Μετάβαση στο περιεχόμενο

GTnews

Core Members
  • Περιεχόμενα

    1.204
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

Everything posted by GTnews

  1. Μνημόνιο συνεργασίας υπεγράφη μεταξύ του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Από πλευράς του ΑΠΕ-ΜΠΕ το μνημόνιο υπέγραψε ο πρόεδρος και γενικός διευθυντής, Αιμίλιος Περδικάρης και από πλευράς του ΤΕΕ, ο πρόεδρός Γιώργος Στασινός. Σκοπός της συνεργασίας είναι η παροχή από το Επιμελητήριο προς το Πρακτορείο τεχνικών συμβουλών σε ζητήματα που αφορούν στην εξοικονόμηση ενέργειας και η προβολή των δράσεων και του έργου του ΤΕΕ από το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ως στρατηγικής σημασίας χαρακτήρισε την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας σε δήλωσή του ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός. «Κυρίως για ολόκληρη τη χώρα και τους πολίτες» είπε χαρακτηριστικά και προσέθεσε: «Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλου του κόσμου είναι τα θέματα εξοικονόμησης ενέργειας, ειδικά σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. Kαι επειδή το Τεχνικό Επιμελητήριο πρωταγωνιστεί σε αυτόν τον τομέα και με τα μέλη του, που είναι κυρίως αυτοί που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά με το συγκεκριμένο θέμα, και επειδή σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει αναλάβει πάρα πολλά προγράμματα σχετικά με την εξοικονόμηση ενέργειας -θυμίζω το «Εξοικονομώ κατ’ οίκον», το «Εξοικονομώ επιχειρήσεων» που θα ακολουθήσει και το «Εξοικονομώ για τους νέους» -σημαίνει πάρα πολλά για όλους τους πολίτες και όσους ενδιαφέρονται για τα συγκεκριμένα ζητήματα». «Θεωρούμε ότι θα επιτύχουμε το μέγιστο της ενημέρωσης προς όλους τους πολίτες και όλους τους ενδιαφερόμενους με αποτέλεσμα να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα στην έγκαιρη ενημέρωση και συμμετοχή όλων των πολιτών στο ζήτημα της εξοικονόμησης ενέργειας», τόνισε ο κ. Στασινός. Η υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας είναι για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ένα ακόμη βήμα στο πλαίσιο της νέας εποχής που επιτάσσει την εξοικονόμηση ενέργειας, τη στροφή στην “πράσινη” και κυκλική οικονομία, την αειφορία, ανέφερε μεταξύ άλλων σε δήλωσή του ο πρόεδρος και γενικός διευθυντής Αιμίλιος Περδικάρης. «Σε μεθόδους, δηλαδή, οι οποίες θα βοηθήσουν να γίνουμε πιο αποδοτικοί σε όλα τα επίπεδα, κυρίως δε σε ότι αφορά τις κτιριακές μας εγκαταστάσεις δεδομένων των υποχρεώσεων που προκύπτουν πλέον από τη νέα νομοθεσία, αλλά και των αναγκών που δημιουργούνται ιδιαίτερα τον φετινό χειμώνα», εξήγησε, σημειώνοντας ότι η συνεργασία αυτή έρχεται στην κατάλληλη χρονική συγκυρία για την επίτευξη των εν λόγω στόχων. Παράλληλα, ο κ. Περδικάρης τόνισε ότι ως εθνικός φορέας ενημέρωσης, το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων θα συνδράμει το ΤΕΕ στην προβολή των δραστηριοτήτων, των εκδηλώσεων και των πρωτοβουλιών που λαμβάνει. «Οι μηχανικοί, όλα τα μέλη του Τεχνικού Επιμελητηρίου είναι μια ευρύτατη επαγγελματική ομάδα, η οποία μέσα από το μνημόνιο συνεργασίας θα ωφεληθεί, καθώς θα έχει ακόμα καλύτερη πρόσβαση στην πληροφόρηση σχετικά με τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες του ΤΕΕ και ουσιαστικά θα βρίσκεται σε άμεση επαφή μέσα από τα δίκτυα του ΑΠΕ-ΜΠΕ και τους διαύλους στους οποίους εκείνο μεταδίδει τις ειδήσεις του καθημερινά, που δεν είναι μόνον τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης αλλά και τα διεθνή μέσα. Άρα, λοιπόν, δίνεται και μία διάσταση διεθνοποίησης αυτών των πρωτοβουλιών και δράσεων», επισήμανε ο κ. Περδικάρης. View full είδηση
  2. Προδημοσιεύτηκε ο οδηγός του Προγράμματος «Εξοικονομώ – Ανακαινίζω για Νέους», στο site του ΥΠΕΝ https://ypen.gov.gr/exoikonomo-anakainizo-gia-neous/ με συνολικό προϋπολογισμό 350 εκατ. ευρώ. Το νέο πρόγραμμα «Σπίτι μου!» δίνει τη δυνατότητα σε 20.000 νέους, ηλικίας από 18 έως 39 ετών να αναβαθμίσουν ενεργειακά και να ανακαινίσουν την κατοικία τους. Το Πρόγραμμα χωρίζεται σε δύο ενότητες: Το «Εξοικονομώ για Νέους», που περιλαμβάνει παρεμβάσεις ενεργειακής εξοικονόμησης, όπως αντικατάσταση κουφωμάτων, θερμομόνωση, συστήματα θέρμανσης – ψύξης, συστήματα παροχής ζεστού νερού χρήσης και smarthome. Το «Ανακαινίζω για Νέους», που περιλαμβάνει παρεμβάσεις ανακαίνισης, όπως ανακαίνιση χώρων μπάνιου και κουζίνας, αντικατάσταση πόρτας εισόδου, αντικατάσταση και επισκευή ηλεκτρολογικών και υδραυλικών εγκαταστάσεων αλλά και πατωμάτων. Βασική προϋπόθεση για την ένταξη στο σκέλος του «Ανακαινίζω» είναι η ένταξη πρώτα στο σκέλος «Εξοικονομώ». Δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα έχουν όλοι οι νέοι που έχουν γεννηθεί από 01/01/1984 έως και 31/12/2005, με οικογενειακό εισόδημα έως 50.000 ευρώ για την ένταξή τους στο «Εξοικονομώ» και έως 20.000 ευρώ για την ένταξή τους στο «Ανακαινίζω». Επιπλέον, οι δικαιούχοι θα πρέπει να είναι: Ιδιοκτήτες του ακινήτου, με οποιοδήποτε εμπράγματο δικαίωμα και να το ιδιοκατοικούν, ή να είναι πλήρεις κύριοι, ή επικαρπωτές και το εκμισθώνουν, για να ενταχθούν στο «Εξοικονομώ για Νέους». Ιδιοκτήτες του ακινήτου κατά πλήρη κυριότητα και ποσοστού 100% για να ενταχθούν στο «Ανακαινίζω για Νέους». Το Πρόγραμμα «Εξοικονομώ – Ανακαινίζω για Νέους» καλύπτει επιλέξιμες δαπάνες έως 35.000 ευρώ, για την ενεργειακή αναβάθμιση και ανακαίνιση κατοικίας. Ειδικότερα: Επιλέξιμος προϋπολογισμός «Εξοικονομώ για Νέους»: Έως 25.000 ευρώ. Το πρόγραμμα καλύπτει από 45% έως 90% του ποσού των επιλέξιμων ενεργειακών παρεμβάσεων, ενώ το υπόλοιπο ποσό μπορεί να καλυφθεί από άτοκο δάνειο. Επιλέξιμος προϋπολογισμός «Ανακαινίζω για Νέους»: Έως 10.000 ευρώ. Το πρόγραμμα καλύπτει έως και το 30% του ποσού των επιλέξιμων παρεμβάσεων ανακαίνισης ενώ το υπόλοιπο ποσό μπορεί να καλυφθεί από χαμηλότοκο δάνειο έως 7.000 ευρώ. Το ποσοστό της επιδότησης είναι κλιμακωτό, ανάλογα με την εισοδηματική κατηγορία που εντάσσεται ο αιτών και ορίζεται ως εξής: Ατομικό Εισόδημα (€) Οικογενειακό Εισόδημα (€) Βασικό Ποσοστό Επιχορήγησης σκέλος «Εξοικονομώ» Bonus αποκέντρωσης Ποσοστό Επιχορήγησης σκέλος «Ανακαινίζω» Ιδιοκατοίκηση Χρήση από έτερο πρόσωπο 1 ≤5.000 ≤10.000 75% 65% +15% 30% 2 >5.000 – 10.000 >10.000 – 20.000 70% 60% 3 >10.000 – 20.000 >20.000 – 30.000 55% 45% 4 >20.000 – 30.000 >30.000 – 50.000 45% 40% Μια κατοικία, για να κριθεί επιλέξιμη, θα πρέπει να είναι μονοκατοικία ή μεμονωμένο διαμέρισμα και να: – Υφίσταται νόμιμα. – Μην έχει κριθεί κατεδαφιστέο. – Χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία. – Να έχει καταταγεί σε κατηγορία ενεργειακής κλάσης χαμηλότερη ή ίση της Γ΄, βάση του Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ). Στόχος του προγράμματος είναι η εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 30% και η αναβάθμιση της ενεργειακής κατηγορίας βάσει ΠΕΑ κατά τουλάχιστον τρεις ενεργειακές τάξεις σε σχέση με την υφιστάμενη κατάταξη. Η υποβολή και η διαχείριση των αιτήσεων στο Πρόγραμμα θα γίνεται σε πλατφόρμα του ΥΠΕΝ.
