MAKAP

Καλή σκέψη, από την πλευρά σου, αλλά ... 1. οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι τόσο ανεπτυγμένες ώστε ο ιδιοκτήτης του όμορου να "παραχωρήσει" τη χρήση του μικρού δρόμου στο γείτονα γνωρίζοντας ότι θα ωφεληθεί ο ιδιοκτήτης του δικού σου οικοπέδου και θα φορτωθεί ένα βάρος εφ' όρου ζωής ο ίδιος? Λίγο χλωμό το βλέπω. 2. όπως καταλαβαίνεις, μίλησα για παραχώρηση και όχι για δουλεία διόδου γιατί το οικόπεδό σου (το ενιαίο) είναι άρτιο και οικοδομήσιμο και μπορεί να δικαιολογηθεί δουλεία διόδου. 3. το δρομάκι χρησιμοποιείται σήμερα ως χώρος στάθμευσης. Πως θα λειτουργήσει και ως δίοδος για το όμορο? Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλους λόγους που δείχνουν ότι είναι δύσκολο να υλοποιηθεί η σκέψη σου, αλλά περιορίζομαι σ' αυτούς γιατί είμαι βέβαιος ότι έχεις καταλάβει τη δυσκολία.

Είναι προφανές ότι, το πλαφόν των 200τμ αποτελεί αρνητικό παράγοντα στη λύση της συνένωσης, πολύ περισσότερο μάλιστα που το όμορο έχει ήδη δομηθεί και ίσως εξαντλήσει το πλαφόν.

Επί τέλους, ξεκαθαρίζει το τοπίο. Έχεις, λοιπόν, την ΠΜ που καθορίζει τη θέση του ΚΧ (πράσινο, όπως λες), ο οποίος είτε όλος είτε τμήμα του έχει διαμορφωθεί ως δρόμος στο έδαφος. Θα αποτυπώσεις την υφιστάμενη κατάσταση στο οικόπεδό σου (με το διαμορφωμένο δρόμο που σε προβληματίζει) και θα σχεδιάσεις (με τη βοήθεια των συντεταγμένων από τους πίνακες της ΠΕ) τόσο τις ΡΓ του ΚΧ όσο και τις ΡΓ και ΟΓ του ΟΤ.

Αφού σκέφτεσαι τη συνένωση με άλλη (ξένη) ιδιοκτησία, γιατί δεν κάνεις σύσταση κάθετης στο δικό σου οπότε έχεις ένα ενιαίο πολεοδομικά οικόπεδο με δουλεία διόδου στο μπροστινό για το πίσω και αποκλειστικές χρήσεις στα δύο τμήματα που θα δημιουρφηθούν? Το μόνο μειονέκτημα στην κάθετη είναι ότι το οικόπεδο θεωρείται ενιαίο πολεοδομικά και είναι ενδεχόμενο εκείνος που θα κτίσει πρώτος να "φάει" περισσότερο σδ από εκείνο που του αναλογεί.

Με δεδομένη α) τη διαδικασία άρσης ασυμφωνίας (απόφαση δημοτικού συμβουλίου, γνωμοδότηση ΣΧΟΠ Νομού και απόφαση Νομάρχη) που προβλέπει η νομοθεσία και γίνεται στην πράξη και β) την επιβεβαίωση του δήμου ότι έχει ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία στο παρελθόν, πρέπει να ζητήσεις τη γνωμοδότηση του ΣΧΟΠ του Νομού για να διαβάσεις καλά το λόγο άρνησης γνωμοδότησης. Μπορείς να καταθέσεις ένσταση κατά της γνωμοδότησης, ενώπιον του Νομάρχη. Αν ξεκινήσεις νέα διαδικασία, χωρίς να μάθεις το λόγο άρνησης, θα έχεις το ίδιο αποτέλεσμα. ΥΓ Την ειδικότητά σου πρέπει να την γράψεις στο προφίλ σου.

Για όσους ενδιαφέρονται, στο βασικό θέμα των ΗΧ έχω καταγράψει τη διεύθυνση της Βουλής από όπου μπορείτε να κατεβάσετε το νομοσχέδιο (άρθρα 40 και 41) που ψηφίστηκε στο σύνολό του την 14.7.09.

