matchaman

Δυστυχώς δεν γίνεται καμία τέτοια αναφορά. Οπότε η κίνησή μου μάλλον θα είναι να κάνουμε οι άλλοι συνέλευση χωρίς εκείνη (δεν έχει πρόθεση) και να εκλέξουμε άλλον διαχειριστή με το 50+1... αν και θα έχουμε δράματα αν το μάθει, καθώς είναι προφανές ότι θεωρεί το κτίριο δικό της. Βέβαια για δικαστήρια στα 85 της, δεν νομίζω να έχει όρεξη.

Του Ιανουαρίου όμως 130€ για ισόγειο 90τμ στους Αμπελόκηπους (θέρμανση ...χωρίς θέρμανση) όμως, δεν τα λες και λίγα. Είναι γερό έξοδο και πολύ άδικο. Με θέρμανση έρχονταν 300+ βέβαια, γι' αυτό και αφαίρεσα τα σώματα, πέραν της αφόρητης ζέστης. Όσον αφορά τη χρήση δηλαδή, το κλείνει μόνο τα μεσημέρια, 2-3 ώρες και είναι ανένδωτη, ενώ το γέμισμα του λέβητα είναι υπερβολικά συχνό. Περιττό να προσθέσω, όταν πηγαίνω στο διαμέρισμά της να πληρώσω, μια σάουνα φαντάζει δροσερή...

Απ'ότι αντιλαμβάνομαι, αυτός ο νόμος αφορά σε αποχώρηση ενός διαμερίσματος, αντικαθιστώντας το σύστημα θέρμανσης με ένα πιο αποδοτικό. Όμως από τον δρόμο δεν περνάει ακόμα φυσικό αέριο. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι οι εγώ (και οι τέσσερις ακόμη ιδιοκτήτες) θέλουμε όλοι να απαλλαγούμε από το πάγιο. Ουσιαστικά θέλει να παραμείνει μόνο η διαχειρίστρια και να της πληρώνουμε το 30% (σχεδόν 24ωρης χρήσης για 5-6 μήνες), εκτός αν της πάμε νόμο που λέει το αντίθετο. Μάλιστα δύο δικηγόροι που καλέσαμε, τους φάνηκε πολύ ιδιαίτερη περίπτωση και δεν είχαν σαφή απάντηση!

Σε πολυκατοικία έξι διαμερισμάτων, όπου οι πέντε έχουμε φύγει από τη θέρμανση πετρελαίου (κλειστά ή κομμένα σώματα και πληρώνουμε το 30%), πως γίνεται πλήρης απαλλαγή; Μόνο μια ηλικιωμένη το ανάβει ασταμάτητα και μόνο με τη συμμετοχή, έρχονται στον καθένα 100ρια κάθε μήνα (η ίδια πληρώνει 1000+). Η κυρία είναι de facto διαχειρίστρια, πρώην οικογενειακή πολυκατοικία δική της (έχουν αλλάξει οι ιδιοκτήτες) και δεν γίνεται ποτέ συνέλευση. Εγώ είμαι ιδιοκτήτης ενός εκ των έξι διαμερισμάτων. Ο κανονισμός δεν αναφέρει τίποτα σχετικό (τυπικός της δεκαετίας του '60, το μόνο που αναφέρεται είναι πως δεν επιτρέπεται να μπουν μεγαλύτερα σώματα), ούτε μπορώ να βρω κάποιο ΦΕΚ που αφορά στην περίπτωση. Σκοπός βέβαια δεν είναι να σταματήσει να ζεσταίνεται η γυναίκα, αλλά να πληρώνει μόνο η ίδια για το πετρέλαιο που καταναλώνει. Δηλαδή να αυτονομηθεί. Η ίδια δεν είναι πρόθυμη για αλλαγές πάντως, παρά μόνο αν της παραθέσουμε κάποιον νόμο. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Ναι, είχα κάνει edit για να διευκρινίσω πως είμαι πρόσφατος αγοραστής. Γενικότερα όμως, δεν έχω καταλάβει αν νομικά απαιτείται η συναίνεση όλων των ιδιοκτητών. Για παράδειγμα, με μια τέτοια επέκταση θα υπάρξουν νέα διαμερίσματα, άρα και νέα σύσταση. Αυτό δεν απαιτεί κάποια υπογραφή μου;

