Chilon

Κατά την γνώμη μου, υπάρχουν αρκετοί εργολάβοι που είναι καλοί στην δουλειά τους. Είμαι βέβαιος ότι πολλοί συνάδελφοι γνωρίζουν κάποιους απ' αυτούς. Θεωρείς, glargkatzis, ότι ένας από τους σκοπούς του forum είναι η -έμμεση, έστω- διαφήμιση των ικανοτήτων κάποιου μάστορα (ή μηχανικού - μέλους); Τα μέλη του forum είναι, κυρίως, Μηχανικοί· δεν βρίσκεις φυσιολογικό να ασχολούνται και με "επίβλεψη, κατασκευή οικοδ. έργων - στατ. μελέτες ικριωμάτων - διαμόρφωση σιδ. οπλισμού"; Αν έχεις την ευγενή καλοσύνη, μπορείς να μου εξηγήσεις τον λόγο ύπαρξης αυτής της διευκρίνησης στο επάγγελμά σου;

Έχω μερικά ερωτήματα gianik23. Πρώτον, ποιος διοργανώνει αυτήν την συγκέντρωση; Δεύτερον, ποιο (θα) είναι το αίτημα; Τρίτον, ποιοι είναι οι "ενεργοί πολίτες"; Τέταρτον, σε ποια χέρια να μην αφήσουμε το περιβάλλον (σύμφωνα με την προτροπή σου); Πέμπτον, τί προτείνεις να "κάνουμε επιτέλους";

Έστω και αργοπορημένα, σ' ευχαριστώ πολύ συνάδελφε Αλέξανδρε (#136).

Επιτέλους έφτασε η πολυπόθητη στιγμή που θα απαλλαγείτε (μόνο για 15 μέρες, μην χαίρεστε) από την παρουσία μου. Μην τυχόν και "ανοίξει" κανείς -εν τη απουσία μου- θέμα περί Πατρίδας (και τα σχετικά)· αλοίμονό του.:)

Δεν πρότεινα την υπαναχώρηση κάποιου, ούτε αναφέρθηκα σε συνέπειες. Δεν ρώτησα για τους ψηφοφόρους, αλλά για το αν συμφωνείς εσύ με τις επιλογές που έχουν γίνει. Μου απάντησες, "άντε πες και συμφωνώ μαζί σου απόλυτα". Γιατί πιστεύεις ότι οι υπόλοιποι πολίτες δεν έχουν την ίδια άποψη; Είναι -δηλαδή- πιθανότερο να συμφωνεί κάποιος με τον περιορισμό της ελευθερίας του από το να θέλει να έχει βαρύτητα η γνώμη του; Σ' ευχαριστώ και πάλι που μου απάντησες. Τρόπους αντίδρασης, έχουμε να προτείνουμε; 'Η δεν μπορεί να γίνει τίποτα, πλέον;

Εγώ απορώ πώς είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε ότι έχουμε υποχρέωση να σταματήσουμε να εκλέγουμε άτομα που απεμπολούν τόσο εύκολα τα δικαιώματά μας, συναινούν στην εφαρμογή οδηγιών από ανθρώπους που δεν έχουν εκλεγεί από τον ελληνικό λαό (η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών δεν έχει εκλεγεί από τον ελληνικό λαό) και -μάλιστα- υποστηρίζουν ότι αυτό πρέπει να γίνεται χωρίς την έγκρισή του!!! Πάντως, θα μ' ενδιέφερε η άποψή σου για το θέμα, όχι για το τι ισχύει (αυτό μου το είπες) αλλά αν συμφωνείς με όσα περιέγραψες. Τονίζω, ανεξάρτητα από ότι ισχύει, εσύ ως Έλληνας πολίτης συμφωνείς;

