MAKAP

Επικουρικά και για να τεκμηριώσω τη θέση μου, όπως συνηθίζω άλλωστε, παραπέμπω στο άρθρο 6 του ΓΟΚ/85 και ειδικότερα στην παρ. 1 που αφορά στα οικόπεδα που εντάσσονται στο σχέδιο πόλης μετά την ισχύ του ΓΟΚ και στην παρ. 2 που αφορά στα οικόπεδα που βρίσκονται σε σχέδια πόλης πριν από την ισχύ του ΓΟΚ. Το οικόπεδο, λοιπόν, που εντάσσεται σε σχέδιο πόλης μετά το 1985 θεωρείται άρτιο και οικοδομήσιμο "... αν μέσα στο οικοδομήσιμο τμήμα του μπορεί να εγγραφεί κάτοψη κτιρίου με την ελάχιστη επιφάνεια και την ελάχιστη πλευρά εφόσον καθορίζεται από τους όρους δόμησης της περιοχής" (η υπογράμμιση δική μου). Για το λόγο αυτό (δηλαδή για να ισχύει και στη συγκεκριμένη ΠΜ), προστέθηκε στους αντίστοιχους ΟΔ και η επί πλέον δυνατότητα του 5-50 προκειμένου να μπορεί να θεωρηθεί ένα οικόπεδο της συγκεκριμένης ΠΜ ως άρτιο και οικοδομήσιμο κατά παρέκκλιση.

Στο πανταχόθεν ελεύθερο έχουμε, κατά κανόνα, πρασιά και επομένως το πλάτος του δρόμου μετριέται από ΡΓ σε ΡΓ και όχι από ΟΓ σε ΟΓ.

Το άρθρο 25 του ν.1337/1983 είχε (και έχει) στόχο να δώσει τη δυνατότητα δόμησης ακόμη και στα οικόπεδα που δεν πληρούν τα όρια αρτιότητας της περιοχής με μόνες προϋποθέσεις το πρόσωπο σε ΚΧ 5μ. και εγγραφή κάτοψης 50τμ. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως επί πλέον ΟΔ αλλά ως ακόμη μία δυνατότητα δόμησης του οικοπέδου. Συμπερασματικά, αν το οικόπεδό σου δομείται με τους ισχύντες ΟΔ δεν έχεις σχέση με το άρθρο 25 του 1337/83.

Ήλπιζα να βρεις αυτό που διάβασες, δηλαδή ότι τα οικόπεδα που προκύπτουν από την ΠΕ είναι κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα. Επομένως, αυτό σε καλύπτει. Η αναφορά της διάταξης του άρθρου 25 του 1337/83 στο εγκριτικό πδ γίνεται για να δώσει τη δυνατότητα εφαρμογής της ΚΑΙ στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά δεν είναι δεσμευτική για τη δόμηση του συγκεκριμένου οικοπέδου, δεδομένου, άλλωστε, ότι αναφέρεται ως επί πλέον όρος. Προτείνω να διασταυρώσεις αυτή τη σκέψη με την Πολεοδομία.

Συνάδελφε dimitris80, τα επί πλέον στοιχεία που ζήτησε ο ΘΕΟΧΑΡΗΣ, εμπειρότατος κατά τα άλλα, δεν ήταν αναγκαία στη συγκεκριμένη περίπτωση που από την αρχική σου περιγραφή προκύπτει ότι πρόκειται για αποκατάσταση προσφύγων μετά το 1925. Την εποχή εκείνη το σημερινό υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών ονομαζόταν Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως και όλο το αρχείο των απαλλοτριώσεων και των νέων οικισμών που δημιουργήθηκαν (πχ Ν. Σμύρνη, Ν. Ιωνία κλπ στην Αττική αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας) για τη στεγαστική αποκατάσταση των προσφύγων, και έχουν την ισχύ και τις ιδιότητες των εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων, φυλλάσσονται στη Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών (Στουρνάρη) απέναντι από το κεντρικό κτίριο του υπουργείου. Επαναλαμβάνω ότι, κατά την άποψή μου, το συμβόλαιο κατάτμησης θεωρείται άκυρο.

