφές υπόγειου χώρου κατά ΝΟΚ (αφού περί αυθαιρέτου πρόκειται), αλλά ούτε και στο άλλο άκρο να ήταν ο χώρος υπόγειος στην ο.α., να υπερυψώθηκε και να πληροί χαρακτηριστικά ισογείου σήμερα.

Δεν νομίζω να υπάρχει αμφιβολία ότι, αν ο υπόγειος χώρος δεν είναι αυτοτελής, σε εντός σχεδίου περιοχή, δεν μετράει στον έλεγχο, ανεξάρτητα από τη χρήση του (κύρια ή βοηθητική). Σύμφωνα με την εγκύκλιο ως περίγραμμα θεωρείται το "νόμιμο περίγραμμα", αλλά από τον νόμο δεν είναι σαφές.

Θα γράψω εδώ την απορία μου γιατί διάβασα μια επικοδομητική συζήτηση και αν το ο τίτλος ήταν σκέτο Σύγχυση Ριζικής Ανακαίνισης θα ταίριαζε γάντι. Στόχος: Τμήμα ισόγειου χώρου αποθήκης περίπου 65τμ σε κτίριο του 1986 με όροφο κατοικία θα αλλάξει χρήση σε κατοικία με ΕΕΔΜΚ. Είναι κενός χώρος χωρίς επενδύσεις, μόνωση, υδραυλικές εγκαταστάσεις, επιθυμητά ανοίγματα, κλπ. Το σκεπτικό είναι να μελετηθούν/γίνουν μόνο οι ελάχιστες επεμβάσεις με την έκδοση της μικρής κλίμακας, να δηλωθεί ο χώρος ως κύρια κατοικία και όταν βγει νέο πρόγραμμα Εξοικονομώ να συμπληρωθούν εκ νέου επεμβάσεις (ενημερώνοντας όπου χρειαστεί την ΕΕΔΜΚ), οι οποίες θα επιχορηγηθούν από το πρόγραμμα. Προβληματισμοί/Απορίες επιβεβαίωσης: Στέκει γενικά το παραπάνω σκεπτικό ή βλέπετε εξ ορισμού κάτι αποτρεπτικό/απαγορευτικό; Το βασικό θέμα για να ισχύει το παραπάνω σκεπτικό είναι αν υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις, λόγω της νέας χρήσης, σε οποιοδήποτε κτιριοδομικό θέμα (κυρίως βέβαια σχετικά με την ενεργειακή απόδοση) προκειμένου να συνταχθεί ορθά η ΕΕΔΜΚ και από που ορίζονται (από τον κτιριοδομικό;). Δεδομένης της ΕΕΔΜΚ και όχι έκδοσης οικοδομικής άδειας, μήπως δεν υπάρχει ελάχιστη απαίτηση και απλά θα αναφερθούν οι επεμβάσεις που κατ' επιθυμία του ιδιοκτήτη θα υλοποιηθούν; Αυτή η απορία μάλλον εξαρτάται και από τα παρακάτω: Το ότι η αλλαγή χρήσης θα γίνει με ΕΕΔΜΚ δεν νομίζω να εξαιρεί τον έλεγχο ριζικής ανακαίνισης. Από το θετικό αποτέλεσμα του ελέγχου της ριζικής θα κριθεί αν θα χρειαστεί απαίτηση ελάχιστης κατηγορίας αναβάθμισης. Από το αρνητικό αποτέλεσμα τί προκύπτει; Είτε θετικό είτε αρνητικό το αποτέλεσμα του ελέγχου της ριζικής, ΜΕΑ θα γίνει και ποιες μελέτες θα πρέπει υποχρεωτικά να περιέχει; Αν ο έλεγχος ριζικής είναι τόσο σημαντικός (θα καθορίσει ουσιαστικά τις επεμβάσεις που πρέπει να υλοποιηθούν), το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να γίνει σωστά. Στον υπολογισμό ΔΑΤΣ δεν μπορώ να καταλάβω ποιες εργασίες θα μπουν στον αναλυτικό προϋπολογισμό, εφόσον στο στάδιο αυτό δεν ξέρουμε ποια ακριβώς θα είναι τα τεχνικά συστήματα. Κλείνω με αυτό από τον @kan62, του οποίου τη γνώμη θα επιθυμούσα ιδιαίτερα. Βέβαια αυτό ειπώθηκε προ του 2020, πριν δηλ. εισαχθεί η αλλαγή χρήσης υπό προϋποθέσεις στις ΕΕΔΜΚ. Η σύγχυση στην ουσία της ("Τί ακριβώς απαιτείται να μελετηθεί στα πλαίσια της ΕΕΔΜΚ;") όμως παραμένει και ειδικά στο κατά πόσο σχετίζεται με το αποτέλεσμα του ελέγχου για ριζική ανακαίνιση.

