MAKAP

Είναι λανθασμένη η εκτίμησή σου και αυτό αποδεικνύεται από τα ίδια τα στοιχεία που χρησιμοποιείς. Το ΦΕΚ 270, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, θεσπίζει τους κανόνες δόμησης στην εκτός σχεδίου περιοχή δηλαδή "εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων ,κωμών και οικισμών ή εκτός των ορίων των νομίμων υφισταμένων προ του 1923 οικισμών των στερουμένων ρυμοτομικού σχεδίου .....". Στο πδ αυτό, λοιπόν, γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ της δόμησης αφενός σε εκτός σχεδίου περιοχή αφετέρου σε εντός σχεδίου περιοχή και τους οικισμούς προ 1923. Επισημαίνω ότι στο κείμενο του πδ αυτού (που εκδόθηκε τον Μάιο 1985) γίνεται αναφορά μόνο για τους οικισμούς προ 1923 γιατί, εκείνη την εποχή, είχε δημιουργηθεί θέμα με την ακύρωση από το ΣτΕ της σχετικής υπουργικής απόφασης και η διοίκηση είχε προωθήσει παράλληλα (αρχές 1985) νέο πδ για τη δόμηση σε οικισμούς <2000, όπως τους ονόμασε πλέον, και εντελώς συμπτωματικά το πδ αυτό εκδόθηκε λίγες μέρες νωρίτερα (ΦΕΚ 181/1985) από το προηγούμενο. Επομένως, αποδεικνύεται ότι υπάρχουν κανόνες δόμησης για τρία ξεχωριστά μεταξύ τους πολεοδομικά καθεστώτα (εντός σχεδίου, εκτός σχεδίου, οικισμοί). Αλλά και με το δεύτερο επιχείρημά σου επιβεβαιώνεται η παραπάνω θέση, δεδομένου ότι η ΖΟΕ είναι η θέσπιση βελτιωμένων κανόνων δόμησης στην εκτός σχεδίου περιοχή δηλαδή ένα πλαίσιο κανόνων μεταξύ εκείνου για τις εκτός σχεδίου περιοχές και εκείνου για τις εντός σχεδίου περιοχές, με την εξαίρεση πάντα των οικισμών για τους οποίους ισχύει διαφορετικό πλαίσιο δόμησης. Τέλος, θέλω να τονίσω ότι για τη δόμηση στους οικισμούς (είτε <2000 είτε προ 1923) ισχύουν οι περισσότερες διατάξεις του ΓΟΚ καθώς επίσης ότι με το ΦΕΚ 414/1985 (Αύγουστος 1985) καθορίστηκε το πλαίσιο πολεοδόμησης των οικισμών <2000. Πιστεύω ότι με την ανάλυση αυτή το συγκεκριμένο θέμα ξεκαθαρίζει πλέον.

Συγχαρητήρια για τη διαπίστωση!!! Πράγματι, ο ένας από τους δύο (άνδρες) υπαλλήλους στο αρχείο ρυμοτομικών διαγραμμάτων είναι συνάδελφος.

Ζητώ συγνώμη συνάδελφε Lakis Bidis, αλλά εκτός από το θέμα σου, στο οποίο δικαιολογημένα ζητάς απόψεις και βοήθεια, δημιουργήθηκε ένα ακόμη που πρέπει να διευκρινιστεί για να μην παρεμηνευτεί από νέους, κυρίως, συναδέλφους που δεν γνωρίζουν επαρκώς τα θέματα αυτά. Στην Ελλάδα, κάθε κομμάτι γης μπορεί να δομηθεί με ένα από τα πολεοδομικά πλαίσια που έχουν θεσπιστεί από το Κράτος. Συγκεκριμένα, ένα κομμάτι γης μπορεί να περιλαμβάνεται είτε σε εντός σχεδίου περιοχή είτε σε εκτός σχεδίου περιοχή είτε σε οικισμό (υπάρχουν διάφορες κατηγορίες οικισμών). Επομένως, μπορεί να δομηθεί με τις αντίστοιχες διατάξεις. Οικόπεδο ορίζεται το κομμάτι γης που περιλαμβάνεται είτε σε εντός σχεδίου περιοχή είτε εντός οικισμού ενώ το κομμάτι γης που περιλαμβάνεται σε εκτός σχεδίου περιοχή ορίζεται ως γήπεδο. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η έκφραση "το οικόπεδο βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και εντός των ορίων του οικισμού τάδε" δεν είναι πολεοδομικά σωστή.

