tettris

Κατά τη γνώμη μου εφόσον το ύψος του ορόφου δεν έχει αλλάξει σε σύγκριση με αυτό της άδειας, δεν υπάρχει παράβαση ύψους στην οριζόντια. Περιγράφεις ωστόσο την υπερύψωση (αλλαγή στάθμης) και αναφέρεις πως χρίζει τακτοποίησης κατά την μελλοντική υπαγωγή των κοινόχρηστων χώρων.

Ορθό.

Ως προς το προκλητικό ζήτημα της εγκυκλίου Δ': Διάβασα τις τελευταίες καμιά 20αριά σελίδες, όπου συζητείται το παραπάνω θέμα, με την προσδοκία να δω που συγκλίνουν τελικά οι απόψεις -δεν έγινε- και αν εκφράζεται κάπου και η προσωπική μου ερμηνεία -δεν έγινε. Κατέληξα πως τα επιχειρήματα του @Anton_civeng θεμελιώνουν γερά τις απόψεις του, ενώ των υπολοίπων συναδέλφων κάπως θυμίζουν προσπάθεια να διευρύνουν όσο τους επιτρέπει η ερμηνεία του νόμου το δικαίωμα της μη απαίτησης ΜΣΕ ή τουλάχιστον να μπορούν να νιώθουν μετά την απόφασή τους ότι "όλοι έτσι το κάνουν". Όπως φυσικά όλοι καταλαβαίνουμε ξεκάθαρη ερμηνεία δεν μπορεί να δοθεί, σωστή συλλογιστική παρέχει κάθε άποψη, γι' αυτό άλλη μια φορά η επιλογή είναι κατά το δοκούν. Αν και η επικρατούσα τελικά άποψη είναι αγνόηση της εγκυκλίου, να σας γράψω πως την ερμηνεύω προσωπικά. Αρχικά από το σώμα του νόμου και του άρθρου 2 της ΥΑ, δεν προκύπτει ότι δεν μπορούν να συνδυαστούν πρϋποθέσεις απαλλαγής. Και γιατί όχι, γιατί να μην μπορεί να συνδυαστεί π.χ. ο στατικά ανεξάρτητος βοηθητικός χώρος με τηρουμένων των περιορισμών εξώστες στο κτίριο; Αυτό που καταλαβαίνω ότι διευκρινίζει η εγκύκλιος είναι πως σε περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών που δύνανται να ελεγχθούν από 2 ή περισσότερες προϋποθέσεις εξαίρεσης, αρκεί η ικανοποίηση της μίας εξ αυτών. Π.χ. εξώστες που έχουν πλάτος <2μ., αλλά το συνολικό φορτίο τους επιφέρει για κάποιον λόγο αύξηση κατακόρυφου φορτίου >20%, τότε απαλλάσονται της ΜΣΕ. Εάν ωστόσο π.χ. υπάρχουν υπέρβαση ύψους και αυθαίρετοι εξώστες <2μ., τότε αναγκαστικά η ΥΥ ελέγχεται για απαλλαγή μόνο με το κριτήριο της αύξησης των κατακόρυφων φορτίων, όπου προφανώς δεν γίνεται να κάνεις τον "Κινέζο" και να αγνοήσεις να συνυπολογίσεις το φορτίο των εξωστών. Δύο τελευταίες παρατηρήσεις. Πρώτη, συμφωνώ με τον Anton_civeng πως σε περιπτώσεις που είναι εύδηλη ή τουλάχιστον αμφισβητίσιμη η πιθανότητα στατικής ανεπάρκειας, καλό θα ήταν ο μηχανικός να μη σταθεί στο λεκτικό του νόμου, αλλά να συγκλίνει προς την απαίτηση μελέτης. Δεύτερη, θεωρώ πως τα παλιά κτίρια απαλλάσονται με το σκεπτικό ότι έχουν δοκιμαστεί "in situ" με όποιους σεισμούς ενεργοποιήθηκαν στο πέρασμα αυτών των ετών.

Συγνώμη, αλλά δεν μπορούσα να παρακολουθήσω το φόρουμ μέχρι αυτή την ώρα, πάντως βλέπω ότι έχει λυθεί το θέμα. Να προσθέσω ωστόσο μερικά σχόλια χάριν της συζήτησης. Καταλαβαίνω @MyronC ότι α) ψάχνεις για δίκαιη αξιολόγηση των αυθερεσιών και καλά κάνεις και β) προσπαθείς να βρεις τη λογική που κρύβεται πίσω από τις οδηγίες για τον συντελεστή 1. Και για τα δύο, από το λεκτικό του νόμου δεν πρόκειται, όπως σε πολλές περιπτώσεις, να βρεις σίγουρη απάντηση. Επειδή ο νόμος δεν είναι γραμμένος να λαμβάνει υπόψη του δίκαια όλες τις πιθανές περιπτώσεις, κατ' εμένα σωστά σκέφτεσαι να προσπαθείς εσύ για τη δίκαιη -με κάποια λογική- διαφοροποίηση ανόμοιων αυθαιρεσιών μέσω των διατάξεων, αρκεί να έχεις ένα γερό "πάτημα" στη προσέγγισή σου. Εδώ νομίζω είναι σαφές ότι από τις μονάδες μέτρησης (συντελεστής 1: τ.μ. - συντελεστής 5 %) δεν σου ζητάει να κάνεις κάποια σύγκριση, αλλιώς και στον 1 θα έγραφε για ποσοστό ή θα το όριζε σαφώς ότι γράφεις τα τ.μ. που υπερβαίνουν τα επιτρεπόμενα δηλ. τη διαφορά. Εξάλλου άδικο μπορεί είναι να πληρώσουν ίδιο πρόστιμο οι δύο περιπτώσεις στο παράδειγμά σου, αλλά από άλλη οπτική γωνία δίκαιο και το να "τιμωρείται" ισότιμα η κοινή τους πρόθεση για ανέγερση χωρίς ο.ά.. Επιπλέον αυτός που έχτισε σε άρτιο οικόπεδο έχει πλεονέκτημα, επειδή δύναται να νομιμοποιήσει. Τέλος, ο 4495 αφορά αυθαιρεσίες σε κτίσματα και όχι άμεσα σε οικόπεδα. Αλλά και ως προς τη λογική που ψάχνεις στα συμφραζόμενα του νόμου και εφόσον είναι πάγια εντολή ότι για τα αυθαίρετα εξετάζουμε την υπέρβαση από τα αδειοδοτημένα μεγέθη, αφού 0 τ.μ. έχουν αδειοδοτηθεί, υπολογίζεις τα αυθαίρετα τ.μ. επιπλέον του μηδενός. Ωστόσο, συνηγορώντας και στη λογική σου, στην υπέρβαση ύψους σε κτίσμα χωρίς ο.α., χρεώνουμε τις επιφάνειες που το ύψος της υπερβαίνει το μέγιστο επιτρεπόμενο της περιοχής και όχι όλες (δηλ. που ξεπερνούν το 0). Αλλά εκεί πάλι πρόκειται για ποσοστό στις μονάδες του συντελεστή και νομίζω πως σε κάποια εγκύκλιο, αν δεν κάνω λάθος, έχει διευκρινιστεί ρητά, οπότε είναι διαφορετική περίπτωση.