Ευχαριστώ για την απάντηση. Η δικηγόρος μου θα επιστρέψει στα τέλη Σεπτεμβρίου. Το πιθανότερο είναι να είναι να μην γίνεται η παραμικρή αναφορά, καθώς όπως το διάβασα δεν αναφέρεται κάτι σχετικό. Τροποποίηση ερήμην μου δεν έγινε, η αλλαγή με τα χιλιοστά για αέρα έγινε το 1982, εγώ το αγόρασα το 2019. Τεχνικά όμως, χωρίς καν να μπουν σπίτι μου, είναι δυνατόν να χτίσουν χωρίς την έγκρισή μου ως ιδιοκτήτη του ισογείου ορόφου; Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει υπόγειο. Το ισόγειό μου είναι 3 σκαλιά πάνω από το έδαφος και η τριπλοκατοικία δεν έχει κάτι από κάτω. Μάλιστα όταν ο υδραυλικός άλλαζε τις αποχετεύσεις κατά την ανακαίνιση, σπάζοντας το μωσαϊκό βρήκε χώμα σε μόλις μερικά εκατοστά σκαφής. Αμφιβάλλω αρκετά για τα ίδια τα θεμέλια. Το πρόβλημα είναι ότι οι κληρονόμοι είναι ικανοί να βρουν μηχανικούς που δεν τιμούν τον τίτλο τους και τους ενδιαφέρει μόνο να φτιάξουν διαμερίσματα για επένδυση. Όσον αφορά τη θέση ΑΜΕΑ, τι γίνεται αν εγκριθεί έξω από την είσοδο και βάζουν το αυτοκίνητο πάνω στην αυλή, όπως κάνουν ήδη μερικές φορές παρανόμως; Η απάντηση μέχρι στιγμής είναι "είμαστε εδώ 50 χρόνια, δεν θα μας πεις εσύ τι θα κάνουμε". Εν τω μεταξύ επίσης η ίδια με απειλεί συνεχώς με καταγγελία στην πολεοδομία για κάγκελα ασφαλείας που έβαλα στα πίσω μπαλκόνια. Πήγα στην πολεοδομία να μάθω αν στέκει και γελούσαν...

Είμαι ιδιοκτήτης ισογείου διαμερίσματος σε τριπλοκατοικία του 1967, δηλαδή έχει άλλους δύο ορόφους πάνω, όπου ιδιοκτήτριες του καθενός είναι δύο (πολύ) ηλικιωμένες αδερφές. Έχουν η κάθε μία από 50% του αέρα πάνω για να χτίσουν δύο ακόμη ορόφους. Οι κληρονόμοι τους θέλουν να χτίσουν αυτούς τους δύο ορόφους, όμως ο εργολάβος που ανακαίνισε το ισόγειό μου, είπε ότι οι κολώνες είναι πολύ λεπτές για κάτι τέτοιο (πράγμα που το βλέπω και ο ίδιος). Πρόσφατα έφεραν μηχανικό και χωρίς καν να μπει στο διαμέρισμά μου, άκουσα έξω να συζητάνε τιμές για την επέκταση ορόφων όταν οι κυρίες ...αποδημήσουν! Στο αρχικό καταστατικό δεν γίνεται καμία αναφορά, όμως βγήκε νέα σύσταση το 1982 που προβλέπεται (αλλάζει τα χιλιοστά, προσθέτοντας αέρα). Ρωτώ όμως το πολύ βασικό: χωρίς να το εγκρίνω εγώ ως ιδιοκτήτης σχεδόν του 1/3 του οικήματος, μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο; Πολεοδομικά επίσης πιστεύω πως προβλέπεται, καθώς όλες οι γύρω πολυκατοικίες έχουν 5 με 6 ορόφους. Τέλος, η μία κυρία, πολύ δύστροπος άνθρωπος, θέλει με το "έτσι θέλω" να φτιάξει από τον δήμο θέση ΑΜΕΑ parking στην κοινόχρηστη αυλή που έχω μπροστά από την είσοδο και το παράθυρο του γραφείου μου. Γίνεται κάτι τέτοιο χωρίς τη συγκατάθεσή μου; Edit: Πιθανώς άχρηστες πληροφορίες αλλά τις προσθέτω: βρίσκεται στους Αμπελόκηπους Αθήνας, το αγόρασα το 2019, άνηκε μέχρι το 2002 σε άλλη αδερφή που απεβίωσε και ο κληρονόμος τότε το πούλησε σε μια δασκάλα, η οποία το πούλησε σε εμένα. Ουσιαστικά είμαι τελείως άσχετος και (από το βλέμμα τους) αισθάνομαι ανεπιθύμητος, κυρίως από τη μία και τους κληρονόμους.

