ktomp

Καλή τύχη!

Ψάξε και τα συγγράμματα του Π. Αντωνιάδη από την 3DR.

Οι ελληνικοί κανονισμοί ΕΑΚ/ΕΚΩΣ εξακολουθούν να ισχύουν και είναι σε παράλληλη εφαρμογή με τους Ευρωκώδικες. Σε κάθε μελέτη επιλέγει ο κύριος του έργου πιο πλαίσιο κανονισμών θέλει να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη του (βλ. ΦΕΚ 1457 Β, 30/5/2014). Σε αρκετά σημεία οι κανονισμοί έχουν κοινή λογική, αλλά υπάρχουν και σημαντικές διαφοροποιήσεις οι οποίες δεν μπορούν να αναλυθούν πρόχειρα σε ένα forum. Υπάρχουν εξαιρετικά βοηθητικά συγγράμματα, τα οποία είναι μια πολύ καλή αρχή, δεν αρκούν όμως από μόνα τους, πρέπει οπωσδήποτε να μελετηθούν παράλληλα με τους ίδιους τους κανονισμούς. Υπόψιν ότι στα επόμενα χρόνια οι σημερινοί Ευρωκώδικες θα αντικατασταθούν από ριζικά αναθεωρημένες εκδόσεις. Κατά την προσωπική μου άποψη, οι ΕΚ είναι πολύ πιο ολοκληρωμένο πλαίσιο, ωστόσο λάβε υπόψιν ότι δεν διατίθενται δωρεάν. Επίσης, για κατασκευές από δομική ξυλεία, χάλυβα και φέρουσα τοιχοποιία, είναι ουσιαστικά μονόδρομος οι ΕΚ. Οι φορτίσεις χιονιού και ανέμου είναι επίσης αρκετά πιο λεπτομερείς. Καλύπτεται δε και ο σχδιασμός έναντι πυρκαγιάς. Ο όγκος των ΕΚ είναι τρομακτικός και ο τρόπος που έχουν γραφτεί είναι έως και απαράδεκτος (καμία σχέση με την λογική κύριως κείμενο και από δίπλα ανάλυση με σχόλια όπως έχουν οι ελληνικοί κανονισμοί) αλλά αυτό δεν πρέπει να σε αποθαρρύνει.

Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες και πολλές πωλήσεις για την εταιρεία!

https://elot.gr/news/5i-ypoboli-se-dimosia-krisi-shedion-keimenon-tis-2is-genias-ton-eyrokodikon

Όπως θα διαπιστώσετε, στα εσωτερικά υποστυλώματα, ειδικά σε κτίρια με λίγους ορόφους όπου η αξονική δύναμη προκύπτει μικρή, ο έλεγχος είναι πολύ περιοριστικός. Έκανα μια επαλήθευση στο χέρι και τα αποτελέσματα είναι αρκετά κοντά. Η μικρο-διαφορές οφείλονται στα ρ, ρmax υποθέτω. Υπάρχει ένα τυπογραφικό - πάντα εμφανίζει το σύμβολο "<" (μικρό το κακό, φαντάζομαι θα το διορθώσουν). Καλό θα ήταν να αναγράφεται και το ανηγμένο αξονικό του στύλου (υπόψιν ότι σε αντίθεση με τον έλεγχο επιφάνειας διατομής όπου λαμβάνεται η μέγιστη τιμή υπό τους σεισμικούς συνδυασμούς, σε αυτον τον έλεγχο εδώ πρέπει να λαμβάνεται η μικρότερη).

Στην τελευταία έκδοση που κυκλοφόρησε πάντως εγώ δεν βλέπω έλεγχο διαμέτρου ράβδων στις δοκούς, εκτός και αν διέφυγε της προσοχής μου. Αν κάποιος έχει εντοπίσει κάτι ας ενημερώσει.

