MrShyEngineer

Πρόσφατες μετρήσεις σε ρηχή θεμελίωση (0.35m) εμβαδού 120m^2. Η καλή μελέτη δεν υποκαθίσταται από τίποτα...

Μέσα στο σκυρόδεμα όλα είναι (σχεδόν) ισοδυναμικά, οπότε δεν υπάρχει σημαντική οξείδωση. Όσον αφορά την επιγαλβάνωση: Εν θερμώ (tZn): Προσφέρει την καλύτερη προστασία, με παχύ στρώμα ψευδαργύρου και υψηλή αντοχή στη διάβρωση. Εν ψυχρώ (cold galvanization): Η χειρότερη επιλογή, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για βαφή ψευδαργύρου και όχι για πραγματική επιμετάλλωση. Ηλεκτροεπιψευδαργύρωση (eZn): Παρέχει καλή προστασία, αλλά έχει λεπτότερη επικάλυψη, κατάλληλη κυρίως για λιγότερο απαιτητικές εφαρμογές.

Αν πρόκειται για κινητήρα ξένης διέγερσης, τότε: Αν κάποιος αντέστρεψε τη διέγερση, ο κινητήρας θα αλλάξει φορά περιστροφής. Το clocking στις ψύκτρες (δηλαδή λάθος ευθυγράμμιση ή θέση των ψύκτρων σε σχέση με τον δρομέα σαν το advance στις ΜΕΚ) μπορεί να προκαλέσει τεράστια ΗΕΔ (back-EMF), η οποία μπορεί: Να δημιουργήσει υψηλά ρεύματα και καταπόνηση στα τυλίγματα. Να προκαλέσει σπινθήρες στις ψύκτρες, φθορά στον συλλέκτη και πιθανή καταστροφή του κινητήρα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε κάτι πάει πολύ, πολύ λάθος!

Για θεμελιακές γειώσεις ο καλύτερος τύπος ειναι αυτός: Όπου Lt το συνολικό μήκος θαμμένων αγώγιμων στοιχείων. Α το εμβαδόν του κάναβου σε m2. h η κάλυψη χώματος από πάνω σε m. Η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, αν οι γειώσεις θα είναι κοινές ή μη, προκύπτει από τους υπολογισμούς των ρευμάτων σφάλματος. Εάν ένα σφάλμα στη Μέση Τάση (ΜΤ) δημιουργεί ρεύματα τέτοιου μεγέθους, ώστε η τάση επαφής να ανέβει σε πολλά Volt, τότε το σύστημα μπορεί να γίνει επικίνδυνο.

Έκατσα λοιπόν και σκέφτηκα πως να εξηγήσω απλά το soil attenuation, η πιο απλη αναλογία ειναι της βηματικής τάσης. Έχεις μια πηγή που δίνει μια τάση στο έδαφος, αυτή η ταση απομειώνεται με ομόκεντρους ισοδυναμικούς κύκλους, απομειώνεται εξαιτίας του soil attenuation. Στην περίπτωση μου, λοπόν το ένα πρόσωπο του ανοδίου στέλνει δυναμικές γραμμές προς το δοκίμιο που ειναι και θεμιτό. Το άλλο πρόσωπο στέλνει δυναμικές γραμμές προς την αντίθετη διεύθυνση, αυτές οι γραμμές θα προσπαθήσουν να γυρίσουν στην κάθοδο αλλά δε θα τα καταφέρουν όλες. Αυτές που δεν τα καταφέρνουν ακτινοβολούνται εις τον περιβάλλοντα χώρο και το δυναμικό τους απωμειώνεται όπως απομακρυνόμαστε από την πηγή. Πράγμα που στο FEMM δεν συμβαίνει σε ένα ηλεκτροστατικό πρόβλημα. Οπότε οτιδήποτε βρίσκεται εντός αυτών των stray field lines ξαφνικά δεν ειναι σε μηδενικό δυναμικό αλλά σε κατι άλλο υψηλότερο δρα δηλαδή ως άνοδος και θυσιάζεται. Αυτό που ψάχνω να βρω ειναι ακριβώς αυτό, με ποιο ρυθμό γίνεται αυτή η απομείωση συναρτήσει της απόστασης και της γεωμετρίας. Και μάλλον μου έδωσα ιδέα να το προσεγγίσω από βιβλιογραφία βηματικών τάσεων σε σφάλματα HVDC...

