MAKAP

Κατ' αρχάς, αυτό για το οποίο συζητάμε, δεν είναι οικόπεδο αφού δεν έχει εγκριθεί ΡΣ στη συγκεκριμένη περιοχή. Εάν είναι καλυμμένο με δάσος, δεν είναι αγροτεμάχιο αλλά δασοτεμάχιο. Είναι προφανές ότι, ο τίτλος ιδιοκτησίας δεν θα το περιγράφει με αυτόν το όρο, αλλά κάπως διαφορετικά. Όπως επίσης ότι, θα το περιγράφει ως τμήμα εξ αδιαιρέτου της συνολικής έκτασης. Επομένως, νομίζω ότι, μπορείς να συντάξεις τη δήλωση καταγράφοντας όλα τα στοιχεία που αναγράφονται στον τίτλο. Αν μπορούσες να βρεις και το χαρακτηρισμό της συνολικής έκτασης από το δασαρχείο, θα ήταν ακόμη καλλίτερα.

Όπως είναι γνωστό, ορισμένοι ΟΣ κατάφεραν στις δεκαετίες του '50 και του '60 να εγκρίνουν ρυμοτομικά σχέδια σε περιοχές που ήταν καλυμμένες με πράσινο (δεν λέω δασικές γιατί δεν γνωρίζω αν είχαν χαρακτηριστεί τότε ή όχι). Εκτός από την Ιπποκράτειο Πολιτεία, στην Αττική, έχουν εγκριθεί σχέδια ΟΣ όπως ο Διόνυσος (αρχικό σχέδιο του 1952, ακυρώθηκε, επανεγκρίθηκε και το 1979 έγινε το μπάχαλο με απόφαση Νομάρχη και τα ανοικτά ΟΤ), οι Θρακομακεδόνες (αρχικό σχέδιο του 1952, με πολλά ανοικτά ΟΤ, όπως γνωρίζεις), η Εκάλη και άλλοι.

@evarepo Προφανώς, πριν καν απαντήσει ο chironis, άνοιξες νέο θέμα ΕΔΩ και δόθηκαν απαντήσεις από πολλούς συναδέλφους.

@jkar Μην είσαι τόσο απόλυτος για το τι ισχύει σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα. Τα παραδείγματα για το αντίθετο είναι τόσα πολλά που δεν χωράνε σε πολλές κόλλες χαρτί. Το πιο πρόσφατο είναι η ανατροπή των διατάξεων ενός πδ με μία εγκύκλιο της Υπουργού ΥΠΕΚΑ. Αναφέρομαι, προφανώς, στην υπόθεση των οικισμών <2000 και ειδικότερα στη διαδικασία παραχώρησης λωρίδας οικοπέδου για να θεωρηθεί ως άρτιο και οικοδομήσιμο. Συμπερασματικά, στο μεν θέμα της δήλωσης πρέπει να δηλώνει στο τδ ο μηχανικός το αν το γεωτεμάχιο που αποτυπώνεται σ' αυτό είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, στο δε θέμα της συμβατότητας του γεωτεμαχίου με το κτηματολόγιο θεωρήθηκε ότι δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ η διάταξη του άρθρου 13α του ν. 2664/1998.

