MAKAP

Πράγματι, με το άρθρο 87 του ΓΟΚ/73, που παραθέτει ο ΚΑΝΑ, δινόταν η δυνατότητα να κατασκευαστεί πρόσθετη επιφάνεια (5%) στο δώμα και οι κατασκευαστές πολυκατοικιών τη μετέφεραν, όπως είναι λογικό και αναμενόμενο, είτε σε όλους τους ορόφους είτε σε ένα, με κατανομή που τους βόλευε, με βάση το σχεδιασμό του αρχιτέκτονα, δεδομένου ότι δεν είχε "εφευρεθεί" ακόμη ο Η/Χ ... Τώρα, σε ότι αφορά στο σδ πρέπει ο karvasaras να βρει το διάταγμα καθορισμού των ΟΔ της περιοχής που τον ενδιαφέρει. Θυμίζω ότι από το 1979 ο Μάνος εφάρμοσε το σχέδιο μείωσης των σδ σε όλες τις πόλεις και στο πλαίσιο αυτό ορίστηκαν αριθμητικοί σδ σε όλες τις πόλεις και, επομένως, το 1985 πιθανολογώ ότι είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία σε όλες τις πόλεις και κωμοπόλεις με ΡΣ. Εάν, βέβαια, στη συγκεκριμένη ή και σε άλλη περίπτωση δεν είχε καθοριστεί αριθμητικός σδ, η συνολική δομούμενη επιφάνεια ενός οικοπέδου υπολογιζόταν ως το γινόμενο της επιφάνειας κάλυψης επί τον επιτρεπόμενο αριθμό ορόφων πλέον την επιφάνεια ου 5% του δώματος. Σε κάθε περίπτωση, εάν ο ερωτών δεν μπορεί να βρει τα στοιχεία αυτά από την τοπική πολεοδομία, μπορεί να απευθυνθεί στη ΔΤΕ/Τμήμα Αρχείου Χαρτών του ΥΠΕΚΑ (Αμαλιάδος 17).

Παρακολούθησα όλη την ενδιαφέρουσα συζήτηση από την αρχή και συμφωνώ με τον BAS, που έχει αποδεδειγμένα μεγάλη εμπειρία στον κατασκευαστικό τομέα, στο γεγονός ότι αφενός εάν επανεξετάσει κανείς τις ενέργειες των δύο πλευρών θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν σίγουρα παραλείψεις και σφάλματα αφετέρου οι οποιεσδήποτε διαφορές μιας (σοβαρής) κατασκευαστικής εταιρίας με ένα πελάτη της, και παρουσιάζονται πάντοτε πολλές στην εκτέλεση ενός έργου, δεν επιτρέπεται να αποτελούν αιτία για την αδυναμία πληρωμής του στελεχιακού της δυναμικού. Επί πλέον, θέλω να σχολιάσω ένα τμήμα του παρακάτω post (#17) που αφορά στη διαδικασία που ακολουθεί ένα δικαστήριο. Εάν αποδειχτεί, με τα στοιχεία που έχει διάθεσή του το δικαστήριο, ότι μία τεχνική έκθεση δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένη στα συμπεράσματα και τις προτάσεις της, απλά, ΔΕΝ θα τη λάβει υπόψη κατά τη λήψη της όποιας απόφασης και θα το αναγράψει στο τελικό κείμενο. Επίσης, το ίδιο δικαστήριο ΔΕΝ θα στραφεί κατά του συντάκτη της έκθεσης, απλά, γιατί δεν έχει αυτή την αρμοδιότητα. Για την ενέργεια αυτή απαιτείται έγκληση από κάποιον που έχει έννομο συμφέρον στη συγκεκριμένη υπόθεση.

Η βεβαίωση της οικοδομησιμότητας ενός οικοπέδου θεωρώ ότι περιλαμβάνεται στην αρμοδιότητα της πολεοδομίας και δεν είναι διοικητική πράξη ώστε να προβλέπεται από τη νομοθεσία το όργανο που την υπογράφει. Για το λόγο αυτό δεν αναφέρεται στις περιπτώσεις των παραπάνω νόμων που αφορούν σε διοικητικές πράξεις. Ο συνάδελφος έπεσε σε γραφειοκρατική υπηρεσία και από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Υποθέτω ότι, ο υπάλληλος εννοεί ότι πρέπει να πάει στο χώρο του ο ... πρωθυπουργός για να υπογράψει τη βεβαίωση αλλά ... και αυτό παίζει !!!

