Κοίτα, επειδή έχω εμπειρία από 1ο χέρι θα σου πω 2 πραγματάκια :
Όντως, η Α' κατεύθυνση δεν μπορεί να προσφέρει πολλά πράγματα σε έναν πολ. μηχ. πέρα από το να διευρύνει τις γνώσεις του πάνω στο καθαρά αρχιτεκτονικό σκέλος μιας αποκατάστασης (το αναστήλωση το συζητάμε λίγο). Να σημειώσω ότι Α' κατεύθυνση τελειώνω. Αλλά, αν το κυνηγήσεις, μπορείς να κερδίσεις πράγματα μέσα από αυτό. Να, π.χ. στην περίπτωσή μου, και επίλυση ξύλινης στέγης έκανα και στατική επίλυση κτιρίου από φέρουσα τοιχοποιία. Αυτά δηλαδή που είχα καημό να πάρω και να μάθω, τα έκανα.
Β' κατεύθυνση : όντως τα μαθήματα διδάσκονται ως επί τω πλείστον, από πολιτικούς μηχανικούς. Ακριβώς επειδή υπάρχουν πολλά μαθήματα ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ο αρχαιολόγος διαλέγει αυτό που τον ενδιαφέρει, όπως αντίστοιχα και ο αρχιτέκτονας ή πολιτικός μηχανικός. Στην περίπτωση μας, ο πολ. μηχ. διαλέγει αντίστοιχα μαθήματα (ανάλυσης φορέων με Η/Υ ή π.χ. κάτι άλλα που κάνουν δειγματοληψίες και εργαστηριακές δοκιμές για τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών μιας τοιχοποιίας κλπ). Επομένως, όπως καταλαβαίνεις, τα πράγματα είναι λίγο πιο καλά στην κατεύθυνση Βου, σε ό,τι αφορά πάντα εμάς (τους πολ. μηχ.).
Κοινά μαθήματα για Α'-Β' ήταν η ιστορία των αποκαταστάσεων, η παθολογία των κατασκευών και η τεχνική νομοθεσία. Τώρα, για τα κοινά που είχε η Β' κατεύθυνση δεν γνωρίζω, αλλά επειδή είχα τακτική επαφή με άλλα δύο παιδιά από Β', ξέρω ότι αναλώθηκαν περισσότερο εμβαθύνοντας σε θέματα παθολογίας (ανερχόμενη υγρασία, φαινόμενα φθοράς - ασβεστοποίηση κλπ - ).