  3. Προδημοσιεύτηκε ο οδηγός του Προγράμματος «Εξοικονομώ – Ανακαινίζω για Νέους», στο site του ΥΠΕΝ https://ypen.gov.gr/exoikonomo-anakainizo-gia-neous/ με συνολικό προϋπολογισμό 350 εκατ. ευρώ. Το νέο πρόγραμμα «Σπίτι μου!» δίνει τη δυνατότητα σε 20.000 νέους, ηλικίας από 18 έως 39 ετών να αναβαθμίσουν ενεργειακά και να ανακαινίσουν την κατοικία τους. Το Πρόγραμμα χωρίζεται σε δύο ενότητες: Το «Εξοικονομώ για Νέους», που περιλαμβάνει παρεμβάσεις ενεργειακής εξοικονόμησης, όπως αντικατάσταση κουφωμάτων, θερμομόνωση, συστήματα θέρμανσης – ψύξης, συστήματα παροχής ζεστού νερού χρήσης και smarthome. Το «Ανακαινίζω για Νέους», που περιλαμβάνει παρεμβάσεις ανακαίνισης, όπως ανακαίνιση χώρων μπάνιου και κουζίνας, αντικατάσταση πόρτας εισόδου, αντικατάσταση και επισκευή ηλεκτρολογικών και υδραυλικών εγκαταστάσεων αλλά και πατωμάτων. Βασική προϋπόθεση για την ένταξη στο σκέλος του «Ανακαινίζω» είναι η ένταξη πρώτα στο σκέλος «Εξοικονομώ». Δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα έχουν όλοι οι νέοι που έχουν γεννηθεί από 01/01/1984 έως και 31/12/2005, με οικογενειακό εισόδημα έως 50.000 ευρώ για την ένταξή τους στο «Εξοικονομώ» και έως 20.000 ευρώ για την ένταξή τους στο «Ανακαινίζω». Επιπλέον, οι δικαιούχοι θα πρέπει να είναι: Ιδιοκτήτες του ακινήτου, με οποιοδήποτε εμπράγματο δικαίωμα και να το ιδιοκατοικούν, ή να είναι πλήρεις κύριοι, ή επικαρπωτές και το εκμισθώνουν, για να ενταχθούν στο «Εξοικονομώ για Νέους». Ιδιοκτήτες του ακινήτου κατά πλήρη κυριότητα και ποσοστού 100% για να ενταχθούν στο «Ανακαινίζω για Νέους». Το Πρόγραμμα «Εξοικονομώ – Ανακαινίζω για Νέους» καλύπτει επιλέξιμες δαπάνες έως 35.000 ευρώ, για την ενεργειακή αναβάθμιση και ανακαίνιση κατοικίας. Ειδικότερα: Επιλέξιμος προϋπολογισμός «Εξοικονομώ για Νέους»: Έως 25.000 ευρώ. Το πρόγραμμα καλύπτει από 45% έως 90% του ποσού των επιλέξιμων ενεργειακών παρεμβάσεων, ενώ το υπόλοιπο ποσό μπορεί να καλυφθεί από άτοκο δάνειο. Επιλέξιμος προϋπολογισμός «Ανακαινίζω για Νέους»: Έως 10.000 ευρώ. Το πρόγραμμα καλύπτει έως και το 30% του ποσού των επιλέξιμων παρεμβάσεων ανακαίνισης ενώ το υπόλοιπο ποσό μπορεί να καλυφθεί από χαμηλότοκο δάνειο έως 7.000 ευρώ. Το ποσοστό της επιδότησης είναι κλιμακωτό, ανάλογα με την εισοδηματική κατηγορία που εντάσσεται ο αιτών και ορίζεται ως εξής: Ατομικό Εισόδημα (€) Οικογενειακό Εισόδημα (€) Βασικό Ποσοστό Επιχορήγησης σκέλος «Εξοικονομώ» Bonus αποκέντρωσης Ποσοστό Επιχορήγησης σκέλος «Ανακαινίζω» Ιδιοκατοίκηση Χρήση από έτερο πρόσωπο 1 ≤5.000 ≤10.000 75% 65% +15% 30% 2 >5.000 – 10.000 >10.000 – 20.000 70% 60% 3 >10.000 – 20.000 >20.000 – 30.000 55% 45% 4 >20.000 – 30.000 >30.000 – 50.000 45% 40% Μια κατοικία, για να κριθεί επιλέξιμη, θα πρέπει να είναι μονοκατοικία ή μεμονωμένο διαμέρισμα και να: – Υφίσταται νόμιμα. – Μην έχει κριθεί κατεδαφιστέο. – Χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία. – Να έχει καταταγεί σε κατηγορία ενεργειακής κλάσης χαμηλότερη ή ίση της Γ΄, βάση του Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ). Στόχος του προγράμματος είναι η εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 30% και η αναβάθμιση της ενεργειακής κατηγορίας βάσει ΠΕΑ κατά τουλάχιστον τρεις ενεργειακές τάξεις σε σχέση με την υφιστάμενη κατάταξη. Η υποβολή και η διαχείριση των αιτήσεων στο Πρόγραμμα θα γίνεται σε πλατφόρμα του ΥΠΕΝ. View full είδηση
  4. Καθώς ολοκληρώνεται μια χρονιά-ρεκόρ για τον τουρισμό σε πολλούς καλοκαιρινούς και όχι μόνον προορισμούς, οι τοπικές κοινωνίες αναλογίζονται κατά πόσον οι υποδομές τους θα μπορέσουν να αντέξουν άλλη μία τέτοια δοκιμασία. Ανεπάρκειες στα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων, νερού, κυκλοφορίας, μέσων συγκοινωνίας, ηλεκτροδότησης και πολλών ακόμη υποδομών εμφανίστηκαν σχεδόν παντού, εγείροντας ερωτήματα για τη βιωσιμότητα στο ελληνικό τουριστικό προϊόν. Είναι σε αυτό το περιβάλλον που έχει αποφασιστεί να προχωρήσει μια νέα γενιά μικρών και μεγαλύτερων έργων σε ολόκληρη την επικράτεια, που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα. Πρόκειται για έργα που συχνά είναι «ορφανά», αν και απολύτως αναγκαία για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής, του περιβάλλοντος, της ελκυστικότητας στους επισκέπτες και εν τέλει για τη διατήρηση του ίδιου του χαρακτήρα των προορισμών. Έτσι ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες η προσπάθεια να εντοπιστούν και να καταγραφούν τα έργα που πρέπει να λάβουν άμεση προτεραιότητα και να διαμορφωθεί το πλαίσιο δημοπράτησης και ανάθεσής τους, έτσι ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή τους το ταχύτερο δυνατόν. Η χρηματοδότησή τους θα προέλθει τόσο από τα περιφερειακά ταμεία και το ΕΣΠΑ όσο και από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αλλά και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Πολύτιμο εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια αποτέλεσε η μεγάλη μελέτη, που το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων σε συνεργασία με ανεξάρτητο ιδιωτικό συμβουλευτικό οίκο διενήργησε και ολοκλήρωσε το προηγούμενο διάστημα. Πρόκειται για μία «δεξαμενή» με 700 περίπου έργα που απαιτούνται για να μπορέσει ο τουρισμός, όχι μόνο να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των προορισμών, αλλά και να συνεχίσει να αναπτύσσεται επωφελώς για την οικονομία. Είναι έργα που δεν αφορούν τόσο σε βαριές υποδομές, όπως επεκτάσεις αεροδρομίων, λιμανιών, μαρινών ή μεγάλους οδικούς άξονες, καθώς αυτά ούτως ή άλλως προχωρούν από άλλους φορείς του Δημοσίου ή της κυβέρνησης. Είναι έργα «ορφανά», υπό την έννοια πως στην πλειονότητά τους δεν τα έχει υιοθετήσει κανένας συγκεκριμένος φορέας. Σε δεύτερη φάση το υπουργείο Τουρισμού, με βάση αυτή την προεργασία και επικουρούμενο από επαγγελματίες ανεξάρτητους συμβούλους, προχώρησε στην προτεραιοποίησή τους με βάση κριτήρια, όπως ο όγκος των επισκεπτών ανά προορισμό, η φέρουσα ικανότητα των υποδομών του σε κλίνες και ο αριθμός των διανυκτερεύσεων που πραγματοποιούνται σε αυτούς. Από αυτή την εργασία προέκυψαν 26 μικροί και μεγάλοι προορισμοί, μεταξύ των οποίων Ρόδος, Κως, Σαντορίνη, Μύκονος, Κέρκυρα, Χανιά, Ζάκυνθος, Πάρος, νησιά Αργοσαρωνικού, Χαλκιδική, Κεφαλονιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Λευκάδα και Αρχαία Ολυμπία, αλλά και λιγότερο αναπτυγμένοι τουριστικά τόποι, όπως η Λέσβος, η Κατερίνη, η Χαλκίδα, η Καλαμάτα, η Θάσος, το Λασίθι, τα Ιωάννινα, η Σάμος, τα Τρίκαλα, όπως όμως και η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα. Κατόπιν αναγνωρίστηκαν τα έργα εκείνα τα οποία είτε θεραπεύουν χρονίζοντα προβλήματα είτε θα έχουν τη μεγαλύτερη και γρηγορότερη θετική επίπτωση στην καθημερινότητά τους. Προχωρούν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας σε τουριστικούς προορισμούς, τα οποία θα έχουν γρήγορη θετική επίπτωση στην καθημερινότητα. Το αποτέλεσμα ήταν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας, που θα ενισχύσουν τον χαρακτήρα και τη βιωσιμότητα των συγκεκριμένων τόπων και θα τους προστατέψουν από τις επιπτώσεις της μεγάλης ανάπτυξης του τουρισμού, αλλά και θα βελτιώσουν την εμπειρία για τους επισκέπτες τους. Πολλά έχουν να κάνουν με τη διαχείριση υδάτων και απορριμμάτων, αλλά και την ηλεκτροκίνηση. Μέτωπα στα οποία «πονάει» ο ελληνικός τουρισμός και οι συγκεκριμένοι προορισμοί και προβλήματα τα οποία μάλιστα έχουν συχνά βρει τον δρόμο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ξένους επισκέπτες, που εξεπλάγησαν δυσάρεστα με την κατάσταση. Αλλα είναι πιο στοχευμένα και επιχειρούν να θεραπεύσουν την άναρχη και καταστροφική ανάπτυξη επιμέρους κλάδων, όπως για παράδειγμα της κρουαζιέρας στη Σαντορίνη. Κάποια άλλα έχουν καθυστερήσει δεκαετίες, όπως η δημιουργία κατάλληλου χώρου στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων στην Αθήνα, τα οποία σήμερα βρίσκονται διάσπαρτα στον ιστό του κέντρου προκαλώντας μεγάλα κυκλοφοριακά, αλλά και λειτουργικά προβλήματα. Περιλαμβάνονται όμως και ορισμένες βαρύτερες υποδομές, όπως διασυνδέσεις νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα μεταφοράς ενέργειας, όχι μόνο για να εξασφαλίσουν την επάρκεια ηλεκτροδότησής τους τους κρίσιμους εποχιακά μήνες, αλλά και για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν το δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που μπορούν να αναπτύξουν. Στο ρόστερ των έργων πρώτης προτεραιότητας περιλαμβάνεται επίσης η επέκταση των πράσινων σημείων της Αθήνας και της Αθηναϊκής Ριβιέρας, η αναβάθμιση και βελτίωση του συστήματος διαχείρισης αφίξεων – αναχωρήσεων κρουαζιερόπλοιων στη Σαντορίνη και η κατασκευή 2ου τελεφερίκ για να σταματήσει το χάος του υπερτουρισμού, που καταστρέφει τα τελευταία έτη το νησί και βέβαια, δράσεις όπως η βελτίωση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης στη Μύκονο και την Πάρο. Τα 39 αυτά έργα επιμερίζονται σε ώριμα, σχεδόν ώριμα και κάποια που χρήζουν ωρίμανσης πρακτικά εκ του μηδενός, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορούν να υλοποιηθούν τάχιστα εφόσον δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο. Ειδικότερα αξιολογείται για την εξειδίκευση, ωρίμανση και υλοποίηση των έργων αυτών να εφαρμοστεί αντίστοιχο πλαίσιο με αυτό που προδιαγράφεται στον νόμο για τις συμβάσεις στρατηγικής σημασίας. Να λάβουν δηλαδή αδειοδοτήσεις fast track, ανεξάρτητα από το ύψος του προϋπολογισμού τους, αφού η χρησιμότητά τους για τη βιωσιμότητα στον ελληνικό τουρισμό είναι ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας. Παράλληλα προτείνεται να προΐσταται της επιτροπής για την έγκριση των συγκεκριμένων έργων το υπουργείο Τουρισμού. Φυσικά θα υπάρξει διαβούλευση με τους δήμους και τις περιφέρειες που αφορούν τα έργα, τόσο για την οριστικοποίηση του σχεδιασμού τους και την απόφαση επιλογής φορέα υλοποίησης όσο και επειδή ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι τα 39 αυτά έργα να ακολουθήσουν και άλλα από τη δεξαμενή των πρότζεκτ που έχουν εντοπιστεί ως απαραίτητα, τόσο από το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων όσο και από το υπουργείο Τουρισμού. View full είδηση
