Speez

Να ρωτήσω, από πλευράς μου, πώς χειρίζεστε το ΙΚΑ σε αυτές τις περιπτώσεις; Εκδίδετε ΑΜΟΕ άνευ αδείας; Αν ναι, με ποια διαδικασία; Χρησιμοποιείτε τον αριθμό πράξης της βεβαίωσης (αν και αφού αυτή δεν αποτελεί ακριβώς άδεια -όπως εξηγεί επανειλημμένα ο Pavlos33 και συμφωνώ- ίσως δεν είναι ορθή διαδικασία); Καταφεύγετε στη λύση του εργόσημου; Μιλώ προφανώς για τα μη στεγασμένα επαγγέλματα (πχ. μπογιατζής).

κι ακόμα καλύτερα αν η βεβαίωση είναι από το σύστημα και φέρει τον μοναδικό ηλεκτρονικό αριθμό πράξης και το υδατογράφημα του (σούπερ) υπουργείου. Προσωπικά, αναφέρω στη σχετική βεβαίωση και τις περιπτώσεις εργασιών που θα εκτελεστούν, κάνοντας αντιγραφή τους αυτούσια από τον νόμο. Για παράδειγμα η βεβαίωση εκδίδεται έτσι... και υπάρχει πάντα στον χώρο όπου εκτελούνται οι εργασίες. Σε αυτή την περίπτωση δεν πιστεύω ότι κάποιο αστυνομικό όργανο θα ασχοληθεί περαιτέρω, εκτός φυσικά αν δει να «σηκώνονται τοίχοι και μπετά» ή άλλες εργασίες που δεν αναφέρονται ρητώς στη βεβαίωση (και κατά συνέπεια στον νόμο).

Δε θα διαφωνήσω. Όταν όμως ο πελάτης αντιληφθεί ότι η τακτοποίηση που πλήρωσε δεν ισχύει γιατί δεν έχει γίνει η ΗΤΚ, τότε τι θα του πούμε; «Πλήρωσε κι άλλα;» Αυτός (και με το δίκιο του, αν θέλετε τη γνώμη μου) συμφώνησε με έναν μηχανικό για την τακτοποίηση, τον πλήρωσε, πλήρωσε και το πρόστιμο και πήρε «περαίωση». Και ξαφνικά θα βρεθεί ξεκρέμαστος;

Είναι πιθανό οι νομοθέτες να μην αντιλήφθηκαν ότι η ΗΤΚ αναφέρεται και στο Άρθρο 83 αλλά και στο Άρθρο 102 και για αυτό έκαναν αναφορά μόνο στο πρώτο. Πρακτικά βέβαια, αυτό σημαίνει πως όποια τακτοποίηση έγινε έκτοτε (από τον Οκτώβριο) πρέπει υποχρεωτικά να συνοδεύεται από ΗΤΚ. Αναρωτιέμαι πόσοι συνάδελφοι το έχουν λάβει υπόψη αυτό στις αμοιβές τους και θα το υλοποιήσουν εκ των υστέρων αλλά και πόσοι συμβολαιογράφοι θα ελέγξουν για την εκ των υστέρων υποβολή ΗΤΚ σε δικαιοπραξίες που ήδη θα έχουν ολοκληρωθεί. Αν δεν βγει τροποποιητική/διευκρινιστική (κατά την πάγια τακτική της ελληνικής βιομηχανίας παραγωγής νόμων) προβλέπω να «κλαίνε μανούλες»...

Οι δύο τελευταίοι μιλήσατε (ή μάλλον γράψατε) πολύ ώριμα και σωστά. Κρίμα που δεν μπορώ να πριμοδοτήσω με +. Οι απόλυτες και αφοριστικές απόψεις μάλλον θα πρέπει να περιοριστούν όταν όλοι γνωρίζουμε ότι το αντικείμενό μας (λέμε τώρα γιατί το αντικείμενό μας δεν θα έπρεπε να είναι πως θα γίνουμε καλοί «γραφιάδες» και να προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη ανάμεσα σε ελλιπή στοιχεία, κακογραμμένους νόμους, διαλυμένους φακέλους και υπηρεσίες ή ακόμη και σχέδια πάνω σε κιτρινισμένα χαρτιά που από την ευκρίνειά τους μαντεύεις διαστάσεις και άλλες παραμέτρους ή ακόμη και σφάλματα σε υπολογισμούς αδειών μηχανικών που έχουν αποδημήσει και, όλα αυτά, σε ένα δομημένο περιβάλλον στο οποίο έχει παγιωθεί -επί δεκαετίες- η αντίληψη του «έλα μωρέ τώρα» όσον αφορά τη νομιμότητα... και όλα αυτά τσάμπα) δεν είναι απόλυτο υπό το πρίσμα της εφαρμογής των συγκεκριμένων διατάξεων. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τη «μέτρηση ικανοτήτων» διεκπεραίωσης φακέλων κι ας δούμε πως θα μπορέσουμε να καταφέρουμε να επιστρέψουμε στο αντικείμενο για το οποίο σπουδάσαμε και το οποίο αγαπούμε. Αν θέλετε τη γνώμη μου (αφού όλοι αυτό κάνουμε εδώ πέρα - να τις βγάζουμε στη φόρα - τις γνώμες), όλοι οι νόμοι αυθαιρέτων θα έπρεπε να απαιτούν από τους μηχανικούς μόνο αυτοψία, αποτύπωση υπάρχουσας κατάστασης και σύνταξη τεχνικής έκθεσης περί των διαφορών σε σχέση με τα εγκεκριμένα της άδειας. Αυτά αποτελούν το αντικείμενό μας. Τα υπόλοιπα θα έπρεπε να τα αναλαμβάνουν οι συμβολαιογράφοι (μεταξύ μας εκείνοι θα ήταν και πολύ πιο ικανοί -συλλογικά- να φτιάξουν μια πλατφόρμα της προκοπής, που το ΤΕΕ απέδειξε ότι αδυνατεί να φτιάξει ακόμη και μετά από τόσα χρόνια και τόσα... μύρρια).

