2016

ΠΔ 696/1974: ΜΕΛΕΤΕΣ ΕΡΓΩΝ Αμοιβή αναλόγως του χρόνου απασχολήσεως Αρθρο 102. 1. Εάν εις Μελετητήν ανατεθή σύνταξις μελέτης ή εκτέλεσις εργασίαςαναγομένης εις τοπογραφικάς εργασίας ή συγκοινωνιακά, υδραυλικά ή κτιριακά έργα, μη περιλαμβανομένης δε ις τας εν τω παρόντιαναφερομένης και εις η αμοιβή δεν συμφωνείται κατ` αποκοπήν, αύτη ορίζεται αναλόγως του χρόνου απασχολήσεως, του χρόνου τούτου λογιζομένου εις ακεραίας ημέρας από της ημέρας αφίξεως μέχρι της ημέρας αναχωρήσεως, ως κάτωθι: α) Δι` επιστήμονα εικοσαετούς και άνω πείρας, ημερησίως δύο χιλιάδες δρχ. (2.000) β) Δι` επιστήμονας υπερδεκαετούς και μέχρις εικοσαετούς πείρας, ημερησίως χίλιαι πεντακόσιαι δραχμαί (1.500) γ) Δι` επιστήμονας μικροτέρας της δεκαετούς πείρας, ημερησίως χίλιαι δρχ. (1.000) δ) Αι αποζημιώσεις της παρούσης παραγράφου νοούνται δι` απασχόλησιν πλειόνων της μιας ημερών, ή, εις περίπτωσιν μιας μόνον ημέρας, δι` απασχόλησιν 5 τουλάχιστον ωρών. Δι` απασχόλησιν ελάσσοντα των 5 ωρών, η ωριαία αποζημίωσις ορίζεται ίση προς το 0,20 των ως άνω αναφερομένων ημερησίων αποζημιώσεων, με ελάχιστην αμοιβήν πάντως ουχί μικροτέραν των500 δραχμών. Τα ανωτέρω ποσά πολλαπλασιάζονται επί τον συντελεστήν λ της παρ. 2 του άρθρ. 4 του παρόντος. ..............................................................................

Αγαπητέ kasvan δεν καταλαβαίνω γιατί οξύνεις τη συζήτηση. Ο achille ανέφερε μια γνώμη ότι δεν πρέπει οι Δημόσιες Υπηρεσίες να εκπονούν μελέτες. Εγώ θυμόμουν τον Ν716 ο οποίος το επέτρεπε. Δεν θυμόμουν τον Ν3316 να το περιέχει. Ο συνάδελφος erling παραθέτει το Ν3316 που και αυτός το αναφέρει σαφώς. Επομένως το θέμα διευκρυνίστηκε. Κανένας δεν απαξίωσε τους ΔΥ. Μακάρι να υπάρχει χρόνος, προσωπικό και διάθεση και να κάνουν όσες μελέτες μπορούν οι Δημόσιες Υπηρεσίες. Εγώ δεν βλέπω καμία αντιπαλότητα ουσιαστική μεταξύ ΔΥ και μελετητών. Ο ένας χώρος αλληλοσυνδέεται με τον άλλο.

Δυστυχώς το ΤΣΜΕΔΕ από τον ιδρυτικό του νόμο το 1940 έχει αυτό το πλαίσιο λειτουργίας. Προφανώς για ορισμένες περιπτώσεις μηχανικών μελών του και ιδιαίτερα την σημερινή περίοδο υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει μια διαδικασία να ιδρυθεί ένας συμληρωματικός κλάδος πρόνοιας ο οποίος να βοηθά σε περιπτώσεις ανεργίας. Δεν ξέρω όμως αν προχωρήσει και πότε. Για τα υπόλοιπα να αναστέλλεις την ιδιότητα του μέλους του ΤΕΕ και του ΤΣΜΕΔΕ σήμερα δεν μπορεί να γίνει. Ισως στο μέλλον αν υπάρξουν προσαρμογές. Να σημειώσω ότι ΤΣΜΕΔΕ πληρώνεις καί όταν υπηρετείς την στρατιωτική θητεία. παλιότερα ήταν και δύο χρόνια.

Παιδιά κάπου υπάρχει παρανόηση για το πλαίσιο που ορίζει το επάγγελμα του μηχανικού στην χώρα μας. (και του δικηγόρου, ιατρού, φαρμακοποιού) Το ΤΣΜΕΔΕ ασφαλίζει ιδιότητα και όχι εργασία. Αυτό είναι προνόμιο για τους μηχανικούς και όχι επαχθές βάρος. Γιατί έχεις ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς διακοπές και χωρίς αλλαγή του ταμείου αν αλλάζει η εργασιακή σχέση (υπάλληλος, μελετητής, εργολήπτης, δημόσιος υπάλληλος, ελεύθερος επαγγελαματίας). Οι κάτω από 5ετία με 200 € το μήνα και οι άνω της 5ετίας με 300 € το μήνα έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εφάπαξ και τρείς συντάξεις στα 35 χρόνια ασφάλισης και ηλικία 60 ετών. Η λύση δίνεται στην πράξη με όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν ιδίως για τος νέους και που ο καθένας τις καταλαβαίνει. Η Ελένη Λ. έχει ήδη 2 χρόνια ασφάλιση. Είναι εύκολο να πούμε να μην είναι υποχρεωτική η ασφάλιση αλλά οι επιπτώσεις φοβάμαι ότι θα είναι καταστροφικές για τους νέους και για το μέλλον τους.

