tettris

Καλή ερώτηση και δεν βρίσκω εκτενή σχόλια για το συγκεκριμένο θέμα, όσο έψαξα. Παρ' όλο που είναι σημαντικό. Η άποψή μου πάντως συνοψίζεται στα γραφόμενα των συναδέλφων επί 4178: και Όλα αυτά πάντως ως προς το πσοσοστό υπέρβασης δόμησης. Στην κάλυψη και τις πλάγιες αποστάσεις δεν αναφέρει το παράρτημα ξεκάθαρα κύριους χώρους, οπότε εκεί η παραπάνω προσέγγιση είναι παρακινδυνευμένη. Γενικά πάντως το θεωρώ ορθό οι βοηθητικοί χώροι να μην επηρεάζουν το ύψος του προστίμου (μέσω του % υπέρβασης) το ίδιο με τους κύριους χώρους. Η πολεοδομική επιβάρυνση που συνεισφέρουν λαμβάνεται εξάλλου υπόψη στην επιλογή κατηγορίας, όπου η συμμετοχή ή όχι ενός κλειστού χώρου εξαρτάται από άλλα κριτήρια και όχι από αυτό του βοηθητικού/κύριου χώρου.

Αναρωτιέμαι αν η υπερύψωση αυτή, και σε περίπτωση που η στάθμη θεμελίωσης παρέμεινε ίδια με αυτή της άδειας, αν θεωρείται τροποποίηση του φέροντος οργανισμού, που λογικά πάντως θα απαλλαχθεί από το 20% των κατακόρυφων φορτίων.

Ακριβώς, αυτή τη συζήτηση επιδίωκα. Για την εξ ολοκλήρου αυθαίρετη κατασκευή δεν συζητάω για απαλλαγή. Προφανώς. Στην παραπάνω περίπτωση όμως έχουμε και νόμιμη κατασκευή και επί πλέον σύμφωνα με την περιγραφή του BAS, όμοια με την αυθαίρετη. Αναρωτιόμουν επομένως μήπως μια τεχνική έκθεση που συγκρίνει τον τρόπο κατασκευής του αυθαίρετου με το νόμιμο τμήμα και σύμφωνα με την οποία δεν προκύπτει επιβάρυνση της νόμιμης ή ανεπάρκεια της αυθαίρετης (λόγω κατασκευαστικής ομοιότητας) αρκεί για να απαλλάξει το ακίνητο από ΜΣΕ. Δε λέω ανασφαλής η προσέγγιση και γενικά συμφωνώ μαζί σας, αλλά αυτό που μάλλον διαπιστώνεται είναι ότι σε "περίεργες" περιπτώσεις, που ίσως φλερτάρουν με την απαλλαγή, μάλλον το βάρος πέφτει στον μηχανικό, που θα πρέπει να επιλλέξει: Α) στην απαλλαγή από ΜΣΕ που γενικά οι ασάφειες του νόμου τον κατευθύνουν ή Β) στη ΜΣΕ με περισσότερο από πιθανές στατικές ενισχύσεις που θα επιβαρύνουν τον ιδιοκτήτη. Όσο και αν η (Β) επιλογή δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί για τις συνέπειές της, οι ενισχύσεις δεν είναι εύκολο θέμα για να "χωνευτεί" από τον ιδιοκτήτη και στη θεωρία και στην πράξη. Τέτοια "περιέργη" είναι και η περίπτωση που αναφέρω μερικά posts πιο πάνω (αν έχετε τον χρόνο να διαβάσετε), όπου ναι μεν έχει εκδοθεί κανονική άδεια προσθήκης ορόφου και η αυθαιρεσία είναι βασικά κλείσιμο του η/υ χώρου, αλλά σαν κατασκευή το κτίριο μάλλον χρίζει μελέτης ΣΕ, η οποία αν γίνει, σίγουρα θα απαιτήσει ενισχύσεις.

