MAKAP

Η κατάτμηση μπορεί να γίνει, χωρίς μπλεξίματα, με τον τρόπο αυτό. Από την άλλη υπάρχει και η δυνατότητα ταυτόχρονης χρήσης των εργαλείων κατάτμησης και κάθετης, για τη βέλτιστη αξιοποίηση του ακινήτου, από οικονομικής απόψεως.

Από τη συγκεκριμένη εγκύκλιο, αυτό προκύπτει.

Με ένα νόμο που είχε ψηφιστεί μετά τις ζημιές από τους σεισμούς, προβλεπόταν ότι η ευθύνη του μηχανικού, για τις πράξεις του, τον ακολουθούσε μέχρι ... θανάτου.

Είναι του Charlie, αν θυμάμαι καλά. Με την ευκαιρία, έχω κουραστεί να βάζω ετικέτες στα θέματα, τουλάχιστον, που διαβάζω, τα οποία συστηματικά, πλέον, δεν έχουν, αν και ανοίγουν από έμπειρους συναδέλφους. Μήπως πρέπει να γίνει μια γενική σύσταση;

Ο AlexisPap και εγώ αναφερόμαστε σε άλλο θέμα, στο οποίο είχαν κατατεθεί απόψεις που προέρχονταν από μέλη (συμβ/φους) των οικογενειών των συμμετεχόντων μηχανικών.

@katemar Προφανώς, μιλάμε για ρυμοτομικό προ του 1983, στο οποίο είχε σχεδιαστεί το μονοπάτι μόνο κατά ένα τμήμα του και όχι το τμήμα που περιλαμβάνεται στην ιδιοκτησία του πελάτη σου. Εάν είναι σωστή αυτή η περιγραφή της πραγματικότητας, τότε το (σχεδιασμένο) μονοπάτι θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως ιδιωτική οδός, με εισήγηση του ΟΤΑ και απόφαση του Νομάρχη. Και σ' αυτή την κατεύθυνση είναι ενισχυτικό το ότι αναφέρεται στα συμβόλαια των όμορων ιδιοκτησιών.

Έτσι γενικά και αόριστα που περιγράφεις το πρόβλημα, δεν μπορεί να δοθεί απάντηση. Κατάτμηση στον κανόνα μπορείς να κάνεις, με παράλληλη εξασφάλιση προσώπου, όπως ορίζει το πδ (άρθρο 102 της ΚΒΠΝ αν θυμάμαι καλά). Η δημιουργία ιδιωτικού σχεδίου (με τους ΚΧ που εννοείς) αφενός απαγορεύεται αφετέρου υπόκειται σε ακύρωση, με απόφαση του ΣτΕ, εάν κατατεθεί σχετική προσφυγή.

Εκτός των ορίων του οικισμού, είναι γήπεδο και όχι οικόπεδο και ΔΕΝ γίνεται σύσταση καθέτου.

Μα... αυτή την οικογένεια εννοούσα, γιατί το έχει αναφέρει κατ' επανάληψη και πίστευα ότι οι περισσότεροι το γνωρίζουν.

Διαβάζοντας το βδ θυμήθηκα την ίδια υπόθεση, που συζητούσαμε, για τον τομέα που εμπίπτει το συγκεκριμένο οικόπεδο. Το πρόβλημα εμφανίζεται και στο τωρινό ερώτημα γιατί ο μεν Β' τομέας είχε συνεχές και ο Γ' πανταχόθεν ελεύθερο. Στο άρθρο 3 ορίζονται πολλές εξαιρέσεις για τα οικόπεδα του συστήματος αυτού. Επομένως, είναι κρίσιμο το θέμα, εάν είναι στον τομέα Β' ή Γ΄. Για τα νέα ερωτήματα, πρέπει να πεις εάν το οικόπεδο διατηρεί και σήμερα το αρχικό του σχήμα, δηλαδή εάν το ρυμοτομούμενο εξακολουθεί να είναι περιφραγμένο ή έχει παραχωρηθεί σε κοινή χρήση, δεδομένου, άλλωστε, ότι, από το σχέδιο που ανέβασες, προκύπτει ότι το ρυμοτομούμενο περιλαμβάνεται στο μισό του πλάτους του δρόμου και, επομένως, αποτελεί αυτοαποζημίωση και δεν απαιτείται πράξη αναλογισμού ειδικά γι' αυτό το οικόπεδο. Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο ρυμοτομούμενο δεν λογαριάζεται στην αρτιότητα του οικοπέδου αλλά αυτό είναι άρτιο κατά παρέκκλιση. Γιατί μιλάς για τακτοποίηση; Μήπως εννοείς αναλογισμό; Αλλά γι' αυτό απάντησα στην προηγούμενη παράγραφο.

@Dim84 Μ' αυτό το δεδομένο, εάν ζητηθεί ΟΑ, τα δύο οικόπεδα θα συνενωθούν.

Δεν έχεις απαντήσει την ερώτηση για τους ΟΔ. Ο κανόνας είναι από τον ΓΟΚ/73; Η παρέκκλιση για τα προ του 1962, με ποιο διάταγμα μπήκε;

Το διάταγμα του 29 έχει ΟΔ και όρια αρτιότητας; Το οικόπεδο είναι άρτιο κατά παρέκκλιση, με βάση αυτά τα όρια αρτιότητας, λόγω της ρυμοτόμησης; Στο απομένον τμήμα, εντός του ΟΤ, δεν κτίζεται οικοδομή με τους ΟΔ;

Οι κατά τον κανόνα και κατά την παρέκκλιση αρτιότητα διατάξεις για οικισμό προ 23, αναφέρονται στο άρθρο 4 πδ του 1981, όπως ισχύει (άρθρο 102 της ΚΒΠΝ). Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται πρόσωπο σε ΚΧ.

