Brasco

Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει πάχος και τύπο βαφής για προστασία από οξείδωση σε συνάρτηση με την κατηγορία έκθεσης στο περιβάλλον? (κάνω λόγο για οποιαδήποτε μεταλλική κατασκευή π.χ. μεταλλικές θύρες, σιδεριές κλπ) Με ποιον τρόπο ελέγχεται τον μπογιατζή σας? Μετράτε το πάχος του ασταριού και το πάχος της τελικής βαφής με μετρητή πάχους βαφής?

Είναι πολύ γενική η ερώτηση. Πρέπει να προσδιορίσεις φάσμα συχνοτήτων που θες να απομειώσεις, αν μιλάς για αερόφερτο ή κτυπογενή θόρυβο κλπ...

Γιατί, υπάρχει εμπιστοσύνη στην οικοδομή? Αλλά από την στιγμή που δεν έβαλες νάιλον από κάτω ήταν απολύτως φυσικό αυτό (και με δεδομένη την ελλειπή συντήρηση) Αν πάλι έχει δεσμευτεί εγγράφως για την συντήρηση του μπετόν και αθέτησε την δέσμευσή του, εγώ θα τον υποχρέωνα σε αποζημίωση. Όχι πως έχουν ιδιαίτερη αξία οι ρωγμές, αλλά για να μπαίνουν τα πράγματα στην θέση τους...

Και γιατί δεν γίνεται απαλλοτρίωση από τον Δήμο και να λύσει αυτός το πρόβλημα με όποιον τρόπο θεωρεί καλύτερο? Ποιο σύντομα θα τελείωνε το πρόβλημα

Για αυτό η πολεοδομία πριν εκδώσει μια άδεια θα πρέπει με κάποιο τρόπο να βεβαιώνεται πως ο αιτών έχει την οικονομική δυνατότητα να αποπερατώσει και αυτό για το οποίο αιτείται. (κάτι σαν εγγυητική επιστολή από τράπεζα) Έχουμε γεμίσει με παρατημένα γιαπιά σε κάθε στάδιο εργασιών που μπορεί να φανταστεί κάποιος.

Και ο μηχανικός τι ρόλο παίζει? Και δηλαδή ποιος παρήγγειλε μπετόν? Και με τι προδιαγραφές (κάθιση, αντοχή κλπ) Σε προκαθορισμένες διαδικασίες (όπως η κατασκευή ενός δομικού έργου) από την νομοθεσία και τους κανόνες τις επιστήμης δεν υπάρχουν "άσχετοι λόγοι". Ο κάθε καλουπατζής εντολές του μηχανικού εκτελεί. Με λίγα λόγια θεωρώ προσβλητική για μηχανικούς την παραπάνω φράση αφού ο επιβλέπον έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο γιαπί. Μόνο παραίτηση.

Για τον επαγγελματία που κατέχει δεν είναι ακριβά στην Ελλάδα. Δεν θα κάτσει να πονοκεφαλιάσει και να τρέχει σε εκθέσεις ανά την Ευρώπη χάνοντας χρόνο και χρήμα, αλλά θα διαπραγματευτεί με τις εδώ εκθέσεις και πωλητές. Το ότι ένας ιδιώτης που θα αγοράσει μια - δυο φορές στην ζωή του οικοδομικά υλικά και θα τα πληρώσει στην τιμή του καταλόγου (άντε με μια έκπτωση 15%) ή τιμή λιανικής δεν σημαίνει πως και ο επιχειρηματίας της οικοδομής (μηχανικός, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός κλπ) θα πληρώσει με το ίδιο τιμολόγιο. Υπάρχουν πολυμετοχικές αλυσίδες καταστημάτων με έκπτωση στους μετόχους πάνω από 50%.

Έχω ακούσει ιστορίες μηχανικών που είχαν βρει πηγές σε Ιταλία και Ισπανία και έκαναν εισαγωγή για δικές τους πολυκατοικίες πλακάκια. Μπορεί να είχαν όφελος γύρω στο 15 - 20% (όπου βέβαια αν βάλεις και τα έξοδά τους σε χρόνο και χρήμα προκειμένου να πάνε σε εκθέσεις σε Ιταλία και Ισπανία και να έρθουν σε επαφή και να συνεννοηθούν με τους εκεί προμηθευτές, εν τέλει μιλάμε για μονοψήφιο όφελος) αλλά το αποτέλεσμα ήταν μια μεγάλη ποσότητα να τους ξεμείνει γιατί ο κάθε αγοραστής σε πλακάκι και κουζίνα έχει το δικό του μοναδικό γούστο. Πολλές φορές το πάτωμα το πλακάκι και η κουζίνα μετράνε για τον ιδιοκτήτη περισσότερο και από την επίπλωση. Αφήστε δε που το πλακάκι έχει περιοριστεί τα τελευταία χρόνια σε μπάνιο και κουζίνα. Στο σαλόνι το ξύλινο δάπεδο θα προτιμηθεί ακόμα και από το καλύτερο γρανιτοπλακάκι. Ακόμα και και στο μπαλκόνι είναι μερικοί που θέλουν ξύλο deck.

