tettris

Το αρχικό ερώτημα (του οποίου δεν γνωρίζω την απάντηση) είναι αν μπορεί να τακτοποιήσει η κάθετη που δεν έχει άδεια "ΝΑΙ" στο πεδίο της άδειας, με το σκεπτικό ότι άδεια στο οικόπεδο γενικά υπάρχει: αυτή της άλλης κάθετης. Επί του πρακτικού πάντως @biniss εφόσον η αποθήκη που είναι η μόνη που δεν είναι κατ. 1 έχει επιφάνεια <50τ.μ., δεν ξέρω αν σε καλύπτει έτσι και αλλιώς το εξής: δγ) αυθαίρετες κατασκευές σε ακίνητα που διαθέτουν οικοδομική άδεια, ανεξαρτήτως του ποσοστού υπέρβασης της κάλυψης ή της δόμησης, όταν αυτές δεν ξεπερνούν τα πενήντα (50) τ.μ. σε συνολική δόμηση, Πώς ορίζεται το ακίνητο άραγε; Ως το κτίσμα, ως το οικόπεδο ή ως η κάθετη ιδιοκτησία;

Να είσαι καλά jbosdas καμία παρεξήγηση, ούτε εγώ ήθελα να φανώ επιθετικός ή να προσπαθήσω να σε αποτρέψω από το να αμφισβητείς αυτά που λέγονται (ίσα-ίσα). Ένιωσα απλά ότι δεν υπήρχαν περισσότερα σκεπτικά και επιχειρήματα πέρα αυτών που αναφέρθηκαν και που ήδη ήξερες και θέλησα μόνο να τονίσω το προφανές: πως τα αυθαίρετα δεν έχουν σαφή κανόνα και σε κάποια θέματα αρκεί να επιλέξεις την προσέγγιση που κρίνεις ότι θα έχει τη μικρότερη ανασφάλεια. Για κάποιες περιπτώσεις μπορεί αυτή η λύση να είναι το υψηλότερο πρόστιμο. Έχει μια λογική αυτή η προσέγγιση, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι 100% ασφαλής. Έχω την αίσθηση ότι προτείνεται σαν επιλογή, επειδή αν δηλώσεις λιγότερα θα έχεις να κάνεις με τον νόμο και την κατηγορία ότι δήλωσες ψευδή στοιχεία. Αν δηλώσεις περισσότερα η στραβή θα γίνει αν σε κυνηγήσει ο ιδιοκτήτης ότι τον υπερχρέωσες. Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη μπορεί να έχει διαφορετικό βάθος και ένταση. Εξάλλου μεγαλύτερη βαρύτητα και προσοχή πρέπει να δίνεται στα απτά ζητήματα (ΜΣΕ) και όχι στα γραφειοκρατικά/τυπικά. Αυτά και καλά ξεμπερδέματα σου έυχομαι. Υ.Γ.: Φυσικά θα με ενδιέφερε να μοιραστείς, αν θέλεις, τελικά ποια απόφαση θα έχεις πάρει.

Να τα πάρουμε τα πράγματα ένα-ένα: Για την επιλογή κατηγορίας υπάρχει η (βάσιμη) άποψη ότι στον έλεγχο επιλογής της δεν λαμβάνονται αυθαίρετες κατασκευές πριν το 1983. Μια πρόσφατη συζήτηση επί του θέματος θα διαβάσεις από το παρακάτω και εξής: Επομένως στη δήλωσή σου θα δηλώσεις κάποιο/κάποια φύλλα καταγραφής με κατηγορία 1, ενώ σε άλλο φύλλο κατηγορία 4 για την αποθήκη, αφού ο έλεγχος διαμορφώνεται ως εξής: 48 < 68 =40%•170 (που αναφέρεις ως επιτρεπόμενη της κάθετης). Τώρα, να διευκρινίσω ότι δεν έχω εντρυφήσει στο θέμα των καθέτων και δεν γνωρίζω σίγουρα τις λεπτομέρειες που διέπουν την αντιμετώπισή τους. Έχω την αίσθηση πάντως ότι ισχύουν τα ίδια που αφορούν και στις οριζόντιες ιδιοκτησίες. Μου φαίνεται λοιπόν αρχικά λογικό, ότι αφού στο ακίνητο υπάρχει οικοδομική άδεια να δηλώνεται και η δική σου ιδιοκτησία με άδεια. Ως προς το ύψος του προστίμου δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα πως το εννοείς. Χωρίς να μου έχει τύχει προσωπικά, έχω διαβάσει περιπτώσεις όπου υπάρχει όντως η πιθανότητα, ανάλογα των δεδομένων, η δήλωση με άδεια και συντελεστές επιβάρυνσης δόμησης, κάλυψης, κλπ. το πρόστιμο να υπερβαίνει αυτό που θα προέκυπτε σε δήλωση χωρίς άδεια. Αν εννοείς ότι η δική σου περίπτωση είναι τέτοια οι συνάδελφοι προτείνουν την επιλογή "ΟΧΙ" στην άδεια για να βγει το πρόστιμο μικρότερο (λογικό). Όμως εδώ έρχεται η ένσταση στην επίσης πρόσφατη συζήτηση άλλου συναδέλφου για το αν αυτό είναι επιτρεπτό, εφόσον είναι αντιφατικό όταν υπάρχει άδεια να δηλωθεί το αντίθετο (είναι διαφορετική μεν περίπτωση, αλλά του προτείνεται η ίδια λύση): Το πρόβλημα δηλ. ανάγεται στο αν μπορείς να δηλώσεις κάτι που στην ουσία δεν ισχύει, χάρει του υπολογισμού του προστίμου. Ο 4495 μας έχει συνηθήσει σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως η τελική απόφαση και ευθύνη μεταφέρεται στον μηχανικό, ο οποίος οφείλει να τη λάβει χωρίς να βασίζεται σε κάποια σαφή διάταξη. Το μόνο που θα ελπίζει πλέον για την εκδοχή που επέλεξε θα είναι να ήταν "η πιο κοντινή στον νόμο". Ίσως όχι η απάντηση που θα επιδίωκες, και συγνώμη, αλλά έτσι βλέπω να προσεγγίζεται η περίπτωσή σου. (πρόσεξε και όσα αναφέρει ο συνάδελφος kan62 περί νομιμοποίησης, εφόσον πρόκειται για δικό σου ακίνητο.)

