ssouanis

επίσης δεν καταλαβαίνω τον όρο "εξασφάλιση με την προσαύξηση των εντατικών μεγεθών". Είναι κάποια παράμετρο του πραγράμματος σας για τα κοντά ή γίνεται καθολική αύξηση των εντατικών μεγεθών στον όροφο;

ok. πρέπει να αποφεύγουμε τα κοντά υποστυλώματα. μπορεί να αστοχήσουν με "εκρηκτική διατμητική αστοχία" κτλ κτλ. όταν όμως ο κανονισμός σου λέει α) άμα είσαι q<=1.5 ή β) άμα Mv.......<Mrd (ουσιαστικά το [α] προκύπτει από το [β]) τότε αγνόησε την παράγραφο περί κοντών, γιατί πρέπει να κάνουμε κάτι για να αποφύγουμε το "φύσει" (και όχι τα "θέσει") κοντά υποστυλώματα; για τα "θέσει" θα συμφωνήσω απόλυτα. εγώ έχω κάνει σύμβαση με τον εαυτό μου: κρίσιμο ύψος στύλου, όλο το ύψος. είτε είναι θέσει κοντό (από την αρχή) είτε όχι... άλλωστε στο μέλλον δεν ξέρεις άμα ο τοίχος μείνει στο θέση του ή όχι...

γιατί θέλεις να "αποφύγεις" το κοντό υποστύλωμα; από τη στιγμή που χαρακτηρίζεται κάποιο υποστύλωμα κοντό, άφησε το να είναι. έτσι και αλλιώς υπάρχουν τόσα "θέση¨κοντά υποστυλώματα σε μία κατασκευή... ας έχεις και κάποιο που κέρδισε τον χαρακτηρισμό με το "σπαθί" του, και όχι γιατί ήθελε κάποια κυρία να βλέπει το ηλιοβασίλεμα και κόψαμε τον τοίχο από τη μέση και πάνω, μονόπλευρα...

ok μάλλον θα κάνω το δεύτερο. ένα σχεδιάκι σε AutoCAD2004 και κάντο ότι θέλεις μετά. αύριο προς το μεσημέρι όμως...

η παράγραφος του ΕΚΩΣ 18.4.9.1 ότι υποστυλώματα με αs<2.5 χαρακτηρίζονται κοντά. εφόσον ισχύει αυτό η ίδια παράγραφος λέει ότι αν ισχύει Mv+(q/1.5)*Med<=Mrd τότε δεν είναι αναγκαία η εφαρμογή των πρόσθετων διατάξεων για τα κοντά υποστυλώματα

1) άμα με βοηθήσεις με το πως μπορώ να ανεβάσω ένα σχεδιάκι θα το κάνω αύριο. 2) διαμορφώνω έτσι μέχρι το 1.20 εκτός άμα υπάρχει νεύρωση στη μέση οπότε πρέπει έτσι και αλλιώς να διαμορφωθεί "πιστόλι" κτλ κτλ. Γενικά δεν έχω κάποιο σταθερο κανόνα. ανάλογα την περίπτωση. 3) έχεις δίκιο ότι σύμφωνα με τον τύπο για το Neff όσο μικρότερο είναι το z τόσο μεγαλύτερη είναι η ενεργή αξονική δύναμη, η οποία χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ωwd. από την άλλη όμως όσο μεγαλύτερη περιοχή σκυροδέματος έχεις περισφιγμένη, τόσο αντισταθμίζεις την απώλεια "χαμένου" σκυροδέματος μετά την υπέρβαση της κρίσιμης παραμόρφωσης. Γενικά δε βάζω μεγάλες κρυφοκολώνες. Απλά έχω βάλει ένα όριο στα 50/25. Για μεγάλα τοιχεία βάζω την απολύτως απαραίτητη γιατί μετά αρχίζουν τα λειτουργικά προβλήματα.

1) ακόμα και να βγει ο λόγος <2,5 ο έλεγχος που κάνεις μετά με την ροπή (πολύπλοκος τύπος για να τον γράψω) βγαίνει συνήθως ότι ικανοποιείται και δεν χρειάζεται να οπλίσεις σύμφωνα με την προσθήκη του ΕΚΩΣ. 2) q<=1.5 και ξεχνάς τα κοντά. 3) στην τελική μέχρι πριν 3 χρόνια κανείς δεν μιλούσε για "φύση" κοντά υποστυλώματα. είναι βέβαια λίγο μπακάλικο αυτό το τελευταίο που λέω...

