Vasilis101

Συμφωνούμε tetris, η ασφάλεια πάνω από όλα φυσικά! Μπορείτε να μου πείτε τη γνώμη σας για την κάτοψη της οροφής ορόφου? Δεν υπάρχει χώρος να κατέβουν άλλες κολώνες στο ισόγειο. Εάν δε φαίνονται καλά, οι Κ6,Κ7,Κ8,Κ9 είναι στοιχεία άκρων των 2 τοιχωμάτων. 1) Θα προτιμούσατε στην πλάκα Π1 διαμόρφωση προβόλου όπως φαίνεται ή διαμόρφωση με 2 φυτευτά υποστύλωματα στον άξονα με Κ3 και Κ9? Το καθαρό μήκος είναι 3.20μ και η πλάκα θα είναι 25εκ. 2) Για τις πλάκες Π6 και Π7 τι διαμόρφωση θα προτείνατε? Η δοκός Δ14 είναι 6μ και στηρίζει μόνη της την Π6 που είναι 1μ και φορτίζεται και από την Π6. Η άλλη επιλογή που σκέφτομαι είναι φυτευτό υποστύλωμα στη γωνία στον άξονα με την Κ2. Φυσικά θα αλλάξει αντίστοιχα και η διαμόρφωση των δοκών. 3) Οι αγκυρώσεις δοκών Φ14 σε 30εκ υποστυλώματα που σκέφτομαι βγαίνει βασικά Ευρωκώδικα, αλλά θα ήθελα και τη γνώμη σας. Κυρίως ενδιαφέρομαι για ποιοτικό έλεγχο καθώς ένα πρόγραμμα μπορεί να σου περνάει πολλές διαφορετικές διαμορφώσεις, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι και οι "σωστές".

Έχω προβολικές πλάκες που υποστηρίζουν και τμήματα του δώματος και κάποια υπνοδωμάτια (καθώς δε θέλω να βάλω φυτευτές κολώνες). Οπότε, προτείνετε να χρησιμοποιήσω φορτίο μπαλκονιού όταν υπάρχει στατική λειτουργία προβόλου, δηλαδή 5kPa αντί για φορτίο κατοικίας 2kPa ή φορτίο βατού δώματος? Η κοιτόστρωση επιλέχθηκε για "κατασκευαστική ευκολία" αν και δεν υπάρχει υπόγειο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των θεμελιώσεων στην Κύπρο γίνεται με κοιτόστρωση για να μην έχουν πολλά χωματουργικά, να μην ξανακάνουν εδαφόπλακα και για λόγους ταχύτητας. Τώρα με προβληματίζει το βάθος θεμελίωσης που είναι σχεδόν ανύπαρκτο, αλλά χωρίς θέματα παγετού το μόνο πρόβλημα που δημιουργείται είναι η αγκύρωση των κολωνοσιδέρων που σε μια 50ρα κοιτόστρωση είναι αρκετό μαζί με τα καμπύλα. Εγώ σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω σεπ=100kPa και Ks=30,000-100,000 kN/m3 για να είμαι καλυμμένος πριν τη γεωτεχνική. Εξάλλου, η θεμελίωση είναι το πιο απρόβλεπτο τμήμα μιας κατασκευής..

Επίσης, σε εσωτερικούς χώρους ή βατά δώματα που είναι κατασκευασμένοι προβολικά, θεωρείτε κινητό φορτίο 2kPa ή 5kPa?

