ntanos

Φίλε mmpampiss καλό είναι να διευκρινίσεις ότι πρόκειται για προσωπική - υποκειμενική σου άποψη σχετικά με το αντικείμενο του τοπογράφου και ότι οι απόψεις διίστανται (Εγώ πχ έδωσα πανελλήνιες στα 23 μου για να μπω στην σχολή αυτή). Αλλιώς, θα πρέπει να μπεις σε λεπτομέρειες για το τι δεν σου άρεσε στους τοπογράφους ΕΜΠ. Νομίζω από προηγούμενο ποστ σου ότι δεν έχεις παρακολουθήσει ούτε μία ώρα ακόμα από την νέα σου σχολή, καθώς πέρασες προ ημερών με το 10%. (Αν κάνω λάθος διόρθωσέ με). Περίμενε εκείνη την στιγμή για να κρίνεις και να συγκρίνεις σχετικά με επίπεδο σπουδών κλπ. Δεν θέλω να υποστηρίξω τους τοπογράφους σώνει και καλά. Ειλικρινά σου εύχομαι καλή επιτυχία στο νέο σου αντικείμενο! Απλά τα λέω αυτά για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις χωρίς να έχεις αιτιολογήσει τι ακριβώς εννοείς!

Σκέψου καλά όσα αναφέρθηκαν παραπάνω Γνώμη μου πάντως είναι ότι αν δεν έχεις ιδιαίτερη λόξα με κτιριακά έργα μην πας πολιτικούς.

Εγώ θα συμφωνήσω κατά βάθος με όλους, όσο περίεργο και να φαίνεται: Η μέρα φίλε μου έχει 24 ώρες. Βγάλε 8 ύπνου, μένουν 16. Είναι υπεραρκετές για να κάνεις τα πάντα μέσα σε μία μέρα: Να πας σχολή, να διαβάσεις, να χαλαρώσεις, να βγεις, τα πάντα! Κοίτα απλά να είσαι παραγωγικός στο θέμα χρόνου με την ευρύτερη έννοια: Το να κάθεσαι σαν τον χάνο μπροστά από το internet 7 ώρες πατώντας refresh στο facebook ή να βλέπεις τηλεόραση το ίδιο δελτίο ειδήσεων στις 3 και στις 6 είναι χάσιμο χρόνου. Κάνε πολλά πράγματα, και απ' όλα!!!

Φίλε PanosPepe, εντελώς συνοπτικά: -Να μπαίνεις συχνά σε site σαν και αυτό, στα topics των αρχιτεκτόνων για να αποκτήσεις ιδέα για την καθημερινότητα ενός αρχιτέκτονα, διότι μπορεί να έχεις διαφορετική εικόνα από την πραγματικότητα. Ενημερώσου από όπου μπορείς, γνωστούς σου αρχιτέκτονες κλπ -Αν κρίνεις ότι πραγματικά το θέλεις, κάντο. Η καλύτερη λύση για μένα είναι πανελλήνιες εκ νέου κ όχι κατατακτήριες, ιδιαίτερα εάν προέρχεσαι από ΑΕΙ. Θα κάνεις μερικά ιδιαίτερα έκθεση και τα υπόλοιπα μόνος σου με βοηθήματα Σαββάλα κλπ. Αυτό έκανα και πέρασα τοπογράφους στα 23 μου. -Ξεκίνα σχέδιο ΧΘΕΣ. Από σεπτέμβρη εντατικότατα, με προοπτική να δώσεις τον Μάιο του 2012. Θέλει full time απασχόληση το σενάριο αυτό για 9 μήνες. -Λάβε υπόψιν σου την πληθώρα των μηχανικών, την κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας κλπ. Αν όμως σου αρέσει θα το κάνεις. Απλά για να σου φύγει το απωθημένο και ας μην δουλέψεις ποτέ ως αρχιτέκτονας. Οι σπουδές του αρχιτέκτονα σου δίνουν δυνατότητες και για άλλες διαφορετικές δουλειές στον ευρύτερο artistic χώρο και διαμορφώνουν μία ιδιαίτερη, όμορφη κουλτούρα στα άτομα που τις ακολουθούν. Έχω πολλούς αρχιτέκτονες στον κύκλο μου, είναι λίγο γραφικοί, δηλαδή γ@@ώ τα παιδιά!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΔΩ Τα μεταπτυχιακά δεν οδηγούν στην απόδοση περισσότερων επαγγελματικών δικαιωμάτων (δικαίωμα υπογραφής). Ο απόφοιτος ενός μεταπτυχιακού έχει τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το βασικό του προπτυχιακό. Ίσως εσύ Konst να το εννοείς με την γενικότερη έννοια της αναγνώρισης απλά διαβάζοντάς το κάποιος ίσως βγάλει λάθος συμπεράσματα για αυτό και το αποσαφηνίζω!

