MAKAP

Όπως είναι κατανοητό, η συνολική νομοθεσία για τις πράξεις αναλογισμού και τακτοποίησης δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν στα θέματα ενός forum, σαν το συγκεκριμένο. Ακόμη, έχω ήδη αναφέρει (#6) ότι, κατά τη σύνταξη της πράξης αναλογισμού διαπιστώνεται αν απαιτείται και η σύνταξη πράξης τακτοποίησης για τα οικόπεδα του συγκεκριμένου ΟΤ. Εάν, λοιπόν, χρειάζεται τακτοποίηση και/ή το δικό σου οικόπεδο (λόγω σχήματος κλπ) θα τακτοποιηθεί με τη συγκεκριμένη πράξη. Στο θέμα της παρέκκλισης χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις, γιατί νόμιζα ότι το θεωρούσες άρτιο κατά παρέκκλιση, με βάση το διάταγμα έγκρισης. Πρέπει, λοιπόν, να δώσεις στοιχεία αφενός για τα όρια αρτιότητας που έχουν εγκριθεί με το διάταγμα έγκρισης αφετέρου για την εμπλοκή του διατάγματος των παραδοσιακών οικισμών. Τέλος, με το άρθρο 25 του ν. 1337/83 δόθηκε η δυνατότητα να κτιστούν οικόπεδα που δεν πληρούσαν το σύνολο των προϋποθέσεων (ελάχιστο πρόσωπο, πλάγιες αποστάσεις κλπ).

Αφού το απομένον, μετά τη ρυμοτόμηση, τμήμα του αρχικού οικοπέδου α) έχει πρόσωπο και ΚΧ και β) πληροί το όριο της κατά παρέκκλιση αρτιότητας, σύμφωνα με το διάταγμα έγκρισης, δηλαδή είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, γιατί προβληματίζεσαι ότι "θα καταστεί οικοδομήσιμο όταν συνταχθεί η πράξη τακτοποίησης"; Με την πράξη αναλογισμού θα υπολογιστούν οι υποχρεώσεις όλων των ιδιοκτητών οικοπέδων στην περιοχή και με την πράξη τακτοποίησης, αν απαιτείται, θα τακτοποιηθούν οικόπεδα που χρειάζονται τακτοποίηση.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια τόσο στον sdim που άνοιξε ένα θέμα άγνωστο στους περισσότερους, μηχανικούς και μη, αλλά με μεγάλο ενδιαφέρον, όσο και στον jkar για την τεκμηριωμένη τοποθέτησή του στο θέμα. Τέτοια θέματα, γενικού ενδιαφέροντος, είναι αυτά που προάγουν το ρόλο αυτού του forum και ενδυναμώνουν το ενδιαφέρον για συμμετοχή. ΜΠΡΑΒΟ σε όλους τους συμμετέχοντες.

Εάν η διαμορφωμένη κατάσταση στο έδαφος, με την κατασκευή του μανδρότοιχου στη συγκεκριμένη θέση, έχει γίνει πριν από χρόνια, χωρίς να αντιδράσουν οι όμοροι ιδιοκτήτες, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ξεκινήσει διαδικασία αναγνώρισης της χρησικτησίας. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι ο πελάτης σου χρειάζεται ένα νέο τδ που πιθανώς θα το χρησιμοποιήσει και σε άλλες διαδικασίες. ΥΓ Γράφαμε ταυτόχρονα (20.23) και καταλήξαμε στην ίδια πρόταση !!

Δυστυχώς, δεν γνωρίζω την απάντηση στο ερώτημά σου. Ίσως, κάποιος συνάδελφος, που έχει σπουδάσει Πολεοδομία-Χωροταξία στην Αγγλία, μπορέσει να βοηθήσει.

Κατ' αρχάς, χαίρομαι να συζητώ μαζί σου, γενικά, και, ειδικά, τέτοια θέματα. Ήμουν μακρυά από ΗΥ για 40 ώρες περίπου και διάβασα τώρα το μήνυμά σου. Ξεκινώντας με τις διαπιστώσεις της συγκεκριμένης "άσκησης", έχουμε: α) ένα οικόπεδο που εντάσσεται στο ΡΣ το 1971, αλλά δεν γνωρίζουμε τα όρια αρτιότητας κατά κανόνα και κατά παρέκκλιση (η παρέκκλιση για την ιστορία, γιατί δεν μας ενδιαφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού η κατάτμηση έγινε μεταγενέστερα), β) ιδιωτική οδό που εμφανίζεται μετά την έγκριση του ΡΣ και επομένως δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις που περιέρχεται στον οικείο ΟΤΑ (το εδαφικό τμήμα της οδού περιλαμβάνεται στην κυριότητα του 100, όπως λέει ο gez), γ) ο ιδιοκτήτης του 100 περιφράζει, στη δεκαετία του '70, στη θέση a-b και όχι στη θέση Δ-Γ, σύμφωνα με τη διανομή του ΥΓ. Επομένως, θεωρώ ότι, το βασικό θέμα στη συγκεκριμένη "άσκηση" είναι η απάντηση στο ερώτημα της κυριότητας επί του τμήματος Δ-Γ-b-a-Δ. Αν δεχτούμε ότι στα 35-40 χρόνια που πέρασαν από τότε που ο ιδιοκτήτης του 100 δεν το περιέφραξε, τότε τα όρια των 101β και 101γ επεκτείνονται στις νέες θέσεις, οπότε έχουμε νέα οικόπεδα που, ίσως, προκύπτουν άρτια. Αν ενδιαφέρεται ο gez, μπορεί να εξετάσει την υπόθεση και με αυτή τη θεώρηση.

