ekechagi

Εάν τα επαγγελματικά προκύπτουν από τα 3 πρώτα έτη των σπουδών και τα επόμενα 2 έτη είναι εξειδίκευση, που δεν αποφέρει αλλαγές: Τί ώφελος υπάρχει και για ποιον; Σου ήρθε κανένας Υδραυλικός να κάνει Στατική μελέτη και τα θαλάσσωσε και το θεωρείς τόσο σημαντικό να είναι να βάλουμε σφραγίδα "Δομοστατικός ΠολΜηχ"; Και, γιατί δεν μπορεί να στο προσφέρει αυτό η αναγραφή του Τομέα στο Δίπλωμα Πολυτεχνείου; Τι διαφέρει το να κάνω 3+2 στο ΑΠΘ στο Δομοστατικό με το να κάνω 5 στο ΑΠΘ και να διαλέξω Δομοστατικό; Εμένα μου φαίνεται ακριβώς το ίδιο... Μην κάνετε άσκοπες παραθέσεις. Διαβάστε τους κανόνες συμμετοχής. AlexisPap

Το να προχωράμε μπροστά, σημαίνει να υπάρχει σχέδιο και να ξέρουμε όλοι πού πηγαίνουμε και γιατί. Το να προτείνουμε αλλαγές και να λυπούμαστε όσους διαφωνούν, χωρίς να είναι ξεκάθαρη η κατεύθυνση και τα ωφέλη των αλλαγών αυτών, δεν αποτελεί γόνιμη συζήτηση. Θυμίζει πιο πολύ, να το πω λαϊκίστικα, συνδικαλιστική αντιπαράθεση. Μέχρι στιγμής έχεις γράψει αρκετές παραγράφους για το πώς θα ανορθωθεί η εκπαίδευση του μηχανικού με την εισαγωγή του 3+2. Προσωπικά βλέπω προοπτικές, θεωρώ όμως ότι είναι αρκετά ρομαντικά αυτά που γράφεις και δεν θα ανταποκριθούν στην ελληνική πραγματικότητα. Άποψή μου, την αιτιολόγησα παραπάνω. Τώρα λες ξαφνικά ότι η Ελλάδα είναι Ουγκάντα, γιατί δίνει πλήρη επαγγελματικά στο 5ετές και ότι θα ήταν καλύτερο να έδινε Στατικά στο Δομοστατικό, Εδαφικά στο Γεωτεχνικό κτλπ. Συγγνώμη, συνάδελφε, αλλά έχεις δώσει πολύ λάθος εντυπώσεις μέχρι στιγμής ως προς τη θέση σου. Άλλα υποστήριζες παραπάνω, διαφορετικό πράγματα υποστηρίζεις τώρα. Και, όσον αφορά το Υπουργείο, μπορεί οι άνθρωποι να είναι άσχετοι, μπορεί να σου περνάνε αδιάφοροι... Αλλά παίρνουν αποφάσεις, οι οποίες σε αφορούν. Οπότε, εάν εσύ έχεις μια ιδέα, που στα χαρτιά φαίνεται ωραία, την οποία όμως εγώ θεωρώ ότι θα χρησιμοποιήσει το Υπουργείο με δόλιο τρόπο, θεωρώ ότι είναι χρέος μου να διαφωνήσω. Δεν ξέρω εάν εσύ στη θέση μου θα συμφωνούσες...