Ο νόμος του Υπ. Οικονομικών ψηφίστηκε την 14.7.09 στο σύνολο και ανέβηκε στο site της Βουλής. Η τροπολογία που συζητάμε περιλαμβάνεται στα άρθρα 41 και 42 του νόμου. Στη διεύθυνση http://www.parliament.gr/ergasies/nomodetails.asp?lawid=1284 αναφέρονται όλα τα στοιχεία του νόμου και στη θέση "Ψηφισθέν νομοσχέδιο" εμφανίζεται το κείμενο σε pdf και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να το κατεβάσουν.

Από την περιγραφή προκύπτει ότι η έκταση των 32 στρεμ. βρίσκεται σε εκτός σχεδίου περιοχή και, επομένως, δεν είναι δυνατή η σύσταση κάθετης ιδιοκτησίας, ανεξάρτητα αν έχει εξαντληθεί η επιτρεπόμενη δόμηση.

Kαλώς όρισες στο forum και καλό θα ήταν να αναγράφεις την ειδικότητά σου αφού το ζητούν οι συντονιστές. Ο δήμος Πειραιά έχει μεγάλα προβλήματα εσφαλμένης εφαρμογής του σχεδίου του (το πλάτος οδού έχει υλοποιηθεί στα 8 μ. αντί των 10μ. που προβλέπεται στο σχέδιο) και κυρίως στο κεντρικό τμήμα του. Ανεξάρτητα από αυτό, δύο μόλις χρόνια μετά την έκδοση του νδ του 1923, διαπιστώθηκε το πρόβλημα της ασυμφωνίας ρυμοτομικού σχεδίου και πραγματικότητας και το 1925 εκδόθηκε σχετικό διάταγμα (άρθρο 156 ΚΒΠΝ) στο οποίο περιγράφεται αναλυτικά η διαδικασία άρσης της ασυμφωνίας. Στην ουσία τώρα. Από όσα γνωρίζω, τα θέματα της άρσης ασυμφωνίας εγκρίνονται με απόφαση του Νομάρχη και για το λόγο αυτό πρέπει να γνωμοδοτήσει το ΣΧΟΠ του Νομού. Αυτό που δεν διευκρινίζεις είναι αν για το θέμα σου εκδόθηκε απόφαση του Νομάρχη ή όχι. Δηλαδή αν το θέμα "κόπηκε" στη διαδικασία δημοσίευσης σε ΦΕΚ.

Σ' αυτό το θέμα καταγράφηκαν οι απόψεις πολλών μηχανικών (και μάλιστα διαφορετικών ειδικοτήτων) για τους ιδιωτικούς δρόμους. Στο μήνυμα 31 έχω περιγράψει το παράδειγμα των ιδιωτικών δρόμων που βρίσκονται μέσα σε οικοδομικά τετράγωνα αλλά δεν εγκρίθηκαν ως κοινόχρηστοι χώροι με το σχέδιο πόλης. Σ' αυτή την κατηγορία, νομίζω ότι, περιλαμβάνεται και ο δρόμος που περιγράφετε. Επομένως, το πρώτο που μπορείτε να κάνετε είναι να ερευνήσετε στο δήμο αν ο συγκεκριμένος δρόμος έχει αναγνωριστεί ως ιδιωτικός με τις σχετικές διαδικασίες. Αν ΝΑΙ, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα, αν ΟΧΙ τότε πρέπει να προωθήσετε τις διαδικασίες και θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ένα μηχανικό που να γνωρίζει αυτά τα θέματα και θα πρότεινα τοπογράφο μηχανικό.