Όπως το λέει ο faethon11 το καταλαβαίνω κ εγώ. Δεν υπολογίζουμε κάποιο ποσοστό όπως σου έγραψα. Δεν έχουν σημασία με άλλα λόγια τα επιτρεπόμενα στον συντελεστή 1. Αλλά το σύνολο των τετραγωνικών που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια, επιβαρύνονται ανάλογα.

@MyronC Καλημέρα, παρακολούθησα τον διάλογό σας και ένιωσα πως δεν είμαι σίγουρος ότι ξεκαθαρίστηκε το θέμα που σε προβλημάτισε. Αν λοιπόν κατάλαβα καλά την απορία σου, πρόκειται για σύγχυση ποσοστού στην επιλογή του συντελεστή 1. Δηλαδή: Στο σημείο 1. του παραρτήματος, εφόσον δεν έχεις άδεια θα επιλέξεις κατηγορία ανάλογα με το σύνολο (άθροισμα) των αυθαίρετων τ.μ. που δημιουργούν υπέρβαση δόμησης, όχι κάποιο ποσοστό. Ενώ αν είχες ΟΑ, τότε για την επιβάρυνση του συντελεστή 5 (ποσοστό υπέρβασης), θα διαιρούσες τα αυθαίρετα τ.μ. με τα επιτρεπόμενα. Αφού λοιπόν δεν έχεις άδεια δεν σε αφορά το σημείο 5 για να αναφέρεσαι σε ποσοστό <50%, <%>, κτλ.

ΟΚ! Την (τεκμηριωμένη) σεβαστή άποψη σου 👍 και όποιου συναδέλφου επιζητούσα μόνο, την οποία και μου έδωσες! Είναι θεωρώ πλέον ξεκάθαρο ότι σαφή συμπεράσματα σε πολλά θέματα (ούτε καν εξειδικευμένα πολύ συχνά) δεν δύνανται να προκύψουν. Το έχω εκφράσει και σε άλλο νήμα. Τελευταία σχόλια από τη μεριά μου και καλή συνέχεια εύχομαι σε όλους. Ξεκινώντας από το τέλος προς την αρχή, γενικά βλέπω συμφωνούμε στο πως βλέπουμε το ζήτημα, όπως και για την προσέγγιση χώρων που είναι "επικίνδυνοι" προκειμένου να έχουμε το κεφάλι μας σχετικά ήσυχο. Στη συγκεκριμένη σοφίτα, ο χώρος εκτός του ότι στην παρούσα κατάσταση δεν χρίζει χαρακτηριστικά κύριας χρήσης (είναι όντως κανονική αποθήκη, με σκόνες, αράχνες 🕷️ κλπ.τέτοια), δεν τηρεί και άλλες βασικές προϋποθέσεις για να διαμορφωθεί σε τέτοιον, π.χ. τρύπες/κενά στο κέλυφος, έλλειψη θερμομόνωσης στη στέγη, απουσία υλικών τελικής επίστρωσης στην υποκείμενη πλάκα και άλλα, που και στις φωτογραφίες ακόμα είναι εμφανή ως ενδεικτικά της χρήσης του. Τα παραπάνω τα περιγράφω και στην τεχνική έκθεση και εξάλλου το βλέπω ως δίκαιο εφόσον θα δηλώθει ο χώρος ως βοηθητικός, ό,τι "γλιτώσει" ο ιδιοκτήτης από το πρόστιμο θα το χάσει από όποια προοπτική θα του έδινε η κύρια χρήση. Το γνωρίζω αυτό για την εκτός σχεδίου, και η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκεφτεί αν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά τα εντός-εκτός σχεδίου ως προς αυτό το μέγεθος σύγκρισης (έτεινα προς το να είναι καθολικό το 1.50). Πάντως εξετάζοντας σε πιο βάθος τη συγκεκριμένη ρύθμιση, δεδομένου ότι το 0.80 σαν διευκρίνιση προστέθηκε πολύ αργότερα (το 2003) από την ανέγερση του κτιρίου (το 1985), δεν θεωρώ πως θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως κριτίριο. Μάλιστα είναι και ένας λόγος που σκέφτηκα να τα δηλώσω τον υπόγειο χώρο προς άδεια νομιμοποίησης, αν και δεν είμαι σίγουρος αν είναι εφικτό. Με τη μέχρι τώρα έρευνα δεν έχω βρει περιορισμό στο παραπάνω ύψος βάση προηγούμενων κανονισμών ή όρων δόμησης. Ως προς την "αυθαιρεσιακή" του ιδιότητα πάντως θεωρώ, όπως προείπα, ως πατρόν το 1.50μ που αναφέρεται στον ορισμό 24 του ΓΟΚ '85. Για το πρώτο πόιντ μου φαίνεται λογικό το σκεπτικό σου και θα το υιοθετήσω.