Συνάδελφε jbosdas, καλά τα λες και παρεπιπτόντως δεν σε κατηγόρησα για κάτι. Αυτό που ήθελα να τονίσω βασίζεται σε αυτό που γράφεις και εσύ: Ότι αφού η υπόθεση σου τείνει σε αυτό το συμπέρασμα (όπως και πολλές φορές στα αυθαίρετα) θα πρέπει να αποφασίσεις μόνος σου και κατόπιν της ερευνάς σου ποια λύση θα επιλέξεις. Επειδή μάλιστα το έχεις ψάξει πολύ, είσαι σε θέση να διακρίνεις ποια λύση θα έχει πιθανόν τις λιγότερες συνέπειες και θα κατευθυνθείς προς αυτή. Αυτό λέω όλο και όλο: ότι η απάντηση δεν είναι μονόδρομος. Δε λέω να σταματήσεις την ερευνά σου τωρα, ούτε να αποδεχθείς την πιο "συντηρητική" λύση αν δεν συμφωνείς. Μπορείς ωστόσο, έστω και με αυτή την ασάφεια, να ακολουθήσεις την οδό που μπορείς να τεκμηριώσεις, πχ αυτά είναι τα αυθαίρετα γι'αυτόν κι αυτόν τον λόγο, χωρίς να το βασίζεις σε κάποια νομοθετική διάταξη, αλλά στη κρίση σου. Τι απομένει που σε αναστέλλει μετά για το αν έπραξες ορθά;

Μας τα μπερδεύεις κάπως! Τα 200τμ είναι όλα αυθαίρετα μετά το 1982 ή κάποια από αυτά είναι κατηγορίας 1 (ή και κατ 2); Αν πάντως αναρωτιέσαι (δεν είμαι σίγουρος αν κατάλαβα) και για το εξής, τακτοποίηση που δηλώνεται "Ναι" στην άδεια μπορεί να συνδυάσει κατηγορίες σε μία δήλωση, ανάλογα την παλαιότητα των αυθαιρεσιών.

Λοιπόν, γιατί δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη να το τακτοποιήσεις με το σχέδιο της σύστασης; Παρεπιπτόντως, δεν έχεις αναφέρει πότε έγινε η σύσταση (συγνώμη αν δεν το είδα σε προηγούμενα ποστ). Ειδικά αν είναι πριν το 1975, δεν βλέπω κανέναν λόγο να μη το τακτοποιήσεις με "Ναι" στην ο.α. και να πληρωθεί το παράβολο. Αλλά και μεταγενέστερη να είναι δώσε βεβαίωση νομιμότητας, αν η κρίση σου ως λογικός άνθρωπος και μηχανικός (υλικά, μορφολογία κτιρίου) είναι ότι δεν υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές. Θα είχες κάτι να φοβηθείς σε αυτή την περίπτωση; Το πιθανότερο δεν είναι εξάλλου ότι σε ένα τόσο παλιό διαμέρισμα να έχουν μετρήσει όλοι οι χώροι της άδειας στη δόμηση; Ποιο είναι το μεγάλο κακό; Πάντως για ευθυνόφοβους τους κόβω τους υπαλλήλους της ΥΔΟΜ, για να σου δώσουν αυτοί σίγουρη λύση. Και έτσι όπως έχουν τα πράγματα όμως, "σίγουρη" μου φαίνεται. Καλά κάνεις και το ψάχνεις και συγχαρητήρια που δεν δέχεσαι αμάσητα την όποια προσέγγιση, αλλά μπορεί από ένα σημείο και έπειτα να πρέπει να καταλήξεις με δική σου κρίση σε κάποιες αποφάσεις και όχι να περιμένεις να στις δώσει έτοιμες ο νόμος. Και ποιος νόμος: ο 4495!

Ακριβώς, με την κατηγοριοποίηση να έχει στον παρονομαστή τα μεγαλύτερα μεγέθη μεταξύ των επιτρεπόμενων σήμερα ή κατά την υλοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών, όχι των εγκεκριμένων.

To "πιο κοντά" μου άρεσε! Με την έννοια ότι ο νόμος δεν μας τα λέει και ακριβώς... Λοιπόν το 2ο είναι το σωστό. Απλά να υπενθυμίσω για τον αριθμητή στους ελέγχους ότι ο νόμος λέει: Στον συντελεστή επιβάρυνσης δόμησης αθρόιζονται οι κύριοι κλειστοί χώροι με ΥΔ, Στον συντελεστή επιβάρυνσης κάλυψης υπολογίζονται όλοι οι κλειστοί χώροι με ΥΚ, Στην επιλογή κατηγορίας υπολογίζονται όλοι οι χώροι που (σύμφωνα με την εγκύκλιο) προσαυξάνουν τον συντελεστή δόμησης πλην των εξαιρέσεων που απαριθμεί. όπου χώροι εννοώ αυθαίρετοι χώροι Το λέω αυτό για να κάνεις προσεχτικά τους υπολογισμούς και επίσης ότι στην επιλογή κατηγορίας δεν είναι κατ' ανάγκη ο ίδιος αριθμητής με αυτόν στον υπολογισμό του συντ. επιβάρυνσης για ΥΔ. Για να βοηθήσω λίγο ακόμα, εφόσον βγαίνει κατ. 5 και δεν ανήκει το ακίνητο στις εξαιρέσεις, η επιλογή που έχει πλεόν ο ιδιοκτήτης είναι να νομιμοποιήσει ό,τι νομιμοποιείται και να τακτοποιήσει τα υπολειπόμενα, που θα μετατεθούν έτσι στην κατηγορία 4.

