tettris

Δεν διαφωνώ και τα έχουμε ξανασυζητήσει όλα αυτά. Θα συμφωνείς και εσύ ότι 100% σίγουρος δεν μπορείς να είσαι ωστόσο. Ή σκέψου (αν δεν κάνω λάθος) όταν ο διαχειριστής δεν μπορεί να αναλάβει όλες τις μελέτες και πρέπει να δηλώσει πολιτικό μηχανικό για ΜΣΕ ώστε να προχωρήσει η δήλωση, πάλι δημιουργείται αδιέξοδο. Αλλά και αυτόν τον σκόπελο αν υπερβούμε, πρακτικά θα πρέπει ο κάθε ιδιοκτήτης να συμφωνεί να φορτωθεί μελλοντικά μεγάλη ευθύνη για το πως θα πραγματοποιηθεί η ΜΣΕ σε επίπεδο κτιρίου και άρα να σκεφτεί καλύτερα αν θα προχωρήσει σε τακτοποίηση. ΄Η αντίστοιχα αν επίγει να μεταβιβάσει να σκεφτεί πόσο θα πρέπει να υποτιμήσει την αξία της ιδιοκτησίας του αν θέλει να την πουλήσει σε κάποιον άλλον με αυτό το χρέος.

"Δυστυχώς" είναι πολύ λογικά αυτά που γράφει ο Pavlos. Και γι'αυτό πάλι "δυστυχώς" ο Ιάσονας έχει πει πολλές φορές αμφίβολες περιπτώσεις να μην αναλαμβάνονται καν. Πάντως και η απαλλαγή με σύγκριση του κτιρίου και βάσει τη διατύπωση στον νόμο δεν είναι και τελείως καθησυχαστική. Ούτε βέβαια η προσπάθεια να δωθεί οποιαδήποτε λογική προσέγγιση. Δεν ξέρω, αν σε περίπτωση που η απαλλαγή δεν βγαίνει, θα ήταν αρκετό να αναφέρει ο διαχειριστής μηχανικός της δήλωσης ότι απαιτείται ΜΣΕ, με υποχρέωση όμως (μέσω υπεύθυνης δήλωσης) του ιδιοκτήτη να την αναθέσει στο μέλλον σε μηχανικό που θα οφείλει να εξετάσει ολόκληρο το κτίριο. Οι νομικές βέβαια επιπλοκές είναι έτσι τεράστιες και προφανώς κανείς ιδιοκτήτης δεν θα προέβαινε σε αυτή την περίπτωση σε τακτοποίηση. Και εκτός ότι είναι ουτοπικό αυτό το σενάριο, πάλι δεν φαίνεται να έχει το παραπάνω δικαίωμα ο διαχειριστής μηχανικός, αφού παρουσιάζεται ως υπεύθυνος εκπόνησης όλων των απαραίτητων μελετών.

Σωστά τα λέει ο Anton_civeng! 👍Δεν μπήκα στον κόπο να ξαναδιαβάσω το κείμενο, αφού πλέον έχω χάσει κάθε ελπίδα σε αυτό.

Πάντως, αν θεωρείται σοφίτα η παραπάνω κατασκευή (διαφωνώντας και με τον @θανος_), θα λέγατε αντίστοιχα ότι σοφίτα είναι και αυτή: ? Αν όχι, ποιά η διαφορά;

Ναι, και βέβαια τα έχω διαβάσει όλα τα προηγούμενα γραφόμενα στο φόρουμ. Γι'αυτό τόλμησα και το επισήμανα άλλωστε και έμμεσα:

H λεπτομέρεια του 2ου ερωτήματος του ni-di, νομίζω είναι το σημαντικό. Ρωτάει αν θα συγκρίνει με το 20% του φορτίου της οριζόντιας που εξετάζει ή με αυτό όλης της οικοδομής. Εντάξει, αφού πρόκειται για στέγαστρο διαμερίσματος δεν μιλάμε για σημαντική επιβάρυνση. Το θέμα όμως είναι ότι από τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε τις αυθαιρεσίες σε όλο το κτίριο, θα ήταν πιο λογικό και ασφαλές, η σύγκριση να γίνει με τα κατακόρυφα φορτία της οριζόντιας. Φυσικά η περίπτωση είναι άλλη μία ένδειξη της προχειρότητας του νόμου, και μικρή σημασία έχει πως θα ερμηνευτεί και αυτή η διάταξη, αφού ΜΣΕ δεν νοείται τόσο "μπακάλικα". Το θέμα είναι ότι φαινομενικά ο νόμος σου δίνει το δικαίωμα της σύγκρισης με όλο το κτίριο και ελπίζω σε απαλλάσει της όποιας μελλοντικής ευθύνης, όμως δεν παύει να είναι μια βλακεία, αφού αν σε 20 διαφορετικές ιδιοκτησίες υπήρχε υπέρβαση της τάξης του 2%, τότε συνολικά στο κτίριο θα ήταν 40% η αύξηση. Θα ήταν πολύ σοβαρότερο ο νόμος να μην υποχρεώνε τη ΜΣΕ σε τακτοποίηση οριζόντιας, αλλά ίσως να έπρεπε να μετατίθεται σαν συνολική υποχρέωση των ιδιοκτητών, όταν (κάποτε/πότε;) εξεταστεί ολόκληρο το κτίριο.

