Avenger

Απ'ό,τι ακούω πάντως τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες εφοπλιστές στο κομμάτι των παραγγελιών τα πάνε εξαιρετικά...

Επειδή ο κλάδος είναι αρκετά ανεπτυγμένος στη χώρα μας, θα με ενδιέφεραν κάποιες ακόμη πληροφορίες πάνω σε αυτό!

Προσωπικά θέλω να κάνω μεταπτυχιακό για να φύγω από το μηχανιλίκι και να ασχοληθώ με τα χρηματοοικονομικά. Ο μόνος λόγος που με κάνει να μην το αντιπαθώ τελείως είναι το R&D. Για την ακρίβεια το συγκεκριμένο κομμάτι με συναρπάζει ιδιαίτερα. Σε αυτόν τον τομέα όμως στη Ελλάδα έχουμε μείνει πολύ πίσω, όποτε το εξωτερικό είναι μονόδρομος. Επίσης, οι entry-level θέσεις σε αυτόν τον τομέα πολλές φόρες απαιτούν διδακτορικά, όποτε με ένα σκέτο δίπλωμα Μηχανικού δε νομίζω να καταφέρω και πολλά πράγματα. Τέλος, networking δεν κάνεις από Ελλάδα... Τελικά η γλώσσα είναι καθοριστικός παράγοντας? Δε με ενδιαφέρει για την καθημερινή μου ζωή, άλλα κυρίως για τη δουλειά (σκέφτομαι ότι δε θα μπορώ να συντάξω εκθέσεις κλπ). Έχει ειπωθεί ότι με αγγλικά τη βγάζεις. Είναι αλήθεια αυτό? Εάν πάω σε κάποια γερμανόφωνη πχ χώρα για μεταπτυχιακό, προφανώς και θα κάνω μαθήματα γλωσσάς κατά τη διάρκεια του προγράμματος (το οποίο θα είναι στα αγγλικά) ή ακόμα και πριν φύγω. Είναι όμως αρκετό αυτό? Γαλλικά πλέον δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα, ενώ γερμανικά δεν ξέρω καθόλου. P.S. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις/συμβουλές.

Από χαμηλά δε διαφωνώ. Αυτό που ψάχνω αυτή τη στιγμή όμως δεν είναι μια θέση εργασίας, ούτε η καλύτερη εταιρεία. Είναι η "ιδανική" χώρα για να συνεχίσω την καριέρα μου μετά το το μεταπτυχιακό. Οπότε ΑΝΕΜΟΝΑ και Γιώργο μου προτείνετε να μείνω στο Μηχανιλίκι? Όχι μόνο για την Ελβετία, γενικά μιλάω... P.S. Οι περισσότεροι συνομήλικοι μου μόνο αγγλικά ξέρουν και όχι και πολύ καλά.

Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης... Πάνω κάτω το ίδιο πράγμα λέτε. Τέσπα, έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο, πάνω στο θέμα συνάδελφοι?

Όντως έχει ειπωθεί ουκ ολίγες φορές το πως "συνδέεσαι" με την αγορά εργασίας της εκάστοτε ξένης χώρας. Ελβετία, μάλιστα (ακριβή επιλογή, άλλα θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο). Ξέρω γαλλικά για το γαλλόφωνο τμήμα της χώρας (Λωζάνη και με πολύ καλά πανεπιστήμια), άλλα τα έχω ψιλοξεχάσει. Φρεσκάρονται βεβαία Ερώτηση 1: Μήπως είναι προτιμότερο να μάθω γερμανικά, ώστε να κοιτάξω στο γερμανόφωνο τμήμα της Ελβετίας (που είναι και το μεγαλύτερο)? Ερώτηση 2: Ειδικά τώρα. Για ένα μεταπτυχιακό σε financial engineering (ή κάτι quantitative τέλος πάντων) υπάρχουν μετέπειτα ευκαιρίες φαντάζομαι στην Ελβετία. Πιο πολλές όμως απ'ο,τι ξέρω υπάρχουν σε Λονδίνο, Φρανκφούρτη και Παρίσι καθώς αυτά είναι τα οικονομικά κέντρα της Ευρώπης. Σωστά? Για να μη μιλήσω για Νέα Υόρκη και Βοστώνη... Ερώτηση 3: Θα υπάρξουν προβλήματα με άδειες παραμονής και θα αναγκαστώ να φύγω ή εφόσον πάω εκεί ως "επιστήμονας" δε θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα? Ευχαριστώ εκ των πρότερων. Υ/Γ: Πολύ χρήσιμα points Earl!