διόρθωση: "και έναν συνδετήρα 65/20"

εγώ όταν μιλάω για όπλιση του τοιχείου ως στύλου, εννοώ τη διαμόρφωση των κρυφοκολωνών (προσωπικά δεν κάνω κρυφοκολώνες μικρότερες από 25/50) και στη συνέχεια έναν ακομα συνδετήρα (τρίτο δηλαδή) ο οποίος θα είναι κεντραρισμένος στο τοιχείο/κολώνα όπως θέλει ο καθένας να το λέει και να μπαίνει έως τη μέση (ή λίγο λιγότερο) των συνδετήρων από τις κρυφοκολώνες. π.χ. για τοιχείο 120x25 να έχουμε 2 συνδετήρες 45/20 στα άκρα και έναν 65/25 στη μέση. έτσι 1) και 2 κρυφοκολώνες έχουμε στα άκρα 2) και ο "κορμός" είναι δεμένος καλύτερα και όχι με σχάρες αποτελούμενες από 2Φ10. 3) τα κατοκόρυφα σίδερα του "κορμού" είναι μεγαλύτερης διατομής από ότι οι σχάρες των τοιχείων. Δεν μιλάμε για περίσφιξη. καμία σχέση η μία διάταξη με την άλλη.

το πρόγραμμα κατά την επίλυση "βλέπει" δυσκαμψίες. άρα διαστάσεις και υλικό. κατά την διαστασιολόγηση κάθε πρόγραμμα έχει τη δική του φιλοσοφία. εκεί είναι που θα επέμβει ο καθένας από εμάς.

ακριβώς. λέμε το ίδιο νομίζω. για να αποφύγουμε την σχάρα των 10εκ τοποθετούμε τον συνδετήρα και κατακόρυφα σίδερα μεγαλύτερης διατομής. Η περίσφιξη της διατομής γίνεται πολύ καλύτερη. Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι κατά την επίλυση ελαχιστότατα (καθόλου λέω εγώ) επηρεάζεται η κατανομή της έντασης από το αν οπλίσουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το τοιχείο μας. Το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι να εξασφαλίσουμε κατασκευαστικά την λειτουργία του.

Με αφρομπετόν ή ελαφροσκυρόδεμα λύνεις το πρόβλημα της επιπεδότητας, αλλά δεν κερδίζεις τους πόντους σε ύψος. Πάνω από το βιομηχανικό νομίζω ότι θα έχεις πρόβλημα με την κόλλα (λόγω της κατεργασίας, του χαλαζία κτλ), αλλά σίγουρα είναι μεγάλη σπατάλη.

συμφωνώ με τον "ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ" το ότι θα επιλέξουμε να το οπλίσουμε ως κολώνα δε το κάνει αυτόματα κολώνα. Το θέμα της όπλισης είναι καθαρά κατασκευαστικό. Σε στοιχεία 1.00x0.25 άμα πας να οπλίσεις ως τοιχείο, θα κατασκευάσεις 2 κρυφοκολώνες και ενδιάμεσα "εσχάρα" με 2x1Φ10 κατακόρυφα και Φ10/10ή20 οριζόντια.... Αντ΄ αυτού αντικαθιστούμε τα κατοκόρυφα με 2xΦ14 (τουλάχιστον) και την οριζόντια σχάρα με συνδετήρα. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η περίσφιξη με 6-τμητους συνδετήρες στη μία πλευρά. Εγώ βασικά το προτιμώ για καθαρά κατασκευαστικούς λόγους. Το θέμα για μένα είναι άλλο: άσχετα με το πως θα διαλέξεις να το οπλίσεις, αφού κατά ΕΑΚ δε μπορεί να συμμετέχει στο nv, αλλά στην κατανομή της τέμνουσας συμμετέχει (εννοείται) κανονικά, όταν είσαι οριακά κάτω από 0,60 και έχεις ένα τέτοιο στοιχείο στο φορέα σου, το κάνεις κολώνα 45x45 και (μάλλον) λύνεις το ¨πρόβλημα".... Μήπως αυτό είναι μία μικρή αδυναμία του κανονισμού;

επειδή είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις την επιπεδότητα που χρειάζεται για την τοποθέτηση πλακιδίων. θεωρητικά μπορείς. πρακτικά όμως το θεωρώ δύσκολο.

πολύ σωστά. έχουμε βρει όλοι την ησυχία μας με τις ρητίνες που κυκλοφορούν. ανοίγουμε μία τρύπα (όπως του έρθει αυτού που την ανοίγει), βάζει μέσα λίγο ρητίνη (2 συστατικών κτλ κτλ) όπως τον βολέψει, τοποθετεί και ένα σίδερο (ρετάλι συνήθως) και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι ότι έχουμε κατασκευάσει την αναμονή.

