Vasilis101

Εγώ προσπαθώ να δικαιολογώ τις επιλογές μου αριθμητικά.. πλέον κυκλοφορεί πολύ το πάχος θεμελίων τυποποιημένα αναλόγως ορόφων και εδάφους και δε συμφωνώ καθόλου. Εγώ ρωτάω συγκεκριμένα για τη διάτρηση καθώς ο δόκιμος τρόπος για αντιμετώπιση της είναι θεμελίωση με εσχάρα πεδιλοδοκων που κανένας αρχιτέκτονας δε τη θέλει πλέον. Η εμπειρία είναι σχετική όσον αφορά αντισεισμικές μελέτες γιατί δεν έχει γίνει κάποιος ισχυρός σεισμός για να δουν οι μηχανικοί των τελευταίων ετών πως συμπεριφέρθηκαν τα κτίρια τους. Οπότε ας καλύπτουμε εμείς τους κανονισμούς που είναι και το ζητούμενο του επαγγέλματος μας.

Δεν κατάλαβα ακόμα αν έχετε τελικά πρόβλημα με το όριο απαίτησης οπλισμού διάτρησης σε κοιτοστρώσεις... Και αν ναι, κάνετε offset το θεμέλιο 0.5, 1.0, 1.5μ ή βάζετε κρυφοδοκούς; Πως αποφασίζετε την επάρκεια των κρυφοδοκών; Όσο για την κρέμαση δοκού στην κοιτόστρωση, δε μου φαίνεται ιδιαίτερη δυσκολία. Ο ασφαλέστερος σχεδιασμός είναι πιο σημαντικός από την ευκολία του κάθε μάστορα.

Συμφωνώ ότι οι κρυφοδοκοί σε μια πλάκα δεν απαλλάσουν από τον έλεγχο σε διάτρηση, για αυτό και άνοιξα το συγκεκριμένο thread. Και ούτε οι κρυφοδοκοί σε μια ελαστική ανάλυση είναι στηρίξεις, για αυτό έγραψα ότι είναι 100% λάθος αλλά ξέρω ότι πολλά προγράμματα χωρίς πεπερασμένα χρησιμοποιούν αυτή την παραδοχή για να μπορούν να δώσουν κάποια αποτελέσματα. Το θέμα είναι πιο συγκεκριμένο όμως: σε κοιτοστρώσεις χρησιμοποιείτε πάντα το απαιτούμενο πάχος κοιτόστρωσης για τον έλεγχο σε διάτρηση ή σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείτε κρυφοδοκούς; Thstam οι οπλισμοί αυτοί ήταν για σεισμικά φορτία που αντιστοιχούν σε q=1.5 (στρεπτικά ευαίσθητος φορέας με q=2 και ικανοτική αύξηση μεγεθών με αcd=1.40) οπότε και τους μείωσα εν τέλει. Σημείωση: Οι ενισχυμένες ζώνες αφορούν τοπική αύξηση μόνο των διαμήκων οπλισμών ενώ οι κρυφοδοκοί υποννοούν την παρουσία συνδετήρων.

Μπορείς να αυξήσεις το πάχος με κρεμαστή δοκού προς τα κάτω, δε θα αρέσει βέβαια αυτό στον καλουπτση και το σιδερά αλλά τι να κάνουμε.. Μεγάλα ανοίγματα με αρκετές αρχιτεκτονιες, αν θυμάμαι καλά 7 όροφοι σε πολύ σκληρό έδαφος. Δε ζητάω μόνο κανονιστικά πως μπορεί να γίνει, αφού ο Ευρωκώδικας ξέρω ότι δεν γράφει κάτι τέτοιο. Εμπειρικά ρωτάω, πχ με όριο vrdc το 0.40 αν έχουμε ved 0.5 , 0.6 , 0.7... που βάζει το όριο ο καθένας διαισθητικά 😅

Είναι εύκολος έλεγχος, διάβασε τον Ευρωκώδικα 2 στο κεφάλαιο 6 που αναφέρεται στη διάτρηση και υπολόγισε vrdmax, vrdc, ved1, ved2 σε ένα excel. Στα περιμετρικά υποστυλώματα σε επαφή με όμορο δε μπορείς να κάνεις πολλά, αύξηση πάχους θεμελίωσης σημειακά ή μείωση του φορτίου με ενδιάμεσο υποστύλωμα. Αν έχεις συγκεκριμένο παράδειγμα στείλε μου ένα μήνυμα για να σε βοηθήσω.

