MAKAP

Το θέμα της ζώνης του αιγιαλού είναι αρκετά μεγάλο και σοβαρό και με τον ισχύοντα νόμο 2971/2001 είναι δυνατή η άρση της απαλλοτρίωσης που επιβάλλεται στη ζώνη αυτή, με την ίδια διαδικασία των απαλλοτριώσεων λόγω ρυμοτομίας, που ορίζεται στην πολεοδομική νομοθεσία. Αυτό σημαίνει ότι, μετά την παρέλευση οκταετίας από τη δημοσίευση της απόφασης καθορισμού της ζώνης του αιγιαλού και της παραλίας, μπορεί ο ενδιαφερόμενος να κινήσει τη διαδικασία άρσης της απαλλοτρίωσης, η οποία είναι μεν χρονοβόρα αλλά τελικά αίρεται η απαλλοτρίωση, με δεδομένο ότι το δημόσιο δεν μπορεί να καταβάλει τις αναλογούσες αποζημιώσεις όλων των ζωνών της χώρας. Για την έκδοση της άδειας, πρέπει να ρωτήσει ο μηχανικός σου την πολεοδομία σε ποιές διατάξεις στηρίζεται η απαίτηση για την παραχώρηση της ζώνης του αιγιαλού, γιατί με την πράξη αυτή αποποιείσαι των δικαιωμάτων επί της ζώνης αυτής. Στην πολεοδομική νομοθεσία υπάρχει η πρόβλεψη για την παραχώρηση σε κοινή χρήση ρυμοτομούμενου τμήματος προκειμένου να εκδοθεί οικοδομική άδεια και πιστεύω ότι η πολεοδομία ζήτησε την παραχώρηση της ζώνης παραλίας κατ' αντιστοιχία. Χρειάζεται, όμως, μεγάλη προσοχή, μελέτη και ζύγισμα των υπέρ και κατά, πριν από την τελική απόφαση.

Κάθε ακίνητο που ρυμοτομείται από το σχέδιο πόλεως είτε αυτοαποζημιώνεται, εάν το ρυμοτομούμενο τμήμα είναι μικρότερο από το μισό του πλάτους του δρόμου είτε αποζημιώνεται από τους απέναντι και τον δήμο. Για τον καθορισμό του εμβαδού που αποζημιώνεται, συντάσσεται πράξη αναλογισμού με επίσπευση του ενδιαφερόμενου. Μετά την κύρωση της πράξης αυτής, ο ενδιαφερόμενος ζητάει τον καθορισμό της τιμής μονάδος για το ρυμοτομούμενο ακίνητο (γη, κτίσμα, επικείμενα κλπ). Για τους λόγους αυτούς είναι σκόπιμο να απευθυνθείς σε ένα τοπογράφο της εμπιστοσύνης σου για να ερευνήσει το θέμα και, αν χρειαστεί, να ετοιμάσει το φάκελο της πράξης αναλογισμού. Οπωσδήποτε, όμως, χρειάζεται να απευθυνθείς σε συμβ/φο για να κάνεις αποδοχή της κληρονομιάς και να περάσει το ακίνητο στο όνομά σου.

Είναι προφανές ότι, η εισήγηση του συναδέλφου αποτελεί την έγγραφη διατύπωση των απόψεών του, στο συγκεκριμένο θέμα. Πέρα από το γεγονός ότι, δεν υπάρχει διάταξη νόμου ή άλλης διοικητικής πράξης, η οποία να ορίζει την "κτηματολογική αποδεικτική ισχύ" του διαγράμματος μιας πραγματογνωμοσύνης, διαπιστώνεται, επιπρόσθετα ότι, ο ίδιος εισηγητής αναφέρει ότι 1) "το διάγραμμα έχει ισχύ μαρτυρίας ή τεκμηρίου", δηλαδή το ίδιο ακριβώς που ανέφερα και εγώ, 2) "το διάγραμμα των συμπερασμάτων θα ήταν καλό ...". Συμπερασματικά, το τδ της πραγματογνωμοσύνης πρέπει να είναι άρτιο τεχνικά, όπως και κάθε τδ που συντάσσουμε, αλλά δεν συμφωνώ στην άποψη του εισηγητή ότι "αμέσως όμως μετά τη τελεσίδικη Απόφαση το Διάγραμμα Συμπερασμάτων έχει κτηματολογική αποδεικτική ισχύ και με βάση αυτό το διάγραμμα στο οποίο αναφέρεται η Απόφαση γίνεται η οποιαδήποτε αναφορά μετά τη μεταγραφή των Αποφάσεων". Άλλωστε, οι δικαστικές διενέξεις, στις οποίες διορίζεται τοπογράφος μηχανικός ως πραγματογνώμων, δεν έχουν πάντα ως αντικείμενο ένα επίδικο εδαφικό τμήμα ώστε να ισχύει και να εφαρμόζεται η συγκεκριμένη άποψη αυτή του εισηγητή.