Μα το είπα ήδη. Αν υπάρχει, θα το βρεις στη Δ/νση Τοπογραφικών Εφαρμογών του ΥΠΕΧΩΔΕ, στην οδό Αμαλιάδος (Αμπελόκηποι).

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να δεις το σχέδιο του 1888 και να καταλάβεις, με τη βοήθεια των σταθερών που θα αναγνωρίσεις, τη σχέση 1) της έκτασης που πολεοδομήθηκε το 1988 με εκείνη που πολεοδομήθηκε το 1948 και 2) της έκτασης που σε ενδιαφέρει με εκείνη του ρυμοτομικού σχεδίου του 1888 ώστε να συμπεράνεις αν η έκταση που σε ενδιαφέρει περιλαμβανόταν στο σχέδιο αυτό.

Από την έρευνα που έκανα εγώ προέκυψε ότι για τον Αλμυρό Μαγνησίας είχε εγκριθεί σχέδιο πόλης το 1888 (!!!) το οποίο τροποποιήθηκε μεταγενέστερα (γύρω στο 1900). Επειδή προφανώς το σχέδιο αυτό έμεινε ανενεργό τον 20ο αι., όπως και τα σχέδια πόλης πολλών άλλων πόλεων της χώρας, το 1948 το Κράτος, μετά τον εμφύλιο, εφάρμοσε ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης της χώρας και ανέθεσε το έργο αυτό στο τότε Υφυπουργείο Ανοικοδομήσεως (που αποτέλεσε αργότερα την Υπηρεσία Οικισμού του ΥΔΕ, το 1980 το βασικό κορμό του τότε ΥΧΟΠ και το 1985 το ένα σκέλος του σημερινού ΥΠΕΧΩΔΕ), το οποίο εκπόνησε ρυμοτομικά σχέδια για πολλές πόλεις της χώρας, μεταξύ των οποίων και για τον Αλμυρό. Σε πολλές περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί ότι οι μελετητές των ρυμοτομικών σχεδίων του 1948 αγνοούσαν τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια για τις ίδιες περιοχές και έτσι τα νέα σχέδια δεν είχαν καμία σχέση (από πλευράς πολεοδομικού σχεδιασμού) με τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια και ειδικότερα με την έκταση που κάλυπταν σε σχέση με τα αρχικά. Δεν γνωρίζω αν αυτό συμβαίνει και με το σχέδιο του Αλμυρού.

Επομένως, από την έρευνα που έκανες στο ΥΠΕΧΩΔΕ προκύπτει ότι το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής εγκρίθηκε το 1948 και η έκταση χαρακτηρίστηκε ως ΚΧ. Συνεπώς, μετά την άρση της απαλλοτρίωσης η έκταση θα θεωρείται πλέον ως εκτός σχεδίου. Εν πάση περιπτώσει, αν μου πεις την περιοχή (με pm), μπορώ να επιβεβαιώσω την πληροφορία της πολεοδομίας.

Συνιστώ να μην είσαι τόσο σίγουρος

Δεν σχολιάζω την περιγραφή μιάς έκτασης ή οικοπέδου ως "εκτός σχεδίου εντός οικισμού" που αναφέρεις συνάδελφε avgoust αλλά πρέπει να παραδεχτείς ότι οικόπεδο "εντός οικισμού, εκτός σχεδίου πόλεως" όπως το περιγράφει ο Lakis Bidis δεν υπάρχει.

