Brasco

Καλημέρα

Είναι καλή η λύση με τον καθαρισμό των σαθρών και επάλειψη με Durostick Rust Free Powder και μετά με επικάλυψη D-55 ή πρέπει να προχωρήσω σε κάτι πιο δραστικό.

Ευχαριστώ

Έλεος! Και δηλώνεις και ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων...

Το πρόβλημα οξείδωσης οπλισμού είναι πρόβλημα μεταφοράς ηλεκτρονίων μέσω οπλισμού και ιόντων μέσω του ηλεκτρολύτη.

Πως θα κάνεις επέμβαση σε ηλεκτρικό κύκλωμα δίχως να έχεις εντοπίσει ανοδικές - καθοδικές περιοχές και δυναμικό διάβρωσης????

Απόσπασμα από εδώ: http://nomosphysis.org.gr/12247/ptuxes-tis-gallikis-politistikis-kai-texnikis-nomothesias-maios-2011/#_ftn6

"Οι συμμετέχοντες στη Γαλλική Επανάσταση βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δίλημμα: είτε να ενδώσουν στον εικονοκλαστικό πειρασμό καταργώντας όλα τα σύμβολα του Παλαιού Καθεστώτος έτσι ώστε να εδραιωθούν οι θεσμοί ενός νέου κόσμου είτε να διασφαλίσουν την προστασία των αριστουργημάτων της τέχνης ενόψει της αγωγής των ανθρώπων. 

Η Επανάσταση επιχειρεί τη μεταβίβαση προς το Έθνος, των αγαθών του τομέα του Στέμματος και της Εκκλησίας. Αυτή η μεταβίβαση συνοδεύεται από τη δημιουργία ενός εθνικού Μουσείου στο Λούβρο, του οποίου ο καλλιτεχνικός, παιδαγωγικός και δημοκρατικός στόχος συνίσταται στο να τεθούν στη διάθεση του κοινού έργα διατηρημένα στη μυστικότητα των βασιλικών αιθουσών.

Η ιδέα της πολιτιστικής κληρονομιάς ξεκινάει κατά την περίοδο της  Επαναστάσεως, τη στιγμή κατά την οποία ορισμένα κτίσματα καταστρέφονταν ή απειλούνταν ως προς την υπόστασή τους. Πρόκειται για αντίδραση προς τις πράξεις του βανδαλισμού, διαφυλάσσοντας τη μνήμη του παρελθόντος.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο βανδαλισμός έχει τη δική του ιστορία στο γαλλικό δίκαιο, ήδη  ως τεχνικός όρος. Συγκεκριμένα, αποτελεί μία λέξη η οποία επινοήθηκε στα 1793 από τον Αβά Γρηγόριο, επίσκοπο της Blois, για να στιγματίσει αυτούς που καταστρέφουν απερίσκεπτα τα έργα και τα μνημεία της Γαλλίας[5].

Η εξέλιξη που οδηγεί, στην αρχή του δέκατου αιώνα, στην ενεργοποίηση μίας πολιτικής για την κληρονομιά ευνοήθηκε σημαντικά από την έλευση ενός νέου πολιτιστικού περίγυρου, πολύ πιο ευνοϊκού. Χάρη στο κρατούν λογοτεχνικό ρεύμα της εποχής, που είναι ο ρομαντισμός, παρακολουθεί κανείς τότε μία πρώτη αποκατάσταση του Μεσαίωνα, ενώ οι συγγραφείς αυτής της σχολής δεν διστάζουν πια να καταστήσουν ορισμένα μνημεία ως το πλαίσιο, και μερικές φορές ακόμη και ως το κύριο θέμα, των μυθιστορημάτων τους. Αυτή είναι η περίπτωση, κυρίως, του Βίκτωρος Ουγκώ στο κλασικό του έργου «Η Παναγία των Παρισίων». Άλλωστε, ο ίδιος σφραγίζει την έλευση μίας αυθεντικής πολιτικής για την υπεράσπιση της κληρονομιάς σε ένα φημισμένο άρθρο, του έτους 1832, στο περιοδικό «Επιθεώρηση των Δύο Κόσμων», με τον τίτλο «Πόλεμος σε όσους κατεδαφίζουν». Σε αυτό το κείμενο αναφέρεται ότι υπάρχουν δύο πράγματα σε ένα κτίριο, η χρήση του και το κάλλος του. Η χρήση του ανήκει στον ιδιοκτήτη, το κάλλος σε ολόκληρο τον κόσμο. Επομένως, υπερβαίνει ο ιδιοκτήτης το δικαίωμά του με το να καταστρέφει το κτίριο. Η φιλοσοφία της προστασίας της κληρονομιάς, και ιδιαίτερα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, σαφώς απορρέει από αυτό το κείμενο. Αυτή θα επιτρέψει να δοθεί στην  πολιτική της κληρονομιάς ένα δημοκρατικό θεμέλιο το οποίο είχαν συγκεχυμένα διαβλέψει οι επαναστάτες"