Φαντάζομαι (χωρίς να είμαι σίγουρος) ότι ισχύει η ίδια λογική με τις Ο.Ι.. Δηλ., "ΝΑΙ" (αν λες ότι το λέει το ΤΕΕ) στην άδεια, αλλά αφού δεν έχεις αδειοδοτημένα νόμιμο περίγραμμα, >200% συντελεστή επιβάρυνσης και για την κατηγορία συγκρίνεις όλες τις επιφάνειες της καθέτου σου με τα χιλιοστά στα επιτρεπόμενα μεγέθη. Στον τελευταίο έλεγχο σου επιτρέπεται εναλλακτικά να χρησιμοποιήσεις (αν έχει γίνει ρύθμιση και στην άλλη κάθετη) το σύνολο των αυθαίρετων επιφανειών και στις 2 κάθετες με το σύνολο της επιτρεπόμενης. Ενιτ: Συγνώμη λάθος για τον συντελεστή επιβάρυνσης. Θα είναι αυθαίρετα / χιλιοστά • επιτρεπόμενα οικοπέδου

Τότε με άλλα λόγια, το όριο της παρέκκλισης είναι απλά ένας αριθμός που διαμορφώνεται από ένα ποσοστό στα επιτρεπόμενα μεγέθη του οικοπέδου και με αυτό συγκρίνονται οι αυθαίρετες κατασκευές. Και συνεπώς η χρήση της έκφρασης "παραβίαση των πολεοδομικών μεγεθών (κατά κάποιο ποσοστό)" που γράφεται ρητά στον νόμο είναι άστοχη και παραπλανητική. Επιπρόσθετα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο έλεγχος επιλογής κατηγορίας δεν αφορά στον έλεγχο του δομημένου περιβάλλοντος με βάση τους καθιερωμένους περιορισμούς δόμησης και σε επίπεδο οικοπέδου/γηπέδου (όπως κάποτε λέγαμε), αλλά αφορά στην κατηγοριοποίηση ειδικά των αυθαίρετων κατασκευών, οι οποίες κρίνονται ανάλογα του μεγέθους τους σε σύγκριση με έναν αριθμό, ο οποίος "έτυχε" να προσδιορίζεται μέσω των πολεοδομικών μεγεθών. Τα μεγέθη αυτά, εκτός της εφαρμογής τους στον προσδιορισμό του παραπάνω αριθμού, ουδέν άλλον ρόλο παίζουν, μέσω της τακτοποίησης, στον χαρακτηρισμό του ακινήτου, όπως αυτό προκύπτει στην υφιστάμενη κατάσταση. Αυτό που προσφέρει βασικά η τακτοποίηση, πέραν της πληρωμής του προστίμου, είναι το σκανάρισμα για ποιες κατασκευές πηγαίνουν για νομ/ποίηση και ποιες για φούντο. Η επιλογή της κατηγορίας, άρα, είναι ένας ακόμα συντελεστής επιβάρυνσης, που δεν επιβαρύνει με πρόστιμο, αλλά με έξοδα νομιμοποίησης ή έξοδα και συνέπειες κατεδάφισης (σε 30 χρόνια). (Να δούμε πως θα το πάρουν, όταν τα αντιληφθούν αυτά οι ιδιοκτήτες που πλήρωσαν τακτοποιήσεις με κατ. 5 και πόσοι θα απογοητευτούν όταν συνειδητοποιήσουν ότι πλέον δεν μπορούν καν να υπαχθούν. "Ας πρόσεχαν" είναι μια απάντηση, σίγουρα, έστω όχι και τόσο παρηγορητική.)

Καλημέρα σας, Να πω και εγώ κάτι. Αν θέλουν οι διαχειριστές να μεταφέρουν τα θέματα αλλού, θα ήταν καλά. Αλλά για να μη χαθεί ο ειρμός προς το παρόν το γράφω εδώ. Από την επιθυμία μου να λήξει το θέμα, δεν έδωσα τη δέουσα σημασία και πέρα από τα εύλογα ερωτήματα του zazeng έχω ακόμα απορίες για το πώς ελέγχονται αυθαίρετες επιφάνειες που δεν είναι 1,2,3. Εντάξει, καταργήθηκε λες η εξαίρεση των αυθαιρέτων κατηγορίας 5 από την κατδάφιση. Αλλά αυτό δεν βοηθάει να καταλάβω με ποια κριτήρια/τη λογική που θα μπεί τελικά μια επιφάνεια στην κατηγορία 5. Γιατί τελικά οδηγούμαστε στην "αυτοτελή κρίση", όπως λες, των αυθαιρέτων; Πώς αυτό αίρει την ανισότητα που δημιουργείται σε οικόπεδα με υπολειπόμενη δόμηση (βλ. πιο πάνω το παραδειγμα του Faethon11); Αναφέρεις το εξής από το "maual" του 1983: Αυτό καταλαβαίνω πως σημαίνει ότι για τους κανόνες δόμησης και περιορισμούς που έχουν τεθεί σε ένα τμήμα του πολεοδομικού ιστού, ένα αυθαίρετο χαρακτηρίζεται ως μη αποδεχτό, όταν υπερβαίνει υπέρμετρα (π.χ. >40%) αυτούς τους κανόνες και περιορισμούς. Άρα γιατί ένα αυθαίρετο σε οικόπεδο άρτιο και με υπολειπόμενη δόμηση να έχει την ίδια αντιμετώπιση, ως προς αυτό το θέμα, με ένα που υπερβαίνει κατά πολύ τα πολεοδομικά μεγέθη του οικοπέδου του; Και συμπληρώνω: Οk στην πρώτη περίπτωση, μπορεί να νομιμοποιηθεί το κτίριο, αλλά και η τακτοποίηση δεν είναι μια κατά προσέγγιση νομιμοποίηση; Γίνονται καινούρια σχέδια, πολύ πιθανόν να απαιτηθεί ΜΣΕ, αφού για να φλερτάρει με κατ 5 η επιφάνεια των αυθαιρέτων θα είναι αρκετά μεγάλη, κλπ, επομένως γιατί ο ιδιοκτήτης να κουβαλάει την ευθύνη της μη έκδοσης ο.α. και μετά την τακτοποίηση, εφόσον "δεν παραβλάπτει υπέρμετρα την πόλη"; Υ.Γ.: Μια παραπομπή: Έχω θέσει και ένα ερώτημα, σχετικό με αυτά που αναρωτιέται και ο zazeng, στο θέμα της κατηγορίας 3.

@kan62 Στον έλεγχο της κατηγορίας αναφερόμενος, βγαίνουν από τη μέση παραβάσεις κατ.3 (δεν αναφέρομαι στις 1 και 2) ακόμα και όταν συνδυάζονται με παραβάσεις που θα ελεγχθούν για κατ.4 ή 5; Εννοώντας σε περίπτωση που αφορούν σε επιφάνεια. Το κλασικό παράδειγμα είναι η αποθήκη κατ.3. μαζί με άλλες ΥΔ μετά το 1983. Θα αθροιστεί στις υπόλοιπες επιφάνειες, εφόσον ο νόμος δεν τις εξαιρεί ρητά από τον έλεγχο;

Ιάσονα, εννοείς με νομιμοποίηση/κατεδάφιση υποθέτω. Προφανώς, μπορεί και περισσότερα ανάλογα. Γι' αυτό είναι και υπέρ του μηχανικού σαν λύση.