Αγαπητέ zazeng ευχαριστούμε για το ζωντανό παράδειγμα! Θεωρώ δυσκολεύει η απόφαση αποχώρησης, αν υπάρχει κάτι πιο μετριοπαθές σε βλάβη ή έχεις ήδη προχωρήσει την υπόθεση και εκεί που ψάχνεσαι με τα στατικά προκύπτουν λεπτομέρειες για τις οποίες δεν είναι ξεκάθαρο (έτσι όπως τα γράφει η φυλλάδα) για το αν υπάρχει απαλλαγή της ΜΣΕ ή όχι. Πάντως well done από τη μεριά σου σε αυτή την περίπτωση. Θεωρητικά/έχω καταλάβει η λύση για τους τολμηρούς είναι: δίνεις τη βεβαίωση και ενημερώνεις έγγραφα τον ιδιοκτήτη ότι από δόμηση καλά τα πας από βλάβες έχεις θέμα. Ας διαψευστώ αν δεν είναι έτσι, γιατί είναι σοβαρό ζήτημα.. ΥΓ: Το 'σώζεται' ατυχής επιλογή λέξης. Το 'θάβεται' θα ήταν πιο σωστή. Από την άλλη καλό και θεμιτό να εξασφαλίσεις μια ΜΣΕ για εσένα ή τον συνάδελφό σου. Αν όμως νομοτυπικά ο τρίτος συνάδελφος θα μπορούσε να την απαλλάξει (=>μικρότερο κόστος τακτοποίησης), ποια είναι τότε η καθόλα ενδεδειγμένη πρόταση στον ιδιοκτήτη;

Αυτό είναι και για εμένα μεγάλο αδιευκρίνιστο αγκάθι. Σε παρόμοια απορία η γνώμη των συναδέλφων ήταν λίγο γενική, αλλά με λίγα λόγια ότι κάνεις αυτά που σε υποχρεώνει και αφήνεις αυτά από τα οποία σε απαλάσσει ή δεν σου λέει ρητά να ασχοληθείς ο 4495. Η ηθική ευθύνη πιστεύω είναι στο πλαίσιο της ευθύνης της αυτοψίας για τακτοποίηση αυθαιρέτων, αλλά προσωπικά δεν ξέρω να στην ορίσω. @DIMITKLADO Πιστεύω και εγώ μόνο με αύξηση κατακόρυφων φορτίων αν σώζεται. Φαντάζομαι ήθελες να γλιτώσεις τους υπολογισμούς, αλλά τόσο αφηρημένες που είναι οι διατάξεις ρισκάρεις να το διακινδυνέψεις;

Αν όμως η λέξη κλειδί είναι η "απαίτηση", αφού το κατηγορίας 2 κτίσμα είναι υποκείμενο των νεότερων κτισμάτων, έμμεσα αλλά ουσιαστικά απαιτείται να το αφορά η ΜΣΕ. Αν το δούμε τελείως τυπικά το θέμα, εφόσον είναι κατηγορίας 2 υπαγωγή δεν χρειάζεται υποβολή ΜΣΕ. Αλλά αφού θα γίνει αναγκαστικά, γιατί να μην αναφερθεί; Είναι σαν τις περιπτώσεις που μπορεί να μην υπάρχει συστημική απαίτηση για ένα δικαιολογητικό, αλλά ο μηχανικός οφείλει να συμπληρώσει.