Μπορείς να κατατμήσεις ένα άρτιο οικόπεδο των 800 τμ, εάν εξασφαλίζεται η οικοδομησιμότητα, αλλά το εναπομένον 1200 μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο για κήπο, καλλιέργεια κλπ.

@maggiora Άνοιξες ενδιαφέρον θέμα, όπως φανταζόμουν, και θα γίνει, ακόμη περισσότερο, αν μας περιγράψεις και μερικά χαρακτηριστικά από την εμπειρία σου στα βαπόρια. Μπορείς να ανοίξεις και ένα θέμα για το βασικό σου ερώτημα σχετικά με το αντικείμενο της επαγγελματικής σου απασχόλησης.

Για τα ΡΣ που δεν περικλείονται από περιμετρικό δρόμο, όπως το συγκεκριμένο, η πολεοδομική νομοθεσία πρόβλεψε τη θεώρηση ενός "νοητού" δρόμου πλάτους 10 μ. για τις ανάγκες εφαρμογής των διατάξεων του ΓΟΚ, για τα οικόπεδα που έχουν πρόσωπο στις τελευταίες ΟΓ των ακραίων ΟΤ. Με τη βοήθεια του ίδιου "νοητού" δρόμου συντάσσονται και οι πράξεις αναλογισμού, τακτοποίησης κλπ στις αντίστοιχες περιπτώσεις. Επομένως, το τμήμα Α2, που είναι εντός σχεδίου, μπορεί να προσκυρωθεί στο Β, κατά τις κείμενες διατάξεις, επειδή δεν πληροί τα όρια αρτιότητας και δεν μπορεί να εγγραφεί κτίσμα εμβαδού 50 τμ. Για τον ίδιο λόγο, θεωρώ ότι, μπορεί να μεταβιβαστεί στο οικόπεδο Β.

Κατ' αρχάς, σε κανένα μήνυμα δεν ισχυρίστηκα ότι "εαν η κατάτμηση είναι άκυρη δεν ισχύει και η ιδιοκτησία στο οικόπεδο", όπως υποστηρίζεις, αλλά ότι "Η δημιουργία "ιδιωτικής οδού" δεν επιτρέπεται από τις πολεοδομικές διατάξεις (νδ 1923, ν. 1337/83, ΓΟΚ/85 κλπ)". Επί πλέον, φαίνεται ότι διαφωνείς με τις διατάξεις που έχουν σχέση με τη δημιουργία ιδιωτικών οδών γιατί, προφανώς, δεν τις γνωρίζεις, όπως πχ εκείνες του άρθρου 411 της ΚΒΠΝ.

Επειδή οι διατάξεις του άρθρου 4 (χρησικτησία σε βάρος του Δημοσίου) είχαν στόχο να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της χρησικτησίας ακινήτων που ανήκουν στο Δημόσιο, θα πρέπει να ρωτηθεί δικηγόρος, εάν η περίπτωσή σου μπορεί να υπαχθεί σ' αυτές τις διατάξεις.

Δυστυχώς, δεν θέλεις να παραδεχτείς τα συνεχή λάθη σου, στο συγκεκριμένο θέμα, αποφεύγεις να απαντήσεις στην ουσία και προσπαθείς να απλουστεύσεις την αρχική απόλυτη (και εσφαλμένη) θέση σου με τη νέα διατύπωση "είπα ότι στην χειρότερη περίπτωση είναι εξ'αδιαιρέτου ολο το οικόπεδο".