Μου φαίνεται λίγο "αυστηρό", αλλά δεκτό. Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση!

Α, ok. Άρα όχι για δόμηση, μόνο για κάλυψη. Το ρώτησα επειδή, όπως ξέρεις, το σύστημα σε αναγκάζει να χρεωθεί και υπε΄ρβαση δόμησης. Οπότε έτσι, είναι λογικό. Και φαντάζομαι στην τεχνική έκθεση περιγράφουμε γιατί δεν το μετράμε στον έλεγχο της δόμήσης για επιλογή κατηγορίας. Φαντάζομαι ούτε στον συντελεστή υπέρβασης πρέπει να μπει... Υ.Γ. Ναι, φυσικά το 3ο βήμα πάντα στο παρασκήνιο και για το καλό μας, όχι μόνο του πελάτη, όπως η κατηγορία..

Ωραία, έτσι ξεκαθαρίζει το θέμα. Γιατί με την αδυναμία να υπαχθούν ακίνητα στην 5 πλεόν, είναι σημαντικό να ξέρουμε αν υπήρχε ελπίδα να καταταχθούν στην 4. Kan62, να σε ρωτήσω και κάτι που είναι ontopic. Παραβάσεις επιφανειών που έχουν μετρήσει στη δόμηση, αλλά έχουν εγκατασταθεί εντός των πλαγίων αποστάσεων αθροίζονται στον αριθμητή του ελέγχου επιλογής κατηγορίας;

Συγνώμη κυρίες και κύριοι, αλλά θα παραβιάσω την αμέσως προηγούμενη υπόσχεσή μου, για να γράψω (ελπίζω και ευχόσαστε) μια τελευταία σκέψη που με "τρώει". Δεν θα αλλάξει κάτι επί της ουσίας το ξέρω. Το μόνο που αλλάζει σίγουρα είναι ότι το προηγούμενο ποστ μου θα γίνει προτελευταίο και αυτό εν δυνάμει τελευταίο.. :) Λοιπόν, αν δεχτούμε ότι στο κείμενο του νόμου, χρησιμοποιήθηκε από "αμέλεια" λανθασμένο εννοιολογικά ρήμα, η λέξη "παραβιάζονται", και επίσης δεχτούμε ότι πολλά στοιχεία (όπως αυτά που ανέφερα πιο πάνω) συνηγορούν, τότε τα πράγματα είναι όπως τα ξέρατε. Σε αυτή την περίπτωση, γι'αυτό έρχεται η εγκύκλιος και το "διορθώνει" χρησιμοποιώντας τη λέξη "υπέρβαση". Η "υπέρβαση" είναι πιο κατάλληλη λέξη, έστω έμμεσα, με την έννοια της υπέρβασης από την άδεια. Το τρωτό σημείο όμως είναι ότι αυτό το γράφει στην εγκύκλιο. Ο μέγα-νόμος γράφει "παραβιάζονται" οπότε υπάρχει πρόβλημα και εξηγούμαι: Με το καθιερωμένο σκεπτικό (σύγκριση με την άδεια) είναι σαν να λέει ο νόμος (θα πάρω παράδειγμα έλεγχο δόμησης κατοικίας με <250τμ αυθαίρετα, περίπτωση δβ), "Αποφασίζουμε ότι συγκρίνεται η επιφάνεια των αυθαιρέτων με έναν αριθμό. Ο αριθμός δεν είναι μια σταθερά Α, αλλά μια μεταβλητή Χ αναλογική της επιτρεπόμενης δόμησης του ακινήτου -λογικό- και ορίζεται στην τιμή Χ= 40%•επιτρεπόμενη. Π.χ. αν επιτρεπόμενη = 200τμ, τότε η τιμή αυτή είναι 50τμ. Αν επιτρεπόμενη = 1000τμ, τότε η τιμή γίνεται 400τμ. Στη συνέχεια συγκρίνουμε την επιφάνεια των αυθ., έστω Ψ και προκύπτει μια ανισότητα είτε Ψ < Χ ή Ψ > Χ." Το λοιπόν, στη δεύτερη περίπτωση, δεν παραβιάζεται με κανέναν τρόπο το Χ. Απλά το Ψ είναι μεγαλύτερο του Χ ή έστω το Ψ υπερβαίνει το Χ. Δεν παραβιάζεται κανένας κανόνας ή περιορισμός (ή ποσοστό αυτών), όπως το "πολεοδομικό μέγεθος (εδώ της δόμησης)" που αναφέρεται εξάλλου στη συνέχεια της ίδιας πρότασης του νόμου. Απλά "ξεπερνιέται" το όριο που θέσαμε (και απλά το όριο ήταν λογικό να συνδέεται με το πολεοδομικό μέγεθος). Αυτό που έχει παραβιαστεί είναι σίγουρα η άδεια. Δεν γράφει αυτό όμως, όπως έγραφε στον 4178. Η αναφορά γίνεται στα πολεοδομικά μεγέθη. Και αυτά παραβιάζονται από το σημείο που λόγω των αυθαιρεσιών έχει εξαντληθεί η δόμηση του οικοπέδου και έπειτα. Όχι πιο πριν. Πριν το σημείο αυτό, πριν δηλ. της υπέρβασης της μέγιστης επιτρεπόμενης δόμησης, απλά συγκρίνονται αριθμοί, και αν ο νόμος ήθελε αυτή τη σύγκριση, υπάρχουν ρήματα εκτός του "παραβιάζω" που την περιγράφουν. Εξάλλου αν ήθελε ο νόμος σόνι και καλά να χρησιμοποιήσει το εν λόγω ρήμα, θα διατύπωνε κατά κάποιον τρόπο το εξής: "Αν παραβιάζεται ο κανόνας που θέτουμε με τον παρόντα νόμο: αυθαίρετα < 40% της επιτρεπόμενης δόμησης, κλπ. -> κατ 5". Τώρα όμως γράφει ρητά: "Αν (λόγω των αυθαιρεσιών) παραβιάζεται το πολεοδομικό μεγέθος της δόμησης (επιτρεπόμενο του οικοπέδου) κατά αυτό το ποσοστό -> κατ 5.". Στην αριθμητική αν δούμε γραμμένο 4>3 δεν θα το περιγράφαμε ποτέ σε κάποιον ως εξής "κοίτα το 4 παραβιάζει το 3!". Αν είναι έτσι το 3 να κάνει καταγγελία στο 4 (τώρα που είναι και στην επικαιρότητα)...! Ή αν ενδιαφερόμασταν για θερμοκρασίες και τον καιρό, δεν θα ακούγαμε ποτέ τον "Σάκη" να λέει "η θερμοκρασία αύριο στα πεδινά θα παραβιάσει τους 20° C", επειδή απλά δεν υπάρχει κανόνας περιορισμού της θερμοκρασίας για να παραβιαστεί. Ακόμα και αν ήταν θερμοκρασία υψηλή για αυτή που έχουμε στατιστικά ορίσει ως μέση τιμή της εποχής, π.χ. 10°C, τότε το 20 το μόνο που κάνει είναι να την υπερβαίνει. Τέλος φιλολογικού παραλογισμού. @Faethon11 , αν θέλεις, το σχόλιό σου. Edit: Ευχαριστώ πολύ τον συνάδελφο zazeng μου υπέδειξε κάποιες διορθώσεις στο κείμενο. Και επειδή είμαι offtopic δεν θα σχολιάσω εδώ κάτι περισσότερο αμιγώς για την επιλογή κατηγορίας.