Στην περίοδο της δεκαετίας του '60, οπότε είχαμε την έξαρση της δραστηριότητας των ΟΣ σε όλη τη χώρα, οι ΟΣ αγόραζαν οποιαδήποτε έκταση, ακόμη και καλυμμένη 100% από δάσος, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να την αποχαρακτηρίσουν, να την μοιράσουν στα μέλη τους και, τελικά, να πετύχουν την έγκριση ρυμοτομικού σχεδίου. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι δασικές εκτάσεις δεν μπορούσαν να αποχαρακτηριστούν και οι ΟΣ, που είχαν τέτοιες εκτάσεις, αποφάσισαν να μεταβιβάσουν "οικόπεδα" στα μέλη τους, εφευρίσκοντας τη λύση της μεταβίβασης συγκεκριμένου ποσοστού εξ αδιαιρέτου που αντιστοιχούσε στο εμβαδόν της μεταβιβασθείσας έκτασης σε σχέση με τη συνολική, προσθέτοντας στο συμβόλαιο την αντιστοίχιση του συγκεκριμένου ποσοστού με το "οικόπεδο" που φαίνεται με στοιχείο τάδε στο διάγραμμα που συνοδεύει το συμβόλαιο. Στις περιπτώσεις αυτές δεν είχε συσταθεί κάθετη ιδιοκτησία. Εάν η περίπτωση που περιγράφει ο pa_haraxis είναι παρόμοια με την παραπάνω και όχι με εκείνη που περιγράφει ο καλός συνάδελφος ΘΕΟΧΑΡΗΣ, θεωρώ ότι πρέπει να συνταχθεί η δήλωση και να περιληφθούν σ' αυτήν ΟΛΑ τα σχετικά στοιχεία που αφορούν στην έκταση.

Αφού έχεις τον αριθμό του ΦΕΚ (ή και το ίδιο το ΦΕΚ) από την Κτηματική Υπηρεσία, μπορείς να διαπιστώσεις στο τοπογραφικό τη χάραξη και των 3 γραμμών, πλέον.

Δεν φταίει, μόνο, η έλλειψη ελεγκτικού μηχανισμού. Φταίει και η νοοτροπία που έχουμε ΟΛΟΙ. Πολύ σωστά επεσήμανε ο siradrab ότι όταν εμείς οι ίδιοι, που σκεπτόμαστε με τη συγκεκριμένη νοοτροπία, πάμε σε άλλη χώρα, αλλάζουμε νοοτροπία και προσαρμοζόμαστε στη σωστή όχι μόνο γιατί "δεν μας παίρνει" αλλά και γιατί διαπιστώνουμε ότι εκεί (όπου εκεί) σέβονται το νόμο και τους κανόνες (η πλειοψηφία φυσικά, γιατί εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα). Εκεί μεγαλώνουν μαθαίνοντας ότι πρέπει να σέβονται, πάνω απ' όλα, τους νόμους και τους κανόνες. Αντίθετα, εμείς μεγαλώνουμε μαθαίνοντας ακριβώς το αντίθετο. Μην προβάλλετε το επιχείρημα ότι, αφού το κράτος δεν είναι σωστό, δεν θα σεβόμαστε τους νόμους και τους κανόνες. Πιστεύω ότι, παράλληλα με την αλλαγή της νοοτροπίας του κράτους, δηλαδή της γραφειοκρατικής και πολυδαίδαλης νομοθεσίας, πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία των Ελλήνων απέναντι στο κράτος, και αυτό δεν γίνεται γρήγορα και εύκολα, δυστυχώς.

Με την άποψη αυτή, επιβεβαιώνεις τη θέση μου ότι φταίει και ο ιδιώτης γιατί θεωρείς ότι μπορεί να είναι ανεύθυνος όσο δεν πιάνεται η παρανομία του. Κατά το συλλογισμό σου, θα έπρεπε να υπάρχει ένας "ελεγκτής" για κάθε πράξη στη ζωή μας. Δεν λειτουργεί, όμως, έτσι μία πολιτεία με κανόνες. Το θέμα που συζητάμε είναι ότι, κάνεις μεν σωστά τη δουλειά σου και έρχεται ένας ασυνείδητος ΔΥ, που κρύβεται πίσω από το θεσμικό καθεστώς που έχει ορίσει το γραφειοκρατικό "σύστημα", και σου προβάλλει εμπόδια τα οποία δεν έχουν σχέση με τη (σωστή κατά τα άλλα) δουλειά σου αλλά με τη γραφειοκρατία, οπότε αναγκάζεσαι να "συμμετάσχεις" στο παιχνίδι.