Ναι αλλά, Χριστίνα, υπάρχει συσχετισμός και με τα κατακόρυφα φορτία, που στην παραπάνω περίπτωση αυτά των αυθαίρετων κατασκευών δεν επιβαρύνουν τις νόμιμες (ισόγειο κτίσμα). Με αυτό ως δεδομένο τι θα σχολίαζες;

Θα παρακαλούσα τη συμβολή σας στην παρακάτω περίπτωση. Άδεια για προσθήκη ορόφου με στέγη εκδίδεται το 1988 επί ισογείου ορόφου που τακτοποιείται εκείνη την εποχή προκειμένου να βγει η άδεια. Στην τεχνική περιγραφή αναφέρεται σε "μικτή κατασκευή" φ.ο. και ξύλινη ή μεταλική στέγη. Εξωτερικά οι πλαγιοκαλύψεις έχουν ξύλινες ή πλαστικές επενδύσεις και δεν φαίνεται ο φ.ο.. Έχω την υποψία ωστόσο πως έχει γίνει εξ ολοκλήρου μεταλλική κατασκευή (στέγη + φ.ο.). Αναλυτικοί στατικοί υπολογισμοί ή σχέδια δεν έχουν υπάρχουν γιατί κάπως δικαιολογεί ο τότε μηχανικός ότι θα τοποθετηθούν τα ελάχιστα, λόγω μικρού μεγέθους. Η απορίες μου είναι: 1. Οφείλω να κάνω κάποιον καταστροφικό έλεγχο, προκειμένου να διαπιστώσω τον τρόπο κατασκευής; Αν τυχόν δεν έχει γίνει η μικτή κατασκευή που αναφέρει η τεχνική έκθεση, αλλά μεταλλική εξ ολοκλήρου. οφείλω να κάνω ΜΣΕ, λόγω τροποποίησης φέροντος; 2. Σε συνδυασμό και με το (1) αν η βασική αυθαιρεσία είναι κλείσιμο η/υ (που φαίνεται και στη φώτο) μπορώ να έχω απαλλαγή; Γενικά αν τελικά ελέγξω το κριτήριο του 20% κατακόρυφων, στον η/υ προστίθενται μόνο τα φορτία από τις πλαγιοκαλύψεις. 3. Και μια σημαντική ερώτηση: Για την επάρκεια του ισογείου να φέρει τον 1ο όροφο μου αρκεί το ότι έχει εκδοθεί η άδεια προσθήκης; Στην δήλωση του αυθαίρετου ισογείου είχε χαρακτηρισθεί (το ισόγειο) ως κατασκευή με τούβλα χωρίς κολώνες. Επισυνάπτω κάποιες φωτογραφίες μήπως βοηθούν στην εκτίμηση της κατάστασης. Επισημαίνω κάτι αγκύρια μήπως κάποιος συνάδελφος μπορεί να συμπεράνει κάτι για την κατασκευή.

Το (α). (δυστυχώς) Αλλά δεν σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα αφού πάντα είσαι <50%.

Θα ήθελα τη βοήθειά σας για να ξεμπερδέψω κάπως την κατάσταση. Σε υφιστάμενη διώροφη κατοικία παρουσιάζονται τα εξής στοιχεία (επισυνάπτω κάποια τμήματα των εγγράφων): Ο ισόγειος όροφος ήταν αυθαίρετος και προκειμένου να εκδοθεί ο.α. προσθήκης 1ου ορόφου το 1988, έγινε τακτοποίηση με τον 1337. Έχω τις εξής απορίες: 1. Είναι δεδομένη η ολοκλήρωση της Γ' φάσης, εφόσον εκδόθηκε ο.α.; 2. Η σφραγίδα της δήλωσης αναφέρει "προσωρινή αναστολή από κατεδάφιση". Επειδή είναι εκτός σχεδίου; 3. Τεχνική έκθεση μηχανικού της τότε δήλωσης δεν βρήκα (στον φάκελο στην ΥΔΟΜ). Ό,τι εμφανίζεται στο διάγραμμα κάλυψης στην ο.α προσθήκης θεωρείται νόμιμο; Γενικότερα πως εντοπίζω αυθαιρεσίες στους χώρους που παρουσιάζονται και στο διάγραμμα κάλυψης (που προφανώς διαφοροποιήσεις από την υφιστάμενη κατάσταση έχουν); (ερώτηση για αργότερα) 4. Διαφοροποιήσεις στα υλικά κατασκευής από αυτά της περιγραφής στη δηλωση του ιδιοκτήτη για τον 1337 (πχ πλαγιοκάλυψη δηλωμένη ελενίτ, σήμερα έχει κατά το ήμισυ, κάτω από τα ανοίγματα, τούβλο) πώς τις αντιμετωπίζω; Φυσικά θα ξαναπεράσω από την ΥΔΟΜ για αναζήτηση αρχείου αυθαιρέτου από τον αρ. πρωτοκόλλου της τότε δήλωσης, αλλά δεν ελπίζω και πολύ να βρω κάτι, οπότε αναρωτιέμαι αν προκύπτουν ήδη κάποια συμεπράσματα. Σε συνέχεια του παραπάνω. Στην ΥΔΟΜ οι αρμόδιοι υπάλληλοι λείπουν με άδεια. Επειδή έτσι και αλλιώς όμως δεν περιμένω και σαφέστατες απαντήσεις, θα ήμουν ευγνώμων σε όποιον ξέρει να μου πει το βασικό: Ό,τι εμφανίζεται στο διάγραμμα κάλυψης της παραπάνω άδειας προσθήκης ή γενικότερα σε μια οικοδομική άδεια, θεωρείται νομίμως υφιστάμενο; Ή μήπως η απάντηση δεν είναι άσπρο-μαύρο;