Ευχαριστώ για την απάντηση συνάδελφε. Όμως, δεν ζήτησα την αιτιολόγηση της απόφασης του ιρλανδικού λαού ή τον τρόπο σκέψης οποιουδήποτε λαού. Το γεγονός ότι μία χώρα απέτρεψε την εφαρμογή του ευρωπαϊκού συντάγματος, δεν αποδεικνύει ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία πρέπει να εγκριθεί από τα κράτη - μέλη; Εάν οι κοινοτικές οδηγίες ήταν ισχυρότερες από το Σύνταγμα, γιατί προαπαιτείται η τροποποίησή του για την εφαρμογή τους; Είναι δυνατόν να απεμπολούμε τόσο εύκολα τα δικαιώματά μας, να υπερασπιζόμαστε την εφαρμογή οδηγιών από ανθρώπους που δεν έχουν εκλεγεί από τον ελληνικό λαό και να υποστηρίζουμε ότι αυτό πρέπει να γίνεται χωρίς την έγκρισή του; Αν πιστεύεις ότι τα παραπάνω κακώς μας έχουν επιβληθεί, μπορείς να μου πεις τους υπεύθυνους;

Μόνο για την Ελλάδα ισχύει ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ανώτερη της εθνικής; Το ευρωπαϊκό σύνταγμα έχει -ήδη- συνταχθεί και απορριφθεί εξ αιτίας μόνο μίας (1) χώρας, της Ιρλανδίας. Τονίζω τον αριθμό, μία και μόνο χώρα. Πώς έγινε κάτι τέτοιο, από την στιγμή που το ευρωπαϊκό σύνταγμα πρέπει να γίνεται αποδεκτό (και μάλιστα όταν προβλέπονται ποινές για την μη τήρησή του);

Πρώτον, ούτε καν υπονόησα ότι είπες πως "επειδή παίρνουμε χρήματα πρέπει να εφαρμοσθούν οι οδηγίες". Δεύτερον, σε διαβεβαιώ ότι μπορώ να μεταχειριστώ με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία και επιδεξιότητα από εσένα, ειρωνικές και απαξιωτικές εκφράσεις. (Εκτός αν εκφράζει σεβασμό στον συνομιλητή η φράση "αυτό είναι για την κ. Μαρία, τον μπακάλη, τον περιπτερά κ.τ.λ."). Δεν το κάνω -όχι από αδυναμία, αλλά- επειδή δεν αξίζει. Τρίτον: "Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα." Καλώς ή κακώς, αυτό δεν αλλάζει. (Εννοείται, καλώς) Ερωτώ σαφέστατα: Εάν οι οδηγίες ή διατάξεις ή νομοθετήματα (ή όπως αλλιώς θέλετε) της ευρωπαϊκής ένωσης διαφωνούν με το Σύνταγμα, πρέπει να εφαρμόζονται η όχι; Δεν ρωτάω γενικά, αλλά συγκεκριμένα σε περίπτωση διαφωνίας.

Οι διατάξεις του Συντάγματος που καθορίζουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση. Αυτές οι διατάξεις είναι: 1. Το πολίτευμα της Eλλάδος είναι Προεδρευόμενη Kοινοβουλευτική Δημοκρατία. 2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. 3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Απορρίπτω κατηγορηματικά την άποψη ότι η άκριτη αποδοχή των ψηφισμάτων και των προσταγών της ευρωπαϊκής κοινότητας είναι υποχρέωσή μας λόγω του ότι δεχόμαστε οικονομική βοήθεια. Αυτό είναι η βάση της καταστρατήγησης της ελευθερίας. Αυτό το πρόσχημα (σε πληρώνω, κάνε αυτό που σου λέω) δεν πρόκειται να γίνει -ποτέ- αποδεκτό από τον υπερήφανο ελληνικό λαό. Όταν κάποιος φίλος μας, μας ενισχύει οικονομικά (για οποιονδήποτε λόγο), πρέπει να κάνουμε ό,τι μας ζητήσει;

Σαφέστατη και ορθή -κατά την γνώμη μου- η απάντηση του συναδέλφου rigid_joint. Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον συνάδελφο Αλέξανδρο, ο οποίος μου απάντησε και στο α) ερώτημά μου. Αν αντιλήφθηκα ορθώς την άποψή σου, με τα σημερινά δεδομένα πρέπει να συμφωνούν υποχρεωτικώς οι κοινοτικές οδηγίες με το Σύνταγμα αλλιώς δεν εφαρμόζονται.

Σε αυτήν την περίπτωση -συνάδελφε Αλέξανδρε- συμφωνούμε απολύτως ως προς το "μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν γίνει αποδεκτή απ' όλους". Άλλο πολιτική, άλλο κόμματα και (μαύρες, άσπρες, κόκκινες, μπλε, πράσινες, κίτρινες, ροζ ή φούξια) παρατάξεις.