Υπάρχει και η λογική που λέει πως εαν ο χώρος του Τατοΐου δεν ήταν δεσμευμένος για την συγκεκριμένη χρήση που είχε

(χώρος εξοχικής κατοικίας της βασιλικής οικογένειας) θα υπήρχε σήμερα εκεί αυθαίρετη δόμηση.

Εξίσου και ο εθνικός κήπος (κάποτε λεγόταν βασιλικός, και αυτό όχι διότι ήταν φυτεμένος με βασιλικούς...) εάν δεν είχε δεσμευτεί ως χώρος πρασίνου

πολύ πιθανόν σήμερα να ήταν περιοχή εντός σχεδίου και όχι χώρος πρασίνου.

Το θέμα με τους βασιλιάδες ήταν πρακτικό: όταν η μεγάλη μάζα του λαού δεν είχε την κρίση και την γνώση, χρειαζόταν έναν ο οποίος "ελέω Θεού" θα τον κυβερνούσε, και αυτόν τον ονόμασε βασιλιά. Ακόμα παλαιότερα θεωρούσαν τον βασιλιά απευθείας απόγονο κάποιου θεού ή κάποιου ημίθεου. Έτσι ο βασιλιάς δεν είχε πολίτες αλλά υποτελείς υπηκόους, απολάμβανε μεγαλύτερη εξουσιαστική δύναμη αφού ανακάτευε το κράτος με τα "θεία" και η βασιλική διαδοχή ήταν κληρονομική. 

Θεωρώ πως το πρόβλημα είναι καθαρά τεχνικό:

Οι αρχαίες κοινωνίες οι οποίες βασιζόντουσαν στο εμπόριο προϊόντων βιοτεχνίας είχαν μορφές δημοκρατίας και κυβερνόντουσαν ως πολιτεία (res publica). Το εμπόριο και η βιοτεχνία επέτρεπε την κατανομή του πλούτου δίκαια, χαρακτηριστικό που οι αγροτικές κοινωνίες δεν το είχαν. Όσο πιο ανεπτυγμένη τεχνικά ήταν μια κοινωνία τόσο δημοκρατικότερο πολίτευμα την χαρακτήριζε.

Στην Γαλλία έπεσε η Βαστίλη (αντικαθιστώντας την φεουδοκρατία με τον καπιταλισμό) όταν οι έμποροι και οι βιοτέχνες είχαν αρχίσει να συγκεντρώνουν ικανό πλούτο (ανερχόμενη αστική τάξη) ώστε να έχουν λόγο στην διοίκηση (είχε προηγηθεί βέβαια και ο διαφωτισμός).

Συμπέρασμα: η δημοκρατία προϋποθέτει ανεπτυγμένη βιοτεχνία και συνεπακόλουθα το εμπόριο των προϊόντων της βιοτεχνίας. Οι έμποροι και οι βιοτέχνες συγκροτούν την αστική τάξη.

Εμείς ως χώρα κατά την σύσταση του σύγχρονου ελληνικού κράτους είχαμε εμπόριο και βιοτεχνία? Είχαμε αστική τάξη??? Βέβαια είχαμε κάποιους σημαντικούς πατριώτες εμπόρους στην Ευρώπη οι οποίοι χρηματοδότησαν την επανάσταση κατά των Τούρκων. 

Άρα μήπως χρειαζόταν για κάποια περίοδο να κάνει κουμάντο σε αυτή την χώρα κάποιος "ελέω Θεού" διότι διαφορετικά θα είχαμε είτε αναρχία είτε εμφύλιο (είτε και τα δύο)?