Ένα "συμβατικό" διώροφο κτίριο είναι, και με έχει δυσκολέψει λόγω αρχιτεκτονικών δυσκολιών και απειρίας. Η πλάκα ισογείου στηρίζεται περιμετρικά σε τοιχώματα και η πλάκα ορόφου σε κολώνες, δοκούς, τοιχώματα. Ανεβάζω κάτοψη πλάκας ισογείου για να μου πείτε γνώμη. Με διαγράμμιση στοιχεία που θα οπλιστούν ως υποστυλώματα, τοιχώματα με γέμισμα και υποστυλώματα του πάνω ορόφου με κόκκινο χρώμα. Τα τοιχώματα και υποστυλώματα ισογείου επέλεξα να είναι 25εκ. Προτείνετε κάποια αλλαγή? Σημείωση ότι τα υποστυλώματα του πάνω ορόφου (με κόκκινο) δε μπορούν να αλλάξουν εκτός εάν αποφασίσω μετέπειτα να βάλω κάποιο φυτευτό λόγω ανεπάρκειας αντοχών. Επιπλέον θέμα που σκέφτομαι είναι η φέρουσα ικανότητα του εδάφους και τα ελατήρια Winkler για την προσομοίωση. Η θεμελίωση θα είναι κοιτόστρωση 50εκ περίπου με ενισχυμένες ζώνες για τη διάτρηση. Ως αρχικές τιμές ποιες επιλέγετε συνήθως? Εκτίμηση του cu=100kPa και Ks=30-70MN/m3 είναι ρεαλιστικά μεγέθη? Θα ρωτήσω και στην πολεοδομία για γειτονικά έργα φυσικά και πριν ξεκινήσουν οι εργασίες θα γίνουν εδαφικοί έλεγχοι, αλλά σε στάδιο κατάθεσης για την άδεια οικοδομής ποιες τιμές χρησιμοποιείτε συνήθως?

1) Τα τοιχώματα που έχουν μεγάλο μήκος αναφέρονται από τον Ευρωκώδικα 8 ως μεγάλα ελαφρά οπλισμένα και τα ξεχωρίζει από τα γνωστά πλάστιμα τοιχώματα, επειδή δεν είναι λυγηρά και δεν αναμένεται να αστοχήσουν από κάμψη. Δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση και δεν έχω βρει κάτι αντίστοιχο στο διαδίκτυο, για αυτό ζητάω τη γνώμη σας. Ο Ευρωκώδικας 8 5.4.3.5.3 αναφέρει ότι απαιτούνται στοιχεία άκρων με μήκος bw ή 3bw*σcm/fcd στα οποία θα συγκεντρωθεί ο οπλισμός για κάμψη με αξονική δύναμη. Αυτό σημαίνει ότι ο οπλισμός όλου του τοιχώματος (με μήκος 4μ, 5μ ή 6μ) πρέπει να συγκεντρωθεί στα άκρα ή ότι για να τοποθετηθεί λιγότερος κατακόρυφος οπλισμός στον κορμό γίνεται να διαμορφωθούν αυτά τα στοιχεία άκρων όπου υπάρχουν μεγάλες απαιτήσεις? 2) Κυρίως ρωτούσα για υποστύλωμα που συνεχίζει στον κάτω όροφο σε τοίχωμα, αν μπορεί να αγκυρωθεί ο οπλισμός του υποστυλώματος στον κορμό του τοιχώματος ή αν πρέπει να συνεχίζει το υποστύλωμα στη θέση του κορμού του πιο κάτω ορόφου. 3) Ποια θεωρείτε καλύτερη αντιμετώπιση, καθώς τα περισσότερα λογισμικά δεν μοντελοποιούν τη σκάλα και πολλές φορές επικρατεί σύγχυση σε αυτό το σημείο. Προσωπικά, εάν η σκάλα μοντελοποιείται ξεχωριστά προτιμάω να μην αλληλεπιδρά με τοιχώματα, υποστυλώματα ή δοκούς του κυρίως φορέα. 4) Επίσης, ρωταώ για την αντιμετώπιση της πράξης, καθώς για μονώροφα ή διώροφα κτίρια είναι υπερβολικό να προτείνονται κολώνες 45εκ. Έχει υιοθετήσει κάποιος τη διαμόρφωση αγκύρωσης με πλάκα αγκύρωσης ή εγκάρσια σίδερα στην γωνία της καμπύλης? Εφαρμόζεται στην πράξη ή θα μελετηθεί αλλιώς και θα κατασκευαστεί αλλιώς? Αναγνωρίζει και ο Ευρωκώδικας αυτό το θέμα και προτείνει τις παραπάνω λύσεις, οπότε θα ήταν χρήσιμο εργαλείο. 5) Συμφωνώ με τη μάτιση εκτός της κρίσιμης περιοχής, αλλά πως εξασφαλίζονται οι κατακόρυφοι οπλισμοί πριν γίνει η σκυροδέτηση της θεμελίωσης? Καλουπώνονται όλα τα κατακόρυφα στοιχεία μαζί με τη θεμελίωση και απλά σκυροδετούνται σε επόμενο χρόνο? 6) Συμπληρωματικά, ο οπλισμός τοιχωμάτων περιμετρικά ανοιγμάτων υπολογίζεται όπως ο αντίστοιχος οπλισμός δοκών σύζευξης (δυσδιαγώνιοι οπλισμοί)? Σε αυτά τα σημεία για να βρεθεί ο οπλισμός χρειάζονται επιφανειακά πεπερασμένα?