Μου έχει τύχει να κάνω παρόμοια πρόταση διανομής για αντιδικία δύο συνιδιοκτητών επί οικοπέδου με τρία κτίσματα (δύο καταστήματα ίδιας επιφάνειας και αποθήκη), στην οποία προχώρησα σε πρόταση διαχωρισμού της αποθήκης στη μέση (τεχνικά ήταν εφικτό) ώστε να λαμβάνουν οι δύο ιδιοκτήτες ακριβώς ίδιας αξίας (και επιφάνειας) τμήματα και ακίνητα. Η πρόταση μπορεί να γίνει από έναν εκ των διαδίκων. Θα σε κατευθύνει σχετικά ο δικηγόρος.

Δεν ξέρουμε όμως αν θα μπορούσε να κάνει χρήση του Άρθρου 7 γιατί δεν έχουμε εξετάσει τς συνθήκες και κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη μονομερή τροποποίηση της ΣΟΙ (με τα σχετικά ζητήματα).

@nik και @dimitris GM το ίδιο λέμε. Αυτά που αναφέρετε είναι οι «συνθήκες» που έχω γράψει από την πρώτη μου απάντηση.

Σωστό αυτό που λέει ο @nik, γι'αυτό και ανέφερα στην προηγούμενη απάντησή μου ότι θα μπορούσε να βρει λύση με το άρθρο 98 υπό συνθήκες.

Δεν θα μπορούσε η κυρία να κάνει χρήση της δυνατότητας μονομερούς τροποποίησης της ΣΟΙ (δυνατότητα που δίνει ο Ν.4495/17, Άρθρο 98) υπό συνθήκες; Το γεγονός ότι αναφέρει πως η κατάληψη του κοινόχρηστου χώρου έχει γίνει από κατασκευής αφήνει ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο. Σε κάθε περίπτωση, @ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΛΕΝΗ θα πρέπει να απευθυνθείτε σε μηχανικό που θα διερευνήσει αν πληρούνται οι συνθήκες που απαιτεί ο νόμος για αυτή τη λύση.

Αν και δυστυχώς δεν διαθέτω τη σχετική νομοθεσία, υπάρχει η άποψη ότι στην περίπτωση που μονοπάτι απεικονίζεται στους επίσημους χάρτες ΓΥΣ, τότε αποτελεί δημόσια όδευση και πρέπει να διατηρείται, προκαλώντας πρακτικά δουλεία. Παρεμπιπτόντως, το Μητρώο Μονοπατιών υπάρχει και διατηρείται στην οικεία Δίεύθυνση Δασών.

Δεν απαιτείται παράβολο για την παροχή αντιγράφων από πολεοδομία. Θα πρέπει βέβαια να διευκρινίσετε τι εννοείτε με τον όρο υπάρχουσα οικοδομική άδεια. Αν αναφέρεστε σε ενεργή οικοδομική άδεια, αυτή εκδίδεται ηλεκτρονικά και θα πρέπει να απευθυνθείτε στον αρμόδιο μηχανικό που την εξέδωσε. Αν αναφέρεστε σε αντίγραφα στελέχους ή σχεδίων παλιότερης άδειας, θα πρέπει να απευθυνθείτε στην οικεία πολεοδομία, στην οποία δεν πληρώνετε χρήματα (πέρα από το κόστος των αντιγράφων στο κατάστημα αντιγράφων που θα επιλέξετε) αλλά συνήθως ταλαιπωρείστε με ασταθή ωράρια, αναμονή σε ουρές κλπ. (κι αυτά αν είστε τυχερός και δεν διαπιστωθεί απώλεια).

Συμφωνώ με τη σκέψη του @ppanag. Η (αποκλειστική) χρήση ενός χώρου δεν παρέχει και ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Το ορθό είναι να εξασφαλιστεί συναίνεση. Βέβαια, οι γραμμές του νόμου «θόλωσαν» με τις αλχημείες των νόμων ρύθμισης αυθαιρέτων και κυρίως του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπισε το θέμα «αυθαιρεσίες σε κοινόχρηστους χώρους» ο Ν.4495/17 και είναι λογικό να υπάρχουν παρανοήσεις. Παρ'όλα αυτά, γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να συγχέουμε την τακτοποίηση αυθαιρεσιών με την καθοδήγηση ενός ιδιώτη ως προς το τι είναι νόμιμος να διαπράξει. Με άλλα λόγια είναι άλλο η τακτοποίηση αυθαιρεσιών (προυφιστάμενων του Αυγούστου του 2011) και άλλο η κατασκευή πέργκολας σε χώρο που δεν είναι ιδιοκτησίας κάποιου.

Ενδιαφέρουσα άποψη αλλά μάλλον χρήζει περαιτέρω εξήγησης. Η θέρμανση μπορεί να είναι αγαθό αλλά επ'ουδενί δεν δικαιολογεί παρανομία. Ας έβαζε ηλεκτρικά σώματα, κλιματισμό, αντλία θερμότητας, σόμπα (500 διαφορετικών τύπων) κλπ. Ο νόμος είναι σαφής.

Από που προκύπτει ότι ο κανονισμός έχει λήξει; Μπορεί να λήξει ένας κανονισμός; Σε κάθε περίπτωση, εφόσον υπάρχουν «οριζόντιες και κάθετες» ιδιοκτησίες καλό θα ήταν να εξασφαλίσετε συναίνεση.