Αυτή τη στιγμή το ΑΠΘ έχει 13 μαθήματα Τομέα, 7ο, 8ο, 9ο εξάμηνο. Στο 10 τη διπλωματική. Το αντίστοιχο μεταπτυχιακό έχει 10 μαθήματα, 1ο και 2ο εξάμηνο, καλοκαίρι τη διπλωματική. Κατά αντιστοιχία δουλεύουν το ίδιο. Δεν ξέρω Πολυτεχνείο που να έχει κατεύθυνση με ένα μόνο εξάμηνο και 5-7 μαθήματα. Αυτό, ναι, είναι κοροϊδεία. Αλλά πού γίνεται; Από όσο ξέρω, τόσο το ΕΜΠ, όσο το ΑΠΘ, το ΔΠΘ και τα λοιπά Πολυτεχνεία, προσφέρουν Προπτυχιακό και Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, όλα τους. Από πού ακριβώς προκύπτει η ανάγκη, να κάνω 3ετές προπτυχιακό στο ΑΠΘ και 2ετές μεταπτυχιακό στο ΕΜΠ; Τι εξυπειρετεί, ποιος το χρειάζεται και, κυριότερον, γιατί; Πέραν αυτού, ποιος σου απαγορεύει να πάρεις το 5ετές πτυχίο και να συνεχίσεις μετά σε κάποιο άλλο Πανεπιστήμιο, σε άλλο αντικείμενο; Γενικά, ναι, όσα λες ακούγονται θετικά. Αλλά είναι πολύ αόριστα και θεωρώ ότι έχουν εφαρμογή σε ένα πολύ μικρό, καλά καταρτισμένο μέρος των φοιτητών. Η αντίσταση των καθηγητών στο να έρθουν καθηγητές από το εξωτερικό να διδάξουν θα υπάρχει, είτε με 5ετές, είτε με 3+2. Από την άλλη εάν το 5ετές ΠΠΣ σπάσει σε 3ετές ΠΠΣ, κρατώντας τα μαθήματα κορμού που ήδη έχει, και ιδρύσει τέσσερα 2ετή ΠΜΣ, ένα για κάθε Τομέα Ειδίκευσης που προσφέρει τώρα, τι ακριβώς εξορθολογισμό κάνει και πώς εμπλουτίζει το πρόγραμμά του; Εάν το αντικείμενο σπουδών του Μηχανικού είναι ξεπερασμένο, χρειάζεται επικαιροποίηση του προγράμματος σπουδών, το 3+2 δεν βοηθάει κάπου, καθώς αλλάζει τη δομή και όχι το περιεχόμενο. Προσδιόρισε την φράση "ειδήμονες στα στατικά". Ή γενικά, ειδήμονες σε οποιοδήποτε αντικείμενο. Δηλαδή, το πρόβλημα είναι εάν κάνει ΜΣΕ κάποιος Υδραυλικός; Το πρόβλημα είναι εάν κάνει μελέτη, χωρίς να έχει την αντίστοιχη εξειδίκευση; Το πρόβλημα είναι εάν κάνει μελέτη, χωρίς να ξέρει (ίσως και ακόμα έχοντας σχετική εξειδίκευση...); Μέχρι στιγμής, τα πλεονεκτήματα του 3+2 που έχει παρουσιάσει δεν απορρέουν από την αλλαγή της δομής σπουδών, αλλά από τον εξορθολογισμό του αντικειμένου, ο οποίος μπορεί να γίνει τόσο σε ενιαίο 5ετές όσο και σε 3+2. Μόνο ουσιώδες πλεονέκτημα, εάν κάποιος θέλει να κάνει Προπτυχιακό ΑΠΘ, Μεταπτυχιακό Delft. Ακούγεται ενδιαφέρον, κινητικότητα στη διάρκεια των σπουδών, διεύρυνση των οριζόντων και όλα τα σχετικά, αλλά είμαι πολύ επιφυλακτικός ότι θα δρομολογηθεί στην πράξη όπως παρουσιάζεται στη θεωρία. Αυτή τη στιγμή το πτυχίο μηχανικού που παρέχεται είναι ενιαίο και 5ετές. Εξασφαλίζει δε όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως Τομέα ειδίκευσης. Δεν είναι