Η δδ' είναι από τα βασικά σημεία που, από εκεί ορμώμενος, μου μπαίνουν ιδέες για την περίπτωση η κατηγορία να πρέπει να αφορά σε όλη τη δόμηση του ακινήτου (νόμιμα+αυθαίρετα), προκειμένου να διεξαχθεί συμπέρασμα για την επιλογή της. Είναι πολλά τα σημεία που το υποδεικνύουν. Μια πολύ καλή ανάλυση (με επιχειρήματα) είχε κάνει ο kan62 ως προς αυτή την ερμηνεία, αλλά στις λεπτομέρειες δεν έχω καταλάβει ή δεν συμφωνώ με κάποια σημεία και δεν είμαι άλλωστε πολύ σίγουρος σήμερα πώς την έχει τελικά διαμορφώσει. Για παράδειγμα είχε μιλήσει για αυθαίρετους ανοιχτούς ημιυπαίθριους, αλλά δεν ξέρω αν δίνει και σήμερα αυτή την ερμηνεία. Κατά τη γνώμη μου η κατηγορία θέλει να ασχοληθεί μόνο με τους κλειστούς χώρους. Φυσικά δεν αποκλείεται το όλο θέμα να είναι ένα φιάσκο, που προκύπτει από κακή σύνταξη, αντιγραφές παλαιότερων αποσπασμάτων χωρίς ενσωμάτωση, κακή επιλογή ορολογίας, σύνταξης και γραμματικής, που ποτέ δεν διορθώθηκε/βελτιώθηκε και τσάμπα προσπαθούμε (με κόπο) να ερμηνεύσουμε. Αλλά αυτό πρέπει να εφαρμόσουμε και δεν θεωρώ ότι έχουμε έστω βρει μια κοινή γραμμή. Ίσως να είναι αδύνατο.

Εκεί έχουν εφαρμογή οι οδηγίες των παραγράφων δα' και δβ'. Που να ξέρεις όμως. Και σε αυτή την περίπτωση πλεονασμός θα ήταν, αλλά δεν αποκλέιεται να διατυπώθηκε. Προσπαθώ να βρω ένα πάτημα λογικής μήπως κάτι σοβαρό θέλει να μας πει (η υποπαράγραφος ή και όλη η κατηγορία), αλλά τίποτα.