  5. Καθώς ολοκληρώνεται μια χρονιά-ρεκόρ για τον τουρισμό σε πολλούς καλοκαιρινούς και όχι μόνον προορισμούς, οι τοπικές κοινωνίες αναλογίζονται κατά πόσον οι υποδομές τους θα μπορέσουν να αντέξουν άλλη μία τέτοια δοκιμασία. Ανεπάρκειες στα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων, νερού, κυκλοφορίας, μέσων συγκοινωνίας, ηλεκτροδότησης και πολλών ακόμη υποδομών εμφανίστηκαν σχεδόν παντού, εγείροντας ερωτήματα για τη βιωσιμότητα στο ελληνικό τουριστικό προϊόν. Είναι σε αυτό το περιβάλλον που έχει αποφασιστεί να προχωρήσει μια νέα γενιά μικρών και μεγαλύτερων έργων σε ολόκληρη την επικράτεια, που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα. Πρόκειται για έργα που συχνά είναι «ορφανά», αν και απολύτως αναγκαία για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής, του περιβάλλοντος, της ελκυστικότητας στους επισκέπτες και εν τέλει για τη διατήρηση του ίδιου του χαρακτήρα των προορισμών. Έτσι ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες η προσπάθεια να εντοπιστούν και να καταγραφούν τα έργα που πρέπει να λάβουν άμεση προτεραιότητα και να διαμορφωθεί το πλαίσιο δημοπράτησης και ανάθεσής τους, έτσι ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή τους το ταχύτερο δυνατόν. Η χρηματοδότησή τους θα προέλθει τόσο από τα περιφερειακά ταμεία και το ΕΣΠΑ όσο και από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αλλά και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Πολύτιμο εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια αποτέλεσε η μεγάλη μελέτη, που το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων σε συνεργασία με ανεξάρτητο ιδιωτικό συμβουλευτικό οίκο διενήργησε και ολοκλήρωσε το προηγούμενο διάστημα. Πρόκειται για μία «δεξαμενή» με 700 περίπου έργα που απαιτούνται για να μπορέσει ο τουρισμός, όχι μόνο να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των προορισμών, αλλά και να συνεχίσει να αναπτύσσεται επωφελώς για την οικονομία. Είναι έργα που δεν αφορούν τόσο σε βαριές υποδομές, όπως επεκτάσεις αεροδρομίων, λιμανιών, μαρινών ή μεγάλους οδικούς άξονες, καθώς αυτά ούτως ή άλλως προχωρούν από άλλους φορείς του Δημοσίου ή της κυβέρνησης. Είναι έργα «ορφανά», υπό την έννοια πως στην πλειονότητά τους δεν τα έχει υιοθετήσει κανένας συγκεκριμένος φορέας. Σε δεύτερη φάση το υπουργείο Τουρισμού, με βάση αυτή την προεργασία και επικουρούμενο από επαγγελματίες ανεξάρτητους συμβούλους, προχώρησε στην προτεραιοποίησή τους με βάση κριτήρια, όπως ο όγκος των επισκεπτών ανά προορισμό, η φέρουσα ικανότητα των υποδομών του σε κλίνες και ο αριθμός των διανυκτερεύσεων που πραγματοποιούνται σε αυτούς. Από αυτή την εργασία προέκυψαν 26 μικροί και μεγάλοι προορισμοί, μεταξύ των οποίων Ρόδος, Κως, Σαντορίνη, Μύκονος, Κέρκυρα, Χανιά, Ζάκυνθος, Πάρος, νησιά Αργοσαρωνικού, Χαλκιδική, Κεφαλονιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Λευκάδα και Αρχαία Ολυμπία, αλλά και λιγότερο αναπτυγμένοι τουριστικά τόποι, όπως η Λέσβος, η Κατερίνη, η Χαλκίδα, η Καλαμάτα, η Θάσος, το Λασίθι, τα Ιωάννινα, η Σάμος, τα Τρίκαλα, όπως όμως και η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα. Κατόπιν αναγνωρίστηκαν τα έργα εκείνα τα οποία είτε θεραπεύουν χρονίζοντα προβλήματα είτε θα έχουν τη μεγαλύτερη και γρηγορότερη θετική επίπτωση στην καθημερινότητά τους. Προχωρούν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας σε τουριστικούς προορισμούς, τα οποία θα έχουν γρήγορη θετική επίπτωση στην καθημερινότητα. Το αποτέλεσμα ήταν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας, που θα ενισχύσουν τον χαρακτήρα και τη βιωσιμότητα των συγκεκριμένων τόπων και θα τους προστατέψουν από τις επιπτώσεις της μεγάλης ανάπτυξης του τουρισμού, αλλά και θα βελτιώσουν την εμπειρία για τους επισκέπτες τους. Πολλά έχουν να κάνουν με τη διαχείριση υδάτων και απορριμμάτων, αλλά και την ηλεκτροκίνηση. Μέτωπα στα οποία «πονάει» ο ελληνικός τουρισμός και οι συγκεκριμένοι προορισμοί και προβλήματα τα οποία μάλιστα έχουν συχνά βρει τον δρόμο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ξένους επισκέπτες, που εξεπλάγησαν δυσάρεστα με την κατάσταση. Αλλα είναι πιο στοχευμένα και επιχειρούν να θεραπεύσουν την άναρχη και καταστροφική ανάπτυξη επιμέρους κλάδων, όπως για παράδειγμα της κρουαζιέρας στη Σαντορίνη. Κάποια άλλα έχουν καθυστερήσει δεκαετίες, όπως η δημιουργία κατάλληλου χώρου στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων στην Αθήνα, τα οποία σήμερα βρίσκονται διάσπαρτα στον ιστό του κέντρου προκαλώντας μεγάλα κυκλοφοριακά, αλλά και λειτουργικά προβλήματα. Περιλαμβάνονται όμως και ορισμένες βαρύτερες υποδομές, όπως διασυνδέσεις νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα μεταφοράς ενέργειας, όχι μόνο για να εξασφαλίσουν την επάρκεια ηλεκτροδότησής τους τους κρίσιμους εποχιακά μήνες, αλλά και για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν το δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που μπορούν να αναπτύξουν. Στο ρόστερ των έργων πρώτης προτεραιότητας περιλαμβάνεται επίσης η επέκταση των πράσινων σημείων της Αθήνας και της Αθηναϊκής Ριβιέρας, η αναβάθμιση και βελτίωση του συστήματος διαχείρισης αφίξεων – αναχωρήσεων κρουαζιερόπλοιων στη Σαντορίνη και η κατασκευή 2ου τελεφερίκ για να σταματήσει το χάος του υπερτουρισμού, που καταστρέφει τα τελευταία έτη το νησί και βέβαια, δράσεις όπως η βελτίωση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης στη Μύκονο και την Πάρο. Τα 39 αυτά έργα επιμερίζονται σε ώριμα, σχεδόν ώριμα και κάποια που χρήζουν ωρίμανσης πρακτικά εκ του μηδενός, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορούν να υλοποιηθούν τάχιστα εφόσον δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο. Ειδικότερα αξιολογείται για την εξειδίκευση, ωρίμανση και υλοποίηση των έργων αυτών να εφαρμοστεί αντίστοιχο πλαίσιο με αυτό που προδιαγράφεται στον νόμο για τις συμβάσεις στρατηγικής σημασίας. Να λάβουν δηλαδή αδειοδοτήσεις fast track, ανεξάρτητα από το ύψος του προϋπολογισμού τους, αφού η χρησιμότητά τους για τη βιωσιμότητα στον ελληνικό τουρισμό είναι ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας. Παράλληλα προτείνεται να προΐσταται της επιτροπής για την έγκριση των συγκεκριμένων έργων το υπουργείο Τουρισμού. Φυσικά θα υπάρξει διαβούλευση με τους δήμους και τις περιφέρειες που αφορούν τα έργα, τόσο για την οριστικοποίηση του σχεδιασμού τους και την απόφαση επιλογής φορέα υλοποίησης όσο και επειδή ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι τα 39 αυτά έργα να ακολουθήσουν και άλλα από τη δεξαμενή των πρότζεκτ που έχουν εντοπιστεί ως απαραίτητα, τόσο από το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων όσο και από το υπουργείο Τουρισμού.
  6. Οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί, στοχεύουν στην ανάδειξη τεχνολογικών προκλήσεων σε τομείς όπως η πρόληψη και προστασία, η αποκατάσταση και η ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων για τη διαχείριση των δασών και στην καταγραφή λύσεων που μπορούν να αξιοποιηθούν επιχειρηματικά στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής για την διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Οι προτάσεις που θα κατακτήσουν τις τρεις πρώτες θέσεις, θα λάβουν χρηματικά έπαθλα που φτάνουν έως και τις 3.000 €. Εκτός από τα χρηματικά έπαθλα, στους διακριθέντες θα δοθεί η δυνατότητα να παρουσιάσουν τις λύσεις τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και παράλληλα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα τους υποστηρίξει, ώστε να ενσωματώσουν τις προτεινόμενες καινοτομίες στην εφαρμογή της δασικής πολιτικής του Υπουργείου. Τέλος, θα τους δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχουν απευθείας στο «GreenTech Challenge by ESU NTUA», ένα εθνικό πρόγραμμα καινοτομίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ο Γενικός Γραμματέας Δασών δήλωσε σχετικά: «Όραμα της Γενικής Γραμματείας Δασών είναι ο σύγχρονος Δασάρχης να έχει στον οθόνη του όλα τα δεδομένα που χρειάζεται για την παρακολούθηση και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Ο διαγωνισμός Smart Forest Innovation Challenge με τις τεχνολογίες που συγκεντρώνει θα μας βοηθήσει να προχωρήσουμε προς αυτό το όραμα». Για περισσότερες πληροφορίες και συμμετοχή στο Πρόγραμμα: https://smartforest.mantisbi.io/ View full είδηση
  7. Οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί, στοχεύουν στην ανάδειξη τεχνολογικών προκλήσεων σε τομείς όπως η πρόληψη και προστασία, η αποκατάσταση και η ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων για τη διαχείριση των δασών και στην καταγραφή λύσεων που μπορούν να αξιοποιηθούν επιχειρηματικά στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής για την διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Οι προτάσεις που θα κατακτήσουν τις τρεις πρώτες θέσεις, θα λάβουν χρηματικά έπαθλα που φτάνουν έως και τις 3.000 €. Εκτός από τα χρηματικά έπαθλα, στους διακριθέντες θα δοθεί η δυνατότητα να παρουσιάσουν τις λύσεις τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και παράλληλα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα τους υποστηρίξει, ώστε να ενσωματώσουν τις προτεινόμενες καινοτομίες στην εφαρμογή της δασικής πολιτικής του Υπουργείου. Τέλος, θα τους δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχουν απευθείας στο «GreenTech Challenge by ESU NTUA», ένα εθνικό πρόγραμμα καινοτομίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ο Γενικός Γραμματέας Δασών δήλωσε σχετικά: «Όραμα της Γενικής Γραμματείας Δασών είναι ο σύγχρονος Δασάρχης να έχει στον οθόνη του όλα τα δεδομένα που χρειάζεται για την παρακολούθηση και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Ο διαγωνισμός Smart Forest Innovation Challenge με τις τεχνολογίες που συγκεντρώνει θα μας βοηθήσει να προχωρήσουμε προς αυτό το όραμα». Για περισσότερες πληροφορίες και συμμετοχή στο Πρόγραμμα: https://smartforest.mantisbi.io/
  8. Στην υποβολή του προκαταρκτικού φακέλου υποψηφιότητας του Ολύμπου για την ένταξη στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO προχώρησε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.). Ο φάκελος θα αξιολογηθεί σε πρώτη φάση από την Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και, μετά την αποστολή παρατηρήσεων, αναμένεται να υποβληθεί στην οριστική του μορφή στις αρχές του 2023. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το αποτέλεσμα της αξιολόγησης θα ανακοινωθεί το επόμενο το καλοκαίρι. Η κατάθεση του φακέλου είναι το αποτέλεσμα μίας μακράς διαδικασίας, καθώς η υποψηφιότητα του Ολύμπου κατατέθηκε στην δοκιμαστική λίστα υποψηφιοτήτων το 2014. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα, σήμερα, μόλις δύο περιοχές είναι εγγεγραμμένες στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς: τα Μετέωρα και το Άγιον Όρος. Παγκοσμίως, ο Κατάλογος περιλαμβάνει 1.155 Μνημεία. Για να ενταχθεί μία περιοχή πρέπει να πληροί μία σειρά κριτηρίων που σχετίζονται με τα στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, τα γεωλογικά-μορφολογικά χαρακτηριστικά, την πλούσια βιοποικιλότητα και την ύπαρξη σημαντικών οικολογικών-βιολογικών διεργασιών για την εξέλιξη της ζωής. Η ένταξη μίας περιοχής στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO συνοδεύεται από σημαντικά πολλαπλασιαστικά οφέλη για την τοπική κοινωνία, που συνδέονται με την αύξηση της αναγνωρισιμότητας και της τουριστικής κίνησης, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν αυστηροί κανόνες για την προστασία και διαχείρισή της. Ο Όλυμπος το ψηλότερο βουνό της χώρας με ύψος 2.918 μ., έγινε το 1938 ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας, ενώ από το 1981 έχει χαρακτηριστεί ως Απόθεμα Βιόσφαιρας της UNESCO. Το 2021 ανακηρύχθηκε με Προεδρικό Διάταγμα ως Εθνικό Πάρκο. Η περιοχή του Ολύμπου θεωρείται «ο παράδεισος των βοτανολόγων» με 1.700 είδη και υποείδη φυτών, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 25% της ελληνικής χλωρίδας. Ο δε αριθμός των 26 ενδημικών φυτών του Ολύμπου, αποτελεί τον μεγαλύτερο αριθμό ενδημικών φυτών που απαντάται σε οποιοδήποτε άλλο ελληνικό βουνό. Ο Όλυμπος αποτελεί σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού. Η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε «Όνομα σύμβολο, από τα πλέον αναγνωρίσιμα διεθνώς, ο Ολύμπος, είναι συνδεδεμένος με τη μυθολογία του ελληνικού δωδεκαθέου, ενώ ξεχωρίζει για την πολύτιμη βιοποικιλότητά του. Αποτελεί τον ιδανικό συνδυασμό φύσης, μυθολογίας και ιστορίας. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προωθούμε την ένταξη του Ολύμπου στα φυσικά τοπία της UNESCO, ώστε να συμβάλλει ουσιαστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας μας». Ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Πέτρος Βαρελίδης, δήλωσε: «Η υποψηφιότητα του Ολύμπου είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί συνδυάζει την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του μοναδικού αυτού τόπου με την εξαιρετικά υψηλή του βιοποικιλότητα, για την προώθηση του βιώσιμου τουρισμού και την ανάδειξη και προστασία της περιοχής».