Tekton85, σε ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σου και την ανάλυση της προκείμενης περίπτωσης. Θα προσπαθήσω να σχολιάσω ένα-ένα τα θέματα όπως τα θέτεις, για να προσδιορίσω τι έχω τελικά καταλάβει. 1) Ως προς το ύψος της στέγης/σοφίτας διαφοροποιείς το κυρίως κτίριο από τη στέγη του, δεδομένου ότι και το επιτρεπόμενο ύψος στους οικοδομικούς κανονισμούς διαχωρίζεται κατά αυτόν τον τρόπο, σωστα; Στην πρώτη υποπερίπτωση σου βέβαια η υπέρβαση για εξολοκλήρου αυθαίρετη στέγη θα πήγαινε πάντα με >20%, εκτός αν είχε ύψος 24εκ (!)., αλλά είναι και αυτός ένας τρόπος να τιμωρούνται βαρύτερα τα κτίρια που δεν είχαν πρόβλεψη στην άδεια για στέγη (ή που δεν είχαν καθόλου άδεια) με αυτά που είχαν και αυθαίρετα υπερέβησαν το ύψος της. Η δεύτερη υποπερίπτωση έχει επίσης λογική, ειδικά στο θέμα στέγη/σοφίτα που έτσι κ αλλιώς στον 4495 εμπλέκεται ο ΝΟΚ. 2) Ως προς το από που προέρχεται η Υ.Υ.. Καταρχάς αν θέτεις τον προβληματισμό η κλίση να προέρχεται από διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, αυτό τότε από τον έλεγχο που έκανα δεν προκύπτει. Περιγράφω λίγο την κατάσταση. Το τοπογραφικό της άδειας εμφανίζει ένα οικόπεδο ισόπεδο, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει ελαφριά κλίση στο φυσικό έδαφος (γύρω γύρω είναι ελαιοπερίβολα) η οποία από άκρη σε άκρη του οικοπέδου (~70μ) δημιουργεί μια υψομετρική διαφορά της τάξης των 2μ. Ως αφετηρία ύψους θεώρησα (όχι από την άδεια πλέον, αλλά σαν προσωπική εκτίμηση από την εποπτεία του χώρου) το διαμορφωμένο στη μια πλευρά έδαφος και ότι προς τη μεριά των υπογείων δεν έχει διαμορφωθεί, εξού και πιο έυκολη η πρόσβαση στα υπόγεια. Αν και προκύπτει ασφαλώς ένα ζήτημα για την αφετηρία μέτρησης των υψών, αποφάσισα να το υπερκεράσω με το παραπάνω σκεπτικό, που εξάλλου, κατασκευαστικά τουλάχιστον, έχει λογική. Δεν έχω βρει δυστυχώς (αν υπάρχουν) σχέδια ξυλότυπου θεμελίωσης. Με την παραπάνω παραδοχή πάντως η καθευατή Υ.Υ. κατ' εμέ προκύπτει από την υπερύψωση της στάθμης του ισογείου (σύμφωνα με τον ΓΟΚ 73 υπήρχαν ανοχές ως προς αυτό, μέχρι και 1,50 μέτρο αν δεν κάνω λάθος, και κακώς νομίζω δεν έγινε ενημέρωση της άδειας), την υπέρβαση του καθαρού ύψους των ορόφων και τέλος την κατασκευή στέγης. Συνεπώς κεκλιμένη γραμμή = φυσικό έδαφος,ενώ οριζόντια (σκούρα καφέ) γραμμή = διαμορφωμένο έδαφος που υλοποιήθηκε εν μέρει και την οποία "υπονοεί" η άδεια. Υπάρχει κάποιο λογικό σφάλμα στα παραπάνω; 3) Ως προς τους ημιυπόγειους χώρους, γιατί θέτεις το 0,80 ως μέτρο σύγκρισης, εφόσον (έχω καταλάβει) εξετάζουμε τη στάθμη οροφής υπογείου με το 1.50μ. του ΓΟΚ; Μήπως ότι εφόσον δεν πρόκειται για νόμιμη υπόγεια στάθμη δεν συγκρίνουμε το 1.50μ; Αν πάντως ισχύσει η παραδοχή της μη ολοκλήρωσης διαμόρφωσης του περιβ. χώρου, το παραπάνω μέγεθος είναι 0.75μ.(από νοητή ευθεία υφιστάμενου Δ.Ε. στη μια πλευρά του κτιρίου μέχρι πλάκα δαπέδου ισογείου) 4) Η σοφίτα έχει βοηθητική χρήση (αποθήκη), αλλά τι ρόλο παίζει αυτό; Εφόσον ως μονοκατοικία είναι λειτουργικά ενοποιημένη με τους υποκείμενους ορόφους, γιατί να θεωρηθεί προσθήκη ορόφου; Η χρήση του χώρου σε περίπτωση μονοκατοικίας θα μπορούσε να παίξει ρόλο σε κάποια περίπτωση; Κατ' επέκταση του συλλογισμού μου, τον μειωτικό συντελεστή θα τον πάρει με άλλα λόγια ως χώρος με κεκλιμένη οροφή και κατά τα λοιπά η επιφάνειά της θα μετρήσει στο ποσοστό υπέρβασης (έστω και αν είναι βοηθητικής χρήσης). Συμφωνείς;...

Επανέρχομαι σε θέμα που είχα ανοίξει παλιότερα, αφού λόγω της πολυπλοκότητάς του το είχα αναβάλει. Ωστόσο, τώρα λίγο πριν την υπαγωγή κάποιες λεπτομέρειες μου διαφεύγουν ακόμα. Παραθέτω πάλι την εικόνα (με κάποια πρόσθετα στοιχεία) και τα σχόλια του Pavlos33 κατά την προηγούμενη ανάρτηση επί τον οποίων και η απορία μου. Ερωτήσεις: 1) Δεδομένου ότι εξετάζουμε μονοκατοικία και όχι ΟΙ, η υπέρβαση ύψους θα "χρεωθεί" με ποιο από τα παρακάτω (α ή β); α) Σε δύο "στάδια", στο πρώτο με συντελεστή υπέρβασης ύψους για την επιφάνεια της σοφίτας (επειδή το μέγιστο ύψος της ξεπερνάει το επιτρεπόμενο) και αναλυτικό για τις στάθμες του ισογείου και 1ου ορόφου αφού το τελικό υψος τους παραμένει κάτω του επιτρεπόμενου. Στον συντελεστή για τη σοφίτα το ποσοστό επιβάρυνσης είναι 3.00/8.70 (ή 7.50 ?) = 0.34, όπου 3.00 το μεγ. ύψος της σοφίτας. β) Μόνο σε ένα "στάδιο", όπου συνολικά ως κτίριο το ύψος του ξεπερνάει το επιτρεπόμενο, και την ΥΥ την χρεώνεται μόνο η επιφάνεια που το ξεπερνάει, δηλ. η σοφίτα, άρα συντελεστής υπέρβασης ύψους με ποσοστό επιβάρυνσης 5.50/8.70 (ή 7.50 ?) = 0.63, όπου 5.50 η τελική διαφορά ύψους από την άδεια. Αναλυτικό δεν θα κάνουμε για τις χαμηλότερες στάθμες. Παρατήρηση: Το ποσοστό επιβάρυνσης μπορεί σε κάθε περίπτωση να είναι >20% και να μην επηρεάζει το πρόστιμο, αναρωτιέμαι ωστόσο ποιό είναι το ορθό μέγεθος στον αριθμητή. Στον παρονομαστή αναρωτιέμαι αν, δεδομένου ότι η άδεια ήταν για διώροφη οικοδομή χωρίς στέγη, αν πρέπει να συγκρίνουμε το μεγ. επιτρ. της άδειας (7.50μ.) ή το μεγ. επιτρ. της περιοχής για οικοδομή με στέγη (8.70μ.). Ευχαριστώ προκαταβολικά όποιον συνάδελφο θα ήθελε να με βοηθήσει να ξεκαθαρίσω το θέμα.