Στη ΔΤΕ υπάρχουν αρχειοθετημένα όλα τα ρυμοτομικά σχέδια (είτε αρχικά σχέδια είτε τροποποιήσεις τους) των ελληνικών πόλεων και όλες οι διοικητικές πράξεις πολεοδομικού περιεχομένου που εγκρίθηκαν από την κεντρική υπηρεσία. Δηλαδή δεν είναι σίγουρο ότι υπάρχουν αρχειοθετημένα τα ρυμοτομικά σχέδια που εγκρίθηκαν με διοικητικές πράξεις άλλων οργάνων όπως π.χ. με αποφάσεις είτε Νομαρχών (παλαιότερα) είτε Γ.Γ Περιφερειών

Η πρώτη μου παρατήρηση αφορά στις αντιφατικές αναφορές στο πολεοδομικό καθεστώς του ακινήτου. Γράφεις "εντός οικισμού, εκτός σχεδίου πόλεως" και πρέπει να γνωρίζεις ότι η σύσταση κάθετης ιδιοκτησίας δεν επιτρέπεται πλέον σε εκτός σχεδίου περιοχές. Αν ξεκαθαρίσει αυτό, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για τα υπόλοιπα.

Τόσο τα θέματα που περιγράφεις στο πρώτο μήνυμα όσο και τα σχετικά περιορισμένα του δεύτερου αφορούν στην ένταξη στο σχέδιο πόλης μιάς περιοχής η οποία είτε ήταν προηγουμένως εκτός σχεδίου είτε μπορούσε να δομηθεί ως οικισμός προ 1923 κλπ. Για το θέμα των εισφορών σε χρήμα μπορείς να βρεις πολλά θέματα και σχετικές απαντήσεις σε αυτό το forum. Για το θέμα της προσφυγής κατά της τιμής που καθορίστηκε από την επιτροπή δεν νομίζω ότι μπορείς να πάρεις απάντηση εδώ δεδομένου ότιο δεν είναι τεχνικό θέμα.

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά νομίζω ότι τα περισσότερα πρέπει να απευθύνονται στους δημιουργούς αυτού του forum που έδωσαν την ευκαιρία σε όλους τους μηχανικούς (και μη) να καταθέσουν είτε την εμπειρία τους είτε τη γνώση τους είτε το περιστατικό που τους έτυχε και να βοηθήσουν με τον τρόπο αυτό όλους εκείνους που χρειάζονται τη βοήθεια αυτή. Η διαδικασία για το θέμα της άρσης απαλλοτρίωσης δεν είναι γραμμένη σε νομοθεσία αλλά προέκυψε μετά την έκδοση του ν. 1337/1983 (γνωστού ως νόμου Τρίτση) με τον οποίο καταργήθηκε ο ν. 5269/1931 με τον οποίο ανοικοδομήθηκαν όλοι οι ΚΧ σε όλη την επικράτεια (αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του νδ 797/1971, όπως ισχύει, και κυρίως τη νομολογία που διαμορφώθηκε έκτοτε με την έκδοση πολλών δικαστικών αποφάσεων (κυρίως του ΣτΕ) για το θέμα αυτό. Μία απόφαση που περιγράφει λεπτομερώς και τεκμηριώνει πολλά από αυτά που ανέφερα παραπάνω είναι η ΣτΕ 3140/2007, αν και για την εξεταζόμενη υπόθεση το δικαστήριο δεν αποφάνθηκε αλλά την παρέπεμψε, λόγω της σοβαρότητάς της, στην επταμελή σύνθεση του δικαστηρίου, δηλαδή σε μεγαλύτερη σύνθεση. Αν δεν μπορείς να την βρεις μπορώ να την στείλω με mail. ΥΓ Όλα τα ρυμοτομικά διαγράμματα της περιοχής πρέπει να υπάρχουν στην οικεία πολεοδομία και αν δεν τα βρεις εκεί θα τα βρεις οπωσδήποτε στη Δ/νση Τοπογραφικών Εφαρμογών του ΥΠΕΧΩΔΕ (Αμαλιάδος 17)