Ορθά και Ορθά χαχαχα θα στείλω αργότερα διότι για να απαντηθέι θέλει γράψιμο

Οι επαγωγικοί κινητήρες δεν χρειάζονται μεγάλη ολίσθηση – δεν τους ευνοεί. Η συμπεριφορά τους εξαρτάται από την ταχύτητα περιστροφής του κινητήρα στις συνδεσμολογίες Υ και Δ, η οποία θα πρέπει να είναι σχεδόν ίδια. Η ροπή εκκίνησης στη σύνδεση Υ είναι το 1/3 της αντίστοιχης στη σύνδεση Δ, ενώ τα ρεύματα είναι 1/√3 αυτών της Δ. Εάν ο κινητήρας είναι σωστά διαστασιολογημένος, η διαδικασία εκκίνησης θεωρείται ολοκληρωμένη όταν επιτευχθούν σταθερές στροφές, οι οποίες δεν πρέπει να μεταβληθούν σημαντικά κατά τη μετάβαση από Υ σε Δ. Στη σύνδεση Δ, απλώς η καμπύλη ροπής ανυψώνεται και ο κινητήρας λειτουργεί σε χαμηλότερο σημείο αυτής. Εάν οι στροφές μεταβληθούν σημαντικά κατά τη μετάβαση από Υ σε Δ, αυτό σημαίνει ότι ο κινητήρας είναι ανεπαρκώς διαστασιολογημένος. Συνοπτικά, η επιλογή της σωστής συνδεσμολογίας σχετίζεται με τη ροπή εκκίνησης που απαιτείται σε σχέση με την ονομαστική ροπή στις δύο συνδεσμολογίες. Όλα αυτά πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και την προστασία του κινητήρα από υπερεντάσεις. Η καταπόνηση σε μια τέτοια περίπτωση είναι τεράστια, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, αν επιχειρήσεις να προστατεύσεις τον κινητήρα με M(C)CB, θα χρειαστείς τόσο αργό χαρακτηριστικό απόζευξης, που σε περίπτωση ανατροπής δεν θα αντιδράσει έγκαιρα – με αποτέλεσμα απλώς να καεί ο κινητήρας. Όλα αυτά μπορούν να λυθούν με: Επαγωγικούς κινητήρες δακτυλιοφόρου δρομέα VFD (Variable Frequency Drive) Soft Starter Ή… το "wingάρεις" και ελπίζεις! Παρατήρηση Είναι υποχρεωτικός το τονισμός των κειμένων και των τίτλων για να αφαιρεθούν. Πάτα τις 3 τελίτσες άνω δεξιά των κειμένων και επέλεξε επεξεργασία και κάνε την διόρθωση. Didonis

Καταρχάς, οι Μ/Σ (Μετασχηματιστές) θα πρέπει να αποσυνδέονται για να αποτρέψουν το backfeed. Από εκεί και πέρα, οι ουδέτεροι είναι ήδη συνδεδεμένοι, δεδομένου ότι – κατά πάσα πιθανότητα – η τοπολογία που χρησιμοποιείται είναι γειωμένος Υ στην πλευρά χαμηλής τάσης. Συνεπώς, δεν διακρίνω κάποιο σημαντικό πρόβλημα, πέρα από τον βρόγχο "μηδενικού" δυναμικού που θα σχηματιστεί. Σε περιπτώσεις υψηλών ασυμμετριών, ενδέχεται να υπάρχει κάποια ροή ρεύματος στον ουδέτερο μεταξύ των μετασχηματιστών. (let it be?) Παρατήρηση Είναι υποχρεωτικός το τονισμός των κειμένων και των τίτλων για να αφαιρεθούν. Πάτα τις 3 τελίτσες άνω δεξιά των κειμένων και επέλεξε επεξεργασία και κάνε την διόρθωση. Didonis

Σαφέστατα και μπορώ αλλά ο χώρος που θα ενταφιαστούν επι γης ειναι περιορισμένος, οποτε προσπαθώ 1-1 να τον βάλω στο FEMM. Αυτό που λες απο άκρη σε άκρη ειναι οι συνοριακές συνθήκες οπως τις ορίζει αυτόματα το FEMM στην πράξη η λαμαρίνα αυτή έχει μήκος 1,5m και φαίνεται πως προσφέρει επαρκή σκίαση. Ίσως να θέλει λίγο μεγαλύτερη (για να εκτρέψω τις πεδιακές γραμμές πιο μακριά) της τάξης του 1.8m - 2m αλλά πως θα την μεταφέρω αχχααχ??? Δηλαδή θέλεις βάθος 50cm με μήκος 200cm (τα δοκίμια ειναι 40cm) και ειναι η διάσταση που δεν βλέπεις στο femm (depth). Βεβαίως, η διπλωματική μου μάλιστα ειναι αυτόνομο και αυτορρυθμιζόμενο σύστημα καθοδικής προστασίας επιβαλλόμενου ρεύματος και εμπεριέχει απο PV με MPPT μέχρι LiFePO4 μπαταρία και αυτορρύθμιση για την σταθερή πυκνότητα ρεύματος ανεξάρτητα των εδαφικών συνθηκών, αντιπαραβάλλοντας αυτη την διάταξη με άλλες. Παρατήρηση Είναι υποχρεωτικός το τονισμός των κειμένων και των τίτλων για να αφαιρεθούν. Πάτα τις 3 τελίτσες άνω δεξιά των κειμένων και επέλεξε επεξεργασία και κάνε την διόρθωση. Didonis