Καλήμερα συνάδελφοι. Θα ήθελα την άποψη σας πάνω στο εξής ερώτημα: Ποιες χώρες είναι οι καλύτερες για ένα μεταπτυχιακό αυτή τη στιγμή? Δε θέλω να αναφέρω τομέα προς το παρόν, προτιμώ να επιλέξω πρώτα τον προορισμό. Θέλω μόνο να μάθω τις επικρατούσες συνθήκες στην αγορά εργασίας των εξής χωρών: ΗΠΑ, Καναδάς, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Ολλανδία, Σκανδιναβία. Επίσης να ληφθούν υπόψη προβλήματα με άδειες παραμονής (πχ ΗΠΑ) κλπ πολιτικά γεγονότα (πχ Brexit)... Ξέρω ότι ζητάω πολλά. Αν έχετε προσωπική εμπειρία ή γνώση πάνω στο θέμα θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν με βοηθούσατε. Ευχαριστώ εκ των πρότερων!

Ευχαριστώ πολύ και πάλι! Ναι και εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι. Ότι δηλαδή για να βρεις κάτι έξω, το "μέσο" είναι το μεταπτυχιακό, όχι τόσο ως επιπλέον γνώση, άλλα λόγω των διασυνδέσεων που έχουν τα πανεπιστήμια, ενώ παράλληλα εξοικειώνεσαι και με την εκεί αγορά εργασίας. Έχετε μήπως κάτι συγκεκριμένο να μου προτείνετε?

Kind of. Είμαι όμως διατεθειμένος να πάρω το όποιο ρίσκο και πιστεύω ότι αν κινηθώ "έξυπνα" ίσως και να έχω αρκετές πιθανότητες. Τι εννοώ. Ξέρω ότι δεν μπορώ να συναγωνιστώ αποφοίτους του LSE πχ οι οποίοι θα στείλουν βιογραφικά σε boulge brackets (Goldman Sachs, Morgan Stanley κλπ), μπορώ όμως να "χτυπήσω" τις boutiques για αρχή και μετά βλέποντας και κάνοντας. Το θέμα είναι όμως ότι ούτε εκεί δεν ξέρω αν όντως έχω αρκετές πιθανότητες (από την άποψη των προσφερόμενων θέσεων εργασίας) ώστε να δικαιολογήσω την επένδυση του μεταπτυχιακού (finance). Η αλήθεια είναι πάντως ότι με συναρπάζει ο κόσμος των επενδύσεων (το κατάλαβα λίγο αργά βέβαια), όποτε why not. Τα χρήματα επίσης πολύ καλά, τόσο καλά που δε νομίζω ότι κάποια άλλη δουλειά σε πληρώνει τόσα πολλά (work life balance όμως ούτε κατά διάνοια). Job security όμως, σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι. '87, '08 κλπ τους πέταγαν έξω από τα γραφεία... Αν κάποιος δεν είναι σίγουρος για τις επιλογές του, τότε ας είναι σχεδόν σίγουρος Πάντως, το project management είναι αρκετά ενδιαφέρον και πολύ ευρύ πεδίο, πράγμα που σημαίνει ότι με ένα τέτοιο μεταπτυχιακό ανοίγεις πολύ περισσότερες πόρτες, όποτε αν το δούμε ωφελιμιστικά είναι "καλύτερο"...