@mantzarasδεν συμφωνώ ακριβώς με αυτό που λες. Για να προσμετρηθούν τα σίδερα της μιας και της άλλης δοκού και στις δυο παρειές του κόμβου στο ΡΑΦ, πρέπει να φροντίσει ο χρήστης να δείξει τα σίδερα στηριξης της μιας δοκού και στη διάταξη όπλισης στην στήριξη (από την άλλη πλευρά του κόμβου) της επόμενης δοκού. Αυτό δεν γίνεται αυτόματα (εδώ είναι η ένστασή μου ως προς τη διατύπωσή σου), ενώ ταυτόχρονα στα αναπτύγματα τα σίδερα φαίνεται να συνεχίζουν (βέβαια δεν εξασφαλίζεται ότι μήκος είναι πάντα αυτό που θα έπρεπε όπως εξηγώ παρακάτω) κι εκεί ενδέχεται να την πατήσει κάποιος που δεν γνωρίζει τι ακριβώς υπολογίζει το πρόγραμμα και ποιά είναι η απαίτηση του κανονισμού. Είναι πολύ σημαντικό θέμα, το οποίο δυστυχώς απ' όσο έχω δει, πολλοί χρήστες του προγράμματος το αγνοούν και που δεν θίγεται σε κανένα εγχειρίδιο μπας και πονηρευτεί κανείς (αναφέρομαι γενικά το θέμα των αναπτυγμάτων και των αγκυρώσεων το οποίο απουσιάζει από τα εγχειρίδια θεωρητικής τεκμπηρίωσης). Και για να προλάβω όποιον ενδεχομένως διολισθίσει στο λάθος να θεωρήσει ότι αυτό είναι υπερ της ασφάλειας, θα πω ότι στο τμήμα εντός του μήκους αγκύρωσης, η τάση της ράβδου δεν είναι μηδέν, άρα συμμετέχει αυτή η ράβδος (μερικώς όμως) στην ανάληψη ροπής. Για να το πω αλλιώς, το διάγραμμα αναλαμβανόμενων ροπών δεν παρουσιάζει άλματα, αλλά γόνατα. Το ότι απλοποιητικά σχεδιάζεται με άλματα είναι μεν υπερ της ασφάλειας για τον έλεγχο σε κάμψη, όχι όμως για τον ικανοτικό διότι έτσι αγνοείς την όποια (μερική) συνεισφορά των υπό αγκύρωση ράβδων. Γι' αυτό λοιπόν οι αγκυρώσεις εντός του lcr δεν επιτρέπονται, ώστε το γόνατο να μετατοπίζεται εκτός της κρίσιμης ζώνης, βλ. 5.2.2.4(P). Υπόψιν ότι αυτό ισχούει για δοκούς με απαιτήσεις πλαστιμότητας, ενώ στις υπόλοιπες (αν έχεις τέτοιες) ξεκινάς την αγκύρωση όπου θέλεις. Νομίζω ότι πλέον έχουμε εξαντλήσει και αυτό το θέμα. Βέβαια αναρωτιέμαι αν έχει καμία χρησιμότητα το να τα συζητάμε αυτά εδώ, αφού τα περισσότερα ζητήματα που έχουν θιχθεί στο άλλο νήμα από τον τρελοβοσκό ή από άλλους, είτε απορρίφθηκαν στην πλειονότητά τους, είτε αγνοήθηκαν αντίστοιχα.

Άρα η απομείωση μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύητερη απ'ό,τι θα υπολογίζαμε με την fbd, σωστά;

Μου δίνεις σε παρακαλώ τον τίτλο του paper;

@loser η απάντηση στο τελευταίο που γράφεις (τι μετράει και τι δεν μετράει) βρίσκεται στην πολύπαθη παράγραφο 5.6.2.2(4)P του ΕΚ8-1. Θα πρότεινα να περιοριστεί καθένας μας στο τι ξέρει ο ίδιος και όχι στο τι ξέρουν οι άλλοι ή η εταιρεία, για να αποφύγουμε πιθανές παρεξηγήσεις και να μπορέσει να γίνει ουσιαστική συζήτηση. Όσον αφορά στις διαμέτρους τυμπάνων κάμψης, έχω ανεβάσει πίνακα στο άλλο νήμα. Γενικώς το D=20Φ δεν επαρκεί, εκτός αν αποδεικνύεται με έλεγχο το αντίθετο. Άντε και για να το κάνουμε πιο νιανιά, η δύναμη της ράβδου είναι (με ικανοτική θεώρηση) As*fyd στην παρειά του κόμβου. Στην έναρξη της καμπύλης η δύναμη αυτή μειώνεται κατά L1*pi()*Φ*fbd, όπου L1 είναι το ευθύγραμμο τμήμα της ράβδου μεταξύ της παρειά του κόμβου και της έναρξης της καμπύλης. Αν θέλεις να είσαι και super συνεπής, από το L1 αφαιρείς 5Φ όταν είσαι σε ΚΠΥ. Αν το λύσαμε αυτό (ως προς το πώς θα έπρεπε να είναι στο ΡΑΦ), πάμε στα επόμενα;

Ευχαριστώ για την επισήμανση συνάδερφε, γνωρίζω καλά πώς δουλεύει το ΡΑΦ.