  9. Μια μονάδα διαχείρισης αποβλήτων δημοπρατήθηκε στην Κέρκυρα, η οποία θα εξυπηρετεί τους Δήμους της Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων νησιών, της Βόρειας Κέρκυρας, της Νότιας Κέρκυρας και των Παξών. Το έργο, συνολικού προϋπολογισμού 35.6 εκατ. ευρώ, έχει δυναμικότητα 29.518 τόνους/έτος σύμμεικτα υπολειμματικά απόβλητα, 10.000 τόνους/έτος χωριστά συλλεγέντα ανακυκλώσιμα υλικά και 14.197 τόνους/έτος προδιαλεγμένα οργανικά απόβλητα, ενώ πρόκειται να λειτουργήσει σύμφωνα με τις νέες προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Aποτελεί μια μονάδα ανάκτησης και ανακύκλωσης, που θα δέχεται όλα τα ρεύματα αποβλήτων, όπως: ανακυκλώσιμα υλικά, προδιαλεγμένα οργανικά απόβλητα και απόβλητα από τον υπολειμματικό κάδο. Η νέα αυτή μονάδα της Κέρκυρας θα έχει τη δυνατότητα να παράγει και δευτερογενές καύσιμο. Με αυτόν τον τρόπο το ποσοστό ταφής στα εισερχόμενα απόβλητα, αναμένεται να είναι κάτω από το 20,4%. Ο Γενικός Γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων δήλωσε: «Η χώρα μας προχωρά με γρήγορο ρυθμό στις δημοπρατήσεις των μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων. Πλέον οι νέες δημοπρατήσεις που γίνονται, αφορούν μονάδες ανάκτησης και ανακύκλωσης, μονάδες κυκλικής οικονομίας που επιτυγχάνουν τους στόχους του εθνικού μας σχεδιασμού, καθώς και τους στόχους για τη διαχείριση των αποβλήτων που τίθενται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Τέτοια είναι και η μονάδα της Κέρκυρας που δημοπρατήθηκε. Θέλω να συγχαρώ το ΦΟΔΣΑ Ιόνιων Νήσων που προσάρμοσε γρήγορα τη συγκεκριμένη μονάδα, σε μια σύγχρονη μονάδα ανάκτησης και ανακύκλωσης, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα την επίτευξη των στόχων του εθνικού μας σχεδιασμού για τη διαχείριση των αποβλήτων της Κέρκυρας, όταν η μονάδα αρχίσει τη λειτουργία της». View full είδηση
  10. Μια μονάδα διαχείρισης αποβλήτων δημοπρατήθηκε στην Κέρκυρα, η οποία θα εξυπηρετεί τους Δήμους της Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων νησιών, της Βόρειας Κέρκυρας, της Νότιας Κέρκυρας και των Παξών. Το έργο, συνολικού προϋπολογισμού 35.6 εκατ. ευρώ, έχει δυναμικότητα 29.518 τόνους/έτος σύμμεικτα υπολειμματικά απόβλητα, 10.000 τόνους/έτος χωριστά συλλεγέντα ανακυκλώσιμα υλικά και 14.197 τόνους/έτος προδιαλεγμένα οργανικά απόβλητα, ενώ πρόκειται να λειτουργήσει σύμφωνα με τις νέες προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Aποτελεί μια μονάδα ανάκτησης και ανακύκλωσης, που θα δέχεται όλα τα ρεύματα αποβλήτων, όπως: ανακυκλώσιμα υλικά, προδιαλεγμένα οργανικά απόβλητα και απόβλητα από τον υπολειμματικό κάδο. Η νέα αυτή μονάδα της Κέρκυρας θα έχει τη δυνατότητα να παράγει και δευτερογενές καύσιμο. Με αυτόν τον τρόπο το ποσοστό ταφής στα εισερχόμενα απόβλητα, αναμένεται να είναι κάτω από το 20,4%. Ο Γενικός Γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων δήλωσε: «Η χώρα μας προχωρά με γρήγορο ρυθμό στις δημοπρατήσεις των μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων. Πλέον οι νέες δημοπρατήσεις που γίνονται, αφορούν μονάδες ανάκτησης και ανακύκλωσης, μονάδες κυκλικής οικονομίας που επιτυγχάνουν τους στόχους του εθνικού μας σχεδιασμού, καθώς και τους στόχους για τη διαχείριση των αποβλήτων που τίθενται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Τέτοια είναι και η μονάδα της Κέρκυρας που δημοπρατήθηκε. Θέλω να συγχαρώ το ΦΟΔΣΑ Ιόνιων Νήσων που προσάρμοσε γρήγορα τη συγκεκριμένη μονάδα, σε μια σύγχρονη μονάδα ανάκτησης και ανακύκλωσης, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα την επίτευξη των στόχων του εθνικού μας σχεδιασμού για τη διαχείριση των αποβλήτων της Κέρκυρας, όταν η μονάδα αρχίσει τη λειτουργία της».
  11. Στην υποβολή του προκαταρκτικού φακέλου υποψηφιότητας του Ολύμπου για την ένταξη στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO προχώρησε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.). Ο φάκελος θα αξιολογηθεί σε πρώτη φάση από την Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και, μετά την αποστολή παρατηρήσεων, αναμένεται να υποβληθεί στην οριστική του μορφή στις αρχές του 2023. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το αποτέλεσμα της αξιολόγησης θα ανακοινωθεί το επόμενο το καλοκαίρι. Η κατάθεση του φακέλου είναι το αποτέλεσμα μίας μακράς διαδικασίας, καθώς η υποψηφιότητα του Ολύμπου κατατέθηκε στην δοκιμαστική λίστα υποψηφιοτήτων το 2014. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα, σήμερα, μόλις δύο περιοχές είναι εγγεγραμμένες στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς: τα Μετέωρα και το Άγιον Όρος. Παγκοσμίως, ο Κατάλογος περιλαμβάνει 1.155 Μνημεία. Για να ενταχθεί μία περιοχή πρέπει να πληροί μία σειρά κριτηρίων που σχετίζονται με τα στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, τα γεωλογικά-μορφολογικά χαρακτηριστικά, την πλούσια βιοποικιλότητα και την ύπαρξη σημαντικών οικολογικών-βιολογικών διεργασιών για την εξέλιξη της ζωής. Η ένταξη μίας περιοχής στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO συνοδεύεται από σημαντικά πολλαπλασιαστικά οφέλη για την τοπική κοινωνία, που συνδέονται με την αύξηση της αναγνωρισιμότητας και της τουριστικής κίνησης, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν αυστηροί κανόνες για την προστασία και διαχείρισή της. Ο Όλυμπος το ψηλότερο βουνό της χώρας με ύψος 2.918 μ., έγινε το 1938 ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας, ενώ από το 1981 έχει χαρακτηριστεί ως Απόθεμα Βιόσφαιρας της UNESCO. Το 2021 ανακηρύχθηκε με Προεδρικό Διάταγμα ως Εθνικό Πάρκο. Η περιοχή του Ολύμπου θεωρείται «ο παράδεισος των βοτανολόγων» με 1.700 είδη και υποείδη φυτών, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 25% της ελληνικής χλωρίδας. Ο δε αριθμός των 26 ενδημικών φυτών του Ολύμπου, αποτελεί τον μεγαλύτερο αριθμό ενδημικών φυτών που απαντάται σε οποιοδήποτε άλλο ελληνικό βουνό. Ο Όλυμπος αποτελεί σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού. Η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε «Όνομα σύμβολο, από τα πλέον αναγνωρίσιμα διεθνώς, ο Ολύμπος, είναι συνδεδεμένος με τη μυθολογία του ελληνικού δωδεκαθέου, ενώ ξεχωρίζει για την πολύτιμη βιοποικιλότητά του. Αποτελεί τον ιδανικό συνδυασμό φύσης, μυθολογίας και ιστορίας. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προωθούμε την ένταξη του Ολύμπου στα φυσικά τοπία της UNESCO, ώστε να συμβάλλει ουσιαστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας μας». Ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Πέτρος Βαρελίδης, δήλωσε: «Η υποψηφιότητα του Ολύμπου είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί συνδυάζει την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του μοναδικού αυτού τόπου με την εξαιρετικά υψηλή του βιοποικιλότητα, για την προώθηση του βιώσιμου τουρισμού και την ανάδειξη και προστασία της περιοχής». View full είδηση