Μήπως η σύγκριση έγινε με τις τιμές καταλόγου? Γιατί πάνω στις τιμές καταλόγου της κάθε αντιπροσωπείας, γίνονται εκπτώσεις από 20 έως 50%

Δεν είναι εύκολο να αλλάζεις προμηθευτές από την μια στιγμή στην άλλη διότι: 1) Ο Βούλγαρος δεν θα δώσει πίστωση σε έναν νέο Έλληνα αγοραστή (δεν θα παίξει μεταχρονολογημένη επιταγή - βέβαια έτσι όπως είναι τα πράγματα στην χώρα μας, και με την έλλειψη εμπιστοσύνης, η καλή πίστη είναι είδος προς εξαφάνιση). 2) Στα συνήθη έργα δεν φορτώνεις ένα κομβόι νταλίκες και τα κουβαλάς από Βουλγαρία. Παραγγέλνεις με την πρόοδο των εργασιών. Διαφορετικά δεσμεύεις κεφάλαιο, και αυτό κοστίζει. 3) Η Βουλγαρία τι τυποποίηση έχει π.χ. στις διαστάσει τούβλων, τι πιστοποίηση (π.χ. το πιστοποιητικό λ στα μονωτικά αν είναι από βουλγάρικο φορέα πιστοποίησης, είναι αποδεχτό από έναν ενεργειακό επιθεωρητή?) 4) Τίθεται θέμα αξιοπιστίας και εγγυήσεων. Στην χώρα μας έχουμε βιομηχανίες δομικών υλικών με διεθνή αναγνώριση και καταξίωση. Αν κάποιος Έλληνας σε ψευτίσει αρμόδια θα είναι τα δικαστήρια της χώρας μας και ο αντίκτυπος θα είναι πολύ δυσάρεστος για αυτόν, αν είναι Βούλγαρος?

Η αντιπαροχή ξεκόλησε από το παγιωμένο 50% και έπεσε στο 35 - 40%. Λογικά, σε εποχές αβεβαιότητας το ποσοστό κέρδους του επιχειρηματία ανεβαίνει. Άλλο ποστό κέρδους αποδέχεται όταν δεν υπάρχει ρίσκο και το παραγόμενο προιόν απορροφάται σύντομα από την αγορά (αποδεσμεύοντας γρήγορα το κεφάλαιό του) και άλλο ποσοστό κέρδους προσδοκά όταν ξέρει πως θα πουλήσει δύο με τρία χρόνια αφότου διαθέσει το κεφάλαιο (η δέσμευση του κεφαλαίου σε απούλητα μπετά και ντουβάρια κοστίζει!). Η διαφορά προ και μετά ΚΕΝΑΚ (παχύτερη θερμομόνωση - που κοστίζει και σε χώρους! - κρύσταλλα και πλαίσια με χαμηλές τιμές Ug και Uf, μέριμνα για νότια ανοίγματα, ηλιακούς συλλέκτες ΖΝΧ - τουλάχιστον 5 μ² ανά διαμέρισμα - τοποθετημένους με την παράδοση θερμομόνωση προς ΜΘΧ κλπ) κοστίζει αρκετά από πολλές απόψεις. Και η χρηματική διαφορά σε κατανάλωση (με 1,40 ευρώ/λίτρο το πετρέλαιο θέρμανσης) είναι σημαντική http://www.kerdos.gr...=1589092&nt=103 (όσο αφορά τα πλακάκια) Και να φανταστείτε ότι τον Οκτώβριο του 2008 η εταιρεία εγκαινίασε μια νέα υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής, επένδυση ύψους 6εκ. ευρώ ενώ η εταιρεία λειτουργούσε με τέσσερις γραμμές παραγωγής, δυναμικότητας 15.000 τετραγωνικών μέτρων ημερησίως.