Ακριβώς όπως τα είπες, φίλε Γιάννη. Είτε θα ήμουν 100% εντάξει σε όλα (τώρα είμαι 99.9%), είτε θα παρερμήνευε το πιθανό αποτέλεσμα και θα κολλούσαμε. Μάλιστα θα έδινα μεγαλύτερη πιθανότητα στο δεύτερο. Προφανώς ο άνθρωπος έχει δει τέρατα από «μάστορες» και είναι προκατειλημμένος.

Μπήκε νέο χονδρό triplex ασφαλείας και από πίσω πλέον είναι μηχανισμός θωράκισης με κλείδωμα πάνω και στο πλάι. Από πίσω μάλιστα είναι και laminate σε όλη την επιφάνεια, οπότε γίνεται αρκετά "φασαριόζικη" μια απόπειρα διάρρηξης. Βέβαια γενικά έχει περιμετρικά τζαμαρίες, οπότε είναι λίγο οξύμωρο. Πάντως χωρίς κλειδαριά ασφαλείας, η εταιρεία δεν μπορεί να λάβει πιστοποίηση ISO. Με λίγα λόγια, έλαβε μια καλύτερη ασφάλεια και δεν πιστεύω να υπάρξουν παράπονα, αφού η όψη παραμένει ίδια σε όποιον περάσει απ' έξω. Θα υπήρχε με τόσο μικρή διαφορά πιθανότητα ένστασης;

Τελικώς, η τεχνική εταιρεία που έχει αναλάβει την ανακαίνιση έκανε απρόβλεπτα καλή δουλειά, χρησιμοποιώντας original ξύλα από το εσωτερικό μέρος και τώρα η πόρτα έχει το 99.5% της αρχικής της μορφής απ' έξω (δηλαδή η όψη δεν έχει καμία διαφορά εκτός από μια κλειδαριά με defender). Δεν έλαβα κάποιο παράπονο, οπότε μάλλον τέλος καλό, όλα καλά. Εκτός αν έχουν θέμα που από μέσα έγινε λίγο Frankenstein με λευκό laminate αλλά νομίζω πως αυτό είναι θέμα δικό μου και του ενοικιαστή. Edit: και για του λόγου το αληθές, βλέπουμε το σίδερο πίσω από τα ξύλα (πίσω μέρος), το μετά (με το φρέσκο λούστρο και defender) και το πριν το ατύχημα. Τα έδειξα μάλιστα στον μηχανικό μου και είπε ότι θα έπρεπε να μου λένε κι ευχαριστώ για το λουστράρισμα.

Θα συμφωνούσα απόλυτα και μάλιστα το ίδιο θα ήθελα κι εγώ. Όμως πρόκειται για μια από τις πιο ιδιαίτερες αισθητικά πολυκατοικίες στον νομό Αττικής και θυμάμαι πως επέμενε πως θέλει τη συγκεκριμένη. Θέλω να προσθέσω δε, πως ο σιδερένιος σκελετός είναι σε άθλια κατάσταση και ο αφαλός/κλειδαριά δεν έχουν χώρο για αναβαθμίσεις. Τι είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί;