Το πρόβλημα, συνάδελφοι, εστιάζεται στις εκατοντάδες (ίσως και χιλιάδες) "δικλείδες ασφαλείας" που βάζει το "σύστημα" της δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας και γραφειοκρατίας, με νομοθετικές διατάξεις, δεδομένου ότι επί 150 χρόνια τουλάχιστον επικρατεί η λογική ότι ο ιδιώτης είναι εχθρός (!!!). Είναι γεγονός ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα, τα τελευταία 10-20 χρόνια, στην κατεύθυνση απλούστευσης των διαδικασιών και αλλαγής της επικρατούσας νοοτροπίας αλλά νομίζω ότι θα αργήσει πολύ η ημέρα που η νοοτροπία αυτή θα αλλάξει. Χρειάζεται σοβαρή, επίπονη και μακρόχρονη εκπαίδευση στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά νομίζω ότι φταίνε και οι "εχθροί" γιατί, στην προσπάθεια να λύσουν το πρόβλημά τους γρήγορα και εύκολα πληρώνουν 40-50€ για να πάρουν την ανανέωση του διπλώματος οδήγησης στο σπίτι, χωρίς να πάνε σε γιατρούς, υπηρεσίες κλπ (ανέφερα ένα παράδειγμα έξω από τον κύκλο των ενδιαφερόντων μας για να θυμίσω το εύρος της "άλλης" νοοτροπίας που υπάρχει.

Να είστε πάντα καλά gvarth και sundance. Μας φτιάξατε το κέφι στις μαύρες μέρες (κυριολεκτικά) που περνάμε.

Πριν από λίγες μέρες άκουσα σε δελτίο ειδήσεων ότι με υπουργική απόφαση αναστέλλονται μέχρι ΣΕΠ οι επιστροφές φόρου σε επαγγελματίες που τηρούν βιβλία Β' κατηγορίας.

Σε κάθε περίπτωση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, όπως η ρυμοτόμηση για την έγκριση σχεδίου πόλης, το δικαίωμα αμφισβήτησης εξαντλείται κατά τη διαδικασία έγκρισης του σχεδίου. Μετά την έγκριση, και φυσικά τον καθορισμό της τιμής μονάδας από το δικαστήριο, και πολύ περισσότερο την κατάθεση της αποζημίωσης, δεν προβλέπεται διαδικασία "αμφισβήτησης", εκτός εάν τροποποιηθεί το σχέδιο και αλλάξει η αναγκαστική απαλλοτρίωση.

Με δεδομένο ότι το σχέδιο πόλης εγκρίθηκε το 1979, είναι βέβαιο ότι εγκρίθηκε με τις διατάξεις του νδ 1923 περί σχεδίων πόλεων. Η διαδικασία της πράξης αναλογισμού (και ίσως τακτοποίησης) προβλέπει και ζώνες αυτοαποζημίωσης αλλά, νομίζω ότι, είναι προτιμότερο να συνεργαστείς με έναν ΑΤΜ της εμπιστοσύνης σου για να αντιμετωπίσεις το θέμα.

Μόνον εάν η ΖΟΕ έχει εκδοθεί πρόσφατα (1-2 χρόνια περίπου).

@metsot Απάντηση στο ερώτημά σου θα πάρεις από την πολεοδομία της περιοχής που βρίσκεται ο οικισμός.

Γενικά, κατά την έκδοση ΟΑ σε παραθαλάσσιες εκτάσεις, η πολεοδομία απαιτεί τον καθορισμό των γραμμών αιγιαλού και παραλίας.

Οι χώροι του λεβητοστασίου, της δεξαμενής πετρελαίου, του ανελκυστήρα, του κλιμακοστασίου κλπ είναι κοινόχρηστοι και δεν ανήκουν αποκλειστικά στον ιδιοκτήτη κάθε ορόφου ή έστω οριζ. ιδιοκτησίας.

Αυτό ακριβώς υποστηρίζω και εγώ και γι' αυτό ανέφερα ότι δεν χρειαζόταν η παράθεση όλης της εγκυκλίου, αφού έχει γίνει εκτεταμένη συζήτηση στο forum για το περιεχόμενό της.