Κατ' επέκταση (και όταν δεν υπάρχει αστική τάξη και τα συνεπακόλουθα καλά αυτής) δεν μπορείς να έχεις πολιτεία (res publica). Από wikipedia:

 

Το Res publica ως έκφραση αναφέρεται σε κάτι που είναι κοινό μεταξύ πολλών ανθρώπων. Για παράδειγμα μια δημόσια πλατεία ή κήπος στην πόλη της αρχαίας Ρώμης μπορούσε να είναι είτε ιδιωτική ιδιοκτησία (res privata), ή να διαχειρίζεται από το κράτος, με την τελευταία περίπτωση να είναι res publica.^[

 

Άρα το Τατόι (όπως και βασιλικός κήπος) ήταν στην ιδιοκτησία του μονάρχη μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να αποκτήσει και αυτή η χώρα αστική τάξη (δηλαδή βιομηχανία και εμπόριο) και να γίνουν κοινό πολλών ανθρώπων και να διαχειρίζονται από το κράτος.

Το θέμα όμως είναι εάν η σύγχρονη ελληνική κοινωνία έχει χαρακτηριστικά αστικής κοινωνίας ώστε αυτή να μπορεί να χαρακτηρίζεται δημοκρατία...

Όσο στέκονται αυτά τα κτήρια θα θυμίζουν το παρελθόν και θα δίνουν έρεισμα στους "κοκούς" να σκέφτονται ότι έχουν κάτι που ηθικά τους ανήκει σε αυτόν τον τόπο. Το χειρότερο όμως είναι,ότι θα δημιουργείται σταδιακά και μια θετική ιδέα στους επισκέπτες (και ειδικά στους νέους) για την επιβαλλόμενη από την Ευρώπη βασιλεία στην Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος οφείλει να κάνει μια επιχείρηση "μνημοκτονίας" και να κατεδαφίσει όλη την εγκατάσταση.

 

 

Εάν είναι να φτάσουμε στο σημείο να μας προβληματίζουν οι "μνήμες" και να φοβόμαστε για το τι έρεισμα θα δοθεί, 

τότε τίθενται σοβαρά προβλήματα για το εάν μας αξίζει η δημοκρατία. Εκ προοιμίου πάντοτε θα υπάρχει κόσμος ο οποίος θα έχει τέτοιους "προβληματισμούς". Εάν όμως αυτός ο κόσμος φτάσει σε μια κρίσιμη μάζα τότε θα έχουν προηγηθεί άλλα προβλήματα και το κυριότερο από αυτά είναι η εξαφάνιση της αστικής τάξης από την χώρα.

Άρα δεν μας φταίνε τα κτήρια στο Τατόι αλλά η ανεργία στην Αθήνα.  

 Το ελληνικό κράτος οφείλει να κάνει μια επιχείρηση "μνημοκτονίας" και να κατεδαφίσει όλη την εγκατάσταση.

 

Διατηρητέα κτίρια δεν κατεδαφίζονται.

Διαγραφή ιστορικής μνήμης δεν υφίσταται.

Η ιστορία είναι πολύ πρόσφατη και ευτυχώς υπάρχουν όλα τα γνήσια ντοκουμέντα και γραπτά αλλά και στις μνήμες των μεγαλύτερων.

Η αλήθεια είναι πως ο η ανθρώπινη μνήμη φιλτράρει τα κακά του παρελθόντος και αφήνει να διέλθουν μόνο τα θετικά.

Από την άλλη δεν είναι και σίγουρο πως μια πορεία του σύγχρονου κράτους μακριά από τους συγκεκριμένους εισαγόμενους βασιλιάδες θα επιφύλασσε σε εμάς τους σύγχρονους καλύτερη ή χειρότερη μοίρα.  

Απλά το συγκεκριμένο managment από τους συγκεκριμένους βασιλιάδες δεν έδεσε καλά με τον ντόπιο πληθυσμό.

Αλλά επαναλαμβάνω δεν μπορούμε να ξέρουμε εκ των υστέρων εαν υπό άλλες συνθήκες θα ήταν καλύτερη η έκβαση της ιστορίας μας. 

Για να μπορείς να συγκρίνεις θα πρέπει να έχεις αναλυτική προσφορά για ό,τι θα απαρτίζει τα έπιπλα κουζίνας.

Από το υλικό και την πηγή όσο αφορά τα κουτιά και τα φύλλα μέχρι και την μάρκα των μεντεσέδων.