Θέλω πολύ σύντομα να πω 2 πράγματα που θεωρώ ότι δεν τα έχουμε σκεφτεί επαρκώς, όποτε η συζήτηση πάει στις ευκαιρίες που δίνει κάθε επάγγελμα, στο οικονομικό κλίμα κλπ. -Ένας φοιτητής παίρνει πτυχίο περίπου στα 24 - 25 χρόνια του, μαζί με στρατό, μεταπτυχιακά κλπ -Από τότε, μέχρι τα 65 του που περίπου τοποθετούμε την συνταξιοδότησή του, έχει 40 περίπου χρόνια να εργαστεί. -Ακόμα και οι πιο διαβασμένοι σε θέματα οικονομίας, δεν μπορούν να προβλέψουν τι θα ισχύει μετά από 5 χρόνια. Το ένα όγδοο του παραπάνω διαστήματος εργασιακής ζωής κάποιου!! Τρομερά μικρό κλάσμα...Χώρες που χρεωκοπούν αύριο θα αναπτύσσονται, μεθαύριο μπορεί πάλι να χρεωκοπήσουν κλπ. Όποιος νομίζει ότι η κρίση χρέους δεν θα αφήσει αργά ή γρήγορα συντρίμμια και σε σοβαρές χώρες (όχι σαν εμάς) είναι γελασμένος. -Επαγγέλματα που σήμερα έχουν ζήτηση, αύριο θα παράγουν εξαθλιωμένους ανέργους που θα ετεροαπασχολούνται, μεθαύριο θα έχουν πάλι τρομερή ζήτηση, παραμεθαύριο θα παράγουν πάλι εξαθλιωμένους ανέργους κλπ μέσα σε ένα διάστημα 40 ετών! -Βάσει λοιπόν των παραπάνω, για εμένα προκύπτει το συμπέρασμα ότι αφενός πρέπει κάποιος να σπουδάσει κάτι αν το γουστάρει τόσο πολύ, ανεξαρτήτως αποκατάστασης την οποία, απλούστατα, δεν μπορεί να προβλέψει! -Λόγω του άλλου επιχειρήματος περί κρατών και οικονομίας, θεωρώ απόλυτα λογικό και θεμιτό κάποιος να θέλει να παραμείνει ελλάδα, ακόμα και αν είναι άνεργος για 1 2 χρόνια. Εδώ έχει το σπίτι του, τους φίλους του, την αγάπη του κλπ. Εγώ πάντως αμφιβάλλω ότι μεθαύριο που θα πάρω πτυχίο τοπογράφου θα αποφασίσω να πάω να ζήσω αλλού εύκολα. Γιατί? Για να δυσκολέψουν τα πράγματα σε εκείνη την χώρα και να τρέχω πίσω στην Ελλάδα που ίσως να είναι καλύτερη η κατάσταση, ενώ έχω κάνει οικογένεια και παιδιά στο εξωτερικό? Δεν μου φαίνεται και ότι καλύτερο... Είδατε τι έγινε στην Λιβύη που τρέχανε οι μηχανικοί να μπούνε στα πλοία να φύγουν από την χώρα? Η Αμερική νομίζετε ότι θα γλιτώσει από στάση πληρωμών κλπ στην επόμενη πενταετία, όσο χρήμα και να κόψει? Ποιά χώρα σας φαίνεται ασφαλής για τα επόμενα 40 χρόνια που θα δουλεύετε? Υ.Γ. Η άποψή μου δεν είναι προϊόν συντηρητισμού. Έχω ταξιδέψει πολύ στο εξωτερικό και κυρίως έχω μείνει εξωτερικό με την οικογένειά μου για 4 ολόκληρα χρόνια.