Με αναζήτηση στις βασικές λέξεις-κλειδιά, μπορείς να βρεις πλούσιο υλικό τόσο για τις δικαστικές όσο και για εκείνες του ΤΕΕ. Η κύρια και ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους είναι ότι η δικαστική πραγματογνωμοσύνη αποτελεί ένα ουσιαστικό στοιχείο για τη διαμόρφωση της απόφασης του δικαστηρίου, η οποία και είναι δεσμευτική και υποχρεωτική για τους διαδίκους, ενώ η πραγματογνωμοσύνη του ΤΕΕ αποτελεί ένα τεχνικό αλλά μη δεσμευτικό στοιχείο για τα εμπλεκόμενα μέρη.

@soundholics Συνάδελφε, έχω δύο παρατηρήσεις: 1. Παραθέτεις, ανώφελα, ολόκληρο το κείμενο της εγκυκλίου 3/2010, αν και είναι γνωστή και έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το περιεχόμενό της, ενώ θα μπορούσες, απλά, να την αναφέρεις στα επιχειρήματά σου. 2. Στην ουσία τώρα. Νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένουμε να πάρει η Κασσιανή την απάντηση που έχει ζητήσει από την Πολεοδομία για το καθεστώς του συγκεκριμένου οικισμού ώστε, στη συνέχεια, να μπορέσουμε να την βοηθήσουμε στα ερωτήματά της.

Οι πραγματογνωμοσύνες του ΤΕΕ είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα και αντιμετωπίζονται από το ΤΕΕ ως "συνεισφορά" του επιστημονικού δυναμικού στο κοινωνικό σύνολο. Έχει συγκεκριμένους κανόνες και διαδικασία, όπως πχ ότι μετά την κατάθεση της έκθεσης, οι διάδικοι μπορούν να καταθέσουν αντιρρήσεις και ο πραγματογνώμων να διατυπώσει τις απόψεις του επ' αυτών. Μπορείς να βρεις πολύ υλικό στο forum σχετικά με το θέμα αυτό. Με βάση τη φιλοσοφία του ΤΕΕ, η αμοιβή του πραγματογνώμονα διαμορφώνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και ίσως και κάτω από το θεωρητικό ελάχιστο όριο. Το θέμα της αναντιστοιχίας μεταξύ της αμοιβής σου και εκείνης του ΗΜ, δεν το γνωρίζω αλλά αξίζει μια διερεύνηση στο αντίστοιχο Γραφείο του ΤΕΕ.

@ ΓΕΩΡΓΙΟ ΜΙΧΑΗΛ Η διαδικασία που περιγράφεις αφορά αποκλειστικά και μόνον στην πραγματογνωμοσύνη που συντάσσεται για διερεύνηση ποινικών αξιόποινων πράξεων. Επειδή σ' αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν διάδικοι αλλά η Δικαιοσύνη αναζητά ποινικές πράξεις για να αποδώσει ευθύνες σε κατηγορούμενο/ους, η καταβολή της αμοιβής γίνεται από το Υπ. Δικαιοσύνης και, όπως είναι επόμενο, το πινάκιο αμοιβής περικόπτεται βάναυσα από άγνωστους αρμόδιους (??) χωρίς να έχει ο πραγματογνώμων τη δυνατότητα να αντιδράσει. Ένας τρόπος, βέβαια, είναι να "φουσκώσει" το πινάκιο αμοιβής, αλλά και πάλι η περικοπή θα είναι γενναία. Ευτυχώς είναι λίγες οι περιπτώσεις αυτές και αναλογούν ελάχιστες στο μεγάλο αριθμό πραγματογνωμόνων που είναι γραμμένοι στους καταλόγους των Πρωτοδικείων της χώρας. @tsiberi34 Φαίνεται ότι αναλαμβάνεις την πρώτη πραγματογνωμοσύνη και είναι, σε ένα βαθμό, εύλογες οι ανησυχίες και, επομένως, οι ερωτήσεις σου. Όλες οι δικαστικές πραγματογνωμοσύνες διατάσσονται από το δικαστήριο κάθε βαθμίδας (Ειρηνοδικείο, Πρωτοδικείο, Εφετείο) και η διαδικασία καταβολής της αμοιβής στον πραγματογνώμονα δεν ορίζεται στις διατάξεις της πολιτικής δικονομίας. Όσα αναφέρονται εδώ για τη διαδικασία αυτή στηρίζονται, βασικά, στην ευθύνη της "επισπεύδουσας πλευράς" από τους διαδίκους και, επικουρικά, στη μακρόχρονη εμπειρία.