Οι κρυφοδοκοί δε βοηθάνε ιδιαίτερα κατά τη γνώμη μου, αλλά μπαίνουν σε κάποια προγράμματα που δε δουλεύουν fem και υπολογίζουν τις κρυφοδοκούς σαν κανονικές δοκούς που στηρίζουν τις επιμέρους πλάκες (100% λάθος). Σε κοιτοστρωση έχω βγαλει και Y25-15 με πρόσθετα Y25-15 ήY20-15. Το θέμα που ήθελα εγώ να θίξω είναι εάν αντιμετωπίζετε πρόβλημα διάτρησης σε κοιτοστρωσεις που σχεδιάζετε και από ποιο όριο και έπειτα θεωρείτε ότι καλύπτεστε με κρυφοδοκούς. Είναι ένα θεμα που δεν αναμένονται αστοχίες αλλά παρατηρώ πολύ μεγάλες διαφορές στις παραδοχές που κάνει ο κάθε μηχανικός.

Μπορεί να έχει περάσει 1 χρόνος αλλά θα διορθώσω την απάντηση μου για λόγους πληρότητας. Είναι πιο σωστό να μην γίνει έλεγχος σε λυγισμό για τις διαγώνιες μορφής Χ αλλά να διαστασιολογηθούν σε εφελκυσμό μόνο, η καθεμία να μπορεί να αναλαμβάνει το συνολικό αξονικό φορτίο των 2 ράβδων. Επίσης, για έλεγχο drift μπορείς να βάλεις ένα συντελεστή 0.5 στη δυστένεια των ράβδων καθώς γίνεται η θεώρηση ότι η 1 εκ των 2 διαγωνίων έχει λυγίσει και δε συμμετέχει με τη δυσκαμψία της.

Συμφωνώ και σημειώνω ότι τα περισσότερα προγράμματα πεπερασμένων δεν κάνουν έλεγχο διάτρησης. Εγώ παρατηρώ συχνά πυκνά προβλήματα με διάτρηση (έλεγχος vrdc με τη μέθοδο του Ευρωκώδικα) γιατί οι περισσότερες κατόψεις που έρχονται στα χέρια μου είναι με μεγάλα ανοίγματα και προβόλους. Από ότι καταλαβαίνω πάντως στις θεμελιώσεις απλά έχουν θεσπιστεί κάποιες εμπειρικές τιμές πάχους αναλόγως των ορόφων και του εδάφους και τα περιθώρια να αυξήσεις για να μην είσαι αντιοικονομικος είναι μειωμένα (και συμφωνώ εν μέρει γιατί τόσα χρόνια δεν έχω ακούσει ποτέ για αστοχία γενικής κοιτοστρωσης).

Ναι Ηλία και εγώ αυτό έχω υπόψιν μου και νομίζω ότι η διάταξη της διάτρησης οδηγεί κάποιες φορές σε μη ρεαλιστικά πάχη που καλό θα είναι να μπορούμε να τα αποφύγουμε "κανονιστικά". Κριτήριο πάχους της κοιτόστρωσης όμως μετά ποιο θα είναι; Οι έλεγχοι τάσεων απαλλάσσονται κυρίως με προέκταση κατά πλάτος. Η αγκυρωση των υποστυλωμάτων συνήθως δεν απαιτεί μεγάλο πάχος. Άρα το κύριο κριτήριο θα είναι μόνο η κατανομή του οπλισμού; Τι εφαρμόζετε εσείς συνήθως στις μελέτες;

Δε χρειάζομαι πάνω από 80εκ πάχος για έλεγχο τάσεων καθώς έχω σκληρό έδαφος με 350kpa επιτρεπόμενη τάση. Ηλία εννοώ ότι δε μπορώ να βάλω δοκούς ανεστραμενους, κρυφοδοκούς επιδιώκω να βάλω για να μειώσω το πάχος από 1μ σε 0.8μ αλλά δεν βρίσκω στον Ευρωκώδικα παράγραφο που να επιτρέπει να αντιμετωπίσεις τη διατήρηση σε πλάκα με κρυφοδοκούς. Έκανα την αναζήτηση για cruciform pattern punching shear αλλά δε βρήκα κάτι, μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;