Με δεδομένο ότι, η έκταση που αναφέρεσαι περιλαμβάνεται στα όρια ενός οικισμού, για μεν τη γεωργική αξιοποίησή της ισχύει η πράξη χαρακτηρισμού του δασαρχείου για δε την οικιστική αξιοποίησή της ισχύει το πολεοδομικό καθεστώς του συγκεκριμένου οικισμού. Στη δεύτερη περίπτωση μπορείς να αναφέρεσαι στην έκταση και ως οικόπεδο (ή οικόπεδα αν είναι μεγάλη και μπορεί να κατατμηθεί σε μικρότερου μεγέθους άρτια οικόπεδα). Οι έννοιες "αγρόκτημα", "αγροτεμάχιο", "δασοτεμάχιο" κλπ προσδιορίζουν το είδος, τη χρήση και την προέλευση ενός τμήματος γης και οπωσδήποτε δεν είναι πολεοδομικοί όροι ενώ οι όροι "γήπεδο" και "οικόπεδο" περιγράφονται στον ΓΟΚ και είναι πολεοδομικοί όροι.

Δεν ξεκαθάρισες αυτό που υπέθεσα και έγραψα (#2) και συγκεκριμένα αν το οικόπεδο που αποτυπώνεις βρίσκεται σε ΟΤ στην επέκταση του σχεδίου πόλης και έχουν εγκριθεί ΡΓ και ΟΓ. Εννοείται ότι μιλάμε για σχέδιο που έχει εγκριθεί με τις διατάξεις του νδ του 1923 (προ του 1983) γιατί διαφορετικά το σχέδιο έχει εφαρμοστεί στο έδαφος με την Πράξη Εφαρμογής και οι θέσεις των ΡΓ και ΟΓ κάθε ΟΤ είναι προσδιορισμένες με συντεταγμένες. Αν, λοιπόν, είναι έτσι η κατάσταση (έγκριση σχεδίου πριν από το 1983), αποτυπώνεις το οικόπεδό σου και σχεδιάζεις τις ΡΓ και ΟΓ όπως έχουν οριστεί από την Πολεοδομία είτε με Τεχνική Έκθεση (πριν από το 1979) είτε με Διάγραμμα Εφαρμογής (μετά το 1979). Αν δεν έχουν οριστεί οι γραμμές, όπως παραπάνω, και πρόκειται να βγει άδεια, πρέπει να αποτυπώσεις όλο το ΟΤ και να σχεδιάσεις τις ΡΓ και ΟΓ γραμμές στο τοπογραφικό σου με βάση τοπογραφικά σταθερά που φαίνονται στο ρυμοτομικό διάγραμμα και υπάρχουν στο έδαφος. Την εργασία αυτή θα την καταθέσεις στην Πολεοδομία για να εγκριθεί ως Διάγραμμα Εφαρμογής. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πάρε σχετικές πληροφορίες από την Πολεοδομία.

Τελικά, με την επανεμφάνιση του/ης valenthia επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση που είχα κάνει (#6) ότι η περιοχή με το συγκεκριμένο δρόμο είναι εκτός σχεδίου και ο δήμος προβλέπει ότι θα την εντάξει στο σχέδιο στα επόμενα 2-3 χρόνια. Δεν ξέρουμε, βέβαια, 1) αν πρόκειται για σχέδιο πόλης ή για οικισμό και 2) το στάδιο που βρίσκονται οι σχετικές διαδικασίες αλλά οπωσδήποτε τα 2-3 χρόνια θεωρούνται πολύ αισιόδοξη εκτίμηση.

Προφανώς εννοείς ότι το οικόπεδο που εξετάζεις βρίσκεται στην επέκταση του σχεδίου για την οποία έχουν εγκριθεί ΟΓ και ΡΓ, τις οποίες πρέπει να σχεδιάσεις στο τοπογραφικό σου. Στην περίπτωση αυτή, θα αποτυπώσεις την κατάσταση του εδάφους, όπως είναι πραγματικά, και με τη βοήθεια σταθερών που φαίνονται στο εγκριτικό σχέδιο και υπάρχουν ακόμη στο έδαφος θα χαράξεις τις ΟΓ και ΡΓ.

Η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 του από 2.3.1981 πδ (ΦΕΚ 138/Δ/1981) σημαίνει ότι θεωρούνται κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα που είχαν δημιουργηθεί πριν από την 2.7.1968, και το σημαντικότερο, χωρίς να απαιτείται να έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, όπως απαιτείται για τα κατά κανόνα άρτια. Η μόνη παρατήρηση είναι ότι αυτή η παρ. περιλαμβανόταν στο αρχικό πδ και δεν προστέθηκε με τις τροποποιήσεις της παρ. 1 του ίδιου άρθρου που δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ 459/Δ/1981.