Στα ΡΣ, που εγκρίθηκαν πριν από το 1983, συντάσσεται πράξη αναλογισμού-τακτοποίησης με επίσπευση του ενδιαφερόμενου που εγκρίνεται από την Πολεοδομία. Αποτυπώνονται όλα τα όμορα οικόπεδα και με τη διαδικασία αυτή διαπιστώνεται αν απαιτείται και τακτοποίηση ώστε το απομένον, μετά την απαλλοτρίωση, οικόπεδο να είναι άρτιο και οικοδομήσιμο.

Τις αποφάσεις έγκρισης των προδιαγραφών για τα ΓΠΣ και τις ΠΜ μπορείς να βρεις ΕΔΩ. Οι προδιαγραφές που ισχύουν σήμερα για τη σύνταξη των ΓΠΣ εγκρίθηκαν μεταγενέστερα από την έκδοση της Κωδικοποίησης της Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ) και συγκεκριμένα με την απόφαση 9752/1845/6.4.2000 (ΦΕΚ 209/Δ/7.4.2000). Ελπίζω να σε βοηθήσουν τα στοιχεία αυτά.

Πριν απ' όλα, αναφέρθηκα στα προεδρεία των δύο οργάνων και στα μέλη της ΔΕ. Αλλά θα μου επιτρέψεις να θέσω και εγώ μία ερώτηση: Ζητάς, στα σοβαρά, να γράψω τέτοιου είδους στοιχεία στο forum; Φαντάζομαι ότι όλοι οι "παροικούντες στην Ιερουσαλήμ" τα γνωρίζουν αλλά και με μία απλή κουβέντα είναι εύκολο να τα μάθει κάθε ενδιαφερόμενος.

Με βάση την εγκύκλιο 5/3.5.2010 του ΥΠΕΚΑ, "Το φάκελο για την ρύθμιση υποβάλει στην υπηρεσία ο κύριος του ακινήτου (ο έχων την ψιλή κυριότητα), ή εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπός του".

@pavloselef Από την περιγραφή σου προκύπτει ότι, δεν έκανες εφαρμογή τίτλων και των όμορων οικοπέδων, ώστε να βρεις το αποτέλεσμα που αναφέρεις ότι ο τοίχος του οικοπέδου του πελάτη σου έχει τοποθετηθεί σε λάθος θέση. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει, μάλλον, από τα στοιχεία του προβληματικού τδ. Επομένως, δεν είναι και τόσο σίγουρο το συμπέρασμα αυτό, πολύ περισσότερο, μάλιστα, αν δεν υπάρχουν αντιδράσεις από τους όμορους ιδιοκτήτες. Αν έχει κτηματογραφηθεί η περιοχή, θα βοηθηθείς πολύ από τα στοιχεία του Κτηματολογίου. Σε κάθε περίπτωση, και με δεδομένα α) την κατασκευή του μανδρότοιχου πριν από χρόνια και β) το προβληματικό τδ, μπορείς να συντάξεις νέο τδ με βάση τα όρια που υποδεικνύει ο ιδιοκτήτης.

Όσο ζει ο πατέρας, το παιδί έχει την ψιλή κυριότητα, δηλαδή, στην ουσία, κανένα δικαίωμα στην κατοικία. Γιαυτό και στην Εφορία το δηλώνει ο πατέρας και όχι το παιδί.

Κακό δεν είναι να διεκδικούν και να παίρνουν τις συγκεκριμένες θέσεις μηχανικοί που είτε διατηρούν μελετητικά γραφεία είτε είναι ελεύθεροι επαγγελματίες. Το κακό αρχίζει, συνάδελφε, από την ώρα που οι διοικούντες το ΤΕΕ "απαιτούν" και εξασφαλίζουν για τα γραφεία τους συνεχώς, και διαχρονικά, μελέτες και έργα με μεγάλο προϋπολογισμό, ανεξάρτητα α) από το κόμμα που κυβερνά και β) από το πλήθος των μελετών και των έργων που έχουν αναλάβει, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων μηχανικών δεν μπορεί να βρει μία δουλειά για να συντηρήσει το γραφείο. "Τυχαίο; Δεν νομίζω", όπως μας υπενθυμίζει η πρόσφατη διαφήμιση.