Απευθυνόμενος στους συντονιστές προτείνω να διαχωριστούν τα μηνύματα της strents από το παρόν θέμα δεδομένου ότι αφορούν σε γενικές παρατηρήσεις για τις διατάξεις του ν.1337/1983 και ειδικότερα (στο δεύτερο μήνυμα) με τις οφειλόμενες εισφορές σε γη και σε χρήμα.

@ erling Άρση της απαλλοτρίωσης που επιβλήθηκε σε ακίνητο το οποίο χαρακτηρίστηκε ως ΚΧ σημαίνει ότι στην περιοχή του συγκεκριμένου ακινήτου δεν ισχύει το ρυμοτομικό σχέδιο που προέβλεπε τον ΚΧ και επομένως το ακίνητο αυτό (και μόνον αυτό) επανέρχεται στο πολεοδομικό καθεστώς που ίσχυε πριν από το συγκεκριμένο ρυμ. σχέδιο (δηλαδή είτε στην προηγούμενη μορφή του ρυμ. σχεδίου είτε εκτός σχεδίου). Ουδέποτε υποστήριξα ότι άρση της απαλλοτρίωσης σημαίνει αυτόματα οικοδόμηση αλλά επαναφορά του ακινήτου στο προηγούμενο πολεοδομικό καθεστώς. Είπα ακόμη ότι στη φάση εκείνη θεωρητικά θα μπορούσε να ζητήσει άδεια ο ιδιοκτήτης, και συμπληρώνω, αν, φυσικά, το ακίνητό του 1) πληροί τα όρια αρτιότητας και 2) είναι οικοδομήσιμο σύμφωνα με όσα ισχύουν για το συγκεκριμένο πολεοδομικό καθεστώς. Δεν συμφωνώ με όσα υποστηρίζεις στην τελευταία παράγραφο διότι 1) το θέμα της άρσης απαλλοτρίωσης εμπίπτει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ και όχι του ΥΠΕΣ, 2) δεν έχει την ευχέρεια η διοίκηση να κάνει αποδεκτή ή όχι τη συγκεκριμένη απόφαση και 3) το θέμα του ισοζυγίου που θίγεις περιλαμβάνεται στη διαδικασία εκ νέου τροποποίησης του σχεδίου. Τότε μόνον, και δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τροποποίησεων σχεδίου εγκρίνεται πλέον από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ με πδ, που ελέγχεται ως προς τη νομιμότητά του από το ΣτΕ, είναι δυνατόν να τεθεί θέμα από το δικαστήριο αυτό εάν η νέα πρόταση τροποποίησης διατηρεί ή όχι το ισοζύγιο των ΚΧ. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία άρσης της απαλλοτρίωσης, μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης, είναι υποχρεωτική για τη διοίκηση, και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη νέα πρόταση για τροποποίηση του σχεδίου που ενδεχομένως θελήσει να προωθήσει ο ΟΤΑ με αφορμή την άρση. Υ.Γ. Όταν έγραφα το κείμενο αυτό δεν είχα διαβάσει τις παρεμβάσεις των GRTOPO, basilis_1979 κλπ αλλά διαβάζοντάς τες διαπιστώνω ότι είναι σύμφωνες με τη θέση μου.