Ν 716/1977: [ΜΗΤΡΩΟ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ-ΑΝΑΘΕΣΗ-ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΜΕΛΕΤΩΝ] Αρθρον 1.- Ο παρών Νόμος καθορίζει τους όρους και την διαδικασίαν της εις ιδιώτας μελετητάς και ιδιωτικά γραφεία μελετών αναθέσεως και της υπό τούτων εκπονήσεως μελετών διά λογαριασμόν του Δημοσίου, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, Δημοσίων Επιχειρήσεων και λοιπών Οργανισμών Δημοσίου ενδιάφέροντος όταν αι μελέται αύται δεν εκπονούνται απ` ευθείας υπό του προσωπικού τούτων. Ο Ν 716/1977 καταργήθηκε με το Ν 3316/2005, ο οποίος δεν έχει τέτοια αναφορά. Σήμερα μάλλον ισχύει αυτό που λέει ο achille. Αλλά πως αυτό καλύπτεται νομοθετικά;

Αγαπητέ zavi. Εντάξει σωστά όλα τα παραπάνω. Να γίνω ανταγωνιστικός. Δηλαδή να εκπονήσω μελέτες (ας πούμε στατικές, αρχιτεκτονικές, τοπογραφικές κτλ) με έμπνευση, με ποιότητα, οικονομικές, σε μικρότερο χρονικό διάστημα, με πρωτοτυπία, με ασφάλεια, μελέτες πλήρεις, με σύγχρονα λογισμικά κτλ). Και να πληρωθώ για όλα τα παραπάνω με τι ποσό; Με το 30% της σημερινής κατώτερης αμοιβής; ή με το 10%; Γιατί με τις σημερινές συνθήκες στην χώρα μας με το πλήθος μηχανικών το οποίο αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και με ύπαρξη και άλλων παραγόντων (προβληματικές κρατικές υπηρεσίες, νεφελώδης νομοθεσία, οικονομική κρίση κτλ) εκεί θα διαμορφωθεί η αμοιβή. Δηλαδή και να βελτιώσω τον εξοπλισμό και να εργαστώ με μεγαλύτερη ένταση και να εντείνω όλες τις πνευματικές και σωματικές δυνατότητές μου και να μη πληρωθώ στο τέλος. Το να γίνουμε ανταγωνιστικοί σε πλαίσιο χωρίς κατοχύρωση μιας κατώτερης αμοιβής μάλλον οδηγεί στην αποχώρηση από το ελεύθερο επάγγελμα των μηχανικών που θα εργάζονται με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Ενώ αντίθετα σε πλαίσιο με κατοχυρωμένη την κατώτερη αμοιβή (για μελέτες πάντα μιλάμε) δίνει την δυνατότητα να αναπτυχθεί ο ανταγωνιστικός μηχανικός που προτείνεις και συμφωνώ και εγώ. Η ανταγωνιστικότητα επομένως χρειάζεται να αναπτύσσεται και να την επιδιώκουμε για να υπάρξει βελτίωση την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και όχι για να μειωθεί η αμοιβή αυτών που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες. Εξάλλου η πολιτεία με αυτό τον σκοπό έχει θεσμοθετήσει κατώτερη αμοιβή. Για να εκπονούνται μελέτες που να καλύπτουν το ελάχιστο σε ασφάλεια, υγιεινή, ποιότητα, οικονομία κτλ

ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 3842 (ΦΕΚ Α΄ 58/23.04.2010) Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις.

"Ν 3842/2010: Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και αλλες διατάξεις Αρθρο 7 Φορολογία ελεύθερων επαγγελματιών Παρακράτηση φόρων 1. α. Η πρώτη περίοδος της παραγράφου 5 του άρθρου 49 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής: "Το καθαρό εισόδημα αρχιτεκτόνων και μηχανικών από τη σύνταξη μελετών και σχεδίων οικοδομικών και λοιπών τεχνικών έργων, την επίβλεψη της εκτέλεσης τους, τη διεύθυνση εκτέλεσης (διοίκηση του έργου) και την ενέργεια πραγματογνωμοσυνών και διαιτησιών σχετικών με αυτά τα έργα, εξευρίσκεται σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1 έως και 4. Σε περίπτωση εξωλογιστικού προσδιορισμού με βάση τις διατάξεις του άρθρου 50, εφαρμόζονται οι παρακάτω συντελεστές:". β. Στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 4 του Κ.Φ.Ε. προστίθεται εδάφιο ως εξής: "Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων εδαφίων εφαρμόζονται και για το αρνητικό στοιχείο (ζημία) του εισοδήματος από ελευθέρια επαγγέλματα." 2. Τα δύο τελευταία εδάφια της παραγράφου 5 του άρθρου 49 του Κ.Φ.Ε. καταργούνται. 3. Η παράγραφος 6 του άρθρου 49 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής: "6. Οι διατάξεις των υποπεριπτώσεων Ν και ιαια` της περίπτωσης γ` της προηγούμενης παραγράφου ισχύουν και για τις αμοιβές των γεωλόγων μελετητών μόνο σε περίπτωση εξωλογιστικού προσδιορισμού του εισοδήματος τους με βάση τις διατάξεις του άρθρου 50." 4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου αυτού έχουν εφαρμογή για εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2010 και μετά." Ολα τα παραπάνω είναι από τον νέο νόμο ο οποίος ισχύει. Στην παράγραφο 1 αναφέρει ότι τροποποιήθηκε η παραγράφος 5 του άρθρου 49 του Κ.Φ.Ε και στην παράγραφο 4 ότι η εφαρμογή γίνεται για εισοδήματα από 1.1.2010. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι για εισοδήματα μηχανικών από 1.1.2010 από συντάξεις μελετών κτλ θα φορολογηθούμε με έσοδα-έξοδα= καθαρό εισόδημα και όχι με έσοδαΧσυντελεστή=καθαρό εισόδημα, όπως κάναμε έως και το 2009.

Μην πυροβολείτε τον πιανίστα. Εγω δεν είπα και δεν είδα τίποτα! Το άρθρο 191 του ΠΚ παρουσίασα. Υπάρχει ανεξάρτητα από την δική μου ύπαρξη.

ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ Άρθρο 191 1. Σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και σε χρηματική ποινή καταδικάζεται όποιος διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις ή φήμες ικανές να επιφέρουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να ταράξουν τη δημόσια πίστη ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στο εθνικό νόμισμα ή στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας ή να επιφέρουν διαταραχή στις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Αν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου, ο υπαίτιος καταδικάζεται τουλάχιστον σε φυλάκιση έξι μηνών και σε χρηματική ποινή τουλάχιστον πεντακοσίων ενενήντα (590) ΕΥΡΩ. 2. Όποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή.

στην ιστοσελίδα του ΤΣΜΕΔΕ αν επιλέξεις "Πρόσφατες Ανακοινώσεις" ενημερώνει ότι "Τέλος στο πρόβλημα της τηλεφωνικής επικοινωνίας - Δευτέρα, 28 Σεπτεμβρίου 2009 Προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα της τηλεφωνικής ενημέρωσης και εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων των Τομέων Μηχανικών και ΕΔΕ παρατίθεται λίστα με τις Διευθύνσεις - Τμήματα καθώς επίσης και τα τηλέφωνα των υπευθύνων με τους οποίους μπορείτε να επικοινωνείτε." και αν επιλέξεις "περισσότερα" εμφανίζει λίστα με τηλέφωνα για δοκίμασε, εκτός αν ήδη το έχεις κάνει και δεν απαντάνε ούτε αυτά!

Αγαπητή myri γιατί κάνεις αυτή την τοποθέτηση για ασφαλισμένους μηχανικούς πριν και μετά το 1993; Οι πρώτοι πληρώνουν κάθε μήνα 335,93 Ε και οι δεύτεροι 310,96 Ε (για ελεύθερους επαγγελματίες). Υπάρχει άλλη σοβαρή διαφορά η οποία να οδηγεί στην τοποθέτηση ότι πρέπει να χωριστούμε σε ευνοημένους πριν το 1993 και σε αδικημένους μετά το 1993; Θεμιτή και αναγκαία η κριτική, αλλά να μη παραβλέπουμε ότι πραγματικά ισχύει. Το οποίο τις περισσότερες φορές δεν έχει επιτευχθεί από μόνο του και αυτόματα.

Θεοδόσης Τάσσιος (Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου) Συνέντευξη Τα παιδιά φοβούνταν απ’ όλη αυτή την κατάσταση; Δηλαδή είχε δημιουργηθεί με διορισμένους φοιτητές, επιτρόπους κυβερνητικούς στη σύγκλητο; Είχαν φοβηθεί τα παιδιά; Το νιώθατε εσείς αυτό; Εγώ δεν τον ένιωσα αυτόν τον φόβο των παιδιών και υποθέτω ότι θα εξηγείται αυτό το φαινόμενο ως εξής: Εκεινών που το έλεγε η περδικούλα τους δεν φοβούνταν. Άρα δεν φαινόταν. Εκεινών που δεν το έλεγε δεν εμφανίζονταν καν για να κρίνεις ότι δεν φοβούνται ή δεν εξετίθεντο σε αντικείμενα τέτοια, ώστε να κρίνεις. Η εντύπωση, όμως, ήταν ότι τα παιδιά διατηρούσαν ένα φρόνημα υγιές, γιατί ξέρετε και το άλλο είναι και κάτι σημαντικό, αυτά τα παιδιά, εκείνης της εποχής, εκείνων των χρόνων, μετά τη μεταπολίτευση, απετέλεσαν τους καλύτερους φοιτητές. Κάναμε τη μεταρρύθμιση του προγράμματος σπουδών του Πολυτεχνείου, αυτά που έκανε ο νόμος του Παπανδρέου αργότερα και άλλα τόσα, τα κάναμε εμείς με εκείνη τη γενιά. Με τη γενιά του Πολυτεχνείου. Μόλις σκόρπισε η γενιά του Πολυτεχνείου, πήραν δίπλωμα και φύγανε, το ’78, άρχισαν τα «μα, όχι», «μα, τι τα θέλουμε αυτά;», «όχι προαπαιτούμενα, όχι δεν πειράζει να δίνουμε εξετάσεις στο 5ο έτος, αλλά να χρωστάμε του πρώτου» και μάλιστα έγραψα τότε στο «ΒΗΜΑ» ότι «μέχρι εδώ ήμουν μαζί σας, εδώ κόβονται οι σχέσεις μας» και βεβαίως έσπευσε μια εφημερίδα, η «ΕΣΤΙΑ» να γράψει κύριο άρθρο και να πει: «Η καλλικέλαδος αηδών του Πολυτεχνείου καλά να πάθει», που κακώς το είπε αυτό, αλλά θέλω να πω ότι εκείνη η γενιά του Πολυτεχνείου ήταν πολύ σημαντικά παιδιά.