Είναι, πράγματι, σοβαρό το πρόβλημα, με βάση την περιγραφή σου. Προτείνω να διαβάσεις προσεκτικά το διάταγμα έγκρισης της ΠΜ, με την ελπίδα ότι στον πολεοδομικό κανονισμό αναφέρεται κάτι σχετικό με την περίπτωση.

Η προσθήκη που θέλεις να κάνεις θεωρείται ως κατ' επέκταση της υφιστάμενης οικοδομής ανεξάρτητα αν η νέα οικοδομή ακουμπάει ή δεν ακουμπάει στην υφιστάμενη. Οι απαλλαγές από την υποχρέωση εξασφάλισης χώρων στάθμευσης αναγράφονται στο άρθρο 1 του ν. 960/1979, όπως ισχύει (άρθρο 310 ΚΒΠΝ). Στο ίδιο άρθρο αναγράφονται και οι τρόποι εκπλήρωσης των υποχρεώσεων εξασφάλισης χώρων στάθμευσης. {16-07-2009, 23:04} Το βασικό ερώτημα είναι πως εκδόθηκε η άδεια του 1992, αλλά, όπως λες συνήθως, βρισκόμαστε στο Ελλαδιστάν. Το πρώτο ερώτημα απαντήθηκε ήδη από τον avgoust και στο δεύτερο είχα ήδη απαντήσει (#42) στο πρώτο σκέλος και ο avgoust στο δεύτερο.

Από την τρίτη παρ. προκύπτει η απάντηση στην πρώτη ερώτηση και συγκεκριμένα τα οικόπεδα που παραχωρούνται από το Κράτος είναι άρτια και οικοδομήσιμα "ως παρεχωρήθησαν". Μπορείς, όμως, να το διασταυρώσεις και από τα όρια αρτιότητας της περιοχής, αν έχει εκδοθεί σχετικό διάταγμα. Επομένως, η κατάτμηση των 100 τμ δεν ακούγεται έγκυρη.

Επειδή είναι απίθανο (για να μην πω αδύνατο) να έχει εγκριθεί σε σχέδιο πόλης δρόμος με πλάτος 3,5μ., μήπως εννοείς ότι ο δρόμος που δεν έχει διανοιχθεί ακόμη σε όλο του το πλάτος είναι 3,5 μ.? Αν είναι έτσι, τότε στους υπολογισμούς σου θα βάλεις το πλάτος του εγκεκριμένου από το σχέδιο πόλης δρόμου.

Νομίζω ότι το θέμα αυτό εξαντλήθηκε και δεν χρειάζεται περισσότερη ερμηνεία.

Ορθώς το δήλωνε ως αμπέλι, όπως έγραψες παραπάνω (#6), και ως αγροτεμάχιο μέχρι την εποχή που σταμάτησε να το καλλιεργεί. Από τότε που περιλαμβάνεται στα όρια του οικισμού έχει αυξηθεί η αξία του η οποία θα υπολογιστεί κατά τη μεταβίβαση, και ο μεν αγοραστής θα πληρώσει τον αναλογούντα φόρο ο δε πωλητής το φόρο υπεραξίας. Αν, όμως, το εκμεταλλευόταν ως αμπέλι και μετά τον καθορισμό των ορίων τότε θα του χρειαστούν παραστατικά στοιχεία για τη μείωση της υπεραξίας. Νομίζω ότι δεν πρέπει να προβληματίζεσαι άλλο, αν τα πράγματα είναι όπως τα περιέγραψες.

Συνάδελφε, ο όρος "γεωτεμάχιο" προσδιορίζει αυτό ακριβώς που λέει: "τεμάχιο γης" και όχι απλά είναι επιστημονικά δόκιμος αλλά ο μόνος που προσδιορίζει το τεμάχιο γης. Αν αυτό το τεμάχιο γης είναι αντικείμενο περιγραφής του είδους, της χρήσης, της καλλιέργειας και γενικά της γεωργικής εκμετάλλευσής του μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τις έννοιες "αγρόκτημα", "αγροτεμάχιο", "δασοτεμάχιο" κλπ ενώ αν θέλουμε να μιλήσουμε για την πολεοδομική εκμετάλλευσή του θα χρησιμοποιήσουμε τους όρους "γήπεδο" και "οικόπεδο" που περιγράφονται στον ΓΟΚ, όπως πολύ σωστά αναφέρεις. Συμπερασματικά, ΚΑΙ ένα αγροτεμάχιο μπορεί να αποτελεί "γήπεδο" όταν μιλάμε πολεοδομικά.