Τελείως καλοπροαίρετα, η προσπάθεια "απόκτησης κύρους" δεν είναι και ο καλύτερος οδηγός για την ζωή μας. Αν λειτουργούμε χωρίζοντας τους ανθρώπους σε "κατηγορίες κύρους" τότε μπαίνουμε σε περίεργα ψυχολογικά μονοπάτια συνεχούς σύγκρισης του εαυτού μας με τους άλλους και μάντεψε: Πάντα θα υπάρχει κάποιος "καλύτερος" από σένα, κάποια κοινωνική - επαγγελματική ομάδα "μεγαλύτερου κύρους" από σένα κλπ κλπ. Πέραν φυσικά του υποκειμενικού της υπόθεσης για το ποιος έχει μεγαλύτερο "κύρος". Το ξέρεις ότι οι μηχανικοί κάποιες φορές πληρώνονται λιγότερο από τους εργάτες του ίδιου εργοταξίου? Σταμάτα να σκέφτεσαι έτσι και επέλεξε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΕΣΕΝΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, κάπως έτσι τα φανταζόμουν και εγώ!

Καλή σας μέρα! Βλέπω τον τελευταίο καιρό το διαδίκτυο και τα περισσότερα site με αγγελίες για προσφορά εργασίας να κατακλύζονται από μία πολυεθνική εταιρία ακινήτων που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα (δεν θα πω όνομα, πιθανώς να καταλάβατε ήδη). Η εταιρία αυτή ζητά μηχανικούς για να την στελεχώσουν ως μεσίτες. Παρέχει εκπαίδευση όπως λέει κλπ. Στην ιστοσελίδα της εταιρίας μιλάει για προμήθειες από πωλήσεις ακινήτων κλπ. Θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν κάποιος από εσάς ή κάποιος γνωστός σας έχει εμπειρία σε κάτι αντίστοιχο...Πληρώνουν κάποιον σταθερό μισθό, ή σε αφήνουν στο έλεος "της αποτελεσματικότητάς" σου μόνο με ποσοστά κλπ? Αξίζει τον κόπο να στείλω βιογραφικό σε μία τέτοια εταιρεία, εποχές που δεν κινείται τίποτα στην αγορά ακινήτων? Αναφέρει ότι η εμπειρία δεν είναι απαραίτητη..