8 οργανώσεις σε 2 χρόνια Οσοι ξέφυγαν από τις χιλιάδες συλλήψεις της πρώτης ημέρας έσπευσαν στα μυστικά στέκια της στρατοκρατούμενης Αθήνας. Για τους τυχερούς, που βρίσκονταν ήδη εκτός συνόρων, τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. *Και οι μεν, και οι δε «έστησαν» τις πρώτες αντιδικτατορικές οργανώσεις, λίγες μόνο ημέρες μετά το πραξικόπημα: το Πατριωτικό Μέτωπο στο σπίτι της Παξών 6, από μία ομάδα Λαμπράκηδων (Μίκης Θεοδωράκης, Α. Μανωλάκος, Χρ. Μίσσιος, Γ. Βότσης, Θ. Πανούσης) και την «29 Μάη» στο Παρίσι. Από έλληνες φοιτητές. *Στο τέλος του μήνα ιδρύεται η Δημοκρατική Αμυνα από κεντροαριστερούς διανοούμενους του «Ομίλου Παπαναστασίου». *Το Μάιο ο «πυρήνας» του Πατριωτικού Μετώπου έρχεται σε επαφή με άλλους της Νεολαίας Λαμπράκη και της ηγεσίας του τότε ενιαίου ΚΚΕ (Μπ. Δρακόπουλο, Κ. Φιλίνη, Α. Μπριλλάκη). Το «Μέτωπο» μετονομάζεται ΠΑΜ (Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο). *Η «μαύρη χρονιά» του πραξικοπήματος κλείνει με την ίδρυση του «Ρήγα Φεραίου» το Δεκέμβριο του 1967. *Το Φεβρουάριο του 1968 ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύει το ΠΑΚ. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους οι Α. Παπανδρέου και Α. Μπριλλάκης συμφωνούν στη Ρώμη για συνεργασία ΠΑΜ-ΠΑΚ. *Το ΚΚΕ μετά τη διάσπαση του 1968 αφιερώνει αρκετό χρόνο στην ανασυγκρότηση του κόμματος και της ΚΝΕ. *Μετά το 1970 αναπτύσσεται με μαζικές αντιδικτατορικές οργανώσεις, την ΕΣΑΚ στους εργατικούς χώρους και την ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ στους φοιτητικούς. Δέχεται δύο ισχυρά πλήγματα στην καρδιά των μηχανισμών του μετά το Πολυτεχνείο, όταν συλλαμβάνονται και βασανίζονται κορυφαία στελέχη του (Κάππος, Γόντικας, Αμπατιέλος). *Τον Οκτώβριο εμφανίζεται το Κίνημα 20ής Οκτώβρη, από φοιτητές στο Παρίσι. *Λίγο αργότερα ακολουθεί η Ανεξάρτητη Αριστερά, που τη στελεχώνουν έλληνες φοιτητές, σε Ιταλία και Σουηδία. *Ο Δεκέμβριος φέρνει και την έκπληξη: εμφανίζεται προκήρυξη της πρώτης δεξιών αποχρώσεων οργάνωσης, «Ελεύθεροι Ελληνες», που καλεί τους αξιωματικούς να ανατρέψουν τη χούντα... Παράνομα έντυπα, προκηρύξεις, ανάρτηση πανό, εκρήξεις αυτοσχέδιων βομβών. Και δεκάδες συλλήψεις, δίκες, καταδίκες, φυλακίσεις και εξορίες. Ανώνυμοι αγωνιστές «που έδωσαν χωρίς να πάρουν τίποτε και δεν έγιναν ποτέ πρωτοσέλιδο». Για επίλογο: στη δίκη των 32 μελών της Δημοκρατικής Αμυνας, το 1970, ο εκ των κατηγορουμένων «ανατροπέων» Γ. Ιορδανίδης «απολογήθηκε» ως εξής: «Αποτελεί αρχήν παγκόσμιον και αιωνίαν ότι η βία προκαλεί την βίαν. Εάν ένας καταπιεζόμενος λαός δεν εκδηλώνει καμίαν αντίστασιν, είναι ηθικά νεκρός»...

Στις 13 Δεκεμβρίου 1967 ιδρύεται ο Ρήγας Φεραίος. Στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη κυκλοφορεί η ιδρυτική του διακήρυξη. «…Οκτώ μήνες το μαύρο πέπλο του φασισμού σκεπάζει τον ουρανό της πατρίδας μας … Δολοφόνησαν και δολοφονούν … βασάνιζαν και βασανίζουν … Απαγορεύεται να μιλάμε ελεύθερα. Απαγορεύεται να σκεφτόμαστε ελευθέρα. Απαγορεύεται να τραγουδάμε ελεύθερα… Ο ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ σας καλεί να ακολουθήσετε τη φωνή του χρέους και της τιμής, τη φωνή της συνείδησης…».

"42 χρόνια πέρασαν από την ημέρα εκείνη της 21ης του Απρίλη, όπου γράφτηκε μία από τις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η μέρα εκείνη σηματοδότησε την αρχή μίας μαύρης 7ετίας για την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και για το έθνος ολόκληρο. Μία παρέα στρατιωτικών με επικεφαλής τον Παπαδόπουλο, τον Παττακό και τον Μακαρέζο κατέλαβαν με στρατιωτικό νόμο την εξουσία, διέλυσαν την Βουλή και το Σύνταγμα και διαχειρίστηκαν την χώρα και τις ζωές των Ελλήνων. Με πρόσχημα τον φόβο εισόδου των Σοβιετικών στην χώρα, τον εθνικό σπαραγμό, την οικονομική κατάρρευση και υποσχόμενοι την αναγέννηση της Ελλάδος (εξ ου και ο αναδυόμενος από τις στάχτες του φοίνικας) κατέλυσαν κάθε δημοκρατικό και φιλελεύθερο θεσμό. Η Χούντα είχε την απόλυτη στήριξη και καθοδήγηση της CIA και της Αμερικής που δεν ήθελαν μία Ελλάδα ανεξάρτητη και δημοκρατική αλλά μία ακόμη χώρα κάτω από την απόλυτη επιρροή των ΗΠΑ στο γεωπολιτικό ψυχροπολεμικό παιχνίδι. Το ίδιο ήθελαν και οι δήθεν «πατριώτες» και «επαναστάτες» συνταγματάρχες. Δυστυχώς το ότι “ανήκουμεν εις την Δύσην” διαβεβαιώθηκε και από την επόμενη δημοκρατική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν η Ελλάδα ήθελε και έπρεπε να “Ανήκει στους Έλληνες”. 42 χρόνια μετά, παρά τις αυθαιρεσίες τις Χούντας, την καταπάτηση όλων των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, πολιτικών και μη, παρά τις εξορίες, τους βασανισμούς και τους θανάτους αθώων πολιτών, παρά την αιματηρή είσοδο στο Πολυτεχνείο και την εισβολή στην Κύπρο, οι οπαδοί της Χούντας χρησιμοποιούν το ίδιο ψεύτικο άλλοθι, το επιχείρημα της δήθεν οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο χρησιμοποιούσε και η δικτατορία για να νομιμοποιηθεί. «Ο ελληνικός λαός πρέπει να μάθει να τρώει λιγότερο, να δουλεύει περισσότερο και να απαιτεί λιγότερο» αξίωνε ο Παπαδόπουλος, που μείωσε τις καταναλωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ και επιτάχυνε τους ρυθμούς ανάπτυξης με συνεχόμενους δανεισμούς (πιο πολλούς από συστάσεως του ελληνικού κράτους συνολικά), υπερθερμαίνοντας την οικονομία με τραγικές συνέπειες στον πληθωρισμό και στο δημόσιο χρέος (μη διατηρήσιμο boom). Ενδεικτικά ενώ στην αρχή της 7ετίας η ανάπτυξη αυξάνονταν (1967: 5,7%. 1968: 7,2% ), στην συνέχεια μειώνονταν και μάλιστα με αύξοντα ρυθμό δηλαδή υπήρχε υπανάπτυξη. (1973:8,1% 1974:-6.4%). Αυτό βέβαια ενισχύθηκε εξαιτίας της 1ης πετρελαϊκής κρίσης εξαιτίας της πλήρους πρόσδεσης της δραχμής στο αμερικανικό δολάριο, «επιτυχία» της δικτατορικής οικονομικής πολιτικής.. Ο πληθωρισμός μάλιστα το 1973 έφθασε το 15,5% και το 1974 το 26,9% ποσοστά μεγαλύτερα από χώρες με νόμισμα λιγότερο προσδεμένες στο δολάριο. Η ευημερία που υπόσχονταν η Χούντα ήταν επίπλαστη και με πήλινα πόδια. 42 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε τους ήρωες που βασανίστηκαν. 42 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε τους φοιτητές που έδωσαν και το αίμα τους για να πέσει η Χούντα, και για να έχουμε Δημοκρατία σήμερα. Δεν ξεχνάμε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο…"