απαραίτητα καλό αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι όμως μια πραγματικότητα. Εάν η κουβέντα είναι να υπογράφει ο Υδραυλικός στατική μελέτη, δεν είμαστε πλέον στο πεδίο του 3+2, αλλά στο ποιος κάνει τι. Αντί για 3+2 λοιπόν, γράφεις τον Τομέα Ειδίκευσης στο Δίπλωμα και ό,τι γράφει το Δίπλωμα ότι ειδικεύτηκες, αυτό κάνεις. Δεν ξέρω κατά πόσο παρακολουθείς τον τελευταίο ένα χρόνο τις εξελίξεις με το ΠΑΔΑ και την Πανεπιστημιοποίηση των ΤΕΙ γενικότερα. Η ουσιαστική λεπτομέρεια του εγχειρήματος είναι ότι μια μέρα αποφάσισε το Υπουργείο Παιδείας να κάνει μια αλλαγή, όλοι διαφώνισαν και η αλλαγή έγινε. Πιο συγκεκριμένα, την περασμένη εβδομάδα, στα εγκαίνια του μετρό στη Θεσσαλονίκη, ο Τσίπρας ανήγκειλε τη συγχώνευση του Διεθνούς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τρία ΤΕΙ. Δύο μέρες μετά ο πρόεδρος του Διεθνούς παραιτήθηκε, γιατί διαφωνούσε. Δεν είναι κομμάτι της κουβέντας τι, πώς και γιατί. Το ουσιαστικό είναι ότι οι αλλαγές προχωράνε κανονικά, παρά τις διαφωνείες. Μπορεί να ειναι καλές ή κακές, θα το δούμε σε βάθος χρόνου αυτό. Αλλά η ουσία είναι ότι το πολιτικό μοντέλο της χώρας είναι τέτοιο, που όταν η πολιτική ηγεσία αποφασίσει να προχωρήσει σε μία αλλαγή, είναι δεδομένο ότι θα το κάνει, άσχετα με το τι αντιδράσεις θα υπάρξουν και αν τελικά θα είναι ωφέλιμη η όχι. Εάν, λοιπόν, κάνουμε το πτυχίο 3+2, μπορεί στη διετία η πολιτεία να πει ότι ο Bachelor μηχανικός δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της αγοράς και να απαιτήσει μεταπτυχιακό, από το οποίο θα απορρέουν τα επαγγελματικά του καθενός. Εάν αυτή η απόφαση ληφθεί, είναι αμφίβολο, εώς απίθανο να ανατραπεί με οποιδήποτε τρόπο. Τώρα, θα μου πεις, δεν είναι καλύτερο να ασχολείται ο καθένας με το αντικείμενό του; Γενικά κλίνω προς το ναι. Δεν είμαι σίγουρος όμως. Και, πουθενά μέχρι τώρα, στο 3+2 δεν έχεις αναφερθεί σε ανακατανομές στο χάρτη επαγγελματικών δικαιωμάτων. Οπότε, η συνοπτική απάντηση γιατί δεν συμφωνώ με το 3+2 είναι ότι: 1) Δεν βλέπω κάποιο ουσιαστικό ώφελος 2) Δημιουργεί σενάρια που μπορεί να είναι ενδεχομένως αρνητικά για το μηχανικό 3) Εάν αποτελέσει το εναρκτήριο βήμα για αρνητικές αλλαγές στο επαγγέλμα, θα είναι επίπονο και χρονοβόρο αυτές να ανορθωθούν Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν προκύπτει κάποιο ώφελος από το όλο εγχείρημα, η ασφαλέστερη επιλογή είναι να διατηρηθούν τα πράγματα έως έχουν. Μέχρι στιγμής ό,τι αναφορά έχω κάνει, είναι για Διπλωματούχους 5ετούς φοίτησης σε Πολυτεχνεία. Δεν έμπλεξα στο παιχνίδι τα ΤΕΙ. Αλλά, εάν