@vk2626 Ο λόγος, για τον οποίο περιέγραψα τη διαδικασία της δικαστικής εξέλιξης της υπόθεσης στο post #2, ήταν η αναφορά σου στη δουλειά του τοπογράφου και στην αντίδραση του "κακού" γείτονα. Επειδή έχεις ήδη διαμορφώσει άποψη για τον τρόπο αντίδρασης του γείτονα, θεώρησα σκόπιμο να προχωρήσω ένα βήμα πάρα πέρα. Εάν παρεξήγησες την απάντηση αυτή, δεν φταίω εγώ, πολύ περισσότερο μάλιστα, δεδομένου ότι είχα και έχω πρόθεση να βοηθήσω, αν μπορώ. Σε κάθε περίπτωση, εύχομαι, η προσπάθεια που θα κάνεις να φέρει αποτέλεσμα.

Ας σκεφτούμε, απλά, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών που διεκδικούν, διαχρονικά, τις θέσεις της ΔΕ του ΤΕΕ (όχι μόνον του Προεδρείου) αλλά και εκείνες της Α, είτε διατηρούν μελετητικά γραφεία είτε είναι ελεύθεροι επαγγελματίες. Το σύστημα είναι πολύπλοκο και, φυσικά, δεν περιγράφεται, με όλες τις λεπτομέρειες, σε ένα forum.

Συνάδελφοι, Η κατηγορία των οικισμών προ 1923 εξακολουθεί να ισχύει και εφαρμόζεται σε όλους εκείνους τους οικισμούς που είχαν οριοθετηθεί με τις διατάξεις του από 13.3.1981 πδ (ΦΕΚ 131/Δ/1981) και είτε δεν επαναοριοθετήθηκαν με τις διατάξεις <2000 είτε δεν ακυρώθηκε η αντίστοιχη απόφαση του Νομάρχη. Οι διατάξεις του από 13.3.1981 πδ έχουν κωδικοποιηθεί στα άρθρα 100-108 του ΚΒΠΝ

Είναι γεγονός, συνάδελφε, ότι η πολεοδομική νομοθεσία, γενικά, είναι πολυδαίδαλη και, ειδικά, στα θέματα τακτοποίησης οικοπέδων, το νδ 1923 και τα εκτελεστικά του διατάγματα προβλέπουν πολλές διαδικασίες. Για να μειωθούν σημαντικά τα προβλήματα που δημιουργούνταν από τις αυθαίρετες ενέργειες είτε ιδιοκτητών είτε μηχανικών, στο θέμα της παράνομης κατάτμησης οικοπέδων, ο ν. 1337/83 α) κατάργησε το ν. 5269/31, με τον οποίο μπορούσε να οικοδομηθεί ένα οικόπεδο που είχε χαρακτηριστεί ως ΚΧ αλλά δεν είχε καταβληθεί η αποζημίωση (ήταν το εργαλείο με το οποίο κτίστηκαν όλες οι πλατείες που προβλέπονταν στα ΡΣ όλων των πόλεων κατά τις δεκαετίες του '60 και '70) και β) καθιέρωσε την πράξη εφαρμογής, με την οποία το ΟΤ παραδίδεται (με μεγάλη καθυστέρηση βέβαια) έτοιμο για οικοδόμηση.

Πέρα από τη σωστή υπόδειξη του ΘΕΟΧΑΡΗ, θέλω να προσθέσω ότι η δήλωση που αναφέρεις είναι του μηχανικού που συντάσσει το τδ, ενώ ο ιδιοκτήτης υποδεικνύει τα όρια του ακινήτου του.

Εάν είσαι, πράγματι, μηχανικός (δεν αναγράφεις την ειδικότητα στο προφίλ σου), θα πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό που περιγράφεις είναι η κλασική περίπτωση της αστικής διαφοράς που επιλύεται στα δικαστήρια (η ακριβής βαθμίδα δικαστηρίου εξαρτάται από την αξία του επίδικου τμήματος), εάν δεν μπορεί να επιλυθεί με άλλο τρόπο.

Φίλε zavi, Οι εύστοχες παρατηρήσεις σου προκαλούν, πάντα, το ενδιαφέρον για γόνιμη συζήτηση. Σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία, ένα οικόπεδο, για να είναι οικοδομήσιμο πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις: α) να έχει πρόσωπο σε ΚΧ και β) να είναι άρτιο, με βάση τα όρια αρτιότητας της περιοχής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα τεμάχια που προήλθαν από την παράνομη κατάτμηση, όπως υποστηρίζω, αποδεικνύεται ότι πληρούν την πρώτη προϋπόθεση αλλά όχι τη δεύτερη. Το εάν μπορεί να τακτοποιηθεί ένα μη άρτιο οικόπεδο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, κυριότερος των οποίων είναι να μην προέρχεται από υπαίτια κατάτμηση.