Ως προς το ύψος είναι το πιο σίγουρο. Δεν ξεπερνάς το επιτρεπόμενο αναλυτικός. Αν το ξεπερνάς πότε παίρνεις τους 0,2 ή 0,4 σχολιάζω. Το ξαναδιάβασα το 100§10 πιο προσεχτικά και ίσως έχεις δίκαιο. Βάζει μάλλον επί πλέον προϋπόθεση στο ακίνητο, νόμιμα και αυθαίρετα μαζί, να μην υπερβαίνουν τον επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης, ώστε να μπορεί να γίνει εφαρμογή της συγκεκριμένης πρότασης αυτού του άρθρου. Αν και μου φαίνεται υπερβολή σε κάθε περίπτωση, χώρος που έχει μετρήσει στη δόμηση να πάρει και συντελεστή ΥΔ, λόγω υπέρβασης ύψους.. Μπερδεύτηκα μάλλον.

Επειδή με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο θέμα, αλλά σε κατοικία. Θεωρείς ότι υπόστεγο στον ακάλυπτο με κλειστές πλευρές μπορεί να θεωρηθεί ημιυπαίθριος, έστω και αν δεν είναι σε επαφή με το κτίριο; Νομίζω το πας πιο πολύπλοκα το θέμα απ' ό,τι χρειάζεται (και καλά κάνεις προκειμένου να βρεις μια ορθή συλλογιστική). Αυτό που καταλαβαίνω για το συγκεκριμένο θέμα πάντως είναι ότι ένας χώρος που έχει μετρήσει στη δόμηση, αλλά έχει υπέρβαση ύψους που ξεπερνάει το επιτρεπόμενο, θα πάρει ανάλογα τους συντελεστές 0,2 ή 0,4.

Προσωπικά υπέθεσα ότι κάποια από τα "στέγαστρα" θα είναι και από κάποιες πλευρές κλειστά.

Τη θεωρώ δύσκολη την ερώτησή σου. Αυτό που βλέπω ως πιο ορθή επιλογή είναι να συμπεριλάβεις και τους ανοιχτούς χώρους στο ποσοστό υπέρβασης κάλυψης. Αν και αρκετά έμμεσο, το επιχείρημα που βλέπω είναι ότι όπως βιομηχανικοί χώροι και κτίρια αμιγούς στάθμευσης δεν λαμβάνουν μειωτικό συντελεστή για βοηθητική χρήση, έτσι και οι ανοιχτοί χώροι που αναφέρεις δεν θα προσμετρήσουν προφανώς στην ποσοστό ΥΔ, αλλά θα επιβαρύνουν το ποσοστό της ΥΚ, έστω και αν είναι ανοιχτοί. Γενικότερα πάντως το παράρτημα Α' αναφέρεται σε "επιφάνειες με κύρια χρήση" και όχι σε κλειστές ως προς τον συντελεστή ΥΔ, και σε αυθαίρετες επιφάνειες, χωρίς το "κύρια χρήση" για τον συντελεστή κάλυψης. Αυτό που λες για τις ερωταπαντήσεις, όντως κάπου το έχει πάρει το μάτι μου, ωστόσο.

Έτσι είναι. Όπως τα λες. Με τη διαφορά: Όχι ακριβώς "όπως το ερμηνεύει". Έχουν γίνει μακροσκελείς συζητήσεις στο νήμα της επιλογής κατηγορίας. Εκεί τέθηκαν και τα επιχειρήματα καθενός. Τα διαβάζεις και επιλέγεις αυτά που σε πείθουν περισσότερο.