@Pavlos33 θα σε παρακαλούσα αν ήθελες να επιβεβαιώσεις το παρακάτω σχετικό σκεπτικό, που αφορά απορία που είχα θέσει και παλιότερα σε άλλη βάση βέβαια. Τότε είχα αναρωτηθεί εάν το μέγιστο ύψος που συγκρίνουμε σε αντίστοιχη περίπτωση εκτός σχεδίου με ο.α. διώροφου, χωρίς πρόβλεψη στέγης, αλλά που αυθαίρετα κατασκευάστηκε και στέγη, είναι το 7,5μ. ή το 8,7μ. (+1,20 για στέγη). Είχα καταλάβει στην τότε συζήτησή μας ότι η γνώμη σου ήταν το 7,50. Υποθέτω τώρα και αντίστοιχα με τα τελευταία σχόλιά σου, ότι και σε εκείνη την περίπτωση, εφόσον η ο.α. δεν προέβλεπε στέγη, ως μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος δεν εκλαμβάνουμε αυτό με την προσαύξηση για στέγη. Εάν δε η άδεια ήταν για ισόγειο όροφο, τότε θα ήταν 4μ. Είναι έτσι;

Κατά τη γνώμη μου νομίζω πως και οι δύο προσεγγίσεις των Pavlos33 και LESS είναι σωστές. Προκύπτουν δε διαφορετικές ερμηνείες από το γεγονός πως άλλη μία περίπτωση δεν μπορεί να απαντηθεί μονοσήμαντα εφόσον δεν έχουν δοθεί συγκεκριμένα παραδείγματα, ως προς τι ορίζεται ως επιτρεπόμενο ύψος με το οποίο συγκρίνουμε. Στην εγκύκλιο γράφει: "στ) Στις περιπτώσεις αυθαιρέτων κατασκευών κατ’ επέκταση νομίμως υφισταμένου κτιρίου δεν εφαρμόζεται συντελεστής ύψους εφ’ όσον η αυθαίρετη προσθήκη δεν υπερβαίνει το επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής.". Ο Pavlos33 προσεγγίζει το θέμα, όπως το καταλαβαίνω, με βασική αρχή πως για να εντοπίσουμε αυθαιρεσίες συγκρίνουμε με την Ο.Α.. Έτσι για το ίδιο σε επιφάνεια αυθαιρέτων υφιστάμενο κτίσμα/κατασκευή, κάποιος που έχει εκδώσει άδεια για μονόροφο θα επιβαρυνθεί επιπλεόν για υπέρβαση ύψους από κάποιον που έχει άδεια για διώροφο κτίριο. Κατά τον LESS νομίζω η λογική είναι πως για την επιβάρυνση του προστίμου ελέγχουμε κατά μία έννοια την επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την αυθαίρετη κατασκευή, μέσω των γενικά επιτρεπόμενων μεγεθών της περιοχής. Σε μια καθολική λοιπόν προσέγγιση δύο ίδια υφιστάμενα κτίσματα, ανεξάρτητα πόσο αποκλίνουν από την άδειά τους, θα επιβαρυνθούν με τον ίδιο συντελεστή/τρόπο επιβάρυνσης. Τα συμπεράσματα δικά σας...

Συμφωνώντας με τον Largy, συμπληρώνω πως έχει να κάνει και με το πως θα δηλώσει κανέις τις παραβάσεις. Δηλαδή αν βάλεις 2 ΦΚ, ένα κατ.1 με ΛΠ (ή ΔΔ) και ένα με παραβάσεις κατηγορίας 3 θα χρεώσει 2 παράβολα. Το θέμα είναι ότι στη περίπτωση της IoanSiou είναι ορθό να δηλωθούν και τα δύο είδη παραβάσεων με 1 ΛΠ άρα και ένα ΦΚ. Νομίζω επίσης πως στο ίδιο ΦΚ κατηγορίας 1, μία ΛΠ και τσεκάρισμα στο "διαφορετική διαμερισμάτωση", διατηρεί το πρόστιμο στο ποσό του ενός παραβόλου 250€.

Λόγω ίδιας περίπτωσης που δεν την έχω προχωρήσει σε υπαγωγή και εκτός αν επιβεβαιώσει κάποιος συνάδελφος όποια από τις παραπάνω λύσεις, θα σε παρακαλούσα να μας ενημερώσεις πως τελικά προχώρησε η δήλωση. Προσωπικά είχα σκεφτεί να το δηλώσω ως χρήση κατοικία στο ΦΚ και στην κεντρική σελίδα και να αιτιολογώ στην ΤΕ.