Kfil αναφέρομαι στην περίπτωση γενικής κοιτόστρωσης χωρίς πεδιλοδοκούς, αν υπάρχει δυνατότητα για πεδιλοδοκούς δεν τίθεται θέμα. Στην περίπτωση αυτή ο ΕΚΟΣ γράφει ότι υπάρχουν 2 τρόποι τοποθέτησης οπλισμού διάτρησης: Α) Συνδετήρες κατανεμημένοι γύρω από τα υποστυλώματα Β) Λοξές ράβδοι Καταλαβαίνω ότι στον Α τρόπο πρέπει να τοποθετούνται σε κυκλική ή τετραγωνική διάταξη οι συνδετήρες και όχι μόνο κατά x και κατά y που θα διαμορφωθούν οι κρυφοδοκοί. Αυτή είναι στην ουσία η ερώτηση μου, αν μπορεί να συγκεντρωθεί ο οπλισμός διάτρησης μόνο σε 2 διευθύνσεις.

Όταν θεμελιώνετε με κοιτόστρωση και έχετε ανεπάρκεια σε διάτρηση της πλάκας, αυξάνετε απαραίτητα το πάχος της πλάκας ή τοποθετείτε κρυφοδοκούς με πυκνό οπλισμό; Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, σε πολυκατοικία με πυλωτή και 5 στάθμες απαιτείται κοιτόστρωση πάχους 1μ τουλάχιστον με επέκταση 1.5μ έως 2μ περιμετρικά για αντιμετώπιση της διάτρησης στα περιμετρικά υποστυλώματα που οφθαλμοστατικά μου φαίνεται πολύ μεγάλο. Κάποιοι συνάδελφοι μου πρότειναν να τοποθετήσω κρυφοδοκούς και να μειώσω το πάχος και την επέκταση αλλά δε μου φαίνεται λογικό καθώς ουσιαστικά δεν αλλάζει το στατικό σύστημα και ο οπλισμός που τοποθετείται είναι σε 2 διευθύνσεις μόνο και όχι σε ακτινική διάταξη.

Μάλλον εσύ μιλάς για ΕΑΚ που εάν είσαι τοιχωματικος δε σε απασχολεί η στρεπτική ευαισθησία για την επιλογή του q αλλά για το εάν θα κάνεις ικανοτικο και εγώ μιλάω για τον Ευρωκώδικα που έχεις να επιλέξεις από τοιχωματικο με q=3 η στρεπτικα ευαίσθητο με q=2 και δε σε επηρεάζει η στρεπτική ευαισθησία στον ικανοτικο ελεγχο.

Οκ, εσύ έχεις σαν προσωπικό όριο το 60% της μάζας που θα το έχεις σε περιπτώσεις 4-5 ορόφων με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Αλλά τελικά αξίζει να αλλάξουν οι δυνάμεις όλης της κατασκευής για έναν όροφο που έχει 10-20% της συνολικής μάζας (πχ q=2 η 2.5 αντί για 3) ;

Δεν είναι το θέμα που θέλω να δείξω ο ικανοτικος (εξάλλου ο φορέας είναι τοιχωματικος), αλλά το q που θεωρείται σωστό να επιλέγουμε για κανονικά κτίρια με ευστρεπτο τελευταίο όροφο μειωμένης κάτοψης. Δηλαδή όχι όταν δεν αφορά απόληξη ο τελευταίος όροφος. Σε περιπτώσεις 50 η 75% της κάτοψης θα είχατε διαφορετικά κριτήρια στο εάν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται; Νομίζω είναι στην κρίση του μηχανικού περισσότερο.

Οι 2 πρώτες ιδιομορφές είναι όντως μεταφορικές με ποσοστά 60% και 30%. Και εγώ διαισθητικά σκέφτομαι να το αγνοήσω ή στη χειρότερη να λύσω τον τελευταίο όροφο με q=1.5 αφού δε χρειάζεται ικανοτικός και είναι αρκετά πιο εύκαμπτος από τους υπόλοιπους.

Σε οικοδομή που ανέλυσα πρόσφατα προκύπτει ο τελευταίος όροφος που αποτελείται από απόληξη και καλυμμένο roof garden να είναι στρεπτικα ευαίσθητος (σύμφωνα με τον απλοποιημένο γνωστό υπολογισμό), ενώ οι υπόλοιποι 4 όροφοι είναι κανονικοί και δυστρεπτοι. Το εμβαδόν του τελευταίου ορόφου είναι κοντά στο 40% των υπολοίπων και το στατικό σύστημα είναι τοιχωματικο. Πώς αντιμετωπίζετε συνήθως αυτές τις περιπτώσεις που είναι και συχνές; Θα επιλυατε με q=2 για στρεπτικα ευαίσθητα κτίρια ή θα επιλυατε με q=3-3.6 ? Σε διαφορετική περίπτωση με πλαισιακο σύστημα, θα αλλάζατε κάτι;

Γεια σου Αλέξανδρε, το ξέρω ότι είναι ξεχωριστοί έλεγχοι και σε περίπτωση που οι σχετικές βυθίσεις των δοκών είναι <L/250 ή το αντίστοιχο όριο είναι εντάξει. Αλλά διαισθητικά η συνολική βύθιση που δείχνω με μαρκαδόρο μου φαίνεται αρκετά μεγάλη να είναι 4εκ.

