Bίσμα, έντονο σπρώξιμο κατά τις κρίσεις διευθυντών, κάποιες φορές ψεύτικα χαρτιά (τύπου "η σχολή τάδε στα χρόνια μου ήταν η κορυφή, δεν υπήρχε παραπάνω" και με τον τρόπο αυτό να μοντάρεται αντίστοιχη αίγλη στο χ,ψ χαρτί), πιστοποιητικά παρακολουθήσεων 1 έτους, 2 ετών τα οποία παρουσιάζονται σαν πρώτα πτυχία ξένης γλώσσας (με τις όποιες επικυρώσεις) και πάρα πολλά άλλα. Οι γονείς μου ήταν 35 χρόνια στο δημόσιο και αν κάτσω να σου πω και άλλα, δεν θα μας φτάνει ούτε μία βδομάδα. Τα περί παλιού, καινούριου, "γερμανικά", αγγλικά, γαλλικά είναι μάλλον εκτός θέματος και ειδικότερα στον δημόσιο τομέα.