"Εμμέσως αλλά σαφώς" είναι σαν να λέμε "Σπεύδε βραδέως"... Σημασία έχει ότι συμφωνούμε στην ουσία.

Λυπάμαι αν χαλάω τη βεβαιότητα ερμηνείας που έχεις αποκτήσει από τα παραδείγματα της εγκυκλίου, αλλά κατά τη γνώμη μου το παράδειγμα δεν επαρκεί για να αποσαφηνίσει ένα από τα (πολλά) "hot" ζητήματα στην επιλογή κατηγορίας. Τα παραδείγματα λένε: "σε περίπτωση υπέρβασης έως 20% του επιτρεπόμενου..." υπάγεται κατ. 4, αλλιώς 5. Αυτό που εξηγεί είναι πως βρίσκουμε το νούμερο με το οποίο συγκρίνουμε το κλάσμα των υπερβάσεων. Αυτό που δεν επεξηγεί όμως είναι πως υπολογίζεται το κλάσμα αυτό. Δηλ. αν υπολογίζεται από το κλάσμα, όπου στον αριθμητή μπαίνουν Α) τα αυθαίρετα μεγέθη πλέον των εγκεκριμένων της ο.α. ή Β) αυτών πλέον των επιτρεπόμενων (αν ξεπερνιούνται τα επιτρεπόμενα από το σύνολο νόμιμα + αυθαίρετα). Για να μη τα πολυλογώ, και αφού έχουν γίνει πολλές συζητήσεις επί του θέματος, προσωπικά θεωρώ σωστή τη Β) προσέγγιση. Το ποσοστό επιβάρυνσης εξάλλου είναι αυτό που "τιμωρεί" για τα πλέον της άδειας, το ποσοστό επιλογής κατηγορίας "τιμωρεί" για την πολεοδομική επιβάρυνση. Νομίζω Maryts27 πως τα παραπάνω απαντούν και στην τελευταία απορία σου.

Σωστά, η λογική είναι ότι αυθαίρετη σοφίτα που κατασκευάστηκε πριν τον ΝΟΚ δεν είναι δυνατόν να πληροί όλες τις προϋποθέσεις του ορισμού του (που δεν υπήρχαν άλλωστε όταν κατασκευάστηκε), οι οποίες (προϋποθέσεις) αποτελούν εξάλλου τις αναγκαίες εκείνες συνθήκες ώστε να μην προσμετρήσει το εμβαδό της σοφίτας στον ΣΔ και όχι στο να περιορίστουν τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της. Αν εξάλλου θέλεις να το δεις ακόμα πιο πρακτικά το θέμα με τα αυθαίρετα, κατά τη γνώμη μου ισχύει στον μέγιστο βαθμό η εξής (οικονομική και όχι πολεοδομική) λογική: Αν ο αυθαίρετος χώρος μπορεί να εκμεταλλευτεί οικονομικά και μάλιστα τηρεί ποιοτικά όλες τις προδιαγραφές που το καθιστούν αυτό πραγματικότητα, τότε κατά πάσα πιθανότητα η επιφάνεια του θα επηρεάσει δυσμενώς όλες τις παραμέτρους του προστίμου. Αν ο αυθ. χώρος αποτελεί απλά μια προσθήκη χώρου μικρού περιθωρίου οικονομικής εκμετάλλευσης, αν π.χ. έχει προστεθεί ένα υπόγειο, έχει δημιουργηθεί ένας εσωτερικός εξώστης που απλά προσθέτει κάποιο εμβαδόν, με τις προδιαγραφές που συνήθως έχει ο εξώστης (μη κύριος χώρος), σε μια υπάρχουσα ιδιοκτησία ή έχει κατασκευαστεί μια σοφίτα, ένας χαμηλοτάβανος λογικά χώρος, ως παράρτημα/βοηθητικός χώρος του υποκείμενου ορόφου και όχι σαν επί πλεόν όροφος που λειτουργεί στην πράξη ως ανεξάρτητο διαμέρισμα (και ίσως ενοικιάζεται ήδη ως τέτοιο), τότε δεν υπάρχει λόγος οι χώροι αυτοί που και κατασκευαστικά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους δεν παραπέμουν σε κανονικό κύριο χώρο, να μην πάρουν τους μιωτικούς συντελεστές. Κατά τη γνώμη μου δηλ. η χρήση ή όχι των μιωτικών συντελεστών, πρακτικά και στο πνεύμα του νόμου, συνδέονται με τη δημιουργία ενός αυθαίρετου χώρου που λόγω των χαρακτηριστικών του μπορεί ή όχι να εκμεταλλευτεί από τον ιδιοκτήτη οικονομικά.