Το σπαστό ποδήλατο είναι μία καλή αλλά ακριβή λύση για όποιον θέλει να χρησιμοποιεί το μετρό με αυτό και δευτερευόντως για όποιον θέλει να το μεταφέρει και αποθηκεύει εύκολα. Ως ποδήλατο γενικά είναι πιο ασταθές και ευάλωτο, ειδικά αυτά με τροχούς 16 ή 20 ιντσών. Είμαι κάτοχος τέτοιου ποδηλάτου (Dahon) και είμαι γενικά πολύ ευχαριστημένος. Απλά θέλει πολλή προσοχή, ποτέ οδήγηση με ένα μόνο χέρι, προσοχή σε λακούβες κλπ. Εννοείται ότι όποιος χρησιμοποιεί ποδήλατο καθημερινά για τις μετακινήσεις του σταδιακά μαθαίνει τις κατάλληλες διαδρομές ώστε να οδηγεί σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας ή δρόμους με μικρή κίνηση και να μην κινδυνεύει, καθώς θα έχει παρακάμψει δρόμους επικίνδυνους (πχ Κηφισίας, Μεσογείων κλπ). Από την εμπειρία μου, ακόμα και στην τριτοκοσμική Αθήνα μπορεί κάποιος να οδηγήσει στην μεγαλύτερη έκτασή της με ασφάλεια χωρίς να κινδυνεύει, αν είναι σχετικά προσεκτικός, δεν πετάγεται απροειδοποίητα κλπ. Πολύ σημαντικά είναι τα φώτα το βράδυ. Επίσης, και ίσως σας κάνει εντύπωση αυτό, το πιο ασφαλές για έναν ποδηλάτη είναι να πηγαίνει αντίθετα με την κυκλοφορία σε έναν δρόμο πχ γειτονιάς, ώστε να βλέπει τα αμάξια που έρχονται και να έχει τον έλεγχο. Μάλιστα, σε χώρες του εξωτερικού, ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας έχει τροποποιηθεί ώστε να επιτρέπεται η αντίστροφη κίνηση των ποδηλατών σε μικρούς δρόμους και να μην πληρώνουν πρόστιμο για αυτό. Θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχουν κάποιοι μύθοι για το θέμα Αθήνα (ή Ελληνική πόλη γενικότερα) και ποδήλατο. Όντως, σε ένα ποσοστό 20 - 25% της έκτασής της, λόγω αναγλύφου τα πράγματα είναι δύσκολα (Λυκαβηττός, Τουρκοβούνια, Ζωγράφου, Άνω γλυφάδα κλπ κλπ). Όμως, στις υπόλοιπες περιοχές εάν είχε δοθεί χώρος στο ποδήλατο οι συνθήκες θα ήταν πολύ καλές. Να ξέρετε ότι οι Ευρωπαϊκές πόλεις αφαίρεσαν χώρο από τα αυτοκίνητα και έλαβαν περιοριστικά μέτρα για την κίνησή τους τις προηγούμενες δεκαετίες, ώστε να πηγαίνουμε εμείς διακοπές στις πόλεις αυτές και να θαυμάζουμε τους Ευρωπαίους που ποδηλατούν με -5 βαθμούς κελσίου και με μία βαλίτσα αεροδρομίου (!!!!) στο ένα χέρι. Στο Amsterdam μάλιστα, που όλοι θεωρούμε μία ιδανική flat πόλη για ποδήλατο, κάθε 50 μέτρα έχει κανάλια και οι γέφυρες από πάνω έχουν ανωφέρειες πολύ μεγάλες, ακόμα και 20%, αναγκάζοντας τους ποδηλάτες να κάνουν ορθοπεταλιές και να αγκωμαχούν! Όχι τόσο flat επομένως... Τα πράγματα είναι απλά αρκεί να υπάρχει θέληση, σε μία πανέμορφη χώρα που περίπου 300 μέρες τον χρόνο οι καιρικές συνθήκες είναι ιδανικές για ποδήλατο (θεωρώντας 20 μέρες καύσωνα και άλλες 40 πχ αβάσταχτου - πόσο πια στην Ελλάδα - κρύου). Το να υπήρχε ένα ποσοστό μετακινήσεων 20-30% των Αθηναίων με ποδήλατο (σε συνδυασμό με μεταφορά του στον προαστιακό, ησαπ και μετρό καθώς και με συστήματα ενοικιάσεως ποδηλάτου κλπ) θα μας είχε απαλλάξει από πολλά δεινά των ημερών μας. Τι εννοώ? Με το να είναι η οδήγηση αυτοκινήτου μονόδρομος στις ελληνικές πόλεις, κάθε οικογένεια έχει πολλές φορές δύο και πάνω αυτοκίνητα, τα οποία χρησιμοποιεί καθημερινά. Και οι ευρωπαίοι έχουν μεγάλο δείκτη ιδιοκτησιάς ΙΧ ανά κάτοικο, μεγαλύτερο από εμάς κιόλας, όμως δεν τα χρησιμοποιούν τόσο πολύ για μετακινήσεις δουλειά-σπίτι. Σχεδόν κάθε Έλληνας δεκαοκτάχρονος πρέπει να πάρει αμάξι για να πάει σχολή (μέσα σταθερής τροχιάς στις πανεπιστημιουπόλεις πέριξ του κέντρου δεν προβλέφθηκαν). Η Ελληνική οικογένεια λοιπόν κάθε χρόνο "πετάει" λεφτά στο εξωτερικό για αγορά αυτοκινήτων, τα οποία αντικαθιστά συχνά, καθώς και για αγορά βενζίνης, επιβαρύνοντας οικτρά το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας και στερούμενη χρήμα το οποίο εναλλακτικά θα μπορούσε να δώσει για ελληνικά προϊόντα, ακόμα και στα μπουζούκια στο κάτω κάτω, (δεν είμαι υπέρ) και τα χρήματα θα κατέληγαν σε ελληνικά χέρια και θα ανακυκλώνονταν στο εσωτερικό της χώρας. Αυτά... Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι όλα τόσο απλά, σε μία χώρα με εκτεταμένη εκτός σχεδίου δόμηση, με τέτοια κουλτούρα στο θέμα του αυτοκινήτου και στα ΚΤΕΛ, με τέτοια απαξίωση του σιδηρόδρομου, με κολλημένα για χρόνια έργα μετρό τραμ και προαστιακού (τμήμα Πειραιάς - ΣΚΑ που θα μπορούσε να εξυπηρετεί την Αθήνα με ηλεκτροκίνητα τρένα κάθε 5 - 7 λεπτά). Η Ευρώπη όμως τις προηγούμενες δεκαετίες, είδε τον μπαμπούλα του αυτοκινήτου να έρχεται και είπε όπα, δεν θα πεθάνουν τα παιδάκια μας από το καυσαέριο, την φασαρία και τα νεύρα και κάναν κάτι. Εμείς τι κάνουμε, τώρα που υπάρχει και θέμα κόστους λόγω βενζίνης? (Μην σας κάνει εντύπωση αν η βενζίνη σε τρία χρόνια κοστίζει 4 ευρώ το λίτρο, αυτό είναι το αναμενόμενο).