Πάντως όποτε προσπαθώ να καταλάβω καλύτερα το λεκτικό σε συνδυασμό με το νόημα των παραγράφων σχετικά με τον υπολογισμό της κατηγορίας, πάντα καταλήγω ότι έχει ερμηνευθεί λανθασμένα το όλο θέμα, κυρίως λόγω επιρροής από τον 4178. Έστω όμως και και να μην πάει τόσο μακριά το πράγμα (προσμέτρηση και νόμιμων επιφανειών δηλαδή), η κατηγοριοποίηση σίγουρα αφορά σε έναν χονδρικό υπολογισμό του δομημένου όγκου των κλειστών χώρων και κατά πόσο υπερβαίνει ένα ποσό που σχετίζεται με τις δυνατότητες του ακινήτου στα πολεοδομικά μεγέθη (ΠΜ). Χονδρικά εξάλλου προσεγγίζει ο 4495 και πολλά άλλα θέματα. Κατά τ' άλλα, μοιράζομαι τις σκέψεις μου: Έστω ότι στην έκφραση "Στα ανωτέρω ποσοστά συνυπολογίζονται...", το "συν-" δεν έχει το νόημα της πρόσθεσης των αυθαίρετων χώρων στους νόμιμους, ώστε να εξεταστεί αν έχουν παραβιαστεί τα ΠΜ του οικοπέδου άνω του δεδομένου ποσοστού, αλλά ότι θέλει να τονίσει πως συνυπολογίζονται στα υπαχθέντα σήμερα αυθαίρετα και τα ήδη τακτοποιημένα. Το γεγονός ότι επισημαίνει συγκεκριμένα τους αυθαιρετονόμους από το 2009 και εξής ίσως αποτελεί και μία ένδειξη ότι δεν συνυπολογίζονται τα τακτοποιημένα με Τρίτση, άρα τα πριν το 1983, κατά συνέπεια εξαιρούνται και τα κατηγοριών 1 και 2 (που υπάγονται είτε σήμερα είτε με προηγούμενους νόμους). Το "Δεν συνυπολογίζονται επιφάνειες εντός..." είναι κομμάτι του χονδρικού υπολογισμού, όπου προτρέπει στο άθροισμα να μη μπούν οι εν λόγω χώροι, είτε μετρούν ολόκληροι, είτε μετρούν εν μέρει, είτε καθόλου στη δόμηση (βάσει των κανονισμών, όπως σε μία ο.α.), αφού αυτοί οι χώροι γενικά δεν επηρεάζουν τον κτιριακό δομημένο όγκο των κλειστών χώρων, που είναι το τελικό ζητούμενο που θέλει να ελέγξει η κατηγορία. Το παραπάνω δίνεται σαν μπόνους στα εντός σχεδίου, όπου εκεί υπάρχει άλλοθι στην υπερδόμηση, ίσως με το σκεπτικό ότι στις πόλεις τα βασικά έχουν γίνει από πολεοδομικό σχεδιασμό, άρα μικρότερο το κακό από την κτιριακή επιβάρυνση. Ή αλλιώς ότι εκεί υπάρχουν οι πολλοί (άρα και περισσότερο χρήμα από τα πρόστιμα), επομένως ήθελαν να δώσουν κίνητρο για περισσότερες τακτοποιήσεις. Οι "ημιυπαίθριοι" που έχουν κλείσει, που όσο να 'ναι επηρεάζουν τον δομημένο όγκο, ακόμα και αν έχουν τακτοποιηθεί συνυπολογίζονται. Μόνο που εδώ, συνυπολογίζοντας και τους χώρους αυτούς τα παραπάνω ποσοστά προσαυξάνονται μέχρι το 80%. Πχ με επιτρεπόμενη δόμηση 100τμ δικαιούνται όλοι οι κλειστοί χώροι (που μετράνε) να φτάνουν τα 80τμ (40 διάφορες ΥΔ από κλειστούς χώρους και άλλα 40τμ από ΥΔ των η/υ, όχι όμως 60 + 20, αφού με το 60 έχει ήδη παραβιαστεί το 40% της δβ'). Αυτό που δεν 'κολλάει' στους "η/υ" είναι το ότι αναφέρεται το μέγεθος της κάλυψης, ενώ θεωρητικά έχουν μετρήσει στην κάλυψη. Δύο ενδεχόμενα που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι α) ίσως με τον όρο "ημιυπαίθριοι" εννοεί οποιονδήποτε χώρο που δεν ήταν ούτε ανοιχτός ούτε κλειστός και για κάποιον λόγο (που δεν μπορώ να σκεφτώ) δεν είχε