Yannis, καλημέρα και σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου! Δεν περίμενα μάλιστα τόσο άμεση ανταπόκριση, μέρα που ήταν. Θα ήθελα να σχολιάσω ωστόσο κάποια σημεία, τα οποία είναι για εμένα τουλάχιστον τα πιο θολά. (Για λόγους επίσπευσης μπορεί κάποιος να προχωρήσει και να διαβάσει μόνο την τελευταία παράγραφο σχετικά με τη βασική απορία μου και όχι την μακροσκελή ανάλυση ενδιάμεσα.) Συμφωνώ, σίγουρα στον μειωτικό για σοφίτες, και στο ότι όλα τα αυθαίρετα τετραγωνικά κλειστών χώρων χρεώνονται με ΥΔ. Αυτό που δεν ήμουν σίγουρος είναι για τις απολήξεις κλιμακοστασίων που όπως έχει σχολιαστεί και αλλού κατά περίπτωση δηλώνονται με αναλυτικό. Αναρωτιόμουν αν και εδώ υπάρχει τέτοιο όφελος, αφού ως απόληξη κατασκευάστηκε και ουσιαστικά τέτοια παραμένει σαν χώρος, έστω και αν κατασκευάστηκε έπειτα η σοφίτα. Δεν ενοποιήθηκε για παράδειγμα με κάποια επέκταση και δεν μπορεί τεχνικά να αξιοποιηθεί σαν κύριος χώρος. Θυμίζει λίγο μια επιβαρυντική αντιμετώπιση αυτό που έχει ειπωθεί συχνά ως ντόμινο παραβάσεων. Εξάλλου δεν πρόκειται για μια πιο ξεκάθαρη περίπτωση π.χ. ενός αυθάιρετου ημιυπαίθριου που αργότερα επί πλέον έκλεισε και έγινε δωμάτιο, οπότε χωρίς δεύτερη σκέψη πηγαίνει με ΥΔ και δεν κοιτάμε ότι αρχικά ήταν Η/Υ, αφού πλεόν ως δωμάτιο χρησιμοποιείται. Δεν μου είναι ξεκάθαρο πάντως, όχι τί τιμωρείται με ΥΔ, αλλά τί από αυτά προσμετράει στα ποσοστά επιβάρυνσης (< ή > 50%, 100% κλπ των επιτρεπόμενων) και στην επιλογή κατηγορίας (επιφάνειες που συνυπολογίζονται), αφού αυτό δεν ξεκαθαρίζεται είτε στον νόμο είτε από αυτά που γνωρίζω μέσω κάποιας συζήτησης. Ναι μεν θα μπορούσε κάποιος να συνυπολογίσει κάθε είδους αυθαίρετη επιφάνεια στα παραπάνω ποσοστά και να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Αφενός όμως κάτι τέτοιο δημιουργεί "αδικίες" για αυθαίρετους χώρους που έχουν άνισα χαρακτηριστικά "ποιότητας", αφετέρου δεν προκύπτει κάπου στον νόμο ότι αυτή είναι η αντιμετώπιση πάντα. Ίσα ίσα που συγκεκριμένα στο ποσοστό υπέρβασης η οδηγία του παραρτήματος και το πνεύμα που επικρατεί γενικά είναι να προσμετρούνται μόνο οι κύριοι χώροι. Βέβαια ποιοί ακριβώς δεν έιναι ξεκάθαρο, αλλά υπόγειοι βοηθητικοί χώροι για παράδειγμα δεν προστίθενται (συμφωνείς;). Η αποθήκη κατηγορίας 3 (παρεπιπτόντως όταν είναι ισόγεια λέει η εγκύκλιος, ίσως έκανες τυπογραφικό) ας πούμε, ναι μεν γλιτώνει το πρόστιμο της ΥΔ, αλλά δεν ξέρω αν συμμετέχει στο ποσοστό επιβάρυνσης ή την επιλογή κατηγορίας. Θεωρώ πως όχι, αφού δεν περνά καθόλου από την ΥΔ και αν ήταν η μόνη υπέρβαση δεν θα είχε και πρακτικά νόημα αφού έτσι και αλλιώς είναι πολύ μικρός/χαμηλός χώρος βοηθητικής χρήσης. Όταν όμως συνδυάζεται και με άλλες αυθαιρεσίες ΥΔ, μπορεί αν μετρήσει να παίξει καταλυτικό ρόλο στις επιβαρύνσεις. Γι' αυτό πιστεύω ότι ο ουσιαστικός λόγος που δεν θα μετρήσει είναι γιατί οι προδιαγραφές του χώρου δεν είναι ποιοτικά τέτοιες που να είναι "δίκαιο" να επιβαρύνει το πρόστιμο, αναντίστοιχα με κάποιον χώρο που έχει μετατραπεί πχ σε κατοικία. Η ίδια λογική αφορά και στην επιλογή κατηγορίας που η εγκύκλιος αναφέρει αρκετά ξεκάθαρα ότι υπολογίζονται χώροι που προσαυξάνουν τον ΣΔ και άρα δεν τσουβαλιάζονται όλοι οι καθ' υπέρβαση χώροι. Επαναλαμβάνω, ναι μεν (σχεδόν) όλοι οι αυθαίρετοι κλειστοί χώροι, όπως λες και εσύ, θα τιμωρηθούν με ΥΔ, αλλά η απορία μου είναι αν κάποιοι -και ποιοι- δεν θα συμμετάσχουν στις επιβαρύνσεις. Ακόμα και η υποσημείωση σου: "όσοι χώροι τουλάχιστον έχουν ύψος να σταθείς όρθιος", που προφανώς τη θεωρώ πολύ σωστή, δηλώνει επίσης αυτό ακριβώς το πνεύμα της λογικής κρίσης στην αντιμετώπιση ενός χώρου, που και ουσιώδες είναι και ως ένα βαθμό απορρέει από τις κατά τ'άλλα ασαφείς, κακογραμμένες και αντιεπιστημονικές οδηγίες του νόμου. Θα μπορούσε ο δικηγόρος κάποιου διαβόλου να ισχυριστεί ότι αυτό κάνει ο νόμος, τιμωρεί ισοπεδωτικά αυτόν που είχε πρόθεση να αυθαιρετήσει, χωρίς να μπαίνει σε πολλές λεπτομέρειες και κατά συνέπεια κάποιοι θα την πληρώσουν πιο ακριβά. Αλλά κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον ξεκάθαρο! Γι' αυτό προσωπικά βλέπω μια άλλη λογική για τους λόγους που ανέλυσα. Εξάλλου όλοι κατανοούμε την ουσιαστική πρόθεση του νόμου...💲💲To θέμα είναι εμείς τι κάνουμε. Η βασική λοιπόν απορία μου είναι ότι δέχομαι τη χρέωση με ΥΔ σε όλους τους παραπάνω χώρους, αλλά, έστω και αν μετρήσουν όλοι (ακόμα και το κλιμακοστάσιο) στο ποσοστό επιβάρυνσης, θα πρέπει και να μετρήσουν και στην επιλογή κατηγορίας; Δεν αφαιρείται τίποτα, ούτε τα 12τ.μ. ούτε η οπή της πλάκας, και αν είναι έτσι, με ποιά λογική/αναφορά στον νόμο;