Επομένως, καταφέραμε να ξεκαθαρίσουμε ότι τα 3 τεμάχια, στα οποία κατατμήθηκε το 101, έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, δηλαδή είναι οικοδομήσιμα αλλά δεν είναι άρτια επειδή δεν πληρούν τα αντίστοιχα όρια αρτιότητας. Το θέμα, λοιπόν, εστιάζεται στο εάν καλείσαι να συντάξεις τοπογραφικό διάγραμμα ή όχι. Επειδή, σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία, τα 3 τεμάχια δεν είναι άρτια, από υπαίτια κατάτμηση, το ουσιαστικό ερώτημα που πρέπει να σε απασχολεί δεν είναι το εάν θα εφαρμόσεις και θα περιοριστείς στον αρχικό τίτλο ιδιοκτησίας αλλά το εάν θα συντάξεις τδ και θα υπογράψεις δήλωση 651 για το μη άρτιο "οικόπεδο" του πελάτη σου.

@gez Συνάδελφε, θεωρώ ότι έχεις παρερμηνεύσει κάποιες διατάξεις και ισχυρίζεσαι ότι, στην περίοδο 1968-1977 επιτρεπόταν η κατάτμηση οικοπέδων σε μη άρτια. Αυτό είναι πολύ σοβαρό σφάλμα δεδομένου ότι από το 1923 δεν επιτρεπόταν η κατάτμηση οικοπέδων σε μη άρτια και, μάλιστα, θεωρείτο άκυρο το συμβόλαιο στην περίπτωση που δημιουργούνταν μη άρτιο οικόπεδο από υπαίτια κατάτμηση. Επειδή γράφονται πολλά, που δεν στηρίζονται στην πολεοδομική νομοθεσία, θέλω να επισημάνω, πάλι, τη μορφή του ΡΣ: Το ρυμοτομικό που εγκρίθηκε το 1971 δεν μπορεί να τελειώνει έτσι όπως το σχεδίασες, δεδομένου ότι, σύμφωνα με την εγκύκλιο 1/1961 του ΥΔΕ, τα ρυμοτομικά σχέδια τελειώνουν με κοινόχρηστο χώρο (δρόμο), ο οποίος καθορίζεται με ΡΓ. Επομένως, εάν το σωστό ΡΣ τελειώνει με δρόμο δυτικά του ΟΤ στο οποίο περιλαμβάνονται τα γεωτεμάχια 100 και 101, τότε όλα τα τμήματα του 101 έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο).

Η δουλεία διόδου αποτελεί αντικείμενο του Αστικού Κώδικα και ειδικότερα των άρθρων 1010 έως 1018. Οι διατάξεις αυτές λειτουργούν και εφαρμόζονται παράλληλα με τη νομοθεσία για τις οριζόντιες ιδιοκτησίες (ν. 3741/1929).

Η αφοριστική παράθεση των στοιχείων της συγκεκριμένης περίπτωσης, με τον τρόπο που το κάνει ο dgt, δεν βοηθάει στην απάντηση των ερωτημάτων που έθεσε ο mixos. Επαναλαμβάνω, και πάλι, ότι, εάν για κάποιο λόγο, η περιγραφή του mixos δεν είναι σωστή, ως προς το θέμα "κατάτμηση", δηλαδή δεν συντάχθηκαν συμβόλαια για τα 4 τεμάχια, που έχουν σχεδιαστεί στο τδ, αλλά μόνον πχ για ένα, τότε δεν πραγματοποιήθηκε η κατάτμηση του αρχικού ακινήτου. Ας περιμένουμε τις διευκρινίσεις του συναδέλφου και επανερχόμαστε.

Αφού εξακριβώσεις από την Κτηματική Υπηρεσία ότι δεν έχουν καθοριστεί οι γραμμές αιγιαλού και παραλίας, θα πρέπει να εξετάσεις, χονδρικά και με βάση το ανάγλυφο του φυσικού εδάφους, εάν η γραμμή του χειμερίου κύματος επηρεάζει το όριο του γεωτεμαχίου που σου υποδεικνύει ο πελάτης. Αυτό για να είσαι ΕΣΥ ήσυχος με τον εαυτό σου. Από εκεί και ύστερα, είναι στην κρίση σου να αναφέρεις στη δήλωση την έλλειψη καθορισμού των γραμμών αλλά πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να αναφέρεις ότι τα όρια υποδείχθηκαν από τον ιδιοκτήτη.