Tου Νικου Νικολαου 29-03-2008 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Ειδικά στην περίοδο της χούντας (1967 - 1973) υπήρξε πλήρης ασυδοσία και ο υπερδανεισμός των επιχειρήσεων χτύπησε κόκκινο. Oπως γράφει ο κ. Γ. Μίρκος, η χούντα έδωσε αφειδώς δάνεια και ο Μακαρέζος ανέστειλε την εφαρμογή απόφασης της Νομισματικής Επιτροπής, που εκδόθηκε επί των ημερών του και με την οποία απαγορεύονταν οι δανειοδοτήσεις επιχειρήσεων που τα ίδια κεφάλαια ήταν κάτω από το 30% το συνόλου της επένδυσης. Αλλά και ο τότε διοικητής της Εθνικής κ. Χρ. Αχής παρενέβη και σταμάτησε την ΕΤΒΑ που δάνειζε το 50% της επένδυσης μόνο εφόσον ο επιχειρηματίας έβαζε το άλλο 50%. Hταν τέτοιο το όργιο που γινόταν τότε που ο αφελής Παττακός εξανέστη και έστειλε προς όλους τους διοικητές τραπεζών με κοινοποίηση στον Παπαδόπουλο και τον Mακαρέζο έγγραφο από 15/9/72 του υποδιοικητού της Eθνικής Tραπέζης για το οποίο με το ιδιότυπο γλωσσάριό του γράφει τα εξής: «Διά του ανωτέρω σχετικού, εγνώσθη, ότι αι οφειλαί του συγκροτήματος Λαδοπούλου προς την Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος, ανέρχονται εις το ποσόν των 546 εκατ. δρχ., εξ ων 523 ληξιπρόθεσμοι τοιαύται. H εικών είναι απαραδέκτως απαράδεκτος. Πρόκειται περί καταστάσεως μη δυναμένης να αιτιολογηθεί εις μίαν κοινωνίαν εναρέτων ανθρώπων. Kάμνω την δήλωσιν ότι τοιαύτης μορφής επιχειρηματίαι, αφερέγγυοι και μη ικανοί, θα πρέπει να καταχωρούνται εις ειδικόν πίνακα ανυπολήπτων προσώπων μη δικαιουμένων ουδεμιάς τιμής, ούτε ηθικής, ουδέ και υλικής.» H βόμβα των προβληματικών, συγκέντρωνε πυρίτιδα όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, αφού υπό ισχυρές πολιτικές πιέσεις συνεχίσθηκε η χρηματοδότησή τους. O τότε διοικητής της Eθνικής, Aγγελος Aγγελόπουλος, μη αντέχοντας τις πιέσεις των κυβερνητικών στελεχών για να χρηματοδοτηθούν οι μεγάλες προβληματικές βιομηχανίες ζήτησε από τον Kαραμανλή να δημιουργηθεί κρατικός φορέας που θα ανελάμβανε τη χρηματοδότηση αυτών των επιχειρήσεων ώστε να διασωθεί η Eθνική Tράπεζα, η οποία δανείζοντας λεφτά που δεν θα εισέπραττε ποτέ κινδύνευε να γίνει και αυτή προβληματική!