  12. Η αλπική λίμνη του όρους Τύμφη (2.050 μέτρα υψόμετρο) - γνωστή και ως Δρακόλιμνη Τύμφης - είναι ένας από τους πιο γραφικούς και δημοφιλείς ορειβατικούς προορισμούς της Ελλάδας. Κάθε χρόνο, περίπου 20.000 άνθρωποι από την Ελλάδα και τον κόσμο επισκέπτονται την λίμνη προκειμένου να θαυμάσουν από κοντά το μοναδικό τοπίο όπως αυτό σχηματίστηκε από παγετώνες χιλιάδες χρόνια πριν. Σήμερα, καθώς οι ελληνικοί παγετώνες έχουν εξαφανιστεί προ πολλού, οι αλπικές λίμνες έχουν μείνει πίσω να στηρίζουν τη ζωή στα βουνά. Η ύπαρξή τους είναι κρίσιμη για την ορεινή χλωρίδα και πανίδα των μεγάλων υψομέτρων, καθώς αποτελούν μία “αποθήκη” νερού που υποστηρίζει ζωή όλο το χρόνο - ειδικά κατά τη διάρκεια των ζεστών και ξηρών καλοκαιριών του Μεσογειακού κλίματος. Καθώς όμως ασκούνται συνεχείς πιέσεις από την κλιματική αλλαγή και τις ανθρώπινες δραστηριότητες, το σημαντικό αυτό οικοσύστημα τίθεται σε κίνδυνο. Για πολλά χρόνια, η δύσκολη πρόσβαση στη Δρακόλιμνη Τύμφης - όπως και σε πολλές άλλες αλπικές λίμνες - αποτέλεσε σημαντικό περιοριστικό παράγοντα στην διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας σε τέτοια περιβάλλοντα, περιορίζοντας τις γνώσεις που έχουμε για αυτά και επομένως και τις δυνατότητες ουσιαστικής προστασίας τους. Στις 9 Οκτωβρίου 2022, μία ομάδα από οκτώ νέους επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό ξεκίνησε την πρώτη ερευνητική αποστολή στη Δρακόλιμνη Τύμφης, στα πλαίσια του έργου “Λιμνάδες” (LiMnADs Project). Αυτό το έργο είναι μία εθελοντική προσπάθεια για τη μελέτη των Μεσογειακών αλπικών λιμνών με σκοπό την κατανόηση και προστασία αυτού του οικοσυστήματος. Το LiMnADs Project πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr και τον φορέα διαχείρισης του Παγκόσμιου Γεωπάρκου UNESCO Βίκου-Αώου - Αναπτυξιακή Ηπείρου Α.Ε. Κατά τη διάρκεια της αποστολής τους στην Τύμφη, τα μέλη της ομάδας του LiMnADs Project συνέλεξαν σημαντικά δεδομένα για την διατήρηση της Δρακόλιμνης. Ανάμεσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται δείγματα νερού για ανάλυση μικροπλαστικών, δημιουργήθηκε ένας υψηλής ανάλυσης χάρτης της λεκάνης της λίμνης, και μετρήσεις σχετικά με την κατάσταση της χλωρίδας στην περιφέρεια της λίμνης. Επιπλέον, τα μέλη της ομάδας με τη βοήθεια των επιστημόνων του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr εγκατέστησαν έναν μετεωρολογικό σταθμό στην περιοχή για καταγραφή ατμοσφαιρικών δεδομένων. Τέλος, στο πλαίσιο της έρευνας εγκαταστήθηκε επίσης ένας υποβρύχιος σταθμός που θα καταγράφει δεδομένα σχετικά με τις συνθήκες του νερού της λίμνης. Ο σταθμός αυτός είναι μία καινοτομία που αναπτύχθηκε από τους μηχανικούς του LiMnADs Project, με τη συγχρηματοδότηση του Cambridge University Engineering Society και την υποστήριξη της Blue Robotics Inc. και του Trezos Marine. Αυτή η αποστολή σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο ως το ξεκίνημα της μονοετούς πιλοτικής έρευνας στη Δρακόλιμνη Τύμφης. Η ομάδα του LiMnADs Project ελπίζει στην επιτυχή έκβαση αυτής της μελέτης για την διεξαγωγή αντίστοιχων μελετών και σε άλλες αλπικές λίμνες της Ελλάδας μέσα στα επόμενα χρόνια, με απώτερο σκοπό φυσικά την προστασία αυτών των παρθένων και μαγικών τοπίων για τις επόμενες γενιές. Ακολουθήστε το έργο LiMnADs στα κοινωνικά δίκτυα: https://twitter.com/LiMnADs_Project, https://www.instagram.com/limnads_project/ Οι φωτογραφίες είναι του Κωνσταντίνου Σοφικίτη
  13. Η αλπική λίμνη του όρους Τύμφη (2.050 μέτρα υψόμετρο) - γνωστή και ως Δρακόλιμνη Τύμφης - είναι ένας από τους πιο γραφικούς και δημοφιλείς ορειβατικούς προορισμούς της Ελλάδας. Κάθε χρόνο, περίπου 20.000 άνθρωποι από την Ελλάδα και τον κόσμο επισκέπτονται την λίμνη προκειμένου να θαυμάσουν από κοντά το μοναδικό τοπίο όπως αυτό σχηματίστηκε από παγετώνες χιλιάδες χρόνια πριν. Σήμερα, καθώς οι ελληνικοί παγετώνες έχουν εξαφανιστεί προ πολλού, οι αλπικές λίμνες έχουν μείνει πίσω να στηρίζουν τη ζωή στα βουνά. Η ύπαρξή τους είναι κρίσιμη για την ορεινή χλωρίδα και πανίδα των μεγάλων υψομέτρων, καθώς αποτελούν μία “αποθήκη” νερού που υποστηρίζει ζωή όλο το χρόνο - ειδικά κατά τη διάρκεια των ζεστών και ξηρών καλοκαιριών του Μεσογειακού κλίματος. Καθώς όμως ασκούνται συνεχείς πιέσεις από την κλιματική αλλαγή και τις ανθρώπινες δραστηριότητες, το σημαντικό αυτό οικοσύστημα τίθεται σε κίνδυνο. Για πολλά χρόνια, η δύσκολη πρόσβαση στη Δρακόλιμνη Τύμφης - όπως και σε πολλές άλλες αλπικές λίμνες - αποτέλεσε σημαντικό περιοριστικό παράγοντα στην διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας σε τέτοια περιβάλλοντα, περιορίζοντας τις γνώσεις που έχουμε για αυτά και επομένως και τις δυνατότητες ουσιαστικής προστασίας τους. Στις 9 Οκτωβρίου 2022, μία ομάδα από οκτώ νέους επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό ξεκίνησε την πρώτη ερευνητική αποστολή στη Δρακόλιμνη Τύμφης, στα πλαίσια του έργου “Λιμνάδες” (LiMnADs Project). Αυτό το έργο είναι μία εθελοντική προσπάθεια για τη μελέτη των Μεσογειακών αλπικών λιμνών με σκοπό την κατανόηση και προστασία αυτού του οικοσυστήματος. Το LiMnADs Project πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr και τον φορέα διαχείρισης του Παγκόσμιου Γεωπάρκου UNESCO Βίκου-Αώου - Αναπτυξιακή Ηπείρου Α.Ε. Κατά τη διάρκεια της αποστολής τους στην Τύμφη, τα μέλη της ομάδας του LiMnADs Project συνέλεξαν σημαντικά δεδομένα για την διατήρηση της Δρακόλιμνης. Ανάμεσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται δείγματα νερού για ανάλυση μικροπλαστικών, δημιουργήθηκε ένας υψηλής ανάλυσης χάρτης της λεκάνης της λίμνης, και μετρήσεις σχετικά με την κατάσταση της χλωρίδας στην περιφέρεια της λίμνης. Επιπλέον, τα μέλη της ομάδας με τη βοήθεια των επιστημόνων του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr εγκατέστησαν έναν μετεωρολογικό σταθμό στην περιοχή για καταγραφή ατμοσφαιρικών δεδομένων. Τέλος, στο πλαίσιο της έρευνας εγκαταστήθηκε επίσης ένας υποβρύχιος σταθμός που θα καταγράφει δεδομένα σχετικά με τις συνθήκες του νερού της λίμνης. Ο σταθμός αυτός είναι μία καινοτομία που αναπτύχθηκε από τους μηχανικούς του LiMnADs Project, με τη συγχρηματοδότηση του Cambridge University Engineering Society και την υποστήριξη της Blue Robotics Inc. και του Trezos Marine. Αυτή η αποστολή σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο ως το ξεκίνημα της μονοετούς πιλοτικής έρευνας στη Δρακόλιμνη Τύμφης. Η ομάδα του LiMnADs Project ελπίζει στην επιτυχή έκβαση αυτής της μελέτης για την διεξαγωγή αντίστοιχων μελετών και σε άλλες αλπικές λίμνες της Ελλάδας μέσα στα επόμενα χρόνια, με απώτερο σκοπό φυσικά την προστασία αυτών των παρθένων και μαγικών τοπίων για τις επόμενες γενιές. Ακολουθήστε το έργο LiMnADs στα κοινωνικά δίκτυα: https://twitter.com/LiMnADs_Project, https://www.instagram.com/limnads_project/ Οι φωτογραφίες είναι του Κωνσταντίνου Σοφικίτη View full είδηση
  14. Στο πλαίσιο στήριξης των περιοχών Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης, υπεγράφη η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την έγκριση του Χρηματοδοτικού Προγράμματος “Χρηματοδότηση έργων και δράσεων για την ανάπτυξη βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος στις Π.Ε. Κοζάνης, Φλώρινας και στον Δήμο Μεγαλόπολης της Π.Ε Αρκαδίας» συνολικού προϋπολογισμού 19.961.018 €. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Πράσινο Ταμείο, από τα έσοδα των πλειστηριασμών δικαιωμάτων εκπομπών του 2018. Οι δράσεις που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν από το πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, είναι: Ενεργειακή αναβάθμιση Κλειστού Κολυμβητηρίου Φλώρινας και ΕΑΚ Πτολεμαίδας. Πιλοτικό πρόγραμμα υποδομών σε μικρούς ανοιχτούς αθλητικούς χώρους των Δήμων για την αντιμετώπιση επιπτώσεων ακραίων καιρικών συνθηκών. Δημιουργία Κέντρου Νεολαίας, Εκπαίδευσης και Καινοτομίας στη Φλώρινα. Ανάπτυξη Δικτύου Συλλογής και Διαχείρισης Συσκευασιών χρησιμοποιημένων φυτοφαρμάκων. Μελέτη σκοπιμότητας για ΒΙΟ.ΠΑ. στο Δήμο Εορδαίας. Μελέτη αξιοποίησης ακινήτου για διαμόρφωση φοιτητικής εστίας στον Δήμο Μεγαλόπολης. Μελέτη σκοπιμότητας για την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων του Δήμου Κοζάνης. Χώρος Υποδοχής Ζώνης Καινοτομίας στο Δήμο Κοζάνης. Τεχνική Έκθεση Προέγκρισης Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) στον πυρήνα Πτολεμαΐδας της ΖΑΠ Κοζάνης, στους πυρήνες Αμυνταίου Κλειδίου των ΖΑΠ Φλώρινας και Κοζάνης και στον πυρήνα Μεγαλόπολης της ΖΑΠ Μεγαλόπολης, στο πλαίσιο της Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης. Μελέτες αρδευτικών Χειμαδίτιδας και Βεγορίτιδας. Εκπόνηση Μελετών και Τευχών Δημοπράτησης Ενεργειακής Αναβάθμισης των Κτιριακών Εγκαταστάσεων του Παν. Δυτικής Μακεδονίας. Μελέτη ανοιχτού γηπέδου ποδοσφαίρου 5.500 θέσεων και προπονητηρίου στίβου στον χώρο του πρώην στρατοπέδου “ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΥΦΑ” στην Πτολεμαίδα.