Λόγω σφαλμάτων που θα προκύψουν αν χαραχθεί η ίδια στάση ακριβώς με πριν χρησιμοποιώντας γωνία και απόσταση από την προηγούμενη (η χάραξη και στην συνέχεια η επισήμανσή της ("πασσάλωσή") θα έχουν σφάλμα αρκετών χιλιοστών τουλάχιστον) το καλύτερο θα ήταν να δημιουργηθεί μία εντελώς νέα στάση στο σημείο εκείνο και να μετρηθούν τα νέα στοιχεία της νέας πλέον όδευσης (στήσιμο στην προηγούμενη, στην νέα και στην επόμενη στάση) με αποτέλεσμα την τροποποίηση των στοιχείων όλης της όδευσης λόγω της νέας επίλυσης που θα πραγματοποιηθεί (νέος γωνιακός - γραμμικός έλεγχος) (για περιπτώσεις που απαιτείται μεγάλη ακρίβεια βέβαια, διότι στην πράξη πολλοί απλά ιδρύουν μία νέα στάση απλά "αποτυπώνοντας" την από μία προηγούμενη).

Η παραπάνω αυτή ανάλυση του GeorgeS είναι από τα πιο ωραία κείμενα που έχω διαβάσει σε αυτό το forum. Επιπροσθέτως, διατηρεί αποστάσεις και από τα δύο κοινωνικο-οικονομικά συστήματα για τα οποία συζητάμε. Όσο "αντι-κομμουνιστής" και να είναι κάποιος, (ούτε εμένα προσωπικά με βρίσκουν σύμφωνο οι ιδέες του, πέραν και του πώς εφαρμόστηκε στην πράξη) δεν γίνεται να μην αναγνωρίσει την σταδιακή υπερσυγκέντρωση πλούτου που επιφέρει ο νεοφιλελευθερισμός και κατ' επέκτασιν την πολιτική ισχύ και επιρροή λόγω αυτού του πλούτου, η οποία καθορίζει στην συνέχεια νομοθετικά πλαίσια, διεθνείς πολιτικές, εναρμονισμένες πρακτικές τιμών σε διεθνές επίπεδο κλπ κλπ. Σε επίπεδο κοινωνίας ακόμα, όταν οι δημόσιες παροχές απαξιώνονται προς όφελος του ιδιωτικού τομέα (ειδικά όταν μιλάμε και για ιδιωτικό σύστημα υγείας - ασφάλισης) συμβαίνει και το εξής τραγικό: το χρήμα πλέον γίνεται σε υπερβολικό βαθμό μέσο επιβίωσης και επομένως η αναγκαιότητά του ως αξία και ως πηγή κύρους είναι όλο και μεγαλύτερη με αποτέλεσμα την διόγκωση όλων των συναφών αισθημάτων κόμπλεξ, ανασφάλειας, τάσης επιβολής και επίδειξης που υπάρχουν στην κοινωνία.