π.χ. τα εργοστάσια που κατασκευάζουν μηχανισμούς για συρτάρια και προμηθεύουν όλη την Ευρώπη είναι συγκεκριμένα και οι διαφορές στις τιμές καθώς και στην ποιότητα αρκετά μεγάλες. 

Γιατί αναφέρεσαι σε στατική μελέτη εφαρμογής;

Για την έγκριση μιας άδειας η πολεοδομία θεωρεί - ή παλαιότερα ήλεγχε -

οριστικές μελέτες και όχι μελέτες εφαρμογής.

Μπορώ αντί άλλου ντοκουμέντου στατικής επάρκειας 

 

Που κάνει λόγο ο νόμος για ντοκουμέντα στατικής επάρκειας;

Σε κτίρια κατοικίας το μόνο που απαιτείται είναι ΔΕΔΟΤΑ

Μα το brain drain δεν είναι σημερινό φαινόμενο.

Είναι διαχρονικό αποτέλεσμα της διαστρεβλωμένης

και κατά ένα μεγάλο μέρος ανώριμης τεχνολογικά ντόπιας αγοράς.

Έχουμε την τύχη να ενσωματώνουμε στο εθνικό κανονιστικό μας πλαίσιο μεγάλο τμήμα της κοινής ευρωπαϊκής τεχνικής νομοθεσίας (π.χ EC, EN, ETAG, υποχρέωση σήμανσης CE κλπ).

Στην πράξη όμως η αγορά ΔΕΝ αξιοποιεί αυτό το δώρο το οποίο εν μέρη είναι αποτέλεσμα πολύχρονων και πολυδάπανων ερευνών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο!

π.χ. στον τομέα των ακινήτων οι κακοτεχνίες που παρατηρούνται στην χώρα μας

δεν συναντιούνται εύκολα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες

πράγμα που δεν θα συνέβαινε εάν το επιστημονικό δυναμικό (στην προκειμένη περίπτωση πολιτικοί, μηχανολόγοι και αρχιτέκτονες μηχανικοί) αξιοποιούσε και εφάρμοζε στην πράξη (μελέτη και κατασκευή) τα πορίσματα των ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων. 

Τώρα μπορεί να θεωρήσει κάποιος πως ευθύνεται το επιστημονικό - τεχνικό προσωπικό της χώρας. ΟΧΙ!

Ευθύνεται το σύνολο της εδώ αγοράς!

Ο μηχανικός ο οποίος επιθυμεί να είναι κανονιστικά τυπικός και να σεβαστεί την αγορά δυστυχώς θα απορριφθεί από την ίδια την αγορά διότι:

1) Θα είναι βραχυπρόθεσμα ακριβός συγκρινόμενος με τους μη κανονιστικά ενήμερους συναδέρφους του (μακροπρόθεσμα όμως πολύ οικονομικότερος)

2) Θα φτάσει σε σημείο να συγκριθεί η προσφορά του με προσφορές προερχόμενες από εργάτες. Η σύγκριση στις περισσότερες των περιπτώσεων θα γίνει σε επίπεδο τελικής τιμής διότι η αγορά δεν έχει καμία τεχνολογική ωριμότητα.

Άρα τι να κάτσει να κάνει εδώ ένας μηχανικός;

Είναι δε τόσο τεχνολογικά ανώριμη η εδώ αγορά (τουλάχιστον στον τομέα των ακινήτων) που τείνω να πιστέψω πως εάν δεν ήταν υποχρεωτική από την πολιτεία η έκδοση οικοδομικής αδείας, οι πολυτεχνικές σχολές θα ήταν άδειες. Λες και οι μηχανικοί είναι αποκλειστικά τμήμα της διαδικασίας αδειοδότησης...

Καλή η χρηματοδότηση των ερευνητικών προγραμμάτων

αλλά όταν η αγορά δεν διψά για τα πορίσματα των ερευνών η ίδια η έρευνα απαξιώνεται

και φτάνει στο σημείο να γίνεται έρευνα για την έρευνα.

Και με την "αξιοκρατία" που επικρατεί στα ακαδημαϊκά ιδρύματα (διότι σιγά μην χρηματοδοτούσε η εδώ ελεύθερη αγορά την επιστημονική έρευνα...)

καταντάει η έρευνα να είναι αυτοσκοπός ορισμένων... 

Τα όρια και το εμβαδόν της διανομής δεν μεταβάλλονται.