Συνάδελφοι, μιλάμε για μια ορεινή και άγονη περιοχή που δεν έχει καλλιεργηθεί ποτέ αλλά για την αναζητούμενη έκταση υπάρχουν συμβόλαια στα οποία αναφέρονται συνοριάτες. Είναι προφανές ότι στο/α συμβόλαιο/α θα αναφέρεται και τοπωνύμιο. Σε παρόμοια περίπτωση πριν από χρόνια, αναζήτησα τον αγροφύλακα και με διασταύρωση των πληροφοριών του κατέληξα να εντοπίσω το ακίνητο σε τελείως διαφορετική θέση και σε μεγάλη απόσταση από εκείνη που πίστευε ο πελάτης. Η πρόταση του ΘΕΟΧΑΡΗ είναι η σωστότερη για την περίπτωση, και θα πρόσθετα την επί τόπου έρευνα με αγροφύλακα (αν υπάρχει) ή/και με παλιούς κατοίκους του πλησιέστερου χωριού ή του χωριού στο οποίο ανήκει διοικητικά η αναζητούμενη περιοχή. Τα στοιχεία της έρευνας του δικηγόρου στο υποθηκοφυλάκειο, κυρίως για τους όμορους που αναφέρονται στο/α συμβόλαιο/α, θα αξιοποιηθούν στην επί τόπου έρευνα με τον αγροφύλακα ή/και τους παλιούς κατοίκους και το σύνολο των στοιχείων των ερευνών αυτών θα τα επεξεργαστεί ο τοπογράφος μηχανικός για να προσδιορίσει τα όρια της αναζητούμενης έκτασης και να συντάξει το τοπογραφικό διάγραμμα.

Έγραψα παραπάνω ότι μετά την Τρίτη θα ανεβάσουν στο site της Βουλής το τελικό κείμενο του νόμου και αυτός θα δημοσιευτεί σε ΦΕΚ το αργότερο σε ένα μήνα. Δηλαδή το βλέπω μεταξύ 1-15 Αυγούστου.

Επειδή, π ρ ο φ α ν ώ ς, δεν κατάλαβες τις δύο διαφορετικές (μεταξύ τους) επισημάνσεις από το κείμενό μου, θα τις επαναλάβω. α) το ΣτΕ έχει τη σταθερή θέση ότι αφενός ο πολεοδομικός και χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί αρμοδιότητα των οργάνων της Πολιτείας αφετέρου ο Νομάρχης (μετά το νόμο της Αυτοδιοίκησης) δεν αποτελεί πλέον όργανο της Πολιτείας και επομένως δεν μπορεί να αποφασίζει γι' αυτά τα θέματα. Είναι πάρα πολλοί οι νόμοι και οι διοικητικές πράξεις που έχουν ακυρωθεί με αυτή την αιτιολογία. β) από το σκεπτικό της απόφασης 1828/2008 προκύπτει ότι, κατά το ΣτΕ, ΚΑΙ για όλα τα χωριά (οικισμούς <2000) έπρεπε να προβλεφθεί πολεοδομική οργάνωσή τους με ΓΠΣ και ΠΜ, όπως ακριβώς γίνεται για κάθε μικρή ή μεγάλη πόλη. Αυτές οι δύο επισημάνσεις δεν έχουν καμία σχέση με το γεγονός ότι η εισήγηση προς την Πολιτεία για την έγκριση ΓΠΣ, ΠΜ κλπ γίνεται αποκλειστικά από τους ΟΤΑ, όπως, εσφαλμένα, τα συνδέεις. Άλλωστε, εισηγητής ήταν πάντα ο ΟΤΑ για α) την έγκριση ΣΠ , σύμφωνα με το νδ του 1923, και β) την έγκριση ΓΠΣ, ΠΜ κλπ, σύμφωνα με το ν.1337/1983 και όχι αποκλειστικά με τον ν.2508/1997. Να, λοιπόν, που συμφωνούμε, επιτέλους, σε κάτι. Έχω γράψει πολλές φορές σε άλλα θέματα για την ανάγκη απλούστευσης των διαδικασιών πολεοδόμησης κλπ, για το γεγονός ότι δεν μπορεί να εξακολουθήσει να δομείται αυτή η χώρα με το ίδιο πλαίσιο κανόνων (ΓΟΚ) που έχει εφαρμογή τόσο σε ένα χωριό του Όλυμπου ή της Πίνδου όσο και σε μια μεγάλη πόλη όπως η Αθήνα, η Πάτρα κλπ. Είναι παράλογο να μην μπορεί να εφαρμόσει αυτούς τους κανόνες ο ΟΤΑ που όσο κανένας άλλος τις τοπικές συνθήκες, όπως, άλλωστε, γίνεται στις περισσότερες από τις ευρωπαικές χώρες και τις χώρες της Βόρειας Αμερικής. Όμως, αυτά τα αυτονόητα είναι αδύνατον να γίνουν εδώ αφού το ΣτΕ θεωρεί ότι α) την αρμοδιότητα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού την έχουν μόνον τα όργανα της Πολιτείας και β) με τον τρόπο αυτό, μπορεί να ελέγχει κάθε σχετική διοικητική πράξη.