Διαβάζοντας και προηγούμενες αναρτήσεις αναρωτιέμαι για το πώς τελικά δηλώνεται το εξής: Σε οικοδομή χωρίς σύσταση, με άδεια του 1985, βάσει ΓΟΚ73, αλλά όρους δόμησης εκτός σχεδίου του '85, που καταργούν το "δώρο" των κατασκευών στο δώμα, κατασκευάζεται από την ανέγερση αυθαίρετη απόληξη κλιμακοστασίου και αποθήκη δίπλα σε αυτή με ανεξάρτητη είσοδο από το δώμα (όχι από την απόληξη). Σε μεταγενέστερο έτος, αλλά μετά το 1992 κατασκευάζεται στέγη που καλύπτει όλη την κάτοψη του δώματος, αλλά όχι τις προηγούμενες δύο κατασκευές (δηλ. αυτές προεξέχουν από τη στερεομετρία της στέγης), και δημιουργεί χώρο σοφίτας με χρήση αποθήκης, στον οποίο η πρόσβαση γίνεται μέσω της απόληξης και πλέον από εκεί η πρόσβαση στον χώρο της όμορρης στην απόληξη αποθήκης. Οι βασικές απορίες είναι: 1) Λόγω κατασκευής της στέγης καταργείται η αρχική λειτουργικότητα της απόληξης και θεωρούμε όλη την κάτοψη ως αυθαίρετο όροφο με ΥΔ, που μάλιστα συμμετέχει στο ποσοστό επιβάρυνσης; (Γενικά δεν έχω ξεκάθαρο τον κανόνα ή "κανόνα" βάσει του οποίου καθορίζουμε τι υπολογίζεται στα ποσοστά υπολογισμού της επιβάρυνσης και της επιλογής κατηγορίας) 2) Οι παραβάσεις ομαδοποιούνται σε επιφάνειες με μειωτικό (μεταγενέστερος χώρος σοφίτας) και χωρίς μειωτικό (για τις προγενέστερες απόληξη και αποθήκη); Η ίδια διακριτοποίηση και λόγω παλαιότητας; 3) Η αποθήκη αν και έχει τις προϋποθέσεις κατηγορίας 3 εφόσον αγνοήσουμε την εγκύκλιο 2 που μιλάει για ισόγειους χώρους, έτσι και αλλιώς χάνει τη δυνατότητα αυτή επειδή πλέον η πρόσβαση γίνεται από κλειστό χώρο; 4) Στην επιλογή κατηγορίας του ακινήτου υπολογίζονται όλες αυτές οι επιφάνειες, ως "αυθαίρετοι κλειστοί χώροι που προσαυξάνουν τον συντελεστή δόμησης", παρ' όλο που η επιφάνεια του κλιμακοστασίου έχει μετρήσει σε όλους τους υποκείμενους ορόφους (λόγω ΓΟΚ'73 φαντάζομαι) και παρ' όλο που δεν είναι κύριας χρήσης, αλλά βοηθητικής στον υποκείμενο όροφο (κατοικία); Αφαιρούνται τα 12τ.μ. των κλιμακοστασίων ή η οπή στην πλάκα του δώματος; Και ένα σκαρίφημα:

Πάνω σε αυτά που συζητάμε εντόπισα ένα άρθρο, που χωρίς να εξετάσω από ποια εφημερίδα προέρχεται, φαίνεται αρκετά αναλυτικό και εμπεριστατωμένο. Δεν ξέρω αν ανέβασε και κάποιος άλλος συνάδελφος αντίστοιχο σύνδεσμο. Μπορεί να μην εξετάζει το τεχνικό κομμάτι της διαδικασίας και μπορεί να συνηγορεί στην κατηγορία "γκρίνια" για τα τεκταινόμενα της εποχής, αλλά η πληροφορίες του, αν είναι αληθείς είναι πιο σοβαρές. Και ως τέτοιες θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Όχι γιατί θα μπορούσαμε να ζητιανέψουμε κανένα ευρώ παραπάνω, αλλά γιατί θα πρέπει να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις τέτοιων πρακτικών σε έμμεσο έστω χρόνο ή τα εναλλακτικά οφέλη που άμεσα χάσαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε... Το μεγάλο κόλπο με το 600αρι των επιστημόνων – «Πάρτι» εκατομμυρίων με εταιρίες-φαντάσματα και ξεχασμένες ΜΚΟ

Καλημέρα janna, επειδή πιο πάνω έγραψες "6,80+2,70", ενώ όπως το εξηγείς τώρα φαίνεται το υλοποιημένο να είναι 5,60 (ισόγειο+Α' όροφος) + 2,70(δωμάτιο+στέγη), ζήτησα διευκρίνιση. Προσωπικά τίνω στην άποψη του nikosantonakas στο να συνυπολογίσεις και τα επιτρεπόμενα στον αριθμητή για κατηγορία, δλδ.: νόμιμα + αυθαίρετα - επιτρεπόμενα και στον παρονομαστή τα επιτρεπόμενα. Οπότε είσαι κατηγορία 4. Την επιβεβαίωση βέβαια την ζήτησα και εδώ, αλλά ακόμα απάντηση δεν πήρα. Ας μας πει και κάποιος άλλος, γιατί και εμένα με ενδιαφέρει. Παρεπιπτόντως, 6,80+2,70=9,50 και όχι 8,50 που έγραψες.

venezia τι browser χρησιμοποιείς; Στον δικό μου κάπου στο μενού λέει enable/disable javascript. Όπου έχει ρυθμίσεις θα έχει και την επιλογή αυτή.