μετρήσει σε κάλυψη, β) ότι αφορά σε αυθαίρετους ημιυπαίθριους, που ως αυθαίρετοι δεν είχαν μετρήσει στην κάλυψη, έχουν όμως τακτοποιηθεί με προγενέστερους νόμους και έκλεισαν μετά, αλλά βέβαια πριν το 2011. Η δγ' φαίνεται να αφορά σε όλο το ακίνητο. Οι επί μέρους ιδιοκτησίες επιμερίζουν τα 50τμ στο ποσοστό τους. Ακόμα πιο πολύ νοήμα θα είχε αυτό ειδικά αν συνυπολογίζαμε και τα νόμιμα. Η δδ' φαίνεται να είναι πλεονασμός ακόμα και αν αφορά σε περιπτώσεις όπου η αυθαίρετη νέα χρήση έχει μικρότερο δικαίωμα δόμησης στην περιοχή και άρα διευκρινίζει ότι τα επιπλέον τμ από αυτά που επιτρέπει η νέα χρήση, δεν πρέπει να υπολογιστούν, λες και υπήρχε αμφιβολία καθώς έτσι και αλλιώς ήταν νόμιμα (αναλυτικός όχι ΥΔ)... Και πάλι, ίσως η παράγραφος αυτή να αποκτούσε λίγο μεγαλύτερο νόημα αν στον έλεγχο για κατηγορία αυτό το συνυπολογίζονται υπονοεί και την προσμέτρηση των νόμιμων επιφανειών, οπότε πλέον τα ποσοστά αναφέρονται στην υπέρβαση άνω των πολεοδομικών μεγεθών του οικοπέδου/γηπέδου, αλλά και πάλι για τις περιπτώσεις αυτές δεν θα έπρεπε να είναι διατυπωμένη έτσι. Για την δε', πάλι μου μπαίνει η ιδέα ότι εννοεί οποιονδήποτε (ημι)ανοιχτό χώρο που δεν είχε μετρήσει σε δόμηση (ξανά όμως που κολλάει η κάλυψη?), αλλά μου φαίνεται υπερβολικό να εννοεί ότι αθωώνονται κλειστοί χώροι έως το 60% της επιτρεπόμενης. Πιθανότερο τα 20% ή 40% των δα', δβ' να αυξάνονται σε 60%. Εκτός αν στα εκτός σχεδίου θεωρεί ο νομοθέτης ότι είναι συχνό το φαινόμενο να αδειοδοτούνται πχ. προστεγάσματα και στέγαστρα (κυρίως ίσως σε βιομηχανικά) που μετά έκλεισαν και έγιναν αποθήκες και γι'αυτά τα ("δευτερεύοντα") κτίσματα αφήνει ένα αβαντάζ, λόγω και της γενικά αραιής εκτός σχεδίου δόμησης. Ας τους είχε βέβαια ονομάσει ανοιχτούς χώρους που είχαν μετρήσει στην κάλυψη! Πάντως τα παραδείγματα της εγκυκλίου δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να υπολογίζονται αυθαίρετες επιφάνειες άνω των επιτρεπόμενων μεγεθών (αυτό εξάλλου που καταλαβαίνω γίνεται για το ύψος). Γράφει σε ένα από αυτά: "Έχει επιτρεπόμενη δόμηση 1800τ.μ." Και αμέσως μετά: "Με υπέρβαση έως 360τμ...", σαν να υπονοεί είτε α)ότι θεωρούμε στο (αποτυχημένο) παράδειγμα αυτό ότι ήδη από την άδεια δεν υπολείπεται δόμηση είτε β)ότι αν υπάρχει υπέρβαση άνω των 1800τμ έως 360τμ, δηλ. αν όλα μαζί νόμιμα+αυθαίρετα έχουν εμβαδόν έως 2160τμ ή με άλλα λόγια δεν παραβιάζεται η δόμηση του οικοπέδου άνω του 20% η υπαγωγή είναι κατηγορίας 4. Και αν τελικά ισχύει το β) και έπρεπε να συνυπολογίζουμε και νόμιμες επιφάνειες, τότε πολλά σημεία αποκτούν πιο ξεκάθαρο νόημα. Όπως ότι πλέον αναφέρεται σε ανοιχτούς η/υ. Δεν ξέρω βέβαια αν έχουν τόση σημασία πλέον όλα αυτά ή κατά πόσο έχει νόημα να ξύνουμε παλιές πληγές. Ίσως έχει ακόμα μικρότερη σημασία αφού επανέρχεται η κατηγορία 5 και θα "γίνεται η δουλειά μας". Από την άλλη μάλλον θα ισχύει αρκετά αυτός ο νόμος οπότε κρίμα να μην ξέρουμε τί πραγματικά θα ήθελε να πει.