Συνάδελφε, πρέπει να γνωρίζεις ότι, η αρτιότητα ενός οικοπέδου/γηπέδου είναι τελείως διαφορετική έννοια από την οικοδομησιμότητά του. Μπορεί να είναι άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση αλλά μη οικοδομήσιμο για διάφορους λόγους, όπως πχ χωρίς πρόσωπο σε ΚΧ, εάν αυτό απαιτείται, μικρότερο μήκος προσώπου από το ελάχιστο κλπ. Κατά συνέπεια, το συμπέρασμά σου δεν στηρίζεται στα στοιχεία που παρέθεσε ο HALY, ο οποίος δεν συμμετέχει για να δώσει τις απαραίτητες διευκρινίσεις. Εάν ξαναδιαβάσεις το προηγούμενο μήνυμά μου (#4), θα παρατηρήσεις ότι αναφέρομαι στην αρτιότητα των οικοπέδων και όχι στην οικοδομησιμότητα. @DIMITRIS80 Στις περιπτώσεις που η πολεοδομική νομοθεσία θεωρεί ότι ένα συμβόλαιο είναι άκυρο, αυτό σημαίνει ότι το συμβόλαιο αυτό θεωρείται ως μηδέποτε γενόμενο και, επομένως, δεν παράγονται αποτελέσματα από τη σύνταξή του.

Σε ποιο στοιχείο από την περιγραφή του HALY στηρίζεις αυτό το συμπέρασμα; Αντίθετα, ο αρχικός ιδιοκτήτης φαίνεται ότι κατάτμησε το συνολικό οικόπεδο σε τρία μικρότερα και προσδιόρισε τη θέση της "ιδιωτικής οδού" για την εξυπηρέτησή τους. Εάν τα τρία οικόπεδα δεν είναι άρτια, τότε τα τρία συμβόλαια είναι άκυρα αλλά, οπωσδήποτε, δεν προκύπτει ότι τα τρία παιδιά του είναι συνιδιοκτήτες εξ αδιαιρέτου στο συνολικό οικόπεδο. Παραβλέπεις το σημαντικότερο στοιχείο, που είναι η δημιουργία "ιδιωτικής οδού" με τα τρία συμβόλαια, η οποία δεν επιτρέπεται, με βάση τις πολεοδομικές διατάξεις, και αποδεχόμενος ότι "το κομμάτι χαρακτηρίζεται ως ιδιωτική οδός", δίνεις οδηγίες και συμβουλές για τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθήσουν οι άλλοι δύο συνιδιοκτήτες. Νομίζω ότι οι οδηγίες αυτές στηρίζονται σε εσφαλμένη βάση.

Η δημιουργία "ιδιωτικής οδού" δεν επιτρέπεται από τις πολεοδομικές διατάξεις (νδ 1923, ν. 1337/83, ΓΟΚ/85 κλπ). Αντίθετα, υπάρχουν διατάξεις α) για την αναγνώρισή τους (νδ 1923), σε περίπτωση που βρίσκονταν μέσα σε ΟΤ και δεν εγκρίθηκαν από το ΡΣ και β) διατάξεις για τη θεώρησή τους ως ιδιοκτησία του ΟΤΑ (ν. 1337/83), σε περίπτωση που δεν εγκρίθηκαν ως ΚΧ της ΠΜ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, εάν η διατύπωση "ιδιωτική οδός" ερμηνευτεί ως δουλεία διόδου, τότε μπορεί να συζητηθεί λύση στο θέμα. Με αυτή την προϋπόθεση, τα τμήματα της "ιδιωτικής οδού", που περιλαμβάνονται σε κάθε οικόπεδο, ανήκουν σ' αυτό. Έτσι, αυτός που λες ότι έχει κλείσει την "ιδιωτική οδό", δηλαδή ο τελευταίος, μπορεί να την ενσωματώσει στο οικόπεδό του αφού δεν εξυπηρετεί κανένα. Με την ίδια λογική, κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες των άλλων δύο οικοπέδων, από τα οποία διέρχεται η "δουλεία διόδου", να επέμβουν στη διαμόρφωσή της, πολύ περισσότερο, μάλιστα, αφού τα τμήματα αυτά θεωρείται ότι ανήκουν στα αντίστοιχα οικόπεδα. Η πιθανή εμπλοκή των ενδιαφερόμενων σε μια δικαστική διένεξη, για το θέμα αυτό, δεν θα ωφελήσει κανένα, με βάση τις πολεοδομικές διατάξεις, αλλά δεν μπορώ να γνωρίζω το αποτέλεσμα με βάση τις νομικές δολιχοδρομίες.