ΟΧΙ. Για την περίπτωση των οικισμών <2000, υπάρχει η απόφαση 1828/2008, η οποία, όπως κατάλαβες, δημιούργησε το συγκεκριμένο πρόβλημα που αναλύθηκε παραπάνω. Η λύση με "νέο σχεδιασμό" είναι χρονοβόρα και δαπανηρή και δεν νομίζω ότι ταιριάζει με το χαρακτήρα των συγκεκριμένων οικισμών. Δυστυχώς, το πρόβλημα με τα "τυφλά οικόπεδα", στους οικισμούς αυτούς, θα συνεχίσει να απασχολεί τους ενδιαφερόμενους μέχρι να δοθεί ξεκάθαρη λύση.

Προφανώς εννοείς "πριν την αναγνώριση ..."

Σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη της Βουλής που μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ , το νομοσχέδιο του Υπ. Οικονομίας, και επομένως και η επίμαχη τροπολογία, θα ψηφιστεί στο σύνολό του την Τρίτη 14.7 το βράδυ.

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του, ότι το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος αναθέτει την πολεοδόμηση στα όργανα της Πολιτείας, προκειμένου να επιτευχθεί η ορθολογική ανάπτυξη των οικισμών και η βελτίωση των όρων διαβίωσης των πολιτών και επομένως κάθε κανόνας που μεταθέτει ουσιαστικά την ευθύνη πολεοδομικών ρυθμίσεων σε άλλους (πχ Νομάρχες) αντίκειται προς τη συνταγματική επιταγή που απορρέει από την παραπάνω διάταξη, το ΣτΕ έκρινε ότι και με τις συγκεκριμένες διατάξεις (άρθρο 6 παρ. 2 και 3 του π.δ. της 24ης Απριλίου 1985, η προωθούμενη πολεοδομική διευθέτηση αποφασίζεται από το νομάρχη που κατά το ΣτΕ δεν έχει την αρμοδιότητα επειδή είναι εκλεγμένο όργανο και όχι όργανο της Πολιτείας. Κατά το ΣτΕ, ΚΑΙ για όλα τα χωριά (οικισμούς <2000) έπρεπε να προβλεφθεί πολεοδομική οργάνωσή τους με ΓΠΣ και ΠΜ, όπως ακριβώς γίνεται για κάθε μικρή ή μεγάλη πόλη. Υιοθετώντας τη θέση αυτή ΚΑΙ στην περίπτωση των οικισμών <2000, δεν καταλαβαίνεις ότι μας κατευθύνουν στη λογική ότι τα πάντα γύρω από την πολεοδομία και τη χωροταξία θα σχεδιάζονται συγκεντρωτικά από ένα κεντρικό υπουργείο με ότι αυτό συνεπάγεται?