  15. Στο πλαίσιο στήριξης των περιοχών Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης, υπεγράφη η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την έγκριση του Χρηματοδοτικού Προγράμματος “Χρηματοδότηση έργων και δράσεων για την ανάπτυξη βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος στις Π.Ε. Κοζάνης, Φλώρινας και στον Δήμο Μεγαλόπολης της Π.Ε Αρκαδίας» συνολικού προϋπολογισμού 19.961.018 €. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Πράσινο Ταμείο, από τα έσοδα των πλειστηριασμών δικαιωμάτων εκπομπών του 2018. Οι δράσεις που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν από το πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, είναι: Ενεργειακή αναβάθμιση Κλειστού Κολυμβητηρίου Φλώρινας και ΕΑΚ Πτολεμαίδας. Πιλοτικό πρόγραμμα υποδομών σε μικρούς ανοιχτούς αθλητικούς χώρους των Δήμων για την αντιμετώπιση επιπτώσεων ακραίων καιρικών συνθηκών. Δημιουργία Κέντρου Νεολαίας, Εκπαίδευσης και Καινοτομίας στη Φλώρινα. Ανάπτυξη Δικτύου Συλλογής και Διαχείρισης Συσκευασιών χρησιμοποιημένων φυτοφαρμάκων. Μελέτη σκοπιμότητας για ΒΙΟ.ΠΑ. στο Δήμο Εορδαίας. Μελέτη αξιοποίησης ακινήτου για διαμόρφωση φοιτητικής εστίας στον Δήμο Μεγαλόπολης. Μελέτη σκοπιμότητας για την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων του Δήμου Κοζάνης. Χώρος Υποδοχής Ζώνης Καινοτομίας στο Δήμο Κοζάνης. Τεχνική Έκθεση Προέγκρισης Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) στον πυρήνα Πτολεμαΐδας της ΖΑΠ Κοζάνης, στους πυρήνες Αμυνταίου Κλειδίου των ΖΑΠ Φλώρινας και Κοζάνης και στον πυρήνα Μεγαλόπολης της ΖΑΠ Μεγαλόπολης, στο πλαίσιο της Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης. Μελέτες αρδευτικών Χειμαδίτιδας και Βεγορίτιδας. Εκπόνηση Μελετών και Τευχών Δημοπράτησης Ενεργειακής Αναβάθμισης των Κτιριακών Εγκαταστάσεων του Παν. Δυτικής Μακεδονίας. Μελέτη ανοιχτού γηπέδου ποδοσφαίρου 5.500 θέσεων και προπονητηρίου στίβου στον χώρο του πρώην στρατοπέδου “ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΥΦΑ” στην Πτολεμαίδα. View full είδηση
  16. Διασχίζοντας ένα μονοπάτι μέσα σε καλλιέργειες τριφυλλιού και καλαμποκιού που συνεχίζει σε μια παραποτάμια διαδρομή, στεφανωμένη με δέντρα και οργιώδη φύση, δίπλα στο Νέστο, ολοκληρώθηκε στο Παρανέστι Δράμας, ημερίδα με θέμα την ανάδειξη της αξίας της βιοποικιλότητας και της διασυνοριακής συνεργασίας στην οροσειρά της Ροδόπης. Μιας ημερίδας που σύμφωνα με τους διοργανωτές της, είχε ως στόχο τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης, όπως ονομάζεται πλέον το πρώην «Σιδηρούν Παραπέτασμα» το οποίο χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση για σχεδόν 40 χρόνια. Εκεί, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή «πράσινη» ζώνη, ένας οικολογικός διάδρομος που διασχίζει 24 χώρες και, ως αυστηρά επιτηρούμενη στρατιωτική περιοχή, υπήρξε καταφύγιο για πολλά απειλούμενα είδη. Έτσι, οι περιοχές που περιλαμβάνονται στη νοητή γραμμή μεταξύ της Θάλασσας Μπάρεντς στη Ρώσο – Νορβηγική μεθόριο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα και τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στα Βαλκάνια μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, ενώ το ομώνυμο δίκτυο συγκροτήθηκε το 2003. Το νοτιότερο σκέλος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης είναι η Βαλκανική Πράσινη Ζώνη που κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει τις οροσειρές, καθώς και λίμνες και ποτάμια της Βαλκανικής. “Όλο το εθνικό πάρκο της οροσειράς Ροδόπης, έτσι και το μονοπάτι που ενώνει το Ξάγναντο με το Παρανέστι, θεωρούνται κομμάτι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης. Πρόκειται για μια προσπάθεια, εκεί που υπήρχε παλαιότερα το “Σιδηρούν παραπέτασμα” και ήταν ένα σύνορο που χώριζε τις χώρες, τώρα να είναι μια πράσινη γέφυρα που ενώνει τους ανθρώπους αλλά και τον άνθρωπο με τη φύση” εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Θεοδωρίδης από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ”. Το Μονοπάτι της Συνύπαρξης, όπως ονομάστηκε, υπάρχει εδώ και χρόνια και ξεκινάει δίπλα από χωράφια αγροτών οι οποίοι καλλιεργούν καλαμπόκι και τριφύλλι για ζωοτροφές. Μέσα από το έργο LIFE ARCPROM, μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης, έχουν δημιουργήσει και προτείνουν δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ώστε να μπορούν σχολεία και οικογένειες, να επισκέπτονται το μονοπάτι και να ενημερώνονται για το περιβάλλον, την περιοχή, τους κατοίκους της και πώς συνυπάρχει ο άνθρωπος με την άγρια ζωή, και πιο συγκεκριμένα με την αρκούδα. “Η διαδρομή, μήκους 2,2 χιλιομέτρων, ξεκινά από το Ξάγναντο, κοντά στο Παρανέστι. Λίγο πιο κάτω από το κέντρο του χωριού, ακολουθούμε μικρό αγροτικό δρόμο, που μας κατεβάζει ομαλά προς το ποτάμι. Μετά από 800 μέτρα, φτάνουμε στο παραποτάμιο μονοπάτι. Για το υπόλοιπο της διαδρομής, ακολουθούμε τη ροή του ποταμού, περπατώντας μέσα στο παραποτάμιο δάσος, ώσπου να φτάσουμε στη σιδηροδρομική γραμμή και σε χώρο αναψυχής, έξω από το Παρανέστι” εξηγεί η Εφη Γελαστοπούλου από την “Καλλιστώ”. Από το “Σιδηρούν Παραπέτασμα” στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη Όπως διευκρίνισε, μιλώντας στην ημερίδα, η Λουκία Αργυριάδου από την “Καλλιστώ”, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συμβολίζει την παγκόσμια προσπάθεια για κοινές διασυνοριακές δράσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Καθήκον της Ένωσης για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη που αποτελείται από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικούς φορείς και ομάδες εμπειρογνωμόνων, είναι η διατήρηση και η προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξής της με διασυνοριακή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. “Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, η κοινή φυσική μας κληρονομιά κατά μήκος της γραμμής του πρώην “σιδερένιου παραπετάσματος”, πρέπει να διατηρηθεί και να αποκατασταθεί ως ένα οικολογικό δίκτυο που συνδέει υψηλής αξίας φυσικό και πολιτιστικό τοπίο, με σεβασμό των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών των τοπικών κοινοτήτων” εξήγησε. Σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συνδέει 16 χώρες της ΕΕ, πέντε υποψήφιες χώρες (Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Τουρκία), το Κόσοβο και δύο χώρες εκτός ΕΕ (Ρωσία και Νορβηγία). Πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού πάρκου Ροδόπης Στη πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού Περιφερειακού Πάρκου εντός της Βαλκανικής Πράσινης Ζώνης, στην οροσειρά της Ροδόπης, που έχουν καταθέσει προς συζήτηση περιβαλλοντικές οργανώσεις, αναφέρθηκαν οι Συμεών Αρανγκέλωφ (Simeon Arangelov) και Ινα Λαζάροβα (Ina Lazarova) από την ΄Ενωση Εθνικών Πάρκων Βουλγαρίας. Όπως είπαν, μιλώντας στην ημερίδα, πρόκειται για ένα οικοσύστημα με σπάνια ενδημικά και απειλούμενα είδη και μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, στη Βουλγαρία, υπάρχει κατακερματισμός των προστατευόμενων οικοτόπων και διαφορετική πολιτική προστασίας σε σχέση με την Ελλάδα. “Γι΄αυτό το λόγο”, διευκρίνησαν, “πρέπει να δημιουργηθεί ένα διασυνοριακό περιφερειακό πάρκο που θα περιλαμβάνει όλη τη Ροδόπη με το ίδιο status προστασίας”. Στα προβλήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη κοινής διασυνοριακής πολιτικής σε θέματα προστασίας της φύσης αναφέρθηκε και η Ελπίδα Γρηγοριάδου από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Νέστου- Βιστωνίδας και Ροδόπης υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται η υπογραφή κοινού πρωτοκόλλου παρακολούθησης για όλα τα διασυνοριακά είδη πανίδας και χλωρίδας. Σημαντικά προβλήματα, σύμφωνα με την κ.Γρηγοριάδου, αποτελούν επίσης η ρύπανση και τα εισαγόμενα σκουπίδια στο Νέστο, η ύπαρξη εμποδίων και ο κατακερματισμός πληθυσμών ιχθυοπανίδας από τα φράγματα, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και το διασυνοριακό έγκλημα της λαθροθηρίας, επικαλούμενη 7 περιστατικά λαθροθηρίας που σημειώθηκαν το διάστημα 2015-2020, στην περιοχή του Φρακτού Η ημερίδα διοργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ” σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και Ροδόπης του ΟΦΥΠΕΚΑ, την Ένωση Πάρκων Βουλγαρίας, το Ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης (European Green Belt), και το έργο LIFE ARCPROM.