Καλησπέρα σε όλους, Είναι η πρώτη μελέτη που έχω αναλάβει και θα ήθελα τη βοήθεια σας στα παρακάτω: 1) Σε τοιχώματα που έχουν μεγάλο μήκος (άνω των 4μ) απαιτούνται κρυφοκολώνες? 2) Σε κύρια υποστυλώματα ή δοκούς που πατάνε εγκάρσια πάνω σε τοίχωμα, χρειάζονται κρυφοκολώνες? Δεν αναφέρουν κάτι οι Ευρωκώδικες, η λογική μου λέει ότι χρειάζονται μόνο αν χρειάζεται να παραλάβουν τοπικά μεγάλες τάσεις. 3) Στα σημεία που σταματάει η πλάκα γιατί έχω σκάλα, πρέπει να διαμορφώσω δοκό ή μπορεί να γίνει απλά ενισχυμένη ζώνη? Σε άλλο topic είχα δει ότι για σκάλα μορφής Γ μπορεί να πιαστεί απλά ο οπλισμός της σκάλας σε ενισχυμένη ζώνη στην άκρη. 4) Μήκη αγκύρωσης ακραίων δοκών Φ12 σε 30εκ υποστύλωμα, Φ14 σε 35 εκ, Φ16 σε 40εκ (που είχα διαβάσει σε σχετικό topic με 70 σελίδες) θεωρούνται ικανοποιητικά? Ο Ευρωκώδικας 2 βγάζει τιμές 35,40 και 45εκ για ευμενή περιοχή, C30 και περισφιγμένη ζώνη αν συμπεριλάβουμε και την επικάλυψη. Αλλά για μονώροφα ή διώροφα κτίρια μου φαίνονται διαισθητικά πολλά τα 45εκ για Φ16. Η περίπτωση που αναφέρει ο Ευρωκώδικας 8 5.6.2.2(3) για αγκύρωση τους σε μικρότερο πλάτος με πλάκα αγκύρωσης ή εγκάρσιες ράβδους στην καμπύλωση των διαμήκων είναι εφαρμόσιμη στην πράξη? 5) Ο Ευρωκώδικας 8 5.6.3.3 αναφέρει ότι χρειάζεται απόσταση συνδετήρων h/4 σε μήκη υπερκάλυψης. Δηλαδή για τοίχωμα 25εκ ή υποστύλωμα 30εκ να υπάρχει απόσταση 6.25εκ ή 7.50εκ νομίζω ότι είναι υπερβολικό.. 5) Αναμονές στη θεμελίωση για τοιχώματα ή υποστυλώματα αναφέρονται στα μήκη υπερκάλυψης? Για παράδειγμα Φ16 υποστυλώματος με τα παραπάνω δεδομένα βγάζει l0=60εκ άρα οι αναμονές θα πρέπει να φτάνουν πιο πάνω από το θεμέλιο κατά την κρίσιμη περιοχή του στύλου (πχ 50εκ) και 60εκ? Στην κάτω πλευρά του θεμελίου υπάρχει κάποιο αντίστοιχο μήκος που πρέπει να τηρείται ή μπορώ να αφήσω τα σίδερα να σπάσουν προς τα μέσα? Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις απαντήσεις σας!

Το ξανάακουσα αυτό για τα "τοιχία πλήρωσης" αλλά δε νομίζω για κατακόρυφα ή οριζόντια φορτία να πιάσουν φορτία οι κρυφοκολώνες και όχι τα τοιχία, ίσα ίσα το αντίθετο θα περίμενα. Εκτός εάν υπάρχει κατασκευαστική λεπτομέρεια που να μην έχω υπόψιν μου. Τέλος πάντων, καταλήξαμε στη συμβατική κατασκευή με πορομπετόν για πλήρωση. Η ερώτηση είναι θεωρητικού ενδιαφέροντος πλέον, για τους πιο έμπειρους της ομάδας..