Από την ανάγνωση της απόφασης 1828/2008 (παρ. 12) προκύπτει ότι το ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 2 και 3 είναι εκτός των ορίων της παρεχόμενης με το άρθρο 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 εξουσιοδοτήσεως και, συνεπώς, ανίσχυρες. Παραθέτω στη συνέχεια την παρ. 12 αυτούσια. 12. Επειδή, ενόψει της ανωτέρω εννοίας της εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 (βλ. σκέψη 9), η παρ. 1 του άρθρο 6 του π.δ. της 24.4-3.5. 1985, όπως ήδη ισχύει, καθ' ο μέρος προβλέπει ότι τα εντός , ορίων οικισμού ακίνητα, για να είναι οικοδομήσιμα, πρέπει, πλην των άλλων προϋποθέσεων, να έχουν πρόσωπο σε νομίμως υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο, πλάτους τουλάχιστον 4 μέτρων, ο οποίος εφάπτεται της μιας πλευράς των ορίων του ακινήτου καθʼ όλο της το μήκος, καθορίζει γενικό όρο για τη δόμηση των ακινήτων αυτών πριν από την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης του οικισμού και κείται εντός των ορίων της προαναφερθείσης εξουσιοδοτικής διατάξεως. Οι διατάξεις όμως, των παραγράφων 2 και 3 του ιδίου άρθρου, οι οποίες ορίζουν προϋποθέσεις και διαδικασία για την παραχώρηση από ιδιώτες εδαφικών λωρίδων και τη θέση τους σε κοινή χρήση, προκειμένου να καταστούν οικοδομήσιμα ακίνητα στερούμενα προσώπου, σε κοινόχρηστο χώρο και μη δυνάμενα, κατʼ επέκταση, να δομηθούν βάσει του προεκτεθέντος γενικού όρου της παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ. της 24.4-3.5.1985, ο οποίος στοιχεί προς γενική αρχή του πολεοδομικού δικαίου, είναι, ενόψει όσων αναφέρονται στη σκέψη 10, εκτός των ορίων της παρεχόμενης με το άρθρο 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 εξουσιοδοτήσεως και, συνεπώς, ανίσχυρες, διότι παρέχουν τη δυνατότητα δημιουργίας κοινοχρήστων χώρων, αποσπασματικώς και κατά τρόπο μη ορθολογικό, με πρωτοβουλία ιδιωτών, πριν από την έγκριση πολεοδομικής μελέτης, κατʼ αντίθεση προς τις απορρέουσες από το άρθρο 24 του Συντάγματος επιταγές. Τέλος, στην παρ. 14 της ίδιας απόφασης αναφέρεται ότι : 14. Επειδή, η ανωτέρω υπʼ αριθμ. 1862/3-19.5.2006 απόφαση του Νομάρχη Αργολίδας, με την οποία εγκρίθηκε η παραχώρηση εδαφικής λωρίδας σε κοινή χρήση, για τη δημιουργία δημοτικού δρόμου, στον οικισμό Ιρίων του Δήμου Ασίνης, εκδόθηκε κατʼ εφαρμογή ανισχύρων, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 6 του π.δ. της 24.4-3.5.1985. Συνεπώς, η απόφαση αυτή νομίμως ακυρώθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, κατʼ ενάσκηση ελέγχου νομιμότητας από τον οικείο Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, αν και με διαφορετική αιτιολογία, είναι δε απορριπτέοι οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως, καθώς και η αίτηση στο σύνολό της. Συμπερασματικά και χωρίς να οικειοποιούμαι το ρόλο του νομικού, από την ανάγνωση της απόφασης προκύπτει ότι το ΣτΕ έκρινε ανίσχυρες και ΟΧΙ αντισυνταγματικές τις συγκεκριμένες διατάξεις. Όπως έχω ήδη αποφασίσει α) δεν προτίθεμαι να εμπλακώ σε προσωπική αντιπαράθεση με κανένα και για το λόγο αυτό αντιπαρέρχομαι το τελευταίο σχόλιο και β) θα συνεχίσω να διατυπώνω με επιχειρήματα τις θέσεις και τις απόψεις μου.