Ρε παιδιά τι λέτε;! Σε εμένα έχουν ήδη μπει 3000€ στον λογαριασμό με καταθέτη "ελληνικό κράτος" και συνεχίζει να ανεβαίνει το κασέ...

Λοιπόν, κάποιος να κλείσει τα φώτα! 3... 2... 1... ... Ευτυχισμένη η νέα φτώχεια!

Janna, προσωπικά δεν ξέρω να σου απαντήσω σίγουρα. Χρειάζεται νομίζω και ένα σκαρίφημα. Όπως το καταλαβαίνω, μία λογική λέει πως έτσι είναι, και αφού εξετάζεις υποθέτω συνολικά το κτίριο, ο έλεγχος που κάνεις είναι σωστός (ΥΥ μόνο με αναλυτικό). Από εκεί και πέρα νομίζω πως αν ανεβάσεις εικόνα θα είναι πιο εύκολη η ερμηνεία, αφού προς το παρόν είναι σαν να λες ότι χτίστηκε διώροφο με στέγη, όπως προβλεπόταν και επί πλεόν άλλος ένας όροφος με στέγη... Τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν λόγω του πως έχει υλοποιηθεί τελικά το κτίριο. Εννοείς μήπως ισόγειο+α'όροφος+β' όροφος+στέγη;

Ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις και τις οδηγίες!!🏆 Γίνεται κάπως αυστηρή βέβαια η αντιμετώπιση έτσι για μικρές σχετικά υπερβάσεις και θέμα τύχης ίσως το αν θα πληρωθεί αναλυτικός ή συντελεστής. Αφού, όπως το λες, αν το κτίριο ξεπερνάει το επιτρεπόμενο τότε ανεξαιρέτως όλοι οι όροφοι με ΥΥ θα πάρουν συντελεστή ύψους. Μήπως πιο δίκαιο είναι αφού "διαγνωστεί" πρώτα το κτήριο θετικά στο αν υπερβαίνει συνολικά το επιτρεπόμενο της περιοχής, να ελέγχονται σε δεύτερη φάση οι ο.ι. που έχουν ΥΥ, για τον αν ξεπερνούν το αναλογούν "επιτρεπόμενο" ("ιδιο-επιτρεπόμενό") τους και να χρεώνονται με συντελεστή ή όχι; Όπως και να το δει κανείς υπάρχουν αδικίες. Από την άλλη, αν προσπαθήσεις να βρεις δίκαιο με τους (ασαφείς) κανόνες που υπάρχουν, το θέμα γίνεται πολύπλοκο. Η παρακάτω σκέψη συνηγορεί ψυχολογικά στη προσέγγισή σου: Αν τυχόν η οικοδομή χτίστηκε με υπερβάσεις ύψους, δίκαια είναι συνυπεύθυνοι όλοι οι ιδιοκτήτες και πλερώνουν. Αν προστέθηκαν μετέπειτα αυθαιρεσίες καθ' υψος, ευθύνη ήταν των ιδιοκτητών να καταγγείλλουν τις αυθαιρεσίες αυτές πριν ολοκληρωθούν, άρα τώρα, αφού έκαναν τα στραβά μάτια, πληρώνουν με έμμεσο τρόπο ακριβότερα τις δικές τους αυθαιρεσίες.

Καταλαβαίνω και εγώ πως το εννοείς, θα το σκεφτώ λίγο ακόμα και ίσως υιοθετήσω αυτή την προσέγγιση. Όπως έγραψα και πιο πάνω ο μόνος δισταγμός μου τότε είναι η "αδικία" του να πληρώσει ένα διαμέρισμα 200τ.μ. του ισογείου για μια υπέρβαση ύψους ας πούμε 20εκ, ένα πρόστιμο που αναλογεί σε επιφάνεια 200τ.μ., έστω με συντελεστή 0,20, επειδή κάποιος άλλος έχτισε μια "τσόντα" 10τ.μ. επι πλέον του ύψους της άδειας και εξαιτίας της το κτήριο υπερβαίνει το επιτρεπόμενο. Εκτός αν το πάμε πιο εξειδικευμένα και πούμε έστω 9,20μ συνολικό άδειας, 10μ max περιοχής. Από τα 20εκ ΥΥ του ισογείου είμαστε εντός επιτρεπ., ενώ τα Χ μέτρα του αυθαίρετου ορόφου, που δεν δικαιούταν τίποτα, είναι αυτά που ευθύνονται για την υπέρβαση της περιοχής, οπότε το ισόγειο αναλυτικός. Εκτός ότι έτσι μπερδεύεται το πράγμα όμως, δεν εννοείς κάποια τέτοια αντιμετώπιση έτσι κ αλλιώς. Edit: Συγνώμη κατάλαβα τι λες: ότι το πρόστιμο του τελευταίου ορόφου σαν ποσό θα επιμεριστεί στους υποκείμενους με ΥΥ, όχι ο προσδιορισμός του προστίμου. Πώς όμως θα δηλωθεί αυτό στο σύστημα; Και πώς θα διεκδικηθεί από την οριζόντια του τελευταίου ορόφου; Ή θα δηλωθούν λιγότερα τ.μ. (τόσα όσα χρειάζεται, ώστε να είναι αναλογικά δίκαιο το πρόστιμο) στο φύλλο καταγραφής για ΥΥ στη δήλωση της οριζόντιας, ενώ αντίστοιχα θα κάνουν το ίδιο και οι οριζόντιες των υποκείμενων ορόφων με αφετηρία υπολογισμού τα τ.μ.του τελευταίου, που είναι αυτά που υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο της περιοχής; Μπορείς να δώσεις ένα θεωρητικό, αλλά με απλά μεγέθη παράδειγμα; Αν και υποψιάζομαι ότι και εσύ ίσως αυτό αναρωτιέσαι.