Με το άρθρο 44 παρ. 7 και επόμενες τροποποιούνται οι αρμοδιότητες που καθορίστηκαν με το ν. 3852/2010 και προσαρμόζονται στις πρόσφατες διοικητικές ρυθμίσεις, αλλά σ' αυτές δεν περιλαμβάνεται η αρμοδιότητα που περιγράφεις, η οποία, πιστεύω ότι, είναι απλή και πρέπει να ανήκει στα όργανα της πολεοδομίας.

@irn_ath Η αρτιότητα και η οικοδομησιμότητα ενός οικοπέδου καθορίζονται από τα όρια αρτιότητας της συγκεκριμένης περιοχής, κατά τον κανόνα και την παρέκκλιση. Επομένως, ο μηχανικός που συνέταξε το τοπογραφικό πρέπει να έχει ήδη ελέγξει, εκτός απροόπτου, τα όρια αρτιότητας της περιοχής. Εάν τα όρια αρτιότητας της περιοχής δεν επιτρέπουν τη δόμηση οικοπέδου με πρόσωπο 4,20 μ, αυτό σημαίνει αφενός ότι ο μηχανικός έκανε λάθος αφετέρου στο συγκεκριμένο οικόπεδο μπορεί μεν να κατεδαφιστεί το υπάρχον κτίσμα αλλά δεν μπορεί να ανεγερθεί νέο.

Μετά τη διευκρίνιση της ουσίας της ερώτησης, δηλαδή εάν ο δρόμος που οδηγεί στη λιμνοδεξαμενη μπορεί να θεωρηθεί ως κοινόχρηστος και αναγνωρισμένος, νομίζω ότι η απάντηση έχει δοθεί επανειλημμένα στο forum, αφού η νομοθεσία απαιτεί αναγνωρισμένο δρόμο.

Με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των πολυκατοικιών στις οποίες έχουν κλείσει παράνομα οι Η/Χ, είναι επικίνδυνο να υποστηρίζουμε, χωρίς τεκμηρίωση, ότι "όλες οι πολυκατοικίες μετά το 1985 δεν έχουν συνυπολογίσει τους Η/Χ". Εγώ, αντίθετα, ήμουν πολύ προσεκτικός στις αντίστοιχες διατυπώσεις. Άλλωστε, εάν λάβουμε υπόψη ότι μέχρι σήμερα έχει δρομολογηθεί, με τις διατάξεις του ν. 3843/2010, η τακτοποίηση 618.334 περιπτώσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται όχι μόνον οι κλασικοί Η/Χ αλλά και κάθε είδους υπέρβαση της ΟΑ (υπόγεια, σοφίτες, pilotis κλπ) εύκολα προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι πολυκατοικίες που κατασκευάστηκαν μετά το 1985 και έχουν κλειστούς Η/Χ είναι πολύ περισσότερες. Σε ότι αφορά στα θερμαντικά σώματα, δεν υπάρχουν, και πάλι, στοιχεία για να είναι κανείς τόσο κατηγορηματικός, όπως η άποψη που υποστηρίζεις. Τέλος, στην περίπτωση που συζητάμε, η συντριπτική πλειοψηφία των διαμερισμάτων που έχουν κλειστούς Η/Χ ανήκει στο "μη συζητήσιμο" κατασκευαστή, ο οποίος αρνείται να συμμορφωθεί με την κοινή λογική και το δίκαιο και να τροποποιήσει τον πίνακα κατανομής των κοιν. δαπανών. Επομένως, είναι άλλο θέμα να αντιδρά ο ιδιοκτήτης ενός διαμερίσματος και τελείως άλλο να αντιδρά ο ιδιοκτήτης 9 διαμερισμάτων, σε πολυκατοικία 12 διαμερισμάτων, όπως η συγκεκριμένη.

