Σε μια μεζονέτα το δάπεδο του ισογείου στο ένα όριο (το οποίο είναι και μονόπλευρο) έρχεται 1,80μ κάτω απο το φυσικό έδαφος. Δεν έγινε λάθος όμως, απλά δε το είχα αντιληφθεί σε επίπεδο μελέτης.
Σε αυτή την πλευρά λοιπόν, υπάρχουν τρείς κολόνες. Λόγω αρχιτεκτονικών περιορισμών, δεν μπορώ να σηκώσω τοιχίο υπογείου μέχρι πάνω, αλλά μόνο έως το +1,80. Ετσι, εάν ρίξω κολόνες και τοιχίο μαζί, κάνω κοντά υποστυλώματα... Εχω καταλήξει λοιπόν, στην δημιουργία κατακόρυφων αρμών μεταξύ τοιχίων και κολόνων όπως προβλέπεται και για την τοιχοποιία.
Μπορείτε να σκεφτείτε κάποιον λόγο για τον οποίο να μην καλύπτομαι από αυτή την κατασκευαστική διάταξη;
Βέβαια, θα γίνουν "κορδόνια" υδατοδιογκούμενα για μόνωση αρμού και επάλειψη με τσιμεντοειδές κονίαμα για γενικότερη μόνωση, αλλά απο μέσα...
Κάποια σκέψη;