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Johny σίγουρα το πιο σημαντικό κριτήριο είναι η απλότητα για να υπάρχουν μικρά περιθώρια λάθους στην κατασκευή, αλλά ταυτόχρονα επιζητώ να προσπαθώ να βρω λύσεις σε κάθε πρόβλημα όπου είναι εφικτό. Είχα στο μυαλό μου ότι η μόνη περίπτωση να μπορούν να γίνουν τα παραπάνω είναι να γίνει η πλάκα οροφής ισογείου πολύ μεγάλη σε πάχος (της τάξης των 50εκ) για να μπορούν να μεταβιβάζονται τα φορτία των τοιχωμάτων, όπως γίνεται σε ουρανοξύστες που τα πυκνά υποστυλώματα "μεταφέρονται" πιο μακρυά για να μπορούν να γίνουν αυτές οι μεγάλες είσοδοι στο ισόγειο. Αλλά η παραπάνω λύση επιβαρύνει όλες τις μεριές και δε νομίζω να αξίζει τον κόπο για τα συνηθισμένα μικρά έργα που μελετάμε.

Οπότε, εάν γίνει η προσομοίωση με επιφανειακά και γίνουν έλεγχοι διάτρησης της πλάκας στη θέση των τοιχωμάτων και η επιρροή τους στις κατακόρυφες ταλαντώσεις, είναι εφικτή διαμόρφωση τοιχωμάτων επί πλάκας; Η διάταξη του Ευρωκώδικα που επιτρέπει τις φυτευτες κολώνες (χωρίς να τις ενθαρρύνει) και απαγορεύει τα φυτευτα τοιχώματα μπορεί να αντιμετωπιστεί υπολογιστικά;

Το μεγαλύτερο μου άνοιγμα στην οριζόντια πλευρά είναι 8.70μ, με μια πλάκα 25εκ πιστεύω ότι είναι οριακά εντάξει χωρίς δοκούς, εκτός από το σημείο της σκάλας που μπορεί να χρειαστεί. Φυσικά θα υπολογιστεί για να επαληθευτεί. Οι πλάκες δεν πιστεύω να έχουν πρόβλημα, αλλά τα τοιχώματα του ορόφου που δεν έχουν περασιές στον κάτω όροφο και θα βγαίνουν υποχρεωτικά φυτευτά στις πλάκες και δοκούς του ισογείου που απαγορεύεται από ΕΚ8. Η επίλυση θα γίνει με CYPECad.

Είναι συμφωνία του πελάτη με τον αρχιτέκτονα για να μην είναι οι εξωτερικοί τοίχοι από τούβλα... Ανεβάζω και την κάτοψη, με διακεκομμένη γραμμή ο πάνω όροφος, με χοντρή γραμμή ο κάτω όροφος και τα υπόλοιπα είναι καλυμμένοι χώροι του ισογείου. layout.pdf

Καλησπέρα συνάδελφοι, Μου έχει ανατεθεί να εκπονήσω στατική μελέτη διώροφου κτιρίου με περιμετρικά τοιχώματα Ο/Σ. Επειδή όμως οι περιμετρικοί τοίχοι του ορόφου δεν πατάνε σε τοίχους του ισογείου αλλά λόγω εσοχών στο μισό τμήμα της κάτοψης πατάνε πάνω σε χώρους που δεν υπάρχουν καν τοιχοποιίες, μπορεί να διαμορφωθεί αυτή η πρόταση? Πως θα προτείνατε να το αντιμετωπίσω εκτός από κλασικό σκελετό με κολώνες δοκούς?

Για το 5 διατύπωσα λάθος αυτό που ήθελα να πω. Σύνθετο υποστύλωμα με διάταξη διαγωνίων μεταξύ κύριων υποστυλωμάτων σε μικρή απόσταση (περίπου 1μ). Αυτή η διάταξη (laced columns στη βιβλιογραφία) απλά αυξάνει την ροπή αδράνειας ή μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιστηριζει πλευρικά το φορέα σαν να είχα χιαστα μεταξύ υποστυλωμάτων? Υπάρχει κάποιος λόγος που δε χρησιμοποιείται στην κοινή πρακτική?