  17. Διασχίζοντας ένα μονοπάτι μέσα σε καλλιέργειες τριφυλλιού και καλαμποκιού που συνεχίζει σε μια παραποτάμια διαδρομή, στεφανωμένη με δέντρα και οργιώδη φύση, δίπλα στο Νέστο, ολοκληρώθηκε στο Παρανέστι Δράμας, ημερίδα με θέμα την ανάδειξη της αξίας της βιοποικιλότητας και της διασυνοριακής συνεργασίας στην οροσειρά της Ροδόπης. Μιας ημερίδας που σύμφωνα με τους διοργανωτές της, είχε ως στόχο τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης, όπως ονομάζεται πλέον το πρώην «Σιδηρούν Παραπέτασμα» το οποίο χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση για σχεδόν 40 χρόνια. Εκεί, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή «πράσινη» ζώνη, ένας οικολογικός διάδρομος που διασχίζει 24 χώρες και, ως αυστηρά επιτηρούμενη στρατιωτική περιοχή, υπήρξε καταφύγιο για πολλά απειλούμενα είδη. Έτσι, οι περιοχές που περιλαμβάνονται στη νοητή γραμμή μεταξύ της Θάλασσας Μπάρεντς στη Ρώσο – Νορβηγική μεθόριο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα και τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στα Βαλκάνια μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, ενώ το ομώνυμο δίκτυο συγκροτήθηκε το 2003. Το νοτιότερο σκέλος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης είναι η Βαλκανική Πράσινη Ζώνη που κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει τις οροσειρές, καθώς και λίμνες και ποτάμια της Βαλκανικής. “Όλο το εθνικό πάρκο της οροσειράς Ροδόπης, έτσι και το μονοπάτι που ενώνει το Ξάγναντο με το Παρανέστι, θεωρούνται κομμάτι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης. Πρόκειται για μια προσπάθεια, εκεί που υπήρχε παλαιότερα το “Σιδηρούν παραπέτασμα” και ήταν ένα σύνορο που χώριζε τις χώρες, τώρα να είναι μια πράσινη γέφυρα που ενώνει τους ανθρώπους αλλά και τον άνθρωπο με τη φύση” εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Θεοδωρίδης από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ”. Το Μονοπάτι της Συνύπαρξης, όπως ονομάστηκε, υπάρχει εδώ και χρόνια και ξεκινάει δίπλα από χωράφια αγροτών οι οποίοι καλλιεργούν καλαμπόκι και τριφύλλι για ζωοτροφές. Μέσα από το έργο LIFE ARCPROM, μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης, έχουν δημιουργήσει και προτείνουν δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ώστε να μπορούν σχολεία και οικογένειες, να επισκέπτονται το μονοπάτι και να ενημερώνονται για το περιβάλλον, την περιοχή, τους κατοίκους της και πώς συνυπάρχει ο άνθρωπος με την άγρια ζωή, και πιο συγκεκριμένα με την αρκούδα. “Η διαδρομή, μήκους 2,2 χιλιομέτρων, ξεκινά από το Ξάγναντο, κοντά στο Παρανέστι. Λίγο πιο κάτω από το κέντρο του χωριού, ακολουθούμε μικρό αγροτικό δρόμο, που μας κατεβάζει ομαλά προς το ποτάμι. Μετά από 800 μέτρα, φτάνουμε στο παραποτάμιο μονοπάτι. Για το υπόλοιπο της διαδρομής, ακολουθούμε τη ροή του ποταμού, περπατώντας μέσα στο παραποτάμιο δάσος, ώσπου να φτάσουμε στη σιδηροδρομική γραμμή και σε χώρο αναψυχής, έξω από το Παρανέστι” εξηγεί η Εφη Γελαστοπούλου από την “Καλλιστώ”. Από το “Σιδηρούν Παραπέτασμα” στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη Όπως διευκρίνισε, μιλώντας στην ημερίδα, η Λουκία Αργυριάδου από την “Καλλιστώ”, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συμβολίζει την παγκόσμια προσπάθεια για κοινές διασυνοριακές δράσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Καθήκον της Ένωσης για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη που αποτελείται από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικούς φορείς και ομάδες εμπειρογνωμόνων, είναι η διατήρηση και η προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξής της με διασυνοριακή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. “Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, η κοινή φυσική μας κληρονομιά κατά μήκος της γραμμής του πρώην “σιδερένιου παραπετάσματος”, πρέπει να διατηρηθεί και να αποκατασταθεί ως ένα οικολογικό δίκτυο που συνδέει υψηλής αξίας φυσικό και πολιτιστικό τοπίο, με σεβασμό των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών των τοπικών κοινοτήτων” εξήγησε. Σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συνδέει 16 χώρες της ΕΕ, πέντε υποψήφιες χώρες (Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Τουρκία), το Κόσοβο και δύο χώρες εκτός ΕΕ (Ρωσία και Νορβηγία). Πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού πάρκου Ροδόπης Στη πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού Περιφερειακού Πάρκου εντός της Βαλκανικής Πράσινης Ζώνης, στην οροσειρά της Ροδόπης, που έχουν καταθέσει προς συζήτηση περιβαλλοντικές οργανώσεις, αναφέρθηκαν οι Συμεών Αρανγκέλωφ (Simeon Arangelov) και Ινα Λαζάροβα (Ina Lazarova) από την ΄Ενωση Εθνικών Πάρκων Βουλγαρίας. Όπως είπαν, μιλώντας στην ημερίδα, πρόκειται για ένα οικοσύστημα με σπάνια ενδημικά και απειλούμενα είδη και μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, στη Βουλγαρία, υπάρχει κατακερματισμός των προστατευόμενων οικοτόπων και διαφορετική πολιτική προστασίας σε σχέση με την Ελλάδα. “Γι΄αυτό το λόγο”, διευκρίνησαν, “πρέπει να δημιουργηθεί ένα διασυνοριακό περιφερειακό πάρκο που θα περιλαμβάνει όλη τη Ροδόπη με το ίδιο status προστασίας”. Στα προβλήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη κοινής διασυνοριακής πολιτικής σε θέματα προστασίας της φύσης αναφέρθηκε και η Ελπίδα Γρηγοριάδου από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Νέστου- Βιστωνίδας και Ροδόπης υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται η υπογραφή κοινού πρωτοκόλλου παρακολούθησης για όλα τα διασυνοριακά είδη πανίδας και χλωρίδας. Σημαντικά προβλήματα, σύμφωνα με την κ.Γρηγοριάδου, αποτελούν επίσης η ρύπανση και τα εισαγόμενα σκουπίδια στο Νέστο, η ύπαρξη εμποδίων και ο κατακερματισμός πληθυσμών ιχθυοπανίδας από τα φράγματα, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και το διασυνοριακό έγκλημα της λαθροθηρίας, επικαλούμενη 7 περιστατικά λαθροθηρίας που σημειώθηκαν το διάστημα 2015-2020, στην περιοχή του Φρακτού Η ημερίδα διοργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ” σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και Ροδόπης του ΟΦΥΠΕΚΑ, την Ένωση Πάρκων Βουλγαρίας, το Ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης (European Green Belt), και το έργο LIFE ARCPROM. View full είδηση
  18. Διαστημική ιστορία έγραψε πριν από μερικές ώρες η NASA, καθώς έφερε εις πέρας μια άκρως φιλόδοξη και απαιτητική άσκηση πλανητικής άμυνας, εμβολίζοντας εσκεμμένα έναν αστεροειδή με διαστημόπλοιο, προκειμένου να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας. Η αποστολή που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που παρουσιαστεί μια μέρα ο κίνδυνος να συγκρουστεί ένας αστεροειδής με τη Γη, γεγονός που θα συνιστούσε υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Αν και ο στόχος της άσκησης DART είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου αποστολή που ανοίγει νέους δρόμους στην πλανητική άμυνα. Ωστόσο, θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση. Τι περιλάμβανε η αποστολή DART Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης. Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου. «Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA. Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτά. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο.
  19. Διαστημική ιστορία έγραψε πριν από μερικές ώρες η NASA, καθώς έφερε εις πέρας μια άκρως φιλόδοξη και απαιτητική άσκηση πλανητικής άμυνας, εμβολίζοντας εσκεμμένα έναν αστεροειδή με διαστημόπλοιο, προκειμένου να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας. Η αποστολή που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που παρουσιαστεί μια μέρα ο κίνδυνος να συγκρουστεί ένας αστεροειδής με τη Γη, γεγονός που θα συνιστούσε υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Αν και ο στόχος της άσκησης DART είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου αποστολή που ανοίγει νέους δρόμους στην πλανητική άμυνα. Ωστόσο, θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση. Τι περιλάμβανε η αποστολή DART Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης. Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου. «Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA. Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτά. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο. View full είδηση
  20. Την 1η Οκτωβρίου, ξεκινάει μια νέα εποχή για τον ενεργειακό χάρτη της ΝΑ Ευρώπης με την έναρξη της ροής φυσικού αερίου από την Ελλάδα προς τη Βουλγαρία και από εκεί (αργότερα) στην υπόλοιπη Βαλκανική έως και την Ουκρανία, μέσω του ελληνοβουλγαρικού διασυνδετήριου αγωγού IGB. Σε τελετή στη Σόφια θα «υποδεχθούν» τις πρώτες ποσότητες αερίου, προερχόμενου από το νότο, ηγέτες της Βαλκανικής αλλά και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Καθώς πλησιάζει ένας δύσκολος ενεργειακά χειμώνας, η Βουλγαρία ενισχύει τις «δεξαμενές» της με αζέρικο φυσικό αέριο που θα καταφθάνει από την Ελλάδα. Ο αγωγός IGB, μήκους 182 χιλιόμετρων, ξεκινάει από την Κομοτηνή και εισέρχεται στο βουλγαρικό δίκτυο στην πόλη Στάρα Ζαγόρα. Σε πρώτη φάση θα μεταφέρει ετησίως 3 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου, αλλά η συνολική δυναμικότητα μεταφοράς θα είναι 5 δισ. κυβικά μέτρα. Η εμπορική λειτουργία του εγκαινιάζεται μεν με ροή αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, που θα «πέφτει» στον IGB, στη διασταύρωσή του με τον διερχόμενο ΤΑΡ στην Κομοτηνή, για να συνεχίσει το «ταξίδι» προς τη Βουλγαρία και από εκεί, μέσω άλλων διασυνδετήριων αγωγών, στη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία-αργότερα, ίσως και παραπάνω. Ωστόσο, από τα τέλη του 2023, στον ελληνοβουλγαρικό «σωλήνα» θα πέφτουν και σημαντικές ποσότητες από το υγροποιημένο LNG της Αλεξανδρούπολης, όπου θα φτάνει σε παγοκολώνες με δεξαμενόπλοια και θα επαναεριοποιείται στις υπό κατασκευή πλωτές εγκαταστάσεις FSRU. Από τη θαλάσσια εξέδρα, με ποντισμένους αγωγούς θα διοχετεύεται στον ΤΑΡ στη στεριά και λίγο παρακάτω, στο ύψος της Κομοτηνής, μέσω του IGB θα φεύγει για τις αγορές της ΝΑ Ευρώπης. Τον περασμένο Μάιο, στην Αλεξανδρούπολη συναντήθηκαν στα εγκαίνια της έναρξης κατασκευής του FSRU οι ηγέτες των άμεσα ενδιαφερόμενων χωρών της Βαλκανικής και εκεί ανακοινώθηκε η δέσμευση του κατασκευαστικού ομίλου ότι το έργο θα έχει ολοκληρωθεί έως τα τέλη του άλλου χρόνου, ενώ εξαγγέλθηκε και σχέδιο κατασκευής και δεύτερης εξέδρας επαναεριοποίησης LNG δυτικά της Αλεξανδρούπολης. Γίνεται σαφές, κατόπιν όλων αυτών, ότι η Ελλάδα καθίσταται πύλη εισόδου ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την οποία ταυτόχρονα βοηθάει στην επιχείρηση απεξάρτησής της από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές. Οι χώρες της Βαλκανικής, έως τώρα, εξαρτώνται τα μέγιστα από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, με τη Βουλγαρία να καλύπτει το 90% των αναγκών της από την Ρωσία. Μάλιστα, η Μόσχα, λόγω της στάσης της Σόφιας στο Ουκρανικό, διέκοψε ήδη την παροχή φυσικού αερίου. Με την έναρξη της λειτουργίας του IGB, όμως, το ενεργειακό τοπίο αλλάζει και το ρωσικό μονοπώλιο «σπάει», με πρώτο βήμα τη λειτουργία του ελληνοβουλγαρικού άξονα. Ένας άλλος αγωγός που θα «δέσει» ακόμα πιο γερά την Ελλάδα με τα ευρωπαϊκά ενεργειακά δίκτυα, έχει συμφωνηθεί να γίνει στον άξονα Θεσσαλονίκη - Σκόπια, για να μεταφέρει αέριο προς τη Βόρεια Μακεδονία και από εκεί βορειότερα στη Σερβία, το Κόσοβο, κ.λπ. Κατά τους αναλυτές, με τους ενεργειακούς αγωγούς αλλά και τους οδικούς άξονες, χερσαίους και θαλάσσιους (λιμάνια), αναβαθμίζεται γενικότερα η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης.