Μέσω πανελληνίων, αν εισαχθείς σε 2η σχολή, όπως έκανα και εγώ, θεσμικά δεν σου αναγνωρίζουν κανένα μάθημα και ας το έχεις διδαχθεί ακριβώς ίδιο πριν μερικά χρόνια. Μπαίνεις στο 1ο εξάμηνο μαζί με τους, 5-6 χρόνια μικρότερούς σου, απόφοιτους λυκείου. Στην περίπτωσή μου όμως, μου αναγνωρίστηκαν όλα σχεδόν τα μαθήματα που είχα διδαχθεί στην προηγούμενη σχολή, off the record, μετά από προσωπική συνεννόηση με τους καθηγητές. Αν και δεν επιτρέπεται νομικά, η λογική κυριάρχησε και λύσεις βρέθηκαν. Για περισσότερες λεπτομέρειες pm.

Caestiel είμαι στην σχολή τοπογράφων ΕΜΠ, στο 4ο έτος πλέον. Εγώ μπήκα εδώ στα 23 μου, έχοντας μέτρο σύγκρισης με άλλες σχολές, καθώς είμαι απόφοιτος άλλου τμήματος του ΕΜΠ. Σίγουρα η άποψή μου είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενική, μιας κ είχα τρέλα με την τοπογραφία, όμως θεωρώ την είσοδό μου στην σχολή την καλύτερη επιλογή της ζωής μου. Τα μαθήματα είναι κυρίως εργαστηριακά και σε γενικές γραμμές, πέραν του ότι τα θεωρώ ενδιαφέροντα, νομίζω ότι διδάσκονται με πολύ σωστή μεθοδολογία και μεράκι από τους περισσότερους καθηγητές. Κακώς κείμενα θα βρεις παντού, ίσως επομένως κάτι να μην σε ικανοποιήσει τελείως κ εδώ. Γενικότερα όμως το κλίμα είναι αρκετά οικογενειακό, υπάρχουν ομαδικές εργασίες, οι φοιτητές είναι δεμένοι μεταξύ τους όσο σε λίγες σχολές (είπαμε έχω μέτρο σύγκρισης καθώς και φίλους σε άπειρες άλλες σχολές). Θαρρώ πως παρόμοια κουλτούρα με εδώ και τέτοιο κλίμα θα βρεις σε ελάχιστες σχολές πχ αρχιτεκτονική κλπ. Στο τέλος του 3ου έτους γίνεται η πρακτική άσκηση των φοιτητών σε κάποιο νησί του Αιγαίου για 22 μέρες περίπου. Αυτές ήταν από τις καλύτερες μέρες που έχω περάσει ποτέ. Συνήθως οι φοιτητές βρίσκουν κάποιο αντικείμενο από τους τομείς της σχολής που τους ενδιαφέρει πολύ, γενικά από ότι είδα η σχολή κερδίζει ακόμα και τους αρχικά αδιάφορους φοιτητές πολύ γρήγορα, μέχρι το 2ο 3ο εξάμηνο. Από θέμα φόρτου εργασίας, αν είσαι τυπικός και αφιερώνεις μερικές ώρες την εβδομάδα για παρακολούθηση και αν κάνεις τις εργασίες περίπου στην ώρα τους, θα είσαι οκ. Αν αφήνεις το βουνό αυτό να μαζευτεί στο τέλος του εξαμήνου (υπάρχει μια σχετική επιείκια στα deadlines, πολλοί καθηγητές αφήνουν στην κρίση των φοιτητών την οργάνωση του χρόνου τους) τότε θα βλασφημίσεις. Επειδή έχω εργαστεί παράλληλα κ έχω μια σχετική εμπειρία και εικόνα για το τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας, τολμώ να πω πως ίσως η επαγγελματική αποκατάσταση για έναν τοπογράφο είναι ελαφρώς καλύτερη από τον μέσο όρο των μηχανικών γενικά. Βέβαια σε περιόδους κρίσης μας παίρνει η μπάλα όλους, από τον πυρηνικό φυσικό και τον μηχανικό μέχρι τον περιπτερά της γειτονιάς, τον κομμωτή κλπ. Μπες στην σχολή με όρεξη και με ανοικτά μάτια χωρίς να αγχώνεσαι ιδιαίτερα για το τι θα επικρατεί έξω σε 5 χρόνια που θα τελειώσεις. Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Υγεία να έχουμε και θα βρεις λύσεις και τότε! Για ότι άλλο θες στείλε ρώτα εδώ ή στείλε pm. Ραντεβού τον Οκτώβρη στο κυλικείο!