Είναι σημαντικό θέμα το συγκεκριμένο αλλά μόνο στις περιπτώσεις που συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις: 1) η πολυκατοικία (μετά το 1985) έχει πίνακα κατανομής κοινόχρηστων δαπανών με βάση τα εμβαδά των Ο.Ι. χωρίς συνυπολογισμό των εμβαδών των Η/Χ που έκλεισαν παράνομα, 2) στους κλεισμένους Η/Χ έχουν τοποθετηθεί θερμαντικά σώματα που τροφοδοτούνται από το κεντρικό σύστημα, 3) ένας "μη συζητήσιμος" ιδιοκτήτης, πχ ο κατασκευαστής, κατέχει ακόμη τα περισσότερα ή και όλα τα διαμερίσματα με Η/Χ που έκλεισαν παράνομα, και αρνείται να συνυπογράψει την τροποποίηση του πίνακα. Πιστεύω ότι οι περιπτώσεις αυτές είναι περιορισμένες δεδομένου, άλλωστε, ότι και η ΠΟΜΙΔΑ αναφέρει στον κατάλογο ερωτήσεων σχετικά με τους Η/Χ (ερώτηση 11) ότι: Η νέα ρύθμιση δεν επηρεάζει, ούτε θα μπορούσε ποτέ, την συμμετοχή των οριζοντίων ιδιοκτησιών στα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας, εφόσον αυτή καθορίζεται επακριβώς στην σύσταση και τον κανονισμό του κτιρίου, που έχει μεταγραφεί μάλιστα στο αρμόδια Υποθηκοφυλακείο και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με απόλυτη ομοφωνία όλων των συνιδιοκτητών του κτιρίου. Βεβαίως στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι χώροι αυτοί είχαν εξαρχής συνυπολογιστεί στην κατανομή των κοινόχρηστων δαπανών του κτιρίου ως κλειστοί χώροι (εφόσον το κλείσιμό τους στην ουσία είχε προαποφασιστεί από τη φάση σχεδιασμού του κτιρίου), ενώ εξάλλου κατά κανόνα είναι κατανεμημένοι σε όλες τις οριζόντιες ιδιοκτησίες, έτσι ώστε στην πράξη να μην υπάρχει πραγματική ανάγκη για διαφοροποίηση των ποσοστών των επί μέρους ιδιοκτησιών στις κοινόχρηστες δαπάνες του όλου κτιρίου. Όπως είναι γνωστό, οι διαφορές των συνιδιοκτητών σε μια πολυκατοικία αποτελούν αντικείμενο αστικής διαφοράς και επιλύονται στα δικαστήρια. Είναι, βέβαια, λάθος να υποστηρίζουμε ότι το Κράτος οφείλει να επιλύει με σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις παρόμοιες υποθέσεις. Ο συνταξιούχος συνάδελφος (amichanos) δικαιολογημένα αγωνίζεται για τη δίκαιη αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος (έχει καταθέσει τον προβληματισμό του και σε άλλα fora) αλλά πρέπει να γνωρίζει ότι οριστική λύση είναι ΜΟΝΟΝ η σύνταξη από μηχανολόγο μηχανικό νέας μελέτης θέρμνασης με βάση αφενός τα πραγματικά δεδομένα της πολυκατοικίας και τις σχετικές διατάξεις. Σύμφωνα με το νόμο, μια διαφορετική συμφωνία για την κατανομή των κοιν. δαπανών μπορεί να έχει τη μορφή απλής απόφασης συνέλευσης των συνιδιοκτητών που θα γίνει, όμως, αποδεκτή από ΟΛΟΥΣ τους συνιδιοκτήτες. Πιο δεμένο έγγραφο είναι η συμβολαιογραφική πράξη που θα υπογραφεί από ΟΛΟΥΣ τους συνιδιοκτήτες και θα μεταγραφεί. Εάν κάποιος/οι αρνείται/ούνται τη λύση αυτή, η μόνη διέξοδος είναι η κατάθεση αγωγής, είτε ατομικής είτε ομαδικής, και στην περίπτωση αυτή θα αναδειχθούν και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα καταπάτησης και παραβίασης είτε του ΓΟΚ είτε του κανονισμού της πολυκατοικίας. Η λύση της καταβολής μέρους των δαπανών με βάση έναν ανεπίσημο υπολογισμό δαπανών πχ θέρμανσης σίγουρα δεν είναι η καλλίτερη λύση γιατί αφενός, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο "ισχυρός" φαίνεται να είναι ο κατασκευαστής αφετέρου η υπόθεση θα εκτραπεί νομικά και δεν θα επιλυθεί το ουσιαστικό πρόβλημα.