Περιέγραψα τη διαδικασία παραπάνω. Με δεδομένο ότι αφενός αναφέρεσαι σε εποχή (1948) που το ρυμοτομικό σχέδιο εγκρίθηκε με βδ αφετέρου δεν αποζημιώθηκε ο ιδιοκτήτης για το ακίνητο που απαλλοτριώθηκε με το χαρακτηρισμό του ως ΚΧ, πρέπει να υποβληθεί αίτηση από τον ενδιαφερόμενο στη Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ (Αμαλιάδος 17) με αναφορά στο ιστορικό του θέματος και περιγραφή του αιτήματος δηλαδή την άρση της επιβληθείσας απαλλοτρίωσης. Σε 2 μήνες το πολύ, το ΥΠΕΧΩΔΕ είτε δεν θα απαντήσει στην αίτηση (σιωπηρή άρνηση) είτε θα απαντήσει αρνητικά και θα κοινοποιήσει την απάντηση στον οικείο ΟΤΑ. Στη συνέχεια ο ιδιοκτήτης θα καταθέσει προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο της περιοχής του ακινήτου κατά της άρνησης του ΥΠΕΧΩΔΕ. Η διαδικασία δεν είναι χρονοβόρα αλλά μπορεί να καθυστερήσει αν ο δικηγόρος δεν έχει ασχοληθεί με πολεοδομικά θέματα και δεν το κυνηγήσει. Μετά την άρση της απαλλοτρίωσης και την υπαγωγή του ακινήτου στην προτέρα κατάσταση (από πλευράς πολεοδομικού καθεστώτος) θα μπορεί θεωρητικά να ζητήσει την έκδοση άδειας εάν βέβαια το ακίνητο περιλαμβανόταν σε ΟΤ πριν τον χαρακτηρισμό του ως ΚΧ. Φοβάμαι, όμως, ότι ο ΟΤΑ θα αντιδράσει και θα ζητήσει από το ΥΠΕΧΩΔΕ (τώρα πλέον η πλειονότητα των τροποποιήσεων εγκρίνεται από τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου) τον επανακαθορισμό του ως ΚΧ.

Αυτή την πτυχή της υπόθεσης δεν την είπες από την αρχή και γιαυτό νόμιζα ότι το 1948 έγινε ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλης. Ανεξάρτητα από τη διευκρίνηση αυτή, με την άρση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, που επιβλήθηκε στο ακίνητο με το χαρακτηρισμό του ως ΚΧ, επανέρχεται σε ισχύ το προηγούμενο πολεοδομικό καθεστώς στο ακίνητο.

@dimitris80 Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι η αλλαγή του πολεοδομικού καθεστώτος στο εξεταζόμενο ακίνητο ήταν η ένταξή του στο οικείο ρυμοτομικό σχέδιο και ο χαρακτηρισμός του ως ΚΧ. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, επιβλήθηκε αναγκαστική αποαλλοτρίωση στο ακίνητο. Η σκέψη σου για ταυτόχρονη ένταξη στο σχέδιο (με κάποια μορφή) προϋποθέτει διαδικασία με βάση την πολεοδομική νομοθεσία ενώ η διαδικασία που περιέγραψα είναι καθαρά διοικητική. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι μετά την άρση δεν μπορεί να ξανασυζητηθεί το θέμα της επανένταξης του ακινήτου στο σχέδιο πόλης αλλά θεωρώ ότι και πάλι θα προταθεί από τον ΟΤΑ ως ΚΧ. Για το δεύτερο ερώτημα παραθέτω μερικές αποφάσεις του ΣτΕ: 463/2009, 2070/2007, 3140/2007, 2084/2006, 768/2005 κ.α. αλλά έχουν εκδοθεί αντίστοιχες και από άλλα δικαστήρια.