"Ακόμη και σήμερα κυκλοφορούν διάφοροι μύθοι για την χούντα όπως για παράδειγμα ότι δεν πεινάσαμε κατά τη διάρκεια της επταετίας ή ότι οι Δικτάτορες δεν πλούτισαν και ήταν έντιμοι ή ακόμη ότι η Ελλάδα έζησε εποχές μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική καθώς η φιλελεύθερη οικονομική πολιτική που ακολούθησε η χούντα έχει να επιδείξει μεγάλα σκάνδαλα και διαφθορά. Μόλις έγινε το πραξικόπημα, η χούντα φρόντισε μέσα σε λίγες βδομάδες να κλείσει όλες τις αμαρτωλές συμβάσεις που δεν έκαναν οι προδικτατορικές κυβερνήσεις: Litton, AEG-Telefunken, Esso-Pappas.. Οι δύο πιο χτυπητές περιπτώσεις “μεγάλων έργων” που εξαγγέλθηκαν τον πρώτο καιρό της δικτατορίας: Η πρώτη ήταν η σύμβαση με τη Litton Industries για “επενδυτικό πακέτο” στη δυτική Πελοπόννησο και την Κρήτη, σύμβαση που είχε απορριφθεί από τις προδικτατορικές κυβερνήσεις, για να υπογραφεί τις πρώτες κιόλας εβδομάδες μετά το πραξικόπημα και να καταλήξει σε φιάσκο. Η δεύτερη ήταν η αξιοποίηση ενός δαιμόνιου πτωχεύσαντος αμερικανού επιχειρηματία, ονόματι McDonald, που ανέλαβε να βρει κεφάλαια για τη χρηματοδότηση της “Εγνατίας οδού” αλλά το έσκασε με 4,8 εκατομμύρια δολάρια σε ρευστό κι άλλα 33,4 σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.(ιος,17.11.96) Από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ήταν αυτό του Τομ Πάπας και της εταιρείας EssoPappas. Σύμφωνα με κατάθεση του δημοσιογράφου Η. Δηματρακόπουλου στο αμερικάνικο κογκρέσο, η χούντα διοχέτευσε στο ταμείο της εκστρατείας του Νίξον 549.000 δολάρια σε μετρητά για τη προεκλογική εκστρατεία του το 1968. Το ποσό αυτό προερχόταν από τα κονδύλια που η CIA διοχέτευσε στην ελληνική ΚΥΠ, για την αντικομουνιστική της εκστρατεία. Η χρηματοδότηση γινόταν με εντολή του Παπαδόπουλου, μέσω του διοικητή της ΚΥΠ Μιχάλη Ρουφογάλη (δηλαδή ξέπλυμα χρημάτων μέσω του Πάπας). Το αντάλλαγμα για τον Πάπας από τη Χούντα ήταν ευνοϊκές συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο (οι οποίες είχαν αμφισβητηθεί από την Ένωση Κέντρου). «Το μερίδιό του στην Ελλάδα περιλαμβάνει την πολυδιαφημισμένη προνομιακή σύμβαση για την COCA-COLA, μονοπώλιο του δικαιώματος αγοράς της ντομάτας της Δυτικής Ελλάδας, και ένα σύμπλεγμα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων από χημικές και χαλυβουργικές εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και στόλους πετρελαιοφόρων» (ριζοσπάστης, 29.4.2000). Από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά «επιτεύγματά» του ήταν η εξασφάλιση άδειας για τη δημιουργία εργοστασίου εμφιάλωσης της Κόκα-Κόλα στην Ελλάδα. Η αμερικανική πολυεθνική προσπαθούσε για μια δεκαετία να μπει στην ελληνική αγορά, χωρίς αποτέλεσμα. Ένα άλλο μεγάλο σκάνδαλο είναι αυτό των σάπιων κρεάτων.. Ο υπουργός εμπορίου Μπαλόπουλος έκανε λαθρεμπόριο με σάπια κρέατα από τη Ροδεσία που για μήνες και τα «προσέφερε στους έλληνες καταναλωτές» (Ιός, 17.11.96). Μεγάλο σκάνδαλο ήταν η προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας και πετρελαίου στο 1/3 του κόστους από τη ΔΕΗ της εταιρείας ΠΕΣΙΝΕ -Αλουμίνιο Ελλάδος ΑΕ-(Αυγή, 16.4.75). Σκανδαλώδες ήταν και το φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές. Με μια ολόκληρη σειρά νόμων (Ν. 89/67, 378/68, 465/68 κλπ) οι φόροι στη ναυτιλία μειώθηκαν σε ελάχιστα επίπεδα (ενώ τα κέρδη τους είχαν εξαπλασιαστεί την επταετία), οι εφοπλιστές απολάμβαναν το προνόμιο εξαίρεσης από οποιονδήποτε φόρο εισοδήματος και κρατήσεις. Η ίδρυση του ναυπηγείου Ελευσίνας από τον όμιλο Ανδρεάδη το 1969 με επένδυση δάνεια της χούντας, δανεικά και αγύριστα, χρησιμοποιήθηκε για εξαγωγή συναλλάγματος στο εξωτερικό. Το 1972 η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ανακήρυξε τον Παπαδόπουλο επίτιμο πρόεδρο."

"Κατά την περίοδο της δικτατορίας ο πληθωρισμός αυξήθηκε, το δημόσιο χρέος τριπλασιάστηκε, η ανάπτυξη προσγειώθηκε απότομα και η διαφθορά του κράτους έβαλε φραγμό στις Ευρωπαικές μας φιλοδοξίες. Η ελληνική ανάπτυξη σημείωσε μεγάλη αύξηση αλλά όμως την ίδια περίοδο ο μέσος όρος των άλλων αναπτυσσόμενων χωρών πήγαν πολύ καλύτερα από εμάς. Κάτι απαράδεκτο δεδομένων των νέων υποχρεώσεων λόγω μόχλευσης της οικονομίας και αύξησης του δημοσίου χρέους. Η ελληνική οικονομία υπέστη ζημιά αυτή την περίοδο παρόλο το ότι ευνόησε με διεφθαρμένο τρόπο κάποιους υποστηρικτές της. Η ακύρωση των αγροτικών χρεών το 1968 έγινε με κονδύλι που είχε ήδη φτιαχτεί και αποταμιευτεί από τα προηγούμενα χρόνια, κονδύλι που η χούντα απλά μείωσε. Συνεπώς η στρεβλή αίσθηση που υπάρχει για το ότι η χούντα είχε θετικά αποτελέσματα στην οικονομία είναι ένας μύθος."