Συνάδελφε alej θα σου απαντήσω εγώ (αν μου επιτρέπεις). Δεν ξέρω αν τα ενδεχόμενα που περιγράφεις είναι μακρινά ή όχι ή αν πραγματοποιηθούν κάποτε. Ξέρω, όμως, ότι (σχεδόν) κανείς δεν ψάχνει να βρει τρόπους βελτίωσης της σημερινής πραγματικότητας παρά μόνο τρόπους ατομικού "βολέματος". Φταίχτες είμαστε όλοι μας. Επίσης, επαναλαμβάνω ότι: Η αποτυχία κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών συστημάτων δεν σημαίνει (αναγκαστικά) ότι αυτά είναι επιβλαβή, αλλά ότι (μπορεί και να) εφαρμόστηκαν λανθασμένα. "Αριστερές", "δεξιές" ή "δεξιοαριστερές" δεν υπάρχουν.

Ευχαριστώ πολύ -συνάδελφε Αλέξανδρε- που απάντησες στα ερωτήματά μου. Όμως, απάντηση στο α) δεν έλαβα. Στο β), επιβεβαίωσες κι εσύ ότι δεν γνωρίζουμε τι αποδέχτηκαν οι άλλες χώρες. Στο γ), λες ότι "το Ευρωπαϊκό σύνταγμα πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλους". Δηλαδή η Ιρλανδία παραβίασε την νομιμότητα και δεν αποδέχθηκε κάτι υποχρεωτικό; Έχει τόση μεγάλη δύναμη, που (μόνη της) απέτρεψε την εφαρμογή αυτού του νομοθετήματος σε όλη την ευρωπαϊκή κοινότητα, χωρίς να αντιδράσει κανείς;

Συνάδελφε CostasV, χρησιμοποίησα την φράση "Με τις ευλογίες του οικονομικού κατεστημένου" για να τονίσω το γεγονός ότι οι μόνοι ευνοούμενοι από την επικρατούσα ζούγκλα είναι οι οικονομικά ισχυροί. Φυσικά αυτό γίνεται με την συνενοχή όλων μας. Έχει απόλυτη σχέση με την Παιδεία, αφού αυτή είναι η βάση της νοοτροπίας μας. Δεν κατηγορώ (μόνο) τους μεγαλοπαράγοντες αλλά -πρωτίστως- όλους εμάς που τους ανεχόμαστε. Ελπίζω να σου απάντησα. Σ' ευχαριστώ για την μοναδική απάντηση που έλαβα στο δεύτερο ερώτημα της υπ' αριθμόν 93 δημοσίευσής μου. Ακόμα αναμένω (ματαίως ίσως) απαντήσεις σε αυτά.

Όπως -ορθά- επισημάνθηκε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι η γενικευμένη πεποίθηση ότι οτιδήποτε συμβαίνει έχει κίνητρο τον παράνομο πλουτισμό. Συνέπεια τούτου είναι η αδιαφορία και η απουσία εποικοδομητικής κριτικής. Με τις ευλογίες του οικονομικού κατεστημένου δημιουργείται ζούγκλα ή αλλιώς, ο καθένας ενδιαφέρεται για το βόλεμα του εαυτούλη του, αφού όλοι (κατά την επικρατούσα αντίληψη) διεφθαρμένοι είναι. Η αποτυχία κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών συστημάτων δεν σημαίνει (αναγκαστικά) ότι αυτά είναι επιβλαβή, αλλά ότι (μπορεί και να) εφαρμόστηκαν λανθασμένα. Όπως θα έλεγε και η συμπαθέστατη τάξη των ταξιτζήδων: Τρίτη κλήση για απάντηση στα ερωτήματά μου.

