Σας ευχαριστώ πολύ που μπήκατε στον κόπο να μου απαντήσετε!
Δεν είμαι μηχανικός αλλά επιστήμονας σε άλλο χώρο. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι:
1. Αφού ένα μεγάλο ποσοστό των κατασκευών στην Αθήνα είναι κατασκευασμένες πριν το 1980
2. Στατιστικά μία φορά ανά 20 με 30 χρόνια ένας μεγάλος σεισμός θα χτυπήσει το λεκανοπέδιο
3. Η νοοτροπία μας περί προσεισμικού ελέγχου και επισκευών είναι επιπέδου Ουγκάντας (και ζητώ συγγνώμη από την Ουγκάντα),
Είναι στατιστικά πολύ πιθανό να θρηνήσουμε χιλιάδες θύματα στον επόμενο μεγάλο σεισμό που θα πλήξει το λεκανοπέδιο. Γιατί αν το 1981 και 1985 τα κτίρια άντεξαν γιατί ήταν και σχετικά νέα, το 1999 άντεξαν γιατί ήταν σχετικά σύντομος ο σεισμός, τώρα που έχουν περάσει 50, 60 ή 70 χρόνια από την κατασκευή τους και έχουν στην πλάτη τους 2, 3 ή 4 μεγάλους σεισμούς, διαβρώσεις, και ένα σωρό κακοτεχνίες και επιδιορθώσεις στο πόδι πολύ αμφιβάλλω αν θα συμπεριφερθούν πάλι με φιλότιμο.
Επίσης δεν καταλαβαίνω την λογική ενός κράτους που δίνει μεγάλη σημασία στα ενεργειακά πιστοποιητικά και στα προγράμματα εξοικονομώ και επιδοτεί την αναβάθμιση τόσο παλιών κατασκευών χωρίς να απαιτεί κατά αναλογία ένα ΣΤΑΤΙΚΟ πιστοποιητικό ή κάτι αντίστοιχο βάσει των νέων προδιαγραφών ώστε αφενός να προστατεύσει τους πολίτες του που επενδύουν ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ χρήματα σε αναβαθμίσεις σαπακίων με υπερσύγχρονα πλακάκια και κουφώματα αλλά αρνούνται να πληρώσουν ένα ανάλογο κόστος για την δομική θωράκιση μιας οικοδομής.
Όσο αφορά εταιρίες που ασχολούνται, με μια πρόχειρη έρευνα βρήκα κάποιες και πήρα κάποιες προφορικές προσφορές και έχω να πω τα εξής:
Το κόστος για την ενίσχυση ενός κτιρίου με βάσει τον ΚΑΝ.ΕΠΕ είναι περίπου ίσο με το κόστος για την ολική ανακαίνιση ενός διαμερίσματος ώστε να πετύχει ενεργειακή αναβάθμιση.
Μπορεί να μου είπαν ψέμματα ή απλά να είναι άσχετοι. Δεν ξέρω ακριβώς το κόστος, αλλά όποιο και αν είναι, είναι πολύ μικρότερο από:
1. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
2. Το κόστος σε ποινικές και αστικές ευθύνες, γιατί η άρνηση των ιδιοκτητών για σωστή επισκευή μιας ζημιάς, αφού καταγραφεί επίσημα στα πρακτικά της γενικής συνέλευσης είναι ένα αδιάσειστο στοιχείο που στο μέλλον θα βαρεθούν να πληρώνουν αποζημιώσεις αν γίνει το κακό. Τόσο αποζημιώσεις για υλικές ζημιές όσο και αποζημιώσεις για απώλεια ζωής.
Δηλαδή πως κάποιος ιδιοκτήτης θα δεχτεί εγγράφως να υποστηρίξει ότι αρνείται την επισκευή ρηγμάτωσης σε κολώνα από μηχανικό αλλά θέλει να το κάνει ένας εργολάβος στο "μιλητό" και με τον τρόπο αυτό μπλοκάρει την απόφαση γενικής συνέλευσης για την σωστή αποκατάσταση ενός προβλήματος? Έχουν καταλάβει τι υπογράφουν?
Anyway σας ευχαριστώ για την συμμετοχή σας και τις ιδέες σας.
Αν έχετε κάποια σοβαρή εταιρεία να μου προτείνετε που δουλεύουν όμως by the book παρακαλώ μην διστάσετε.