Στους κοινόχρηστους χώρους που περιλαμβάνονται σε ρυμοτομικά σχέδια τα /οποία είχαν εγκριθεί πριν από το ν.1337/1983 έχει επιβληθεί απαλλοτρίωση η οποία με βάση το νόμο αυτό και τη σχετική νομολογία του ΣτΕ περιορίστηκε πλέον στον εύλογο χρόνο που εκτιμάται πλέον σε 8 χρόνια. Επομένως, ο ιδιοκτήτης της έκτασης που έχει χαρακτηριστεί ως ΚΧ μπορεί να απευθυνθεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ και να ζητήσει την άρση της επιβληθείσας απαλλοτρίωσης. Το ΥΠΕΧΩΔΕ είτε δεν απαντά στο διάστημα των 2 μηνών που οφείλει να απαντήσει είτε απαντά αρνητικά επειδή δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη κατάργησης του ΚΧ. Παράλληλα, κοινοποιεί στον αρμόδιο ΟΤΑ την αίτηση του ιδιώτη. Στη συνέχεια ο ιδιώτης καταθέτει αίτηση ακύρωσης της (σιωπηρής ή έγγραφης) άρνησης του ΥΠΕΧΩΔΕ για την άρση της απαλλοτρίωσης ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου της περιοχής του ρυμοτομικού σχεδίου και το δικαστήριο, σχεδόν πάντα, δικαιώνει τον ιδιώτη. Με την απόφαση αυτή η διοίκηση (εν προκειμένω το ΥΠΕΧΩΔΕ) είναι υποχρεωμένη να εκδώσει διοικητική πράξη άρσης της απαλλοτρίωσης που στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει ότι πλέον η έκταση που είχε χαρακτηριστεί ως ΚΧ θα θεωρείται ως εκτός σχεδίου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Με δεδομένο ότι το τμήμα του οικοπέδου στο οποίο επιβλήθηκε δουλεία διόδου εξακολουθεί αφενός να παραμένει στην κυριότητα του ιδιοκτήτη του οικοπέδου αφετέρου να λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό των πολεοδομικών μεγεθών του οικοπέδου αυτού (σδ, ποσοστό κάλυψης κλπ), δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η δίοδος αυτή ως κοινόχρηστος χώρος. Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσε να γίνει αυτό είναι ο κύριος της λωρίδας διόδου να την παραχωρήσει σε κοινή χρήση (με συμβολαιογραφική πράξη) χωρίς, βέβαια, να καταστήσει το οικόπεδό του μη άρτιο με την πράξη αυτή.

Η ερώτηση έχει ήδη απαντηθεί από τον ΘΕΟΧΑΡΗ. Με δεδομένο ότι ο σδ και το ποσοστό κάλυψης που αντιστοιχεί στο τμήμα των 625 τ.μ. υπερκαλύπτει το υφιστάμενο κτίσμα των 80 τ.μ., μπορείς να περιλάβεις το κτίσμα στο τμήμα αυτό και να υπολογίσεις στον πίνακα αφενός τα υπόλοιπα ποσοστά των ΟΔ για το τμήμα των 625 τ.μ. αφετέρου τα αναλογούντα ποσοστά για το τμήμα των 375 τ.μ.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι δεν μιλάμε για οικισμό > 2000 κατοίκων αλλά για οικισμό προϋφιστάμενο του 1923 και πρώτα από όλα πρέπει να βεβαιωθείς ότι 1) υπάρχει απόφαση του Νομάρχη (αρκετά παλιά βέβαια) με την οποία καθορίζονται τα όρια του συγκεκριμένου οικισμού ως προϋφιστάμενου του 1923 και 2) αυτή η απόφαση δεν έχει ακυρωθεί. Σύμφωνα με το πδ 2/13.8.1981 που αφορά στους οικισμούς αυτούς "άρτια και οικοδομήσιμα θεωρούνται τα οικόπεδα που έχουν ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο". Όπως παρατηρείς, δεν απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο για την οικοδομησιμότητα του οικοπέδου αλλά απλά να έχει πρόσωπο και στην περίπτωσή σου ή απαίτηση αυτή καλύπτεται τόσο από τη δουλεία διόδου με πρόσβαση σε δημοτικό δρόμο όσο και από τον υδραύλακα (κοινόχρηστος χώρος) στη δυτική πλευρά. Επομένως, το οικόπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο με την προϋπόθεση ότι εξακολουθεί να είναι σε ισχύ η απόφαση του Νομάρχη.