πάση περιπτώσει, το γεγονός ότι στο παρελθόν δημιουργήθηκαν αδικίες σε ορισμένες ομάδες, δεν αποτελεί επιχείρημα για να δημιουργηθούν τώρα αδικίες σε άλλες ομάδες. Μία σου και μία μου δηλαδή; Για το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων ΤΕΙ δεν ευθύνομαι εγώ, πώς θα μπορούσα άλλωστε, ούτε έκανα καμία νύξη προς αυτήν την κατεύθυνση, για να μου κάνεις υποδείξεις ότι θα πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός. Το επιχείρημα " Αλλά δεν γίνεται από την άλλη να περνάνε αλλαγές που ευνοούν μια μικρή μάζα μηχανικών και δυσχεραίνουν τη ζωή της πλειονότητας." στέκει ως έχει. Θέλεις να μας πεις δηλαδή ότι πρέπει να αντισταθμίσουμε την αδικία των Μηχανικών ΤΕ, γ@μώντας τους ΠΕ, για κανένα άλλο λόγο, απλά για εκδίκηση;

Δεν σου ζητάω να αξιολογήσεις ποιο μεταπτυχιακό από τα τρία είναι καλύτερο, επουσιέστερο κτλ κτλ. Σε ρωτάω, επειδή εμένει πολύ στον αριθμό 17 για την απόκτηση εξειδίκευσης, πώς προκύπτει αυτός ο μαγικός αριθμός; Σε αντιπαραβολή σου βάζω 3 μεταπτυχιακά προγράμματα που δεν πληρούν αυτήν την προϋπόθεση. Εάν είναι τόσο απαραίτητο το 17, εξήγησε μας γιατί. Και εάν όντως, τότε τα μεταπτυχιακά αυτά είναι αποτυχία. Πού είναι η δυσκολία; Μεγάλη συζήτηση, που ξεφεύγει πολύ των ακαδημαϊκών και επαγγελματικών πλαισίων και φτάνει σε επίπεδο συνδικαλισμού εθνικού, επαγγελματικού, φοιτητικού. Να στο θέσω πολύ απλά, οι άνθρωποι που ξεβολεύονται με την ιδέα που προτείνεις έχουν πολύ περισσότερο μεράκι να καθήσουν να το πολεμήσουν από ότι έχουν όρεξη να προσπαθήσουν να το εφαρμόσουν αυτοί που ευνοούνται. Σε κάθε περίπτωση όμως, τι προσφέρει το 3+2; Πέρα από την κινητικότητα που λες, τύπου κάνω βασικά μαθήματα μηχανικού στο ΑΠΘ και εξειδίκευση στο ΕΜΠ, το Delft, το MIT και οπουδήποτε αλλού, προσφέρει κάτι άλλο ουσιώδες; Συμφωνώ ότι το Wind Engineering είναι ένας τομέας που χρειάζεται βαθειά εξειδίκευση, για να ασχοληθείς μαζί του και δεν μπορεί ένας 5ετής Διπλωματούχος Ελληνικού Πολυτεχνείου να ασχοληθεί την πρώτη μέρα με αυτό. Όμως σε τι βαθμό αυτού του είδους οι εργασίες ανταποκρίνονται στην Ελληνική Πραγματικότητα; Διότι, οι αλλαγές που προτείνεις δεν αφορούν τον απόφοιτο που θα κάνει προχωρημένη Ανεμομηχανική, Αντοχή Νέων Υλικών ή οτιδήποτε άλλο. Αφορούν τον απόφοιτο που θα εκδόσει ΠΕΑ, θα κάνει τακτοποίηση αυθαιρέτου και έαν είναι τυχερό θα βγάλει και καμιά οικοδομική άδεια. Και το γεγονός, πιστεύω, είναι ότι η δεύτερη κατηγορία εκφράζει την πλειονότητα των αποφοίτων. Δεν σημαίνει ότι επειδή οι περισσότεροι δεν θα ασχοληθούν με κάτι τόσο