Έχοντας διαβάσει όλες τις αναρτήσεις του νήματος σε μια προσπάθεια εντοπισμού μιας όσο το δυνατόν "καταληκτικής" άποψης για τον υπολογισμό του ποσοστού υπέρβασης δόμησης / επιβάρυνσης του προστίμου, κατέληξα στα παρακάτω συμπεράσματα και απορίες. Σουμάροντας τα συμπεράσματα μου παραθέτω ενδεικτικά και κάποια σημεία των προηγούμενων αναρτήσεων ή εκτενών συζητήσεων που δυστυχώς δεν διαπίστωσα να καταλήγουν σε κάποιο συνολικά ασφαλές συμπέρασμα. Λοιπόν: Γενικό συμπέρασμα (που φαντάζομαι θα συμφωνήσει η πλειοψηφία) είναι πως δεδομένου ότι η διατύπωση του νόμου είναι ασαφής, ακόμα και σε επιμέρους διατάξεις εσφαλμένη ή/και παραπλανητική, λύσεις σε πολλά θέματα (ειδικά εξειδικευμένα) δεν υπάρχουν, παρά μόνο ερμηνείες του κάθε αναγνώστη. Απλά οι πιο τεκμηριωμένες συνήθως "κερδίζουν", αλλά η τελική απόφαση είναι του μηχανικού που θα υποβάλει τη δήλωση. Το διευκρινίζω για να να υπογραμμίσω ότι δεν προσδοκώ "ξεκάθαρη" απάντηση, παρά μόνο τα σχόλιά σας, ώστε να "καταλήξω" σε κάποιο συμπέρασμα. Συγκεκριμένα ως προς τον υπολογισμό του αριθμητή του % ΥΔ, από Ε/Α του ΤΕΕ, από τα γραφόμενα της εγκ.4 για τον 4178 όπου, "Για τον υπολογισμό του ποσοστού των υπερβάσεων των αυθαιρεσιών συνυπολογίζονται όλοι οι αυθαίρετοι κλειστοί χώροι κύριας χρήσης που προσαυξάνουν το συντελεστή δόμησης του ακινήτου.", και από την παρακάτω πρόταση του αξιότιμου και αξιόπιστου Ιάσονα, θεωρώ πως χώροι που δεν είναι κύριας χρήσης δεν συνυπολογίζονται. Υπολογίζονται μεν ως τετραγωνικά με μειωτικούς ή μη συντελεστές, αλλά δεν συνηγορούν στο ποσοστό υπέρβασης. Παράδειγμα τέτοιων χώρων είναι τα αυθαίρετα υπόγεια βοηθητικής χρήσης εντός νόμιμου περιγράμματος. Ωστόσο, το κριτήριο της κύριας χρήσης δεν είναι μοναδικό στον υπολογισμό του παραπάνω % ΥΔ, αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και το αν η επιφάνεια που εξετάζουμε θα προσαύξανε ούτως ή άλλως τον ΣΔ, οπότε σε εκείνη την περίπτωση θα συνυπολογιστούν. Παράδειγματα τέτοιων χώρων είναι υπόγεια εκτός νομίμου περιγράμματος, σοφίτες βοηθητικής χρήσης (αποθήκες), αφού κατά παλαιότερους ΓΟΚ θα μετρούσαν στη δόμηση, άλλοι χώροι που δεν προσμετρούσαν στον ΣΔ, αλλά με την αυθαίρετη παρέμβαση θα μετρούσαν. Απορία εδώ, επιφάνειες, έστω βοηθητικής χρήσης, που για οποιονδήποτε λόγω είχαν μετρήσει στον ΣΔ και με την αυθαιρεσία που έχει επιτελεστεί και είτε παραμένουν βοηθητικής χρήσης χώροι είτε όχι, πρέπει να δηλωθούν με ΥΔ, θα συνυπολογιστούν στον αριθμητή; Υπάρχει βέβαια και η άποψη, όπως κατάλαβα και από τα γραφόμενα του Pavlos33, πως εφόσον δεν αναφέρεται ρητά η εξαίρεση χώρων, όπως γίνεται με την επιλογή κατ. 4, είναι ένδειξη του ότι οποιοσδήποτε χώρος που συνιστά ΥΔ, συνυπολογίζεται στον αριθμητή του % ΥΔ. Επιπρόσθετα, η έμμεση ένδειξη για αναθεώρηση αυτής της άποψης κατά τα παραπάνω, με αφορμή τις λέξεις "κύριας χρήσης" στις οδηγίες του παραρτήματος Α' είναι απλά μια καταχρηστική προσθήκη των συντακτών, που εκ του ασφαλούς δεν θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Έστω και αν με αυτή τη λογική παρεισφρέουν αδικίες, ως προς τον υπολογισμό του προστίμου, αφού αυθαίρετες επιφάνειες πολύ μεγαλύτερης αξίας και επιβάρυνσης του δομημένου περιβάλλοντος καλλούνται να χρεωθούν ανάλογα με άλλες μικρότερης. Με άλλα λόγια, ως προς την επιβάρυνση του % υπέρβασης, ο νόμος τιμωρεί δυαδικά το γεγονός ότι κάποιος είναι αυθαιρετούχος ή όχι και δεν εξετάζει λεπτομέρειες. Κατ' επέκταση των σκέψεων επί του θέματος έχει διατυπωθεί και η άποψη της κλιμακωτής προσέγγισης, δηλ. επιφάνειες μέχρι ποσοστού 50% της επιτρεπ. δόμησης χρεώνονται με συντελεστή 1,00, υπολοιπόμενες μέχρι ποσοστού 100% με συντελεστή τάδε, κ.ο.κ. μέχρι υπολογισμού όλων των επιφανειών. Η άποψη αυτή μου φαίνεται μεν αξιοκρατικά πιο ορθή, αφενός γιατί εξαλείφονται αδικίες του τύπου ότι για 1μ2 να επιβαρύνεται το πρόστιμο δυσανάλογα, αφετέρου γιατί σε εκείνη την περίπτωση δεν θα ψάχναμε οι καημένοι η μηχανικοί να εξαιρέσουμε κάποια επιφάνεια για να μειωθεί το πρόστιμο, όχι μόνο για το καλό του πελάτη, αλλά και για την ορθότητα της εργασίας μας. Ωστόσο η προσέγγιση αυτή μάλλον ακυρώνεται, αφού ομαδοποίηση των αυθαιρεσιών γίνεται ανάλογα των δεδομένων κοινών χαρακτηριστικών τους και όχι των επίκτητων (εάν δηλ. θεωρούσαμε μεταξύ άλλων ως κοινό χαρακτηριστικό τους και την κατηγοριοποίησή τους σε ΦΚ με ποσοστό αυθαίρετης <50% ή ≥50%και<100%, κτλ.) και αφού για αυτή την προσέγγιση δεν υπάρχει κάποια άμεση αναφορά στον νόμο. Ο killertomato αναρωτήθηκε κάποια στιγμή για το ίδιο θέμα που με απασχολεί και εμένα με τη διαφορά ότι η δική του περίπτωση ήταν εντός σχεδίου. Απάντηση στο φόρουμ δεν πήρε βέβαια ποτέ... Τελικά killer, αν θα ήθελες να μοιραστείς την εμπειρία σου, πως χειρίστηκες τελικά τη συγκεκριμένη δήλωση; Edit: Μία ακόμα παρατήρηση που δεν γνωρίζω εάν έχει απαντηθεί κάπου. Χώροι που δηλώνονται προς νομιμοποίηση συνυπολογίζονται στον αριθμητή του ποσοστού υπέρβασης; Παρακαλώ όποιος συνάδελφος έχει την όρεξη να αναγνώσει τα παραπάνω και να εκφέρει κάποια άποψη επί του θέματος, ο συντελεστής βοήθειάς του στην παρούσα φάση, θα ήταν >200%!