Κάτι τελευταίο να πω σχετικά, και το βάζω σε ξεχωριστό ποστ επίτηδες σαν συμπερασματικό σχόλιο. Τελευταίο, το κλείνω εδώ, γιατί το παράκανα και δεν έχει και νόημα: Από το πνεύμα του νόμου, πιστεύω ότι το σωστό για την επιλογή κατηγορίας είναι η σύγκριση όλων των χώρων που μετρούν στον σ.δ. (πλην των εξαιρέσεων) με τα επιτρεπόμενα μεγέθη προσαυξημένα μέχρι τον "κόφτη" που λέει και ο kan. π.χ. 200 νόμιμα με ο.α. + 100 αυθαίρετα σε οικόπεδο με επιτρεπόμενα 250 -> συγκρίνουμε 300 με το 1.4•250, όποιο είναι μεγαλύτερο ή αλλιώς (για να μη μπερδευόμαστε) είναι το ίδιο με 300-250=50 και το συγκρίνουμε με το 0,4*250. Από το γράμμα του όμως δεν προκύπτει αυτό σαν ασφαλές συμπέρασμα, αλλά μάλλον ότι συγκρίνουμε το σύνολο των αυθαιρεσιών επιπλέον των μεγεθών από οικοδομικές άδειες που υπάρχουν στο ακίνητο με τα επιτρεπόμενα προσαυξημένα κλπ. Το λεκτικό του νόμου είναι πολύ ασαφές και ελλειπές και έρχεται η εγκύκλιος που κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Γράφει στο ένα παράδειγμα (παρόμοια και στο άλλο): Σε οικόπεδο με 720 επιτρεπόμενα με υπέρβαση πάνω από 40%=288 το ακίνητο πάει κατ.5. Θα κολλούσε κάλλιστα η λέξη "υπέρβαση" να πηγαίνει με το " της μέγιστης επιτρεπόμενης δόμησης". Αν εννοεί με αυθαίρετα πάνω από 40%, τότε αντιφάσκει με τον νόμο, γιατί στην κατηγορία προσθέτουμε για τον έλεγχο και αυθαιρεσίες που έχουν ήδη τακτοποιηθεί και θεωρούνται κατά τη σημερινή τακτοποίηση νόμιμα υφιστάμενες κατασκευές, δεν είναι πλέον υπερβάσεις γενικά και αόριστα, είναι υπερβάσεις από τις ο.α. που έχουν εκδοθεί. Βέβαια αν το δούμε αυστηρά και θεωρήσουμε ότι εννοεί το τελυταίο, τότε ok. Θα μπορούσε ωστόσο απλά να γράφει: "...με υπέρβαση της επιτρεπόμενης δόμησης του οικοπέδου πάνω από τόσο..." ή "με αυθαιρεσίες παλιές και νέες συνολικής επιφάνειας πάνω από τόσο..." ή έστω "με υπέρβαση των μεγεθών που έχουν αδειοδοτηθεί πάνω από τόσο..." και θα ήταν πλεόν ξεκάθαρο. Για τους παραπάνω λόγους καταλήγω πως ασφαλέστερη λύση να εφαρμόσω, αν χρειαστεί από εδώ και εξής, είναι αυτή που προτείνει ο Faethon, δηλ.: κάθε υφιστάμενος χώρος που μετράει στη δόμηση (χωρίς τους χώρους που εξαιρούνται ρητά και με τους η/υ να έχουν ειδική αντιμετώπιση), για τους οποίους δεν έχει εκδοθεί κάποιου είδους άδεια και έχουν κατασκευαστεί μετά το 1983, θα προστεθούν και θα συγκριθούν με το 40% της επιτρεπόμενης. Αντίστοιχα για κάλυψη και ύψος. Αυτά.