Μάλιστα το εμβαδόν της διανομής πρέπει να ταυτίζεται με το εμβαδόν του τίτλου. 

Καλά τα εργαλεία

αλλά χρειάζεται και ο κατάλληλος μάστορας.

Με άλλα λόγια δεν κάνουν τα ράσα τον παπά

ή διαφορετικά εαν δεν γνωρίζεις θερμογραφία και την διαστρωματική δομή του αντικειμένου που βλέπει η θερμοκάμερα

τότε η θερμοκάμερα σου είναι παντελώς άχρηστη.

Σαν να πιστεύεις πως θα κάνεις τοπογραφικό εάν βρεθεί στα χέρια σου ένα total station δίχως να ξέρεις γεωδαισία

Αυτές οι θερμοκάμερες συνήθως για αυτές τις περιπτώσεις ΔΕΝ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ.

Παω στοίχημα....

 

Οι θερμοκάμερες ίσως όχι. Αλλά ο μηχανικός που θα κάνει την θερμογραφία σε συνδυασμό με την μέτρηση κατανομής της υγρασίας με ένα κατάλληλο υγρόμετρο, τον πιθανό εντοπισμό ευρημάτων όπως μύκητες ή και άλατα εττρινγκίτη και τον οπτικό έλεγχο για κατασκευαστικές κακοτεχνίες θα εντοπίσει πολλά... 

Φίλε Brasco sorry αλλά σιγά μην φωνάξει και την NASA....

 

Αν είναι για την επίλυση απλών καθημερινών προβλημάτων να φωνάζαμε την NASA...

μου παρουσιάστηκε μούχλα σε υπνοδωμάτιο που βρίσκεται πίσω απ τους σωληνες της βρυσης της κουζίνας

 

Εδώ ο παθών κάνει λόγο και για μούχλα, πράγμα το οποίο προσανατολίζει και σε άλλες πιθανές αιτίες πλην της διαρροής.

Εφόσον έχεις μύκητες - όπως γράφεις - η επέμβαση του υδραυλικού μπορεί και να μην δώσει λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα.

Ανέθεσε το ζήτημά σου σε ένα μηχανικό 

ο οποίος βλέποντας το όλο κτίριο και με την χρήση συγκεκριμένου εξοπλισμού (θερμοκάμερα, υγρασιόμετρο δομικών υλικών κλπ)

θα εντοπίσει την πραγματική αιτία (ή αιτίες) του προβλήματος και θα σου δώσει ολοκληρωμένη λύση.

π.χ. μπορεί να είναι σε συνδυασμό με πρόβλημα υγρομόνωσης.

Αποσπασματικά όπως το εξετάζεις θα ξοδέψεις χρήματα και πιθανόν οριστική λύση δεν θα δώσεις.

Μούχλα = μύκητες (μαύρα στίγματα) και έχει να κάνει κυρίως με ελλειπή θερμομόνωση εξωτερικών τοίχων σε συνδυασμό με σχετικά αυξημένη σχετική υγρασία εσωτερικού αέρα. 

Επιπλέον η κυτταρίνη που είναι κύριο στοιχείο πολλών ταπετσαριών αποτελεί άριστο υπόστρωμα ανάπτυξης μυκήτων!

1) Λαμβάνεις ως δεδομένο το γεγονός ότι η υγρομόνωση θα λειτουργήσει ως φράγμα υδρατμών.

Υπάρχουν και άλλα συστήματα υγρομόνωσης που δεν εμπεριέχουν ασφαλτόπανο ή άλλες στρώσεις με υψηλό μ

αλλά παρουσιάζουν ικανοποιητική διαπνοή.

Άρα η λύση δεν είναι να εγκλωβίσεις σε χαμηλότερη διαστρωμάτωση τους υδρατμούς

αλλά απλά να μπορείς να διαχέεις τους υδρατμούς με ικανοποιητικό - ελεγχόμενο - ρυθμό προς τα έξω.

2) Το Sd των συστημάτων υγρομόνωσης από υγρή πολυουρεθάνη δεν έχουν τόσο υψηλό Sd που να κατατάσσονται στα φράγματα υδρατμών.  

3) Είναι δόκιμη η χρήση εξαεριστικών (επιφανειακών σε συνδυασμό με εξαερισμό βάθους) αλλά υπό προϋποθέσεις. Εάν δεν γνωρίζεις τις αρχές λειτουργίας τους καλύτερα να μην τους δοκιμάσεις. Κατευθύνσου σε λύσεις υγρομόνωσης με χαρακτηριστικά διαπνοής.

