Καλησπέρα συνάδελφοι.
Πατέρας παίρνει με προσύμφωνο του 1961 ένα διαιρετό τμήμα κληροτεμαχίου έκτασης Ε=1400,00τ.μ. και με πρόσωπο σε εθνική οδό 25 μέτρων. Με προσύμφωνο του 1963 παίρνει και το άλλο διαιρετό τμήμα του κληροτεμαχίου έκτασης Ε=3908,67τ.μ. και πρόσωπο 50,80μέτρα. Και τα δυο άρτια κατά παρέκλησσι. Το τμήμα έκτασης Ε=1400,00τ.μ. το πουλάει και το άλλο πηγαίνει με κληρονομιά στα παιδιά του. Και τώρα τα πράγματα περιπλέκονται. Το διαιρετό τμήμα έκτασης Ε=3908,67τ.μ. το αγοράζει ο πελάτης με προσύμφωνο του 1983. Επίσης ο πελάτης αγόρασε το 1982 και ένα όμορο τμήμα έκτασης Ε=211,09τ.μ. . Και το 2018 πηγαίνει βγάζει μια συμβιβαστική επίλυση διαφοράς από το Ειρηνοδικείο και λέει η απόφαση " Έκτοτε από το 1982 ο πελάτης τα προπεριγραφόμενα δυο διαιρετά ακίνητα τα νεμόνταν και τα κατείχε με καλή πίστη , τα συνένωσε και τα περιέφραξε. " Η απόφαση επισυνάπτεται παρακάτω. Ο μηχανικός που συνέταξε εν έτη 2018 το τοπογραφικό για την συγκεκριμένη αγωγή (επισυνάπτεται κάτω) κάνει μια 651/77 δήλωση μνημονεύονται 2 τμήματα και λέει ότι είναι άρτια και οικοδομήσιμα κατά παρέκκλιση ως εντός ζώνης. Τα 500 μέτρα δεν τα μετράμε από σχέδια πόλεως που έχουν εγκριθεί με τις διατάξεις του ΝΔ 1923; Δεύτερον ενώ η απόφαση μιλάει για συνένωση και το κτηματολόγιο το δείχνει σαν ένα δεν πρέπει να πάει στον κανόνα ;
20240201165657298.pdf
20240201165934785.pdf