  21. Την 1η Οκτωβρίου, ξεκινάει μια νέα εποχή για τον ενεργειακό χάρτη της ΝΑ Ευρώπης με την έναρξη της ροής φυσικού αερίου από την Ελλάδα προς τη Βουλγαρία και από εκεί (αργότερα) στην υπόλοιπη Βαλκανική έως και την Ουκρανία, μέσω του ελληνοβουλγαρικού διασυνδετήριου αγωγού IGB. Σε τελετή στη Σόφια θα «υποδεχθούν» τις πρώτες ποσότητες αερίου, προερχόμενου από το νότο, ηγέτες της Βαλκανικής αλλά και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Καθώς πλησιάζει ένας δύσκολος ενεργειακά χειμώνας, η Βουλγαρία ενισχύει τις «δεξαμενές» της με αζέρικο φυσικό αέριο που θα καταφθάνει από την Ελλάδα. Ο αγωγός IGB, μήκους 182 χιλιόμετρων, ξεκινάει από την Κομοτηνή και εισέρχεται στο βουλγαρικό δίκτυο στην πόλη Στάρα Ζαγόρα. Σε πρώτη φάση θα μεταφέρει ετησίως 3 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου, αλλά η συνολική δυναμικότητα μεταφοράς θα είναι 5 δισ. κυβικά μέτρα. Η εμπορική λειτουργία του εγκαινιάζεται μεν με ροή αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, που θα «πέφτει» στον IGB, στη διασταύρωσή του με τον διερχόμενο ΤΑΡ στην Κομοτηνή, για να συνεχίσει το «ταξίδι» προς τη Βουλγαρία και από εκεί, μέσω άλλων διασυνδετήριων αγωγών, στη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία-αργότερα, ίσως και παραπάνω. Ωστόσο, από τα τέλη του 2023, στον ελληνοβουλγαρικό «σωλήνα» θα πέφτουν και σημαντικές ποσότητες από το υγροποιημένο LNG της Αλεξανδρούπολης, όπου θα φτάνει σε παγοκολώνες με δεξαμενόπλοια και θα επαναεριοποιείται στις υπό κατασκευή πλωτές εγκαταστάσεις FSRU. Από τη θαλάσσια εξέδρα, με ποντισμένους αγωγούς θα διοχετεύεται στον ΤΑΡ στη στεριά και λίγο παρακάτω, στο ύψος της Κομοτηνής, μέσω του IGB θα φεύγει για τις αγορές της ΝΑ Ευρώπης. Τον περασμένο Μάιο, στην Αλεξανδρούπολη συναντήθηκαν στα εγκαίνια της έναρξης κατασκευής του FSRU οι ηγέτες των άμεσα ενδιαφερόμενων χωρών της Βαλκανικής και εκεί ανακοινώθηκε η δέσμευση του κατασκευαστικού ομίλου ότι το έργο θα έχει ολοκληρωθεί έως τα τέλη του άλλου χρόνου, ενώ εξαγγέλθηκε και σχέδιο κατασκευής και δεύτερης εξέδρας επαναεριοποίησης LNG δυτικά της Αλεξανδρούπολης. Γίνεται σαφές, κατόπιν όλων αυτών, ότι η Ελλάδα καθίσταται πύλη εισόδου ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την οποία ταυτόχρονα βοηθάει στην επιχείρηση απεξάρτησής της από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές. Οι χώρες της Βαλκανικής, έως τώρα, εξαρτώνται τα μέγιστα από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, με τη Βουλγαρία να καλύπτει το 90% των αναγκών της από την Ρωσία. Μάλιστα, η Μόσχα, λόγω της στάσης της Σόφιας στο Ουκρανικό, διέκοψε ήδη την παροχή φυσικού αερίου. Με την έναρξη της λειτουργίας του IGB, όμως, το ενεργειακό τοπίο αλλάζει και το ρωσικό μονοπώλιο «σπάει», με πρώτο βήμα τη λειτουργία του ελληνοβουλγαρικού άξονα. Ένας άλλος αγωγός που θα «δέσει» ακόμα πιο γερά την Ελλάδα με τα ευρωπαϊκά ενεργειακά δίκτυα, έχει συμφωνηθεί να γίνει στον άξονα Θεσσαλονίκη - Σκόπια, για να μεταφέρει αέριο προς τη Βόρεια Μακεδονία και από εκεί βορειότερα στη Σερβία, το Κόσοβο, κ.λπ. Κατά τους αναλυτές, με τους ενεργειακούς αγωγούς αλλά και τους οδικούς άξονες, χερσαίους και θαλάσσιους (λιμάνια), αναβαθμίζεται γενικότερα η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης. View full είδηση
  22. Υποχρεωτική γίνεται η κατασκευή μονάδων διαλογής ανακυκλώσιμων σε όλες τις νέες εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων. Η αλλαγή έρχεται κατ’ απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έχει εδώ και χρόνια ξεκαθαρίσει ότι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα χρηματοδοτηθούν από το νέο ΕΣΠΑ εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων. Τις αλλαγές προανήγγειλε ο γενικός γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρεία Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ) στη Θεσσαλονίκη. Όπως ανέφερε, οι αλλαγές πρόκειται να έρθουν μέσα από την τροποποίηση του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ), που αναθεωρήθηκε μόλις πριν από μια διετία. «Η διαβούλευση για την επικαιροποίηση του εθνικού σχεδιασμού θα γίνει προκειμένου να τον προσαρμόσουμε σε νέα δεδομένα και νέες απαιτήσεις που έχουν προκύψει τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά κυρίως έχουν προκύψει από τη συμφωνία που έχει επιτευχθεί για τη χρηματοδότηση από την Ε.Ε. των νέων μονάδων κυκλικής οικονομίας, των μονάδων ανακύκλωσης και ανάκτησης», ανέφερε. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οι τροποποιήσεις του εθνικού σχεδιασμού (που εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020) πρόκειται να γίνουν για να ενσωματωθούν κατ’ αρχήν οι αλλαγές που έγιναν με τον νόμο 4821 (Ιούλιος 2021), αλλά και να «ευθυγραμμιστεί» ο σχεδιασμός με τις τελευταίες προβλέψεις τις κοινοτικής νομοθεσίας. Η σημαντικότερη αλλαγή αφορά τις «μονάδες ανακύκλωσης και ανάκτησης». Πρόκειται για τις εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων που, σύμφωνα με τον ισχύοντα σχεδιασμό, πρέπει να περιλαμβάνουν υποχρεωτικά δύο ροές αποβλήτων, τα σύμμεικτα σκουπίδια και τα προδιαλεγμένα βιοαπόβλητα. Οι μονάδες αυτές θα πρέπει τώρα να εξυπηρετούν τρεις ροές (και τη διαλογή ανακυκλώσιμων). Την αλλαγή έχει ζητήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εδώ και χρόνια, τονίζοντας ότι δεν θα χρηματοδοτήσει πλέον μονάδες που κάνουν απλά διαχείριση συμμείκτων και έχουν ως αποτέλεσμα την εξαγωγή ενός 10%-15% ανακυκλώσιμων κακής ποιότητας και τη μετατροπή του υπολοίπου σε απορριμματογενές καύσιμο. Η Επιτροπή ξεκαθάρισε και πρόσφατα στην Ελλάδα ότι οποιεσδήποτε μέθοδοι «ανάκτησης ενέργειας» πρέπει να γίνονται μόνο στο υπόλειμμα και όχι… στο μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων, όπως γίνεται σήμερα στη χώρα μας. Η προσθήκη αυτή θα έχει θετική επίδραση στην ανακύκλωση. Σήμερα, η διαλογή γίνεται κατά βάση από ιδιωτικά κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών (ΚΔΑΥ), τα οποία όμως κατά κανόνα βρίσκονται κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα (δηλαδή δεν καλύπτεται μεγάλο μέρος της χώρας). Το υπουργείο Περιβάλλοντος πιθανότατα θα προσθέσει στον ΕΣΔΑ πρόβλεψη περί υποχρεωτικού εκσυγχρονισμού των όποιων δημοτικών ΚΔΑΥ, πολλά από τα οποία είναι απαρχαιωμένα. Ανάλογη πρόβλεψη (όχι υποχρεωτική, προφανώς) υπάρχει και για τα ιδιωτικά ΚΔΑΥ, με την Πολιτεία να έχει αναλάβει νομική δέσμευση ότι θα υποστηρίξει τον εκσυγχρονισμό τους. Η δεύτερη αλλαγή θα αφορά τη δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να αναλαμβάνει από τους δήμους ή τους φορείς διαχείρισης απορριμμάτων (ΦΟΣΑ) τη διαχείριση αποβλήτων για μεταβατικό διάστημα, έως ότου κατασκευαστούν και λειτουργήσουν οι σχεδιαζόμενες μονάδες. Η δυνατότητα αυτή έχει ήδη προβλεφθεί στον ν. 4819.
  23. Υποχρεωτική γίνεται η κατασκευή μονάδων διαλογής ανακυκλώσιμων σε όλες τις νέες εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων. Η αλλαγή έρχεται κατ’ απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έχει εδώ και χρόνια ξεκαθαρίσει ότι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα χρηματοδοτηθούν από το νέο ΕΣΠΑ εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων. Τις αλλαγές προανήγγειλε ο γενικός γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρεία Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ) στη Θεσσαλονίκη. Όπως ανέφερε, οι αλλαγές πρόκειται να έρθουν μέσα από την τροποποίηση του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ), που αναθεωρήθηκε μόλις πριν από μια διετία. «Η διαβούλευση για την επικαιροποίηση του εθνικού σχεδιασμού θα γίνει προκειμένου να τον προσαρμόσουμε σε νέα δεδομένα και νέες απαιτήσεις που έχουν προκύψει τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά κυρίως έχουν προκύψει από τη συμφωνία που έχει επιτευχθεί για τη χρηματοδότηση από την Ε.Ε. των νέων μονάδων κυκλικής οικονομίας, των μονάδων ανακύκλωσης και ανάκτησης», ανέφερε. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οι τροποποιήσεις του εθνικού σχεδιασμού (που εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020) πρόκειται να γίνουν για να ενσωματωθούν κατ’ αρχήν οι αλλαγές που έγιναν με τον νόμο 4821 (Ιούλιος 2021), αλλά και να «ευθυγραμμιστεί» ο σχεδιασμός με τις τελευταίες προβλέψεις τις κοινοτικής νομοθεσίας. Η σημαντικότερη αλλαγή αφορά τις «μονάδες ανακύκλωσης και ανάκτησης». Πρόκειται για τις εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων που, σύμφωνα με τον ισχύοντα σχεδιασμό, πρέπει να περιλαμβάνουν υποχρεωτικά δύο ροές αποβλήτων, τα σύμμεικτα σκουπίδια και τα προδιαλεγμένα βιοαπόβλητα. Οι μονάδες αυτές θα πρέπει τώρα να εξυπηρετούν τρεις ροές (και τη διαλογή ανακυκλώσιμων). Την αλλαγή έχει ζητήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εδώ και χρόνια, τονίζοντας ότι δεν θα χρηματοδοτήσει πλέον μονάδες που κάνουν απλά διαχείριση συμμείκτων και έχουν ως αποτέλεσμα την εξαγωγή ενός 10%-15% ανακυκλώσιμων κακής ποιότητας και τη μετατροπή του υπολοίπου σε απορριμματογενές καύσιμο. Η Επιτροπή ξεκαθάρισε και πρόσφατα στην Ελλάδα ότι οποιεσδήποτε μέθοδοι «ανάκτησης ενέργειας» πρέπει να γίνονται μόνο στο υπόλειμμα και όχι… στο μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων, όπως γίνεται σήμερα στη χώρα μας. Η προσθήκη αυτή θα έχει θετική επίδραση στην ανακύκλωση. Σήμερα, η διαλογή γίνεται κατά βάση από ιδιωτικά κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών (ΚΔΑΥ), τα οποία όμως κατά κανόνα βρίσκονται κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα (δηλαδή δεν καλύπτεται μεγάλο μέρος της χώρας). Το υπουργείο Περιβάλλοντος πιθανότατα θα προσθέσει στον ΕΣΔΑ πρόβλεψη περί υποχρεωτικού εκσυγχρονισμού των όποιων δημοτικών ΚΔΑΥ, πολλά από τα οποία είναι απαρχαιωμένα. Ανάλογη πρόβλεψη (όχι υποχρεωτική, προφανώς) υπάρχει και για τα ιδιωτικά ΚΔΑΥ, με την Πολιτεία να έχει αναλάβει νομική δέσμευση ότι θα υποστηρίξει τον εκσυγχρονισμό τους. Η δεύτερη αλλαγή θα αφορά τη δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να αναλαμβάνει από τους δήμους ή τους φορείς διαχείρισης απορριμμάτων (ΦΟΣΑ) τη διαχείριση αποβλήτων για μεταβατικό διάστημα, έως ότου κατασκευαστούν και λειτουργήσουν οι σχεδιαζόμενες μονάδες. Η δυνατότητα αυτή έχει ήδη προβλεφθεί στον ν. 4819. View full είδηση
  24. Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση. Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις. Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες. Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει. Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή. Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα. Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών. Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής: Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε; Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης. Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu. Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης. Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά. Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών». Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu Το φυσικό και το τεχνητό Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας. Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων. Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία. Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν. Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu. Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής. Φυτεμένες στέγες, στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί. Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση.
  25. Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση. Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις. Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες. Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει. Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή. Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα. Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών. Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής: Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε; Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης. Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu. Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης. Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά. Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών». Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu Το φυσικό και το τεχνητό Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας. Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων. Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία. Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν. Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu. Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής. Φυτεμένες στέγες, στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί. Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση. View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.