Εξαρτάται από την σχολή καθώς και από την συγγένεια των γνωστικών αντικειμένων των σχολών "προέλευσης" και "προορισμού". Το έτος εισαγωγής είναι συνήθως το δεύτερο ή τρίτο. Ψάξε για ανακοινώσεις της γραμματείας.

Κοίτα, φοιτητής είμαι ακόμα κ ότι σου πω είναι από ψάξιμο που έχω κάνει ως τώρα και από συζητήσεις με μηχανικούς που δουλέυουν, καθηγητές, μεγαλύτερους φοιτητές κλπ. Για το "καθαρό" επάγγελμα του τοπογράφου, θαρρώ πως είναι κάποιος εντάξει με το βασικό του πτυχίο. Από κει και έπειτα δουλειά και εμπειρία.. Τώρα, έχει να κάνει με το τι θες. Αν ασχολείσαι με οδοποιϊα η διαχείριση υδατικών πόρων, είσαι και πάλι εντάξει αλλά εκεί θα μπορούσε να βοηθήσει και ένα μεταπτυχιακό..Πχ υπάρχει ένα στην θεσσαλονίκη για συγκοινωνιολόγους, ή δες πχ Portugal MIT αν σε ενδιαφέρουν τα οικονομικά και το management στις μεταφορές. Για νερά δεν ξέρω πολλά, έχει πάντως μεταπτυχιακά στην Ελλάδα. Τα παραπάνω ισχύουν επίσης αν θελεις να ασχοληθείς παραπάνω με πολεοδομικές μελέτες, που θεωρείται καλό το μεταπτυχιακό αρχιτεκτόνων ΕΜΠ. Για GIS επίσης θεωρείται καλό το μεταπτυχιακό στους τοπογράφους. Εξωτερικό επίσης θα βρεις αρκετά. Γενικά, από ότι έχω καταλάβει, ένα μεταπτυχιακό είναι καλό αν θες να παρεκκλίνεις λίγο από το βασικό αντικείμενο του τοπογράφου. Αλλιώς, πας σε πιο ακαδημαϊκά - ερευνητικά "χωράφια".

Ουσιαστικά υπάρχει ανάγκη για ένα αρχείο με σημεία (X, Y, Z) ώστε να φορτωθεί στο ODOS, ενώ αυτό που είναι διαθέσιμο έιναι μόνο ένα αρχείο με τρισδιάστατες υψομετρικές καμπύλες, σωστά? Μια ιδέα ίσως είναι η παρακάτω: Στο AutoCAD, φτιάχνουμε ένα block που περιέχει ένα point,με τιμή z ίση με το υψόμετρο μίας ισουψούς. Αυτό το επαναλαμβάνουμε για κάθε διαφορετική τιμή ισοϋψούς που υπάρχει, αν δηλαδή έχουμε ισουψείς των 5,10,15 και 20 μέτρων φτιάχνουμε 4 blocks με αντίστοιχα υψόμετρα, που τα ονομάζουμε π.χ. point5, point10 κ.ο.κ. Στην συνέχεια, δίνουμε την εντολή divide και επιλέγουμε μια υψομετρική,π.χ. αυτή των 10 μέτρων. Απαντώντας στην comand line, επιλέγουμε b (block) και πληκτρολογούμε το αντίστοιχο όνομα (point10 στην περίπτωσή μας). Στο "enter number of segments" βάζουμε στο περίπου έναν αριθμό, τέτοιο ώστε κατά μήκος της ισουψούς να τοποθετηθούν σημεία του ίδιου υψομέτρου ανά μία απόσταση που μας βολεύει. Κάνοντας το παραπάνω για όλες τις ισουψείς κάθε υψομέτρου, υποθέτω πως θα έχουμε πλέον ένα μοντέλο εδάφους με σημεία κατάλληλο για το ODOS. Ίσως είναι λίγο χαμαλοδουλειά, αν είναι μεγάλο το αρχείο, ίσως όμως είναι η μόνη λύση αν δεν υπάρχει άλλο υλικό διαθέσιμο. Ίσως είναι και τελείως λάθος αυτό που λέω, αν ναι συγχωρέστε με προσπαθώ να βοηθήσω με τα πολύ λίγα που ξέρω μέχρι στιγμής!