Συνάδελφοι, Το νέο θέμα της τακτοποίησης των αυθαιρέτων που ξεκίνησε με την κατάθεση του σχεδίου νόμου χθες 28.7.11 στη Βουλή, είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει και τους μηχανικούς και στην κατεύθυνση καλλίτερης οργάνωσης των συζητήσεων πρέπει να αποφύγουμε να αναρτάμε posts σε threads που ίσως ήταν σχετικά μέχρι χθες, όπως το παρόν, αλλά όχι με την ουσία του νέου νόμου, ο οποίος αφορά σε "τακτοποίηση" και όχι "νομιμοποίηση" και, φυσικά, με τελείως άλλη διαδικασία. Γιαυτό προτείνω να μην συνεχίσουμε σ' αυτό το thread τη συζήτηση για θέμα της τακτοποίησης και να μεταφερθεί το post #398 σε άλλο σχετικό thread. Εντιτ: Μεταφέρθηκε το #398. Manolis gon

Με βάση το σημερινό (27.7.2011) σχόλιο στο fimotro, ο ΠΑΠΑΚ απέσυρε τη σχετική τροπολογία που είχε κατατεθεί στο σν για τρις ενεργειακές αγορές λέγοντας ότι "η συγκεκριμένη τροπολογία ρυθμίζει μια σειρά θεμάτων που χειρίζεται ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Σηφουνάκης ο οποίος -όπως είπε- δεν μπορεί να είναι στη Βουλή για να την αναπτύξει. Ο ίδιος έκανε λόγο για "χειρονομία καλής θέλησης" και αναμένεται να την επανακαταθέσει την προσεχή Πέμπτη, αυτή τη φορά όμως στο νομοσχέδιο για την τουριστική κατοικία και τα αυθαίρετα". Για όσους ενδιαφέρονται, αυτή είναι η τροπολογία .

Δεν ξέρω πως κατέληξες στο συμπέρασμα ότι "Για να χαρακτηριστεί ενα κτίσμα προ '55 θα πρέπει να είναι κατασκευασμένο με ωμόπλινθους" δεδομένου ότι το βασικό στοιχείο κατασκευής οικοδομών πριν το 1955 ήταν η πέτρα και σπανιότερα το οπλισμένο σκυρόδεμα. Ο ωμόπλινθος αποτελούσε το στοιχείο κατασκευής βοηθητικών κτισμάτων (αποθήκες, καλύβες κλπ) σε περιοχές που αφενός δεν διέθεταν πέτρα αφετέρου δεν συνέφερε οικονομικά η μεταφορά της πέτρας.

Δυστυχώς, το φαινόμενο της πολλαπλής ανάρτησης της ίδιας ερώτησης σε διαφορετικά threads, παρατηρείται και από αυτό το μέλος. Πριν αναρτήσει τα ερωτήματά σ' αυτό το thread (25.7.11, 15.20), τα είχε αναρτήσει και ΕΔΩ και ένα μέλος του απάτησε. Παρακαλώ τον αρμόδιο συντονιστή να μεταφέρει τη συζήτηση εδώ.

Τα ΝΕΑ οικόπεδα δημιουργούνται σε χώρους που έχουν προκύψει από εισφορές σε γη και παραχωρούνται σε οικοπεδούχους των οποίων τα οικόπεδα δεσμεύτηκαν ως ΚΧ και Κοινωφελείς χώροι. Το εμβαδόν του νέου οικοπέδου που παραχωρείται αντιστοιχεί, όσο αυτό είναι δυνατόν, στο εμβαδόν του οικοπέδου που απαλλοτριώθηκε αφού αφαιρεθεί το εμβαδόν της εισφοράς του σε γη. Επομένως, δεν μπορεί να υπολογιστεί και νέα εισφορά σ' αυτό.

Κατ' αρχάς, ζηλεύω όχι μόνο που ζεις σε ένα τέτοιο παράδεισο αλλά που τα καταφέρνεις και συνδυάζεις και την άσκηση του βιοποριστικού σου επαγγέλματος σ' αυτόν. Συμφωνώ απόλυτα μ΄αυτό. Επισημαίνω ότι, αποφάσεις πολλών οικισμών αυτής της κατηγορίας ακυρώθηκαν με αντίστοιχες αποφάσεις του ΣτΕ. Στη συνέχεια, και μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, το Κράτος αποφάσισε την αντιμετώπισή του με την έκδοση του πδ για τους οικισμούς <2000. Κατά τον καθορισμό των ορίων αυτής της κατηγορίας πάρα πολλοί οικισμοί της κατηγορίας προ 23 εντάχθηκαν στα όρια της νέας κατηγορίας και έτσι, κατά την άποψή μου, λίγοι, αριθμητικά, οικισμοί, από τους αρχικούς, παραμένουν με οριοθέτηση της κατηγορίας προ 23. Και, βέβαια, μην ξεχνάμε ότι, οι αποφάσεις οριοθέτησης οικισμών αυτής της κατηγορίας εκδόθηκαν στην περίοδο 1981-1985, δεδομένου ότι στη συνέχεια ίσχυσε το πδ των οικισμών <2000.