Από την στιγμή που η αξία της γης προς οικοδόμηση έπεσε γιατί να μην μειωθούν και οι κατοικίες? Ναι μεν θα πουληθούν φτηνότερα, αλλά το επόμενο οικόπεδο που θα αγοραστεί θα είναι και αυτό (πολύ) πιο φτηνό. Απλά η γη παρουσίασε αρκετά μεγάλη αδράνεια (ίσως να ήταν και λογικό) αλλά από την στιγμή η επιβάρυνση του τελικού προιόντος από το κόστος γης μειώθηκε κατά 30 - 50% (προσοχή, κατά 30 - 50% έπεσε το κόστος γης - τμήμα του συνολικού κόστους ενός ακινήτου - και όχι η συνολική αξία του ακινήτου) γιατί να μην μειωθεί και το παραγόμενο προιόν? Βέβαια απέχουμε ακόμα αρκετά από τις εποχές εκείνες όπου το κόστος γης επιβάρυνε ελάχιστα την κατοικία σε σύγκριση με το κόστος κατασκευής. Ειδικά σήμερα με την πληθώρα κανονισμών (π.χ. ΚΕΝΑΚ) και την απαίτηση (καιρός ήταν) να τηρούνται με ευλάβια αυτοί οι κανονισμοί, έχουμε αυξημένο κόστος κατασκευής. Από την άλλη με το πετρέλαιο θέρμανσης από του χρόνου στα 1,40 ευρώ/λίτρο τα 110.000 - 120.000 απούλητα έχουν ένα μεγάλο μειωνέκτημα (επιπλέον του ότι έχουν χτιστεί πάνω σε ακριβή γη): είναι ενεργοβόρα σε σύγκριση με ένα σπίτι που μελετάται σήμερα και θα καταταχτεί σε ενεργειακή κλάση Β ή Α. Υπάρχει και ένα κάτω όριο. Σήμερα το κόστος κατασκευής είναι αυξημένο κατά 10 - 15% σε σχέση με 3 ή 4 χρόνια πίσω. Οφείλεται στην τιμή του πετρελαίου, στον ΚΕΝΑΚ, στις απαιτήσεις των αγοραστών (αυτές πάντοτε ανεβαίνουν ασχέτως κρίσης). Άρα αν βάλουμε αυξημένο κόστος κατασκευής και μειωμένο κόστος γης καταλήγουμε σχεδόν πάλι στα ίδια (ίσως ένα 5 - 10% κάτω) αλλά συζητάμε για ένα ακίνητο με πολύ λιγότερες απαιτήσεις σε ενέργεια και αυτό μετράει πολύ σήμερα...

5,15 + ΦΠΑ τα 6 cm

Ο ΓΟΚ πράγματι είναι ένα θέμα. Οι ανοχές ΔΕΝ είναι θέμα. Οι γεωδαιτικοί σταθμοί έχουν απείρως μεγαλύτερη ακρίβεια, στοχοφόροι με σταθερά χέρια υπάρχουν, στο καλούπωμα χρησιμοποιούμε πια πύργους (μεταλλικές σκαλωσιές) και ας είναι καλά και η Doka (για αυτούς που έχουν μεγάλες απαιτήσεις). Η αποχέτευση γιατί να ακολουθήσει άλλη πορεία? Ο μελετητής τι ρόλο παίζει? Υποτίθεται πως η μελέτη της αποχέτευσης ετοιμάζεται μετά τα αρχιτεκτονικά και τα στατικά. Άρα όλα τα δεδομένα είναι μπροστά στον μηχανικό, αν δεν είναι κατασκευάσιμη η μελέτη του τότε ή άλλαξαν χωρίσματα και μπετά ή ο μελετητής είναι ανίκανος. Το να συζητάμε μεγαλύτερα κατασκευαστικά όρια ανοχής (άνω του 2%, δηλαδή 20 εκ στα 10 μέτρα!) σημαίνει πως κάποιο σοβαρό πρόβλημα υπάρχει στην αποτύπωση του οικοπέδου ή στην χάραξη του έργου.

β) Θεωρώ πως είναι αδύνατον να λαδωθεί εκλεκτής Από κάθε οικοδομή θα περνάνε 3 διαφορετικοί ελεγκτές δόμησης και ένας ενεργειακός. Πως θα δεχτεί να λαδωθεί ο πρώτος ή ο δεύτερος από την στιγμή που δεν είναι σίγουροι πως θα δεχτεί και ο τελευταίος το λάδωμα. Ο τελευταίος μπορεί να κρεμάσει όλους τους προηγούμενους (μαζί με τον επιβλέποντα). α) Θα υπάρχει φωτογραφική τεκμηρίωση της κατασκευής του στεγανού βόθρου. (Νομίζω πως η ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου θα περιλαμβάνει και βίντεο από τα στάδια κατασκευής)

Έχει πιστοποίηση από το υπουργείο μεταφορών προκειμένου να ρυμουλκείται από άλλο όχημα? Και γιατί να πατάει σε τσιμεντόλιθους? Οι τροχοί του τι απέγιναν?

Μήπως μπερδεύουμε τα επαγγελματικά με τα ακαδημαικά προσόντα?

