Καλησπέρα και καλή χρονιά σε όλους.
Θα χρειαστώ την συνδρομή σας για ένα θέμα με το οποίο έχω έρθει αντιμέτωπος κατά τη σύνταξη τοπογραφικού διαγραμματος.
Σας παραθέτω τα δεδομένα της περίπτωσης και επισυνάπτω και ενδεικτικό σχέδιο για καλύτερη κατανόηση.
Γεωτεμάχιο εντός σχεδίου πόλης Πειραιά με εμβαδό:
1968: Στον ιστορικό τίτλο 120,40 τ.μ., 1997: στον τελευταίο τίτλο 102 τ.μ. (με νεότερη καταμέτρηση) ,2022: με την δική μου αποτύπωση 93* τ.μ.
Αρτιότητα περιοχής κατά παρέκκλιση: Εμβαδό 100 τ.μ., Πρόσωπο: 6 μ.
Το θέμα ξεκινάει τη στιγμή όπου στο οικόπεδο 2 πραγματοποιείται κατεδάφιση ασκεπούς κτίσματος με το οποίο το κτίριο του δικού μου οικοπέδου είχε μεσοτοιχία. Ως αποτέλεσμα γκρεμίστηκε όλος ο τοίχος του κτιρίου μου στην πλευρά Α-Δ. Υπολογίζοντας το ενδιάμεσο σημείο της μεσοτοιχίας, από το ίχνος της σε όμορο κτίσμα, το οικόπεδο έχει πλέον εμβαδό 95 τ.μ. (magenda χρώμα) άρα το γεωτεμάχιο είναι μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο.
Ερώτημα 1: Ως προς το θέμα της αρτιότητας, αν επικαλεστώ την θεωρητική μεσοτοιχία (Ν. 490/48) στις πλευρές ΑΔ,ΔΓ τότε μπορώ να φτάσω τα 100.64 τ.μ. (95+18,8*0,3) και να είμαι άρτιος. Ωστόσο, μπορεί να θεμελιωθεί όταν έχει κατεδαφιστεί το όμορο κτίσμα?
Ερώτημα 2: Στην περίπτωση όπου δεν είναι δυνατή η παραπάνω περίπτωση μπορώ να χρησιμοποιήσω το άρθρο 25 του 1983 (με τις τροποποιήσεις του)? Μήπως η αλλαγή του εμβαδού στους τίτλους μου δημιουργεί πρόβλημα? (Σημειώνεται ότι μπορεί να εγγραφεί ορθογώνιο κτίσμα 50 τ.μ., έχει πρόσωπο 5 μ. σε κοινόχρηστο και τα όμορα είναι άρτια και οικοδομήσιμα)
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.
Σχέδιο.pdf