ΣΕΒΑΧ

Θα επέλεγα πρωτίστως το Α. Το Β είναι μεγάλη μανούρα. Άλλωστε, τόσο μεγάλες διάφορες βγάζει η επανεπίλυση; 13.7 του ΚΤΣ-97 για τον (νομικό-τεχνικό) τρόπο αντιμετώπισης αυτών των θεμάτων

Μια ερώτηση - και συγγνώμη αν έχει αναλυθεί ήδη το θέμα - σε ενδιάμεσες στηρίξεις σε τοιχία και όχι σε υποστυλώματα, ακολουθείτε την 18.3.5.α; Πρέπει οπωσδήποτε να πάμε στο επόμενο άνοιγμα κατά lb,min; (αν είναι πχ 2 μ. το τοιχίο μλάμε για τεράστιες αγκυρώσεις) Υπάρχει ασάφεια του κανονισμού κι εδώ νομίζω, αφού πουθενά δεν λέει τι κάνεις για ενδιάμεση στήριξη σε τοιχίο.

Δεν το είπα για ενδεχόμενο στάρωμα, αλλά μήπως είχαν σταματήσει για λίγο τη διάστρωση με κανονικό μέτωπο. Σε τέτοιες θερμοκρασίες δεν αργεί να πήξει το σκυρόδεμα. Πάντως μεμονωμένες διαμπερείς ρωγμές σε πλάκες σημαίνει συστολής ξήρανσης κατά τη γνώμη μου. Υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάστρωση, λίγο νεράκι στο μπετό για να μαλακώσει, πολλά κυβικά διάστρωσης, ίσως και αρκετή ώρα έναρξης της συντήρησης κλπ και την πάτησες. Δεν σου κάνει τίποτα η συντήρηση γιατί οι ρωγμές έχουν ήδη δημιουργηθεί. Αν ήταν θέμα αντοχής δεν θα ήταν ούτε διαμπερείς, ούτε μεμονωμένες. Την έχω πατήσει σε πλάκα κάτοψης ισογείου που σκυροδετήθηκε με υψηλή θερμοκρασία και εμφάνισε τέτοιες ρωγμές και μάλιστα τουλάχιστον η μία σε μέτωπο διακοπής εργασίας, ενώ η ίδια ακριβώς κάτοψη από πάνω σκυροδετούμενη σε χαμηλότερη θερμοκρασία δεν παρουσίασε αντίστοιχο πρόβλημα.

Mήπως σταματούσανε για λίγο τη διάστρωση στα σημεία αυτά;

Έντεχνο σφήνωμα τοιχοποιίας σημαίνει αφήνεται ο τοίχος να πάρει τις παραμορφώσεις καμιά 15 μέρες και μετά μπαίνει το λοξό τούβλο, με πλήρωση των κενών με κονιάμα. Επειδή κατά την εκτίμησή μου μάλλον δεν έχει γίνει έντεχνα (αν κάνετε ζουμ στη φωτό απλά ακουμπάνε λίγο οι μύτες των τούβλων στο πρόβολο) δεν υπάρχει ουσιαστικά και στήριξη και σιγά μην κωλώσει το σκυρόδεμα να πάρει τις παραμορφώσεις. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση ακόμα κι αν το σφήνωμα έγινε έντεχνα δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει κατά τη διάρκεια του σεισμού, αφού ο πρόβολος ταλαντώνεται πάνω - κάτω, ενώ ο τοίχος δεν έχει και πλευρικό σφήνωμα και αυτό είναι το κυρίαρχο πρόβλημα σε τέτοιες περιπτώσεις.

Και γιατί να μην είναι συνδεδεμένο το "ασανσέρ" με τον υπόλοιπο φέροντα οργανισμό; υγ. Aυτό που λες στην ουσία είναι να περιορίσουμε τις ιδιομομορφές του κτιρίου. Χρόνια-πολλά για τις προάλλες.

Το πρόβλημα το έχει η τοιχοποιία και το στηθαίο ... και όχι ο πρόβολος. Με ένα καλό σεισμό θα ψάχνει να τα βρει.

Γιάννη ποια είναι η διαδικασία για κατοχύρωση μιας ευρεσιτεχνίας; Έχω κι εγώ στο μυαλό μου κάποιες πατέντες (μην ανησυχείς, άσχετης φιλοσοφίας με τη δικιά σου ), αλλά δεν έχω κάτσει και ποτέ να ασχοληθώ ιδιαίτερα ζεστά. Εσύ μου έδωσες το έναυσμα και ίσως το κάνω.

Είναι κάποιο κόστος αυτό, όμως. Επιπλέον εκσκαφή, μπετόν, χάλυβας και επίχωση. Oι πλαστικοί σωλήνες έχουν κάποια ευαισθησία και μπορεί να σπάσουν στην περιοχή των θεμελίων. Υπάρχει η δυνατότητα να βάλεις να βάλεις pe (που είναι βέβαια πιο ακριβός). Ή ακόμα καλύτερα είτε πλαστικό, είτε pe (αν και στο τελευταίο νομίζω δεν πολυχρειάζεται), ας υπάρχει ένας εξωτερικός χαλυβδοσωλήνας μεγαλύτερης διαμέτρου μέσα από τον οποίο θα διέρχεται ο αποχετευτικός σωλήνας, προκειμένου να μην έρχεται σε επαφή ο αποχετευτικός σωλήνας με μπάζα ή μπετόν.

Σαφώς, αλλά λέω για περιπτώσεις που δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς και εμένα μου έχουν τύχει.

Μα μια εγκάρσια τομή στο δοκάρι είναι φίλε Ηλία, που φαίνεται κιόλας άμεσα με το μάτι (εκτός αν μιλάμε για θεμέλια), κι αν κατασκευαστεί σωστά υπάρχει επικάλυψη στο μπετόν και γύρω - γύρω απόσταση μεταξύ σωλήνα και μπετού τρύπας. Δεν είναι κάτι τρομερό κατά τη γνώμη μου. Οι κεντρικοί κάθετοι αποχετευτικοί αγωγοί που τυγχάνει να βρίσκονται π.χ. στο κέντρο της οικοδομής πως οδεύουν στη συνέχεια όταν φτάσουν στην πλάκα δαπέδου και πως οδηγούνται στο βόθρο;

Και οι σωλήνες ύδρευσης, που τοποθετούνται μέσα από το σοβά τον ίδιο κίνδυνο δεν ενέχουν;Στη θεμελίωση, στις πεδιλοδοκούς πως αντιμετωπίζεις το θέμα;

Μήπως εννοείς 6,3 εκατοστά; Στο στύλο επηρεάζονται όλες οι διατομές καθ' ύψος, στη δοκό μια μικρή περιοχή. Είναι φανερό ότι το λιγότερο επιβλαβές είναι η δοκός και από πλευράς στατικής και υγρασίας.

Από στύλους και τοιχώματα, όχι δοκούς (ΚΤΣ-97 §14.4). Υπάρχει κάτι άλλο;

Σε περιπτώσεις που δεν έχω κανένα περιθώρειο για τους γνωστούς αρχιτεκονικούς λόγους κοιτάω να καλύπτω τουλάχιστον αυτή την ερμηνεία.