@mantzaras όλο αυτά τα ζητήματα που σχολίασες εμπλέκονται μεταξύ τους και διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα. Το πού αγκυρώνεις τι, προφανώς έχει άμεση συνέπεια στον ικανοτικό και τούμπαλιν. Επίσης δεν σημαίνει ότι οι μεν πρόσθετες ράβδοι στήριξης και οι δε ράβδοι των δοκών που περνάνε στο επόμενο ανοιγμα τερματίζονται όλες στο ίδιο σημείο. Άρα αυτομάτως οι περιοχέςς όπλισης γίνονται τουλάχιστον 5 όταν έχεις πρόσθετα σίδερα στήριξης. Αν μετέπειτα χρειαστεί για τον οποιδήποτε λόγο να μεταβληθεί το μήκος της δοκού (πχ μετακίνησες τον άλλο της κόμβο, ή τη διαίρεσες) πρέπει να επιστρέφεις να διορθώνεις και τις περιοχές όπλισης. Επίσης, κάθε δοκός θα πρέπει να έχει μοναδική διάταξη όπλισης (άρα περιορίζεται πολύ η χρηστικότητα της βιβλιοθήκης διατομών). Αν πούμε δε ότι θα λαμβάνουμε τη μετάθεση του διαγράμματος ροπών μέσω του μήκους των επιμέρους περιοχών όπλισης καταλήγουμε σε μια αρρωστημένα χρονοβόρα διαδικασία, διότι αυτό απαιτεί πολλές επαναλήψεις έως ότου οριστικοποιηθεί η τελική μελέτη. Προσωπικά μου αρέσει το να μπορώ να ορίζω εγώ τι όπλιση θέλω και να την ελέγχει το πρόγραμμα, αλλά θα πρέπει να υπάρχει ένας βαθμός αυτοματοποίησης σε κάποια πράγματα. Όλο αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της μελέτης, δυστυχώς όμως δεν θίγεται στο εγχειρίδιο θεωρητικής τεκμηρίωσης Ο/Σ απ' όσο έχω δει. Δεν υπάρχει μια διάμετρος καμπύλωσης για για κάθε διάμετρο ράβδου. Εξατράται από το πλάτος υποστυλώματος και τις αποστάσεις των ράβδων μεταξύς τους. Η θεώρηση As*fyd είναι συντηρητική και επιδέχεται μείωσης (βλ. σύγγραμμα Καραγιάννη, Τσώνου κτλ). Χωρίς τη μείωση καταλήγει κανείς σε πολύ μεγάλες διαμέτρους. Αν πεις να κάνεις την απομείωση, τότε κάθε για περίπτωση ab και Fbt καταλήγεις σε κάτι διαφορετικό, οπότε δεν είναι δυνατόν να πινακοποιθεί η διάμετρος τυμπάνου συναρτήσει της διαμέτρου της ράβδου. Χρειάζεται έλεγχος ανά περίπτωση. Γι'αυτό έργαψα ότι οι διάμετροι που έγραψε ο @loser θα έπρεπε να συνοδεύονται από επιπλέον στοιχεία.

Για να επιβεβαιώσει κάποιος τον υπολογισμό σου θα πρέπει να αναφέρεις τι θεώρηση έχεις κάνει για το Fbt και το ab. Η Fbt δεν είναι υποχρεωτικά ίση με As*fyd, ακόμη και αν ικανοτικά θεωρήσεις ότι η ράβδος είναι σε διαρροή. Αλλά φεύγουμε εκτός θέματος τώρα, καλύτερα να συζητηθούν αυτά σε άλλο νήμα.

Κάτι σαν αυτοσχέδιο headed bar φαντάσου