Σε πολυκατοικία ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, είμαι ιδιοκτήτης του ενός ισογείου καταστήματος, το οποίο ενοικιάστηκε σε εταιρεία με γραφεία και κάνουν ολική ανακαίνιση. Η είσοδος έχει ορατά (αντικριστά) τα δύο καταστήματα και η κεντρική (της πολυκατοικίας) είναι στη μέση ευθεία. Ο διαχειριστής, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, είχε πει ρητά πως απαγορεύεται η αλλαγή πόρτας στο κατάστημα, πράγμα σεβαστό αν και δεν προσέφερε την παραμικρή ασφάλεια. Επρόκειτο για γυάλινη πόρτα κατασκευασμένη τη δεκαετία του '70 με χαλύβδινο σκελετό περιμετρικά (σκουριασμένο), με ξύλινο πλαίσιο και μπάρα λαβής. Τα ξύλα αυτά είχαν σαπίσει, οπότε έγινε αφαίρεση και απόπειρα γυαλίσματος, χωρίς επιτυχία. Χθες ενημερώθηκα πως στη δεύτερη απόπειρα επισκευής τους (σε φρέζα), κατά την αφαίρεσή τους έσπασαν σε κομμάτια. Λογικό για ξύλα σάπια από τα νερά και την πολυκαιρία! Αναγκαστικά η εταιρεία θα βάλει ανακατασκευή σε νέα πόρτα, ίδιας σχεδόν όψης αλλά σίγουρα θα υπάρχουν διαφορές. Κανένας τεχνίτης δεν αναλαμβάνει να φτιάξει 1 προς 1 την πόρτα όπως ήταν, αναγκαστικά θα μπει μοντέρνα αλλά όσο γίνεται κοντά στην αυθεντική. Φοβάμαι πως ο διαχειριστής θα γίνει έξαλλος και έχω ακούσει πως είναι δικομανής. Τι μπορεί να συμβεί αν η πόρτα κατά τη γνώμη του είναι απαράδεκτη για την ομοιομορφία με την απέναντι; Υπάρχουν φωτογραφίες με το πως ήταν πριν και ευτυχώς ο ενοικιαστής φωτογράφισε το σπασμένο σάπιο ξύλο μόλις άνοιξε σε κομμάτια κατά την αφαίρεση για το φρεζάρισμα.

Το να λειτουργεί σύμφωνα με το υγρόμετρο ακούγεται ενδιαφέρον, θα το ερευνήσω! Ευχαριστώ πολύ Κάτι άλλο που σκέφτηκα ...υπάρχει περίπτωση αυτό που νιώθει όταν κατεβαίνει κάποιος να μην είναι υγρασία αλλά η απότομη διαφορά θερμοκρασίας σε συνδυασμό με «κλεισούρα»; Διότι ήρθε ένας μάστορας για βάψιμο στο ισόγειο, πήγε κάτω και του φάνηκε πολύ παράξενο που δεν υπήρχαν προβλήματα στους τοίχους.

Μιλάμε δηλαδή για μια always-on λύση; Δεν υπάρχει η παραμικρή παθητική επιλογή;

Διαθέτω έναν υπόγειο αποθηκευτικό χώρο 150 τ.μ. ο οποίος βρίσκεται πλήρως κάτω από το έδαφος, χωρίς δηλαδή παράθυρα για φως και αερισμό. Έχει δείξει άριστη συμπεριφορά χωρίς τις λεγόμενες ανοδικές υγρασίες. Δηλαδή οι τοίχοι είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Όμως η ατμόσφαιρα είναι το άκρως αντίθετο. Η υγρασία που αισθάνεται κάποιος όταν κατέβει, θυμίζει εκδρομή σε σπήλαιο! Οτιδήποτε κι αν βρω στο internet είναι λύσεις για τους τοίχους αλλά όχι για την ατμοσφαιρική υγρασία. Φυσικά υπάρχουν οι αφυγραντήρες αλλά το συνεχές κόστος για έναν τέτοιο χώρο είναι απαγορευτικό. Υπάρχει κάποια δομική ή χαμηλής κατανάλωσης λύση; Θεωρώ πως αν αποθηκευτεί οτιδήποτε εκεί μέσα (π.χ. παλιά βιβλία ή οτιδήποτε μεταλλικό) θα υποστεί σοβαρή φθορά... Το μόνο θετικό εκτός από τους τοίχους και ταβάνια που δεν έχουν πρόβλημα, είναι και η παντελής έλλειψη μούχλας. Ίσως φταίει ότι είναι όλο περασμένο ρεπουλίνη ή άλλα ποιοτικά υλικά κατασκευής.