Καλησπέρα, Επανερχομαι στην παραπάνω συζήτηση γιατί θα προδιαγραψω διαφορετική κατασκευή , οπότε θα ήθελα αν μπορείτε συμβουλές για τις αλλαγές που σκέφτομαι: 1) Πως μπορώ να εξασφαλίσω τη στήριξη του χαλυβδοφυλλου πάνω σε δευτερεύουσες δοκούς κοιλοδοκους που υπολογίζω ότι θα έχουν βυθίσεις κοντά στα 2εκ? Στην ουσία μας ενδιαφέρει η διαφορική βύθιση χαλυβδοφυλλου με δοκό που μπορώ να τη θεωρήσω ίση με μηδέν λόγω των ηλων? Μπορώ να ελέγξω τους ηλους με κάποια παράγραφο του ΕΝ1993-1-8? 2) Η διαφραγματικη λειτουργία μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με το χαλυβδοφυλλο? Πώς αντιμετωπίζεται υπολογιστικά; 3) Έχετε υπόψιν σας σύνδεση κοιλοδοκων υποστυλωματος με κύρια δοκό είτε με συγκόλληση είτε με κοχλίες και μετωπικές πλάκες; Σκέφτομαι για συγκόλληση με ενισχυτικό έλασμα στις ενώσεις τριγωνικής μορφής ή συγκόλληση με κάποιες επιπλέον γωνιές που θα ενισχύουν τη δυσκαμψία σε εκείνα τα σημεία. 4) Είναι αποδεκτή η στήριξη του κάτω πέλματος δοκού πάνω σε υποστύλωμα ή θα υπάρχουν πολλές συγκεντρώσεις τάσεων; 5) Για συνδέσμους δυσκαμψιας τείνω προς μορφής Κ που για να μην πιάνουν πολύ χώρο θα τοποθετηθούν ανάμεσα σε δύο υποστυλώματα απόστασης 1μ. Οι μόνοι περιορισμοί που έχω είναι η διατομή που για αρχιτεκτονικούς λόγους πρέπει να είναι κοιλοδοκοι.

Καλησπέρα στην ομάδα, Σχετικά με υπολογισμό φορτίων ανέμου σε μη ορθογωνικές κατόψεις, είδα όλες τις σελίδες του θέματος και δε μου ήρθε ακόμα η φώτιση. Στο διαδίκτυο δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα υπολογισμού, ούτε στα αγγλικά ούτε στα ελληνικά... Οπότε για κάτοψη τύπου L: 1) Τα φορτία σε όλους τους τοίχους λαμβάνονται σαν να έχω ορθογωνική κάτοψη εγεγραμμένη στο σχήμα? Δε μου φαίνεται λογικό για την κάτοψη μου να θεωρήσω τα ίδια b,d για το πάνω και το κάτω τμήμα για άνεμο κατά χ. 2) Το ίδιο με παραπάνω για τα φορτία οροφής, όπου δε μου φαίνεται λογικό να μπορεί να θεωρηθεί ότι στο κάτω τμήμα μπορεί να υπάρχει άλλη ομάδα φορτίου (πχ H/I) από το πάνω τμήμα για άνεμο κατά χ (που είναι F/G). 3) Οι συνδυασμοί ανέμου θα είναι στη γενική περίπτωση 8? Δηλαδή για κάθε κατεύθυνση 2 συνδυασμοί, λόγω της περιοχής Ι της οροφής που επαλληλίζονται με τα δυσμενέστερα των -0.3, +0.2. Ή θα πρέπει να βγαίνουν 16 συνδυασμοί ώστε να θεωρείται σε όλα τα σημεία ότι η εσωτερική πίεση έχει την ίδια τιμή? Σκέφτομαι να χωρίσω την κάτοψη σε 4 ορθογώνια για άνεμο κατά x, αλλά ετσι θα μπλέξουμε με τις διαφορετικές ζώνες... Με βλέπω τα Χριστούγεννα να τραγουδάω <Ω άνεμε, ω άνεμε, μαρέσεις πως μαρέσεις>

Ευχαριστώ για την απάντηση σου tetris!

Θα χρησιμοποιήσω Ευρωκώδικα, η ζώνη σεισμού για την περιοχή που ενδιαφέρομαι είναι ζώνη ΙΙ που αντιστοιχεί σε 0.20g. Πρόκειται για ελαφριά μονώροφη κατασκευή άρα δεν πιστεύω να είναι κρίσιμη κατάσταση ο σεισμός. Χρησιμοποιώ το sap2000 για προδιαστασιολόγηση και to cype3d στη συνέχεια για τη μελέτη.