Γιῶργος Σεφέρης Ἡ δήλωση του κατὰ τῆς δικτατορίας Ὁ Γιῶργος Σεφέρης στὰ πρῶτα χρόνια τῆς δικτατορίας εἶχε ἐπιλέξει τὴ σιωπὴ καὶ τὴν ἄρνηση νὰ δημοσιεύσει δουλειά του στὴν Ἑλλάδα. Στὶς 28 Μαρτίου τοῦ 1969, δυὸ χρόνια πρὶν τὸ θάνατό του, ἀποφασίζει νὰ μιλήσει γιὰ πρώτη φορὰ δημόσια καὶ νὰ καταγγείλει τὴ Δικτατορία. Ἡ δήλωσή του στὸ BBC ἔκανε τεράστια αἴσθηση στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἔδωσε δύναμη καὶ ἐλπίδα στὸ ἀντιδικτατορικὸ κίνημα. «Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦ τόπου. Προσπάθησα ἄλλοτε νὰ τὸ ἐξηγήσω. Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ὡς τώρα τελευταῖα, ἔπαψα κατὰ κανόνα νὰ ἀγγίζω τέτοια θέματα· ἐξάλλου τὰ ὅσα δημοσίεψα ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1967 καὶ ἡ κατοπινὴ στάση μου - δὲν ἔχω δημοσιέψει τίποτα στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τότε ποὺ φιμώθηκε ἡ ἐλευθερία - ἔδειχναν, μοῦ φαίνεται, ἀρκετὰ καθαρὰ τὴ σκέψη μου. Μολαταῦτα, μῆνες τώρα, αἰσθάνομαι μέσα μου καὶ γύρω μου, ὁλοένα πιὸ ἐπιτακτικά, τὸ χρέος νὰ πῶ ἕνα λόγο γιὰ τὴ σημερινὴ κατάστασή μας. Μὲ ὅλη τὴ δυνατὴ συντομία, νὰ τί θὰ ἔλεγα: Κλείνουν δυὸ χρόνια ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβληθεῖ ἕνα καθεστὼς ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὰ ἰδεώδη γιὰ τὰ ὁποῖα πολέμησε ὁ κόσμος μας καὶ τόσο περίλαμπρα ὁ λαός μας στὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο. Εἶναι μία κατάσταση ὑποχρεωτικῆς νάρκης, ὅπου ὅσες πνευματικὲς ἀξίες κατορθώσαμε νὰ κρατήσουμε ζωντανές, μὲ πόνους καὶ μὲ κόπους, πᾶνε κι αὐτὲς νὰ καταποντιστοῦν μέσα στὰ ἑλώδη στεκούμενα νερά. Δὲ θὰ μοῦ ἦταν δύσκολο νὰ καταλάβω πῶς τέτοιες ζημιὲς δὲ λογαριάζουν πάρα πολὺ γιὰ ὁρισμένους ἀνθρώπους. Δυστυχῶς δὲν πρόκειται μόνον γι᾿ αὐτὸ τὸν κίνδυνο. Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό. Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μᾶς ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή. Τώρα ξαναγυρίζω στὴ σιωπή μου. Παρακαλῶ τὸ Θεὸ νὰ μὴ μὲ φέρει ἄλλη φορὰ σὲ παρόμοια ἀνάγκη νὰ ξαναμιλήσω».

το κείμενο αυτό σταλθηκε από το ΤΕΕ στους κλαδικούς συλλογους

ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ Άρθρο 1008 Ρίζες ή κλαδιά του γειτονικού ακινήτου Ο κύριος ακινήτου μπορεί να κόψει και να κρατήσει για τον εαυτό του τις ρίζες δέντρων του γειτονικού ακινήτου που εισχωρούν στο κτήμα του. Το ίδιο ισχύει και για τα κλαδιά των δέντρων του γειτονικού ακινήτου που εκτείνονται πάνω από το κτήμα του, εφόσον τάχθηκε προηγουμένως στο νομέα του γειτονικού ακινήτου εύλογη προθεσμία για να τα κόψει. Το δικαίωμα αυτό δεν παρέχεται αν οι ρίζες ή τα κλαδιά δεν εμποδίζουν τη χρήση του ακινήτου.

Έστω ότι έχεις εισπράξει 200.000 € από τοπογραφικές μελέτες. Η εμπειρία δεκάδων ετών και η ανάλυση πολλών παραδειγμάτων από μικρά και μεγάλα γραφεία ατομικά και εταιρίες οδηγεί στους εξής υπολογισμούς με τις πιο ευνοϊκές συνθήκες για την εκπόνηση της μελέτης. (δεν υπολογίζονται καταστάσεις που πολλές φορές είναι συνήθεις όπως κακή συμπεριφορά των ιδιωτών και του δημοσίου στις πληρωμές και στην συνεργασία, καιρικές συνθήκες, μεγάλα διαστήματα ύφεσης στις προσφορές μελετών προς εκπόνηση κτλ) Υπολογισμός Εξόδων 35% εργασίες υπαίθρου (μεταβάσεις, αναγνωρίσεις, συνεργεία υπαίθρου, όργανα, έξοδα πεδίου, κτλ) 15% εργασίες γραφείου (επιλύσεις, υπολογισμοί, αποδόσεις, εκτυπώσεις, κτλ) 6% κρατήσεις (τεε, τσμεδε κτλ) 10% έξοδα διαχείρισης μελέτης (εκδήλωση, σύμβαση, επαφές με υπηρεσίες, λογαριασμοί, διορθώσεις, συμπληρώσεις κτλ) 10% έξοδα ελεύθερου επαγγέλματος ( έξοδα ενοικίων, γραφείου, ασφαλιστική εισφορά σε ΤΣΜΕΔΕ, αγορά και ανανέωση εξοπλισμού και λογισμικών, αποζημιώσεις εργαζομένων, περίοδοι χωρίς ενεργές μελέτες κτλ) ΣΥΝΟΛΟ 76% καθαρά 24% φορολογητέο ποσό 48.000 συντελεστής τοπογραφικών μελετών 17%+17Χ20%=20,4 φορολογητέο ποσό 200.000Χ20,4= 40.800 €. Για το δημόσιο είναι φανερό ότι ο συντελεστής το ευνοεί. Ότι και να γίνει θα εισπράξει φόρο. Ακόμα και εάν τα πράγματα δεν είναι ευνοϊκά για τον ελεύθερο επαγγελματία. Αν δεν υπάρχει συντελεστής αλλά έσοδα-έξοδα τι καθαρά θα εμφανίσει ο μελετητής; 10.000 € ή 20.000 €. Τα αρνητικά του συστήματος έσοδα-έξοδα αναφέρθηκαν παραπάνω. (ετεροχρονισμός εσόδων-εξόδων, μη αναγνώριση πολλών εξόδων, έλεγχοι από εφορία, κτλ)