Έτσι φαίνεται, με την υποσημείωση ότι συμμετέχουν μόνο οι χώροι "που προσαυξάνουν τον συντελεστή δόμησης". Π.χ. υπόγειος βοηθητικός χώρος δεν επηρεάζει την επιλογή κατηγορίας.

mikegad, αν σε βοηθήσει να αποφασίσεις, το επιχείρημά μου είναι ότι τα υπόλοιπα παραδείγματα κτιρίων της Σ2 δεν έχουν σχέση με την αποθήκη που περιγράφεις, για να τη θεωρήσεις ίδια κατηορία. Η "αποθήκες" δε που αναφέρει στη Σ2, προφανώς αφορούν σε αποθήκες όπου εργάζονται άνθρωποι, όπως π.χ. σε καταστήματα, μεταφορικές εταιρίες κ.ο.κ.

Θα με ενδιέφερε και εμένα κάποια γνώμη επί της παραπάνω απορίας. Αν δηλ. αυθαίρετος χώρος που εμφανίζεται σε μεταγενέστερη άδεια προσθήκης, θεωρείται "a priori" νόμιμος ή έστω "νόμιμος" ως προς το να τακτοποιηθεί ή όχι. Έστω και ότι έχει δηλωθεί σε κάποιον αυθαιρετονόμο, αλλά με πιθανές ανακρίβειες ή παραλείψεις. Το εμβαδόν που εμφανίζεται στην μεταγενέστερη άδεια, γλιτώνει της τακτοποίησης ή πρέπει να δηλωθεί κανονικά. Και δεν μιλάω για το αν χρειάζεται και ΜΣΕ, αρχικά ρωτάω αν πρέπει να πληρώσει πρόστιμο η περιγραφείσα επιφάνεια.

Ναι αυτό θα έκανα. Για τη στατική επάρκεια το απλούστερο ίσως σενάριο θα ήταν να υπολογίσεις τα κατακόρυφα φορτία που αντιστοιχούν στο διαμέρισμα σου, ανάγοντας τα χιλιοστά του, και να συγκρίνεις τα επιπλέον κατακόρυφα λόγω του κλεισμένου Η/Υ και της υπερύψωσης προκειμένου να απαλλαχθεί. Πιο σωστό (αλλά και πρακτικά μάλοον ανέφικτο) θεωρώ όμως πως είναι να συγκριθούν όλα τα επιπλέον αυθαίρετα φορτία στο κτίριο και να εξεταστεί η απαλλαγή συνολικά, κατόπιν τακτοποίησης όλων των διμερισμάτων. Αν σκεφτείς όμως ότι ακόμα και ο τελευταίος έλεγχος, αν και πιο ορθός, ουσιαστικά μια παραδοχή είναι και όχι κάτι επιστημονικό, ακολούθησε την πιο απλή version, έστω και αν είναι πιο "μπακάλικη". ΥΓ: Έχω ξαναβρεθεί σε συζήτηση πως κατανέμεται το πρόστιμο σε περίπτωση ΥΥψους για την οποία ευθύνονται όλοι οι όροφοι. Δεν θυμάμαι αν είχαμε καταλήξει πως η λύση είναι το 0,20 ή 0,40 ή 1,20 ή 1,40 για ΥΥ, να τα πληρώσει η επιφάνεια χωρίς ή με ΥΔ του ορόφου που ξεπερνάει το μέγιστο επιτρεπόμενο και ο ιδιοκτήτης να ζητήσει μέρος της πληρωμής του προστίμου για την ΥΥ από τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες. Οι οποίοι όταν τακτοποιήσουν μπορούν να δηλώσουν ότι η ΥΥ τους έχει χρεωθεί στην τακτοποίηση του τελευταίου ορόφου. Μη τα παίρνεις τις μετρητοίς βέβαια αυτά. Σκέψεις ουσιαστικά κάνω...