Ανεβάζω εικόνες από ένα τυπικό module με τυπικές διατομές που έβαλα στο πρόγραμμα (διαστάσεις 12μΧ4.3μ με ύψος 3μ): 1) Οροφή: δοκοί στην περίμετρο SHS80X3, δοκοί στην μικρή διεύθυνση RHS80X40X3 και δοκοί στη μεγάλη διεύθυνση SHS40X3 2) Πάτωμα: δοκοί στην περίμετρο SHS80X3, δοκοί στην μικρή και μεγάλη διεύθυνση SHS40X3 3) Υποστυλώματα SHS80X3 Οι περιμετρικές δοκοί στην οροφή και στο πάτωμα δημιουργούν τελάρα, δηλαδή παντού εσωραφές V, θεωρώ ότι είναι πακτωμένο όλο το σύστημα. Οι δοκοί στην μικρή διεύθυνση συγκολλούνται με εξωραφή στις κύριες δοκούς (θεωρώ πάλι πάκτωση) και οι δοκοί στη μεγάλη διεύθυνση με εξωραφή πάλι στις κάθετες (πάλι θεωρώ πάκτωση). Το θέμα είναι οι κολώνες που κολλάνε με εξωρραφή στο πάνω και στο κάτω "τελάρο" μπορούν να θεωρηθούν αμφίπακτες και στις 2 διευθύνσεις? (ότι αφορά εντατικά μεγέθη και μήκη λυγισμού). Το κάτω τελάρο πως μπορώ να το αρθρώσω στην κοιτόστρωση? Αν κολληθούν λάμες κάθε κάποιες αποστάσεις (χοντρές πάντα, περίπου 8-10χιλ) και αγκυρωθούν στο μπετό είναι καλή λύση? Υπάρχει κάποια λεπτομέρεια σε κανονισμό για αυτήν την περίπτωση? Τα διαδοχικά blocks που θα τοποθετηθούν κολλητά μεταξύ τους στο εργοτάξιο και θα συγκολληθούν (και στις 2 πλευρές που ενώνονται) μπορούν να θεωρηθούν πακτωμένες μεταξύ τους? Σε αυτήν την περίπτωση η σύνδεση να διαμορφωθεί με συγκολλήσεις ζικ ζακ? Ούτε για αυτόν τον υπολογισμό δε μπορώ να βρω κάποιο τυπικό τρόπο υπολογισμού στον κανονισμό. Τέλος, θα χρειαστεί πεδιλοδοκός στην κοιτόστρωση ή οι δοκοί της βάσης θα μπορούν να παίξουν το ρόλο αυτό?

Οκ, θα κάνω κάποιες εισηγήσεις στον κατασκευαστή για τα παραπάνω γιατί σίγουρα το πολυστερινομπετό δε μου φαίνεται σωστή πρακτική. Σχετικά με τα θέματα προσομοίωσης που ανέφερα παραπάνω έχετε κάποια συμβουλή? Ας αφήσουμε προς στιγμή έξω το θέμα της πιστοποίησης των συγκολλήσεων και ας εστιάσουμε στην προσομοίωση της που με δυσκολεύει.

Οι συγκολλήσεις γίνονται από πιστοποιημένο προσωπικό. Η κατασκευή είναι σίγουρα πατέντα αλλά δε σημαίνει ότι δε δουλεύει κιόλας. Το θέμα είναι ότι ως μηχανικοί θα πρέπει να προτείνουμε ή να επεξεργαζόμαστε και λύσεις έξω από την πεπατημένη.

