Οι μισθοί είναι προσφορά και ζήτηση, δεν σχετίζονται με το επίπεδο μόρφωσης και ευφυΐας. Αν υπάρχουν παραπάνω απόφοιτοι μηχανικοί από όσους μπορεί να απορροφήσει η ελληνική αγορά εργασίας τότε το μεγαλύτερο ποσοστό θα υποαμοίβεται ή θα είναι άνεργο. Αντίστοιχα κομμώτριες και νυχούδες θα κάνουν περιουσίες. Σε αυτή τη περίπτωση η καλύτερη λύση είναι το εξωτερικό που ανέκαθεν λειτουργούσε σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης για την ελληνική εργατική τάξη. Οπότε λογικές του 1500 είναι κακά ή καλά είναι αυθαίρετες και υποκειμενικές.
Στην πληροφορική σε καλές θέσεις οι πρώτοι μισθοί είναι πλέον κάπου εκεί (καθαρά), χωρίς να υπολογίζονται οι συνθήκες εργασίας και διάφορα benefits, και χωρίς να σημαίνει ότι είναι εύκολο να τις πάρεις καθότι υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός, δύσκολα interview κτλ. Το επάγγελμα του μηχανικού στην Ελλάδα καταστράφηκε απ' την στιγμή που δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στις ανάγκες που έχει η χώρα σε επιστημονικο-τεχνικό προσωπικό και τις σχολές που το παράγουν. Αν ρίξετε μια ματιά μόνο στις δημόσιες σχολές θα δείτε ότι ένα 20% σπουδάζουν διπλωματούχοι μηχανικοί. Αδύνατον να βρουν αξιοπρεπείς δουλειές όλοι αυτοί ακόμη και στην πιο ανεπτυγμένη χώρα του πλανήτη, πόσο μάλλον στο χρεοκοπημένο ελληνικό δημόσιο και της ισοπεδωτικής εξίσωσης προς τα κάτω.