Η αλήθεια είναι ότι, όπως και να το δεις, βρίσκεις λογικά επιχειρήματα και για τις δύο απόψεις. Έστω και αν είναι άκρως ενοχλητιικό ότι χρειάζεται να μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία, ενώ θα μπορούσε πολύ εύκολα να είναι ξεκάθαρη η διάταξη, το δίκαιο είναι να τα εντοπίσουμε αμφότερα. Τα σημαντικότερα σημεία και για τις δύο ερμηνείες θεωρώ είναι: Για τον υπολογισμό της υπέρβασης από τα επιτρεπόμενα Η λογική εξήγηση που παραθέτει ο kan για όποιον έχει όρεξη να τη διαβάσει. Όπου με αυτή την ερμηνεία δικαιολογείται και συνδέεται η περίφημη μεταφορά συντελεστή δόμησης (αλήθεια μεταφορά συντελεστή κάλυψης ή ύψους υφίσταται;) όταν η δόμηση έχει υπερβεί τα επιτρεπόμενα. Δημιουργείται έτσι μια πιο γενικευμένη/δίκαιη αντιμετώπιση. Εξάλλου και τα τακτοποιημένα νομίμως υφιστάμενα θεωρούνται. Για πόσο καιρό θα πρέπει να πληρώνεται το τίμημα της μη αδειοδότησης σε παρελθόντα χρόνο; Αφού παράλληλα έχουμε και τον συντελεστή επιβάρυνσης να αναλαμβάνει την χωρίς αδειοδότηση δόμηση, είναι εύλογο η επιλογή κατηγορίας να συνδέεται με τον έλεγχο του μελλοντικού δομημένου περιβάλλοντος, το οποίο θα πρέπει να ακολουθεί κάποιους κανόνες. Οι οποίοι κανόνες ορίζονται από τα επιτρεπόμενα μεγέθη και τους περιορισμούς (λόγω αυτών των περιορισμών κόλλησα και στο αν χωράει επιείκια στα αυθαίρετα εντός πλαγίων). Στην τήρηση των περιορισμών κολλάει και το ότι κάποιες παραβάσεις αναφέρεται ρητά ότι δεν γίνεται να αποφύγουν την κατ.5, ενώ π.χ. τα υπόγεια εντός σχεδίου -επειδή λογικά δεν επιβαρύνουν το δομημένο περιβάλλον- χαρίζονται. Ούτε τα εκτός το επηρεάζουν εδώ που τα λέμε, αλλά αυτό που θέλουν να μας περάσουν είναι ότι για κάποιον αδιευκρίνιστο/σκοτεινό λόγο πρέπει να εμποδιστεί η εκτός σχεδίου οικοδομική ανάπτυξη για τους απλούς ανθρώπους. Όχι να τηρήσει αυστηρές προδιαγραφές εναρμόνισης με το περιβάλλον, αλλά να εμποδιστεί. Φυσικό και επόμενο, αφού η πάστωση στις mega-cities είναι της μόδας. Για τον υπολογισμό της υπέρβασης από την άδεια Το θέμα της μη εξάντλησης της δόμησης ενός οικοπέδου αντιμετωπίζεται και με τη δυνατότητα νομιμοποίησης. Βέβαια το αν θα εξυπηρετούσε αυτό όλες τις περιπτώσεις δεν μπορώ να καταλήξω. Π.χ. αν σε ένα οικόπεδο με 100τμ αυθαίρετα και υπολειπόμενη δόμηση 40τμ που ο ιδιοκτήτης έχει πρόθεση να νομιμοποιήσει τα 40τμ της υπολειπόμενης, θα υπολογίσει επιλογή κατηγορίας (με αριθμητή τα μεγέθη υπέρβασης από την άδεια) ως 100/επιτρεπ. ή 60/επιτρεπ. αφού τα 40 θα τα νομιμοποιήσει; Νομίζω το 1ο. Αλλά μετά τη νομιμοποίηση θα μπορεί να αλλάξει την κατηγορία (αν έβγαινε 5 εννοείται) στα υπόλοιπα 60 που δεν νομιμοποιούνται (αν έτσι πηγαίνουν κατ.4 εννοείται); Όπως και να έχει, υπάρχει λογική να σου λέει ο νόμος έχτισες λίγα αυθαίρετα -> εξαιρούνται, έχτισες πολλά -> παίρνουν παράταση 30 χρόνια και αν αλλάξουν οι όροι δόμησης προς το ευμενέστερο (και δεν έχουν σαπίσει οι κατασκευές) νομιμοποίησέ τα. Απλά έτσι η κατηγορία γίνεται ένας επιπλέον τρόπος τιμωρίας των αυθαιρετούχων (έστω και αν αυτό το κάνει σίγουρα ο συντελεστής επιβάρυνσης) και όχι μια μέθοδος ελέγχου του δομημένου περιβάλλοντος που αυτό φαίνεται εξ αρχής να προσπαθεί να επιτύχει. Σε σχέση με τα προηγούμενα συνηγορεί, στο ότι δεν αποκλείεται να είναι μια ακόμα ποινή στην απληστία του αιθαιρετούχου, το γεγονός πως αυθαίρετα χωρίς άδεια δεν έχουν καν τη δυνατότητα να ελεγχθούν για κατ. 4. Θα μπορούσε κάλλιστα σε ένα τέτοιο οικόπεδο να μην έχει εξαντληθεί η δόμηση. Βέβαια γιατί είσαι πιο άπληστος αν έχτισες εντελώς αυθαίρετα ενώ αν έβγαλες και μια καψοάδεια που δεν τήρησες δεν είσαι, είναι άξιο απορίας. Επίσης, αυτός ο τρόπος υπολογισμού (αυθαίρετα σε σχέση με την άδεια)/(επιτρεπόμενα) είναι πιο απλός. Και αν ο νόμος ήθελε την πολυπλοκότητα του άλλου τρόπου θα έπρεπε να δίνει περισσότερες οδηγίες. Τέλος, αμβλύνεται κάπως το ζήτημα μεταξύ συντελεστή επιβάρυνσης και επιλογής κατηγορίας αν σκεφτούμε ότι ο πρώτος είναι πιο αυστηρός αφού σαν παρονομαστή έχει τα αδειοδοτημένα, ενώ η κατηγορία έχει τα επιτρεπόμενα που θα είναι σίγουρα > ή =, οπότε σου δίνει μια εναλλακτική. Τι να πω...Μάλλον εσύ Faethona με έβαλες σε σκέψεις! Και μπορεί τελικά η ζυγαριά να γέρνει προς τη δική σου προσέγγιση. Που εδώ που τα λέμε είναι η ασφαλέστερη για εμάς. Συγνώμη για τη λογοδιάρροια.