Εσείς, αν κατάλαβα λέτε: Τι έχουμε; Περίπτωση οικοδομής που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο της περιοχής. Άρα όλοι οι υπεύθυνοι όροφοι (δηλ με ΥΥ) θα πρέπει να χρεωθούν συντελεστή υπέρβασης, εφόσον το τελικό ύψος τους υπερβαίνει το επιτρεπόμενο (όποιο και αν είναι αυτό) που τους αναλογεί. Ή ίσως ακόμα να λέτε ότι και για κτίριο που δεν υπερβαίνει το επιτρεπόμενο της περιοχής, αν κάποιος όροφός του υπερβαίνει το επιτρεπόμενο που του αναλογεί πρέπει να χρεωθεί συντελεστή ΥΥ. Εγώ αντιλέγω πως οι όροφοι που το τελικό ύψος τους είναι κάτω του επιτρεπόμενου της περιοχής γλυτώνουν τον συντελεστή και πηγαίνουν με αναλυτικό, όσο υπεύθυνοι και αν είναι (έστω και αν φαίνεται άδικο). Η υπευθυνότητά τους ωστόσο δεν επηρεάζει το ποσοστό επιβάρυνσης των ορόφων που θα χρεωθούν συντελεστή. Επειδή ίσως έχω μπερδευτεί και εγώ να δημιουργήσω κάποια θεωρητικά παραδείγματα: Κτίριο με εγκεκριμένο συνολικό 9μ (3μ/όροφο), επιτρεπόμενο περιοχής 10μ, υλοποιημένο ύψος 10,20μ(ισογ: 3,6μ, 1ος:3,3μ, 2ος:3,3μ). 10,20 > 10,00 άρα μόνο ο 2ος όροφος θα χρεωθεί συντελεστή ύψους, ως εξής: 10-9=1μ υπολειπόμενο από άδεια μέχρι το επιτρεπ.. 1/3=0,33 το πρόσθετο αναλογικά επιτρεπόμενο σε κάθε όροφο. Άρα υπέρβαση 2ου ορόφου 30εκ. με επιβάρυνση 0,3/3,33=0,09 και όχι ας πούμε 0,3/10 (επωφελείται εκ του συνολικού), ούτε 1,2/10 (επιβαρύνεται εκ του συνολικού). Άλλο παράδειγμα: Τα ίδια ως προς την άδεια και επιτρεπόμενο, αλλά υλοποιημένο 12,6μ(ισογ: 6μ, 1ος: 3,3μ, 2ος:3,3μ). Ισογ και 1ος < 10μ ->αναλυτικός. 2ος όροφος υπέρβαση 30εκ με επιβάρυνση 0,3/3,33=0,09 (το ίδιο με πριν, δεν έχει επιβαρυνθεί περισσότερο λόγω μεγαλύτερου ύψους οικοδομής) και όχι 0,3/10, αλλά ούτε και 2,6/10=0,26. Άλλο παράδειγμα: Τα ίδια ως προς την άδεια και επιτρεπόμενο, αλλά υλοποιημένο 10,3μ(ισογ: 2,8μ, 1ος: 3,2μ, 2ος:4,5μ). Ισογ χωρίς ΥΥ, 1ος αναλυτικός, 2ος υπέρβαση 150εκ. με επιβάρυνση 1,5/3,33=0,45 και δεν επωφελείται από το μικρότερο υλοποιημένο ύψος του ισογείου αν συγκρίναμε όλο το κτίριο, δηλ 1,3/10=0,13. Με άλλα λόγια, αν λόγω υπέρβασης των υποκείμενων ορόφων ο τελευταίος ξεπερνά το επιτρεπόμενο, τότε δυστυχώς για εκείνον θα χρεωθεί συντελεστή. Αν ήταν απόλυτα νόμιμος ως προς το ύψος (ή κατ.3) δεν επηρεάζεται. Οι υποκείμενοι όροφοι έστω και αν ήταν πιο υπεύθυνοι δεν θα χρεωθούν συντελεστή, εφόσον είναι κάτω του επιτρεπόμενου. Με αντίστροφη λογική έστω ότι ένας υποκείμενος όροφος έχει μια μικρή ή μεγάλη ΥΥ, αλλά εντός των επιτρεπόμενων της περιοχής και σε μεταγενέστερο χρόνο σηκώθηκε ολόκληρος αυθαίρετος όροφος, που εξαιτίας του έχουμε υπέρβαση του ύψους περιοχής. Γιατί ο υποκείμενος όροφος να υποστεί τις συνέπειες; Αν ας πούμε πρώτα έκανε τακτοποίηση ο υποκείμενος όροφος και μεταγενέστερα ο αυθαίρετος όροφος με έγκριση κατεδάφισης. Γιατί ο υποκείμενος να έχει πληρώσει μεγαλύτερο πρόστιμο επειδή έκανε νωρίτερα τακτοποίηση; Γιατί γενικότερα να επηρεάζεται το πρόστιμό του από τακτοποίηση άλλων ιδιοκτησιών; Εξάλλου ως προς αντιστάθμιση της αδικίας, το όφελος του ύψους το απολαμβάνει ουσιαστικά και πρακτικά ο υπερκείμενος όροφος (σαν στάθμη από το έδαφος).