Ναι κάπως έτσι. Δεν το έβγαλα από το μυαλό μου πάντως... Καταρχάς ευχαριστώ για την καταπληκτική απάντηση/ανάλυση. 5,5 χρόνια λογικά θα μου πάρει btw (έχω και το στρατιωτικό μετά βεβαία). Σχετικά με τα δύο (πολύ εύλογα) ερωτήματα. Για το νο2 σκέφτομαι το εξωτερικό για προφανείς λογούς. ΑΛΛΑ, πώς ακριβώς θα πάω στο εξωτερικό? Έτσι, ξεκάρφωτος, παιδιά ήρθα? Οι περισσότεροι Έλληνες που μεταναστεύουν έχουν βρει κάτι πριν φύγουν μέσω διασυνδέσεων. Δεν έχω σκοπό να πάω για "ο,τι κάτσει" εννοείται. Από την άλλη όμως θεωρό ότι θα ήταν πολύ κάλο να αποκτήσω μια εμπειρία εδώ αρχικά και μετά να φύγω, καθώς θα έχω να γράψω κάτι στο βιογραφικό μου. Για το νο1, τείνω προς το "ξεφεύγω εντελώς". Είναι όμως μια παρακινδυνευμένη κίνηση για δύο λόγους. Πρώτων γιατί στην τελική δεν ξέρω αν μου θα μου αρέσει, καθώς δεν έχω καμία επαφή με τον κόσμο των χρηματοοικονομικών και του χρηματιστηρίου (αυτή τη στιγμή υποθέτω ότι μου αρέσει, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ...) και δεύτερων γιατί διαβάζω ότι οι προσφερόμενες θέσεις στον συγκεκριμένο τομέα είναι ελάχιστες, ενώ οι υποψήφιοι πάρα μα πάρα πολλοί. Αυτό που θα έπρεπε να με ανησυχεί είναι το ότι δεν έδωσα κάποια ξεκάθαρη απάντηση για κανένα από τα δυο ερωτήματα

Σίγουρα το όνομα ενός top tier πανεπιστημίου έχει ένα βάρος στην αγορά εργασίας. Η low cost επιλογή θα πρέπει να συνοδεύεται (υποθέτω) με πολύ κάλους βαθμούς, αξιολογήσεις, συμμετοχές σε projects κλπ, προκείμενου να "αντισταθμιστεί" το βάρος. Θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι άλλο. Τί πιθανότητες έχω να βρω μια δουλειά (entry level analyst πχ) σε Investment Bank, σε Hedge Fund ή σε Private Equity με ένα μεταπτυχιακό (finance) σε ένα μεγάλο οικονομικό κέντρο της Ευρώπης (Παρίσι, Λονδίνο, Φρανκφούρτη)? Ξέρω ότι δεν είναι το πιο κατάλληλο φόρουμ για μια τέτοια ερώτηση, άλλα θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας. Γενικά απ'ό,τι έχω ακούσει, οι Engineers προτιμούνται για τέτοιες θέσεις λόγω του backround τους...

Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις!!!

Με τον ορο αλλαγη καριερας εννοουσα οτι ενω σπουδαζω κατι το οποιο τελικα δε μου αρεσει και τοσο και θελω να ασχοληθω με κατι αλλο. Εφοσον λοιπον σπουδαζω ΜΜ και θελω να ασχοληθω με business management πχ, ειναι αλλαγη καριερας, οπως και να το κανουμε. Μαλιστα, οποτε ενα μαστερ θα ειναι ανουσιο. Τι μπορω να κανω λοιπον? Το ΙΕΚ ειναι out of the question... Και αν αυτος ο μπαρμπας απλα δεν υπαρχει? Αν υπηρχε δε θα ρωταγα εδω

Αυτα που με ενδιαφερουν τα εχω πει σε προηγουμενο ποστ. Finance, banking, sales και management, αντε και operations research, production optimization, quality control και λοιπες λιγοτερο μηχανολογικες θεσεις. Αυτο που θελω να μαθω ειναι τι χρειαζεται να προσθεσει ενας Μηχανικος στο βιογραφικο του, προκειμενου να μπορει να κυνηγησει με καλες πιθανοτητες τετοιες θεσεις (μιλαω για entry level προφανως). ΜΒΑ? Καποιο αλλο μεταπτυχιακο? Διπλωματικη και πρακτικη πανω σε κατι απο αυτα? Τιποτα απο τα παραπανω? Αυτα θελω να μαθω.

Μπορω ομως με διπλωμα Μηχανολογου να εργαστω σε τραπεζα? To project management μου ακουγεται καπως γενικο και αοριστο. Θα ηθελα κατι πιο συγκεκριμενο...