ΟΧΙ. Η κατάτμηση σχεδιάζεται στο τοπογραφικό αλλά δεν παράγει αποτελέσματα όσο δεν συντάσσεται συμβόλαιο μεταβίβασης. Τότε και μόνον τότε δημιουργείται το νέο οικόπεδο. Επομένως, δεν υπάρχει εμπλοκή της εφορίας όσο δεν συντάσσεται συμβόλαιο.

Διαπιστώνω ότι δεν αντέδρασες αρνητικά στην εκτίμησή μου ότι "οι συνιδιοκτήτες του οικοπέδου έχουν άτυπα χωρίσει το οικόπεδο στα δύο και σε κάθε τμήμα έχουν ήδη ανεγείρει μία ή ίσως και δύο ανεξάρτητες (όμορες) οικοδομές" και επομένως, έμμεσα, την επιβεβαιώνεις.

Αναφέρεσαι, προφανώς, σε υφιστάμενο βιομηχανικό κτίριο προ του 1979, στο οποίο θέλεις να κάνεις προσθήκη? Στο άρθρο 2 παρ. 19 του πδ 111/2004 (ΦΕΚ 76/Α) προβλέπεται μία θέση ανά 60 τμ. επιφάνειας κτιρίου. Τόσο στο ν.960/1979 όσο και στο πδ 111/2004 δεν προσδιορίζονται οι χώροι του οικοπέδου (γηπέδου στην προκειμένη περίπτωση) στους οποίους επιτρέπεται ή έστω απαγορεύεται να δεσμευτούν ως χώροι στάθμευσης.

Με την έννοια "προστατευόμενες" καλλιέργειες ήθελα να επισημάνω τις περιπτώσεις εκείνες για τις οποίες οι καλλιεργητές είτε λαμβάνουν επιδότηση από το Κράτος ή από την Ένωση, οπότε υπάρχει ένα είδος δέσμευσης για το παραγόμενο προϊόν, είτε καλλιεργούν ένα συγκεκριμένο είδος που δεν είναι εύκολο ή δεν επιτρέπεται να "εξαφανιστεί" με την αλλαγή της χρήσης της καλλιεργούμενης γης. Αυτά τα θέματα, βέβαια, ανήκουν στη σφαίρα αρμοδιότητας του τέως Υπ. Γεωργίας (τοπικές υπηρεσίες) και θεωρώ ότι πρέπει να εξετάζονται με προσοχή πριν από την ενδεχόμενη αλλαγή χρήσης της καλλιεργούμενης γης.

Διάβασα με καθυστέρηση το θέμα και θέλω να κάνω μερικές επισημάνσεις. Βασικά, δεν προβλέπεται από καμία διάταξη η "κύρωση με συμβ/φική πράξη" της αλλαγής χρήσης ενός γεωτεμαχίου. Αυτό που δηλώνεται από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, με μια συμβ/φική πράξη, είναι η αλλαγή κυριότητας σε ένα ακίνητο. Επομένως, μπορεί να αποτυπωθεί η συνολική έκταση του αμπελώνα σε ένα τοπογραφικό, μπορεί να σχεδιαστεί σ' αυτό η κατάτμηση της συνολικής έκτασης σε τεμάχια, αν αυτό είναι δυνατόν από τα αντίστοιχα όρια αρτιότητας, και τέλος. Όταν θα βρεθεί αγοραστής για το πρώτο τεμάχιο, το τοπογραφικό θα συνοδεύσει το συμβόλαιο μεταβίβασης και αυτή η διαδικασία θα επαναληφθεί για όσα τεμάχια κατατμηθεί η έκταση και πουληθούν. Πριν από τη σύνταξη του/ων συμβολαίου/ων θα καταβληθούν οι αναλογούντες φόροι μεταβίβασης σύμφωνα με τη δηλωμένη χρήση του ακινήτου που θα αναγράφεται στο τοπογραφικό και πάλι ... τέλος. Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι η σωστή διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ο πελάτης σου συνάδελφε.