Κάποια στιγμή, λόγω του θερμικού συντελεστή ειδικής αντίστασης του χαλκού, οι ισοδύναμες αντιστάσεις θα ισορροπήσουν. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος ένα από τα καλώδια να λειτουργεί συνεχώς σε υψηλότερη θερμοκρασία. Θεωρητικά, αυτό είναι αποδεκτό, αλλά πρακτικά όχι, καθώς δημιουργείται επαγωγικός βρόγχος, ο οποίος προκαλεί πολλαπλά προβλήματα – ιδίως σε συνθήκες υπερτάσεων. Σε μικρές αποστάσεις, το φαινόμενο είναι αμελητέο, και εφόσον διασφαλίσεις τη σωστή σύνδεση των δύο αγωγών μεταξύ τους και με τα τερματικά τους, μπορείς να το κάνεις αν είναι απολύτως αναγκαίο. Σκόπιμα, όμως, μην το κάνεις.

Καλησπερα στους (μελλοντικους) συναδελφους. Η διπλωματικη μου εχει θεμα συστηματα καθοδικης προστασιας επιβαλλομενου ρευματος. Βρισκομαι σε ενα διλημμα. Θελω να τοποθετησω 3 δοκιμια σε αρκετα κοντινη αποσταση, το ενα απροστατευτο, το αλλο προστατευομενο γαλβανικα, το τριτο προστατευομενο με Impressed Current. Το ζητημα ειναι λογω των πολυ μεγαλων ισοδυναμων αντιστασεων απειρου γης θα χρειαστει αρκετα μεγαλο δυναμικο για να πετυχω την απαραιτητη πυκνοτητα ρευματος για την επαρκη προστασια. Οποτε το ισχυρο πεδιο σε εγγυτητα με τα απροστατευτα δοκιμια δυναται να κανει Ion stripping απο τα απροστατευτα δοκιμια να τα κανει δηλαδη ανοδους και να παρουσιασουν υψηλοτερο ρυθμο διαβρωσης απο οτι πρεπει καθιστωντας το πειραμα μη εγκυρο... Το FEMM δυστυχως απο οσο ξερω δεν μπορει να μοντελοποιησει soil attenuation. Η μια λυση ειναι να βαλω ενα κομματι λαμαρινα σκιαζοντας τα αλλα δυο δοκιμια. Εχει καποιος καποια ιδεα για το πως μπορω ειτε αναλυτικα ειτε με FE να μοντελοποιησω κατι τετοιο για να δω τι αποστασεις θα επρεπε να τηρηθουν ωστε να εγγυηθει η ανεξαρτησια των δοκιμιων? και ακομα χειροτερα αν το μεσαιο απροστατευτο δοκιμιο θεωρηθει floating οπου ευρισκεται σε ζωνη δυναμικου 15V...

Αν νομίζεις ότι ένας Μ/Σ απομόνωσης "καθαρίζει" την τάση, είσαι γελασμένος. Η διαγραφή ενός τεράστιου βρόγχου υστέρησης όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα δημιουργεί απίστευτα πολλές αρμονικές. Αν θέλεις καθαρή ημιτονοειδή τάση, χρειάζεσαι είτε: Γεννήτρια καθαρού ημιτόνου (και όχι τροποποιημένου), Παθητικές διατάξεις για φιλτράρισμα των αρμονικών

Το δευτερεύον (2ον) τύλιγμα του Μ/Σ έχει πάντα κάποια σύζευξη με τη γη, είτε το θέλεις είτε όχι. Αυτό σημαίνει πως, ακόμη και αν η τροφοδοσία του φαίνεται "floating", δεν είναι απόλυτα απομονωμένη. Αν ακουμπήσεις τη φάση, θα υπάρξει ροή ρεύματος χαμηλής έντασης μέσω του σώματός σου προς τη γη. Το μέγεθος αυτής της ροής εξαρτάται κυρίως από: Το μήκος και τον τύπο των καλωδιώσεων, Τη θέση τοποθέτησής τους, Τις συνθήκες υγρασίας και εγκατάστασης, όπως σε φωτιστικά σώματα. Η χρήση ΔΔΕ στο δευτερεύον του Μ/Σ λύνει εντελώς αυτό το πρόβλημα και τον καθιστά απόλυτα ασφαλή, ακόμα και σε 1:1 μετασχηματιστές (230V-230V) και όχι μόνο σε χαμηλές τάσεις (48V ή 24V). Το πρόβλημα της χωρητικής σύζευξης επιδεινώνεται από: Κακές αρμονικές των μετασχηματιστών με σιδηροπυρήνα, Υψηλή υγρασία στο περιβάλλον λειτουργίας. Σκέψου πώς συμπεριφέρεται ένας εγκάρσιος πυκνωτής καθώς αυξάνεται η συχνότητα!