Ευχαριστώ για την απάντηση. Πιο πάνω απλά αναρωτιέμαι. Δηλαδή δεν σου έχει τύχει να χρησιμοποιήσεις την παράγραφο δδ', ώστε να σε προβληματίσει τί θα μπορούσε να εννοεί; Όσο για την αλλαγή χρήσης των υπογείων θα την πας με δα' ή δβ΄και δεν ρισκάρεις να θεωρήσεις ότι μπορεί να εννοεί και τέτοιες αλλαγές χρήσεις. Δεκτό.

akis73, αν θα ήθελες ένα παράδειγμα που έχει εφαρμογή η παράγραφος δδ';...

Σε ανακαίνιση θα γίνουν εκτενείς αλλαγές στην πρόσοψη διαμερίσματος ισογείου οπότε θα χτιστεί νέος τοίχος πλήρωσης με τα νέα επιθυμητά ανοίγματα και θερμοπρόσοψη. Έχω τον προβληματισμό αν θα ήταν καλύτερη λύση η κατασκευή τοιχοποιίας από πορομπετόν αντί οπτόπλινθων (την τελευταία ας την πουμε 'συμβατική' εφεξής χάρει λόγου), κυρίως για τον εξής λόγο: Κάποια ανοίγματα θα πρέπει, λόγω περιορισμών χωροθέτησης, να τοποθετηθούν σε μικρή απόσταση από τα υποστυλώματα (όχι απαραίτητα σε επαφή) και κατόπιν συζήτησης που είχα σε σχετικό θέμα, αλλά και από άλλες σχετικές πληροφορίες, δημιουργούνται συνθήκες κοντού υποστυλώματος, που πρέπει να αποφευχθούν. Στη 'συμβατική' τοιχοποιία θα μπορούσε να αρθεί το δυσμενές φαινόμενο με δημιουργία αρμού καθ' ύψος και πλήρωση με ελαστομερές υλικό. Δεδομένου όμως ότι η εκτός επιπέδου ανατροπή πρέπει να εξασφαλιστεί σε αυτή την περίπτωση, οδηγούμαστε σε επιπλέον κατασκευές, όπως για παράδειγμα στερέωση μεταλλικών προφίλ τύπου Π για συγκράτησή της (αν κατάλαβα στις θέσεις των σενάζ). Επειδή ωστόσο η ενδεδειγμένη κατασκευή από πορομπετόν προβλέπει αρμό και πλήρωση με πολυουρεθάνη ούτως ή άλλως, σκέφτομαι μήπως είναι προτιμότερη λύση. Σκέφτομαι ότι αυτός ο τρόπος εφαρμογής (αρμός με πολυουρεθάνη) δεν ενδείκνυται στις συμβατικές τοιχοποιίες λόγω των διατμητικών τάσεων που δημιουργούνται στα σημεία επαφής με τον ΦΟ, που αναπτύσσονται λόγω βάρους, και γι'αυτό σε αυτές οδηγούμαστε σε άλλες μεθόδους σφηνώματος. Ισχύει αυτό; Γενικά έχει βάση ο τρόπος σκέψης μου (κυρίως ως προς την αποφυγή κοντών στύλων με όσο το δυνατόν απλούστερη λύση εφαρμογής); Έχετε άλλα επιχειρήματα υπέρ της μίας ή της άλλης λύσης; (τα περισσότερα συνήθη επιχειρήματα τα γνωρίζω, κυρίως αναφέρομαι σε εμπειρικές παρατηρήσεις.) Στα επιπλέον στοιχεία: επειδή πρόκειται για ισόγειο χώρο δεν με απασχολεί το βάρος της τοιχοποιίας. Το ύψος της είναι βέβαια αυξημένο (4,40μ), αλλά αυτό δεν ξέρω κατά πόσο επηρεάζει (μόνο ο παράγοντας βάρους βλέπω πάλι να αλλάζει) τη μία ή την άλλη λύση. Τέλος, τη λύση με τσιμεντοσανίδα, την αφήνω εκτός συζήτησης προς το παρόν.

Ωραία..συνεπώς: 1) αυτοτελή υπόγεια που άλλαξαν χρήση από βοηθητική σε κύρια ελέγχονται ως προς την κατηγορία μόνο με τις παραγράφους δα' και δβ'; (τόσο εκτός όσο και εντός σχεδίου) 2) Η δδ' τελικά αναφέρεται σε αλλαγές από κύρια σε κύρια χρήση, που για κάποιον λόγο με τη νέα αλλαγή μετράει ο χώρος στη δόμηση, ενώ με την παλιά δεν μετρούσε; Edit: Σε περίπτωση Ιάσονα που ξαναδείς τα σχόλια - κρίνοντας από την τελευταία απάντησή σου δεν είμαι σίγουρος αν έγινα κατανοητός-, αυτό που επισημαίνω είναι ότι δίνετε αντίθετες απαντήσεις για την ίδια περίπτωση με τον Akis73. Εκτός αν εσύ είχες κατά νου ειδικά τα μη αυτοτελή υπόγεια εντός σχεδίου (μη προσμέτρηση στην κατηγορία από τις οδηγίες για τις παραγράφους δα' και δβ'), τότε είναι σαν να ερμηνεύετε διαφορετικά την δδ' στην περίπτωση ΑΧ από βοηθητική σε κύρια αυτοτελούς υπογείου εντός σχεδίου.