εξειδικευμένο, γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων αυτούς που θέλουν να ασχοληθούν με Ανεμομηχανική. Αλλά δεν γίνεται από την άλλη να περνάνε αλλαγές που ευνοούν μια μικρή μάζα μηχανικών και δυσχεραίνουν τη ζωή της πλειονότητας. Όπως είπες και εσύ, για να συνεργαστείς στο αντικείμενο της Ανεμομηχανικής, επέλεξες Msc Wind Engineer. Δηλαδή βρήκες τέτοιον, παρά το γεγονός ότι τελείωσε 5ετές πτυχίο και έκανε ειδίκευση στο αντικείμενο. Άρα, συνολικά, οι ερωτήσεις μου είναι 3: 1) Ποιοι επωφελούνται από την εφαρμογή του 3+2; 2) Γιατί είναι τόσο καταστροφικό το ενιαίο 5έτες Δίπλωμα; 3) Γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει το ενιαίο 5ετές Δίπλωμα με αποσαφήνιση του Τομέα Ειδίκευσης;

Αυτή τη στιγμή το μεταπτυχιακό του ΑΠΘ στην Αντισεισμική Τεχνολογία έχει 10 μαθήματα σε 2 εξάμηνα και διπλωματική εργασία το καλοκαίρι. Το αντίστοιχο μεταπτυχιακό του ΕΜΠ έχει επίσης 10 μαθήματα σε 2 εξάμηνα και στο 3ο εξάμηνο τη διπλωματική εργασία. Στο ΕΑΠ, το πρόγραμμα αποτελείται από 4 Θεματικές Ενότητες και έχει διάρκεια 4 εξαμήνων. Η αξία τους σε ECTS είναι 75, 120 και 120 αντίστοιχα. 1ο ερώτημα λοιπόν: Γιατί χρειάζονται 17-18 μαθήματα για να πεις ότι εξειδικεύτηκες σε κάτι; Πιο συγκεκριμένα, πώς εξασφαλίζεις ότι n πλήθος μαθημάτων καλύπτει οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο; Για να φέρω παράδειγμα, εάν κάθε ΘΕ του ΕΑΠ ισοδυναμεί σε φόρτιο και γνώση 3 μαθήματα του ΑΠΘ ή του ΕΜΠ, ποιο θεωρείται πιο καταρτισμένο ΠΜΣ; Του ΑΠΘ γιατί έχει 10 μαθήματα ή του ΕΑΠ γιατί έχει περισσότερη σχετική γνώση; 2ο ερώτημα: Καταλαβαίνω το πλεονέκτημα του να τελειώνεις τις βασικές σπουδές στα 3 έτη και να έχεις την ελευθερία κίνησης μετά. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με το ενιαίο 5ετές δίπλωμα. Όσον αφορά όμως το κομμάτι της εξειδίκευσης και το "ποιος ξέρει τι", η αναγραφή του Τομέα Ειδίκευσης στο Δίπλωμα, το Παράρτημα Διπλώματος ή οπουδήποτε αλλού, γιατί δεν επαρκεί; 3ο ερώτημα: Γιατί είναι απαραίτητο να σπάσει το πτυχίο σε 3+2, προκειμένου να είναι ξεκάθαρος ο Τομέας Ειδίκευσης κάθε μηχανικού; Πού ακριβώς στοχεύει λοιπόν αυτή η διαδικασία αποσαφήνισης; Διότι είναι διαφορετικό πράγμα να μιλάμε για αποσαφήνιση εξειδίκευσης σε όλες τις εργασίες μηχανικού και διαφορετικό σε εργασίες που όντως το απαιτούν. Δηλαδή, αλίμονο εάν για να υπογράψεις μια κοινή οικοδομή χρειάζεται να έχεις τελειώσεις Δομοστατικό και να έχει κάνει Msc. Αλλά δεν μπορεί και ο οποιοσδήποτε απόφοιτος να χτίσει, πχ Πυρηνικό Αντιδραστήρα, χωρίς εξειδικευμένη γνώση.