Παρουσιάζεις το θέμα με δόσεις και αυτό δεν βοηθάει ούτε σένα ούτε αυτούς που θέλουν να απαντήσουν. Δεν ξεκαθαρίζεις εάν το οικόπεδο βρίσκεται στο σχέδιο που αναθεωρήθηκε ή στην επέκταση. Με βάση τη δήλωση που ζητάει η πολεοδομία, υποθέτω ότι είναι στα τμήματα που το ΡΣ είχε εγκριθεί με τις διατάξεις του 1923. Για τον ίδιο λόγο, υποθέτω ότι το ρυμοτομούμενο τμήμα έχει μικρό πλάτος και για να εκδοθεί νέα άδεια, η πολεοδομία ζητάει την υπεύθυνη δήλωση ότι το ρυμοτομούμενο τμήμα (κτίσμα?) τίθεται σε κοινή χρήση. Ως νέος πολιτικός μηχανικός δεν έχεις εμπειρία στα θέματα αυτά και συνιστώ να συμβουλευτείς ένα έμπειρο τοπογράφο για τις ενέργειες που μπορούν να γίνουν στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Πέρα από τις σωστές παρατηρήσεις του DIMITRIS80, δεν αναφέρεις το βασικό στοιχείο της περίπτωσης και, συγκεκριμένα, εάν το οικόπεδο παραμένει άρτιο μετά τη ρυμοτόμηση ή όχι. Κατέληξες στην τακτοποίηση γιατί δεν έχει πρόσωπο και είναι μη οικοδομήσιμο ή χρησιμοποίησες τη λέξη από λάθος; Ξεκαθάρισε, πρώτα, αυτά τα θέματα και συζητάμε. Μην ξεχνάς ότι υπάρχει και το άρθρο 25 του ν. 1337/83 για τα μη άρτια οικόπεδα.

Μήπως η άδεια δεν εκδόθηκε από την πολεοδομία;

Θέλω να προσθέσω και μία άλλη διάσταση στο γενικό προβληματισμό. Δεν μπορώ να καταλάβω πως έγιναν τόσες πολλές τροποποιήσεις και έγκριση ΠΜ, ώστε να συνταχθεί ΠΕ, στην ίδια περιοχή. Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Σε κάθε περίπτωση, οι αγορές των 2 οικοπέδων δεν συνοδευόντουσαν από τδ, ώστε να έχεις τα γεωμετρικά στοιχεία των ακινήτων για να εφαρμόσεις; Το όριο του κτηματολογίου μπορεί να ληφθεί ως τελευταία λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζεις γιατί η θέση του έγινε με άλλα κριτήρια από αυτά που σε ενδιαφέρουν.

@e-e-k Ο συλλογισμός σου είναι λανθασμένος γιατί 1) ξεκινάει από μία βάση (όμορα άρτια γήπεδα του ίδιου ιδιοκτήτη) που, ομολογουμένως, είναι σπάνια και 2) οι υπολογισμοί σου αποδεικνύονται εσφαλμένοι, όπως απάντησε ο xanxan. Όπως γνωρίζεις, στην Ελλάδα εφαρμόζονται τρία καθεστώτα δόμησης (εντός σχεδίου, εκτός σχεδίου και οικισμοί) για τα ακίνητα όλου του ελλαδικού χώρου και τα όρια αρτιότητας και οι κανόνες δόμησής τους αποτελούν και καθορίζουν το γενικό πλαίσιο.

Είναι δυνατόν, αφού έχει κατοχυρώσει με νόμο τα δικαιώματά της. Εν πάση περιπτώσει, μπορείς να ερευνήσεις το θέμα στο τοπογραφικό της ΕΥΔΑΠ (Ιλίσια) ώστε να ελέγξεις εάν πράγματι έχουν καταγράψει το ρέμα και, βέβαια, υπάρχει διαδικασία για τη διευθέτηση του θέματος.

Φυσικά και δεν είναι δουλειά του μηχανικού, όταν, όμως, καλείσαι να εφαρμόσεις κάποιον ή κάποιους τίτλους, οι οποίοι "μυρίζουν' ότι δεν είναι σωστοί, καλό είναι να ζητάς και πιστοποιητικά μεταγραφής στο οικείο υποθηκοφυλάκειο, ώστε να περιορίσεις, κατά το δυνατόν, την περίπτωση ψεύτικου τίτλου και, κυρίως, αποδοχής κληρονομιάς, κατά την οποία ο καθένας μπορεί να δηλώσει ότι θέλει. Έχω διαβάσει συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς, της δεκαετίας του '80, στο οποίο ο δηλών αποδέχτηκε μέρος της κληρονομιάς που περιγραφόταν σε συμβόλαιο του 1900 !!!, χωρίς να υπάρχει καμία πράξη στο διάστημα των 80 ετών. Αυτή η αποδοχή "μυρίζει" από την αρχή ότι είναι μαϊμού.