Μήπως πρόκειται για οικόπεδο σε σχέδιο πόλεως προ του 1983; Γιατί σ΄αυτή την περίπτωση, για όσο διάστημα δεν έχει συνταχθεί πράξη αναλογισμού, το ρυμοτομούμενο οικόπεδο εξακολουθεί να διατηρεί την οντότητά του, χωρίς, βέβαια, να θεωρείται οικοδομήσιμο.

Ήταν προφανές, όπως σωστά κατάλαβε ο DIMITRIS80, ότι το σχόλιο αφορούσε στην "ενδεχόμενη" διαμάχη (ίσως η κατάλληλη λέξη ήταν "ανταλλαγή συμβ/κών απόψεων) μεταξύ εσού που ανήκεις σε οικογένεια συμβ/φων και σε άλλον συμμετέχοντα (που έχει και αυτός το ίδιο πλεονέκτημα).

Το σχόλιο απευθυνόταν σε συγκεκριμένους συμμετέχοντες στη συζήτηση ...

Σ.Α.Α.Κ = Συνεταιρισμός Αποκατάστασης Ακτημόνων Καλλιεργητών Και για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για το θέμα παραπέμπω ΕΔΩ

Καλά ... περιμένω, με ΜΕΓΑΛΟ ενδιαφέρον, τα αποτελέσματα της διαμάχης των οικογενειών με συμβ/φους ...

Το 2005 δεν είχε ο συνάδελφος της Πολεοδομίας όλη την εικόνα της κατάστασης των όορων οικοπέδων;

Κατ' αρχάς, θέλω να συγχαρώ το "νέο", προφανώς, συνάδελφο Dummy για την ενδιαφέρουσα, από πολεοδομικής απόψεως, άσκηση που έβαλε σε μια περίοδο που το ενδιαφέρον στο forum λιγοστεύει. Ακόμη, για τον τρόπο και τη μεθοδικότητα που υπερασπίζει αυτά που έμαθε στη Σχολή. Είναι, επίσης, προφανές ότι, εδώ συγκρούονται η επιστημοσύνη του νέου αρχιτέκτονα και η επαγγελματική "διαστροφή" του πεπειραμένου κατασκευαστή (μάλλον ΠΜ), που θέλει να αξιοποιήσει στο έπακρο κάθε πόντο του οικοπέδου. Είναι γεγονός ότι, η λύση της κατάτμησης σε δύο οικόπεδα συνάδει με τη λογική της καλλίτερης εκμετάλλευσης του οικοπέδου, δεδομένου ότι ο σδ είναι κλιμακωτός στους οικισμούς <2000, με μέγιστη συνολική επιφάνεια τα 400 τ.μ. Επομένως, διαιρώντας το οικόπεδο στα δύο επιτυγχάνεται περισσότερη δομήσιμη επιφάνεια. Το ερώτημα, λοιπόν, μετατίθεται στο ποια λύση από τις δύο είναι η καλλίτερη. Η απάντηση δεν είναι εύκολη για εμάς που δεν γνωρίζουμε τις ειδικές συνθήκες του οικισμού (παραθαλάσσιος ή μη, αγοραστικό ενδιαφέρον, αξία γης κλπ). Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου, αλλά την τελική απόφαση και ευθύνη γι' αυτήν έχει ο ιδιοκτήτης, αφού, βεβαίως, σταθμίσει όλους τους παράγοντες.

Μα ... το ερώτημα αφορά σε δύο άρτια, κατά παρέκκλιση, όμορα οικόπεδα.

Οι ερωτήσεις γύρω από αυτό το θέμα αφορούν στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και εμπίπτουν στην αρμοδιότητα ενός δικηγόρου. Γενικά, ο επικαρπωτής εκμεταλλεύεται το ακίνητο, όσο ζει, και γιαυτό το λόγο λέγεται ψιλός (και όχι υψηλός) κύριος ο άλλος, επειδή η κυριότητα στο ακίνητο που κατέχει είναι λεπτή, ψιλή, δηλαδή δεν μπορεί, στην ουσία, να διαχειριστεί το ακίνητο.

ΟΧΙ. Δεν είναι ΚΧ. Είναι τμήμα γης που ανήκει στον ιδιοκτήτη του ακινήτου που έχει πρόσωπο σε ΚΧ αλλά επιτρέπει την επικοινωνία στο τυφλό ακίνητο. Ο ΚΧ, στην πολεοδομική νομοθεσία, είναι ο χώρος (δρόμος, πλατεία κλπ) που προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο ως κοινόχρηστος.

Εάν η σύσταση της δουλείας έγινε με συμβόλαιο, το τμήμα του ακινήτου Α ανήκει μεν στον κύριο του Α αλλά έχει το βάρος της διέλευσης ατόμων ή και τροχοφόρων, εάν το επιτρέπει το πλάτος της διόδου, στο ακίνητο Β. Τι ίδιο ισχύει και για τη δίοδο από το Β στο Γ.