9,20 - 8,40 = 80εκ. υπερύψωση ως προς την άδεια Το διαμέρισμά σου έχει υπέρβαση 17εκ, άρα τα υπόλοιπα 63εκ που έχουν κατανεμηθεί; Στον άλλον όροφο; Επίσης, 2,82 έστω το εσωτερικό ύψος στο διαμέρισμά σου, άρα χοντρικά 3 του ορόφου του. 9,2 - 3,0 = 6μ. Δηλ ο άλλος όροφος είναι 6μ; (εκτός αν είναι ΤΡιώροφη οικοδομή και έχεις γράψει διώροφη) Έχει υπερυψωθεί το κτίριο; Η στάθμη αφετηρίας των υψών (0,00) είναι σαφώς προσδιορισμένη στην άδεια; Έχεις δηλ. ξεκάθαρα υπέρβαση του επιτρεπόμενου;

Από περιέργεια, πόσο είναι το μέγιστο της περιοχής;

Κατ' αρχάς στο ότι δεν είναι τόσο αυστηρές οι διατάξεις συμφωνούμε, γι'αυτό εξάλλου δεν είναι και αυστηρά προσδιορισμένες. Ωστόσο δεν θεωρώ ότι το παράδειγμα που παραθέτεις έχει επιστημονική λογική, αλλά μάλλον λογική πλάνη. Να εξηγήσω: Ο συνάδελφος -αν θυμάμαι σωστά- kan62 είχε σχολιάσει πως η διάταξη για απαλλαγή από ΜΣΕ ως προς το όριο 1983 (κατηγορίες 1 και 2) απορρέει από τον τότε νόμο 1337/83, όπου εφαρμόζεται ο υποχρεωτικός στατικός έλεγχος στα αυθαίρετα. Η λογική θέσης επομένως του χρονικού ορίου είναι νομική και όχι επιστημονική. Το παράδειγμά σου, προφανώς ακραίο για να τονίσεις το επιχείρημά σου, δεν οδηγεί σε λογικά από στατικής άποψης συμπεράσματα. Άλλο ακραίο παράδειγμα θα ήταν και η εξής περίπτωση: 25τ.μ. αυθαίρετο ισόγειο προ '83 και αυθαίρετος 1ος όροφος μετά το '83. Θα θεωρούσες επαρκή τη διώροφη συτή κατασκευή, χωρίς να γνωρίζεις ούτε την επάρκεια του ισόγειου τμήματος; Εφόσον το 1τ.μ. του παραδείγματός σου έγινε σε έτος που, αν η προσθήκη γινόταν νόμιμα, θα έπρεπε να ελεχθεί και η στατική ικανότητα του προ '83 τμήματος, είναι σαν να έχει αναβληθεί η υποχρέωση αυτή για σήμερα. Η φιλοσοφία της εξαίρεσης των 25τμ κατά τη γνώμη μου αφορά μικρής κλίμακας προσθήκες επί μελετημένων κατασκευών. Τα προ '83 εξαιρούνται για νομικούς λόγους και όχι επιστημονικούς. Αν κρίνεις με επιστημονική λογική ότι θα ήταν ασφαλές να μην απαλλάξεις μια κατασκευή που με γλωσσικά τεχνάσματα θα μπορούσε, όντως να μη το κάνεις. Αν πάλι επιμένεις και έχεις λόγο να το απαλλάξεις, τότε ειδικά στην περίπτωση του παραδείγματός σου θα προτιμούσα να γράψω ότι ο 4495 απαλλάσει το κτίτιο των 900τμ, επομένως ως μηχανικός κρίνω ότι η διαφοροποιήση του 1τμ δεν καταπονεί σημαντικά το απαλλαγμένο κτιρίο το οποίο π.χ. δεν παρουσιάζει εμφανείς βλάβες στον Φ.Ο. κλπ, άρα δεν κρίνεται απαραίτητη η ΜΣΕ. Εξάλλου πολύ πιθανό μια τέτοια ακραία περίπτωση να είχε βγει κατ 3... Όπως αντίθετα σε ετοιμόρροπο προ '83 θα έγραφα ότι δεν υπάρχει υποχρέωση μεν ΜΣΕ, αλλά επίσης δεν θα απέκρυπτα από την ΤΕ τις προφανείς βλάβες.