Αυτό περιλαμβάνει τα επαγγελματικά προσόντα μηχανικού, τον τίτλο σπουδών, την ειδικότητα, την άδεια άσκησης και τα ειδικά επαγγελματικά δικαιώματα. Τα επαγγελματικά προσόντα δεν καθορίζονται από τον τίτλο σπουδών? Τι σημαίνει ειδικά επαγγελματικά δικαιώματα? Μήπως θα αρχίσει να γίνεται ένα ξεσκαρτάρισμα (μακάρι) και ζητάνε να αποδείξει ο κάθε μηχανικός πως διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό για να υποστηρίξει μελέτες και εργασίες? (π.χ. ναι μεν είναι πολ. μηχανικός αλλά διαθέτει και λογισμικό στατικής - δυναμικής ανάλυσης και δεν υπογραφεί στατικές μελέτες άλλου συναδέλφου, ή διαθέτει τοπογραφικό εξοπλισμό και ως εκ τούτου μπορεί να κάνει αποτυπώσεις οικοπέδων)

Αν ακυρωθεί η άδεια λόγω ψευδούς αποτύπωσης δεν θα προκύψουν αυθαίρετες οι εργασίες που έγιναν βάση αυτής της αδείας? (δηλαδή το μεσοπάτωμα)??

Δεν αλλάζει και τίποτα. Για να στήσεις σκαλωσία πάντοτε ήθελε σημερινή τοπογραφική αποτύπωση. Απλά τώρα θα είναι και εξαρτημένη. Θεωρώ πως η επίβλεψη για το σωστό στήσιμο της σκαλωσιάς, η μέριμνα για την λήψη των μέτρων ασφαλείας, ο έλεγχος για την αποξήλωση των παλαιών μαρμάρων, να παρθούν σωστά τα μέτρα για τα καινούργια μάρμαρα και η επιμέλεια της ορθής τοποθέτησης των νέων μαρμάρων καθώς και το κλείσιμο τυχών μερεμετιών που ίσως προκύψουν είναι εργασίες που απαιτούν απείρως περισσότερο χρόνο και μέριμνα από αυτήν που απαιτεί η εξάρτηση που θα κάνεις στην αποτύπωση του οικοπέδου (γιατί την αποτύπωση την κάνεις ούτως ή άλλως).

Ήταν θέμα χρόνου... Το προεδρικό διάταγμα με τις διαδικασίες έχει εκδοθεί?

Ανέκαθεν κάθε αίτηση στην πολεοδομία για άδεια απαιτούσε σύγχρονη αποτύπωση οικοπέδου. Απλά τώρα (Ν.4030) θα πρέπει να είναι και εξαρτημένη. (κατά την γνώμη μου πολύ καλό αυτό, να αραιώνουν σιγά - σιγά και οι αερητζήδες...)

Ότι βεβαιώσεις έχουν ζητήσει από εμένα είναι βάση μιας τυποποιημένης φόρμας που δίνεται στους ιδιοκτήτες από τους δήμους. Βάση αυτής της φόρμας - βεβαίωσης βεβαιώνω σύμφωνα με το διάγραμμα κάλυψης της οικ. αδείας. Δεν ζητείται δηλαδή βεβαίωση βάση αποτύπωσης, αλλά βάση διαγράμματος. Βέβαια αυτό φαίνεται παράδοξο (τι γίνεται με τυχόν υπερβάσεις - τακτοποιημένες ή μη?) και το λογικό θα ήταν να απαιτούσαν νεότερη αποτύπωση...

- Στην επιμέτρηση ο μάστορας παλεύει να βγάλει όσο το δυνατόν περισσότερα μέτρα - Κατά την επιμέτρηση, αυτός που πλήρωνε θα καταλάβαινε πως κάτι λείπει... Αλλά το σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να έγινε σωστή δουλειά. Γιατί αφού ο ιδιοκτήτης διάλεξε τον δρόμο της αυτεπιστασίας και της παρανομίας (χωρίς επιβλέποντα) το μόνο σίγουρο είναι πως θα του έρθει ο κούκος αηδόνι. Τουλάχιστον τα παρκέτα να ήταν από σωστό εργοστάσιο (ξήρανση) να μην είναι διαλογής και να καρφώθηκαν σωστά. Μα και οι μάστορες κάτι τέτοιες περιπτώσεις ψάχνονται να βρουν προκειμένου να βγάλουν ένα "καλό μεροκάματο".

Είσαι πρώτος! Αλλά την μαρμαρόσκονη δεν την φοβάσαι μην και σου σβολιάσει κατά την ανάμιξη? Εκτός και αν έχει άλλη κοκομετρία από αυτή που χρησιμοποιούμε στον μάρμαρο του σοφά. Βέβαια από κάτι παρτίδες νταμαρίσιας άμμου που μοιάζει με πιο πολύ με κοκκινόχωμα είναι καλύτερη.