Μια και μιλάμε για νομοθεσία

να ποιες είναι οι κανονιστικές διατάξεις του αμερικάνικου οργανισμού Υγιεινής και Ασφάλειας Εργασίας σχετικά με την τοξική και επικίνδυνη ουσία που λέγεται αμίαντος:

https://www.osha.gov/pls/oshaweb/owadisp.show_document?p_table=STANDARDS&p_id=10862

Θα ξαναγράψω το ίδιο που έγραψα και πριν από λίγες μέρες:

Εφόσον στην περιοχή δεν έχουν χαραχθεί - υλοποιηθεί τα όρια των ιδιοκτησιών

αυτό θα πρέπει να γίνει ταυτοχρόνως για όλα τα όμορα γήπεδα.

Υλοποιώντας εσύ αυτήν την στιγμή τα όρια της ιδιοκτησίας σου

δημιουργείς ταυτόχρονα και όρια με τους γειτόνους σου,

τα οποία όρια θα πρέπει να είναι αποδεκτά και από αυτούς. 

Δηλαδή η τοπογραφική εργασία προσδιορισμού των ορίων σου θα πρέπει να γίνει αποδεκτή ΚΑΙ από τους γειτόνους σου

διαφορετικά θα είναι σαν να μην έκανες απολύτως τίποτα!!!

Και η αλήθεια είναι ότι για να γίνει - κάπως - σωστά η εργασία

θα πρέπει ο μηχανικός που θα βοηθήσει να προσδιοριστούν τα όρια

να έχει πρόσβαση και στα συμβόλαια και των όμορων ιδιοκτητών.

πραγματικά τώρα νομίζω καλυφτηκα και ο Kane τα είπε ολα !! αυτα εννοουσα κι εγω: ....''ο τοπογράφος είναι ο απόλυτα υπευθυνος για την ΄χαραξη ή την λάθος χάραξη. Και σε αυτή τη περίπτωση μπορει να μετρήσουν 5 τοπογραφοι και να τα βγάλουν διαφορετικα.Αυτο έγκεται στο τρόπο εργασίας, πόσο θα ασχοληθεί ο Χ συνάδελφος, αν εχει στοιχεία.....''

Τι δεν έλεγα σωστα?

Ναι,

αλλά ο Kane έγραψε:

Εφόσον μιλάμε για κληροτεμάχια διανομής,αναδασμού ο τοπογράφος είναι ο απόλυτα υπευθυνος... 

 

Εσύ όμως υπάγεσαι σε κάποια από τις δύο αυτές περιπτώσεις???

Γιατί από τα υπόλοιπα που γράφεις δεν προκύπτει κάτι τέτοιο...

Συνήθως τα παλαιά χωράφια, όταν ήταν απερίφρακτα

οριζόντουσαν τα όριά τους από τα όργωμα που έκανε ο κάθε αγρότης - ιδιοκτήτης τους.

Εαν έχει να μπει άροτρο κάτι δεκαετίες, λογικό είναι να έχουν χαθεί τα σημάδια.

Επιπλέον πριν από 100 χρόνια η ακρίβεια των ορίων ισούταν με το φάρδος από το ίχνος που άφηνε το υνί του αρότρου πάνω στην γη.

Δεν υπήρχε τότε απαίτηση για ακρίβεια εκατοστού.

Ακρίβεια εκατοστού θα δημιουργηθεί τώρα 

αφού αποτυπωθούν όλες οι γειτονικές εκτάσεις

μπουν κάτω και τα συμβόλαια καθώς και τα ζεύγη συντεταγμένων του κτηματολογίου,

και συμφωνηθούν από όλους τους γειτόνους μαζί

τα σημερινά όρια.

Οι μετρήσεις είναι μετρήσεις!

Δεν μπορείς να μετρήσεις κάτι το οποίο δεν υπάρχει.
π.χ. αν πάρεις ένα σακί πατάτες και το βάλεις πάνω σε ζυγαριά,

αυτή θα σου μετρήσει το βάρος του σακιού με τις πατάτες.

Αν πάρεις ένα μέτρο, μια κορδέλα, και την απλώσεις οριζόντια ανάμεσα σε δύο πασσάλους που ορίζουν την πλευρά ενός κτήματος,

η κορδέλα θα σου μετρήσει την απόσταση που χωρίζει τους δύο πασσάλους.