Το ερώτημα είναι απλό. α) Εάν οι οδηγίες ή διατάξεις ή νομοθετήματα (ή όπως αλλιώς θέλετε) της ευρωπαϊκής ένωσης διαφωνούν με το Σύνταγμα, πρέπει να εφαρμόζονται η όχι; Επαναλαμβάνω δύο ερωτήματα που έθεσα προηγουμένως. β) Πού το ξέρετε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες -πλην Ελλάδος- θέλουν την διάταξη αυτή; (Εκτός του συναδέλφου CostasV, κανείς άλλος δεν μου απάντησε) γ) Η σπουδαιότερη ευρωπαϊκή "ρύθμιση" είναι το ευρωπαϊκό σύνταγμα. Απορρίφθηκε εξ αιτίας μόνο μίας (1) χώρας, της Ιρλανδίας. Γιατί δεν επιβλήθηκε παρά την θέληση του ιρλανδικού λαού; (ουδεμία απάντηση έλαβα) Ποιους εξυπηρετούν οι οργισμένες κατηγορίες για τους εκάστοτε κυβερνώντες (λες και τους έχουν επιλέξει εξωγήινοι και όχι εμείς) και η συνεχής -ανέξοδη- απόδοση ευθυνών στους "άλλους" (δηλαδή τους -λίγους- οικονομικά ισχυρούς) με συνέπεια την διάσπαση της κοινωνικής συνοχής; Παραθέτω τμήμα σχολίου μου σε άλλο θέμα, προς απάντηση του τελευταίου ερωτήματος. Αφορμή, η χιλιοειπωμένη φράση "το ψάρι βρομάει απ' το κεφάλι". Τα τελευταία χρόνια έχω διαβάσει και ακούσει (όπως και όλοι μας, φαντάζομαι) αμέτρητες απόψεις γύρω από το περιβόητο ψάρι και το βρομερό κεφάλι του. Το πρόβλημα αυτού του παραλληλισμού είναι ότι η κοινωνία μας (σε αντίθεση με το ψάρι) μπορεί να αλλάξει το κεφάλι της (δηλαδή την πολιτική ηγεσία και τους υπόλοιπους θεσμικούς παράγοντες). Όμως τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ. Με αυτήν την μεταφορά (δηλαδή ψάρι → κοινωνία, κεφάλι → καθεστηκυία τάξη) εξυπηρετείται -πλήρως- το (δυσώδες) "κεφάλι", διότι εμπεδώνεται στα μέλη της κοινωνίας ("το σώμα του ψαριού" μεταφορικά) η λανθασμένη εντύπωση ότι, αφενός μεν δεν μπορούν ν' αλλάξουν κεφάλι, αφετέρου δε, οποιαδήποτε προσπάθεια "καθαρισμού" του "κεφαλιού" είναι μάταιη· εφόσον κανένα "ψάρι" δεν μπορεί να πραγματοποιήσει αμφότερα τα παραπάνω. Το αποτέλεσμα είναι η απάθεια των πολιτών και η άβουλη παρακολούθηση των κοινωνικών δρωμένων. Φαινόμενα, καθόλου ασυνήθιστα τα (πολλά) τελευταία χρόνια.

Φυσικά, συνάδελφε zavi, δεν έχουν καμμία ειρωνεία όσα έγραψες. Αντιθέτως είναι -απολύτως- κόσμια. Έχω γράψει τόσες πολλές φορές (τόσες που έχω χάσει το μέτρημα) ότι -όχι μόνο δεν είμαι ικανοποιημένος από την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα, αλλά πλήρως απογοητευμένος. Ακόμα και στο κομμάτι που παρέθεσες κάνω λόγο περί "άσχημης σημερινής πραγματικότητας". Θεωρώ ότι οι "απηυδησμένες καταδίκες" χωρίς προσπάθεια αντίδρασης δεν οδηγούν πουθενά. Προτάσεις για την έξοδο από το σημερινό χάλι, δεν ακούω. Προσπάθειες για κοινωνική πρόοδο, δεν βλέπω. Βεβαίως, σέβομαι τις αντίθετες απόψεις. Πιστεύεις στην ατομική προσπάθεια και όχι στο κοινωνικό σύνολο, σωστά; (Αν κάνω λάθος, σου ζητώ συγγνώμη) Ποιος ευνοείται σε αυτήν την περίπτωση; Ο οικονομικά ισχυρός, γιατί -μεμονωμένα- έχει μεγαλύτερη δύναμη από τον μέσο (οικονομικά) πολίτη. Ως σύνολο, όμως, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα γιατί είμαστε πανίσχυροι. Για να λειτουργούμε, όμως, ως σύνολο πρέπει να έχουμε κοινά στοιχεία (στοιχεία που μας ενώνουν) γι' αυτό γράφω για την Πατρίδα, το δίκαιο, την ιστορία μας.