@MHD Σε ευχαριστώ θερμά για την τεκμηριωμένη απάντησή σου και την ανάρτηση των πηγών στις οποίες αναφέρεσαι! Θα αναλύσω το σκεπτικό μου, χάρη της συζήτησης και για όποιον συνάδελφο θα ήθελε να προσθέσει κάποιο σχόλιο επ' αυτής. Σχετικά με τα των εξωστών με είχε προβληματίσει και παλιότερα η προσέγγιση των πηγών που αναφέρεσαι, επειδή στη συγκεκριμένη ιδιοκτησία τίθεται και θέμα υπέρβασης σε αυτούς (και σε ευχαριστώ διπλά που τις εντοπίζεις, αφού θα τις χρειαστώ όταν φτάσω και εκεί). Πολύ φοβάμαι πως για το πλυσταριό και την απόληξη ωστόσο το θέμα περιπλέκεται (ακόμα περισσότερο), αφού, ναι μεν η άδεια εκδόθηκε τον Ιούνιο του 1985 με μελέτη βάση ΓΟΚ 73, εφόσον ο ΓΟΚ 85 δημοσιεύτηκε στις 18.12.1985, όμως με το ΦΕΚ-270/Δ/31-5-85 για τους όρους δόμησης εκτός σχεδίου, παρ.7, καταργείται το δικαίωμα το άρθρου 87 του ΓΟΚ 73 των κατασκευών αυτών στο δώμα. Μήπως γι' αυτό δεν το βάλανε στην άδεια, σκέφτομαι, παρ' όλο που στη μελέτη τουλάχιστον θα ήταν κάτω του επιτρπεόμενου ύψους των 7,50μ. Τέλος πάντων η εκλογίκευση της κατάστασης δεν έχει τελικά τόση σημασία... Αυτό που σκέφτομαι να δηλώσω (που ήταν και η αρχική μου σκέψη) είναι όλο το εμβαδόν (σοφίτα + πλυσταριό + απόληξη) σαν βοηθητικός χώρος σοφίτας (που αυτό είναι στην ουσία) με 0,3 (είναι λειτουργικά συνδεδεμένη με την υπόλοιπη κατοικία), ως μέση λύση. Μέση ως προς τις προσεγγίσεις 1) για συντελεστή 1,00 ως αυθαίρετος όροφος και 2) αναλυτικός ή Κατ.3 με το σκεπτικό που ορθά ανέλυσες παραπάνω. Αυτό που με προβληματίζει ακόμα είναι μία αρνητική ψήφος που έλαβα παραπάνω, όχι για την "αρνητικότητά" της αλλά για την επιχειρηματολόγηση που ΔΕΝ τη συνόδεψε. Με βάση την εγκ.4 για τον 4178, "Για τον υπολογισμό του ποσοστού των υπερβάσεων των αυθαιρεσιών συνυπολογίζονται όλοι οι αυθαίρετοι κλειστοί χώροι κύριας χρήσης που προσαυξάνουν το συντελεστή δόμησης του ακινήτου.", συμπεραίνω ότι τα υπόγεια, βοηθητικοί χώροι δεν συνυπολογίζονται στο ποσοστό υπέρβασης. Αναρωτιέμαι αν το λάθος στην παραπάνω διατύπωσή μου και η συνεπαγόμενη αρνητική ψήφος οφείλεται στο ότι συμπεριέλαβα στα εκτός ποσοστού υπέρβασης δόμησης και τα εκτός νόμιμου περιγράμματος υπόγεια τμήματα που θα μετρούσαν στον συντελεστή δόμησης. Μπορεί κάποιος συνάδελφος να το ξεκαθαρίσει;

Σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση και την πληροφορία, την οποία, παρ 'όλο που διάβασα αρκετές φορές αποσπάσματα του ΓΟΚ 73, δεν θυμόμουν. Επί του συγκεκριμένου κτιρίου και ενώ εύλογη η απορία σου, ο λόγος που δεν είχε απόληξη είναι γιατί δεν είχε προβλεφθεί ούτε κλίμακα από τον 1ο στο δώμα και, όπως πολύ σωστά αναφέρεις, γενικά οι κλίμακες μετρήσανε στον ΣΔ και στις 2 στάθμες, ισόγειο και 1ος, για μία μελετημένη κλίμακα. Παρεπιπτόντως το κτίριο διόροφο. Και αν θυμάμαι καλά στον ΓΟΚ 73 ό,τι κλειστή επιφάνεια ήταν από ισόγεια στάθμη και πάνω μετρούσε στον ΣΔ. Το θέμα όμως είναι εάν έχει κάποια σημασία στο πρόστιμο το ότι επιτρεπόταν στον κανονισμό μεν, δεν έγινε αναφορά στην άδεια δε. Για οποιονδήποτε λόγο αφενός, αφετέρου πάντως μου δίνεται γενικά η εντύπωση πως εκείνον τον καιρό και ειδικά για αυθαιρεσίες που δεν ήταν και τόσο χοντρές, οι μηχανικοί "απονήρευτοι" για το τι εποχές θα έρθουν δεν ενημέρωναν τους πελάτες τους για μικρές σχετικά κινήσεις τότε, που θα έστρωναν το κρεβάτι που κοιμούνται σήμερα οι τελευταίοι πολύ καλύτερα. Απ'την άλλη, έχω εντοπίσει στο φόρουμ τον Ιάσονα να υπογραμμίζει ότι κάποιοι σε αρκετά παλαιότερα έτη παρ' όλα αυτά είχαν τακτοποιήσει τις αυθαιρεσίες τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον ήρθε η ώρα που κάποιοι επωφελούνται από την τότε νοοτροπία, που οι ίδιοι κατ' εμέ είχαν καλλιεργήσει, όσο προσωπική ευθύνη και εάν είναι του καθενός να πράττει με το γράμμα του νόμου. Για να μην πλατειάζω, έχεις κάποια άποψη για την πριν 5 αναρτήσεις προσέγγιση; Παραθέτοντας τo downvote του προηγούμενου περί ποσοστού υπέρβασης και υπογείου σχολίου, θα είχε την καλοσύνη αυτός που το έδωσε (ή άλλος που κατάλαβε γιατί) να εξηγήσει και το σκεπτικό του; Η αλήθεια είναι πως τα ποσοστά υπέρβασης είναι από τα θέματα για τα οποία δεν έχω βρει ξεκάθαρες απόψεις, ίσως γιατί αυτές είναι "χαμένες" σε αναρτήσεις που αφορούν κατά βάση άλλα ελλατωματικά σημεία του νόμου.