τι συντεχνιακές θέσεις αναφέρεις; 1. Είναι δύσκολο να κατανοηθεί ότι ο μηχανικός ελεύθερος επαγγελματίας είναι ΑΔΙΚΟ να φορολογηθεί με έσοδα - έξοδα για περίοδο 1/1 έως 31/12 κάθε χρόνο. Τα έσοδα, τα έξοδα και ο χρόνος παροχής των υπηρεσιών είναι ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. Τον ένα χρόνο έχουμε έσοδα 10.000 και έξοδα 30.000, τον επόμενο έσοδα 80.000 και έξοδα 20.000 και αυτό συνεχίζεται κάθε χρονιά. Γιατί εκπονείς τη μελέτη Σεπτέμβρη-Οκτώβρη-Νοέμβρη και πληρώνεσαι τον Μάιο του άλλου χρόνου η και τον μεθεπόμενο. Τα έξοδα όμως τα έχεις περάσει την περίοδο που εκπονείς τη μελέτη. Και ισχύει για όλες τις μελέτες και στο δημόσιο και σε ιδιώτες και σε εταιρείες. 2. Το σύστημα εσόδων – εξόδων είχε εφαρμογή μέχρι το 1985 και άλλαξε από την ίδια την πολιτεία για ορθολογικό και δικαιότερο σύστημα και για το δημόσιο και τους μηχανικούς. Το σύστημα τότε, οι παλιότεροι θα θυμούνται, εφαρμοζότανε στην πράξη με τα εξής στοιχεία: α)Προσπαθούσε ο καθένας με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους να εμφανίζει ζημία ή λίγα κέρδη. β)Με τους ελεγκτές των εφοριών γινόταν μια συνεχής διελκυστίνδα με όλες τις γνωστές συνέπειες. Ο μηχανικός με βιβλία Β κατηγορίας καταλαβαίνουν όλοι πόσο ευάλωτος είναι σε μικρές παρατυπίες τις οποίες οι εφοριακοί εύκολα τις μετατρέπουν σε δυσβάστακτα πρόστιμα. 3. Σήμερα με την ισχύ των συντελεστών είμαστε υποχρεωμένοι να κρατάμε και βιβλία εσόδων–εξόδων. Και η διαφορά τους καθορίζει και την αύξηση των συντελεστών φορολόγησης. 4. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι Μηχανικοί δεν θέλουμε να φοροδιαφεύγουμε. Ούτε να μη πληρώνουμε φόρους. Το αντίθετο. Αλλά να φορολογούμαστε με σύστημα δίκαιο και με σύστημα που να συνάδει με το ελευθέριο επάγγελμα που ασκούμε και να φορολογούμαστε στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΣΟΔΑ που έχουμε την αντίστοιχη φορολογική περίοδο. Σε αντίθετη περίπτωση κανένας μηχανικός δεν θα καθίσει παθητικά να πληρώσει εξωπραγματικά ποσά φόρων στο κράτος ή στους εκπροσώπους των ελεγκτικών μηχανισμών. Γιατί από ότι έχω παρατηρήσει αυτοί που περισσότερο επιχειρηματολογούν έναντια στο σύστημα φορολόγησης των μηχανικών είναι οι εφοριακοί και οι λογιστές. Οι δύο κατηγορίες που δεν νομίζω ότι έιναι στην πρώτη γραμμή για την μείωση της φοροδιαφυγής.

Αγαπητοί συνάδελφοι επικοινώνησα με μέλος του Δ.Σ. του ΠΣΔΑΤΜ και μου ανέφερε ότι στο σύστημα αμοιβών του ΤΕΕ, η υπογραφή από Μεταλλειολόγο οφείλεται σε ένα τυχαίο γεγονός και δεν υπάρχει τίποτα που να έχει σχέση με επαγγελματικά δικαιώματα κτλ. Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, A.M. TEE: 40359 (ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΛΟΓΟΣ-ΜΕΤΑΛ/ΓΟΣ ΜΗΧ/Κ[1983] είναι ο προϊστάμενος και ο υπεύθυνος της Τράπεζας Πληροφοριών και υπεύθυνος του αντίστοιχου τμήματος του ΤΕΕ το οποίο χειρίζεται το σύστημα των αμοιβών. Ο προϊστάμενος απλώς στο παράδειγμα στο οποίο έπρεπε να παρουσιάσει για τις αμοιβές των τοπογραφικών, έβαλε ως χρήστης τα δικά του στοιχεία για να τρέξει το παράδειγμα. Να υπενθυμίσουμε ότι η εισαγωγή των αμοιβών των τοπογραφικών στο σύστημα του ΤΕΕ έγινε με πρωτοβουλία και ενέργειες του ΠΣΔΑΤΜ.