Να απαντήσω γιατί: Η μέση φωνή "παραβιάζονται" και όχι η ενεργητική "παραβιάζουν" δεν οδηγεί μονοσήμαντα στο συμπέρασμα ότι αναφέρεται σε αυτές τις αυθαίρετες κατασκευές. Θα μπορούσε να εννοεί ότι παραβιάζονται τα πολεοδομικά μεγέθη από τη συνολική δόμηση που προσθέτουν τα αυθαίρετα στη νόμιμα υφιστάμενη. Εξάλλου τα μεγέθη της άδειας παραβιάζονται από κάθε δόμηση που δεν υπάρχει σε αυτή (τα αυθαίρετα δηλ.) και υπάρχει μια χαρά ο συντελεστής επιβάρυνσης που είναι υπεύθυνος να εκτιμήσει τη βαρύτητα αυτής της παραβίασης. Τα πολεοδομικά μεγέθη όμως παραβιάζονται από το σημείο και έπειτα που υπάρχει υπέρβαση των επιτρεπόμενων μεγεθών. Μια χαρά θα μπορούσε ο έλεγχος της κατηγορίας να ασχολείται με αυτό. Πιο κάτω στον νόμο γράφει: Στα ποσοστά "ΣΥΝυπολογίζονται όλα τα αυθαίρετα...κλπ." Συν-, άρα επιπρόσθετα σε τι; Θα μπορούσε να ήθελε να γράψει συναθροίζονται οι διαφορετικές παραβάσεις (μεταξύ τους), αλλά πολύ πιθανόν να εννοεί επιπρόσθετα στις νόμιμες επιφάνειες. Και δεν είναι αυτονόητο ότι το "συν-" αναφέρεται στις παλιότερες αυθαιρεσίες, αφού αμέσως μετά γράφει τη λέξη "καθώς", για να συμπεριλάβει και αυτές. Δηλ. ΚΑΙ οι νέες ΚΑΙ οι παλιές αυθαιρεσίες συνυπολογίζονται μαζί με τα νόμιμα, με άλλα λόγια ό,τι δόμηση υπάρχει στο ακίνητο (πριν αρχίσει να απαριθμεί τις εξαιρέσεις) στον υπολογισμό του ποσοστού. Γιατί βέβαια δεν το γράφει πιο απλά και ξεκάθαρα μου είναι άγνωστο: Ένα θέμα είναι και η ανισότητα που δημιουργείται σε κάποιες περιπτώσεις που οδηγούνται "μικρά" αυθαίρετα στην εξαγορά συντελεστή δόμησης. Βέβαια δεν είναι η μόνη περίπτωση που εισάγονται "αδικίες". Υπάρχει σίγουρα και η νομιμοποίηση, αλλά δεν είναι πάντα λύση. Τα παραδείγματα της εγκυκλίου δεν είναι διαφωτιστικά, ως προς το αν έχει σημασία η υπολειπόμενη δόμηση σε ένα ακίνητο. Γράφουν με "υπέρβαση" τόσο κλπ, αλλά υπέρβαση τίνος; Της άδειας ή της επιτρεπόμενης δόμησης; Δεν γράφει "με παραβάσεις" ή "με αυθαιρεσίες" να είναι σαφές. Επιπλέον υπάρχει και η ανάλυση του kan που παραθέτει ο zazeng πιο πάνω. Και ένα αντεπιχείρημα στα παραπάνω, για να είμαστε δίκαιοι. Λογικά θα έπρεπε ο νόμος να το αναφέρει πιο συγκεκριμένα αν έπρεπε να συνυπολογίζεται και η υπολειπόμενη δόμηση στο ακίνητο, αλλά... Υ.Γ.: Για να μη παρεξηγούμαστε αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα και άρα αβάσιμη η προσέγγιση του ελέγχου της συνολικής δόμησης. Θα έπρεπε να είναι και ίσως δεν έχει και νόημα να μακρηγορούμε.

Αν το υπόγειο είναι αιτιολογημένα υπόγειο, εντός περιγράμματος και αποτελεί παρακολούθημα της ο.ι., τότε είναι κατηγορία 4.

Να είσαι καλά! Αυτό που λες ότι το προβληματικό σημείο έγκειται στο ότι "είναι εντός Δ" με προβλημάτισε και εμένα. Μπορεί να ευσταθεί η λογική ότι τα εντός Δ είναι για κάποιον λόγο (και ειδικά για το δομημενό περιβάλλον) επιβαρυμένη παράβαση. Αλλά απ΄την άλλη, μία ακόμα αυθαιρεσία είναι και αυτή, και όπως έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις, τα αυθαίρετα δεν ελέγχονται για το αν ακολουθούν αυστηρά τους οικοδομικούς κανονισμούς. Ούτε προκύπτει ότι υπάρχουν αυθαιρεσίες δύο μέτρων και δύο σταθμών, αυτές που δύνανται να νομιμοποιηθούν και αυτές που όχι. Όλες πληρώνουν πρόστιμο και τακτοποιούνται. Για αυτές εξάλλου που είναι πολεοδομικά ιδιαίτερα δυσμενείς, έχει γίνει ρητή αναφορά στον νόμο (π.χ. πρασιά). Τέλος πάντων, κλείνοντας προσωπικά πιστεύω ότι τα κριτήρια ελέγχου της κατηγορίας 4 φαίνεται, από τον τρόπο που διατυπώνονται, να θέλουν να φιλτράρουν τις αυθαίρετες κατασκευές ως προς τον όγκο και χρήση τους και όχι ως προς το είδος τους (στην περίπτωση που υπάρχει Ο.Α.). Σημασία έχει που βρήκες διέξοδο και χαίρομαι γι' αυτό!

Αν και καθυστερημένα, θα συμφωνήσω αρχικά με το ότι έχουν νόημα οι σκέψεις του φίλου zazeng και κατ' επέκταση με τον kan62 που έχει εκφέρει και την υπό συζήτηση λογική. Το θέμα είναι αν μπορεί να εφαρμοστεί στην παραπάνω περίπτωση, και φυσικά δεν είναι η πιο ασφαλής λύση, εφόσον ο νόμος δεν ξεκαθαρίζει πως γίνεται ο σχετικός υπολογισμός (έχουμε ξαναπεί ότι τα δύο παραδείγματα της εγκυκλίου για την επιλογή κατηγορίας δεν αναφέρονται σε μια γενικότερη περίπτωση, αλλά και στα δύο ο σ.δ. έχει εξαντληθεί ήδη στην ο.α. και δεν βοηθούν στο να προκύψει ασφαλές συμπέρασμα για τον ακριβή υπολογισμό). Με λίγα λόγια η περίπτωσή σου Architektona είναι "tough call", πόσο μάλλον αφού πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα κατηγοριοποίησης 5. Αν συμφωνούμε ότι ο σκοπός της επιλογής κατηγορίας είναι να ελέγξει την πολεοδομική επιβάρυνση από τις αυθαίρετες κατασκευές, ο προβληματισμός ανάγεται στο αν είναι λογικό να εξισώνεται η παραβίαση των πλάγιων αποστάσεων με την υπέρβαση του επιτρεπόμενου συντελεστή δόμησης ενός γηπέδου κατά 40%+. Από την άλλη βέβαια, η λογική της παραπάνω ερμηνείας του kan, ίσως να χρησιμοποιεί σαν βάση αναφοράς επιφάνειες που δύνανται και να νομιμοποιηθούν και εξετάζεται η υπέρβαση αυτών ως προς τα αντίστοιχα ποσοστά. Οι επιφάνειες που παραβιάζουν τις πλάγιες αποστάσεις, όμως δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν... Στον αντίποδα, και μια αυθαίρετη σοφίτα επί κτιρίου εντός σχεδίου που είχε εξαντλήσει από τθν ο.α. τον σ.δ. δεν θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί, αλλά παρ' όλα αυτά δεν επηρεάζει δυσμενώς τον έλεγχο. Είναι δύσκολη απόφαση (κρίμα επειδή δεν θα έπρεπε) και δεν ξέρω δυστυχώς πως θα μπορούσες να μάθεις κάτι περαιτέρω που θα σε οδηγούσε σε ασφαλές συμπέρασμα. Edit: Ξανασκεφτόμενος την παραπάνω ανάλυσή μου καταλήγω πως είναι υπερβολική, επειδή εισάγει πολυπλοκότητα στον έλεγχο της επιλογής κατηγορίας. Ή δέχεσαι ότι στον έλεγχο αυτόν στον αριθμητή μπαίνει το σύνολο των κλειστών χώρων (εκτός των εξαιρέσεων) και εξετάζονται αν υπερβαίνουν το 1,4 * επιτρεπόμενα, τότε πηγαίνει κατηγορία 4. Αν θεωρείς ότι μπαίνουν οι αυθαίρετες κλειστές επιφάνειες και εξετάζονται αν υπερβαίνουν το 0,4 * επιτρεπόμενα, τότε πηγαίνει κατηγορία 5. Στη θέση σου αν δεν είχε λήξει η περίοδος υπαγωγής κατηγοριών 5, θα το δήλωνα κατ. 4, καθώς θεωρώ την προσέγγιση αυτή πιο ορθή, σήμερα είναι πιο επίφοβο και θα αναζητούσα περισσότερες διευκρινήσεις, αν αποφάσιζα να το ρυθμίσω.