Όπως έγραψα και παραπάνω, ειδικά τα υπόγεια (που δεν είναι κατοικίες, και βασικά κύριοι χώροι) και δεν θα μετρούσαν στον συντελεστή δόμησης δεν συνυπολογίζονται στο ποσοστό υπέρβασης. Τουλάχιστον αυτό συμπεραίνω από διάφορες πηγές, όχι όμως ότι δεν εχει ακουστεί και η αντιθετη άποψη. Επίσης θεωρώ πως δεν θα μετρούσαν ακόμα και εκτός περιγράμαμτος ή σε αυθαίρετη υπόγεια στάθμη.

@MHD προσωπικά δεν βλέπω λόγο διαφωνίας με τον τρόπο υπολογισμού που προτείνεις.

Παρακαλώ όποιος μπορεί να επιβεβαιώσει/αντιπροτείνει τρόπο υπολογισμού του προστίμου για την εξής περίπτωση: Μονοκατοικία με ΓΟΚ 73 (που χτίστηκε μετά το 1975) είχε εκ κατασκευής αυθαίρετο "πλυσταριό" και απόληξη κλιμακοστασίου στο δώμα. Στη συνέχεια έγινε κατασκευή στέγης με μετατροπή μέρους του δώματος σε σοφίτα, όπως φαίνεται στην παρακάτω κάτοψη. Η στέγη κάλυψε την απόληξη του κλιμακοστασίου και το πλυσταριό, με τον κορφιά της να βρίσκεται στο ίδιο ύψος μεν με την κορυφή του τμήματος που καλύπτει την απόληξη και το πλυσταριό, οι προϋπάρχοντες τοίχοι υπό το τμήμα αυτό όμως δεν είναι "εντός" της στέγης, αλλά προεξέχουν. Ελπίζω το σχέδιο της όψης να βοηθάει στην περιγραφή. Η προσέγγιση που σκέφτομαι να ακολουθήσω είναι η εξής: - ΥΔ χωρίς μειωτικό για το εμβαδόν απόληξης και πλυσταριού, δεδομένου ότι τα θεωρούμε όροφο εφόσον δεν βρίσκονται εντός της γεωμετρίας της στέγης (που θα είχε αν δεν υπήρχαν αυτές οι κατασκευές). Σημειωτέον, η απόληξη δεν θα παέι με αναλυτικό, αφού από σχόλια που διάβασα έχω καταλάβει ότι εφόσον πλέον εξυπηρετεί όροφο δεν ισχύει η προσέγγιση της λοιπής παράβασης (έστω και αν έχει μετρήσει στον ΣΔ του υποκείμενου ορόφου). - ΥΔ για το εμβαδόν της σοφίτας με μειωτικό 0,3. - Αναλυτικό προϋπολογισμό για την υπόλοιπη στέγη. - Τα παραπάνω εμβαδά ΥΔ προσαυξάνουν το ποσοστό υπέρβασης, μολονότι είναι -και θα δηλωθούν στην ΤΕ- βοηθητικοί χώροι (λόγω χρήσης και ύψους <2,40μ), αφού, όπως το έχω καταλάβει ό,τι δεν είναι υπόγειο ή Κατ3 ή ΛΠ προσμετράται στο ποσοστό υπέρβασης δόμησης. ΥΓ1: Το γνωρίζω ότι δεν υπάρχει σίγουρη άποψη για το τι θεωρείται σοφίτα και τι όχι, εννοώντας ως προς τη μορφολογία της. Για αυτό δεν είμαι και βέβαιος εάν η προξοχή που δημιουργείται από τις προϋφιστάμενες της στέγης παραπάνω κατασκευές δεν θεωρείται κάτι σαν αρχιτεκτονική προεξοχή/στοιχείο και άρα δεν διαχωρίζεται από το τι θα ορίσουμε ως σοφίτα. Ως προς αυτό το τελευταίο έχω υπόψη μου τις οδηγίες του ΝΟΚ για στέγες και σοφίτες, αλλά δεν νομίζω ότι παίζουν και κάποιο ρόλο στην τακτοποίηση. ΥΓ2: Έχουμε και υπέρβαση ύψους, αλλά δεν με αφορά σε αυτή τη φάση.

Ασήμαντη παρατήρηση, αλλά μόλις συνειδητοποίησα ότι έγραψα λανθασμένα ένα σημείο σε προηγούμενη ανάρτηση (και μάλλον πλέον δεν γίνεται να την επεξεργαστώ). Αντί απ'το ΤΕΕ που έγραψα παραπάνω τις (προφορικές) πληροφορίες μου τις έδωσαν από το helpdesk του ΥΠΕΚΑ. Συγνώμη για το λάθος.

Καταρχάς να διευκρινήσω ότι πρόκειται για 4 ιδιοκτήτες, ανά 2 συνιδιοκτήτες των οριζοντίων. Οπότε ας πούμε 2, στο γενικότερο θα μπορούσε να είναι και περισσότεροι. Πάντως όχι ένας με πολλές. Θα συμφωνούσα έτσι όπως το θέτεις Tekton85, ειδικά αν πρόκειται για έναν ιδιοκτήτη, πως τότε μάλλον φαίνεται καλύτερη προσέγγιση η μία δήλωση. Εφόσον τότε το θέμα της "αδικίας", όπου επωφελείται ή αδικείται η μία ΟΙ έναντι της άλλης, δεν βλέπω να υφίσταται. Προφανώς τα ποσοστά υπέρβασης στην περίπτωση της μίας δήλωσης θα είναι κοινά. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση του ενός ιδιοκτήτη φαίνεται λογικό (δεν ξέρω αν κάποιος ακόμα και τότε το βλέπει ως λανθασμένη προσέγγιση), αλλά όταν έχουμε πολλούς, τότε ακόμα και μία δήλωση να τολμούσε να κάνει κάποιος, πιστεύω, εκτός αν όπως λες δεν το επιτρέπει το σύστημα, και οι παραβάσεις κατηγορίας 3 για τις ΟΙ που έχουν τέτοιες να πρέπει να μπουν σε διαφορετικά ΦΚ. Τελος πάντων, προσωπικά θα συμφωνήσω με τον Ιάσονα και μέχρι να προκύψει πολύ ειδική περίπτωση, όπως του ενός ιδιοκτήτη, θα το αφήσω στην άκρη το σενάριο της μίας δήλωσης...

