Λοιπόν επαναφέρω το θέμα γιατί έχω επιπλέον απορίες και νομίζω αξίζει τον κόπο.
Πρώτον σε σύστημα ΤΤ μετρήθηκε βρόχος P-PE στο ρολόι 2.55Ω, στην είσοδο του Γ.Π. 2.58Ω. Στους ρευματοδότες μετρήθηκε βρόχος P-PE με 15mA ρεύμα με τιμές 2Ω και 3Ω. Αυτό πως εξηγείται; Δικιά μου άποψη είναι ότι οι πρώτοι βρόχοι που εκτελούνται πριν τον ΔΔΕ, γίνονται με μεγαλύτερο ρεύμα (έως 6Α νομίζω) και έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια, ενώ οι επόμενοι με ρεύμα έως 15mA - ώστε να μην ρίχνουν τον ΔΔΕ - χάνουν σε ακρίβεια.
Δεύτερον ο λόγος που εφαρμόζεται ο βρόχος σφάλματος είναι η επιβεβαίωση ότι θα γίνει αυτόματη διακοπή της τροφοδοσίας του κυκλώματος εντός προβλεπόμενου χρόνου. Έτσι όταν έχουμε ΔΔΕ που διακόπτει ακαριαία, αρκεί το ρεύμα που υπολογίζεται στο βρόχο να είναι μεγαλύτερο από το ον. ρεύμα του ΔΔΕ. Τι γίνεται όμως στα παροχικά καλώδια των υποπινάκων, όπου δεν υπάρχει απαίτηση για ΔΔΕ; Εδώ θα πρέπει να γίνει αυτόματη διακοπή μέσω της ασφάλειας. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει το ρεύμα που θα αναπτυχθεί στο βρόχο να είναι πολύ υψηλό για να ενεργοποιήσει έναν μικροαυτόματο και πόσο μάλλον μια ασφάλεια τήξεως. Ιδιαίτερα στο ΤΤ, όπου συνήθως έχουμε μεγαλύτερο βρόχο σφάλματος, αυτό είναι σημαντικό θέμα.
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω την άποψη και τις γνώσεις σας πάνω σε αυτό.
Ευχαριστώ.