Η θέση στην οποία βρίσκεσαι είναι πολύ συνηθισμένη για πρωτοετείς, αν και λίγο πιο σπάνια για φοιτητές αρχιτεκτονικής, που έδωσαν και ειδικό μάθημα για να μπουν. Έχεις το προνόμιο να έχεις μικρή ηλικία και όλο τον χρόνο μπροστά σου για να διορθώσεις ένα "λάθος", αν κρίνεις ότι έκανες κάτι τέτοιο. Στα δια ταύτα, πολύ καλή ιδέα που αναφέρθηκε μερικά posts πριν είναι να δουλέψεις κανα καλοκαίρι σε μια εταιρεία για να δεις τι παίζει. Βέβαια και αυτό έχει το ρίσκο του, διότι μπορεί να πέσεις σε σπάνια περίπτωση (άτομα, εταιρεία, συνθήκες συγκυρία) και να βγάλεις συμπεράσματα λανθασμένα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Ρώτα κόσμο, μάθαινε από όπου μπορείς. Όχι τόσο φοιτητές, ούτε απαραίτητα και καθηγητές (θα σου πουν καλά λόγια & αισιόδοξα συνήθως, αγαπούν αυτό που κάνουν, έχουν μεγάλα γραφεία και δουλειές). Ρώτα μηχανικούς που δουλεύουν έξω, από γνωστούς, internet, παντού. Μπαίνε για μήνες σε αυτό το site,μερικά λεπτά κάθε μέρα και ρίχνε κλεφτές ματιές στο υπόλοιπο forum, στις κατηγορίες των αρχιτεκτόνων, των πολιτικών μηχανικών.. Ακόμα και να σου φαίνονται λεπτομέρειες κάποια θέματα ή και πολύ τεχνικά, ρίχνε μια ματιά. Θα πάρεις μια ιδέα πάνω κάτω για το ποια είναι η καθημερινότητα ενός πολιτικού μηχανικού, ενός αρχιτέκτονα..Ρίξε και μια ματιά στους τοπογράφους, μπορεί να αντιληφθείς ότι προτιμάς να κατευθυνθείς ακόμα και εκεί.. (έδωσα πανελλήνιες στα 23 μου μόνο για να γίνω τοπογράφος μηχ, είχα εντυπωσιαστεί από το αντικείμενο) Μην επηρρεαστείς τόσο από τα επαγγελματικά δικαιώματα, κάθε σχολή απο αυτές που προανέφερα σου δίνει 8, 10,15 επιλογές ενώ στην ζωή σου θα αξιοποιήσεις 2-3 το πολύ (μιλάω για τις κατηγορίες των μελετών). Είσαι ακόμα σε φάση ψαξίματος. Απόλαυσέ το, μάθε, και μέχρι τον Ιούνιο θα έχεις μια καλύτερη ιδέα για το τι θες. Καλή επιτυχία! Και όποια απόφαση κι αν πάρεις, μην κοιτάξεις μετά πίσω... Διότι ξέρεις ε? όποιον δρόμο και να πάρουμε, πάντα μας μένει ένα απωθημένο για αυτόν που δεν ακολουθήσαμε..

Είμαι τριτοετής φοιτητής στους τοπογράφους ΕΜΠ Τα μαθήματα αυτά τα παρακολούθησα και τα πέρασα την χρονιά που μας πέρασε. Άν έχεις χρόνο να περάσεις μία μέρα απο την σχολή, θα χαρώ πολυ να σε βοηθήσω! Στείλε pm