Συνάδελφε Leonardo, δεν προτείνω το δημόσιο γιατί δεν προσθέτει κάτι στην επιστημονική εξέλιξη του Μηχανικού (ιδιαιτέρως του νέου). Αντίθετα, χάνεται πολύτιμος χρόνος για την βελτίωση του ως επαγγελματία και επιστήμονα. Για την "ελευθερία/ευελιξία" του ελεύθερου επαγγελματία θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Ο ελεύθερος χρόνος σε αυτήν την περίπτωση είναι (πολύ) λιγότερος απ' ότι στο δημόσιο. Όμως με τις κατάλληλες επιλογές εργασίας, η βελτίωση που έχει κάποιος ως επιστήμων και ως επαγγελματίας είναι μεγάλη.

Ως "επίδοξους κατασκευαστές της κοινής γνώμης" εννοώ τα Μ.Μ.Ε. Συνάδελφε CostasV, πιστεύω ότι η πρώτη επισήμανση του σχολίου σου είναι εξαιρετικά εύστοχη. Αναφέρεις ότι: "Δεν το ξέρω. Το εικάζω. Για την εικασία αυτή επικαλούμαι την κοινή (πιστεύω) εντύπωση που έχουμε όλοι ότι στην Ελλάδα". Αυτή η κοινή εντύπωση (την οποία ορθώς ερμηνεύεις) είναι το πρόβλημα. Αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργούν -σκοπίμως- οι οικονομικά ισχυροί μέσω των εξωνημένων Μ.Μ.Ε. (με την ανοχή όλων ημών των απαθών υπερκαταναλωτών) αποτελεί τροχοπέδη για κάθε προσπάθεια κοινωνικής προόδου. Με απλά λόγια, η προσπάθεια εμφύτευσης στον εγκέφαλο των μελών της κοινωνίας μας απόψεων όπως, "είμαστε άχρηστοι", "η χώρα μας είναι η χειρότερη στον κόσμο", "είμαστε η αιτία όλων των δεινών της Ευρώπης και -γενικά- του πλανήτη", "είμαστε ανεπρόκοποι και ανάξιοι κάθε προόδου" και άλλων παρόμοιων έχει στόχο την αδρανοποίηση όλων μας προς τέρψιν των μεγαλοπαραγόντων και πραγματικών κυβερνητών της χώρας. Ας μην το επιτρέψουμε, ας προσπαθήσουμε για την πρόοδο του κοινωνικού συνόλου, ας μην αρκούμαστε σε "απηυδησμένες καταδίκες" της -πράγματι- άσχημης σημερινής πραγματικότητας.

Η πικρή αλήθεια -φίλε μου mred-akias- ξέρεις που βρίσκεται; Σε αυτό που έγραψες παραπάνω, "αποτελεί προσωπική θεώρηση ότι το ύψιστο ιδανικό είναι η Πατρίδα". Τί να σχολιάσω για τις ευρωπαϊκές οδηγίες; Αν έχουν ισχύ συνταγματικού δικαίου (και ας διαφωνούν με το Σύνταγμα); Μα τότε έχουμε κατάλυση του Συντάγματος. Είναι δυνατόν να συζητάμε -ατάραχοι- κάτι τέτοιο; Σε αυτήν την περίπτωση τί κάνουμε; Μάλλον τίποτα, γιατί: Έλα -μωρέ- δεν βαριέσαι, σιγά το πράγμα· τι πάει να πει Πατρίδα, εθνικό δίκαιο και εθνικά συμφέροντα; Θα κάτσουμε να σκάσουμε για το Ελλαδιστάν; Η σπουδαιότερη ευρωπαϊκή "ρύθμιση" είναι το ευρωπαϊκό σύνταγμα. Απορρίφθηκε εξ αιτίας μόνο μίας (1) χώρας, της Ιρλανδίας. Σε αυτήν την περίπτωση οι υπηρέτες των οικονομικά ισχυρών (οι πεφωτισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες), μάλλον απεμπόλησαν το δικαίωμα τους περί επιβολής του ευρωπαϊκού δικαίου στον ιρλανδικό λαό. Ας τους ενημερώσει κάποιος για την γκάφα στην οποία υπέπεσαν. Η ένωση των ευρωπαϊκών κρατών είναι ακριβώς αυτό, "ένωση" εθνικά κυρίαρχων κρατών και όχι ισοπέδωση των πάντων. Ας μην παρασυρόμαστε από τους εγχώριους υπηρέτες του οικονομικού κατεστημένου. Τίποτα δεν μας επιβάλλεται από την Ευρώπη. Ένα ωραίο άλλοθι είναι όλο αυτό, για να μην αντιδράει κανείς. Η τήρηση του Συντάγματος δεν εμποδίζει την εκτέλεση των υποχρεώσεών μας προς την ευρωπαϊκή ένωση.