Παρθέτω τον διάλογο που ακολούθησε τη συμβουλή του Ιάσονα: Εγώ: - (...) εκεί που δεν σας σπέρνουν! Αυτοί: - Είναι τα επιχιρήματά μας σαν τους σπόρους του Δανδελίωνα. Όπου φυσάει ο άνεμος... Τέλος συνομιλίας. Πέρα της πλάκας και αυτοί βοήθεια προσφέρουν, ίσως έχουν υπόψη τους ότι οι υποθέσεις με τα αυθαίρετα (ειδικά τα "παλιά") σπάνια θα βρουν το δρόμο προς τα δικαστήρια, δεν ξέρω... Πάντως αν και έχω διαφάσει πολλές φορές τις ερωταπαντήσεις τους ευαγγέλιο δεν θα της κάνω. "Ομαδοποίηση" ήταν δική μου λέξη, γιατί όταν τον ρώτησα δηλ. τις ΛΠ θα τις βάλω όλες μαζί, έστω και εάν "επωφελείται" μία ΟΙ της άλλης κλπ. που αναλύσαμε παραπάνω και μου απάντησε, "άνα 15000 για όλες τις ΟΙ βάζεις μία ΛΠ, συνολικά τα τμ της ΥΔ, κοκ". Ρώτησα μετά "Τους κοινόχρηστους στην ίδια δήλωση;", εκεί σαν να απάντησε "σε άλλο ΦΚ", σαν να τα "μάσησε" δεν είμαι σίγουρος. Όπως και να 'χει, θα εννούσε τα βάζουμε όλα μαζί αρκεί να είναι κοινά και τα υπόλοιπα κριτήρια βέβαια. Ή Δημήτρη ρώτησες κάτι άλλο;

😀 Καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση! Δυστυχώς τηλεφωνικά έγινε η συνομιλία -δεν ξέρω εάν είναι κάποια νέα τακτική αποφυγής ευθυνών. Κάπως έτσι περίμενα την απάντησή σου και μου αρκεί. Θα ήθελα να ήξερα τον λόγο συγκεκριμένα, αλλά εκτός του ότι μπορεί να είναι μεγάλη ιστορία για να δοθεί σε μια απάντηση, έχω επιπλέον διαβάσει κατά καιρούς και πολλάκις τα σχόλιά σου σε αντίστοιχα θέματα, οπότε και πάλι ευχαριστώ για την αμεσότητα.

venetia, Εάν κατάλαβα καλά την απορία σου, γράφει στην κατηγορία 1: Συνεπώς θα μπορούσες να δώσεις ένα σχέδιο κάτοψης της ιδιοκτησίας που εξετάζεις (όχι πχ του ορόφου). Και γενικότερα στην περιγραφή των αυθαιρεσιών περιορίζεσαι μόνο σε αυτές του διαμερίσματος. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι ότι αφού μεταβιβάζεται και το δικαίωμα στους κοινόχρηστους χώρους τι γίνεται με τις εκεί αυθαιρεσίες. Όποιος συνάδελφος γνωρίζει ας απαντήσει. Στο άρθρο 83, ως προς την έκδοση βεβαίωσης πάντως αναφέρει: Θα ήθελα, άσχετα με το θέμα του venetia, να μεταδόσω μια πληροφορία που έμαθα σήμερα από το helpdesk του ΤΕΕ. Σε περίπτωση δήλωσης κοινόχρηστων χώρων, θα ήταν προτιμότερο, έστω και αν οι αυθαιρεσίες έχουν χρόνο εγκατάστασης πριν το 1975, να δηλωθούν ως κατ.2 και όχι 1, με το σκεπτικό ότι η κατηγορία 1 αφορά, κατά το λεκτικό του νόμου, μόνο σε κτίρια. Στη δική μου περίπτωση ωστόσο, επειδή οι δηλωθούσες αυθαιρεσίες αφορούν στην κατασκευή του κτιρίου μόνο, θα τις υπάγω ως κατ. 1 και θα διευκρινίζω στην τεχνική έκθεση για ποιον λόγο επλέγω την κατ. 1 αντί της 2.

Καλημέρα θα παρακαλούσα ιδιαίτερα τον χρόνο σου @ΙΑΣΟΝΑΣ, για μια πληροφορία που προέκυψε στο παραπάνω θέμα. Αν και υποθέτω προκαταβολικά την άποψή σου θα ήθελα την συμβολή σου, ώστε να αποφασίσω οριστικά. Μετά από συνομιλία με το ΤΕΕ, μου τέθηκε η εξής δυνατότητα για (συνοψίζω την κατάσταση) κτίριο με σύσταση ΟΙ με αυθαιρεσίες πριν το 1975: Θα μπορούσα, αντί για ξεχωριστές δηλώσεις για κάθε ΟΙ και κατηγορία 1, να κάνω μία (αρκεί να υπάρχει συναίνεση) για όλο το ακίνητο (κτίριο και κοινόχρηστοι) κατηγορίας 2, όπου οι υπερβάσεις δόμησης, οι λοιπές παραβάσεις κλπ. ομαδοποιούνται και συνεκτιμούνται σαν να εξετάζαμε (ως προς τις αυθαιρεσίες) μία ιδιοκτησία. Φαντάζομαι ότι διαφωνείς με την προσέγγιση και μάλλον θα συμφωνήσω μαζί σου, όμως ο λόγος είναι ότι εάν υπάρξει μελλοντικά κάποιο κόλημμα (π.χ. περίπτωση διαφωνίας των ιδιοκτητών) στην περίπτωση μίας αίτησης δεν θα είμαι νομικά καλυμμένος; Κάποιος άλλος συνάδελφος που θέλει να γράψει τη γνώμη του;