Η αναφορά μου στο προηγούμενο μήνυμα αφορούσε ΚΑι στον έλεγχο των μεταγραφών των συμβολαίων στο υποθηκοφυλάκειο γιατί ο έλεγχος των συμβολαίων είναι αυτονόητος.

Έχεις απόλυτο δίκιο για την ανάγκη ελέγχου των μεταγραφών των συμβολαιογραφικών πράξεων και το υποθηκοφυλάκειο αλλά το θέμα είναι ότι είτε ο ενδιαφερόμενος δεν δίνει αυτά τα στοιχεία στο μηχανικό είτε αυτός δεν τα ζητάει.

Επομένως, δεν γίνεται να διαιρεθεί το νέο οικόπεδο σε 2 άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα. Έγραψα, στο προηγούμενο μήνυμα ότι, εξακολουθούν να είναι συνιδιοκτήτες του νέου οικοπέδου κατά 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας, με τη διαφορά ότι η θέση του διαχωρισμού των 2 τμημάτων, στα οποία έχουν ΜΟΝΟ την αποκλειστική χρήση, δεν ανταποκρίνεται στο νέο οικόπεδο. Η πολεοδομία θα εκδώσει άδεια στο ενιαίο οικόπεδο με τους ΟΔ που ισχύουν σ' αυτό.

Συνάδελφε, από την όμορφη Σύμη, δεν απαντήθηκε παρόμοιο ερώτημα σε άλλο thread;

Αν κατάλαβα καλά, το οικόπεδο, μετά την ΠΕ, έχει αλλάξει γεωμετρικό σχήμα και, προφανώς, διαστάσεις. Επομένως, οι συνιδιοκτήτες εξακολουθούν να κατέχουν ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου στο νέο οικόπεδο. Η πολεοδομία ΔΕΝ θέλει να γνωρίζει τη θέση της γραμμής που διαχωρίζει τα δύο τμήματα της κάθετης ιδιοκτησίας γιατί, απλούστατα, πολεοδομικά το οικόπεδο θεωρείται ενιαίο. Εάν έχουν τη δυνατότητα (αρτιότητα και οικοδομησιμότητα) διαχωρισμού του οικοπέδου σε δύο ανεξάρτητα, μπορούν να το κάνουν με συμβολαιογραφική πράξη. Εάν θέλουν, μπορούν να επαναπροσδιορίσουν την κάθετη, με βάση τα δεδομένα του νέου οικοπέδου.

Το τδ που συνοδεύει μία έκθεση πραγματογνωμοσύνης, σε θέματα αστικής διαφοράς μεταξύ διαδίκων, δεν αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της πραγματογνωμοσύνης αλλά βοηθητικό, όπως πχ άλλα διαγράμματα που θα βρει ο πραγματογνώμων, φωτογραφίες και λοιπά στοιχεία, με τα οποία τεκμηριώνει τη γνωμοδότηση στην οποία καταλήγει. Η απόφαση του δικαστηρίου δέχεται, εν όλω ή εν μέρει ή και απορρίπτει την αγωγή Πρώτη φορά ακούω αυτό που γράφεις ότι "οι αποφάσεις των δικαστηρίων οφείλουν να ενημερώνουν το χαρτογραφικό υπόβαθρο του Εθνικού Κτηματολογίου". Δεν γνωρίζω σε τι ακριβώς αναφέρεσαι, αλλά, από όσα γνωρίζω, νομίζω ότι κάνεις λάθος συλλογισμό. Ως προς το θέμα των πραγματογνωμοσυνών του ΤΕΕ είναι μία διαδικασία, με την οποία κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να ζητήσει την εκπόνηση έκθεσης πραγματογνωμοσύνης για το τεχνικό θέμα που τον απασχολεί, αλλά η έκθεση αυτή έχει συμβουλευτικό και μόνο χαρακτήρα. Σε όλες τις βαθμίδες δικαστηρίων εφαρμόζεται άλλη διαδικασία, όποτε το δικαστήριο κρίνει αναγκαία τη σύνταξη πραγματογνωμοσύνης, και με βάση τα στοιχεία της κρίνει τελικά το δικαστήριο. Εννοείται, βέβαια, ότι η έκθεση του πραγματογνώμονα σχολιάζεται από τους τεχνικούς συμβούλους των διαδίκων και ανάλογα με το "δέσιμο" και την τεκμηρίωσή της, κρίνει το δικαστήριο εάν τη θεωρεί επαρκή ή όχι οπότε μπορεί να ζητήσει είτε διευκρινίσεις από τον πραγματογνώμονα είτε τη σύνταξη νέας εάν κριθεί ανεπαρκής.