Το γεγονός ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψήφισε κάποια διάταξη, δεν σημαίνει ότι αποδέχονται την σχετική οδηγία όλες οι χώρες - μέλη. Για την ακρίβεια, πρέπει να κριθεί βάσει της νομοθεσίας του κάθε κράτους. (Πιστεύω ότι απάντησα). Πού το ξέρετε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες -πλην Ελλάδος- θέλουν την διάταξη αυτή; (Μπορώ να έχω απάντηση, παρακαλώ Δεν πρέπει να δεχόμαστε αβασάνιστα την προπαγάνδα των (επίδοξων) κατασκευαστών της κοινής γνώμης. Μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και την ελευθερία μας. Ο στόχος των υπηρετών του οικονομικού κατεστημένου είναι να γίνουμε μίζεροι (π.χ. να περιοριζόμαστε σε χαρακτηρισμούς) και επομένως ανίκανοι για κάθε προσπάθεια προόδου. Σημείωση 1: Για την προσπάθεια αμφισβήτησης της ισχύος του ανώτατου -εν Ελλάδι- νόμου, τοποθετήθηκα προηγουμένως. Σημείωση 2: Προσωπική θεώρηση ότι ύψιστο ιδανικό είναι η Πατρίδα; Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα.

Δεν αναφέρομαι σε κανένα "κώλυμα". Το Σύνταγμα της Ελλάδος δεν είναι ένα οποιοδήποτε κείμενο και -εννοείται ότι- δεν υπάρχει θέμα μη τήρησής του. Η εφαρμογή του -ως ανώτατου νόμου- είναι θέμα πατριωτισμού και όχι γραφειοκρατικού κωλύματος. Οι -όποιες- ευρωπαϊκές οδηγίες πρέπει να είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα της Ελλάδος, αλλιώς -υποχρεωτικώς- απορρίπτονται πάραυτα. Όχι για λόγους τυπικούς αλλά για λόγους χρέους προς το ύψιστο ιδανικό· την Πατρίδα. Όποιος πολιτικός δεν ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, στρέφεται κατά του πολιτεύματος, του ελληνικού λαού και των εθνικών συμφερόντων. (Για την προσπάθεια αμφισβήτησης της ισχύος του ανώτατου -εν Ελλάδι- νόμου, τοποθετήθηκα προηγουμένως)

Συνάδελφοι, έχω τονίσει επανειλημμένως ότι σέβομαι τις απόψεις όλων. Πρώτο μου μέλημα είναι να μην φανώ εριστικός ή θίξω κανέναν. Ακόμα και σε ευαίσθητα θέματα όπως αυτά που αφορούν την Πατρίδα, την δικαιοσύνη, την εντιμότητα, την ευσυνειδησία διατυπώνω τις απόψεις μου μετά μεγίστης προσοχής. Αυτό θα κάνω και τώρα, για το μείζονος σημασίας ζήτημα της σημασίας του συνταγματικού δικαίου. Επαναλαμβάνω ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος είναι ο ανώτατος νόμος εντός της ελληνικής επικράτειας. Ύψιστο χρέος προς την Πατρίδα είναι η τήρηση και υπεράσπισή του. Δεν μπορώ να σχολιάσω προσπάθεια αμφισβήτησης των παραπάνω για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί αδυνατώ να βρω κατάλληλες -και παράλληλα κόσμιες- εκφράσεις για την αποδοκιμασία τέτοιων προσπαθειών. Δεύτερον, γιατί είμαι βέβαιος ότι είναι αδύνατον να υπάρχει Έλληνας που αμφισβητεί την ισχύ του Συντάγματος της Ελλάδος. Απλώς έχει παρασυρθεί.