Αυτό που προτείνεις με περίσφιξη (με κρυφοδοκούς ή πεδιλοδοκούς υποθέτω) αντιμετωπίζεται υπολογιστικά; Εάν αλλάξω την θλιπτική αντοχή σκυροδέματος με αντίστοιχη υψηλότερη τιμή λόγω περίσφιξης, η μεθοδολογία του ΕΝ1992-4 δεν έχει σχεδόν καμία διαφορά γιατί είναι κρίσιμη η αστοχία συνδυασμού εξόλκευσης με κώνο όπως στα περισσότερα χημικά αγκύρια (τα τεχνικά φυλλάδια των εταιρειών συνήθως μειώνουν την τάση συνάφειας από 8-8,5 MPa για ρηγματωμένο σκυρόδεμα σε 5.0 για σεισμικές καταπονήσεις).

Θα κάνω μία δοκιμή και θα επανέλθω με σύγκριση της κλασικής μεθόδου μετατόπισης της μάζας με την παραπάνω μέθοδο. Σε ευχαριστώ πολύ.

Καλή προσέγγιση ακούγεται, αλλά βασίζεται στην παραδοχή ότι η στρεπτική δυσκαμψία του ορόφου είναι συγκεντρωμένη στο κέντρο μάζας, που εάν δεν υπάρχει άκαμπτο διάφραγμα δεν υπάρχουν μόνο οι 3 βαθμοί ελευθερίας του ορόφου ux, uy, θz αλλά το άθροισμα των βαθμών ελευθερίας όλων των κόμβων του ορόφου. Μάλλον εάν μοιραστεί η στρεπτική δυσκαμψία του ορόφου σε όλους τους κόμβους με κάποιο κριτήριο μπορεί να εφαρμοστεί. Μπορείς να μου πεις την πηγή από αυτήν την θεωρία; Την έχεις εφαρμόσει σε περίπτωση που δεν υπάρχει διαφραγματική λειτουργία;

Η τυχηματικη εκκεντρότητα προσπαθεί να προσομοιώσει την εκκεντρότητα που θα έχουν οι μάζες τη στιγμή που θα γίνει ο σεισμός, οπότε σίγουρα θα υπάρχει. Εξάλλου πάντα υπάρχει η έννοια του διαφράγματος είτε άκαμπτου είτε εύκαμπτου. Η προσαύξηση 10% που προτείνεις αφορά στην τιμή της μάζας; Γιατί στην ουσία η μάζας στην μια πλευρά θα πρέπει να αυξάνεται και στην άλλη πλευρά θα πρέπει να μειώνεται για να υπάρχει αυτή η νοητή στροφή.

Κανένας;;; Πως το αντιμετωπίζετε στην πράξη;

Σε δυναμική φασματική ανάλυση κτιρίων χωρίς άκαμπτη διαφραγματική λειτουργία, πως εφαρμόζετε την τυχηματική εκκεντρότητα 5%; Δεν υπάρχει κάποιο σημείο που να μπορείς να θεωρήσεις συγκεντρωμένη τη μάζα, άρα η εφαρμογή ροπής δεν εφαρμόζεται. Ο μόνος τρόπος που σκέφτομαι είναι μετακίνηση των μαζών των κόμβων της οροφής κατά 5%, αλλά αν έχεις 180 κόμβους στην οροφή θα πρέπει να μετακινήσεις τους κόμβους 4Χ180=720 φορές Υπάρχει καμιά πρόταση;

Και εγώ αυτό ξέρω, αλλά σε μια πλάκα 5*5μ με αυτό το κριτήριο, η μέγιστη αποδεκτή βύθιση της πλάκας θα είναι 2εκ η κυρία δοκός+2εκ η δευτερεύουσα δοκός , συνολικά 4εκ. Δε θα έπρεπε να υπάρχει και περιορισμός του απόλυτου βέλους; Δε μου φαίνεται λογικό...