Στον νόμο Άρθρο 100, παρ.2 γράφει: Η εγκύκλιος 2/31.5.2019 συμπληρώνει: Επομένως αυτή η δυνατότητα αφορά όλους τους συντελεστές. Δεν κάνει διακριτοποίηση για κάλυψη, δόμηση, ύψος. Μοιράζουμε το υπολειπόμενο ύψος από την άδεια μέχρι το επιτρεπόμενο (αν είναι μεγαλύτερο από το της άδειας), για να προσδιορίσουμε το επιτρεπόμενο που αναλογεί σε κάθε όροφο. Το πόση υπέρβαση έχει κάθε όροφος δεν έχει σχέση, αφού επηρεάζει μόνο το ποσοστό υπέρβασης έτσι όπως είχαμε καταλήξει και μαζί (και συγκεκριμένα τον αριθμητή του). Δηλ. Α θα είναι το επιτρεπόμενο που αναλογεί σε κάθε τυπικό όροφο. Το ποσοστό θα είναι για 2 τυπικούς ορόφους με διαφορετική υπέρβαση, έστω Χ και Ψ: Χ/Α και Ψ/Α. Για όροφο με ύψος ≠ από το ύψος τυπικού θα αναλογεί διαφορετικό επιτρεπόμενο Β. Σε εκείνον, με έστω υπέρβαση Ζ, το ποσοστό θα είναι: Ζ/Β. Να σημειώσω μόνο ότι θεωρώ πως το να προσδιορίσουμε το πσοσοστό , μας ενδιαφέρει ουσιαστικά μόνο για τις ο.ι. που υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο της περιοχής, όχι για τις ο.ι. που υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο που θα τους αναλογούσε. Δηλ. με τη σειρά: 1. ψάχνουμε το επιτρεπόμενο της περιοχής του τότε ή του σήμερα, μόνο για να βρούμε αν η ο.ι. μας (που έχει ΥΥ) θα χρεωθεί συντελεστή ύψους. 2α. Αν το υπερβαίνει τότε: 3. υπολογίζουμε το επιτρεπόμενο που αντιστοιχεί στον όροφό μας, ώστε να προσδιορίσουμε την επιβάρυνση. 2β.Αν δεν το υπερβαίνει, τότε: 3.θα χρεώσουμε αναλυτικό.

Καλημέρα, επειδή διάβασα λίγο πιο λεπτομερώς τις αναρτήσεις, έχω να παρατηρήσω δύο πράγματα: 1. Ο inzaghi θεωρεί πως πρέπει να χρεωθούν ΥΥ με συντελεστή όλοι οι όροφοι που έχουν υπερβεί το εγκεκριμένο από την άδεια ύψος τους, εφόσον το κτίριο συνολικά υπερβαίνει το μέγιστο επιτρεπόμενο. Εγώ δεν συμφωνώ γιατί αντιβαίνει τη βασική λογική ότι κατασκευή που δεν υπερβαίνει το μέγιστο επειτρεπόμενο, αν έχει ΥΥ, αυτή θα υπολογιστεί με αναλυτικό. Το γεγονός ότι μια τέτοια ιδιοκτησία μπορεί να έχει συμβάλλει στην υπερύψωση μιας άλλης ιδιοκτησίας σε πιο πάνω όροφο, με αποτέλεσμα να υπερβεί η τελευταία το επιτρεπόμενο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη μόνο στη διαμόρφωση του συντελεστή επιβάρυνσης της αυθαιρεσίας της, ο οποίος συντελεστής θα προκύπτει από το ύψος που θεωρείται επιτρεπόμενο για έναν όροφο και όχι όλο το κτίριο. Συνεπώς το πρόβλημα είναι πως προσδιορίζεις αυτό το ανηγμένο επιτρεπόμενο. Αν πάντως η οριζόντια του υψηλότερου ορόφου δεν έχει ΥΥ από το εγκεκριμένο, ακόμα και να υπερβαίνει η οροφή της το επιτρεπόμενο της περιοχής, δεν θα χρεωθεί με ΥΥ. Ενώ οι υπεύθυνες ο.ι. των υποκέιμενων ορόφων θα χρεωθούν αναλυτικό και όχι ΥΥ με συντελεστή. 2. Αν κατάλαβα καλά, θεωρείτε ως επιτρεπόμενο (το οποίο θα μπει στον παρονομαστή του ποσοστού επιβάρυνσης) , το μέγιστο ύψος που ισχύει στην περιοχή σήμερα και όχι το εγκεκριμένο στην άδεια (που προφανώς ήταν το επιτρεπόμενο τότε). Ούτε σε αυτό συμφωνώ, γιατί γενικά στον 4495, όπου επιτρεπόμενα μεγέθη και εφόσον υπάρχει άδεια, παίρνουμε τα συμφέροντα του τότε ή του σήμερα. Αν δεν υπάρχει άδεια, τότε είναι μονόδρομος τα επιτρεπόμενα σήμερα. Άρα το ποσοστό υπέρβασης του κτιρίου (αν το εξετάζαμε ολόκληρο) θα ήταν 1/19,25, ενώ της ιδιοκτησίας του 6ου (τελευταίου) ορόφου θα είναι 0,2μ ΥΥ με ποσοστό επιβάρυνσης 0,2/2,8. Δηλ επιτρεπόμενο ορόφου = εγκεκριμένο ορόφου, εφόσον η άδεια έχει εξαντλήσει το επιτρεπόμενο κατά την έκδοσή της ύψος των 19,25μ. Αν σήμερα το επιτρεπόμενο ήταν πιο ψηλά από τον καιρό της άδειας, τότε το πλέον του 19,25 θα μοιραζόταν ισότιμα στα εγκεκριμένα ύψη κάθε στάθμης/ορόφου. Οι ιδικτησίες του ισογείου δεν έχουν καθόλου ΥΥ, ενώ οι ο.ι. των 1,2,3,4,5ου ορόφου επιβαρύνονται με αναλυτικό για ΥΥ, αφού 0,2 > 5%*2,80 για να πήγαιναν κατηγορία 3.