Το ότι δεν νοείται "ιδιωτικός δρόμος" σε οικισμό προ 23 προκύπτει από την παρ. 1α του άρθρο 4 του από 2.3.1981 πδ (άρθρο 102 της ΚΒΠΝ), με βάση την οποία "Άρτια και οικοδομήσιμα θεωρούνται τα οικόπεδα που έχουν ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο". Αλλά και στην 1β παρ. του ίδιου άρθρου ορίζεται η ίδια προϋπόθεση αρτιότητας και οικοδομησιμότητας. Δηλαδή στους οικισμούς αυτής της κατηγορίας θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα ΜΟΝΟΝ τα οικόπεδα που έχουν πρόσωπο σε υφιστάμενο ΚΧ, κατά την εποχή έκδοσης της απόφασης οριοθέτησης. Αντίθετα, στους οικισμούς <2000 δόθηκε η δυνατότητα δημιουργίας νέου οδικού δικτύου μέσα στον οικισμό, με την παραχώρηση λωρίδας, για τη δημιουργία δρόμου πλάτους 4 μ., αλλά αυτή η διάταξη κρίθηκε αντισυνταγματική, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία χιλιάδων οικοπεδούχων αυτής της κατηγορίας, η οποία δεν προβλέπεται να τελειώσει σύντομα. ΥΓ Την ώρα που έγραφα αναρτήθηκε το μήνυμα του proteas αλλά νομίζω ότι η απάντησή μου καλύπτει και τη δική του τοποθέτηση.

Παρά το γεγονός ότι η συζήτηση έχει εκτραπεί σε άλλα θέματα διόρθωση μετά τη μεταφορά της συζήτησης σε νέο thread, Uα προσθέσω στο θέμα των ταξί ότι γνωρίζω δύο Αλβανούς υπήκοους (σωστούς οικογενειάρχες και όχι κακοποιούς) οι οποίοι ζουν και εργάζονται πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια δούλευαν ως οδηγοί ταξί, περίμεναν με προσμονή την απελευθέρωση και έχουν κάνει ήδη αίτηση για έκδοση άδειας ταξί !!!

Δεν είναι παράλογο γιατί με τις εισφορές σε γη δημιουργείται ένα νέο οικόπεδο 06 με κουφές 12-14-14-15-16-17-12 και συντεταγμένες που αναγράφονται στο διάγραμμα. Πρέπει να συμβουλευτείς ένα μηχανικό για να σου εξηγήσει τις αλλαγές στις αρχικές ιδιοκτησίες που έγιναν με την Πράξη Εφαρμογής.

Υπάρχει ισχυρός αντίλογος σ' αυτή την τοποθέτηση και θεωρώ ότι η διατύπωση "η πρακτική (νόμιμη) κινείτο στα όρια της νομιμότητας (και της λογικής" που χρησιμοποίησε ο/η stapa είναι πολύ προσεκτική και σωστή, στο πλαίσιο των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων. Όπως είναι γνωστό, η κατάτμηση μιας μεγάλης έκτασης σε οικόπεδα, είτε εντός σχεδίου είτε σε οικισμούς, προϋποθέτει την αρτιότητα και την οικοδομησιμότητά τους. Δηλαδή, εκτός από την εξασφάλιση της αρτιότητας, ο ιδιοκτήτης της έκτασης οφείλει να εξασφαλίσει την οικοδομησιμότητα του δημιουργούμενου νέου οικοπέδου, με πρόσβαση στο υφιστάμενο δίκτυο των ΚΧ. Στην περίπτωση που περιγράφει ο/η stapa, ο ιδιοκτήτης κινείται στα όρια της ανοχής της πολεοδομικής νομοθεσίας των οικισμών <2000, γιατί "κόβει" οικόπεδα τα οποία ΘΑ αποκτήσουν πρόσωπο εάν και εφόσον πουληθεί το όμορο. Μην ξεχνάμε ότι ένα οικόπεδο δημιουργείται ΜΟΝΟΝ μετά τη σύνταξη του αντίστοιχου συμβολαίου και όχι με τη σχεδίασή του σε ένα τδ. Στην ακροβασία αυτή συμμετέχει και ο συμβ/φος ο οποίος πιστεύει ότι καλύπτει την παρανομία του με το αμέσως επόμενο (σε αριθμό) συμβόλαιο.