Αν δεν υπάρχουν οι πάσσαλοι (ή λιθάρια, ή σημάδια στο έδαφος) τότε δεν υπάρχει κάτι προς μέτρημα.

Μπορούν όμως να υπάρχουν ζευγάρια συντεταγμένων (κάθε ζεύγος ορίζει και ένα εν δυνάμει σημάδι ή πάσσαλο στο κτήμα)

όπου είναι εφικτό αυτά τα ζευγάρια να "υλοποιηθούν" (δηλαδή να μετατραπούν σε σημάδια) πάνω στο έδαφος και να ορίσουν το χωράφι.

Εάν κατά την ένταξη στο κτηματολόγιο δεν υπήρχαν σημάδια (ή πάσσαλοι) τότε τα ζεύγη συντεταγμένων που δίνει το κτηματολόγιο είναι βάση συμπερασμάτων που βγάζει διαβάζοντας τα κατεβατά των συμβολαίων (δηλαδή στο πολύ περίπου). Εδώ ακόμα και σε πασαλομένα κτήματα που γίνεται η κτηματογράφηση - λόγω πίεσης χρόνου και χρήματος - πάλι υπάρχουν αποκλίσεις των συντεταγμένων που δίνει το κτηματολόγιο.

Η κατασκευή μπορεί να προχωρήσει με έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας χωρίς να υπάρχουν άτομα ΑΜΕΑ στην οικοδομή;

 

Ναι, φτάνει όμως η καμπίνα να έχει ελάχιστες διαστάσεις 1,10 x 1,40 και το φάρδος τυχόν πλατύσκαλου που θα δημιουργηθεί να είναι τουλάχιστον 1,50 μ

Το σημαντικότερο είναι πως θα τοποθετηθούν τα μπάζα στον κάδο.

Εαν μπουν σε σάκους πιάνουν πολύ περισσότερο χώρο σε σχέση με το να γέμιζες τον κάδο με τα μπάζα χύμα.

Η συντήρηση μπορεί να είναι και τα δύο, ανάλογα με το ποιός έχει τη βλάβη. Αν θες να επισκευάσεις βλάβες του σκυροδέματος οικοδομική εργασία είναι.

 

Η μη κατασκευαστική εναλλακτική για τον πολιτικό μηχανικό δεν είναι κάποιο εργοστάσιο αλλά η διαχείριση των δικτύων. Συγκοινωνιολόγοι, Υδρολόγοι κλπ είναι τέτοιες ειδικότητες. Απλά δεν υπάρχουν πολλοί εξειδικευμένοι σ' αυτά και έτσι δε γίνεται και μεγάλος ντόρος.

Μιλάμε για εξειδίκευση

την ίδια στιγμή που υπάρχουν συνάδερφοι οι οποίοι έχουν πλήρη άγνοια του βασικού νομοθετικού πλαισίου που διέπει το επάγγελμά τους.

Και μια και έγινε αναφορά σε θέματα επισκευής σκυροδέματος,

γνωρίζετε πως κυκλοφορούν στην εγχώρια αγορά "συνάδερφοι" οι οποίοι δίνουν προσφορές επισκευής οι οποίες είναι έξω από κάθε κανονιστικό πλαίσιο (βλέπε σχετικό ΕΝ)?

Δηλαδή μετά από την υιοθέτηση και ενσωμάτωση στην εγχώρια νομοθεσία τόσων ευρωπαϊκών κανονιστικών προτύπων (που η γνώση τους δεν είναι θέμα κάποιας τρομερής εξειδίκευσης αλλά απλής κανονιστικής ενημέρωσης)

μεγάλο ποσοστό μηχανικών συνεχίζει να δηλητηριάζει την αγορά προσφέροντας υπηρεσίες μηδενικής τεχνογνωσίας αγνοώντας επιπλέον επιδεικτικά τις σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης στον τομέα της δομικής τεχνολογίας.

Οι ίδιοι οι μηχανικοί είμαστε αυτοί οι οποίοι από την μία με την φιλοσοφία του τρόπου εργασίας μας απαξιώνουμε τον ρόλο μας στην εγχώρια αγορά

και από την άλλη δυσφημούμε τον κλάδο μας στο εξωτερικό. 