Να τολμήσω να εκφέρω τις σκέψεις μου (δυστυχώς χωρίς την τεκμηρίωσή τους)... Δεν γνωρίζω αν ο νόμος σου επιτρέπει ή σου απαγορεύει ρητά να δηλώσεις ως αυθαίρετο κάτι που δεν είναι. Πάραυτα, από τη στιγμή που δεν έχεις νόμιμα στοιχεία ως αναφορά για τον προσδιορισμό των παραβάσεων, η ασφαλέστερη μέθοδος για όλους είναι η δήλωση του συνόλου του ακινήτου ως αυθαίρετου, που βέβαια αυτό είναι και η δυσμενέστερη επιλογή ως προς το ύψος του προστίμου, ώστε να είναι ικανοποιημένο και το εισπρακτικό πνεύμα του νόμου. Επομένως, αν συμφωνεί και ο ιδιοκτήτης να δηλωθεί έτσι και το υπογράφει στην υπέυθυνη δήλωσή του, δεν προβλέπω την περίπτωση να σου ζητήσει μελλοντικά τα ρέστα. Ο απώτερος σκοπός εξάλλου (ειδικά για τα παλιά ακίνητα) είναι να δημιουργηθεί ο ηλεκτρονικός φάκελός τους, όπου το πιο βασικό στοιχείο, καταλαβαίνω, είναι να δικαιολογούνται με όποιον τρόπο και να αποτυπώνονται οι υφιστάμενες επιφάνειες. Λίγο θα ενδιαφέρει το τίμημα που πληρώθηκε για αυτές, το σημαντικό είναι η καταγραφή τους. Σκέψου επίσης την περίπτωση που από αεροφωτογραφίες(*) προκύπτει ότι οι παραβάσεις είναι νεότερες και απαιτείται έλεγχος στατικής επάρκειας. Δεν θα θεωρούσες όλο τον φ.ο. ως μη μελετημένο, προκειμένου να ελέγξεις συνολικά το κτίριο; Στην περίπτωση που είχες τα στοιχεία μελέτης θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις για παράδειγμα ερήμην τιμές, ενώ τώρα δεν θα γίνεται. Ή σκέψου τις περιπτώσεις που εφόσον δεν αποδεικνύεται η παλαιότητα μιας παράβασης, λαμβάνεται η δυσμενέστερη κατηγορία παλαιότητας. Το δυσμενέστερο δηλ. σενάριο είναι μια πάγια τακτική στα αυθαίρετα. Συνεπώς, όπως προείπα, δεν γνωρίζω αν προκύπτει οδηγία από τον νόμο που να επιτρέπει ή να απογορεύει τη μέθοδο αυτή, αλλά δεν βλέπω να προκύπτει και κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα αν την εφαρμόσεις. _________ (*) Ένα παράτολμο, πλην όμως αιτιολογημένο σενάριο για μείωση του προστίμου, θα μπορούσε να προκύπτει από κατάλληλες (χρονικά και ως προς την ευκρίνεια) α/φ τόσο κοντά στο έτος κατασκευής, όσο και μετά την εγκατάσταση των πιθανών παραβάσεων (ίσως κοντά στην ημερομηνία της σύστασης, αφού συμφωνεί με το σήμερα) και να κάνεις αντιπαραβολή. Φυσικά δεν προκύπτει ασφαλές/πλήρες συμπέρασμα, αλλά θα μπορούσε έμμεσα να αιτιολογηθεί ότι το αρχικά κατασκευασμένο κτίριο είναι το νόμιμο -προϋπόθεση να τηρεί τα πελεοδομικά μεγέθη της εποχής-, αφού θεωρητικά επιθεωρήθηκε από την πολεοδομία κατά την ανέγερσή του, ενώ ό,τι έπεται το βάζεις σαν παράβαση, αφού δεν γνωρίζεις αν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική μελέτη. Πολύπλοκη (εκτός από παράτολμη) διαδικασία ωστόσο, για να πεις ότι αξίζει.

Γεια χαρά zazeng! Σωστό το 1.4 • επιτρεπόμενη για το σύνολο της δόμησης σε κατοικίες με αυθαίρετα έως 250τ.μ. ή άλλες χρήσεις μέχρι 1000τ.μ. ανά ιδιοκτησία. Το τι μπαίνει στο σύνολο της "δόμησης" είναι το μανίκι. Κυρίως για τους Η/Υ (ημιυπαίθριους) ρωτάω κυρίως τον O.P., καθώς είχαμε μια συζήτηση με τον kan για το θέμα της επιλογής κατηγορίας, για την οποία συζήτηση, ίσως να έχω ακόμα απορίες...