Από την τελευταία περιγραφή προκύπτει ότι οι συνιδιοκτήτες του οικοπέδου έχουν άτυπα χωρίσει το οικόπεδο στα δύο και σε κάθε τμήμα έχουν ήδη ανεγείρει μία ή ίσως και δύο ανεξάρτητες (όμορες) οικοδομές. Αν είναι έτσι η κατάσταση και, όπως λες, δεν έχει συσταθεί κάθετη, τότε η λύση στο πρόβλημα είναι είτε συναίνεση, όπως είπαν και οι άλλοι συνάδελφοι, από τους συνιδιοκτήτες για την έκδοση άδειας είτε προσφυγή στη δικαιοσύνη, όπως πρότεινε ο acnt.

Στο μήνυμα #12, που περιλαμβάνεται σ' αυτά που σου υπέδειξε ο avgoust, αναφέρω τη διάκριση των όρων που αφορούν στο είδος, τη χρήση (καλλιέργεια κλπ), την προέλευση και γενικά τη γεωργική εκμετάλλευση ενός γεωτεμαχίου και των όρων που αφορούν στην πολεοδομική εκμετάλλευση του ίδιου ακινήτου. Επομένως, σωστά περιγράφεις τους όρους "γήπεδο" και "οικόπεδο", αν και ο όρος "γήπεδο" χρησιμοποιείται στην πολεοδομική νομοθεσία, κυρίως, για τα γεωτεμάχια που βρίσκονται εκτός σχεδίου. Είναι χαρακτηριστική η χρήση των δύο όρων αυτών στις διατάξεις του άρθρου 29 του ΓΟΚ/85, όπως ισχύει, και ειδικότερα στην παρ. 2, όπου περιγράφονται "γήπεδα" που έχουν μεν πρόσωπο στην τελευταία ΟΓ του σχεδίου αλλά βρίσκονται εκτός σχεδίου και τα τμήματά τους, που έχουν το ελάχιστο εμβαδόν του σχεδίου πόλεως της απέναντι πλευράς, δομούνται με τους ΟΔ αυτούς. Εάν θέλεις να εκμεταλλευτείς πολεοδομικά μία έκταση, σε εκτός σχεδίου περιοχή, της οποίας ένα τμήμα ή και όλη καλλιεργείται με κάποιο είδος και, παράλληλα, δεν "προστατεύεται" η συγκεκριμένη καλλιέργεια, μπορείς να συμπεριλάβεις αυτή την έκταση στο τοπογραφικό σου και να ζητήσεις άδεια με βάση το εμβαδόν της συνολικής έκτασης.

Για το ηπειρωτικό τμήμα της Αττικής, εκτός του Ελαιώνα, ισχύει πλέον το πδ 111/2004 (ΦΕΚ 76/Α/2004), με το οποίο καταργήθηκαν τα προηγούμενα πδ και ειδικότερα το 350/1996 που αναφέρεις.

Το πιθανότερο είναι να ίσχυαν το 1966 οι ΟΔ του διατάγματος με το οποίο εγκρίθηκε το σχέδιο πόλης Σαρωνίδας. Αν δεν βρεις, στην Πολεοδομία Μαρκόπουλου, αυτό το διάταγμα (ΦΕΚ, ΟΔ κλπ), μπορείς να προσπαθήσεις και στο ΥΠΕΧΩΔΕ/ Δ/νση Τοπογραφικών Εφαρμογών (Αμαλιάδος 17, Αμπελόκηποι).