@ilias Πολυ σωστά κατάλαβες, όμως το πρόβλημα δεν είναι αν αυτή η θέση είναι σωστή αλλά το πως ερμήνευσαν και ερμηνεύουν οι συμβολαιογραφικοί σύλλογοι την απόφαση 1828/2008 και, όπως καταλαβαίνεις, χωρίς αυτούς δεν γίνεται παραχώρηση. Νομίζω ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και αφορά πάρα πολλούς ιδιοκτήτες οικοπέδων σε πάρα πολλούς οικισμούς. Για το λόγο αυτό, πρέπει να πάρει θέση το ΤΕΕ και οι δικηγορικοί σύλλογοι (κυρίως των Αθηνών που έχει ανάλογο κύρος) ώστε όχι μόνον να σταματήσει η βιομηχανία έκδοσης εγκυκλίων από τους συμβολαιογραφικούς συλλόγους αλλά και να τις πάρουν πίσω όσοι σύλλογοι έσπευσαν να εκδώσουν. edit: την ώρα που έγραφα το μήνυμα δεν είχα διαβάσει εκείνο του maik που αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση στην επίλυση του προβλήματος από άλλη οδό.

Αν κάνεις αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί "παραχώρηση" θα βρεις πολλά θέματα στα οποία αναφέρεται η απόφαση 1828/2008 του ΣτΕ. Με λίγα λόγια, το ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις για την παραχώρηση λωρίδων προκειμένου ένα οικόπεδο να αποκτήσει πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (σε οικισμούς <2000) δεν περιλαμβάνονται στην εξουσιοδότηση του νόμου (άρθρο 42 ν.1337/83) και έτσι δημιουργήθηκε ένα μεγάλο θέμα γιατί άλλοι μεν υποστηρίζουν ότι η απόφαση αυτή εφαρμόζεται σε όλους τους ήδη οριοθετημένους οικισμούς, άλλοι δε υποστηρίζουν ότι πρέπει να εφαρμόζεται στους οικισμούς που οριοθετούνται μετά την έκδοση της απόφασης. Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται και οι συμβολαιογραφικοί σύλλογοι Αθηνών-Πειραιώς και Θεσσαλονίκης οι οποίοι έξεδωσαν εγκυκλίους με τις οποίες προτείνουν στα μέλη τους να μην συντάσσουν παρόμοιες πράξεις. Κατά την άποψή μου, η θέση αυτή είναι εσφαλμένη γιατί, κατά πάγια νομολογία, οι αποφάσεις των δικαστηρίων αφορούν στην εκδικαζόμενη υπόθεση και μόνον. Θυμίζω ότι το ίδιο έγινε όταν κρίθηκε ότι η απόφαση Υπουργού για τη διαδικασία χαρακτηρισμού των οικισμών προ 1923 δεν είχε εξουσιοδότηση νόμου και έτσι μόνον οι αποφάσεις των Νομαρχών που προσβλήθηκαν στο ΣτΕ ακυρώθηκαν. Οι υπόλοιπες αποφάσεις εξακολουθούν να ισχύουν και να παράγουν αποτέλεσμα. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες περιπτώσεις αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Είναι σαφές ότι όσες άλλες παρόμοιες αποφάσεις (για οικισμούς <2000) προσβληθούν στο ΣτΕ θα ακυρωθούν και αυτές με το ίδιο σκεπτικό. Αυτό, όμως, δεν προϋποθέτει ότι όλες οι αποφάσεις που εκδόθηκαν μέχρι σήμερα είναι αυτομάτως άκυρες και επομένως δεν ισχύουν γι' αυτές οι διατάξεις για την παραχώρηση λωρίδων. Καταλαβαίνω ότι μπαίνουμε σε θέματα νομικής ερμηνείας και δεν είναι αυτή η δουλειά μας αλλά πιστεύω ότι αυτές τις απλές έννοιες μπορούμε να τις καταλαβαίνουμε και να υποστηρίζουμε το σωστό και όχι αυτό που θέλουν κάποιοι να μας επιβάλουν.