Κάτι δεν κατάλαβα ή πρόκειται για δύο αντίθετες μεταξύ τους απαντήσεις στο ίδιο ουσιαστικά ερώτημα;🤔 (υποθέτω το ερώτημα του l_zrs προφανώς αναφέρεται σε εντός σχεδίου)

Στην ελπίδα να βλέπουν περισσότερα μάτια πλέον το φόρουμ, έχει διαμορφώσει κάποιος συνάδελφος ερμηνεία για την παράγραφο δε' στα εκτός σχεδίου; (εξαιρείται ο Ιάσονας που έχει προτείνει στο παρελθόν να μη της δίνουμε σημασία γιατί την έχει γράψει Αρειανός...)

Προσωπικά αυτό που σου γράφω στο "ΥΓ". Γενικά ισχύει ότι όλα καλά, αλλά για πριν το 1983. Αλλιώς είσαι κατηγορία 5.

Και εμένα έτσι πήγε το μυαλό μου, αφού ουσιαστικά έχεις δύο τύπους αυθαιρεσιών που εκτελέστηκαν σε διαφορετική χρονολογία. Δεν είναι "υπερβολή", αλλά λανθασμένος τρόπος μάλλον είναι. Με το σκεπτικό δηλαδή ότι εξετάζεις μόνο την αυθαιρεσία που βλέπεις σήμερα και δεν ασχολείσαι με το ιστορικό του κτιρίου, ίσως αυτό ανάγει την περίπτωσή σου στο εξής: Έχεις κατοικία η οποία αν μπορεί να τεκμηριωθεί ότι κατασκευάστηκε πριν το 1983 μπορεί να υπαχθεί κατηγορία 2. Αλλιώς είναι 5. Το αν η τεκμηρίωση μπορεί να γίνει μέσω των υλικών κατασκευής θέλει διερεύνιση. Αν όμως τα υλικά των εγκαταστάσεων που υποδηλώνουν χρήση κατοικίας είναι νέα, λόγω πρόσφατης εγκατάστασης της ΑΧ ή πρόσφατης ανακαίνισης, τότε μπορείς να βασιστείς μόνο στο Ε9. Κατά πόσο είναι ισχυρό τεκμήριο νομικά, λόγω της σύγχρονης τροποποίησης δεν ξέρω να σου πω. Η ευθύνη του μηχανικού που λες πάντως θεωρώ ότι έχει να κάνει με την εργασία ανεβάσματος των αρχείων. Επίσης αν δεν σου είχε δείξει καν αυτό το συμβόλαιο πώς θα ήξερες ότι ήταν αποθήκη μέχρι το 1990; Όπως και να έχει καταλήγω ότι για την αυθαιρεσία που εξετάζεις σήμερα (κατοικία χωρίς ο.α.) αν το Ε9 δεν αναφέρει κατοικία με χρονολογία πριν το 1983, είσαι κατηγορία 5. Σκέψου εξάλλου ότι μπορεί να ισχύει και το εξής: Έστω ότι ήταν κατοικία αποδεδειγμένα εκ κατασκευής και αναφερόταν εσφαλμένα αλλιώς σε άλλα έγγραφα. Τότε η τακτοποίηση κατ 2 θα ήταν ορθή και λανθασμένα όλα τα υπόλοιπα. ΥΓ: Μήπως το θέμα είναι περισσότερο συμβολαιογραφικό/νομικό; Εν τέλει αν ο ιδιοκτήτης αγόρασε κατοικία το 1990 αλλά στο συμβόλαιο παρουσιάστηκε ως αποθήκη για τα φορολογικά ή άλλον λόγο, τότε πρέπει να διερευνηθεί πώς επηρεάζεται η τακτοποίηση με αυτό το δεδομένο. Και εγώ πάντως στη θέση σου (και αν δεν ήταν προφανές, από τα υλικά, ότι η χρήση κατοικία είναι παλιά) θα ένιωθα μια ανασφάλεια ως προς το τροποποιημένο σήμερα Ε9. Αλλά λογικά δεν πρέπει να υπάρχει ενδοιασμός.