Συμφωνούμε στο ότι δεν είναι σύμμικτος ο σκελετός. Σύντομη περιγραφή κατασκευής: Η κατασκευή απολετείται από 6-7 προκατασκευασμένα blocks που συνδέονται με συγκόλληση στο εργοτάξιο αφού μεταφερθούν. Κάθε block αποτελείται από δοκούς SHS80X3 στην οροφή, στύλους SHS80X3, δοκούς SHS80X3 στη βάση για τη μεταφορά κυρίως, σχάρα δοκών στην οροφή RHS80X40X3 και SHS40X3 και ενίσχυση με δοκούς ή στύλους ή δικτυώματα όπου χρειάζεται. Το decking συγκολλάται μόνο με τις κύριες δοκούς της οροφής στην περίμετρο και ΟΛΕΣ οι συνδέσεις είναι συγκολλητές. Απλή κατασκευή αλλά και πολύ κοστοβόρα θα έλεγα. Α) Η σύνδεση δοκού-στύλου SHS80X3 με περιμετρική συγκόλληση μπορεί να θεωρηθεί πάκτωση? Πέλματα δοκού-στύλου συνδέονται, άρα κάποιες ροπές μπορούν να μεταφερθούν, για τη δυσκαμψία δεν ξέρω αν αντιστοιχεί σε πάκτωση ή πως να την αντιμετωπίσω. Ο στύλος κάθεται ανάμεσα στην κύρια δοκό οροφής και στη δοκό βάσης. Το ίδιο και για τις δευτερεύουσες δοκούς της σχάρας, να τις λύσω σαν αμφίπακτες??? Β) Οι συγκολλήσεις μεταξύ των blocks να θεωρήσω ότι πακτώνουν τις δοκούς και τις κολώνες από τα διαφορετικά blocks που συνδέονται? Γ) Θέλω να υλοποιήσω άρθρωση στη βάση των στύλων για να υπολογίσω τη θεμελίωση (κοιτόστρωση 25εκ χρησιμοποιούν μέχρι τώρα) χωρίς κρυφοδοκούς. Πως μπορώ να αρθρώσω υποστύλωμα που είναι συγκολλημένο με τη δοκό στη βάση από το εργοστάσιο? Έως τώρα γίνεται με πατέντα που κολλάνε κάποια κομμάτια στη δοκό βάσης και με μπουλόνια την πιάνουν στη θεμελίωση ανά κάποιες αποστάσεις, αλλά δε μου αρέσει αυτή η λύση προσωπικά. Δ) Ούτε η πλάκα μπορεί να θεωρηθεί σύμμικτη να φανταστώ? Ή πριν μιλούσατε μόνο για το σκελετό? Το decking και το πολυστερινομπετό μπορώ να θεωρήσω τουλάχιστον ότι δημιουργούν συνεχή πλευρική στήριξη??? Ε) Την κατηγορία εδάφους που χρησιμοποιείται στα προγράμματα στο στάδιο της μελέτης την υποθέτετε από διπλανά κτίρια, από χάρτες, από επίσκεψη ή παίρνετε δοκίμια εδάφους? Ζ) Μονώροφο κτίριο με νd<=0.3 μπορεί να λυθεί ως καμπτικό πλαίσιο για το σεισμό αντί για ανεστραμμένο εκκρεμές? Συγγνώμη για το χάος στις ερωτήσεις μου αλλά είναι πολλές και δε μπορώ να τις βάλω σε σειρά 😀

Καλησπέρα σε όλη την ομάδα, Είναι η πρώτη μου ανάρτηση, ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά. Έχω παρακαλουθήσει πολλές φορές συζητήσεις επί ώρες και ήρθε η ώρα που χρειάζομαι και εγώ τη βοήθεια σας. Μου έχει ανατεθεί να κάνω μελέτη για βαριά προκατασκευή μεταλλικών μονώροφων φορέων για κατοικίες (κατασκευές moduled που αποτελούνται από 5-6 blocks η καθεμιά και συνδέονται επιτόπου στο εργοτάξιο). Ανάμεσα στους ΠΟΛΛΟΥΣ προβληματισμούς μου, ο εργολάβος χρησιμοποιεί πάνω από την τραπεζοειδή λαμαρίνα, πολυστερινομπετό, υλικό με 600kg/m3 και θλιπτική αντοχή 30MPa. Μπορεί να θεωρηθεί ότι το πολυστερινομπετό δρα σύμμικτα μαζί με τις κοιλοδοκούς του σκελετού από κάτω? Η λαμαρίνα συνδέεται συγκολλητά με τις περιμετρικές κοιλοδοκούς και δεν έχει νεύρα στον κορμό της για καλύτερη συνάφεια. Δηλαδή δεν έχω άμεση σύνδεση δοκού-πολυστερινομπετού. Πιστεύω πως θα πρέπει να αντιμετωπίσω το decking και το μπετό σαν νεκρά φορτία μόνο, αλλά δεν είμαι σίγουρος εάν είναι πολύ συντηρητική αντιμετώπιση. Αν χρειαστεί μπορώ να ανεβάσω λεπτομέρειες από την κατασκευή.