Επειδή αναφέρθηκε και πιο πάνω, Τομέα δεν επιλέγεις στο 9ο εξάμηνο και ούτε αυτός έχει 6 μαθήματα εξαμήνου. Τομέα διαλέγεις στο 7ο εξάμηνο, παρακολουθείς 13 συνολικά μαθήματα στα 3 εξάμηνα και, ναι, στο 10ο εξάμηνο προβλέπεται μόνο η εκπόνηση της διπλωματικής. Γενικά, αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό που αναπτύσσεις και με βρίσκει σύμφωνο ως προς την αποσαφήνιση του κάθε ρόλου. Κάποιος που έχει επιλέξει Γεωτεχνικό τομέα δεν μπορεί να το παίζει ειδήμονας Δομοστατικός, αλλά ούτε και το ανάποδο. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι για να σηκώσεις διώροφη οικοδομή στην Ελλάδα χρειάζεσαι Τομέα Δομοστατικού. Δεδομένου ότι στοιχεία του 3+2 υπάρχουν σε ένα βαθμό στα υπάρχοντα προγράμματα σπουδών, δηλαδή τα περισσότερα, εάν όχι όλα, μαθήματα κορμού βγαίνουν μέχρι το 6ο, βαριά 7ο εξάμηνο, και μετά υπάρχουν μαθήματα Τομέα, δεν θα επιτυγχάνονταν παραπλήσια αποτελέσματα εάν απλά αναγράφονταν ο Τομέας εξειδίκευσης στο Δίπλωμα; πχ Διπλ. Δομοστατικός Πολ.Μηχ. ΑΠΘ ή Διπλ. Γεωτεχνικός Πολ.Μηχ. ΑΠΘ Νομίζω ότι κάτι τέτοιο ισχύει μόνο για το ΕΜΠ.

Και τι ακριβώς διαφοροποίηση υπάρχει μεταξύ του πολυτεχνείου και της πολυτεχνικής σχολής?

Στην πολυκατοικία που είμαι τώρα είχαμε κλειστό το διπλανό διαμέρισμα για μερικούς μήνες στην αρχή του προηγούμενου έτους. Σε αυτήν την περίπτωση, ορίζονταν από το καταστατικό, ότι το κλειστό διαμέρισμα συμμετείχε με τα μισά ποσοστά του κανονικού του στα κοινόχρηστα. Δηλαδή, εάν κανονικά είχε 250 χιλιοστά, με το που "έκλεινε" μειωνόταν στα 125 χιλιοστά, σε σύνολο 875 χιλιοστών. Από συμμετοχή 25% έπεφτε στο 14,3%. Αυτό βέβαια προβλέπονταν από το ίδιο το καταστατικό της πολυκατοικίας. Τώρα, όσον αφορά την τοποθέτηση ασανσέρ, θεωρώ ότι τα έξοδα τοποθέτησης βαρύνουν κανονικά το κάθε διαμέρισμα, χωρίς μειώσεις ποσοστών. Μάλιστα, και αυτό είναι σίγουρο, καθώς το καινούργιο ασανσέρ είναι κτήμα της οικοδομής, το κόστος βαρύνει τον ιδιοκτήτη κάθε διαμερίσματος και όχι τους ενοικιαστές. Ο ενοικιαστής βαρύνεται με την χρήση του άσανσερ (ηλεκτρισμό και μηχανολογική συντήρηση ή και ενδεχόμενες βλάβες). Σε κάθε περίπτωση, ο φίλος σου θα πρέπει να ζητήσει αντίγραφο του καταστατικού της πολυκατοικίας, εάν θέλει να ελέγξει τι οφείλει να πληρώσει.

Σε ανακοίνωση που έβγαλε η ΠΟΣΔΕΠ (Συνδικαλιστικό Καθηγητών Πανεπιστημίου) τονίζει ότι το ΠΔΑ: ενώ: Ουσιαστικά κατηγορεί, με έμμεσο τρόπο, την κυβέρνηση για ρουσφέτι προς τους καθηγητές των ΤΕΙ που μετατάσσονται σε καθηγητές Πανεπιστήμιου (νομίζω με αύξηση μισθολογικών απολαβών), εις βάρος των φοιτητών που μένουν επαγγελματικά ξεκρέμαστοι. 171221_7η_ΕΓ ΠΟΣΔΕΠ_για το σχέδιο νόμου για το ΠΔΑ.pdf