π.χ. στέλνει ο άλλος έξω βιογραφικό σημείωμα και γράφει ότι έκανε 20 επιβλέψεις ανέγερσης κτιριακών έργων. Η δουλειά του επιβλέποντα δεν είναι απλά ο έλεγχος για το εάν γενικά "τηρούνται οι κανόνες της τέχνης", όπως γράφουν οι συμβολαιογράφοι στα εργολαβικά, αλλά εάν εφαρμόζονται οι σχετικές ΕΤΕΠ, ΕΝ, DIN και γιατί όχι και τα ASTM.

Εν κατακλείδι το πρόβλημα δεν έγκειται στην έλλειψη εξειδίκευσης, αλλά στην έλλειψη ορθής κουλτούρας και άγνοιας των αρχών που διέπουν την επιστήμη του μηχανικού.   

Το αυθαίρετο στην ταράτσα ενοικιάζεται και τα έσοδα από τα ενοίκια πάει προς την πληρωμή των κοινοχρήστων!!

Ανεγέρθηκε από κοινού.

Πρόκειται πράγματι για δικαίωμα υψούν (έχει εξαντληθεί η δόμηση όμως στους πιο κάτω ορόφους)

και σύμφωνα με την σύσταση το δικαίωμα αυτό ανήκει εξ αδιαιρέτου σε όλους τους συνιδιοκτήτες!!

τι θα σου πρσφερει η τακτοποιηση των κοινοχρηστων???

 

Απ' ότι λένε οι συνιδιοκτήτες

κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σε τροποποίηση της σύστασης προκειμένου να συμπεριλάβουν και τις υπερβάσεις στο δώμα 

Αυτό που με απασχολεί στην τωρινή φάση

είναι εάν τακτοποιώντας τις προφανείς υπερβάσεις στην κοινόχρηστη ταράτσα (αυτές για τις οποίες με καλέσανε)

μπορώ να προχωρήσω στην έκδοση βεβαίωσης όσον αφορά τα κοινόχρηστα 

δίχως να ασχοληθώ με το κλιμακοστάσιο το οποίο έχει μικρύνει κατά 4 μ².

Για τα διαμερίσματα δεν πρόκειται να δώσω βεβαίωση στο άμεσο μέλλον. Έχουν στο μυαλό τους (λαθεμένα προφανώς) οι ιδιοκτήτες πως αυτά είναι νόμιμα, δεν έχω πληρωθεί ούτε έχω συμφωνήσει να τα ελέγξω. Η συμφωνία μας αφορά αποκλειστικά την τακτοποίηση και την βεβαίωση σχετικά με τις κοινόχρηστες ιδιοκτησίες.

Τακτοποιώντας υπερβάσεις δόμησης σε κοινόχρηστο χώρο - ταράτσα - πολυκατοικίας

διαπιστώνω πως έχει γίνει τροποποίηση του κλιμακοστασίου.

Συγκεκριμένα τροποποιήθηκε το ανάπτυγμα της κλίμακας και η θέση του φρεατίου ανελκυστήρα με αποτέλεσμα σε κάθε όροφο να έχει μειωθεί το εμβαδόν των κοινοχρήστων χώρων κατά 4 μ² και αντιστοίχως να έχει αυξηθεί το εμβαδόν του κάθε οροφοδιαμερίσματος.

Αυτήν την στιγμή αυτό που με απασχολεί είναι να δώσω βεβαίωση για τους κοινόχρηστους χώρους - τα διαμερίσματα τα θεωρούν οι ιδιοκτήτες νόμιμα...

Άρα τακτοποιώ μόνο κλιμακοστάσιο ή μήπως δεν χρειάζεται καθότι αυτό δεν παρουσιάζει υπέρβαση δόμησης αφού υπολείπονται οι διαστάσεις του σε σχέση με την άδεια? 

Σε περίπτωση που δηλωθεί το κλιμακοστάσιο αυτό σημαίνει επιπλέον 500 ευρώ πρόστιμο για το σύνολο της πολυκατοικίας?

Σε περίπτωση που κάποια στιγμή κάποιος από τους συνιδιοκτήτες θελήσει βεβαίωση για το διαμέρισμά του

η τωρινή ένταξη του κλιμακοστασίου καλύπτει και το γεγονός ότι το κάθε διαμέρισμα έχει πάρει 4 μ² δόμηση από το κλιμακοστάσιο?