Αρκετά διαφωτιστική η περιγραφή σου για όσους δεν γνωρίζουν τον έλληνα "οικοπεδά". Το πρόβλημα, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι συζητάμε, όσοι γνωρίζουμε λίγα πράγματα από το γενικό θέμα, απόντος του ερωτώντος, ο οποίος, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, δεν διευκρινίζει εάν έγινε με τον Α, τον Β ή τον Γ τρόπο η κατάτμηση και ψάχνουμε να μαντέψουμε το σκηνικό.

@Symeonis Η πράξη αποδοχής κληρονομιάς που συντάσσεται είτε χωρίς τοπογραφικό διάγραμμα (για να γλυτώσει ο δηλών την αμοιβή του μηχανικού;; είτε με αναφορά σε τοπογραφικό ανεπίκαιρο, είναι προφανές ότι είναι μεν νομικά σύμφωνη με τις σχετικές διατάξεις αλλά υστερεί από πλευράς περιγραφής του ακινήτου για τους λόγους που ανέφερες και άλλους. Το αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι να μην μπορεί να εφαρμοστεί ο τίτλος ιδιοκτησίας στο έδαφος, εάν και όποτε αυτό απαιτηθεί. Κατά την άποψή μου, απαιτείται να συνταχθεί πρόσφατο τδ ώστε να συνταχθεί συμβ/φική πράξη που θα περιγράφει πλήρως την ακίνητη περιουσία που κληρονομεί ο δηλών.

Σωστή παρατήρηση, εσφαλμένη διατύπωση, δεδομένου ότι ανέφερα το θέμα της διαδικασίας του άρθρου 35.

1. Γράφοντας να το δω σε τδ εννοώ να δω το γεωμετρικό σχήμα των οικοπέδων και της παραχωρηθείσας λωρίδας σε τδ. 2. Δεν καταλαβαίνω γιατί δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ η παραχώρηση αλλά θα βοηθούσε πολύ να μας δώσει τα στοιχεία του ΦΕΚ ώστε να λυθούν οι απορίες.

Είναι πολύ σωστός ο προβληματισμός σου, Είναι, όμως, γεγονός ότι, με την κατάλληλη μεθόδευση πληροφόρησης επί 1,5 χρόνο, έχει ωριμάσει στην κοινή γνώμη η ιδέα ότι πορευόμαστε, σταδιακά, όχι μόνον στην κατάργηση των παρεκκλίσεων στην εκτός σχεδίου δόμηση αλλά, ακόμη, στην κατάργηση αυτού του ίδιου καθεστώτος δόμησης.

Σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση. Πράγματι, τα δύο κείμενα διαφέρουν ριζικά στο θέμα των επεκτάσεων του ΜΕΤΡΟ, το οποίο θεωρείται το πιο ενδιαφέρον για τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου.

Όλα τα στοιχεία που αφορούν στις υποχρεώσεις σε γη και σε χρήμα των οικοπέδων που εντάσσονται σε σχέδιο πόλης αναγράφονται στους πίνακες της οικείας Πράξης Εφαρμογής. Το ποσοστό που οφείλει κάθε ιδιοκτησία ορίζεται στο ν. 1337/1983 αλλά κάθε πολεοδομική ενότητα αντιμετωπίζει διαφορετικά το θέμα των εισφορών ανάλογα με τους δημιουργούμενους κοινόχρηστους χώρους και το αντίστοιχο ισοζύγιο της τράπεζας γης. Επομένως, καλό είναι να απευθυνθείς σε ένα μηχανικό, ο οποίος αφού βρει τους πίνακες αυτούς είτε στον ΟΤΑ είτε στην Πολεοδομία, θα σε ενημερώσει στα ερωτήματα που έχεις.