Από την πολύ καλή, κατά τα άλλα, περιγραφή προκύπτει μεν ότι ο απέναντι πήρε άδεια το 1981 χωρίς να παραχωρήσει, έστω, το ρυμοτομούμενο τμήμα του σε κοινή χρήση αλλά δεν αναφέρεις αν απαιτείται η σύνταξη πράξης αναλογισμού και (ίσως) τακτοποίησης που είναι μία χρονοβόρα διαδικασία. Με την προϋπόθεση ότι ο απέναντι έχει κτίσει (έστω και με τον τρόπο αυτό) και δεν ενδιαφέρεται άμεσα για τη σύνταξη της πράξης αναλογισμού, πιστεύω ότι θα πάρει χρόνο και χρήματα η διαδικασία αυτή αν την φορτωθεί ο πελάτης σου. Μήπως θα πρέπει να εξετάσεις αν είναι ευκολότερη η δημιουργία προσώπου στην άλλη πλευρά ώστε να κτίσει ή να το μεταβιβάσει πιο εύκολα? Έχεις εξετάσει προσωπικά το θέμα της έκδοσης της άδειας το 1981 ή από πληροφορίες? Σε κάθε περίπτωση, δεν νομίζω ότι η (πιθανή) καταγγελία θα έχει επιπτώσεις στο συνάδελφο που συνέταξε το τοπογραφικό (και ίσως την άδεια?) γιατί μπορεί να ισχυριστεί ότι ο πελάτης του ξαναέκλεισε το ρυμοτομούμενο. Η οικοδομή δεν μπορεί να θεωρηθεί αυθαίρετη γι' αυτό το λόγο εκτός αν υπάρχουν άλλα προβλήματα (πχ μη τήρηση των εγκεκριμένων ΡΓ και ΟΓ). Η μόνη "ποινή" που μπορεί να επιβληθεί στον απέναντι, στην περίπτωση καταγγελίας, είναι να παραχωρήσει σε κοινή χρήση το ρυμοτομούμενο.

Σωστός, ως προς την ουσία. Σε καμία περίπτωση δεν εννόησα ότι με παραπλάνησες, απλά τόνισα ότι το τελευταίο στοιχείο ήταν καινούργιο στη συζήτηση και θεώρησα ότι το είχες αφήσει τελευταίο (εξακολουθώ να ... επιμένω για την εμπειρία σου, χωρίς να με παρερμηνεύεις).

@vkapel Στο άλλο θέμα για τους ΗΧ έχω γράψει τη διεύθυνση της Βουλής για το νόμο του Υπ. Οικονομικών, που είναι http://www.parliament.gr/ergasies/nomodetails.asp?lawid=1284 , και έχει προστεθεί το "Ψηφισθέν Νομοσχέδιο" το οποίο μπορεί όποιος θέλει να το κατεβάσει σε μορφή pdf. @mred-akias Αυτό που παρέθεσες ήταν η τροπολογία όπως είχε αρχικά κατατεθεί ενώ στην παραπάνω διεύθυνση βρίσκεται ο νόμος όπως ψηφίστηκε.

Αυτό το στοιχείο είναι νέο και σαφώς δεν υπήρχε από την αρχή της συζήτησης αλλά καταλαβαίνω, γιατί είσαι πολύ έμπειρος, ότι "κρατάμε" και ένα-δυό στοιχεία για να τα βγάλουμε όποτε και αν χρειαστεί. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν ο ιδιοκτήτης του όμορου, που θέλει να αγοράσει το πίσω, θέλει παράλληλα να διατηρήσει το 500άρι αυτοτελές ή να το συνενώσει με το δικό του. Στην πρώτη περίπτωση, το 500άρι δεν είναι οικοδομήσιμο, λόγω έλλειψης προσώπου σε ΚΧ, και χρειάζεται δίοδο, η οποία, σ'αυτή την περίπτωση εύκολα παραχωρείται αφού ιδιοκτήτης είναι ο ίδιος (είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να μιλήσουμε για επιβολή δουλείας διόδου). Στη δεύτερη περίπτωση, θα δημιουργηθεί ένα νέο οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο και μπορεί να το εκμεταλλευτεί ο ιδιοκτήτης του σύμφωνα με τους εγκεκριμένους ΟΔ και την υφιστάμενη δόμηση στο αρχικό οικόπεδο που έχει πρόσωπο.