Καλημέρα, είμαστε στο στάδιο λίγο πριν μπει το πλακάκι-ψιφίδα σε κολυμβυτική δεξαμενή.
Έχει συμβεί το εξής: Ο εργολάβος που σιδέρωσε και έριξε τα μπετά, πριν παραδώσει την κατασκευή για τις περαιτέρω εργασίες, είχε εντολή από το μηχανικό να περάσει πάνω από το οπλισμένο σκυρόδεμα μια στρώση μονωτικού. Θυμάμαι χρησιμοποίησε ένα υλικό της mapei σε συνδυασμό με μια "βαμβακερή" γάζα στις γωνίες. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Στη συνέχεια, πήρε τη σκυτάλη ο πλακάς/μαρμαράς. Έκανε πεταχτό, μετά σοβάτισε τα τοιχία και έριξε την τσιμεντοκονία στο δάπεδο για τις κλίσεις. Στη συνέχεια, περιμετρικά αλλά και πάνω στην τσιμεντοκονία του δαπέδου πέρασε μόνωση (πάλι με Mapei) με πλέγμα κατά των ρωγμών.
Ο μηχανικός που του είπα τι έχει συμβεί σάστισε με το δεύτερο χέρι μόνωσης του πλακά καθώς θεώρησε ότι μόνο χρήματα ήθελε να μας πάρει και στην ουσία, ότι υγρασία είχε η τσιμεντοκονία αυτή τη στιγμή έχει εγκλωβιστεί.
Η ερώτηση είναι η εξής, να προχωρήσω στην τελική επίστρωση με τα πλακάκια ή να ξεκινήσουμε το τρίψιμο; Η γνώμη του μηχανικού μου είναι να τα αφήσω πλέον ως έχουν, ίσως κάποια στιγμή δημιουργηθεί πρόβλημα και αρχίσουν να φουσκώνουν τα πλακάκια. Είμαι αρκετά μπερδεμένος και δεν ξέρω τι είναι τελικά προτιμότερο να κάνω. Βάζω πλακάκια και βλέπουμε τι γίνεται στο σύντομο ή και όχι τόσο μέλλον η τα τρίβουμε όλα και ξεκινάμε πάλι;
Τέλος, μήπως η μόνωση πάνω από το οπλισμένο σκυρόδεμα ήταν λάθος; Μήπως τελικά έπρεπε να γίνει μόνωση στο τελευταίο στρώμα πριν μπουν τα πλακάκια; Δυστυχώς κάπου χαθήκαμε στη μετάφραση. Η πισίνα δεν είναι και ολυμπιακών διαστάσεων (4χ5.5μέτρα) οπότε, τώρα που είναι νωρίς θα ήθελα να ξέρω τι είναι πιο σωστό να κάνω.