Συνάδελφοι, Η περίπτωση αυτή είναι άλλο ένα τρανό παράδειγμα των μεθόδων που σκαρφίζεται και μετέρχεται ο Έλληνας για να παρακάμψει τις διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας. Δύο παρατηρήσεις, όμως, σχετικά με τη διαδικασία. Βασικά, στις επιλογές και τις πρωτοβουλίες του πωλητή συμμετείχε οπωσδήποτε και συνάδελφος, ο οποίος συνέταξε και υπέγραψε ένα τδ προφανώς αντίθετο με την πολεοδομική νομοθεσία και, στη συνέχεια, ο αγοραστής αποφάσισε να διαθέσει το (σημαντικό) ποσό που του ζήτησε ο πωλητής για τα δύο "οικόπεδα" (!!!) αποφεύγοντας να συμβουλευτεί ένα δικό του μηχανικό, για τη συγκεκριμένη αγορά, αλλά κατέβαλε την αναλογούσα αμοιβή στον δικηγόρο του για τον έλεγχο (??) των τίτλων (!!!).

Αν ως "ιδιώτη" εννοείς την πλευρά που θίγεται από την πραγματογνωμοσύνη, τότε, βεβαίως, μπορεί (και οφείλει, κατά την άποψή μου) να αναθέσει σε τεχνικό σύμβουλο την αντίκρουση της πραγματογνωμοσύνης, αναφέροντας όλα αυτά τα στοιχεία που καθιστούν αναξιόπιστη την έκθεση και αποδεικνύουν τα σφάλματα του πραγματογνώμονα. Αυτό γίνεται, συνήθως, στις σωστές πραγματογνωμοσύνες, από την "ηττημένη" πλευρά, πολύ περισσότερο, μάλιστα, αν η συγκεκριμένη είναι εσφαλμένη. Με μια σωστά τεκμηριωμένη έκθεση για τα σφάλματα του πραγματογνώμονα, το δικαστήριο θα ζητήσει επανάληψη της πραγματογνωμοσύνης από άλλο/ους πραγματογνώμονα/ες, χωρίς να ζητήσει ευθύνες από τον προηγούμενο, γιατί η διαδικασία αυτή δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά του. Το να στραφεί κανείς, ποινικά, κατά του πραγματογνώμονα, είναι χρονοβόρα διαδικασία και δύσκολα θα φέρει θετικό αποτέλεσμα στο τεχνικό μέρος της εξελισσόμενης δικαστικής διαμάχης.

Αρχικά λες ότι το ρυμοτομικό σχέδιο εγκρίθηκε το 1973 και στη συνέχεια ότι εγκρίθηκε ΓΠΣ το 1985 και "επανεγκρίθηκε" το σχέδιο. Επειδή το σχέδιο δεν μπορεί να επανεγκριθεί με το ΓΠΣ, πρέπει να εξετάσεις εάν η επανέγκρισή του έγινε με νέα διοικητική πράξη (πδ, υπουργική απόφαση κλπ), οπότε απαιτείται και πράξη εφαρμογής. Σε κάθε περίπτωση, στο συμβόλαιο μεταβίβασης το ακίνητο θα περιγραφεί ως οικόπεδο και θα αναγραφεί η διοικητική πράξη έγκρισης του σχεδίου.