Ένας από τους βασικούς κανόνες του forum είναι να αναζητούμε παρόμοια θέματα πριν ανοίξουμε νέο. Για τη συνένωση οικοπέδων υπάρχουν αρκετά θέματα και για το συγκεκριμένο ερώτημα είχε ανοίξει πρόσφατα θέμα στο http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=7385&highlight=%F3%F5%ED%DD%ED%F9%F3%E7+%EA%E1%F4%DC+%F0%E1%F1%DD%EA%EA%EB%E9%F3%E7+%DC%F1%F4%E9%F9%ED+%EF%E9%EA%EF%F0%DD%E4%F9%ED Συμπερασματικά, τα δύο κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα δεν χάνουν την ιδιότητα αυτή αν μεταβιβαστούν και εφόσον αποκτηθούν από τον ίδιο κύριο μπορούν να δομηθούν είτε αυτοτελώς (το καθένα ξεχωριστά) είτε και τα δύο μαζί εάν ζητηθεί άδεια για ανέγερση οικοδομής στη συνολική έκταση των δύο. Στη δεύτερη περίπτωση δεν απαιτέίται συμβολαιογραφική πράξη συνένωσης των δύο οικοπέδων.

Κατά τη γνώμη μου, η μόνη "βεβαία" ημερομηνία δημιουργίας του γηπέδου είναι εκείνη του συμβολαίου αποδοχής κληρονομιάς (1996) έστω και αν στο συμβόλαιο αυτό περιγράφεται η συνολική έκταση (και τα 3 τμήματα) και όχι μόνον η έκταση του πελάτη σου. Στη συνέχεια (αν κατάλαβα καλά) ακολουθεί η δικαστική διαμάχη και η έκταση των 12 στρεμ. που περιγράφεται στο συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς περιορίζεται στα 2900 τ.μ. Σήμερα αποτυπώνεις τα 3 γήπεδα και με υπόδειξη των ορίων τους από τους ιδιοκτήτες τους τα βρίσκεις όπως παραπάνω. Επομένως, είτε περιορίζεσαι στην αποτύπωση του γηπέδου του πελάτη σου το οποίο δημιουργήθηκε το 1996 και, με νεώτερη αποτύπωση και υπόδειξη των ορίων από όλους τους όμορους ιδιοκτήτες, έχει εμβαδόν 4050 τ.μ. είτε ακολουθείς τη λύση του ΘΕΟΧΑΡΗ εφόσον συναινούν σ' αυτήν και οι υπόλοιποι δύο ιδιοκτήτες.

Ο ν.880/79, εκτός των άλλων (πλαφόν σδ, μεταφορά σδ κλπ), καθόρισε για πρώτη φορά τη διαδικασία οριοθέτησης των ρεμάτων και η αφορμή για τις διατάξεις αυτές ήταν τα πολλά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την εφαρμογή του σχεδίου Χαλανδρίου στην παραρεμάτια περιοχή. Όπως επεσήμανα παραπάνω, στη δεκαετία του '80, δεν είχε αρχίσει ακόμη η ακύρωση από το ΣτΕ πολλών πδ έγκρισης ΠΜ στις οποίες δεν είχαν οριοθετηθεί τα ρέματα και μία από τις περιπτώσεις αυτές, προφανώς, είναι και η δική σου. Πέρα, όμως, από το θέμα της διεκδίκησης από το δήμο του τμήματος που ήταν παλιά κοίτη ρέματος, έστω και μη αποτυπωμένου στα διαγράμματα της ΠΜ, εύλογα γεννιέται το ερώτημα πως ο πελάτης σου (και ίσως και άλλοι όμοροι) πρόσθεσε στην ιδιοκτησία του και το τμήμα του παλαιού ρέματος.