Gschoinas, δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα. Το πρόστιμο για παραβάσεις αναλυτικού δεν επηρεάζεται από την χρονολογία (εφόσον είναι μετά το 1975). Άρα οι όποιες αποκλίσεις από την άδεια μπαίνουν ως προς '83 (αφού λες φαίνεται σε Α/Φ) και η λοιπή παράβαση της ΑΧ ως πριν το 1993 (κατ. 4) Αν ωστόσο το πρόβλημα είναι η ορθή καταγραφή της χρονολογίας εγκατάστασης της χρήσης, τότε αυτό προκύπτει από το διορθωμένο Ε9 όπως σου είπε ο akis73. Σίγουρα η διόρθωση του Ε9 από λογική άποψη δεν φαίνεται ισχυρό τεκμήριο παλαιότητας, αλλά νομικά είναι. Κάποιες τελευταίες αλλαγές ως προς τα δικαιολογητικά έθεσαν κάποια ζητήματα, αλλά αν θυμάμαι ορθά δεν έχει αλλάξει κάτι ως προς αυτό το σημείο. Θα ήθελα όμως να κάνω μια παράπλευρη ερώτηση με επίκληση στην εμπειρία του συνάδελφου akis73: Γιατί έθεσες ζήτημα ΑΧ με ΥΔ στην περίπτωση αυτή; Θα μπορούσε ως ο.α. για αποθήκη να μην είχε μετρήσει η επιφάνεια στον συντελεστή δόμησης; Αυτό εννοείς; Συγνώμη, ξαναδιάβασα μόλις τα προηγούμενα και μόλις συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για χωρίς άδεια κτίριο. Ίσως θέλει σκέψη τελικά. Αναιρώ όσα προείπα... Σε μια δεύτερη σκέψη λοιπόν, φαίνεται να μπορείς να κάνεις υπαγωγή του κτιρίου ως κατηγορία 2, αλλά η αλλαγή χρήσης εφόσον δεν υπάρχει ο.α. και είναι μεταγενέστερη του 1983, δεν μπορεί να υπαχθεί ως κατηγορία 4 (είναι 5). Δεν έχω υπόψη μου τί γίνεται σε αυτή την περίπτωση (θα μπορούσε να απαγορεύεται να γίνει υπαγωγή για τακτοποίηση). Αν είναι σωστό το παραπάνω, τότε μήπως, όπως λες, είναι μονόδρομος η νομιμοποίηση με τους σημερινούς όρους και τις απαραίτητες μελέτες;

Δίνοντας τη δική μου ερμηνεία, έχω την εντύπωση ότι η φράση που επισημαίνεις προσδιορίζει ότι στο μέγεθος που καθορίζει τον τρόπο επιλογής του συντελεστή (1β, 1γ, 1δ ή 1ε), υπολογίζονται μόνο οι αυθαίρετες επιφάνειες και όχι οι εγκεκριμένες από την άδεια. Και δεν σχετίζεται με το αν θα βάλεις "όχι" στην άδεια, δεδομένο το οποίο προκύπτει εξ αρχής από την κατάτμηση. Με αυτή τη λογική λοοιπόν, στην περίπτωσή σου έχεις 0 τμ, δηλ. συντελεστής 1β ("έως 100 τμ"). Ίσως επιπλέον να προσδιορίζει ότι δεν θα προσμετρήσεις στον παραπάνω συντελεστή μέρος της εγκεκριμένης από την άδεια επιφάνεια που λόγω μικρότερου οικοπέδου/γηπέδου δεν θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Αφού εγκρίθηκε, εγκρίθηκε και εξετάζεις σήμερα την εκτός οικοδομικής άδειας επιφάνεια για αυτόν τον συντελεστή. Θα μπορούσες να πεις ότι είσαι στις περιπτώσεις που "αδικούνται" και ίσως χρειάζεται να το ψάξεις περισσότερο για να είσαι σίγουρος. Από την άλλη εφόσον σήμερα είναι μικρότερο το οικόπεδο δεν το θεωρώ άδικο που τα αδειοδοτημένα παίρνουν ποινή, έστω και με αυτόν τον τρόπο.