συμφωνώ απόλυτα με την/τον myri (συγνώμη) 2,20 μικτό δε ξέρω πως μπορεί να περάσει από Πολεοδομία... και επειδή έχεις από πάνω Pilotis άρα 500kg/m2 άμα έχεις δοκάρια κάπως μεγάλου μήκους (ενδεικτικά πάνω από 5,5μ) δε ξέρω άμα αρκούν τα 0,50 για ύψος δοκού. η Πολεοδομία θα απαιτήσει 2,20 καθαρό + 0,50 δοκός = 2,70μ Τώρα εσύ στην πράξη μπορείς να το κάνεις λίγο πιο κοντό, αλλά δε βρίσκω τον τρόπο να έχεις μικτό 2,20...

μπορείς να χρησιμοποιήσεις την κοιτόστρωση ως δάπεδο υπογείου αλλά με την προϋπόθεση ότι αυτή θα είναι η τελική σου στρώση... δε θα βάλεις πλακάκια από πάνω (γιατί απλά δε θα μπαίνουν) άμα δεν έχεις πρόβλημα η τελική σου επιφάνεια να είναι λίγο άγρια και λίγο κυματιστή... πάντως άμα δεν είναι τόσο αναγκαίο να κερδίσεις 10 πόντους ύψος (τσιμεντικονίες και πλακάκια) εγώ θα έλεγα να ακολουθήσεις τη γνωστή οδό...

θεωρώ τον αρμό εργασίας σε στηθαία εξωστών, μεγάλο λάθος. Το τραγικότερο είναι ότι έχω δει και αρμό διακοπής στο μέσω του στηθαίου. (το κατασκεύασαν αρχικά 0,50μ και μετά προσθέσαν ακόμα 0,20μ αφού τοποθέτησαν βλήτρα (τα καημένα βαφτίστηκαν βλήτρα)). πάντως μεγάλη προσοχή (και δεν είναι καθόλου δύσκολο να γίνει) πρέπει να υπάρχει στον ποταμό (νεροσταλλάκτη) και στους αρμούς στις ποδιές...

επίσης παίζει ρόλο και το ύψος του στηθαίου, ο τρόπος που έχουν τοποθετηθεί το κιγκλιδώματα κτλ. θα πρέπει όσο και να είναι το ύψος του στηθαίου, να τοποθετείται τουλόχιστον πλέγμα (εγώ υπερβάλλω αλλά βάζω διπλό) και κάποια Φ8 μορφής Γ ανά 0,50μ το οποία συγκρατούν τα πλέγματα στη θέση τους και "εξασφαλίζουν" την αρμό στηθαίου με πλάκα εξώστη. θεωρούμε ότι το στηθαίο σου είναι ελεύθερο φόρτισης. επίσης ότι μιλάμε για τριχοειδές ρωγμή και αποκόλληση της βαφής και όχι για κάτι πιο μεγάλο... ότι μιλάμε δηλάδη για κατασκευαστική λεπτομέρεια και όχι για δομική (λίγο υπερβολικός ο όρος για στηθαίο, αλλά τέτοια ώρα αυτό μου ήρθε).

εκτός αν ο φίλος εννοεί για το στηθαίο των εξωστών και όχι για το πάχος της πλάκας. Εκεί συνήθως το πρόβλημα είναι η υγρασία - νερό. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής και πριν τις τσιμεντοκονίες μπορεί να γίνει επάλειψη με τσιμεντοειδές (2 στρώσεις αν είναι δυνατόν) τόσο στην πάνω μεριά της πλάκας του εξώστη όσο και στο στηθαίο. Μετά πρέπει να γίνει καλή και προσεκτική δουλεία στο στοκάρισμα των πλακιδίων. στον αρμό πλακιδίου-σοβατεπί, καλό θα είναι να τοποθετήσεις και κάποιο στεγανωτικό κορδόνι (υπάρχουν πολλά στην αγορά) μεγάλη προσοχή στον "ποταμό" της ποδιάς του μπαλκονιού (να μην γεμίσει με το υλικό του σπατουλαρίσματος) και στοκάρισμα στους αρμούς των μαρμάρων (στις ποδιές). προπαντώς για το τελευταίο να βάλεις τον μαρμαρά σου να ανοίξει τους αρμούς με τροχάκι και στη συνέχεια να τους γεμίσει. για το συγκεκριμένο πρόβλημα χρειάζεται πάντα και μία προσευχή...