Σωστά το αναφέρεις αυτό. Στην ίδια σκέψη, αναρωτιόμουν αν πρέπει να μετρηθεί το υλοποιημένο ύψος της οριζόντιας από τη στάθμη που έχει στην άδεια, για να ελεγχθεί αν υπερβαίνει το επιτρεπόμενο και ίσως να μη χρεωθεί δλδ συντελεστή. Αλλά έτσι γίνεται μπέρδεμα. Και ίσως να προκύψει ότι δεν το υπερβαίνει καν, οπότε ενώ σαν κτίριο να το έχει υπερβεί, κάθε οριζόντια με ΥΥ να χρεωθεί μόνο αναλυτικό... Μάλλον η λογική του νόμου είναι να μοιραστεί το πρόστιμο, αφού έχει γίνει η χρέωση στον τελευταίο. Δηλ. σαν να εξεταζόταν όλο το κτήριο και μετά ο καθένας αναλαμβάνει το μερίδιο του. Βέβαια αυτή η λογική είναι η πιο παράλογη ως προς το να εφαρμοστεί στην πράξη. Όχι μόνο "μελανό", "μαύρη τρύπα" είναι η ΥΥ στον 4495.

Ο συνάδελφος bunkerlibila το είχε αναρτήσει αρχικά: https://www.epiteliki-ergasias.gov.gr/index.php/prokirykseis-proskliseis/47-mitroa-tilekatartisis

Επειδή είχα αυτή την απορία και χωρίς καμία σιγουριά φυσικά, η μία (ως ένα βαθμό δίκαιη) απάντηση που έδωσα στον εαυτό μου είναι το 2ο που γράφεις. Η διαδικασία ως εξής: να υπολογιστεί το υπολειπόμενο ύψος από το τελικό ύψος της άδειας έως το επιτρεπόμενο, π.χ. 8μ στην άδεια, 10μ το επιτρεπόμενο, τα 10-8=2μ, θα μοιραστεί το 2μ διά 3 (τον αριθμό των ορόφων) και θα κατανεμηθεί στον καθένα. Αν π.χ. 3μ: ισόγειος, 2,5μ: 1ος και 2ος όροφος, τότε επιτρεπόμενα αντίστοιχα 3,67, 3,17 και 3,17. οι οριζόντιες των ορόφων που ξεπερνούν το επιτρεπόμενο θα κριθούν από αυτά τα νούμερα, ανάλογα της στάθμης που βρίσκονται. π.χ. αν κάθε όροφος έχει υπέρβαση 1μ, τότε μόνο οι οριζόντιες του 2ου ορόφου θα πληρώσουν ΥΥ με συντελεστή υπέρβασης ύψους με ποσοστό 1μ η υπέρβαση από την άδεια διά 3,17 το επιτρεπόμενό της. Η ο.ι. του 2ου που εξετάζεις, αν δεν ξεπερνάει το επιτρεπόμενο, και έχει τυχόν ΥΥ σε σχέση με την άδεια θα το πληρώσει με αναλυτικό. Η άλλη λύση που σκέφτηκα είναι να πληρώσουν το πρόστιμο οι ιδιοκτησίες που υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο της περιοχής και με τη βοήθεια και της τεχνικής έκθεσης να αναζητηθεί αναλογικά και με τα χιλιοστά τους μέρος του προστίμου από τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες που "ευθύνονται" γι'αυτό εκ των υστέρων, προφορικά, δικαστικά ή όπως αλλιώς. Τρέχα γύρευε δηλαδή...

"Καλύτερα 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή, παρά μιας ώρας ελεύθερη ζωή!", αν είναι έτσι.. Δε νομίζω ότι χρειάζονται οι υπερβολές και ο ξερός αντίλογος. Ό,τι πει κάποιος θετικό/αρνητικό, ή επικριτικό/συμπληρωματικό άλλου σχολίου, θεμιτό είναι, αν έχει τις προϋποθέσεις να ευσταθεί, έστω και λογικά. Δεν χρειάζεται προς το παρόν να αποδεικνύεται, ούτε να το λαμβάνουμε τοις μετρητοίς. Ναι, η αλήθεια είναι ότι ξεφύγαμε από τα τεχνικά θέματα της υπόθεσης, αλλά δεν είναι στην παρούσα προβληματικό, αλλά μάλλον δικαιολογημένο και εποικοδομητικό, έστω για το μέλλον.

nikosantonakas, σε χάνω!... Γιατί είναι λάθος ο τύπος; Αφού νόμιμα=1 υπολείπονται 6μ μέχρι τα επιτρεπόμενα και άλλα 20% του επιτρεπόμενου για να παραμείνει στην κατ. 4. Αυτό που είπα παραπάνω είναι ότι δεν θα μπεις καν στη διαδικασία να ελέγξεις την κατηγορία όταν πρόκειται για εξ ολοκλήρου αυθαίρετο. -> άρα δεν μας νοιάζει αν θα προέκυπτε παράδοξο σε περίπτωση που το ελέγχαμε....