Εκτός αν το παραπάνω σκεπτικό διαμορφώνεται, ώστε να εξαιρεθεί το κτίριο της ΜΣΕ, καθώς συμφωνώ γενικά πως η λογική αυτή θα πρέπει να προτιμάται, θεωρώ πως ορθολογικά η προσέγγιση αυτή δεν είναι ισχυρή, αφού τα πρόσθετα κατακόρυφα φορτία θα πρέπει να υπολογιστούν για το σύνολο των αυθαίρετων κατασκευών, άρα και αυτών προ '83. Το εννοώ με τη λογική όπου σε κτίριο με -ας πούμε- 5 διαφορετικές αυθαιρεσίες, οι οποίες εν γένει προσαυξάνουν τα κατακόρυφα φορτία, αλλά οι 4/5 εξαιρούνται από τις διατάξεις του νόμου. Και όπου έστω η 5η αυθαιρεσία είναι υπέρβαση ύψους που δεν περιλαμβάνεται στις "σαφείς" εξαιρέσεις, τότε για τον έλεγχο των κατακόρυφων θα υπολογίζαμε στη σύγκριση μόνο τα φορτία της υπέρβασης ύψους, αγνοώντας την επιβάρυνση του φέροντος της μελέτης από τις λοιπές (τις άλλες τέσσερεις) αυθαιρεσίες; Σε αυτή την περίπτωση, θα εξαιρούσα το ακίνητο πιο εύκολα, επειδή δεν επικαλούμαστε τον έλεγχο του 20%, αλλά αν τελικά χρειαζόταν (π.χ. λόγω και άλλης αυθαιρεσίας), τότε πάλι πιο λογικό είναι να ελεχθούν συνολικά τα επί πλέον φορτία από τη σοφίτα συν αυτών του Η/Υου συν όποια ακόμα.

Τα επιχειρήματά μου επί του θέματος: Η τελευταία πρόταση της παραγράφου 10 του αρθ. 100 του νόμου: κατά τη γνώμη μου δεν συνδέεται με τα προηγούμενα γραφόμενα της παραγράφου που εξηγεί για την περίπτωση ειδικά που δεν έχουμε ΥΔ. Η τελευταία πρόταση είναι γενική και ανεξάρτητη και προφανώς συμπεριλαμβάνει και περιπτώσεις με ΥΔ. Εφόσον είναι μια ακόμα περίπτωση που τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, μου αρκεί που μπορεί να ερμηνευτεί κάλλιστα πως πιάνει όλες τις περιπτώσεις. Έχω δει και αρκετές Ε/Α που το ερμηνεύουν έτσι. Σκέψου εξάλλου ότι αν υπήρχε αυθαίρετο χωρίς Ο.Α., πάλι με το επιτρεπόμενο ύψος θα συγκρίναμε για συντελεστές επιβάρυνσης ύψους και δεν θα είχαμε συντελεστή ΥΥ ξεκινώντας από τη στάθμη 0. Ο επιπλέον όροφος δεν είναι κάτι "χειρότερο" από μία τελείως αυθαίρετη κατασκευή. Επίσης στην εγκύκλιο 2: Μάλλον αυτοί του ΤΕΕ θεωρούν πως όπως με την ΥΔ κάθε επί πλέον της άδειας τ.μ. θα συνυπολογιστεί στο ποσοστό επιβάρυνσης, έτσι και στο ύψος κάθε επί πλέον της άδειας εκατοστό (για την καθ' υπέρβαση δόμησης επιφάνεια) θα έχει συντελεστή επιβάρυνσης. Δεν συμφωνώ όμως. Η περίπτωση της ΥΥ είναι διαφορετική ή τουλάχιστον αυτό μπορεί -αρκετά ξεκάθαρα- να ερμηνευτεί. Άσε που αν μάλιστα εννοούν ότι ένα κτίριο που έχει ΥΔ (π.χ. κλείσιμο Η/Υ) πάντα θα παίρνει συντελεστή ύψους (και όχι μόνο στην καθ' υπέρβαση της άδειας επιφάνεια), τότε πρακτικά ο αναλυτικός δεν θα είχε εφαρμογή και τα πρόστιμα θα ήταν αδικαιολόγητα υψηλά.

Σχεδόν συνονόματε Tetris, προσωπικά είχα καταλάβει (και νομίζω αυτό εννοεί και ο dimitris) ότι αυτοτελή κτίσματα στους Κ/Χ δεν έχουν χιλιοστά και πάντα επωμίζονται το μέγιστο ποσοστό υπέρβασης.