Επειδή ξεκίνησε έμμεσα μία συζήτηση για την επιλογή κατηγορίας στο θέμα για την ΥΥ, και έχοντας διαβάσει όσα έχουν ειπωθεί εδώ, έχω μαζέψει κάποιες απορίες που θα ήθελα να ξεκαθαρίσουμε. Το καταλαβαίνω ότι ίσως δεν θα έχει δημιουργηθεί προφανής κατεύθυνση, αλλά ας ξεκαθαρίσουμε όσα μπορούμε. Η βάση των αποριών αφορά και στη σύγκριση με το ποσοστό υπέρβασης (ποσοστό για τον προσδιορισμό Συντελεστή Επιβάρυνσης), καθώς θεωρώ δημιουργείται σύγχυση μεταξύ των δύο. Όταν στο εξής αναφέρομαι σε αυτόν, θα τον γράφω ως ΣΕ για συντομία. Για να προσδιορίσουμε λοιπόν τον ΣΕ, υπολογίζουμε τον λόγο (επιφάνεια αυθαίρετων κύριων χώρων του ακινήτου ή της ο.ι.) / (επιτρεπόμενο μεγέθος). Παρατηρήσεις/ερωτήσεις: Στην επιφάνεια του αριθμητή δεν θα συνυπολογιστούν αυθαίρετες κατασκευές που δεν θα προσμετρούσαν στον συντελεστή δόμησης, όπως υπόγειοι βοηθητικοί χώροι (άσχετα που θα έχουν χρεωθεί για ΥΔ υπόγειων χώρων), ενώ θα προσμετρήσουν βοηθητικοί χώροι σοφίτας, εσωτερικών εξωστών, ως συνδεδεμένοι λειτουργικά όμως με κύριους χώρους; Ενώ εσωτερικός εξώστης σε βοηθητικό χώρο (π.χ. σε ένα αυτοτελές υπόγειο βοηθητικής χρήσης) να υποθέσω ότι δεν συνυπολογίζεται; Στην επιφάνεια του αριθμητή θα προσμετρήσουν και επιφάνειες που θα δηλωθούν με έκδοση οικοδομικής άδειας / έγκριση άδειας κατεδάφισης; Με άλλα λόγια δεν θα αυξήσουν το πρόστιμο, αλλά θα επηρεάσουν την επιβάρυνση σε άλλες επιφάνειες, για τις οποίες δεν θα εκδοθεί άδεια νομιμοποίησης; Στην επιφάνεια του αριθμητή δεν θα συνυπολογιστούν αυθαίρετες κλειστές επιφάνειες που έχουν υπαχθεί στην κατηγορία 3; Ο λόγος αυτός θα είναι ο ίδιος για ΥΔ, ΥΚ, ΥΥ; Μήπως στην ΥΥ διαφέρει κάτι ή θα είναι και εκεί πάντα 1)αυθαίρετο ύψος επί πλέον του προβλεπόμενου της άδειας ή 2)ολόκληρου του ύψους του κτηρίου αν δεν υπάρχει άδεια; Φυσικά για να μπούμε στη διαδικασία προσδιορισμού του ΣΕ στην ΥΥ, απαραίτητη προϋπόθεση είναι το συνολικό ύψος του κτηρίου να υπερβαίνει το επιτρεπόμενο της άδειας ή της περιοχής. Για να προσδιορίσουμε την κατηγορία, (πάντα σε ακίνητα με Ο.Α.) υπολογίζουμε τον λόγο (νόμιμη επιφάνεια συν(+) ήδη τακτοποιημένη αυθαίρετη επιφάνεια συν(+) επιφάνεια αυθαίρετων χώρων που προσαυξάνουν τον συντελεστή δόμησης μείον(-) επιτρεπόμενο μέγεθος) / (επιτρεπόμενο μέγεθος). Παρατηρήσεις/ερωτήσεις: Στον αριθμητή δεν συνυπολογίζουμε βοηθητικούς χώρους που δεν θα προσμετρούσαν στον σ.δ., όπως υπόγειοι βοηθητικοί χώροι (είτε εντός είτε εκτός σχεδίου, είτε αυτοτελείς είτε μη αυτοτελείς, εφόσον παραμένουν βοηθητικοί). Εξαιρούνται από τον συνυπολογισμό του αριθμητή μη αυτοτελείς κύριοι χώροι εντός νόμιμου περιγράμματος σε εντός σχεδίου ακίνητα (όπως υπόγεια που μετατράπηκαν από βοηθητικοί σε κύριοι χώροι, εσ. εξώστες με κύρια χρήση, σοφίτες που έγιναν κύριοι χώροι, χώροι με αλλαγή χρήσης από κύρια σε κύρια); Γενικά μήπως αυτό που ισχύει είναι ότι σε εντός σχεδίου εξαιρούνται κύριοι χώροι που δεν προσαυξάνουν απαραίτητα τον σ.δ.(βάσει ΓΟΚ,ΝΟΚ), αρκεί να μην είναι αυτοτελείς και να μην είναι εκτός νόμιμου περιγράμματος. Οι αυθαίρετοι χώροι που υπάγονται με έκδοση άδειας νομιμοποίησης προφανώς συνυπολογίζονται στον αριθμητή ως νόμιμη επιφάνεια έτσι και αλλιώς; Ισχύει το ίδιο και για χώρους προς έκδοση έγκρισης κατεδάφισης; Αν σκεφτώ και κάτι επί πλέον θα το αναφέρω. Καλημέρα, θα ήθελα όποιος συνάδελφος έχει την καλοσύνη (και την αυτοπεποίθηση) να μου απαντήσει στα πιο "απλά" σε σχέση με την παραπάνω διατύπωση ερωτήματα: Στην επιλογή κατηγορίας ως προς την ΥΔ συνυπολογίζουμε και τις νόμιμες επιφάνειες; Επίσης, συνυπολογίζονται οι αυθαίρετες επιφάνειες που θα νομιμοποιηθούν; Αναφέρομαι πάντα στον αριθμητή του κλάσματος υπολογισμού των ποσοστών.